Chapter 63

🦊Chapter 63

Arc 5 - တော်ဝင်မင်းသမီးကို မှားယွင်းလက်ထပ်မိခြင်း

5.3 – သူ့နှလုံးသားကို ထိုးစိုက်နေသော ဓါးတစ်လက်ကဲ့သို့ပင်

ကျန့်ကော်စစ်သူကြီး အိမ်တော်၏ ပထမဆုံးပိုင်ရှင်က ကျန့်ရှောက်ရှီးမဟုတ်ဘဲ သူ့အဘိုးဖြစ်သည်။ စစ်သူကြီးဟောင်းက သူ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံး စစ်ပွဲတွင်သာ အချိန်ကုန်ဆုံးခဲ့ပြီး သူ အသက်ကြီးလာသောနှစ်များတွင် တိုက်ပွဲ၌ပင် ကျဆုံးခဲ့သည်။ သူ့မိသားစုဝင်များ အားလုံးလည်း စစ်တပ်ထဲသို့ ဝင်ခဲ့ကြသည်။ မကြာခဏဆိုသလို သူတို့မိသားစုလည်း အသက်စွန့်ကာ တိုက်ပွဲဝင်ရန် မတွန့်ဆုတ်ကြပေ။

နောက်ဆုံးမျိုးဆက် ယဖြစ်ခဲ့ကြသော ကျန့်ရှောက်ရှီး၏ အဖေသည်လည်း ထိုနည်းအတိုင်းပင်။ ဧကရာဇ် မလိုမုန်းထားဖြစ်ခြင်းမှ ကာကွယ်ရန် နယ်စပ်တွင်သာနေခဲ့ပြီး သူ့သားကိုပင် သူနှင့်အတူ ခေါ်ထားခဲ့သည်။ သူ သေသည့်အချိန်မှသာ ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်ကောင်လေးက စစ်သူကြီးအိမ်တော်သို့ ပြန်လာခဲ့သည်။ သူက စစ်တပ်အာဏာအားလုံးကို ဧကရာဇ်မင်းထံ အပ်နှင်းခဲ့ပြီး ဧကရာဇ်ဘုရင်အား စစ်သူကြီး၏အိမ်တော်အပေါ် မလိုမုန်းထားမဖြစ်ရန်ကိုသာ တောင်းဆိုခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်ပင် သူ၏သားက ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်း ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် ကြီးပြင်းလာနိုင်ခဲ့သည်။

ဤအချက်ကြောင့် ကျန့်ကော်စစ်သူကြီးအိမ်တော်၏ ဂုဏ်အသရေနှင့် ထောင်ခံမှုတို့ မည်သည့်အခါမှ မှေးမှိန်သွားခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ စစ်သူကြီးတစ်ယောက် ကွယ်လွန်သည့်အချိန်တိုင်း အခြားစစ်သူကြီးတစ်ယောက်က ထိုနည်းအတိုင်း လိုက်လုပ်ခဲ့ကြသည်။ အကြိမ်တိုင်း သူတို့သားကို သူတို့၏နည်းလမ်းအတိုင်း လိုက်မလုပ်စေချင်ကြသော်လည်း နောက်ဆုံးတွင် ရှောင်လွှဲ၍မရနိုင်ဘဲ လိုက်လုပ်ကြရသည်သာပင်။ ကျန့်ရှောက်ရှီးက နယ်စပ်တွင် ကြီးပြင်းလာခဲ့ပြီး ထိုနေရာတွင် အခြေအနေ မည်မျှဆိုးရွားကြောင်းကို သူသိသည်။ ထို့ကြောင့် ဧကရာဇ်ကို ထိတ်လန့်ခြင်းမရှိစေခဲ့ပေ။ ဧကရာဇ်မင်းက ထိုရာထူးကြီးကြီးပေါ်တွင် မည်သို့ထိုင်ရမည်ကိုပင် မသိဘဲ အခြားအရာအားလုံးကို လျစ်လျူရှုထားရုံမျှမက ရှေ့တန်းရှိ စစ်သည်များ သေဆုံးခြင်း သို့မဟုတ် ဒဏ်ရာရသွားပါက ဂရုမစိုက်ဘဲ သူ့လက်ထဲတွင် ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် အာဏာထက်ကျော်လွန်၍ မည်သည့်အရာကိုမျှ မမြင်နိုင်လျှင်ပင် သူ့မိသားစုတွင် ကျန့်ရှောက်ရှီးတစ်ဦးတည်းသာ ကျန်တော့သည့်အချက်ကို ငြင်းဆို၍မရနိုင်ပေ။

ယခုအခါ ဧကရာဇ်မင်းက လူထု၏စကားများကို ရပ်တန့်ရန်နှင့် ချီးကျူးထိုက်ဖွယ် အရာရှိများ၏ အပြစ်တင်မှုမှ သူ့ကိုယ်သူ ကာကွယ်ရန် သူ့ကို စစ်သူကြီးဘွဲ့ ပေးအပ်ခဲ့သည်။ အမှန်တွင် ကျန့်ရှောက်ရှီး လက်ထဲ၌ အမှန်တကယ် အာဏာမရှိပေ။ ထို့အပြင် ဧကရာဇ်မင်းက သူအနှစ်သက်ဆုံးတော်ဝင်မင်းသမီးနှင့် လက်ထပ်ခွင့်ကို ပေးခဲ့သည်။ သူ ဧကရာဇ်မင်းအပေါ် ကျေးဇူးမသိတတ်လျှင် ပြည်သူများက သူ့ကို သေသည်အထိ ပြောဆိုရေးသားကြလိမ့်မည်။

ကျေးဇူးတရားတွေနဲ့ လွှမ်းမိုးခံထားရတယ်ပေါ့ ဟမ့်...

ကျန့်ရှောက်ရှီး သူ့နောက်မှလိုက်လာသောသူကို နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး သူ့ဘဝတွင် ဧကရာဇ်မင်းမြတ်လုပ်ပေးခဲ့သည့် မှန်ကန်သောအရာတစ်ခုမှာ တော်ဝင်မင်းသမီးကို သူ့အား ပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်ကြောင်း တွေးလိုက်မိသည်။

အမှန်တွင်မူ အတိတ်က ကျန့်ကော်စစ်သူကြီးအိမ်တော်၏ လူမှုရေးအခြေအနေက အနည်းငယ် ကို့ရို့ကားယားနိုင်လှသည်။ သူတို့က အတော်လေး ရိုးသားသော စိတ်သဘောထားရှိသည့် စစ်တပ်မိသားစုတစ်စုဖြစ်ပြီး အာဏာသိမ်းယူရန် သို့မဟုတ် ထိုကဲ့သို့အခြားသော မည်သည့်အဖွဲ့အစည်းတွင်မှ မပါဝင်ခဲ့ကြဘဲ သူတို့ကိုယ်သူတို့ စစ်တိုက်ရန်အတွက်သာ မြှုပ်နှံထားကြသည်။ မိသားစုတွင် သူရဲကောင်းများစွာရှိသော်လည်း ရှားပါးလှသည်။

ရွှယ်လင်က ဘိုးဘေးများနှင့် မိသားစုခေါင်းဆောင်များကို တောင်းပန်ကာ ဦးညွှတ်ခဲ့သည်။ ဤဘဝတွင် ကျန့်ရှောက်ရှီး သူနှင့်တွေ့ဆုံခဲ့သောကြောင့် အမွေဆက်ခံမည့် သားသမီးများရှိတော့မည် မဟုတ်ပေ။ မိသားစုမျိုးရိုးက ဤမျိုးဆက်နှင့်အဆုံးသတ်နိုင်ဖွယ်ရှိသော်လည်း အပြစ်မရှိကြောင်း ရွှယ်လင် လုံးဝမခံစားရပေ။

ဘိုးဘေးများထံ ဆုတောင်းပြီးနောက် မိသားစုရှိ အသက်ကြီးသူများနှင့် တွေ့ဆုံခဲ့သည်။ ထို့နောက်တွင် အချိန်က နေ့လည်စာစားချိန်ပင်ရောက်နေပေပြီ။

ရွှယ်လင် ကျန့်ရှောက်ရှီးကို ဒေါသထွက်စေရန် သူ တစ်ယောက်တည်း စားမည်ဟု အတိအကျ မပြောခဲ့ပေ။ သူ အေးအေးဆေးဆေးနှင့် ဘာမှမဖြစ်သလို ထမင်းစားပြီးနောက် သူ့အခန်းသို့သာ ပြန်သွားခဲ့သည်။ သူ တစ်ချိန်လုံး စစ်သူကြီးနှင့် မျက်လုံးချင်းဆုံမကြည့်ခဲ့ပေ။ ၎င်းက စစ်သူကြီးကို အလူးအလဲ ဝမ်းနည်းပူဆွေးစေနိုင်သော်လည်း ရွှယ်လင် သူ့ဂုဏ်သိက္ခာကို ဘေးဖယ်မထားနိုင်ပေ။ သူ ထမင်းစားနေချိန်အတွင်း အများကြီးမစားဘဲ ရွှယ်လင် ထွက်သွားသည်ကိုကြည့်ပြီး သူ့မျက်နှာက တစ်မျိုးဖြစ်နေသည်။

နေ့လည်ခင်းတွင် ဒုတိယစစ်သူကြီးက စစ်သူကြီး စိတ်ဓာတ်ကျနေသည်ကို သတိထားမိပြီး အနည်းငယ် စူးစမ်းချင်သွားသည်။ 

"စစ်သူကြီး မနေ့ညက အရမ်း အလုပ်ကြိုးစားခဲ့လို့လား..." 

စစ်သူကြီးက အိမ်ထောင်ကျခါစဖြစ်သောကြောင့် ထို့ကဲ့သို့မှန်းဆချက်ကိုသာ သူ မှန်းဆ၍ရပေသည်။

"တကယ်တော့ မင်းက အခုမှလက်ထပ်ခါစရှိသေးတယ်... တော်ဝင်မင်းသမီးနဲ့ အတူရှိနေရမယ့် ကိုယ်ပိုင်အချိန်တွေကို ဒီတရားဝင်တာဝန်တွေနဲ့ မနှောင့်ယှက်သင့်ဘူး..."

ကျန့်ရှောက်ရှီးက ခါးသီးစွာ ရယ်မောလိုက်ပြီး ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

 "ကျုပ်တို့ ရင်းရင်းနှီးနှီး နေနိုင်ရင် ကောင်းမှာပဲ..." 

သူ၏စကားက ဒုတိယစစ်သူကြီးအား အံ့အားသင့်သွားစေခဲ့သည်။ စစ်သူကြီးက သူ့စိတ်ခံစားချက်များကို အမြဲထိန်းချုပ်ထားခဲ့သူဖြစ်ပြီး ဤသည်မှာ ပထမဆုံးအကြိမ် ဖော်ပြခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ သူ့မျက်နှာတွင် အားကိုးရာမဲ့မှုများနှင့် ပြည့်နှက်နေပြီး နောက်ဆုံးတွင် လူငယ်တစ်ဦးနှင့် ပိုတူလာခဲ့သည်။

စစ်သူကြီးက အိမ်ထောင်ကျပြီးခါစ လူငယ်တစ်ဦးဖြစ်၍ တစ်ချိန်လုံး အသက်ကြီးပြီးတည်ငြိမ်သည့် လူတစ်ယောက်ဖြစ်နေရန် မလိုအပ်ပေ။

"အိုး... စစ်သူကြီး ဘာကိုစိုးရိမ်နေမှန်း မသိပေမယ့် အရှင့်ရဲ့လက်အောက်ငယ်သားက ဘာမဆိုကူညီဖို့ ဆန္ဒရှိပါတယ်..."

ဒုတိယစစ်သူကြီးက လူလတ်ပိုင်းအရွယ်ရှိပြီဖြစ်သည်။ သူက စစ်သူကြီး ကြီးပြင်းလာသည်ကို နှစ်ပေါင်းများစွာကြာအောင် ကြည့်ရှုခဲ့ပြီးနောက် တစ်ကြိမ်ခန့် လူကြီးတစ်ယောက်သဖွယ် ပြုမူနိုင်ပြီဖြစ်သောကြောင့် အနည်းငယ် စိတ်အားထက်သန်လာခဲ့သည်။

"ခင်ဗျား..."

ကျန့်ရှောက်ရှီး သူ့ကို မဝံ့မရဲကြည့်ကာ သူ့နှုတ်ခမ်းများကို ဖိထားပြီး နောက်ဆုံး ပါးစပ်ဖွင့်ကာ ပြောလိုက်သည်။

"ခင်ဗျားမိန်းမ ခင်ဗျားကို စိတ်ဆိုးရင် ဘယ်လိုလုပ်လဲ..."

ဒုတိယစစ်သူကြီးက မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။ လက်ထပ်ပြီးခါစ ဇနီးမောင်နှံက ဒုတိယမြောက်နေ့တွင် မည်ကဲ့သို့ ရန်ဖြစ်ရသည်ကို သူ အံ့ဩမိသည်။ သို့သော် စစ်သူကြီး၏အသွင်အပြင်ကိုကြည့်လျှင် တော်ဝင်မင်းသမီးကို အမှန်တကယ်ပင် ဂရုစိုက်ပုံပေါ်နေသည်။

"ဒါဆို သူဘာကြောင့် စိတ်မချမ်းသာလဲဆိုတာ စဉ်းစးကြည့်ဖို့လိုမယ်... မင်းနဲ့ မင်းဇနီးက အိမ်ထောင်ကျခါစဆိုတော့ အချို့သဘောတူညီမှုလေးတွေကိုတော့ အမြဲလုပ်ဖို့လိုမယ်... မနေ့က မင်းတို့နှစ်ယောက် ပထမဆုံးတွေ့ဖူးတာဆိုတော့ အကျင့်စရိုက်တွေ ကိုက်ညီမှုမရှိတာက ပုံမှန်ပါပဲ... တော်ဝင်မင်းသမီးက နန်းတော်ထဲမှာပဲ ကြီးပြင်းလာပြီး ငယ်ငယ်ကတည်းက ဘုရင်မင်းမြတ်၏ ချစ်မြတ်နိုးမှုနဲ့ ကာကွယ်စောင့်ရှောက်မှုကို ခံခဲ့ရတယ်... သူက မာနကြီးပြီး လွှမ်းမိုးခြယ်လှယ်တတ်တယ်ဆိုတဲ့ ကောလဟာလ ဆိုးဆိုးရွားရွားတွေတစ်ခုမျှ မကြားဖူးပေမဲ့ သူက ကောင်းကင်ဘုံရဲ့ ဂုဏ်ယူရတဲ့ သမီးတော်လေး ဖြစ်နေဆဲပဲလေ... မိန်းကလေးတွေဆိုတာ ချော့မှရမယ့်အမျိုးနော်..."

ကျန့်ရှောက်ရှီးက သူ့စကား၏ အဓိကအချက်ကို နားလည်လား မသိသော်လည်း အချိန်အတော်ကြာ သူ့မျက်နှာက တင်းမာသွားပြီး ဒုတိယစစ်သူကြီးကို လေးနက်စွာ ပြောလိုက်သည်။

"သူက အရမ်းနှစ်သက်ဖို့ကောင်းတယ်..."

ဒုတိယစစ်သူကြီး: "အင်..."

စစ်သူကြီးက ဆက်ပြောသည်။

"သူက အရမ်းသဘောကောင်းတယ်... လုံးဝ မာနမကြီးသလို လွှမ်းမိုးခြယ်လှယ်လိုစိတ်လည်းမရှိဘူး... သူ့ကို ကြည့်ရတာ အရမ်းသေးပြီး သူ့လက်ကောက်ဝတ်က အရမ်းသေးလွန်းတယ်... ဒါကြောင့် အားအလွန်အကျွံသုံးမိပြီး သူ့ကို ထိခိုက်သွားအောင် လုပ်မိသွားမှာကို အမြဲစိုးရိမ်နေတာ..."

သူဆိုလိုသည့်အဓိပ္ပါယ်မှာ ရွှယ်လင်လက်ကို မဆွဲဝံ့ကြောင်းဖြစ်သော်လည်း ဒုတိယစစ်သူကြီးက အခြားအဓိပ္ပါယ်တစ်ခုအဖြစ် အလိုလိုမှတ်ယူလိုက်သည်။ သူ့မျက်နှာက ရယ်မောမှုကြောင့် တစ်ခဏမျှ ရှုံတွသွားသည်။

သူ စစ်သူကြီး၏ပုခုံးကို ပုတ်လိုက်သည်။

 "ဒီကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်ပြီး မင်းကို ဘာအကြံမှ မပေးနိုင်ဘူး... ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် စဉ်းစားတာ ပိုကောင်းမယ်..."

သူ့ကဲ့သို့ အပြင်လူတစ်ယောက်အနေဖြင့် အိပ်ယာပေါ်ကိစ္စများမှာ ဝင်မပါသည်က ပိုကောင်းပေသည်။ ထိုကဲ့သို့သောကိစ္စမျိုးကြောင့် လင်မယားနှစ်ယောက် ငြင်းခုံခဲ့ကြပုံပင်။ စစ်သူကြီးက သူ့ဘဝ၏ အရွယ်ကောင်းတွင် ရှိနေသောကြောင့် ထိုအရာမျိုးက အလွန်ပုံမှန်ပင်။

အကယ်၍ ရွှယ်လင်သာ သူ့အတွေးများကို သိရှိသွားခဲ့လျှင် ကျန့်ရှောက်ရှီးအား ပြင်းထန်စွာ ကြိမ်းမောင်းပေလိမ့်မည်။

ဒါက ကလေးသူငယ်ကို လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာကျူးလွန်နေတာနော်... ဒီလူက ဒီပုံမှန်မဟုတ်တဲ့လမ်းကို ပိုပိုပြီး ဆက်သွားနေတာပဲ... သူ့အလှည့်ကျချင်နေတာလား...

အပြစ်ကင်းစင်သည့် ကြီးမြတ်လှသော စစ်သူကြီး: "..." 

မင်းသမီး၏ ကြီးကျယ်ခမ်းနားလှသော မင်္ဂလာပွဲကို အလှပဆုံးသော နွေဦးရာသီ၏ နေ့ရက်တစ်ခုတွင် ပုံမှန်အတိုင်း ကျင်းပခဲ့သည်။ ဤရာသီတွင် မြို့တော်ရှိ အပူချိန်က နေ့လည်ခင်း တရေးတမောအိပ်ရန် အထူးသင့်လျော်ပေသည်။ ရွှယ်လင် ယမန်နေ့ညက အိပ်ရေးမဝခဲ့သောကြောင့် နေ့လည်အထိ အိပ်ရာမထခဲ့ပေ။

အပြင်ဘက်တွင် တောက်ပနေဆဲဖြစ်ပြီး မီးဖိုချောင်မှ ပေးပို့လာသော နေ့လည်ခင်း လက်ဖက်ရည်ကို သုံးဆောင်ပြီးနောက် ရွှယ်လင် သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ အစေခံများကို အနားယူရန် အမိန့်ပေးလိုက်ပြီး လက်ရေးလှရေးလေ့ကျင့်သည့်ပုံစံဟန်ဆောင်ကာ သူ့အခန်းထဲသို့ ဝင်သွားခဲ့သည်။

အမှန်တွင် သူ ဇာတ်ကွက်အတွင်းရှိ အပေါက်များကို ရှာဖွေပြီး သူ၏ရွှေလက်ချောင်းများကို အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်ထံမှ လုယူရန် ပြင်ဆင်မှုများ ပြုလုပ်ကာ အမျိုးမျိုးသောယောက်ျားများနှင့် တွေ့ဆုံခြင်းကို ဖျက်ဆီးပစ်ချင်ရုံသာဖြစ်သည်။

အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက် ကမ္ဘာပေါ်သို့ရောက်လာစဥ် ပထမဆုံး တွေ့ဆုံခဲ့သော လူနှစ်ဦးက အိမ်ရှေ့မင်းသားနှင့် စစ်သူကြီးကျန့်ပင်ဖြစ်သည်။ သူမက လူရှုပ်သောဈေးတွင် ဓားပြတိုက်ခံရကာ စစ်သူကြီးကျန့်က လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှနေပြီး သူခိုးများကို ဖမ်းရန် လက်နက်ပုန်းများကို ပစ်လွှတ်ခဲ့သည်။ သူမ၏လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်သူတစ်ယောက်၏ ကျွမ်းကျင်မှုများကို အသုံးပြုပြီး စစ်သူကြီးကျန့်ကို ရှာဖွေခဲ့ကာ ကျေးဇူးတင်ခဲ့သည်။ အဆက်မပြတ် စဥ်းစားတွေးခေါ်နေသော စစ်သူကြီးအား သူ့** ခံစားချက်ကို အနည်းငယ် ရှုပ်ထွေးသွားအောင် ပြုလုပ်ခဲ့ပြီး ထိုအမျိုးသမီးအကြောင်းကို သိချင်လာခဲ့သည်။

သူမက အလုပ်ကိစ္စကြောင့် အိမ်ရှေ့မင်းသားနှင့်လည်း တွေ့ဆုံခဲ့သည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် တော်ဝင်မျိုးနွယ်ဝင် ကလေးများကို စီးပွားရေးလုပ်ခွင့်မပြုသော်လည်း ထီးနန်းတိုက်ပွဲအတွက် ငွေကြေးလိုအပ်သောကြောင့် အိမ်ရှေ့မင်းသားတွင် လျှို့ဝှက်လုပ်ငန်းများစွာရှိသည်။ အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက် ဤကမ္ဘာကို ပထမဆုံးရောက်လာချိန်တွင် မြင့်မြတ်သော ကုန်းချင်နန်းဆောင်က သူ့အမေဖျားနာနေသည်ကို ကူညီပေးရန် ပိုက်ဆံပင် မထောက်ပံ့ပေးနိုင်သည့်အတွက် အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်မင်းသမီးက သူမကိုယ်သူမ အသက်မွေးရန်ကလွဲပြီး ရွေးချယ်စရာမရှိတော့ပေ။ ပထမဦးစွာ သူမက အမျိုးသမီးများ လိုအပ်သည့်အရာများအတွက် စျေးကွက်ကို အဓိကထားပြီး အသားအရေထိန်းသိမ်းမှုဆိုင်ရာ ထုတ်ကုန်များစွာကို ဖန်တီးခဲ့သည်။ ရလဒ်က မဆိုးလှဘဲ မြို့တော်တွင် အလွန်ရောင်းရပေသည်။

သူမကိုယ်သူမအတွက် အထောက်အပံ့ရှာရန်နှင့် အခြားသူများ သူမထံမှ လုယက်ခြင်းအား တားဆီးနိုင်ရန်အတွက် အိမ်ရှေ့မင်းသား၏အဖွဲ့များကို ရှာဖွေရန် စတင်ကြိုးစားလာပြီး အလွန်ပွင့်လင်းသော အခြေအနေများနှင့် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်လိုကြောင်း ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခဲ့ပြီး အချို့စီးပွားရေးကိစ္စများကြောင့် ထိုနေ့တွင် ထိုနေရာသို့ရောက်နေသော အိမ်ရှေ့မင်းသား၏စိတ်ဝင်စားမှုကို ရရှိခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် သူတို့ ပူးပေါင်းကာ ငွေရှာနိုင်သည့် လုပ်ငန်းများစွာကို လုပ်ကိုင်ခဲ့ကြသည်။ အိမ်ရှေ့မင်းသားက သူမအား အထင်ကြီးလေးစားကာ ထိုကဲ့သို့ လိမ္မာပါးနပ်သော အမျိုးသမီးတစ်ဦးကို တဖြည်းဖြည်း ချစ်စပြုလာခဲ့သည်။

အိမ်ရှေ့မင်းသား၏ အထောက်အထားကို သိရှိပြီးမှသာ အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက် နံပါတ်နှစ် ယောက်ျားနှင့် တွေ့ဆုံခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် နံပါတ်နှစ် ယောက်ျားက မင်းသား၏လက်အောက်တွင် အလုပ်အကျွေးပြုနေသော ဗျူဟာအကြံပေးပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သည်။ အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်က မင်းသား၏ယုံကြည်မှုကို ရရှိပြီးနောက် နံပါတ်နှစ် ယောက်ျားကို သူ၏လုပ်ငန်းများအား ကိုင်တွယ်ခွင့်ပေးခဲ့ပြီး ယင်းကြောင့် သူတို့နှစ်ဦး တဖြည်းဖြည်းရင်းနှီးလာခဲ့သည်။ ထိုသို့ထူးခြားသော မိန်းမတစ်ယောက်အတွက် သူသည်လည်း ခံစားချက်များ တိုးပွားလာခဲ့သည်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပင် အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်က လမ်းကျဥ်းလေးထဲတွင် ဆိုးဆိုးရွားရွား ထိခိုက်ဒဏ်ရာရနေသော ဆယ်ကျော်သက်တစ်ဦးကို သူမ၏ယခင်ဘဝက တတ်ကျွမ်းခဲ့သောဆေးပညာကို အသုံးပြုကာ ကယ်တင်ပေးခဲ့သည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ ချစ်စရာကောင်းသလို မယုံနိုင်လောက်အောင် စွမ်းအားများဖြင့် တိုက်ခိုက်နိုင်သည့် အပြစ်ကင်းစင်ပြီး ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နေတတ်သော ဆယ်ကျော်သက်လေးက သူမအား ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ပေးရန် သူမဘေးတွင် တိတ်တဆိတ်တည်ရှိနေတတ်သော သစ္စာရှိသည့်ခွေးလေးတစ်ကောင် ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဆယ်ကျော်သက်လေးတွင် အလွန်ကောင်းမွန်သော လှုပ်ရှားမှုများရှိပြီး အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက် သူ့အား ခေါ်ဆောင်သွားပြီး အချိန်အတန်ကြာ လေ့ကျင့်ခံရပြီးနောက် နိုင်ငံ၏ အဓိကထိပ်တန်းတစ်ယောက်ဖြစ်သူ ကျန့်ရှောက်ရှီးကိုပင် ယှဥ်ပြိုင်တိုက်ခိုက်နိုင်ခဲ့သည်။ သူတို့ တိုက်ခိုက်ပြီးနောက် အမှန်တကယ် အကောင်းဆုံး ကိုယ်ခံပညာဆရာက အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်ဖြစ်ကြောင်း စစ်သူကြီး ရှာတွေ့သွားခဲ့သည်။ ထိုအချိန်တွင် သူ စိတ်ဝင်စားစပြုလာပြီး သူမကို စတင်အာရုံစိုက်လာခဲ့သည်။

ဤလူလေးယောက်က ဇာတ်ကြောင်း၏ အစောပိုင်းတွင် ဖော်ပြထားသည့် အမျိုးသားဇာတ်လိုက်လေးယောက်ဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်း အိမ်ရှေ့စံမင်းသား နန်းတက်ပြီး နံပါတ်နှစ်ယောက်ျား ဝန်ကြီးချုပ်ဖြစ်လာချိန်တွင် စစ်သူကြီးကျန့်က စစ်တိုက်ရန် ထွက်သွားလေသည်။ နောက်ဆုံးတွင် ဇာတ်လိုက်မင်းသမီးသည် မြို့တော်မှ ထွက်ခွာကာ လှည့်လည်သွားလာရန် အချိန်ရလာခဲ့သည်။ သူတို့သုံးယောက် သူမ၏ချစ်ခင်နှစ်သက်မှုကို အခြားအရာများနှင့် ဆွဲဆောင်ဖကြိုးစားရန် အလုပ်ရှုပ်နေသည်ကို အခွင့်ကောင်းယူကာ ထွက်ပြေးပြီး သိုင်းပညာလောကကို စူးစမ်းလေ့လာခဲ့သည်။

လမ်းတွင် သူမက ချမ်းသာသောစီးပွားရေးသမားတစ်ဦးနှင့် တွေ့ဆုံခဲ့ပြီး ထိုလူက သူမ၏လူယုံဖြစ်လာကာ နတ်ဆိုးဂိုဏ်းတည်ထောင်သူအား ကယ်တင်ခဲ့ပြီး ထိုလူက သူမအတွက် နတ်ဆိုးတစ်ကောင်အဖြစ် ပြောင်းလဲလုနီးပါးဖြစ်စေခဲ့သည်။ ထို့နောက် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံသို့ သွားကာ အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံ၏ အာဏာရှင်ဧကရာဇ်၏ စိတ်ဝင်စားမှုကို ဆွဲဆောင်ခဲ့သည်။ ရုတ်တရတ်ပင် ဤလူခုနစ်ယောက်က သူမအား လှည့်ပတ်ဝန်းရံနေပြီး သူတို့တစ်ဦးစီကလည်း သြဇာကြီးမားကြသည်။ ထိုအမျိုးသမီးက ကမ္ဘာကြီးထံ ဘေးဥပဒ်အန္တရာယ်များ ယူဆောင်လာနိုင်သည်ဟု ပြောခြင်းသည် လုံးဝမမှားပေ။

ဇာတ်ကြောင်း ပြီးဆုံးသွားသောအခါ ရွှယ်လင် သူ့တစ်ကိုယ်လုံးတွင် ပေါ်ထွက်လာသော ကြက်သီးများကို ထိလိုက်သည်။ သူ အမျိုးသမီးဇာတ်လိုကကို အလွန်ချီးကျူးမိသည်၊ အကြောင်းမှာ သူ ဇာတ်ကွက်ကို သေသေချာချာ ကြည့်ပြီးနောက် ၎င်းသည် အမျိုးသမီးများအတွက်သာ ပစ်မှတ်ထားသည့် ဇာတ်လမ်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ ရည်စားများစွာနှင့် harem ပြောင်းပြန်ပုံစံ ဇာတ်လမ်းလည်းဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရသောကြောင့်ပင်။ ယောက်ျား ခုနစ်ယောက်လုံးနှင့် ဆက်ဆံရေး ထူထောင်ပြီး သူတို့အားလုံးနှင့် အတူတကွ ပေါင်းသင်းနေချိန်တွင် အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်က လူတိုင်းကို ပျော်ရွှင်အောင် ထိန်းထားနိုင်ဆဲဖြစ်ပြီး မည်သူမှလည်း သူမနှင့် လမ်းခွဲခြင်းမရှိပေ။ ဆောင်းပါးတစ်ခုလုံး အချစ်ဇာတ်လမ်းနှင့် ပြည့်နှက်နေပြီး၊ ထိုဝတ္ထုကို မိန်းကလေးများအတွက် ရေးထားခြင်းလား သို့မဟုတ် အမျိုးသားများအတွက် ရေးထားခြင်းလားဆိုသည်ကို မရှင်းလင်းပေ။

[Harem ဆိုတာ မိန်းမအများကြီးရှိတာ၊ မိန်းမအများကြီးက ဝိုင်းကြိုက်တာကို ပြောတာပါ၊ Harem ပြောင်းပြန်ပုံစံဆိုတော့ ယောက်ျား အများကြီးရှိတယ်လို့ ဆိုလိုတာပါ]

အချိန်ကို တွက်ချက်ပြီးနောက် ဤအချိန်က အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက် အိမ်ရှေ့စံမင်းသား၊ ကျန့်ရှောက်ရှီးတို့နှင့် တွေ့ပြီးဖြစ်ကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။ သူမ မကြာမီတွင် အိမ်နီးချင်း ရှားနိုင်ငံမှ မင်းသားငယ်တစ်ဦးဖြစ်သည့် သစ္စာရှိသော ခွေးကလေးတစ်ကောင်နှင့် 'မတော်တဆ' တွေ့ဆုံလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ နန်းတွင်း၌ ခက်ခဲရုန်းကန်မှုများကြောင့် တိုင်းပြည်မှ ထွက်လာခဲ့ပြီး ကြီးပြင်းလာသည့်အခါ နန်းတော်ဆီ ပြန်သွားကာ နောက်ဆုံးတွင် သူက အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်အတွက် အခြားယောက်ျားများနှင့် ယှဉ်ပြိုင်နိုင်ရန် ရှားနိုင်ငံ၏ဧကရာဇ် ဖြစ်လာခဲ့သည်။

"အကူစနစ်လေး အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက် သူ့ကို ဘယ်ကနေခေါ်လာလဲဆိုတာ မင်း သိလား... သူ့ထက်အရင် သွားပြီး အဲ့ကောင်လေးကို အရင်ဆုံး ဖမ်းရအောင်..."

"သေချာပေါက် သိတာပေါ့..."

သင့်လျော်သောအချိန်နှင့် နေရာတို့ကို ဆုံးဖြတ်ရန်မှာ အကူစနစ်လေးအတွက် မခက်ခဲသော်လည်း သူ အနည်းငယ် စိတ်ကသိကအောက်ဖြစ်သွားပြီး သူ၏ကြီးမြတ်လှသော host ကြီးအား အမှန်တကယ် မေးလိုက်ချင်သည်။

Host က တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ဇနီးအဖြစ် အိမ်ထောင်ပြုပြီးပြီမဟုတ်ဘူးလား... host ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို ခေါ်လာရင် host ရဲ့ လူကြီးက သေချာပေါက် ဒေါသထွက်မှာ မဟုတ်ဘူးလား...

ကျန့်ရှောက်ရှီး မည်သို့တွေးမည်ကို ရွှယ်လင် ဂရုမစိုက်ပေ။ သူ မည်မျှ ဒေါသထွက်နေပါစေ ရွှယ်လင့်ကို အသေသတ်ပစ်လိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။

ထို့ကြောင့် သူနှင့် ကျန့်ရှောက်ရှီးအကြား ကွဲလွဲမှုကို ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ နက်ရှိုင်းသွားစေရန် သစ္စာရှိသည့်ခွေးလေးကို သေချာပေါက် ခေါ်ယူလာရမည်။

အချိန်က ညဦးအစောပိုင်းပင် မရှိသေးသော်လည်း ကောင်းကင်ယံက မှောင်စပြုနေပြီဖြစ်သည်။ အိမ်စေတစ်ယောက်က တံခါးခေါက်ကာ ညစာစားရန် ရွှယ်လင်ကို မေးလာသည်။ ရွှယ်လင် သူ့အစီအစဉ်များ အနည်းနှင့်အများ ပြီးသွားသောကြောင့် စုတ်တံကို ဘေးဖယ်လိုက်ပြီး စာကြည့်ခန်းထဲမှ ထွက်ကာ ညစာကို သူ့အခန်းထဲတွင် ပြင်ပေးရန် အမိန့်ပေးလိုက်သည်။

မှန်ပေသည်။ မင်္ဂလာဆောင်အခန်းကို ရွှယ်လင် တိတ်တဆိတ် အပိုင်သိမ်းထားပြီးဖြစ်သည်။ တစ်ဖက်လူနှင့် ပတ်သက်ပြီး တော်ဝင်မင်းသမီးက စစ်သူကြီး၏ အိမ်တော်က အလွန်ကြီးမားသောကြောင့် သူ အလိုရှိရာအရပ်တွင် နေနိုင်ကြောင်းပြောဆိုခဲ့သည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ ထိုယောက်ျားက ယခုအချိန်၌ သူ့အခန်းထဲသို့ဝင်ရန် စဉ်းစားလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။

ထိုသို့သောအတွေးနှင့်အတူ ရွှယ်လင် အခန်းထဲ ဝင်လာသောအခါ မျက်နှာကြီးမည်းလျှက် ထိုင်ခုံပေါ်တွင် ထိုင်နေသော စစ်သူကြီးအား မျက်နှာချင်းဆိုင် တွေ့လိုက်ရသည်။

"မင်းဘယ်တွေ သွားနေတာလဲ..."

သူက သူ့ဇနီးကို ဤနေရာ၌ နာရီဝက်နီးပါး စောင့်နေခဲ့ရပြီး အရိပ်တစ်ခုလေးပင် မတွေ့ခဲ့ရပေ။ အစေခံများအားလုံးက သူမ စာကြည့်ခန်းထဲတွင် လက်ရေးလှလေ့ကျင့်နေသည်ဟု ပြောကြ၍ ကျန့်ရှောက်ရှီး သူမကို အလျင်စလို သွားမတွေ့နိုင်ခဲ့ပေ။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ သူထံတွင် တစ်ဖက်လူအား ပြောစရာစကားမရှိသလို အတူတူ အချိန်ဖြုန်းချင်ခဲ့ရုံပင်။

ဟုတ်တယ်... လူတစ်ယောက်က သူ့ဇနီးနဲ့ အတူရှိနေချင်တာက ဘာမှမမှားဘူးမလား...

ရွှယ်လင် သူ့ကိုတွေ့လိုက်ရခြင်းကြောင့် အံ့ဩသွားသော်လည်း သူ ဂရုမစိုက်ပေ။ ကုလားထိုင်ပေါ် ဖြည်းညှင်းစွာမထိုင်မီ သူ့ခြေလှမ်းများ အနည်းငယ် တုန့်ဆိုင်းသွားပြီး အိမ်းစေယူလာပေးသော ဇလုံထဲတွင် သူ့လက်များကို ဆေးကြောလိုက်သည်။ ထို့နောက် လက်သုတ်၍ ပြောလာသည်။

"စစ်သူကြီးမှာ နေ့တိုင်း ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရမယ့် ပြဿနာတွေ အများကြီးရှိတယ်မလား... ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ကျွန်မခြံဝင်းထဲမှာ ပေါ်လာဖို့ အချိန်ရှိရတာလဲ..."

ကျန့်ရှောက်ရှီး၏ အကြည့်က လက်သုတ်သည့်အဝတ်၏ ရွေ့လျားမှုနောက်သို့ လိုက်ကြည့်နေပြီး ဖြူဖွေးသော လက်ချောင်းထိပ်များကို နမ်းရန် ထိုအဝတ်စအစား သူသာဖြစ်လိုက်ချင်သည့် ဆန္ဒရှိသော်လည်း သူ့အမူအရာမှာ ပုံမှန်အတိုင်း အေးစက်နေခဲ့သည်။

"ငါ မင်းနဲ့အတူ ညစာစားဖို့ ပြန်လာခဲ့တာ..."

ရွှယ်လင် မျက်ခုံးများကို တွန့်ကာ ရွှင်ပြုံးစွာ ပြောလိုက်သည်။

"ဂုဏ်သရေရှိစစ်သူကြီးက ကျွန်မကို ကိုယ့်နေရာကိုယ် သိဖို့ အရင်တောင်းဆိုခဲ့ပေမယ့် ဟန်ဆောင်ပြီး နောက်တစ်ခေါက် ပြန်လာတယ်... ရှင် ကျွန်မကို ရိုးရိုးသားသား မဆက်ဆံဘူးဆိုပြီး ကျွန်မအစ်ကိုတော်ဆီ သွားပြောမှာ ကြောက်လို့လား..."

ကျန့်ရှောက်ရှီး သူ့ကိုယ်သူ ခုခံပြောဆိုချင်သော်လည်း သူမ၏အေးစက်စက်အသံကို ဆက်ကြားလိုက်ရသည်။ "တကယ်တော့ ရှင် ဒီလို လုပ်စရာမလိုပါဘူး... ကျွန်မ အပြင်မှာ ဘာမှပြောမှာ မဟုတ်ဘူး..."

သူ ကျန့်ရှောက်ရှီး၏အကြည့်ကို ပြန်စိုက်ကြည့်ကာ ပြောလိုက်ပြီး စကားစုတိုင်းက အကြင်နာကင်းမဲ့စွာ သူ့နှလုံးသားထဲသို့ တည့်တည့်မတ်မတ် ထိုးစိုက်နေသော ဓားတစ်လက်ကဲ့သို့ပင်။

 "ရှင်ပြောသလို ကျွန်မက အလှပြဇနီးတစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့ပဲလိုတယ်... ပြီးတော့ ကျွန်မကိုယ်တိုင်လည်း အဲလိုပဲ ဖြစ်ချင်ပါတယ်... လူတိုင်းမှာ ကိုယ်ပိုင်အကြောင်းပြချက်ကိုယ်စီရှိကြတယ်... နောက်ပြီး စစ်သူကြီး ဒီလိုမျိုးစိုးရိမ်စရာလည်း မလိုပါဘူး..."

ကျန့်ရှောက်ရှီး သူ့ပါးစပ်ကို ဟလိုက်ပြီးသော်လည်း ဘာမှမပြောနိုင်ပေ။ သူ့ ရင်ဘတ်ထဲ၌ အလွန်ဆိုးရွားသော နာကျင်မှုကိုသာ ခံစားရပြီး သူ့လက်သည်းများ လက်ဖဝါးအား ထိုးဖောက်သွားသည်အထိ လက်သီးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်ထားမိသည်။

🦊🦊🦊