Chapter 66

🦊Chapter 66

Arc 5 - တော်ဝင်မင်းသမီးကို မှားယွင်းလက်ထပ်မိခြင်း

5.6 - ယခင်ဘဝတွင် အခေါင်းပေါက်ဖြစ်ခဲ့သောကြောင့် ဤဘဝက လုံးဝကိုကံဆိုးမိုးမှောင်ကျရခြင်းပင်..

ကျန့်ကော်စစ်သူကြီးအိမ်တော်မှာ အလွန်တရာလျို့ဝှက်ဆန်းကြယ်လှသောနေရာဖြစ်သည်။ ကျန့်မိသားစုတွင် မိသားစုဝင်အများအပြားမရှိဘဲ ကျန့်ရှောက်ရှီးလက်ထက်အရောက်တွင်မူ သူတစ်ယောက်တည်းသာ ကျန်ရစ်ခဲ့ပေ၏။ 

ကျန့်ရှောက်ရှီးက သူရဲကောင်းငယ်လေးဖြစ်ပြီး စစ်တန်းလျားတွင် နေထိုင်ရခြင်းကိုနှစ်သက်၍ အိမ်ပြန်လာသည့်အချိန်က ကြုံတောင့်ကြုံခဲပင်။ အရွယ်ရောက်လာပြီးနောက်ပိုင်း သူ့အတွက် စီစဉ်ပေးမည့်မိဘများ မရှိလေရာ သူ့ထံ၌ ကိုယ်လုပ်တော်နှင့် ကြင်ယာတော်များမရှိရှာပေ။ ဝမ်ရမ်ဟုန် ဤမိသားစုနှင့်လက်ထပ်ပြီး ဝင်ရောက်လာမှ အနောက်ဆောင်၏တစ်ဦးတည်းသောဇနီးအဖြစ် ယူဆနိုင်ခဲ့သောကြောင့် အိမ်တော်တစ်ခုလုံး ဟောင်းလောင်းဖြစ်နေလေတော့သည်။

ယခုမူ စစ်သူကြီးအိမ်တော်တစ်ခုလုံးမှ လူတိုင်းက စစ်သူကြီးနှင့်သူ၏ဇနီးလေးအကြားတွငါ သဟဇာတမဖြစ်နေမှုကို သိရှိသွားကြလေပြီ...

သဟဇာတမဖြစ်ခြင်းဟု ယူဆ၍မရနိုင်သော်လည်း မင်္ဂလာခန်းဝင်သည့်ညက စစ်သူကြီးက သူ့ဇနီးအပေါ်စိတ်ဆိုးခဲ့ပြီး ထို့ကြောင့်ပင် သူ့ခမျာ တံခါးအပြင်ဘက်သို့သာနှင်ထုတ်ခံနေရခြင်းဖြစ်ပေသည်။

ဧကရာဇ်နှင့်တွေ့ဆုံပြီးပြန်လာသည့်နောက် အနောက်ဆောင်မှ သတင်းတစ်ခုထပ်ကြားရပြန်သည်။ ကြင်ယာတော်က နို့နံ့မစင်သေးသော လူငယ်လေးတစ်ယောက်ကိုခေါ်လာသည်ဟူ၍ပင်။ ထိုသူက အပြစ်ကင်းစင်၍ ချစ်စရာကောင်းသော်ငြား စကားပြောရသည်ကိုမနှစ်သက်ဘဲ နိုးလာသည့်အခါတိုင်း သူ့အနားပတ်ပတ်လည်မှလူများကို ဆဲရေးတိုင်းထွာနေတတ်သည်။ ကြင်ယာတော် သူ့အနားသို့ရောက်သွားမှသာ ဒေါသကပြေသွားတတ်ပြီး ပိုမိုပျော့ပျောင်းသွားတတ်သည်။

ယင်းက စစ်သူကြီးကို ဒေါသပုန်ထစေခဲ့၏။ ထိုသူက တစ်နေ့လုံး ရေခဲရိုက်ထားသည့်မျက်နှာဖြင့် ပတ်သွားနေခဲ့ပြီး စစ်သူကြီးအိမ်တော်တစ်ခုလုံးသည်လည်း ရှာလကာရည်အနံ့များဖြင့် ချဉ်စူးနေခဲ့လေသည်။

အစေခံများမှာ ဇနီးမောင်နှံများကြားမှ ရယ်စရာဆက်ဆံမှုကို ပျော်ရွှင်စွာကြည့်နေခဲ့ကြ၏။ ၎င်းတို့အများစုက စစ်သူကြီးအရွယ်ရောက်လာပုံကို ကြည့်ခဲ့ကြရပြီး ၎င်းတို့စစ်သူကြီး၏ ဆက်ဆံရခက်ခဲ၍ သွေးအေးတတ်သည့်အကျင့်ကြောင့် မျှော်လင့်ချက် ကင်းမဲ့စေခဲ့သည်။ လက်ထပ်လိုက်သည်မှာ မကြာသေးသော ကြင်ယာတော်က သူတို့၏စစ်သူကြီးကို စစ်တန်းလျားသို့ တစ်နေကုန်ထွက်ပြေးရန်ကြံနေတတ်သည်ထက် သူမအကြောင်းကိုသာ ပိုတွေးစေရန်ဖြစ်လာခဲ့သည့်အတွက် ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်ခဲ့ကြရပြီး သူမက စစ်သူကြီးကို တန်ပြန်ခံစားစေတတ်သည့်အခါ ပို၍ပင်ထိတ်လန့်သွားခဲ့ကြပေသည်။

၎င်းတို့က အလွန်အကျွံကိုခွေးစာကျွေးကြသည်ပင်။

ရွှယ်လင်က စစ်သူကြီးအိမ်တော်မှလူတိုင်း သူ့အားမည်သို့ပင်ထင်ကြပါစေ အရေးမစိုက်ချေ။ ထုံးစံအတိုင်း သူဖြတ်သွားသည့်အခါ ၎င်းတို့က သူ့အား လေးစားသည့်အကြည့်ဖြင့်ကြည့်ကြ၍ သူ့ကို အင်မတန်ထူးဆန်းသွားစေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူက ထိုအကြည့်များကို နောက်စေ့ဖြင့်သာပြန်သတိပေးတတ်သည်။

ဇာတ်ကြောင်းက မည်သို့ပင်ပြောင်းလဲသွားပါစေ၊ အမျိုးသားဇာတ်လိုက်၏ အကျင့်စရိုက်များက အလွန်အမင်းပြောင်းလဲသွားမည် မဟုတ်ပေ။ ရွှယ်လင်ခေါ်လာခဲ့သည့်ကလေးက ၎င်းကိုရေးထားသည့်နှစ်တွင် နာမည်ကြီးခဲ့သည့်ဖြစ်ရပ်တစ်ခုကို အခြေခံထားခဲ့၍ အဆိုပါ ပေါက်လွတ်ပဲစားလေးက အထက်စီးလေသံဖြင့်ပြောသည့်အခါတွင်လည်း အလွန်တရာချစ်စဖွယ်ကောင်းနေခဲ့သည်။ အနှီသစ္စာရှိသော ခွေးပေါက်လေး၏ နာမည်ကြီးမှုက အတော်လေးမြင့်မားသည်ဟု ရွှယ်လင်ခန့်မှန်းမိပြီး ထိုကောင်စုတ်လေးက အလှလေးများကို ရာနှုန်းပြည့် ကိုးကွယ်သည့်ကောင်ဖြစ်နေခဲ့သည်။ သူမျက်လုံးဖွင့်လိုက်သည်နှင့် မြင်လိုက်ရသည့်အလှဆုံးလူမှာ ရွှယ်လင်ဖြစ်နေခဲ့ပြီး သူ့အားလိုက်ကပ်နေရသည်ကို သဘောကျလာခဲ့၏။ သူ၏ဒဏ်ရာများက ပြန်မကောင်းသေးသော်လည်း ထိုသူကရွှယ်လင်ကို သူ့အားနှစ်သိမ့်ပေးပြီး အနားတွင်နေစေချင်ခဲ့သည်။ သူ့ဒဏ်ရာများသက်သာသွားသည့်အခါတွင်လည်း ရွှယ်လင်၏အနောက်မှလိုက်ရသည်ကို ကြိုက်နေသေးပြန်သည်။

သူက အလိုလိုက်ခံထားရသည့် ကလေးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ ပြုမူနေပြီး လိမ္မာဟန်ဆောင်ကာ အခြားသူများကို သူ၏အပြစ်ကင်းပြီး ကြီးမားဝိုင်းစက်သည့် မျက်လုံးရွဲကြီးများဖြင့် ကြည့်လာတတ်သည်။ သူ့ကိုယ်သူ အလွန်တရာသန်မာပြီး စွမ်းအားကြီးသည်ဟု ယူဆထားသည့် ရွှယ်လင်ပင် ထိုမျက်လုံးများအောက်တွင် သူ၏နှလုံးသားကအရည်ပျော်သွားသလို ခံစားရတတ်၏။

ထိုသို့ဖြစ်တိုင်း စိတ်တိုရသောစစ်သူကြီးခမျာ ထိတ်လန့်နေသော်လည်း အဝေးမှနေကာ လက်ကိုင်ပဝါအားကိုက်၍ သူ၏ဂုဏ်သိက္ခာကို ထိန်းသိမ်းနေရပြီး ရှားယန်ဟူသော လူငယ်လေးကို မသေမရှင်ဖြစ်သည်အထိ စိတ်ကူးထဲတွင် ဓားဖြင့်ထိုးနေလေတော့သည်။

အဆိုပါ သစ္စာရှိခွေးပေါက်လေးကို စနောက်နေရသည်က ပျော်စရာကောင်းသည်ဟု ရွှယ်လင်ခံစားရပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ကျန့်ရှောက်ရှီးကိုပါအနိုင်ကျင့်နေသေးသည်။ စိတ်ထဲတွင်မူ သူက ဤတစ်ကြိမ်တွင် ဂိမ်းအကြီးစားကို ကောင်းကောင်းကစားနိုင်ခဲ့သလို ခံစားလိုက်ရသည်။

အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်က အလွန်တရာလှပသောကြောင့် သူသည်လည်း လှပမှုကိုအသုံးချနိုင်ပြီး ယှဉ်ပြိုင်နိုင်လိမ့်မည်။ ဤစာအုပ်၏အဓိကဇာတ်ကြောင်းက အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်ကို အမျိုးသားခုနစ်ယောက်က ပြန်ဝိုင်းသည့်ပုံစံသို့ ပြောင်းပြန်လည်သွားခဲ့ပြီး သူ့ဘက်မှ ၎င်းတို့ရှေ့ကြိုတင်ထွက်ပြသရွေ့အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်ကသူတို့၏ခန္ဓာကိုယ်ကိုရလျှင်ပင် သူတို့၏နှလုံးသားကိုရနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။

မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ၊ သူက 'တော်ဝင်မင်းသမီး' ဖြစ်နှင့်နေပြီပင်။ ဤ 'အမျိုးသမီး' အသွင်ကို ကောင်းစွာအသုံးမချနိုင်လျှင် ပျင်းစရာကောင်းသွားလိမ့်မည်။

စနစ်: "...." 

Host ရဲ့အကြံက အန္တရာယ်များပြီးရင်းများလာတော့တာပဲ... ဘာလို့ သူ့ကိုယ်သူ တမင်တကာပိုခက်ခဲအောင်လုပ်နေရတာလဲ...

" hostက လက်ထပ်ထားတဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ဆိုတာ သတိရသေးရဲ့လား..."

စနစ်က ထိုသို့ပြောလိုက်သည်နှင့် ရွှယ်လင်၏မျက်လုံးများက အဆောင်အပြင်တွင် ဓားရေးလေ့ကျင့်ဟန်ဆောင်နေသည့် စစ်သူကြီးထံလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း အမှန်တွင် အနှီသူ၏မျက်လုံးများက အဆောင်ထဲတွင်ပျင်းတွဲတွဲထိုင်နေခဲ့သော ရွှယ်လင်အား တစ်ချိန်လုံးကြည့်နေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

"လက်ထပ်ပြီးသား မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်နေခဲ့ရင် တခြားယောကျ်ားတွေကို မြူဆွယ်လို့မရတော့ဘူးပေါ့နော်..."

အကူစနစ်လေး: "...."

ရွှယ်လင်က နှာခေါင်းရှုံ့သည်။

"ငါက ဖောက်ပြန်မယ်လို့ ပြောမိလို့လား..."

အကူစနစ်လေး: "...."

"အသံတိတ်ဆွဲဆောင်မှုက ဘာလဲဆိုတာမင်းသိလား...အခြားလူရဲ့ နှလုံးသားထဲမှာ ပြိုင်ဘက်ကင်း ပြည့်စုံနေတာမျိုးလေ..."

သူ ပျင်းရိပျင်းတွဲပြုံးလိုက်သည့်အခါ နှုတ်ခမ်းလေးများကကွေးညွတ်သွားခဲ့သည်။ အပြုံးမှာတောက်ပလွန်းနေ၍ ကျန့်ရှောက်ရှီးမှာ သူ့မျက်လုံးများ အောင့်သွားရသလိုပင်။ အပြင်လူများက ရယ်မည်မှာ သေချာနေသော်လည်း ထိုသူ၏နှလုံးသားက အဘယ်ကြောင့် အေးစက်ပြီးရင်းအေးစက်လာသည်ကို သူခံစားနေရပါသနည်း။ 

" 'မြင်သာမြင်မကြင်ရ' ဆိုတဲ့စကားက ဘာကိုဆိုလိုလဲမင်းသိလား..."

အကူစနစ်လေး: "...."

Host ပြောသမျှစကားများက ကျိုးကြောင်းသင့်လျော်၍ ပြန်လည်ခွန်းတုံ့ပြန်ရန် လမ်းမရှိတတ်ပေ။

"ဒါပေမဲ့ တချို့လူတွေကိုတော့ host ရဲ့ 'တော်ဝင်မင်းသမီး' ဆိုတဲ့ဂုဏ်ပုဒ်နဲ့ ဆွဲဆောင်ဖို့ခက်တယ်လေ...ဥပမာ နံပါတ်နှစ်အမျိုးသား...သူဆိုရင် ခေတ်မီတဲ့လူလေ...ပြီးတော့ လက်ထပ်ပြီးသားမိန်းမတွေဆို လုံးဝစိတ်မဝင်စားဘူး..."

ဤစကားတွင် အမှန်တရားတချို့တလေ ပါဝင်နေသည်။ ရွှယ်လင်က သူ့မေးစေ့ကိုကိုင်ပြီး ပြောလိုက်၏။

"ဒါဆိုလည်း ငါသူ့ကို ယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်အနေနဲ့ ချဉ်းကပ်လိုက်မယ်လေ...တစ်ယောက်ယောက်ကို ဒူးထောက်လာအောင်လုပ်ရတာပျော်စရာကောင်းပါတယ်..."

စနစ်: "....." နောက်ကျရင် စစ်သူကြီးတစ်ခေါင်းလုံးစိမ်းတော့မှာပဲ...

"မင်းသမီးလေးရေ..."

ရွှယ်လင် အတွေးနွံနက်နေစဉ် ရှားယန်က ပန်းတစ်ခက်ဖြင့်ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။ သူက ရွှယ်လင်၏ရင်ဘတ်ထဲသို့ ပန်းခက်ထိုးထည့်လိုက်ပြီး တောက်တောက်ပပဖြင့်ရယ်မောနေခဲ့သည်။

"ဒီမှာ...သက်တံ့လှလှလေးအတွက် ပန်းလှလှလေး.."

(E trans note: 'ဟုန်' ဆိုတာ သက်တံ့ကိုပြောတာပါ။)

ကျန့်ရှောက်ရှီး၏ဓားထိပ်က လွှဲယမ်းလိုက်ချိန်တွင် အမှားပါသွားခဲ့သည်။ သူ ဓားကိုဓားအိမ်ထဲပြန်ထည့်လိုက်ပြီးခေါင်းကိုလှည့်ကာ ရှားယန်ကို အေးစက်စက်မျက်လုံးများဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်၏။

ထိုလူက အတော်လေးကို လျှို့ဝှက်တတ်သည်ပင်။ သူ့စိတ်ဓာတ်က အရိုးထဲထိမည်းနေသည်မှာ သေချာပြီး ရွှယ်လင်၏အရှေ့တွင် ကြာပန်းဖြူလေးကဲ့သို့ဟန်ဆောင်နေသေးသည်။ အပြစ်မရှိသည့်ကလေးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ လုပ်နေပြီး အနှီသူကို စိတ်ပျော်စေရန် ကလေးဆန်သည့်ပုံစံမျိုးလုပ်ပြနေခဲ့သည်။

ဤသို့သောပုံစံက ကျန့်ရှောက်ရှီးကို မပျော်မရွှင်ဖြစ်စေသည်။ ယင်းက သူ၏ဇနီးသည်ပင်။ ပုံမှန်တွင် သူမှလွဲ၍ မည်သည့်အမျိုးသားကမှ သူမအနားသို့မချဉ်းကပ်နိုင်ကြပေ။ သို့သော် ဆယ်ကျော်သက်လေး၏ခေါင်းက မတရားနီးကပ်နေလေပြီဖြစ်သည်။

သူ ကြည့်မိလေ ထိုကောင်လေး၏ခေါင်းကို ဖြတ်ချင်လာလေဖြစ်သည်။

အကူစနစ်က ရွှယ်လင်၏ပုခုံးပေါ်တွင်ခြေချပြီး တိုးတိုးကပ်ပြောလေ၏။

"Hostရဲ့လူကတော့ အငွေ့မည်းတွေထွက်နေပြီ..."

ရွှယ်လင် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

"ဒါဆိုလည်း သူ့ကိုမည်းချိတ်သွားပါစေ... သူ အလျင်စလိုနဲ့ ငါ့ကိုမှောင်မည်းနေတဲ့အခန်းထဲမှာ နေ့ရောညပါပစ်ထားမယ့် အချိန်ကို မစောင့်နိုင်တော့ဘူး...."

သူ စကားပြောပြီးနောက် ပုခုံးလည်းတွန့်ပြလိုက်ရင်း ပျင်းရိပျင်းတွဲပုံစံက ပိုပေါ်လာခဲ့ပြီး ဘေးမှရပ်ကြည့်နေသည့်ရှားယန်က မျက်လုံးများကျဉ်းမြောင်းသွားခဲ့သည်။ ပြောကြည့်စမ်းပါ... သူငါ့ကို တကယ်ဖိအားပေးဖို့ကြိုးစားပြီး ငါ့အဝတ်တွေကိုဖြဲလိုက်တော့မှ ငါက သူထင်ထားသလိုမဟုတ်မှန်းသိသွားရင် သူ့မျက်နှာထားကဘယ်လိုဖြစ်သွားလောက်လဲ...

စနစ်: "...." 

Host ကပိုပိုပြီး ဉာဏ်များလာတာပဲ... ဒါကရောဘယ်လိုလှည့်ကွက်ကြီးလဲ...

ဇနီးမောင်နှံကြားမှ ဆက်ဆံရေးက အမှန်တကယ်ကိုရှုပ်ထွေးဖွယ်ပင်။

"ဒါဆို hostရဲ့ နောက်ပေါက်ကိုချောင်းနေတဲ့ လူငယ်လေးကရောဘာလဲ..."

"သူ့မှာ တကယ်အဲဒီလိုအစွမ်းအစရှိရင် သူ့ကိုပြန်လွှတ် ၊ ပလ္လင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်ပြီး စစ်ကြောင်းနဲ့ ချီတိုင်းပြည်ကိုပို့ပေးလိုက်မယ်...စစ်ပွဲထဲမှာ ကျန့်ရှောက်ရှီးကိုသတ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဧကရာဇ်ကို စစ်ပြေငြိမ်းရေးအတွက် မင်းသမီးကိုပို့ပေးလိုက်ပါလို့ ပြောလိုက်မယ်..."

စနစ်: "....." 

" ဝှက်သဖက်ခ် Host ရဲ့စိတ်ထဲကနေ ဘယ်လိုလုပ် ဒီလိုအကြံမျိုးထွက်လာရတာလဲ..."

"ငါတို့သာဒီလိုဇာတ်လမ်းမျိုးထွင်လိုက်ရင်...ပွဲအကြီးကြီးဖြစ်မှာ..."

ရွှယ်လင်က ရှားယန်၏လက်ထဲမှပန်းကို လှမ်းယူလိုက်ပြီး နားအနောက်တွင် ပန်းကိုထိုးကာ ချီးမွမ်းလိုက်သေးသည်။ "ယန်ယန်လည်းလှပါတယ်လေ..."

ရှားယန်၏ မျက်နှာတစ်ခုလုံးက အပြုံးပန်းများဝေသွားခဲ့သည်မှာ တစ်ဖန် နုနယ် လန်းဆန်းသွားသည့်အတိုင်းပင်။ အဆိုပါ အပြုံးမျက်နှာလေးက ချစ်စရာကောင်းလွန်း၍ ဝမ်းတွင်းမည်းဟုပြောရန်ပင် မဖြစ်နိုင်တော့ပေ။

ရှားယန်က အိမ်နီးချင်း ရှားတိုင်းပြည်မှ မင်းသားတစ်ပါးဖြစ်ပြီး ၎င်းက ဧကရာဇ် အနှစ်သက်ဆုံးတိုင်းပြည်လည်းဖြစ်သည်။ သူက ကလေးအရွယ်တည်းက နည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် လိမ်ပတ်တတ်ကာ စွတ်စွတ်ဖြူနေသောစက္ကူစလေးပင် ထိုသို့သောပတ်ဝန်းကျင်မျိုး၌ အဖြူတစပင်မကျန်အောင် ဖျက်ဆီးခံရလိမ့်မည်။ သူ(ရှားယန်)က သူလိုချင်သည့်အရာတစ်ခုတည်းအပေါ်တွင် မလွှတ်တမ်းဖက်တွယ်ထားရန်သာသိပြီး ယခုမူ သူက ထိုလူကိုအလွန်လိုချင်နေခဲ့၍ သူမ၏တရားဝင်လင်ယောကျ်ားကိုပင် သတ်ပစ်ချင်ပြီး သူမကိုခေါ်ထုတ်သွားချင်ခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း သူ မလုပ်နိုင်ပေ။ သူ့ထံတွင် မည်သည့်အရာမျှမရှိဘဲ အိမ်ကိုပင်မပြန်နိုင်။ သူ၏ဒဏ်ရာများပင် အပြည့်အဝပြန်မကောင်းသေးချေ။

ထိုနေရာတွင် စာထိုင်ဖတ်နေသည့်လူကို ကြည့်ရင်း ရှားယန်မှာ အံတင်းတင်းကြိတ်လိုက်မိသည်။

ရွှယ်လင်မှာ အနှီယောကျ်ားပျိုနှစ်ဦး၏ အကြည့်များကို သိသိသာသာခံစားမိပုံရသည်။ နေ့လည်ခင်းအထိ စာဖတ်ပြီးသည်နှင့် သူ့ပစ္စည်းများကိုသိမ်းဆည်းခိုင်းပြီး သူ့အခန်းသူပြန်ကာ နှစ်ယောက်လုံးကိုချန်ထားရစ်ခဲ့သည်။

"မင်းကဘာလဲဆိုတာ မသိပေမဲ့ ငါမင်းကိုအိမ်တော်မှာ တသက်လုံးနေခွင့်မပေးဘူး..."

ကျန့်ရှောက်ရှီး ရက်များစွာစုံစမ်းလာခဲ့သော်လည်း အနှီသူ၏နောက်ခံအမှန်က နားလည်ရခက်စွာရှိနေဆဲဖြစ်နေပြီး ပိုစုံစမ်းလေ ပိုပြီးအန္တရာယ်ရှိသလို ခံစားလာရလေပင်။ ရှားယန်ရှိနေသရွေ့ သူ စစ်တန်းလျားကိုပင်ပြန်မသွားနိုင်ဘဲ လုံခြုံရေးအတွက် ရွှယ်လင်၏အနောက်မှ တစ်နေကုန်လိုက်နေခဲ့သည်။

"တော်ဝင်မင်းသမီးက ကျွန်တော့်ကိုနေခွင့်ပေးထားတာလေ..."

ရှားယန်၏ မူလမျက်နှာထားမှာ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ သူက ထို 'တော်ဝင်မင်းသမီး၏ခင်ပွန်း' ကို ဘယ်သောအခါမှ သဘောကောင်းသည့်ပုံစံမပြခဲ့ပေ။ အကြောင်းသည်ကား ရွှယ်လင်က သူ့အားလျစ်လျုရှုထားပုံရပြီး ထိုသူကသူ့အားကြီးကျယ်ပြလာသည့်အခါ သူက အနှီလူသည် အမည်ခံခင်ပွန်းသာဖြစ်ပြီး ရွှယ်လင်၏အိပ်ခန်းထဲသို့ပင် ဝင်ခွင့်မရသူဖြစ်ကြောင်း ဆွပေးချင်ခဲ့သည်။

ကျန့်ရှောက်ရှီးမှာ ရွှယ်လင်ရှိနေစဉ်က အသံတိတ်နေခဲ့သော်လည်း ရွှယ်လင််ထွက်သွားသည့်အခါ ရှားယန်ကိုသည်းခံစိတ်မရှိတော့ပေ။

 "ဒါက စစ်သူကြီးအိမ်တော်ကွ...မင်းသမီးက ငါ့ကိုသဘောမကျရင်တောင်...ငါကသူ့ရဲ့တရားဝင်လင်ယောကျ်ား...ငါတို့ကတစ်မြို့လုံးရဲ့ ကောင်းချီးပေးထားတာကိုခံထားရတာ..."

ဤအခြေအနေအထိ ရောက်လာခဲ့၍ ရှားယန်မှာ အကျိုးမရှိတော့ပေ။

"မင်းက ဆံပင်တောင်ကောင်းကောင်းမပေါက်သေးတဲ့ကလေးတစ်ယောက်ပဲ...လူကြီးတွေကိစ္စမှာဝင်မပါတာ မင်းအတွက်ပိုကောင်းပါတယ်..."

သူ့မျက်နှာက ပို၍ရုပ်ဆိုးလာသည်ကိုကြည့်ပြီး ကျန့်ရှောက်ရှီးကသူ့ကို နောက်တစ်ကြိမ်တိုက်ခိုက်ပြန်သည်။

ရှားယန်က အေးစက်စက်ဖြင့်နှာမှုတ်ပြီး လှည့်ထွက်သွားခဲ့သည်။

သူ ထွက်သွားပြီးသည့်နောက် ရွှယ်လင်ပြန်ရောက်လာသည်။ ကျန့်ရှောက်ရှီးက မျက်နှာထားကို အမြန်ရှင်းပစ်လိုက်ပြီး ညင်သာသည့်အကြည့်အဖြစ် ပြောင်းလိုက်သည်။ 

"ရှင်မ...မင်းအခန်းကိုပြန်နားတာမဟုတ်ဘူးလား..."

ရွှယ်လင်က တစ်ဖက်လူကိုစိတ်ဝင်တစားဖြင့်ကြည့်လိုက်သည်။ အတိတ်တွင် ထိုလူက သူ၏သဝန်တိုမှုကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းချပြတတ်ပြီး သူ့ကိုအိပ်ရာထဲတွင်သတ်ချင်နေသောကြောင့် အထက်စီးမှပြောဆိုခဲ့သည်။ ဤကမ္ဘာတွင်မူ အစောပိုင်းတည်းက ရွှယ်လင်ကသူ့အား ကြောက်ရွံ့စေခဲ့ခြင်းဖြစ်၍ ယခုမူ ထိုသူက သူ မနာလိုဖြစ်နေသည့်အကြောင်းကို သိခွင့်မပေးရဲချေ။

ဤသို့သောလူမျိုးက ရွှယ်လင်ကို အပျင်းပြေစေပြီး တစ်လျှောက်လုံး ယခုကဲ့သို့ ကြိုးရှည်ရှည်ဖြင့်လှန်ထားချင်စိတ်ပင်ပေါ်လာခဲ့သည်။ သူရယ်လိုက်သော်လည်း ကောင်းသည့်သဘောပေလား၊ ဆိုးသည့်သဘောပေလား မသိပေ။

"ကျွန်မနောက်ကွယ်မှာ လူတွေကို ခြိမ်းခြောက်နေတယ်ပေါ့လေ.."

ကျန့်ရှောက်ရှီးက မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး လက်မခံနိုင်သလိုဆိုသည်။

"ရှင်မ...အဲဒီလူရဲ့နောက်ခံက ထူးဆန်းနေတယ်နော်...မင်းသူ့ကို အနားမှာထားနေတာ မသင့်တော်ဘူး..."

"အို...စစ်သူကြီးတောင် မစုံစမ်းနိုင်တဲ့လူတွေက မြို့တော်ထဲမှာရှိနေသေးတာပါလား..." 

ထိုစကားက ကြောက်စရာကောင်းနေပြီး ကျန့်ရှောက်ရှီးက မပျော်မရွှင်ဖြင့် မျက်မှောင်ကုပ်သည်။

"ရှင်မ...မင်းအဲဒီလိုပြောတာ...မင်းခင်ပွန်းကိုစိတ်ထိခိုက်စေတယ်..."

ရွှယ်လင်းက အနှီသူက ယခုကဲ့သို့ အလိုလိုက်ခံထားရသည့်ပုံစံလုပ်ပြနေသည်ကို ပထမဆုံးအကြိမ်ကြုံရခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ အဆိုပါအသံကြောင့် ရွှယ်လင်မှာ မျက်နှာထားကို မထိန်းသိမ်းထားနိုင်တော့ဘဲ ဖွဖွလေးပြုံးလိုက်မိသည်။

သူ့အပြုံးကိုတွေ့ရသည့်အခါ ကျန့်ရှောက်ရှီးက တုတ်ဖြင့်မြွေကိုရိုက်လိုက်နိုင်သလို အခြေအနေကောင်းနေသည်ကိုတွေ့၍ အခွင့်အရေးယူကာ ပြောလာ၏။

"ရှင်မ...ကိုယ်တို့က ကြင်စဦးမောင်နှံတွေပဲဟာ..ကြည့်ပါဦး...မင်းက ဘယ်ကမှန်းမသိတဲ့ လူစိမ်းတစ်ယောက်ကို အိမ်ခေါ်လာတော့ သူတို့ကကိုယ့်ကို ကြိတ်ရယ်ကြတာပေါ့..."

"စစ်သူကြီးအိမ်တော်ကလူတွေက သိပ်ကိုစည်းကမ်းပျက်နေကြပါလား...သူတို့အရှင်သခင်အကြောင်းကိုအတင်းပြောရဲတယ်ပေါ့လေ..."

ရွှယ်လင်က စိတ်ဆိုးနေ၍မဟုတ်ဘဲ အကျင့်အရ ထွက်လာသည့်စကားများမှန်းသိနေ၍ ကျန့်ရှောက်ရှီးက ရယ်မောလိုက်သည်။

"သူတို့က စည်းကမ်းမရှိတာမဟုတ်ဘူး...ကိုယ့်ရဲ့ဇနီးလေးက ရယ်စရာကောင်းတယ်ထင်လို့ သူတို့က ကိုယ့်အခြေအနေကို ရယ်စရာအဖြစ် အခွင့်ကောင်းယူလိုက်ကြတာ..."

"ကျွန်မလည်း ရယ်ရတယ်လို့မြင်တယ်..."

ရွှယ်လင်က သူ့ဆံပင်ကိုလိမ်၍ ကစားရင်းဆိုလာသည်။ "စစ်သူကြီး ဒီညအားတယ်ဆိုရင် ကျွန်မနဲ့အတူ ညစာလာစားလှည့်ပါ... ကျွန်မ စားဖိုဆောင်ကို စစ်သူကြီးကြိုက်တဲ့ဟင်းမျိုး လုပ်ခိုင်းထားလိုက်ပါ့မယ်..ကျွန်မ စစ်သူကြီးနဲ့ဆွေးနွေးချင်တဲ့ကိစ္စလေးရှိလို့ပါ..."

ဤသည်မှာ ရွှယ်လင်က သူနှင့်အတူညစာစားရန် ပထမဆုံးအကြိမ်ဖိတ်ခေါ်ခြင်းပင်။ ပထမအကြိမ် သူတို့ညစာစားကြစဉ်က ကျန့်ရှောက်ရှီး၏အရှက်မရှိသည့် မိတ်ဆက်ခြင်းနှင့် ရွှယ်လင်က ဗိုက်ပေါက်ထွက်အောင်စားနေသည့်အချိန်တွင် သူကအစားမစားနိုင်ခဲ့သည့် အဖြစ်နှင့်ကြုံခဲ့ရသည်။ ထိုအတိုင်းဖြစ်လျှင်ပင် စစ်သူကြီးက စကားပြောနေသည်ကိုနားထောင်ရခြင်းအားနှစ်သက်နေပြီး နှစ်ပြားမတန်အောင်အပြစ်ပြောနေလျှင်ပင် ရွှယ်လင်စကားပြောနေသရွေ့ သူပျော်ရွှင်နေဦးမည်ဖြစ်သည်။

ရွှယ်လင်က သူ့အားစကား အတော်များများပြောခဲ့၍ နောက်တစ်နေ့နံနက်တွင် သူ့မျက်နှာက ပြုံးရွှင်နေခဲ့သည်။ သူ့မိတ်ဆွေအများစုက သူ၏အသစ်စက်စက်ဇနီးချောလေး၏ပုန်ကန်မှုကြောင့် စစ်သူကြီးကိုပြက်ရယ်ပြုတတ်ခဲ့ကြသည်။

သို့သော်လည်း ကောင်းကင်ဘုံက သူ့ဇနီးလေး၏အိပ်ခန်းထဲသို့ဝင်နိုင်ရန် ကြိုးစားနေမှုကိုပိတ်ပင်ထားပြီး အိပ်ရာပေါ်တွင် တစ်ယောက်တည်းအထီးကျန်စေသည်။

ရွှယ်လင်က ထိုလူကို တမင်စနောက်နေခြင်းမဟုတ်ပေ။ သူက စီးပွားရေးအချို့လုပ်ချင်နေ၍ ထိုလူ၏အဆက်အသွယ်နှင့်လူများ လိုအပ်နေသည်။ အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်က စီးပွားရေးလုပ်ပြီး အိမ်ရှေ့စံ၏အာရုံကိုအရယူခဲ့ကာ ပိုက်ဆံအများအပြားရလာသည့်အချိန်တွင် သူတို့ပိုပြီးနီးစပ်လာခဲ့ကြသည်။ ရွှယ်လင်ကသူမ၏စီးပွားရေးကိုဖြတ်ခုတ်ချင်သည်။ သူမပိုက်ဆံများနှင့် မင်းသားကိုလုယူချင်သည်။ အရှင့်သားက ငွေများကိုဆုံးရှုံးရသည့်အခါ အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်အား ထပ်မံ၍ မြှောက်စားထားတော့မည်မဟုတ်ပေ။

အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက် ဆုံးရှုံးသွားခဲ့သည့် ပိုက်ဆံများက သူပုန်ကန်ရန်အတွက် လိုအပ်နေသည့်ငွေများဖြစ်လေသည်။ ထိုအကြောင်းအရင်း တစ်ခုတည်းနှင့်ပင် အိမ်ရှေ့စံမင်းသားက သူမအပေါ် စိတ်ဝင်စားမှုလျော့သွားစေရန် လုံလောက်နေပြီဖြစ်သည်။

ထို့အပြင် သူတစ်နေ့လုံး အိမ်တော်ထဲတွင် မနေနိုင်ချေ။ ဤအတိုင်းထိုင်နေ၍ ဘာမှရလာမည်မဟုတ်ဘဲ အပြင်ထွက်ရန်လည်း အကြောင်းပြချက်လိုအပ်နေသေးသည်။ သို့သော် ထိုအရာတိုင်းအတွက် အိမ်တော်ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သည့် စစ်သူကြီး၏ခွင့်ပြုချက် လိုအပ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရွှယ်လင်က ဝိုင်များနှင့် အရသာရှိသည့်အစားအသောက်များကို စားပွဲအပြည့် ပြင်ဆင်ထားခဲ့ကာ အနှီသူက သူ့အကြံကိုလက်ခံနိုင်ရန် ပျားရည်ထောင်ချောက်ကိုပါ ပြင်ထားခဲ့သည်။

အကူစနစ်‌လေး: "...." 

စစ်သူကြီးကျန့်အတွက် ဖယောင်းတိုင်ပဲထွန်းပေးလိုက်ရမှာ... သူ့မိန်းမရဲ့ဦးနှောက်က သူ့ကိုအသုံးချဖို့ အကြံအစည်တွေနဲ့ချည်းပြည့်နေတာ...အဲဒါကို စာလုံးအကြီးကြီးနဲ့ 'ဗျုဟာ' လို့ရေးထားသင့်တယ်...

သေချာသည့်အချက်မှာ လူတိုင်း သူတို့ဘဝတွင်အနိုင်မရနိုင်ပေ။ ထိုသူက ယခင်ဘဝတွင် အခေါင်းပေါက်ဖြစ်ခဲ့သောကြောင့် ဤဘဝက လုံးဝကိုကံဆိုးမိုးမှောင်ကျရခြင်းပင်။

ထိုစိတ်နှင့်ပင် စနစ်က အနည်းငယ်မျှပျော်ရွှင်သွားရသည်။

အို့...မဟုတ်သေးဘူး... Host ရဲ့ဉာဏ်များတဲ့အပေါ်ပါ ထိခိုက်သွားမှာ...

အသိပေးချက်: စနစ်၏ ပိတ်ဆို့ခြင်း စတင်နေပါပြီ 1%

Blue bug: ဘာလို့ မှောင်မည်းနေပြီး မဖြူရတာလဲ...

🦊🦊🦊