MM Story Teller

Chapter 70

Viewers 3k

🦊Chapter 70

Arc 5 - တော်ဝင်မင်းသမီးကို မှားယွင်းလက်ထပ်မိခြင်း

5.10 - hostရေ ဘာလို့ ပြ‌ဿနာရှာရတာလဲ...

မြင်ကွင်းက အနည်းငယ် ကို့ယို့ကားယားနိုင်သည်။ ထိုလူ၏ မာနေသော ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းက သူ့ကိုယ်ပေါ်သို့ ဖိထားသောကြောင့် ရွှယ်လင်၏ဦးခေါင်း ထုံကျင်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ၏ လက်ရှိခန္ဓာကိုယ်က တိုးတက်လာသော်လည်း ငယ်ရွယ်ကာအားနည်း ပျော့ပျောင်းနေသောကြောင့် သူ မခုခံနိုင်ပေ။ သူ၏ မျက်နှာက ဗလာဖြစ်နေပြီး နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းစေ့ကာ တစ်ဖက်လူကို စိုက်ကြည့်နေလေသည်။

ကျန့်ရှောက်ရှီး၏လက်က လေထဲတွင် တန့်သွားပြီး မသင့်တော်သည်ကို လုပ်ခဲ့ကြောင်း သူသိလေသည်။ သူ ရွှယ်လင်နှင့် လက်ထပ်ပြီးချိန်တည်းက မရင်းနှီးသောကြောင့် ထိုကဲ့သို့ မသင့်တော်သော လှုပ်ရှားမှုမျိုးကို လုပ်ရန် အနည်းငယ် မလျော်ကန်ပေ။

သူ့ရင်ခွင်ထဲမှလူက သူ တရားဝင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း လက်ထပ်ထားသော သူ၏ ဇနီးလေးဖြစ်သည်။ သူ ထိုသူကို နေ့နေ့ညည တွေးနေခဲ့ပြီး ထိုသူ နေ့တိုင်း စိတ်ကျေနပ်စေရန် ကြိုးစားခဲ့ရပြီး သူမက သူ၏ အချစ်ကလေးဖြစ်သည်။ ကျန့်ရှောက်ရှီး ထပ်မံ၍ ထိန်းချုပ်မထားနိုင်တော့ပေ။

သူ၏ ဇနီးလေးက ယောင်္ကျားဝတ်စုံများနှင့် ပို၍ ကြည့်ကောင်းမည်ဟူသော အတွေးရှိခဲ့သည်။ သို့သော် သူမ အမှန်တကယ် ယောင်္ကျားလေးလို ဝတ်ဆင်လိုက်ပါက သူ ထိုမျှလောက်ထိ နှလုံးခုန်မြန်လိမ့်မည်ဟု မထင်ခဲ့ပေ။

၎င်းက သူ၏ ခေါင်းထဲမှ အတွေးဖြစ်ပြီး ထိုသူက သူ့ဘဝ၏ အချစ်စစ်အချစ်မှန်ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြနေလေသည်။ သူမကို သူ သေချာ ဖမ်းဆုပ်ထားနိုင်မှ သူ့ဘဝက ပြီးပြည့်စုံမည် ဖြစ်သောကြောင့် သူမကို သူ၏ ဘေးတွင် ထားမည်ပင်။ မူလက သူ့ရှေ့မှ လူကို အလှကြည့်နေရုံဖြင့်သာ ကျေနပ်နေခဲ့သော်လည်း ယခုတွင်မူ သူမကို ပိုင်ဆိုင်လိုစိတ် အလွန်ကြီးမားနေလေသည်။

သူ ခေါင်းငုံ့ကာ ရွှယ်လင်၏ ခေါင်းကို နမ်းလိုက်လေသည်။

" ရှင်မ ကိုယ့်ကို ကြည့်မနေနဲ့... မင်းရဲ့ ယောင်္ကျားက စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ မင်းကို ဒီနေရာမှာ နာကျင်အောင် လုပ်မိမှာစိုးတယ်..."

ရွှယ်လင် သရော်ကာ ပြောလိုက်သည်။

"စစ်သူကြီးက နည်းနည်းတော့ အရှက်ရှိသင့်ပါတယ် ဘာများလုပ်ချင်နေလို့လဲ..."

" ကိုယ့်ရဲ့ဇနီးလေးနဲ့ နီးစပ်ချင်တယ်..."

သူ ရွှယ်လင်ကို ဖက်ထားရင်း ပြုံးကာ ပြောလိုက်သည်။

" ကိုယ့်ဇနီးရဲ့ ခွင့်ပြုချက်မရရင် ဘာမှ မလုပ်ဘူးဆိုပေမဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းက သိပ်မကောင်းဘူး... ရှင်မ ကိုယ့်ကို ဆွဲဆောင်နေရင် ကိုယ့်ရဲ့ ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းက လွတ်သွားဖို့ ပိုလွယ်တယ်.."

ရွှယ်လင် : "..."

"စစ်တန်းလျားက ယောင်္ကျားတွေက အရွယ်ကောင်းတွေလေ ကိုယ့်ဇနီးက ဘယ်လိုလုပ် ကိုယ့်ကို တစ်ချိန်လုံး စိတ်ထိန်းထားအောင် လုပ်နိုင်ရတာလဲ... ကိုယ် မင်းကို ကြည့်ရုံပဲ ကြည့်လို့ရပြီး ထိလို့မရဘူးလေ..."

ရွှယ်လင်၏ အမူအရာက မှောင်မိုက်နေပြီး ထိုလူကို အမှန်တကယ် ရိုက်ပစ်ချင်နေလေသည်။

" ရှင် စိတ်မထိန်းနိုင်ရင် တခြားတစ်ယောက်ကို သွားရှာလိုက်... "

" ရှင်မရဲ့ မှတ်ချက်က နည်းနည်းလေး ထူးဆန်းတယ်..."

ကျန့်ရှောက်ရှီး သူ့မေးစေ့ကို ဖျစ်လိုက်ပြီး မျက်လုံးများက သူ့ရှေ့မှလူကို အရှင်လတ်လတ် ဝါးမျိုချင်နေသကဲ့သို့ ဆာလောင်မှုများဖြင့် ပြည့်နှက်နေလေသည်။ သူ အံကြိတ်ရင်း ဆက်ပြောလိုက်သည်။

" ကိုယ့်မှာ ဇနီးရှိတယ်လေ ကိုယ့်ရဲ့ ထိန်းချုပ်မှုတွေကို ဖြေရှင်းဖို့ ဘာလို့ တခြားတစ်ယောက်ကို ရှာရမှာလဲ... ကိုယ့်ဇနီး အမျိုးသမီးလေးက ကိုယ့်ကို အိမ်ထောင်တစ်ဖက်နဲ့ အပြင်မှာ တခြားသူ ရှာစေချင်တာလား..."

သူ ခဏလောက် တွေးနေပြီးနောက် ထိုအကြံပြုချက်ကို ငြင်းပယ်လိုက်လေသည်။

" မကောင်းပါဘူးကွာ ကိုယ့်ဇနီးအမျိုးသမီးလေးက တာဝန် အသိစိတ်ရှိရှိနဲ့ ကိုယ့်ယောင်္ကျားကို သေချာ ဂရုစိုက်သင့်တယ်လေ..."

ရွှယ်လင် : "..."

ဘာလို့ ဒီလူဆီမှာ အရင်ဘဝက အော်ဂတ်စတင်းရဲ့အရိပ်အယောင်တွေကို ရုတ်တရက်ကြီး တွေ့လိုက်ရတာလဲ...

" ကိုယ်က ကိုယ့်ဇနီးကို ဦးဆောင်နိုင်တဲ့ အာဏာ ပေးထားတယ်လေ ဘာလို့ ကိုယ့်ဇနီး အမျိုးသမီးလေးက ယူဖို့ ဝန်လေးနေရတာလဲ..."

ရွှယ်လင် သူ့မျက်လုံးများကို မှေးကျဥ်းလိုက်ကာ သူ့လက်များကို ထိုလူ၏ လည်ပင်းပေါ်တွင် ဖက်လိုက်လေသည်။

" ရှင် သိချင်လား..."

သူက အလွန်နီးကပ်နေပြီး သူ၏ပန်းဖျော့ရောင် နှုတ်ခမ်းပါးလေးက ကျန့်ရှောက်ရှီးကို အနည်းငယ် ဆွဲဆောင်နေလေသည်။

" အင်း..."

သူ၏ အသံက အလွန်နက်ရှိုင်းနေသည်မှာ စိတ်ကို အစွမ်းကုန် ထိန်းချုပ်နေရသကဲ့သို့ပင်။

ထိုလူ၏ ခန္ဓာကိုယ် အောက်ပိုင်းက ပို၍ပင် ဖောင်းလာသည်ကို ရွှယ်လင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ခံစားလိုက်ရလေသည်။

" ကောင်းပြီလေ..."

သူ့အသံထဲတွင် အနည်းငယ် ရယ်သံရောယှက်နေပြီး လက်လှမ်းကာ ခါးပတ်ကို ဖြည်လိုက်လေသည်။

ကျန့်ရှောက်ရှီး၏ လည်ပင်းက တံတွေးမျိုချမှုကြောင့် အပြင်းအထန် လှုပ်ခါသွားပြီး သူ၏ မျက်လုံးများက မှောင်မိုက်လာလေသည်။

ရွှယ်လင် သူ့အဝတ်များကို မချွတ်ခဲ့ပေ။ သူတို့နှစ်ယောက်ကြားတွင် လက်ဝင်၍ ရလောက်သည်အထိသာ နေရာရှိလေသည်။ သူ ကျန့်ရှောက်ရှီး၏ လက်များကို သူ၏ လက်များဖြင့် ဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး စစ်သူကြီး၏ နားရွက်နားတွင် ရယ်သံသဲ့သဲ့ဖြင့် ပြောလိုက်လေသည်။

" ဒါဆိုလည်း ပြောပြမယ်လေ..."

သူ့လက်တစ်ဖက်က အပေါ် တက်သွားပြီး နောက်လက်တစ်ဖက်က အောက်သို့ ဆင်းသွားလေသည်။

လက်တစ်ဖက်ကို သူ၏ ရင်ဘတ်ပေါ်တွင် တင်ပေးလိုက်ပြီး နောက်လက်တစ်ဖက်ကို သူ၏ ခန္ဓာကိုယ် အောက်ပိုင်းပေါ်တွင် ထင်ပေးလိုက်လေသည်။

ထိုလူ၏ မူလက နီရဲနေသော မျက်နှာအမူအရာက သံသယများနှင့် မသေချာမရေရာသော အမူအရာသို့ ပြောင်းလဲသွားပြီးနောက် အနည်းငယ် ထူးဆန်းနေသော အမူအရာသို့ပြောင်းလဲသွားပြန်ကာ အံ့အားသင့်မှုအပြည့်ဖြစ်နေသော မျက်နှာသို့ ပြောင်းလဲသွားလေသည်။ ရွှယ်လင် စိတ်ကျေနပ်စွာ ပြုံးလိုက်သည်။ သူ့မျက်နှာကို ထိုလူ၏ နားရွက်နားတွင် ရစ်သီရစ်သီလုပ်နေရင်း အပြုံးကြီးကြီး ပြုံးထားလေသည်။ သူ၏ အနေအထားသည်လည်း မပြောင်းမလဲ ရှိနေဆဲပင်။ လူကြီးသံပင် မဖြစ်သေးသော လူငယ်လေး၏ အသံက အနည်းငယ် နူးညံ့နေလေသည်။ သို့သော် သူသည် မိန်းမတစ်ယောက်ကဲ့သို့ အသံမျိုးဟန်ဆောင်မနေတော့ပေ။ သူ၏အသံက မြေပြင်ပေါ်သို့ ပုလဲလုံးလေး ကျလာသကဲ့သို့ပင်။ ကျန့်ရှောက်ရှီး၏ နားထဲတွင်မူ သူ၏ အသံလေးသည် နတ်ပြည်မှ သံစဥ်လေးကဲ့သို့ပင်။

" အခု ခင်ဗျား သိပြီမလား ဟမ်..."

ထိုလူက သူ့ကို တွန်းထုတ်လောက်မည်အထိ ထိတ်လန့်သွားမည်ဟု မျှော်လင့်ခဲ့သည်။ သို့မဟုတ် အနည်းဆုံး သူ့ကို ဆက်မဖက်ထားတော့ဘဲ ချပေးမည်ဟု ထင်ခဲ့သော်လည်း ထိုလူ၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အဆင့်အပေါ်တွင် သိသိသာသာ တလွဲခန့်မှန်းမိသွားလေသည်။ ထိုကဲ့သို့ ကမ္ဘာကြီး တုန်လှုပ်စေလောက်သည် အမှန်တရားကို သိပြီးသော်လည်း ထိုလူ၏ အမူအရာက အစမှအဆုံး အနည်းငယ်သာ ပြောင်းလဲသွားလေသည်။ ထို့နောက် သူ့လက်မောင်းများကို တင်းကျပ်လိုက်ကာ မျက်မှောင်ကြုတ်ရင်း မေးလိုက်သည်။

" တခြား ဘယ်သူ သိသေးလဲ..."

ရွှယ်လင် ပခုံး တွန့်ပြလိုက်လေသည်။

" အခုချိန်ထိတော့ ခင်ဗျား တစ်ယောက်တည်းပဲ... အနာဂတ်မှာ လူ ဘယ်နှစ်ယောက် သိသွားမယ်ဆိုတာတော့ ယောင်္ကျားနဲ့ပဲ ဆိုင်တယ်..."

ရွှယ်လင်၏ ပုံမှန်အသံဖြင့်ခေါ်သော 'ယောင်္ကျား'ဟူသော စကားသံက ကျန့်ရှောက်ရှီးအတွက် စိတ်ကြွဆေးကဲ့သို့ပင်။ သို့သော် ယခုအချိန်တွင် ထိုသို့ လုပ်ချိန် မရှိသောကြောင့် သူ့ကိုယ့်သူ ဖိအားပေးကာ စိတ်ထိန်းလိုက်ရင်း ပြောလိုက်သည်။

" ကိုယ် ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပါဘူး... မင်းလည်း တခြားလူတစ်ယောက်ကို ထပ်မပြောသင့်ဘူး..."

သူ၏မျက်လုံးများက နက်ရှိုင်းနေပြီး ရွှယ်လင်ကို ကြည့်ချိန်တွင် နူးညံ့မှုများ နာကျင်မှုများနှင့် ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ပေးလိုမှုများလည်း ရှိနေလေသည်။

" ဒီလောက် နှစ်တွေအကြာကြီး ... မင်းအတွက် အရမ်းခက်ခဲခဲ့မှာပဲ ..."

သူ့အတွက် နှစ်များစွာတော့မဟုတ်ပေ။ ရွှယ်လင်က မည်သည့်အရာကိုမျှ မခံစားခဲ့ရသော်လည်း ထိုလူ၏ လက်ရှိ ပုံစံကြောင့် သူ၏ ခေါင်းကို ငုံ့လိုက်ကာ သရုပ်ဆောင်သည့် မု့ဒ်ကို သွင်းလိုက်သည်။ ရွှယ်လင် ကျန့်ရှောက်ရှီး၏ အင်္ကျီလက်ကိုဆွဲပြီး ဖြေးဖြေးလေး ပြောလိုက်လေသည်။

" အစကတော့ ကျွန်တော်က ငယ်သေးတော့ အဲဒါက ပြသနာ မဟုတ်ဘူးလေ... ကျွန်တော် တခြားသူတွေနဲ့ ဘယ်လိုကွာခြားတယ်ဆိုတာ မသိခဲ့ဘူး..."

သူ ခါးသက်စွာ ရယ်လိုက်လေသည်။

" ကျွန်တော် ငယ်ငယ်တည်းက အမေက ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်ကို တခြားသူတွေ မမြင်အောင်နေလို့ ပြောခဲ့တယ် မဟုတ်ရင် ကျွန်တော် သေမှာတဲ့... အဲ့တော့ ကျွန်တော်က အဲ့လျှို့ဝှက်ချက်ကို နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာတဲ့အထိ အသည်းအသန် ဖုံးကွယ်နေရတာ... ကျွန်တော့်အမေက သေပြီဆိုတော့ ကမ္ဘာပေါ်မှာ အဲ့အကြောင်းသိတာ ကျွန်တော်ပဲ ရှိတော့တယ်... ကျွန်တော် အရမ်း ကြောက်နေခဲ့တာ နန်းတော်ထဲမှာ နေတုန်းကလည်း နေ့တိုင်း အရမ်းကို ဂရုတစိုက် နေခဲ့ရတယ်..."

ကျန့်ရှောက်ရှီး၏နှလုံးသားက နာကျင်သွားပြီး ရွှယ်လင်၏ ခေါင်းလေးကို သူ့ရင်ဘတ်နားတွင် ပွေ့ပိုက်လိုက်လေသည်။ ဆယ်ကျော်သက်လေး မျက်လုံးလှိမ့်လိုက်သည်ကို သူလုံးဝ မတွေ့လိုက်ပေ။ ထို့ပြင် ရွှယ်လင်၏ စကားများက တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ် ထွက်ပေါ်လာသော်လည်း သူ၏ မျက်နှာပေါ်တွင် ဝမ်းနည်းပုံ တစ်စိုးတစ်စိပင် မရှိသည်ကိုလည်း မတွေ့လိုက်ပေ။

" အသက်ဆယ့်ငါးနှစ်ရောက်တော့ အစ်ကိုတော်ဧကရာဇ်က ကျွန်တော့်ကို ခင်ဗျားနဲ့ ကတိပြုပေးလိုက်တယ်... အဲ့တုန်းက ကျွန်တော့် ကမ္ဘာကြီး ပြိုလဲသွားပြီလို့တောင် ထင်ခဲ့တာ... မင်္ဂလာဦးညမှာ ကျွန်တော့် အကြောင်းသိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်ပါ့မလဲလို့ ကျွန်တော် အကြိမ်ပေါင်း မရေတွက်နိုင်အောင် တွေးနေခဲ့တာ..."

ကျန့်ရှောက်ရှီး မျက်လုံးများကို လေးလံစွာ မှိတ်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် သူ အောက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီး ရွှယ်လင်၏ ခေါင်းလေးကို နမ်းလိုက်သည်။

" နောက်တော့ ခင်ဗျားက အဲ့စကားတွေ ပြောခဲ့တယ်လေ..."

ရွှယ်လင်က သူ့ခေါင်းကို ကျန့်ရှောက်ရှီး၏ ရင်ဘတ်တွင် ဖွက်ထားပြိီး သူ့ပခုံးများက အနည်းငယ် တုန်ခါသွားလေသည်။ အမှန်တွင် သူက ရယ်မောနေခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် ကျန့်ရှောက်ရှီးက သူ ငိုနေသည်ဟု ထင်လိုက်လေသည်။

" အဲ့တုန်းကတော့ အဲ့လို နည်းလမ်းနဲ့ဆိုရင် ကောင်းမယ်လို့ ထင်ခဲ့တာ...ကျွန်တော်ရဲ့ အသက်ရှင်ရမယ့် ရက်တွေကိုလည်း ဆက်ပြီး အချိန်ဆွဲထားနိုင်မယ်ပေါ့..."

ကျန့်ရှောင်ရှီး အနည်းငယ် စိုးရိမ် ပူပန်နေလေသည်။ သူ၏ ရင်ခွင်ထဲမှ ရွှယ်လင်ကို ထုတ်လိုက်ပြီး နီရဲနေသော မျက်လုံးများနှင့် သေးငယ်သော မျက်နှာလေးကို ပင့်လိုက်ပြီး ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်လေသည်။

" အဆင်ပြေပါတယ် အမှန်တရားကို သိသွားတောင် ကိုယ် မပြောပါဘူး... မင်းက ကိုယ့်ဘဝပါ ကိုယ်မင်းကို ဘယ်လိုလုပ် လက်လွှတ်နိုင်ပါ့မလဲ..."

"ဧကရာဇ် နန်းတက်တုန်းက အနာဂတ်မှာပြဿနာတွေဖြစ်တာကနေ ကာကွယ်ဖို့ သူ့ရဲ့ ညီအစ်ကို အကုန်လုံးနီးပါးကို သတ်ပစ်ခဲ့တယ်... ကျွန်တော့်ကိုလည်း မင်းသမီးလို့ သိခဲ့တာကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ကျွန်တော် ခင်ဗျား ရှေ့မှာ ရှိနေနိုင်မှာ မဟုတ်တော့ဘူး ... ခင်ဗျား အဲ့သတင်းကို ဖြန့်လိုက်ရင်လည်း ကျွန်တော့်ရဲ့ မူလကံကြမ္မာ အတိုင်းပဲ သွားရမှာပဲ..."

သူ ခေါင်းငုံ့လိုက်သည်။ သူ၏ မျက်တောင်များသည် တုန်ယင်နေပြီး သူ၏ သနားစဖွယ်ကောင်းအောင် သရုပ်ဆောင်သည့် စကေးက အလွန် ထူးချွန်ပြောင်မြောက်လေသည်။ သူ့ဘေးမှ အကူစနစ်လေးမှာ စကားမပြောနိုင် ဖြစ်သွားလေသည်။

" အဲ့လို ဖြစ်လာမှာ မဟုတ်ပါဘူး... ကိုယ် ဘယ်သူ့ကိုမှ ဒီအကြောင်း မပြောပါဘူး... တကယ်လို့ ကိုယ်သစ္စာပြုတာကို ချိုးဖျက်မိမယ်ဆိုရင် နေတိုင်း မိုးကြိုးပစ်ခံရပါစေ..."

ကျန့်ရှောက်ရှီး ထပ်မံကတိပေးလိုက်သည်။

ရွှယ်လင် သူ့နှုတ်ခမ်းများကို တွန့်ကွေးကာ ပြောလိုက်သည်။

" ခင်ဗျားက ခင်ဗျားရဲ့ စိတ်ကို ကျွန်တော် မြင်အောင် ခဏခဏ ပြခဲ့ပေမဲ့ ကျွန်တော် မတုံ့ပြန်ခဲ့ဘူးဆိုတာ ကျွန်တော့် နှလုံးသား မာကျောနေလို့ မဟုတ်ဘူး... ကျွန်တော့်မှာ ယောင်္ကျားလေးတစ်ယောက်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ် ရှိနေလို့ပါ..."

သူ ပြောနေရာမှ ရပ်တန့်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် သူ့စိတ်ကို ပြင်ဆင်နေပုံရပြီး ဆက်ပြောလိုက်သည်။

" ကျွန်တော့်ကို ခေါ်ထားပြီး ကျွန်တော့် လျှို့ဝှက်ချက်ကို ဖုံးကွယ်ပေးထားတာ ကျေးဇူးပါ... ကျွန်တော်က ခင်ဗျားရဲ့ ဇနီး မဖြစ်နိုင်တော့ပေမဲ့ ခင်ဗျားအတွက် ကိုယ်လုပ်တော်တွေ စီစဥ်ပေးနိုင်ပါတယ်... တကယ်လို့ ခင်ဗျားမှာ ချစ်ရမယ့်သူ ရှိပြီးသားဆိုရင် ခင်ဗျား သူတို့ကို အနောက်ဆောင်ကို ခေါ်လာလို့ ရပါတယ်... ကျွန်တော် ဘာမှ မပြောပါဘူး ကျွန်တော့်ရဲ့ အစ်ကိုတော် ဧကရာဇ်အတွက်လည်း စိတ်ပူစရာမလိုပါဘူး..."

ကျန့်ရှောက်ရှီး၏ မျက်လုံးများ မှောင်မိုက်သွားလေသည်။ သူ ရွှယ်လင်၏ ပခုံးကို ဖိလိုက်ပြီး ခေါင်းငုံ့ကာ ရွှယ်လင်၏ နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းလိုက်လေသည်။

၎င်းက သူတို့ ပထမဆုံး နမ်းဖူးခြင်းပင်။ တစ်ဦးက ရှက်ရွံ့နေကာ သူ့မျက်နှာပေါ်တွင် ထိတ်လန့်နေသော အကြည့်ဖြင့် ရှောင်ရှားရန် ကြိုးစားနေစဉ် တခြားတစ်ဦးက စွမ်းအားကြီးသော အာဏာရှင်ဖြစ်ပြီး သူ၏ လက်မောင်းများကြားမှ လူကို သူ ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ ကျိုးကျေကာ ဝင်သွားအောင် လုပ်ချင်နေလေသည်။

နှုတ်ခမ်းများနှင့် လျှာများ ငြိတွယ်နေကြပြီး ထိုမြင်ကွင်းက တောက်ပသော အရောင်များ အမွှေးနံ့များ ပြင်းထန်သောရမက်များဖြင့် လေထုထဲတွင် ပြည့်နှက်နေလေသည်။

အကူစနစ်လေးများက သူ့လက်ဖဝါးလေးဖြင့် မျက်နှာကို ကာထားရသည်။ သူ၏ နှလုံးသားလေးမှာ ဂိမ်းကစားတော်သော လင်လင် နှစ်ယောက်ကြောင့် ငိုနေရလေသည်။

သူတို့ရဲ့ အကြိုက်တွေက ပုံမှန်တွေ မဟုတ်ဘူးပဲ... role play ရတာကိုတောင် ကြိုက်နေသေးတယ် host က ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ...

ရွှယ်လင်က ကျန့်ရှောက်ရှီးကို တွန်းထုတ်ရန် အင်အား အများအပြားကို သုံးလိုက်ရလေသည်။ သူ ရုန်းကန်နေရင်း မျက်ရည်များ ကျဆင်းလာ၍ သနားစဖွယ်ကောင်းနေပြီး သူ့ကို မြင်သမျှလူတိုင်း၏ နှလုံးသားများက ဆိုးဝါးစွာ နာကျင်စေမည့်ပုံလေး ဖြစ်နေသည်။

ကျန့်ရှောက်ရှီး သူ၏ ပါးကို ဖြည်းဖြည်းလေး ပွတ်သပ်ရင်း ပြောလိုက်သည်။

" ကိုယ် အရင်ကလည်း ပြောပြီးပြီ ကိုယ် ကျန့်ရှောက်ရှီးရဲ့ ဘဝမှာ မင်းတစ်ယောက်ပဲ ရှိတယ်... အဲ့တော့ အဲ့အကြောင်းကို မင်းအများကြီး တွေးနေစရာ မလိုဘူး... စစ်သူကြီးရဲ့ဇနီးက အမြဲတမ်းအတွက် ဝမ်ရမ်ဟုန် ပဲ ဖြစ်ရမယ်..."

ရွှယ်လင်၏ မျက်ရည်များက မျက်နှာပေါ်တွင် စီးကျနေလေသည်။ သူ ဝမ်းနည်းသည့်ပုံစံ ဟန်မဆောင်ပါက သူ၏ မျက်ရည်များက အချည်းနှီး ဖြစ်သွားမည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည့်အတွက် အံ့အားသင့်နေသလို ဟန်ဆောင်ကာ ကျန့်ရှောက်ရှီးကို ဗလာဖြစ်စွာ ကြည့်နေလေသည်။

"ဒါပေမဲ့ ... ကျွန်တော်က ယောင်္ကျားလေးလေ..."

သူ၏ ခက်ခဲနေမှုများကို ခံစားနိုင်သည့်ပုံဖြင့် ကျန့်ရှောက်ရှီး လက်ကိုဆန့်ထုတ်ကာ ရွှယ်လင်၏ လက်ကိုကိုင်ထားပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း ပြောလိုက်သည်။

" ကိုယ် သိပါတယ် မင်း မိန်းမဖြစ်ဖြစ် ယောင်္ကျားဖြစ်ဖြစ် ကိုယ် မင်းကိုချစ်တယ်... မင်း အများကြီးတွေးနေစရာ မလိုဘူး ကိုယ်ပြောခဲ့သလိုပဲ မင်းဘာမှ မလုပ်ရင်တောင် မင်းက စစ်သူကြီးရဲ့ တစ်ဦးတည်းသောဇနီး ဖြစ်နေမှာပဲ... အဲ့တော့ စိတ်ပူမနေပဲ ကိုယ့်ဘေးမှာနေပေးပါ မင်း အများကြီး တွေးစရာ မလိုဘူး..."

နောက်ဆုံးတွင် ရွှယ်လင်က ရယ်ကာ ပြောလိုက်လေသည်။

" ကောင်းပါပြီ..."

ကျန့်ရှောက်ရှီးက အလွန် စိတ်အား ထက်သန်နေလေသည်။ သူက အလွန်လေးနက်နေသောကြောင့် သူ့ ခံစားချက်များကို မကစားသင့်တော့ဟု ရွှယ်လင် ခံစားလိုက်ရလေသည်။ ထို့နောက် ထိုလူကို ကစားချင်သည့် စိတ်များကို လက်လျော့လိုက်ပြီး ရှေ့တိုးရင်းမှီလိုက်ကာ ထိုလူကို ဖက်လိုက်သည်။

ထို အပြုအမူက မှီခိုလိုမှုအပြည့်ဖြစ်နေသော်လည်း သူက ထိုကဲ့သို့ အပြုအမူမျိုးကို ယခင်က အကြိမ်ပေါင်းထောင်ချီမက လုပ်ဖူးနေပုံ ပေါ်လေသည်။ သူ၏ အပြုအမူများက တုန့်ဆိုင်းမနေပဲ တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ပွေ့ဖက်လိုက်လေသည်။

" ကျွန်တော် ခင်ဗျားရဲ့ စကားတွေကို မှတ်ထားမယ်... ခင်ဗျားလည်း ကျွန်တော့်စကားတွေကို မှတ်ထားရမယ် ကျွန်တော့်ကို လုံးဝ သစ္စာမဖောက်ရဘူး... မဟုတ်လို့ကတော့ ကျွန်တော် ခင်ဗျားကို ငရဲပြည်ကို ဆွဲချသွားမယ် ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်လုံး ငရဲကျမှ ရမယ်ဆိုရင်တောင် ကျွန်တော် ခင်ဗျားကို ငရဲကို ခေါ်သွားမယ်..."

၎င်းက ရွှယ်လင်၏ စစ်မှန်သော စကားပင်။ သူက ထိုလူ မည်သူ ဖြစ်ကြောင်းကို မသိသော်လည်း ထိုလူနှင့် အတူရှိချိန်တိုင်း သူ့စိတ်က အေးချမ်းနေပြီး အားနည်းမှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ရှက်ရွံ့မှုများနှင့် မလွယ်ကူမှုများသည်လည်း ထိုလူကို တွေ့လိုက်သည်နှင့် ပျောက်ကွယ်သွားလေသည်။ ဤသည်မှာ သူနှင့် ထိုလူကြားတွင် အချို့သော ချည်နှောင်မှုများ ရှိနေသကဲ့သို့ပင် ဖြစ်သည်။ သူတို့ ကမ္ဘာမည်မျှကို ဖြတ်ကျော်လာရပါစေ သူတို့ထပ်၍ တွေ့ဆုံရမည်ပင်။

မှတ်ဥာဏ်များ မရှိလျှင်ပင် ထိုလူက သူနှင့် ထပ်ခါထပ်ခါ ချစ်မိသွားမည်ပင်။

မသေချာမရေရာမှုများနှင့် အစက ထိုလူ၏ နှလုံးသားကို ဆုံးရှုံးရနိုင်သည်ဟူသော အတွေးများမှာ ဤကမ္ဘာသို့ ရောက်လာတည်းက ရွှယ်လင်၏ စိတ်ထဲတွင် အဆက်မပြတ် တွေးနေမိသည့် အရာများပင် ဖြစ်သည်။ ထိုလူက သူ့ကို ချစ်ကြောင်း ထပ်ခါထပ်ခါ ဝန်ခံခဲ့သော်လည်း သူ ဤတစ်ကြိမ် ဝင်ရောက်ခဲ့ရသော ခန္ဓာကိုယ်၏ တစ်မူထူးခြားမှုများကြောင့် မယုံကြည်နိုင်ခဲ့ပေ။

သူ့ အတွေးတစ်ခုကြောင့် အမြဲ စိုးရိမ် နေရလေသည်။ တကယ်လို့ တစ်နေ့မှာ အဲ့ယောင်္ကျားက ငါ့ကို ရှာမတွေ့တော့ဘဲ အဲ့အချိန်မှာ အဲ့ယောင်္ကျား ချစ်မိတဲ့ လူကလည်း ငါ မဟုတ်တော့ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ...

ယနေ့တွင် ထိုလူ၏ စကားများက သူ၏ နှလုံးသားကို ဖွင့်ပေးစေလောက်သည်အထိ စစ်မှန်သော သစ္စာပြုစကားများဖြစ်သောကြောင့် သူ သေချာ ပြန်တွေးခဲ့ပြီး သူ့နှလုံးသားကို ထိုလူအား အပြီးအပိုင်ပေးခဲ့လေသည်။

၎င်းက ရွှယ်လင်ကို စိတ်သက်သာရာ ရစေပြီး သူ၏ အမြှီးကို ပြန်လည်ရရှိရန်ပင် မမျှော်လင်တော့ပေ။ ၎င်းတို့အားလုံးကို ပြန်လည်စုစည်းရရှိပါက သူ၏ ခရီးစဥ်သည်လည်း ပြီးဆုံးသွားမည် ဖြစ်သောကြောင့်ပင်။ သူက ထိုလူကို ဤမတိုင်မီ ရှာမတွေ့နိုင်ပါက သူကိုယ်တိုင်လည်း မည်သည့်အချိန်တွင် ထိန်းချုပ်မရဖြစ်သွားမည်ကို မသိနိုင်ပေ။

ကျန့်ရှောက်ရှီး သူ့ကို ရင်ခွင်ထဲတွင် ပွေ့ဖက်ထားရင်း သူ၏ စိတ်မတည်မငြိမ် ဖြစ်နေသည်ကို ခံစားမိလေသည်။ သူသက ရွှယ်လင် စိတ်သက်သာရာ ရစေရန် နောက်ကျောကို ပုတ်ပေးလိုက်သည်။

ထိုလူက ရွှယ်လင် လုံးဝ စိတ်တည်ငြိမ်သွားသည်အထိ စောင့်ပြီးနောက် ပြောလိုက်သည်။

" အခု ကိုယ်တို့ ပြဿနာတွေကိုလည်း ရှင်းပြီးပြီဆိုတော့ ကိုယ့်ရဲ့ ဇနီးလေး ကိုယ့်နောက်ကွယ်မှာ ဘာတွေ လုပ်နေတယ်ဆိုတာ ပြောပြမလား... ဒီနေ့ ဒီကိုလာရတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က ဘာလဲ..."

ရွှယ်လင် တောင့်တင်းသွားပြီး မကြာမီ အသိစိတ်ပြန်ဝင်သွားလေသည်။ သူ့နှုတ်ခမ်းများကို တွန့်ကွေးကာ ကျန့်ရှောက်ရှီးကို မှီရင်း ပြောလိုက်သည်။

" တကယ်တော့ ကျွန်တော်က အရမ်းကို ကြိုးစားပြီး အင်အားစိုက်ဖို့လိုတဲ့ ကိစ္စကို လုပ်နေတာ..."

"ဘာများလဲ..."

"အဖြောင့်တစ်ယောက်ကို ကွေးအောင် လုပ်နေတာ..."

သူ ပြုံးလိုက်ရင်း ဗြောင်ကျကျ ပြောလိုက်လေသည်။ သို့သော် ထိုယောင်္ကျား၏ အမူအရာင ပြောင်းလဲမသွားပေ။ သူ မျက်တောင် ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ် လုပ်လိုက်ပြီးနောက် ကျန့်ရှောက်ရှီးက သူ့စကားကို နားမလည်လောက်ဟု ခံစားလိုက်ရသောကြောင့် ထပ်မံ၍ ရှင်းပြလိုက်လေသည်။

" အဲဒါက... အာ... ယောင်္ကျား တစ်ယောက် ကျွန်တော့်ကို ချစ်မိအောင် လုပ်နေတာ..."

ကျန့်ရှောက်ရှီး မျက်လုံးများကို မှေးကျဥ်းကာ မေးလိုက်လေသည်။

" ဘယ်သူ့ကိုလဲ..."

" ပိုင်ချန်ယန်း..."

"ဇနီးလေးက အရမ်းလှတော့ တွေ့တဲ့သူတိုင်းက မင်းကို ကြိုက်မှာပါ..."

ကျန့်ရှောက်ရှီးက သူ့မျက်နှာကို ထိလိုက်သည်။

" မင်းကို ကြိုက်တာက အရေးမကြီးဘူး ဒါပေမဲ့ သူ ခြေတစ်လှမ်း ထပ်ရွေ့ရဲရင်တော့ သူ့ရဲ့ ဘဝကို သေတာထက် ဆိုးသွားအောင် လုပ်ပစ်မှာ..."

" ကျွန်တော် ပြဿနာတွေရှာပြီး မသင့်လျော်တဲ့ ပတ်သက်မှုတွေထဲမှာ ရှုပ်နေတာကို ခင်ဗျား ဝမ်းမနည်းဘူးလား..."

"ရှင်မ ပျော်နေသ၍ အဆင်ပြေပါတယ်... ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ် မင်းက ကိုယ့်အပိုင်ပဲလေ အဲ့လူတွေက ကြည့်ရုံပဲ ကြည့်လို့ရတာ စားလို့ မရဘူး... သူတို့ကို ခြောက်ကပ်သွားတဲ့အထိ လှမ်းထားတာက ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး"

"ဒါပေမဲ့ ခင်ဗျားလည်း မစားနိုင်ဘူးလေ..."

"..."

အကူစနစ်လေး : " ..." hostရေ ဘာလို့ ပြဿနာရှာရတာလဲ...

Prev Next