MM Story Teller

Chapter 96

Viewers 3k

🦊Arc 7 - ကြက်ခြေခတ်ငါးလေး၏ဘဝ

Chapter 96

7.5 - ဒါကဘယ်လိုအခြေအနေကြီးလဲ?

လော့ချန်နိုးလာသည်မှာ တစ်လနီးပါးပင်ရှိခဲ့ပြီ။သူ၏အမြင်အာရုံမှာ ကောင်းကောင်းမကြည်လင်သေး၍ ဒုဗိုလ်ချုပ်လော့မှာ စမ်းသပ်စစ်ဆေးခံရန်အတွက် ဆေးရုံတွင် ရက်အနည်းငယ်ခန့်ထပ်နေရပေဦးမည်။ပုံမှန်ဆိုပါက လော့ချန်မှာ ပါးစပ်ပိတ်၍ အစစ်ဆေးခံမည်ဆိုသော်လည်း ယခုသူသည်ကား ရင်တုန်ဖွယ်စိတ်အခြေအနေဖြစ်နေပြီး

တွေ့သည့်နေရာတွင် လူရိုက်တတ်သည့်အနေအထားသို့ ရောက်လာလေတော့သည်။

သူ၏စိတ်ထဲတွင် သူလဲကျပြီးမျက်လုံးမမှိတ်သွားခင်တုန်းက မြင်လိုက်ရသည့် လူတစ်ယောက်၏ပုံရိပ်က စွဲထင်နေခဲ့သည်။ သူအိပ်ပျော်သွားချိန်တိုင်း ထိုသူ၏အပြုံးကို အိပ်မက်ထဲတွင်ပင် မြင်တွေ့နေရဆဲဖြစ်၏။ သူနိုးထလာသည့်အခါ ထိုလူ၏နောက်ကြောင်းကို အရေးတယူမေးမြန်းကြည့်ခဲ့ပြီး ၎င်းမှာ 'ယန်ချီဝမ်' ဆိုသောလူဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရလေသည်။

ဒုဗိုလ်ချုပ်လော့သည် လဝက်ခန့်ကြာအောင် ကိုမာဖြင့်မေ့မြောနေခဲ့သော်ငြား သူနှင့်စေ့စပ်ထားသောအမျိုးသားကို မှတ်မိနေသေးသည်။ ထိုလူ၏နောက်ကြောင်းကိုသိလိုက်ရပြီးနောက် မွေးနေ့ပါတီနေ့က ယန်ကျိုက်ယန်၏အ

နောက်တွင်ပုန်းနေခဲ့သောရေသူမနှင့် ထိုလူကို တွဲပြီး

မြင်ယောင်ကြည့်၍လုံးဝမရတော့ပေ။

သို့သော် တာဝန်ကျသူနာပြုက ၎င်းမှာ ရေသူမျိုးနွယ်ဖြစ်ပြီး မှားနိုင်စရာအကြောင်းမရှိကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။

သို့ဖြစ်၍ စိတ်ဓာတ်ကျနေသူ ဒုဗိုလ်ချုပ်လော့မှာ အဆိုပါ ငါးမျိုးနွယ်အကြောင်းကို ကြိုက်သည်ဖြစ်စေ၊ မကြိုက်သည်ဖြစ်စေ နေ့ဝက်ခန့် တအုံ့နွေးနွေးဖြစ်နေခဲ့ရရှာလေသည်။

လော့ချန်သည် ယန်ချီဝမ်နှင့်ပတ်သတ်၍ မပျော်မရွှင်ဖြစ်နေခဲ့ရ၏။ ထိုသူကြောင့် သူ့ခမျာ စေ့စပ်ပွဲကိုလည်းမဖျက်သိမ်းနိုင်ဘဲ စေ့စပ်ပွဲအားရွှေ့ဆိုင်းနိုင်ရန် လျို့ဝှက်မစ်ရှင်ကို ထမ်းဆောင်ခဲ့ရသည်။ ထို့နောက် ထိုသူ့ကြောင့်ပင် သူယခုကဲ့သို့ ကိုမာဝင်ခဲ့ရပေသည်။

သို့ထိတိုင် ၎င်းကြောင့်ပင် သူ၏ရုပ်ပိုင်းနှင့်စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာကြံ့ခိုင်မှုက ကန့်သတ်ချက်ကိုကျော်လွန်သွားခဲ့ပြီး SSS အဆင့်သို့တန်းရောက်နိုင်ခဲ့သည်။ ပြီး

နောက် အင်ပါယာရှိ အဆင့်တစ် SSS မျိုးဆက်ဖြန့်ဖြူးသူဖြစ်လာခဲ့လေသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်ကြားမှဆက်ဆံရေးက ရှုပ်ထွေးနေသည်ဟုဆိုနိုင်ပြီး မည်သည့်အရာမှဖြစ်မလာဘဲ တဖြောင့်တည်းသွားနေသည်ဟုပင် ယူဆနိုင်သည်။ လော့ချန်တစ်ယောက်တည်းသာ ယန်ချီဝမ်ကို အငြိုးဖြင့် မျက်မုန်းကျိုးနေခဲ့ခြင်းသာ။

ဥပမာ ယန်ချီဝမ်သည် ကလေးဘဝတည်းက မြို့စားအိမ်တော်နှင့် ရင်းနှီးခဲ့ဖူးရုံသာရှိသည့် ရေသူမျိုးနွယ်သာဖြစ်သည်။ အနှီသူသည် ကောင်းကင်ဘုံအထိပင် မြှောက်စားခံထားရပြီး အင်မတန်ရိုးလွန်း၍ ထုံအသူလည်းဖြစ်သည်၊ ထိုသူကိုခြိမ်းခြောက်လျှင်ပင် မြို့စားမင်းက ထိုသူနှင့်အတူအသေခံလိမ့်မည်ပင်။

လော့ချန်မှာ ထိုသို့သောဇာတ်ကောင်မျိုးက စိတ်ကျေနပ်စရာမကောင်းမှန်း သိနေသည်။ သူသည်

အဆိုပါ ထုံအအရေသူမျိုးနွယ်ကို စိတ်ကျေနပ်စေမည့်နေရာတွင် အချိန်မဖြုန်းချင်ပေ။ SSS အဆင့်မျိုးဆက်ဖြန့်ဖြူးသူတစ်ယောက်လည်းဖြစ်နေ၍ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးအဆင့်သို့ တမဟုတ်ချင်းရာထူးတိုးခံရမည်ပင်။ ထို့နောက် သူ၏ပန်းတိုင်အရ မြို့စောင့်တပ်၏ဗိုလ်ချုပ်ဖြစ်လာလိမ့်မည်။ ယခုကဲ့သို့သောအချိန်တွင် ရေသူမျိုးနွယ်တစ်ယောက်နှင့်ချစ်ကျွမ်းဝင်နေခြင်းက သူ့အားအောက်သို့ဆွဲချနေခြင်းပင်။

သူ့ထံတွင် အကြောင်းပြချက်များ ဗုန်းပေါလအောရှိနေသည့်တိုင် ထိုစိတ်ကောင်းဝင်နေမှုလေးက စိတ်၏အနက်ရှိုင်းဆုံးအောက်ခြေအထိ နစ်မြုပ်သွားရန်လုံလောက်ပေသည်၊

သူမျက်လုံးမှိတ်လိုက်သည်နှင့် ထိုမျက်ဝန်းတစ်စုံကိုမြင်တွေ့နေရပြီး ၎င်းကရိုးရှင်းအေးချမ်းလှကာ သူ၏နှလုံးသားအား အရှိန်မြန်မြန်ဖြင့် ခုန်လှုပ်လာစေနိုင်၏။

တစ်စုံတစ်ယောက်အားမြင်တွေ့လိုသည့်ခံစားချက်က တိုးပြီးရင်းတိုးလာသော်ငြား ထိုအတိုင်းလည်းမလုပ်နိုင်ပေ။ လော့ချန်မှာ ထိုရေသူမျိုးနွယ်လေးက သူ့ကို အလွန်အမင်းနှစ်သက်နေမှန်းသိလိုက်တည်းက စိတ်ကိုပြင်ဆင်ထားခဲ့ပြီး လက်ထပ်ရန်ကတော့ မဖြစ်နိုင်ပေ၊ သူအိမ်တွင် လိမ္မာကျိုးနွံစွာနေထိုင်နေသည့်ကာလပတ်လုံး အနှီသူက သူ့အားဘဝတလျှောက်အဖော်ပြုပေးနေလိမ့်မည်။

ကိစ္စပေါင်းများစွာကိုတွေးတောခဲ့ပြီးနောက် ဒုဗိုလ်ချုပ်လော့သည် ရေသူမျိုးနွယ်လေး သူ့ထံအလည်လာမည့်အချိန်ကို စောင့်နေခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ရေသူမျိုးနွယ်လေးက သူနိုးလာပြီးနောက် တစ်နေ့လုံး ထိုနေရာတွင်သာ စောင့်နေခဲ့သည်လေ။ ထို့ကြောင့် သူသည် ယန်ချီဝမ်က သူ့အားရုန်းမထွက်နိုင်လောက်အောင် သဘောကျနေဆဲဖြစ်ကြောင်း သံသယမရှိယုံကြည်ခဲ့ပြီး သူ(ယန်ချီ၀မ်)သည် သူ့အားစိုးရိမ်နေ၍ ဆေးရုံကိုပင် မကြာခဏရောက်လာတတ်သေးသည်။

ရွှယ်လင်သည် အချိန်ကိုတွက်ချက်နေပြီး ထိုယောကျ်ားပျိုက သူ့ထံအရင်ရောက်လာရန်ကြာမည့်အချိန်ကို စနစ်နှင့်လောင်းကြေးမထပ်ခင် စိတ်ကောင်းအနည်းငယ်ကို ပျိုးထောင်ပြလိုက်သေးသည်။ ထိုယောကျ်ားပျိုက လဝက်ခန့်နောက်ကျခဲ့လေရာ ရွှယ်လင်မှာ အလောင်းအစားရှုံးသွားရပြီး ထိုလူအပေါ်စိတ်ဆိုးနေမိ၍ တစ်နှစ်၊နှစ်နှစ်ခန့်ကြာအောင် ကြိုးရှည်ရှည်ဖြင့်လှန်ထားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။

မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ သူတို့သည် စေ့စပ်ပွဲကိုဖျက်သိမ်းလိုက်ကြပြီးဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်ကြားမှလက်ရှိဆက်ဆံရေးကအပြန်အလှန်ဆက်သွယ်ရန် အကြောင်းအရင်းမရှိတော့သည့် အနေအထားဖြစ်လေသည်။ထိုယောကျ်ားပျို၏အချစ်များက သူ့ကို မြင်မြင်ချင်းချစ်မိသည့် အနေအထားအထိရောက်သွားပြီမှန်း

ရွှယ်လင်သေချာနေပေသည်။ သို့ဖြစ်၍ သူသည် ယန်ချင်းကျွင်း၏အကူအညီကိုရယူရန် ချီတုံချတုံဖြစ်မနေတော့ဘဲ မဒမ်လော့က သူ့(ယန်ချင်းကျွင်း)ကို လော့ချန်နှင့်မိတ်မဆက်ပေးခင်၌ ယန်ချင်းကျွင်းကို မြို့စားအိမ်တော်သို့ခေါ်လာရန် ကြံစည်ထားလိုက်၏။

နောက်တဆင့်တက်ရန် မည်သည့်ဘက်ကမှ မဆုံးဖြတ်ရသေးသောကြောင့် ဒုဗိုလ်ချုပ်လော့မှာ စောင့်ပြီးရင်းစောင့်နေခဲ့လင့်ကစား ရေသူမျိုးနွယ်လေးကား ပေါ်မလာပါချေ။ ရုတ်ချည်းပင် သူ့အတွက် ဆေးရုံဆင်းခွင့်ကျလာခဲ့လေသည်။ ယင်းကကောင်းသည့်အရာတစ်ခုပင်။ သို့သော်လည်း ဒုဗိုလ်ချုပ်ကြီးသည်တော့ စိတ်ဓာတ်ကျ၍ မရွှင်မလန်းဖြစ်နေရကာ

သူ၏နှလုံးသားမှာ နွမ်းနယ်လျက်ရှိပေသည်။

အနှီသူသည် ယခင်က သူ့ဆီလာမလည်လျှင်ပင် ဆေးရုံကဆင်းသည့်အထိမ်းအမှတ်အနေဖြင့် ယခု လာလည်သင့်သည်မဟုတ်ပါလား။

သို့တစေ သူရေသူမျိုးနွယ်လေးအား မမြင်တွေ့ရသေးပါချေ။

သူ အသံတိတ်ပင်အံကြိတ်ထားလိုက်မိပြီး စေ့စပ်ပွဲအားရွှေ့ဆိုင်းရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ရေသူမျိုးနွယ်လေးက သူ့အားလက်ထပ်ရန်အလျင်မလိုလေရာ သူသည်လည်းစေ့စပ်ပွဲရွှေ့ဆိုင်းလိုက်ရ၍ စိတ်ထဲတွင်မတင်မကျဖြစ်နေစရာမလိုအပ်သည် မဟုတ်လား?

ထိုအတွေးကြောင့် ဒုဗိုလ်ချုပ်လော့၏စိတ်အခြေအနေက အနည်းငယ်မျှကောင်းလာခဲ့ပြီး သူ၏စေ့စပ်ပွဲနှင့်ပတ်သတ်၍ အမေဖြစ်သူအား အခြေအနေကိုမေးမြန်းရန် မတွေးမိတော့ပါချေ။

ရွှယ်လင်သည် ထိုသူက ယနေ့ ဆေးရုံမှဆင်းရတော့မည်မှန်းသိနေခဲ့သည့်တိုင် သူ၏စိတ်အခြေအနေမှာ ဆိုးရွားနေခဲ့သောကြောင့် သွားတွေ့ရန်ပင် ပျင်းရိနေခဲ့လေသည်။ သူသည်ကား အတန်းချိန်တွင် အလွန်အမင်းနုံးချိနေသောကြောင့် ယန်ချင်းကျွင်းပင် စိတ်ပူပင်သွားရသည်အထိဖြစ်နေခဲ့သည်။

"မင်းဒီနေ့ ဘာလို့မလန်းတာလဲ" ယခုမှစကာ ယန်ချင်းကျွင်းသည် ရွှယ်လင်ကို ချစ်စရာကောင်းသည့် ညီငယ်လေးတစ်ယောက်သဖွယ် ဆက်ဆံနေလေပြီ။ အနှီသူ၏အကျင့်စရိုက်နှင့်ပုံစံက သဘောကျနှစ်သက်ဖွယ်ရာပင်။ ထိုသူက စားပွဲခုံပေါ်တွင် အားအင်ချိနဲ့စွာ လှဲလျောင်းနေသည့်ပုံစံကြောင့်

သူအနည်းငယ်မျှ သိချင်စိတ်ဖြစ်သွားရ၏။

"ငါလား.." ရွှယ်လင်သည် ယန်ချန်းကျွင်းကို ပျင်းရိပျင်းတွဲဖြင့်ကြည့်လိုက်ကာ ခေါင်းယမ်းပြီး ဟန်ဆောင်နေသည့်လေသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

"ကျွင်းကျွင်း..ငါအရမ်းဝမ်းနည်းတာပဲ.." သူသည် နောက်ဆုံးစကားနားအရောက်တွင် အသံကိုတိုးလိုက်ပြီး အဆုံးသတ်ခါနီးမှပေါ်လာသည့် နှာသံလေးက ယန်ချင်ကျွင်း၏နှလုံးသားကို နွေးထွေးသွားစေကာ ရေကန်တစ်ကန်ဖြစ်သွားစေခဲ့သည်။(T/N - ချစ်ဖို့ကောင်းလို့ အရည်ပျော်ကျသွားတာကို ပြောတာပါ)

"ဘာဖြစ်လို့လဲ...မင်းကိုကြည့်ရတာ ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း မလန်းသလိုပဲ...အရင်ကပြောဖူးတဲ့ မင်းရဲ့ရည်းစားကြောင့်လား.."

"ဟုတ်တယ်.." ရွှယ်လင်၏ခေါင်းကို ယန်ချင်းကျွင်းက ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ ဤအချိန်အတွင်း သူ၏ဇာတ်ကောင်အတိုင်း သရုပ်ဆောင်နေပြီး ချစ်စရာကောင်းအောင် သရုပ်ဆောင်ပြခြင်းက သူ့အတွက် ဖိအားရှိသလိုမခံစားရချေ။ သူ့ကိုယ်သူအယုံသွင်းပြီးနောက်ပိုင်း

'ငါကချစ်စရာအကောင်းဆုံး' ဆိုသည့်စကားကို တနေ့တည်းတွင်အကြိမ်ရေမနည်းပြောနေခဲ့ပြီး ပို၍ပင်ချစ်စရာကောင်းလာခဲ့သည်!

"လွန်ခဲ့တဲ့လဝက်က ငါသူ့ဆီသွားလည်တော့ သူနိုးနေပြီ.."

"ပြီးတော့ရော..?"

"ဝူး..ဝူး..ဝူး..." ရွှယ်လင် တိုက်ရိုက်ပင် ယန်ချင်းကျွင်းကိုဖက်လိုက်ပြီး စိတ်တိုနေပုံက နှိုင်းစရာပင်မရှိတော့ပေ။

"အဲဒီနေ့တည်းက သူငါ့ကိုလာမရှာတော့တာလေ! ငါတို့ကြားထဲမှာ အချိတ်အဆက်လေးတောင်မမိသေးဘူး..! ငါဘာလို့စေ့စပ်ပွဲဖျက်ပစ်တာလဲလို့လည်း မမေးဘူး! ငါက အဲဒီလောက်တောင် သဘောကျစရာမကောင်းလို့လား.. ..သူက ငါ စေ့စပ်ပွဲဖျက်လိုက်လို့ ပိုတောင်ပျော်နေမလားမသိဘူးနော်.."

ယန်ချင်းကျွင်း၏နှလုံးသားလေးမှာ နာကျင်လွန်း၍ နှစ်ခြမ်းကွဲသွားတော့မတတ်ပင်။ သူ့စိတ်ထဲတွင် အနှီအသည်းတခြမ်းလေး၏ရည်းစားကို အကြိမ်များစွာကျိန်ဆဲနှင့်ပြီးပြီ။ ဘယ်လိုကျက်သတုံးကောင်က ဒီလောက်ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ရေသူထီးလေးကို ဒီလိုမျိုးဆက်ဆံရဲရတာလဲ? သူ့အားပြုစားပြီး အမွှန်းမတင်သည်ကပင် လုံလောက်နေပြီ။ စေ့စပ်ပွဲဖျက်သိမ်းသည့်ကိစ္စက မလိုအပ်သောကြောင့် ထိုသူကို တစ်လုံးပင်မမေးမြန်းနေတော့ပေ။

ထိုသူက တကယ့်ကို ကျက်သရေတုံးသည့်လူပင်!

သူသည် ရွှယ်လင်၏ခေါင်းကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး ချော့မော့ပြောလိုက်သည်။ "မဟုတ်ပါဘူး..ဝမ်ဝမ်က အရမ်းကိုချစ်ဖို့ကောင်းတာကို...အားလုံးက မင်းကိုသဘောကျကြတယ်.."

"ငါလည်း သူတို့ပြောတာကြားသားပဲ.." ယန်ချင်းကျွင်းကိုကြည့်လာသည့် ရွှယ်လင်၏မျက်၀န်းများက နီရဲတွတ်နေခဲ့သည်။

"တဖက်လူက ချစ်စရာကောင်းတာကိုပဲကြည့်ပြီး

ချီးကျုးနေတဲ့လူတွေက လူကောင်းဟုတ်လား၊မဟုတ်လားတောင်မသိကြဘူး.."

ယန်ချင်းကျွင်း: "....." အနေရခက်စွာဖြင့် တိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် ယန်ချင်ကျွင်းက ရွယ်လင်၏ပုခုံးကိုပုတ်ကာ ထပ်မံနှစ်သိမ့်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ "ဝမ်ဝမ်က တကယ်တော်တယ်..ပြီးတော့ ဘာလုပ်လုပ်ကိုချစ်ဖို့ကောင်းနေတာ.. သူတို့က ချစ်စရာကောင်းတာကိုပဲ ချီးကျုးတာတော့မဖြစ်နိုင်ပါဘူး..."

"ငါကတော့ သူတို့အဲဒါကိုပဲ ပြောနေတာလို့ထင်တယ်...."

ယန်ချင်ကျွင်း: "ဝမ်ဝမ် ဒီလိုဖြစ်နေတာက..မင်းကို ချစ်စရာကောင်းစေတော့မှာမဟုတ်ဘူးနော်..."

"မင်းက ငါ့ကိုအကျပ်ကိုင်နေတာပဲ!" ရွှယ်လင်က သူ့ခုံတွင်ပြန်ထိုင်ပြီး နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်သည်။

"ဒါပေါ့..ငါကချစ်စရာ

အကောင်းဆုံးပဲ..သူ ငါ့ကိုသဘောမကျတော့ရောဘာဖြစ်လဲ...ငါလည်း သူ့ကိုသဘောမကျတော့ဘူး..ဒီနေ့ကစပြီး ငါ သူ့ကို blacklist သွင်းထားလိုက်ပြီ!"

စနစ်မှာ သူ၏ host ကိုကြည့်ရင်း ဆွံ့အနေရလေ၏။ ၎င်းသည် သူ၏ host ဖြစ်သူနှင့်ဆက်ပြီး စကားမပြောချင်တော့ပေ။ သူကသာလျှင် အလောင်းအစားနိုင်ချင်၍ ထိုယောကျ်ားအကြောင်း ပေါက်ပန်းလေးဆယ်ပြောချင်ခဲ့သည် မဟုတ်ပါလား။ ဇာတ်လိုက် shou အရှေ့တွင် လော့ချန်အကြောင်းကို မကောင်းပြောရန် အကြောင်းပြချက်အမျိုးမျိုးနှင့် ဆင်ခြေဆင်လက်များ တကယ်ပင်လိုအပ်ပါ၏လော။ နှစ်ယောက်ကြားမှယာယီဆက်ဆံရေးကို ဖြတ်တောက်ရန်အတွက် သူ၏အဖြေက မည်မျှခိုင်မာပါသနည်း...ထိုလူက သူ့ကိုယ်သူထက် မည်သူ့ကိုမှသဘောမကျကြောင်း hostက သိနေခဲ့လျှင်ပင်...host၏ ဤသို့သောသရုပ်

ဆောင်ချက်က အတော်ပင် ပြောင်မြောက်လှသည်။

ယန်ချင်ကျွင်းမှာ သူ၏ကလေးဆန်သည့်အပြုအမူကို မတတ်သာစွာကြည့်နေရပြီး မေးမြန်းလိုက်သည်။ "ဝမ်ဝမ်..မင်းငါ့ကိုတခါမှမပြောဖူးဘူးနော်...မင်းရည်းစားကဘယ်လိုလူလဲဆိုတာ..."

"ဘယ်လိုလူလဲ..." ရွှယ်လင်က လော့ချန်ပါရှိသည့် မူလ host

၏ကိုယ်မှ မှတ်ဉာဏ်တို့ကို ကြိုးစားပမ်းစားပြန်တွေးလိုက်

သည်။

"ရေခဲတုံးလိုအေးစက်တယ်...ကြင်နာတတ်တဲ့ပုံမပေါ်ဘူး...နာမည်ကြီးမယ့်ပုံလည်းမပေါ်ဘူး...ပြီးတော့ ရုပ်လေးနဲ့မှမလိုက်..တစက်မှမနူးညံ့ဘူး..."

ယန်ချင်ကျွင်း: "....." ဒါဆို သူက ဘာကိုကြည့်ပြီးကြိုက်နေရတာတုံး?

"ဒါပေမဲ့...သူကကြည့်ကောင်းတယ်..."

ယန်ချင်းကျွင်း: "....." ရှင်းရှင်းပြောရရင် မျက်နှာကြောင့်ပဲပေါ့...ဟုတ်တယ်မလား?

"အခုတော့...သူကြည့်ကောင်းလည်း အသုံးမဝင်တော့ဘူး...ဘယ်သူက သူ့ကိုရှာဖို့ ငါ့ကိုလာခိုင်းရတာလဲ..

သူ ငါ့ကို ဒီလောက်တောင်မတွေ့ချင်မှတော့ ငါလည်း သူနဲ့အတူရှိရမယ့်အခွင့်အရေး မယူချင်တော့ဘူး..."

ရွှယ်လင်သည်ကား

စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြင့် ပြောနေပြန်၏။

"သူ ဆေးရုံကဆင်းတော့ ဘာဖြစ်လဲ..ဆေးရုံကဆင်းတာနဲ့ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးတန်းဖြစ်တော့ရောဘာဖြစ်လဲ...Blacklist သွင်းပစ်တယ်!"

ယန်ချင်းကျွင်းက အဓိကစကားလုံးကို ဖမ်းမိသွားလေသည်။ "ဗိုလ်ချုပ်ကြီး?"

ရွှယ်လင်က 'အာ' ဟုအသံပေးလိုက်သည်။ "ငါ ကျွင်းကျွင်းကို သူ့အကြောင်း တခါမှမပြောဖူးဘူးလား..."

ယန်ချင်ကျွင်း: "...." မပြောဘူး..မင်းက မင်းဘာသာမင်းပဲ ဒီပျက်ရှင်ဝင်နေတာ။

"ငါ့ရည်းစားနာမည်က လော့ချန်လေ...အခုတော့ ဒုဗိုလ်ချုပ်ပေါ့..ငါတို့ရဲ့စေ့စပ်ပွဲကို နောက်ဆုတ်သွားအောင်လို့ မစ်ရှင်သွားထမ်းဆောင်ပြီး သူ့ကိုယ်သူဒဏ်ရာရအောင် လုပ်လိုက်တယ်လေ..ပြီးတော့ ကိုမာဝင်သွားပါလေရော...ပြီးတော့ သူ့အမေက သူနဲ့ငါ့ကို အတင်းစေ့စပ်ပွဲဖျက်ခိုင်းတယ်...သူက သူ့သားနဲ့ငါ လက်မထပ်တာက ပိုကောင်းမယ်လို့ထင်တဲ့ပုံပဲ...ပြီးတော့ ငါ သူ့ကို လွန်ခဲ့တဲ့လဝက်ကသွားတွေ့တော့ သတိရနေပြီလေ.."

ရွှယ်လင်က မေးထောက်ကာ ဆက်ပြောလာသည်။

"ငါငယ်ငယ်တုန်းကတော့ ဘာမှနားမလည်ခဲ့ဘူး...ပြီးတော့ ငါ့ဘဝကို လူတစ်ယောက်ရဲ့သေခြင်းတရားနဲ့ မချည်နှောင်ချင်ဘူးလေ...သူ ငါနဲ့မစေ့စပ်ရင် သူ့ကိူယ်သူအဆုံးစီရင်ဖို့ ခြိမ်းခြောက်ခံရမှာ...ရလဒ်အနေနဲ့ သူလည်းငါ့ကိုမချစ်ဘူး...ဘာကိုမှအရေးမစိုက်ဘဲ ငါတို့စေ့စပ်ပွဲမတိုင်ခင် မစ်ရှင်ကိုထွက်သွားပြီး စေ့စပ်ပွဲဖျက်သိမ်းလိုက်တဲ့အချိန်ကျတော့ လာတောင်းပန်တယ်..ရိုးရိုးသားသားပြောရရင် မျိုးဆက်ဖြန့်ဖြူးသူတစ်ယောက်ကိုရှာတွေ့ဖို့က ခက်ပေမဲ့ ငါ့ကိုသဘောကျနေတဲ့သူတွေက အများကြီးကို..ဘာလို့ ဒီသစ်ပင်ကြီးကိုပဲ ဆက်ချည်ထားရမှာလဲ.."

စနစ်က သူ့ဘေးတွင်ချွေးသုတ်နေပြီး စိတ်ထဲတွင်တော့ ထိုယောကျ်ားမကြားပါစေနှင့်ဟု ပြောနေမိသည်။မဟုတ်ပါက တဖက်လူသည် သူ့အား အိပ်ရာပေါ်တွင် ဖိသတ်နေလိမ့်မည်။

ယန်ချင်ကျွင်း၏မျက်နှာသည်ကား ကူကယ်ရာမဲ့မှုများနှင့် ပြည့်နှက်နေ၏။ လက်ရှိတွင် သူသည် ရွှယ်လင်နှင့်ရင်းနှီးနေပေပြီ ထို့ကြောင့်ပင် ရွှယ်လင်၏ဘေးတွင် ပုံမှန်အတိုင်းရပ်နေနိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။

ရွှယ်လင်၏စကားများအရ ဒုဗိုလ်ချုပ်မှာ အပြစ်ကင်းစင်ပုံရေသာ်လည်း မျိုးဆက်ဖြန့်ဖြူးသူတစ်ယောက်အနေဖြင့် ရေသူမျိုးနွယ်ဝင်ကို ဝမ်းနည်းအောင်လုပ်လိုက်ခြင်းကပင်မှားယွင်းနေပြီဖြစ်သည့်အပြင် ချစ်စရာကောင်းသည့် ရေသူထီးလေးကိုအထီးကျန်စေခဲ့သေးသည်။

Blacklist စာရင်းအသွင်းခံထားရပြီး ဖယ်ကျဥ်ခံလိုက်ရသောလော့ချန်မှာ အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် သူ့ကိုနှစ်သိမ့်ပေးလာသည့်အမေဆီမှ ညစာကျွေးခံရခြင်းလောက် ကြမ္မာငင်ရခြင်းမျိုးမရှိတော့ပေ။သူမက သူ့ကိုကြည့်ပြီး ဆုံးမလာသေးသည်။

"ခြိမ်းခြောက်ခံရလို့ မစ်ရှင်သွားထမ်းဆောင်ခဲ့ပေမဲ့..မင်းအဆင့်ထိုးဖောက်နိုင်ခဲ့မယ်လို့ မထင်ထားဘူး.. ဒါပေမယ့် နောက်တခါကျရင် အဲဒီလောက်မလောနဲ့..."

လော့ချန်မှာ အားကိုးမဲ့စွာဖြင့် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ရသည်။

မစ်စတာလော့သည်လည်း စစ်တပ်ထဲတွင်အလုပ်လုပ်ပြီး သူ၏ရာထူးမှာ အလွန်တရာမြင့်မားသည့်နေရာတွင်ရှိသည်။ သို့သော်လည်း ထိုနေ့များကုန်ဆုံးသွားသည့်အခါ သူသည် သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်သို့ရောက်နေပြီး သူ၏သားဖြစ်သူပင် သူ့အားထိန်းချုပ်လာနိုင်လေပြီ။

သူ့အားချီးမွမ်းသည့်အချိန် ထိုသူ(Mr.လော့)၏မျက်နှာက အေးစက်နေ၏။

"စစ်တပ်က မင်းကိုရာထူးတိုးပေးလိုက်ပြီ..

နောင်အနာဂတ်မှာ ကောင်းကောင်းဆက်လုပ်.."

"ဟုတ်ကဲ့"

မဒမ်လော့က သူမယောကျ်ားကို ထူးဆန်းသည့်မျက်လုံးဖြင့်ကြည့်ပြီး သူမသား၏ခေါင်းကို တဆတ်ဆတ်ပုတ်၍ဆိုသည်။ "ကျွန်မတို့သားက SSS အဆင့် မျိုးဆက်ဖြန့်ဖြူးသူဖြစ်နေပြီရှင့်...အနာဂတ်မှာ သူ မရနိုင်တဲ့ရာထူးမျိုးမရှိတော့ဘူး...ရှင် ဘာလို့ သူ့ကို ပြောနေရသေးတာလဲ.."

"ငါ့ကိုပြန်ပြောမလို့ဆိုရင် မင်းအရင်အနားယူသင့်တယ်..စစ်တပ်ထဲဝင်လိုက်ပြီးတည်းက အနားယူတယ်ကိုမရှိတော့ဘူး...ဒီလိုပုံစံနဲ့ မင်းအမေလို ရေသူမအလှလေးကိုဘယ်လိုလက်ထပ်တော့မလဲ.."

မဒမ်လော့၏မျက်လုံးများက ထိုနေရာအရောက်တွင် တဖျတ်ဖျတ်လက်သွားသည်။

"မင်းအမေကအရမ်းလည်းလှ၊ အေးဆေးပြီးစာရိတ္တကောင်းတဲ့ ရေသူထီးလေးတွေကိုသိတယ်..အမေဝတ်ထားတဲ့ ငါးမြှီးစကတ်ကို တခါပဲကြည့်ပြီး ဘယ်လိုချုပ်ရမလဲတောင်သိတယ်...အဲဒါသူ့အလုပ်ပဲလေ.."

လော့ချန်၏မျက်နှာထားက တောင့်တင်းသွားလေ၏၊ သူ

သည် အင်မတန်အရှက်အကြောက်ကြီးနေဟန်ဖြင့် ပြောလိုက်ရသည်။

"အမေ...ကျွန်တော်က အရာရှိတစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီ...ဒီလိုဝတ်စားတာက အမေ့အတွက်မသင့်တော်ဘူး.."

လော့ချန်အား ဟင်းပွဲလှမ်းပေးရန် ပြင်နေသည့်လက်မှာ လေထဲတွင်ပင် တန်းလန်းဖြစ်သွားရသည်။ ထို့နောက် မဒမ်လော့က ဟင်းပန်းကန်ကို တိတ်တဆိတ်ချလိုက်၏။

မစ္စတာလော့၏မျက်နှာအမူအရာမှာလည်း ဆိုးရွားနေပြီး ညစာထမင်းဝိုင်းမှာလည်း ရုတ်ချည်းတိတ်ဆိတ်သွားရတော့သည်။

လော့ချန်မှာလည်း အခြေအနေကြောင့် စိတ်ရှုပ်ထွေးသွားရပြီး ဆက်ပြောမိသွား၏။

"ဘာဖြစ်တာလဲ? အမေ ယန်ချီဝမ်ကိုသဘောမကျတာ ကျွန်တော်သိပါတယ်..အဲဒီတုန်းက သူစည်းကျော်သွားပေမဲ့...မြို့စားအိမ်တော်နဲ့ကျွန်တော်က သဘောတူထားပြီးသားပါ..ကျွန်တော်ရေလိုက်ငါးလိုက်ပဲ ဆက်သွားမယ်..ကျွန်တော့်ဘက်မှာ ပြဿနာဖြစ်သွားတာကလွဲရင် စေ့စပ်ပွဲကိုရွှေ့ဆိုင်းထားတာက..."

မဒမ်လော့၏ပါးစပ်က ဖွင့်လိုက်ပိတ်လိုက်ဖြစ်နေပြီးမှ အနည်းငယ်တောင့်တင်းနေသည့်အသံဖြင့် ပြောလာခဲ့သည်။ "သား...မင်းနဲ့.ယန်ချီဝမ်တို့ရဲ့ စေ့စပ်ပွဲကိစ္စက ဖြေရှင်းပြီးသွားပြီ.."

လော့ချန် ကြက်သေသေသွားရသည်။

"မင်း ကိုမာဖြစ်နေတဲ့အချိန်တုန်းက အမေ သူ့ကိုသွားရှာပြီး စေ့စပ်ပွဲကိစ္စကို ဖြေရှင်းဖို့ပြောတော့ သူ့ဘက်ကသဘောတူလိုက်တယ်.."

ရွှယ်လင်သာ မဒမ်လော့၏စကားကိုကြားလျှင် တိုက်ဆိုင်အောင်လုပ်နိုင်၍ မဒမ်လော့ကိုချီးမွမ်းမိလိမ့်မည်။ ဤဇာတ်ကြောင်းအရ မဒမ်လော့သည် အပြစ်များအားလုံးကို သူ့ပုခုံးပေါ်ပုံချပြီး သူကအရှက်မရှိကြောင်း ကျိန်ဆဲ

ပြောဆိုလိမ့်မည်ပင်။ တိုက်ဆိုင်မှုမဟုတ်ကြောင်း သူသိလိုက်ရလျှင်ပင် လက်လျှော့ပြီး လော့ချန်အနားမှ ထွက်ခွာသွားရမည်သာ။ ယင်းကမှ လော့ချန်က သူ့ကိုရွံရှာအောင်လုပ်နိုင်မည့် သင့်တော်သည့်နည်းလမ်း ဖြစ်သည်။

၎င်းက သူတို့နှစ်ယောက် ချစ်ကျွမ်းဝင်သွားသည်ထက် ပို၍သင့်တော်ပြီး အချင်းချင်းမှာ သေသည်ထိမုန်းတီးသွားကြမည်ဖြစ်သည်။ ရွှယ်လင်က ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်လုပ်နေရသည်ကိုနှစ်သက်ပြီး အနှီ ကောက်ကွေ့နေသည့်ဇာတ်ကြောင်းကို ဦး

တည်နေသော ဇာတ်ကွက်များအတိုင်း သရုပ်ဆောင်ရင်း ထိုလူကိုခံစားစေချင်သည်။

"သူကသဘောတူလိုက်တယ်တဲ့လား..." လော့ချန် ထိုစကားကိုထူးဆန်းနေသည့်နှယ် နောက်တကြိမ်ရေရွတ်မိပြန်သည်။ "ဒါဆို ဘာလို့လဲ...ကျွန်တော်သတိရလာတဲ့နေ့က ဘာလို့သူ့ကိုတွေ့လိုက်ရတာလဲ.."

"သူပြောတာတော့ ချက်ချင်းအဆုံးမသတ်နိုင်ဘူးတဲ့..မင်းကို နောက်ဆုံးတခါလောက်တော့ တွေ့သွားချင်တယ်တဲ့.."

မဒမ်လော့မှာ တကယ်ကိုရှက်ရွံ့နေလေပြီ။

"ပြီးတော့ မင်းတို့နှစ်ယောက်ကြားက ဆက်ဆံရေးက ပြီးသွားပြီလေ..မြို့စားအိမ်တော်ကလည်း ငါတို့မိသားစုနဲ့မင်းအပေါ်ထားရှိတဲ့ အငြိုးကို သည်းခံထားဖို့အတွက် သင့်တော်တဲ့အချက်ကို ရှာတွေ့မှာမဟုတ်ဘူး...ဒါကြောင့် သူက အမေ့ဆီကို သဘောကောင်းတဲ့ပုံမျိုးနဲ့ ရောက်လာတာပေါ့.."

"မင်းရဲ့အမေကလည်း မင်း သူ့ကို သဘောမကျတာကိုသိတယ်..သူ့ရဲ့စရိုက်ကလည်း မင်းနဲ့မကိုက်ဘူးလေ..ဒါကြောင့်ပဲ အမေ့ဘက်ကအရင် ဒီလိုမျိုးလုပ်လိုက်ရတာပေါ့..အဲဒီတုန်းက စေ့စပ်ပွဲကိစ္စကြောင့် မင်းအတော်လေးကို စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်နေခဲ့တာ...မင်း ကို

မာဖြစ်နေတာကိုအကြောင်းပြပြီး ဒီကိစ္စကိုကူရှင်းထားလိုက်တော့ မင်းသတိရလာတဲ့အချိန်ကျရင် စိတ်ညစ်စရာမလိုတော့ဘူးပေါ့.."

လော့ချန်မှာ ခေါင်းပင်စကိုက်လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

ဒါကဘယ်လိုအခြေအနေကြီးလဲ?

Prev Next