Chapter 102

🦊Arc 7 - ကြက်ခြေခတ်ငါးလေး၏ဘဝ

Chapter 102

7.11

ရွှယ်လင် ခေါင်းညိတ်ကာ ပြဿနာမရှိကြောင်း ဖော်ပြလိုက်သည်။ယခုအချိန်တွင် အင်ပါယာသည် ရေနက်ပိုင်းရေသူများအကြောင်း များများစားစား မသိသေးပေ။ အချက်အလက်အများစုကို အင်ပါယာအစိုးရ၏ အထက်တန်းလွှာအဆင့်အကြီးအကဲများက ဖိနှိပ်ထားခဲ့သည်။ ယခုအခါ လော့ချန်သည် ဗိုလ်ချုပ်တစ်ဦးသာဖြစ်ပြီး အနာဂတ်အတွက် မျှော်လင့်အားထားရသည့် ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သော်လည်း သူ၏လုပ်ပိုင်ခွင့်နယ်ပယ်ကိုကျော်လွန်သည့် မည်သည့်အရာကိုမျှ သိနိုင်စွမ်းမရှိသေးပေ။

ဓာတ်ခွဲခန်းကို မဖယ်ရှားမရှင်းလင်းရသေးခင်တွင် လော့ချန်သည် မြေအောက်မြို့ထဲသို့ အကြိမ်ကြိမ် လျှို့ဝှက်စွာ ဝင်ရောက်ခဲ့သည်။ ရွှယ်လင်လည်း ထိုသို့ခန့်မှန်းထားသောကြောင့် သူ့အား ခေါ်ဆောင်သွားရန် တစ်ဖက်လူအား တောင်းဆိုခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ မြေအောက်မြို့၌ သူ အခြားသော ပင်လယ်ရေနက်ပိုင်းရေသူတစ်ဦးနှင့် တွေ့ဆုံနိုင်လျှင် အလွန်အဆင်ပြေမည်ဖြစ်ပြီး ထိုနည်းအားဖြင့် သူ အသုံးပြုလို့ရမည့်လူ ပိုများလာပေလိမ့်မည်။

လွန်ခဲ့သောနှစ်ပေါင်းများစွာက ပင်လယ် ရေနက်ပိုင်းမှ ရေသူအများအပြားသည် စူးစမ်းလေ့လာရန် လူသားလောကထဲသို့ ခိုးဝင်လာခဲ့ကြပြီး သူတို့သည် မူလပိုင်ရှင်ကို အဆက်မပြတ် ရှာဖွေနေခဲ့ကြသည်။ ဤခန္ဓာကိုယ်၏ မူလပိုင်ရှင်သည် ပင်လယ်ထဲသို့ ပြန်သွားရန် အခွင့်အရေး မရှိခဲ့သော်လည်း နောင်ဖြစ်လာမည့်ဘေးအန္တရာယ်မှ အသက်ရှင်လွတ်မြောက်ရန် ပင်လယ်ရေနက်ရေသူများကို ရွှယ်လင် ကူညီရပေလိမ့်မည်။

ရေသူများသည် သမုဒ္ဒရာ၏စောင့်ရှောက်သူများဖြစ်ကြသည်။ ဒဏ္ဍာရီများအရ ပင်လယ်ရေနက်ပိုင်းရေသူများ၏ ဘိုးဘေးများသည် ကျော်ကြားသော ပင်လယ်နတ်ဘုရားဖြစ်ပြီး တော်ဝင်မျိုးရိုး၏မျိုးဆက်များတွင် သမုဒ္ဒရာကို ထိန်းချုပ်နိုင်သော ပင်လယ်နတ်ဘုရား၏စွမ်းရည် ပါရှိ၏။ တော်ဝင်မျိုးရိုး၏ နောက်ဆုံးအမွေဆက်ခံသူ ကွယ်လွန်သွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သမုဒ္ဒရာတစ်ခုလုံး ကမောက်ကမ ဖြစ်သွားလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် ကြီးမားသောဘေးဒုက္ခသည် ရေသူများအပေါ်တွင်သာ ပို၍အကျိုးသက်ရောက်မည်ပင်။

သမုဒ္ဒရာသည် ပင်လယ်သေဖြစ်လာပြီး လူသားမျိုးနွယ်များသည် သမုဒ္ဒရာလေထု၏ လွှမ်းမိုးမှုအောက်တွင် တဖြည်းဖြည်း ပိုမိုဆိုးရွားသောအခြေအနေသို့ ကျဆင်းသွားပေလိမ့်မည်။

မှန်ပေ၏။ ထိုအရာအားလုံးအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်မှုသည် ပင်လယ်ရေနက် တော်ဝင်မျိုးရိုး၏ တိုက်ရိုက်ဆင်းသက်လာသော နောက်ဆုံးမျိုးဆက် ပျောက်ကွယ်သွားခြင်းပင် ဖြစ်သည်။

ရွှယ်လင် သေဖို့လား... သူတို့ နောက်နေတာလား...

🦊

လော့ချန်သည် သူ၏ယခင်ကတိအတိုင်း ရွှယ်လင်ကို အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပေးခဲ့သည်။ မြို့စားမင်း၏အိမ်တော်မှ လူအများစုသည် အိမ်ရှေ့ဝင်ပေါက်တွင် စုဝေးနေခဲ့ကြသည်။ ရွှယ်လင် သူ၏ရေသူထိုင်ခုံပေါ်တွင် ထိုင်နေပြီး လော့ချန်၏အနောက်တွင် ပုန်းနေသည်မှာ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ရေသူလေးတစ်ယောက်အတိုင်းပင်။

မြို့စားမင်း၊ မြို့စားကတော်နှင့် ညီအစ်ကို သုံးယောက်ဖြစ်သော ယန်ချူဟွမ်း၊ ယန်ကျိုက်ယန်နှင့် ယန်ချင်ကျွင်းတို့အပြင် နောက်ထပ် မျိုးဆက်ဖြန့်ဝေသူတစ်ယောက်သည် တံခါး၌ ရပ်နေသည်။

ရွှယ်လင် ဤပုဂ္ဂိုလ်၏အချက်အလက်ကို လက်ခံမရရှိမီ မူလပိုင်ရှင်၏ မှတ်ဥာဏ်များကို အချိန်အတော်ကြာအောင် တောက်လျှောက် ရှာဖွေခဲ့ရသည်။ ထို့နောက် လော့ချန်၏အနောက်မှ သူ့ခေါင်းကို ရုတ်တရက်ထုတ်လိုက်ပြီး မျိုးဆက်ဖြန့်ဝေသူကို ရွှယ်လင် နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ "အရှင်မင်းသားအား နှုတ်ခွန်းဆက်သပါတယ်"လော့ချန်က အရှင်မင်းသားနှင့် ခင်မင်ရင်းနှီးသည်မှာ သိသာသည်။ သူ ဦးညွှတ်ကာ ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပင် နှုတ်ခွန်းဆက်လိုက်သည်။ 

အရှင်မင်းသားသည် အပြင်၌ရှိနေချိန်တွင် လိုက်နာစောင့်ထိန်းရမည့် ကျင့်ဝတ်စည်းကမ်းများကဲ့သို့ အရာများကို သိပ်ဂရုမစိုက်ပေ။အင်ပါယာ၏အရှင်မင်းသားသည် SS အဆင့် မျိုးဆက်ဖြန့်ဝေသူဖြစ်သည်။ သူနှင့် လော့ချန်အကြား ခွန်အားကွာခြားမှုသည် ယခင်က ကြီးကြီးမားမားမရှိခဲ့ပေ။ ယခုအချိန်တွင် သူ ခြေတစ်လှမ်းနောက်ကျ ကျန်နေခဲ့သော်လည်း အလွန်အစွမ်းထက်နေဆဲပင်။ သူသည် အင်ပါယာ၏ အနာဂတ်ဧကရာဇ်လောင်း ဖြစ်သော်လည်း လူအများအပေါ် အမြဲလိုလိုပင် ကြင်ကြင်နာနာ ဆက်ဆံပေးလေ့ရှိသည်။ 

မူလပိုင်ရှင်၏မှတ်ဥာဏ်များတွင် အရှင်မင်းသားသည် အလွန်နူးညံ့သိမ်မွေ့သူတစ်ဦးဖြစ်ပြီး သူ ပြုံးလိုက်သည့်အချိန်တွင် အလွန်ဆွဲဆောင်မှုရှိ၏။

ရွှယ်လင် သူ့ကို ခဏမျှတိုင်းတာကြည့်မိသည်။ ထိုသူသည် အမှန်တကယ်ကို လိုက်လျောညီထွေ နေတတ်သူဖြစ်ပြီး သူ၏နူးညံ့သိမ်မွေ့မှုသည် ဟန်ပြသက်သက်တပ်ဆင်ထားသော အလိမ်အညာမျက်နှာဖုံး မဟုတ်ပေ။ သူက ယန်ချင်ကျွင်း၏အနားတွင် ရပ်နေပြီး သူတို့နှစ်ယောက်သည် အလွန်လိုက်ဖက်ညီနေသည်။ အမှန်တကယ်၌ 'မြင့်မြတ်သောမိခင်' နှင့် 'မြင့်မြတ်သောဖခင်' ကဲ့သို့ နူးညံ့သိမ်မွေ့သည့် အကျင့်စရိုက်စိတ်ထားမျိုးသည် အလွန်ကွာခြားသည်မဟုတ်ပေ...

မူရင်းဇာတ်ကွက်တွင် အရှင်မင်းသားအကြောင်းကို အများအပြား ဖော်ပြထားခြင်းမရှိပေ။ သူ သာမန်နည်းလမ်းအတိုင်း ထီးနန်းဆက်ခံသင့်သည်...

လော့ချန် သူ့လက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး အရှင်မင်းသားအား ကြည့်နေသော ရွှယ်လင်၏မြင်ကွင်းလမ်းကြောင်းကို ပိတ်ဆို့လိုက်သည်။

ရွှယ်လင်: "..." သူ့ကို မကြည့်စေချင်ရင် မကြည့်ဘူးပေါ့... ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အရှင်မင်းသားက သူ့လောက် ကြည့်ကောင်းတာလည်း မဟုတ်ဘူး...

တော်ဝင်မင်းသား သူတို့ဘေးတွင် ရှိနေသောကြောင့် ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ရွှယ်လင်အား သင့်တော်သော အပြစ်တင်ဟောပြောမှုများကို ပြောဆိုဆုံးမရန် စီစဉ်နေသော မြို့စားမင်းနှင့် မြို့စားကတော်တို့သည် တင်းမာပြင်းထန်သော စကားများကို မပြောခဲ့ကြပေ။ ယန်ချူးဟွမ်သာ ရွှယ်လင်၏နားရွက်ကိုဆွဲ၍ စကားအခွန်းရေအတော်များများ ဆူပူကြိမ်းမောင်းလာသည်။ ထို့ကြောင့် ယန်ချူဟွမ်းသည် မြို့စားကတော်ထက်ပင် အမေတစ်ယောက်နှင့် ပိုတူကြောင်း အရှင်မင်းသား မင်းသားက စနောက်ပြောဆို‌တော့သည်။

ထို့နောက် ယန်ချူးဟွမ် ဘာမှဆက်မပြောနိုင်တော့ပေ။ ဤအတောအတွင်း ယန်ကျိုက်ယန်သည် ရွှယ်လင်အား ရှောင်နေခဲ့ပြီး ယခုအခါ သူ လော့ချန်ထံ ပေးပို့နေသော အကြည့်များသည် သူ့အားသေသည်အထိ ကိုက်ဖြတ်လိုစိတ်ပြင်းပြနေသော်လည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပြန်ထိန်းပြီး စကားမပြောခဲ့ပေ။

လော့ချန် ရွှယ်လင်အား မြို့စားမင်းမိသားစုထံ လွှဲပြောင်းပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ရွှယ်လင် အပြင်သွားချင်လျှင် သူ့ကို လှမ်းခေါ်ရန်နှင့် သူ့အား လာခေါ်မည်ဖြစ်ကြောင်း ရွှယ်လင် အိမ်ထဲသို့မ၀င်မီ လော့ချန်က ထပ်မံသတိပေးပြောဆိုခဲ့သည်။

ရွှယ်လင်သည် ယန်ချင်ကျွင်း၏လက်ကို စိတ်အားထက်သန်စွာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး အတင်းအဖျင်းစကားများကို ပြောဆိုရန် သူ့အနားသို့မှီလိုက်သည်။

ထိုမှသာလျှင် တော်ဝင်မင်းသားသည် ယနေ့ညနေတွင် သူတို့အိမ်၌ ညစာစားမည်ဖြစ်ကြောင်းကို သိလိုက်ရသည်။ မြို့စားအိမ်တော်သည် သူတို့၏အငယ်ဆုံးသားနှင့်ပတ်သက်သည့် သတင်းများကို မကြေညာခင် ကိစ္စများကို ဖြေရှင်းချင်သောကြောင့် အရှင်မင်းသားသည် လက်ထပ်ရန် လာရောက်ကမ်းလှမ်းခြင်းဖြစ်ကြောင်း ကောလဟာလများက ဆိုကြသည်။

သူ၏ကမ်းလှမ်းချက်ကို မြို့စားမင်းက တရားဝင် ငြင်းဆိုထားသော်လည်း အရှင်မင်းသားသည် ညစာစားရန် အရှက်မရှိ နေရစ်ခဲ့သေးသည်။

ရွှယ်လင်က ထူးဆန်းသည်ကို ရှာတွေ့သွားပြီး ယန်ချင်ကျွင်းအား မေးလိုက်သည်။

 "ဒါက တကယ်ကို ထူးဆန်းတယ်။ သူ အရင်က ကျွင်းကျွင်းကို တွေ့ဖူးလို့လား။ ဘာလို့ သူက လက်ထပ်ဖို့ ရုတ်တရက် ရောက်လာရတာလဲ" သူ ထိုသို့လုပ်ရန် စီစဉ်ထားသော်လည်း သူ့အစီအစဉ်ကို အကောင်အထည်မဖော်နိုင်သေးခင်မှာပင် ထိုလူသည် သူတို့အိမ်တံခါးသို့ သူကိုယ်တိုင် အလိုအလျောက်ရောက်လာသည်။ ဘယ်သူက ဘယ်လိုပင်ကြည့်ကြည့် ၎င်းက ထူးဆန်းလှ၏။

"မသိဘူး... သူ စကားပြောနေတဲ့အချိန်တုန်းက ငါလည်း အဲဒီမှာရှိနေခဲ့တာ... သူရဲ့အစပိုင်း ပြောခဲ့တဲ့စကားတွေက ငါ ဥဖြစ်တဲ့အချိန်ကတည်းက သူက ငါ့ကို အရမ်းသဘောကျခဲ့တာတဲ့။ အခု ငါ့ရဲ့ငါးအမြီးအရောင်ကို သူ မြင်လိုက်တဲ့အချိန် ငါက တော်ဝင်မင်းသမီးဖြစ်ဖို့ အထူးသင့်တော်တယ်လို့ ခံစားရတယ်တဲ့။ လက်ထပ်ဖို့လာရောက် ကမ်းလှမ်းမဲ့သူတွေ ပိုများလာပြီး အမေနဲ့ အဖေက ငါ့ကို သူတို့တွေနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးလိုက်မှာကို သူက စိုးရိမ်တာကြောင့် ကြိုပြီး တောင်းဆိုချင်ခဲ့တာတဲ့"

ရွှယ်လင်၏အကြည့်သည် လေးနက်ပြီးဖြောင့်မှန်သော မင်းသားထံ ရောက်ရှိသွားပြီး အပြန်အလှန်အနေဖြင့် ရွှယ်လင် အပြုံးတစ်ပွင့်ကို ပြန်ရရှိခဲ့သည်။ ရွှယ်လင် သူ့စိတ်ထဲတွင် နူးညံ့သိမ်မွေ့သောအကျင့်စရိုက်မှ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သော အကျင့်စရိုက်သို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။ ဤအရှင့်သားသည် သေချာပေါက် ပရိယာယ်အကြံအစည်များနှင့် ပြည့်နှက်နေပေလိမ့်မည်။

 "အင်း... ဒီလိုမျိုး အကြောင်းပြချက်မျိုးက ယုံချင်စရာကောင်းလား... ဒါမှမဟုတ် ယုံချင်စရာမကောင်းဘူးလား"

"မင်းလည်း မယုံဘူးမလား။ အဖေလည်း မယုံဘူး... ဒါကြောင့် သူတို့ ငြင်းလိုက်တာ"

"ဒါပေမယ့် အရှင်မင်းသားရဲ့ ပုံသဏ္ဍာန်ကိုကြည့်ရတာ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားပြီးသားလို့ ငါ ထင်တယ်... အဲဒါက ဟာသတစ်ပုဒ်နဲ့တော့မတူဘူး..."

"ဒါမှမဟုတ် သူ မြို့စားမင်းအိမ်တော်က တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ လက်ထပ်ဖို့ လိုအပ်တာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်"

"အဲဒါအတွက် ဘာမှမလိုအပ်ဘူး။ အရင်က သူ ငါ့ကို ထူးထူးခြားခြား မဆက်ဆံခဲ့ဖူးဘူး။ ငါက မွေးစားသားတစ်ယောက်သာ ဖြစ်ပေမဲ့ ငါနဲ့လက်ထပ်ဖို့ကျတော့ အရမ်းအသုံးဝင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ အိုး သူက အနက်ရောင်နဲ့ ရွှေရောင်ကို သဘောမကျတာ ဖြစ်နိုင်မလား"

"... မင်း လော့ချန်ကို မကြိုက်ဘူးလား"

"ကောင်းပြီ၊ ဒါဆို ငါ အရှင်မင်းသားကို မင်းနဲ့ ယှဥ်ပြီးမလုပါဘူး"

ယန်ချင်ကျွင်း: "..." ဒါက ဘယ်လိုကျိုးကြောင်းဆက်စပ်မှုမျိုးကြီးလဲ။ သူ ဒီကလေးဆီကနေ အလဲထိုးခံလိုက်ရတာလား...။

တော်ဝင်အရှင်မင်းသားသည် နောက်ပြောင်နေခြင်း မဟုတ်ပေ။ သူ ယန်ချင်ကျွင်းကို အလေးအနက်ထား၍ စတင်ပိုးပန်းနေခြင်းဖြစ်သည်။

သူ ယန်ချင်ကျွင်းကို ကျောင်းသွားကျောင်းပြန် လိုက်ပို့ပေးပြီး ညစာစားရန် ခေါ်သွားပေးသည်... အတန်းချိန်မှလွဲ၍ ရွှယ်လင်သည် ယန်ချင်ကျွင်းကို တွေ့ရခဲလှသည်။ ညသန်းခေါင်ယံအချိန်တွင် သူ အိမ်တွင်နေရင်း ယန်ချင်ကျွင်းတွင် ယောက်ျားတစ်ယောက်ရှိနေပြီဖြစ်သောကြောင့် သူ့ကို မလိုအပ်တော့ဆိုသည့်အချက်ကို စိတ်မပါစွာ လက်ခံလိုက်ရင်း သက်ပြင်းချကာ ထိုကဲ့သို့ညည်းတွားလိုက်သည်။

ယန်ချင်ကျွင်းက သူ့မျက်နှာကို ရေနှင့်ပက်လိုက်ပြီး လက်ညှိုးထိုးကာ "အခုတလော လော့ချန် မင်းကိုလာတွေ့ဖို့ အရမ်းအလုပ်ရှုပ်နေတာလား။ အဲ့ဒါကြောင့် ငါ့ရဲ့တည်ရှိမှုကို မင်းက အမှတ်ရနေတယ်ပေါ့လေ"

ရွှယ်လင် နှုတ်ခမ်းဆူ၍ "မင်းဘာတွေပြောနေတာလဲ။ ငါ သူ့ကို ခွင့်မလွှတ်ရသေးဘူး၊ ဘာလို့ ငါက သူနဲ့ အပြင်ထွက်ရမှာလဲ"

သူ့အသံ ထွက်သွားသည်နှင့် တပြိုင်နက် သူ၏နာနိုကွန်ပြူတာသည် စတင်မြည်လာသည်။ ရွှယ်လင်၏မျက်နှာအမူအရာသည် မပျော်ရွှင်မှုများနှင့် ပြည့်နှက်နေဆဲဖြစ်ပြီး ရေကူးကန်၏အစွန်နားသို့ ပြန်သွားကာ သူ၏နာနိုကွန်ပြူတာကို ဖွင့်လိုက်သည်။

လော့ချန်ထံမှ စာတိုတစ်စောင် ရောက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ သံသယအ၀င်မခံရဘဲ မြေအောက်မြို့ထဲသို့ ဝင်ရောက်ရန် သင့်လျော်သောအခြေအနေတစ်ခုကို ရှာတွေ့ခဲ့ကြောင်း ပြောထားသည်။ သူ ရွှယ်လင်အတွက်လည်း ပြင်ဆင်မှုများ ပြုလုပ်ထားပြီး မနက်ဖြန် ကျောင်းဆင်းလျှင် သူ့ကို လာခေါ်လိမ့်မည်ပင်။

ရွှယ်လင် မျက်ခုံးပင့်မိသွားပြီး နှုတ်ခမ်းများကို ကွေးညွတ်သွားကာ အမြီးကို ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် ရုတ်တရက် လှုပ်ရှားမိသွားတော့သည်။

"ဘာလဲ လော့ချန်က မင်းကို အပြင်ထွက်ဖို့ မေးလို့လား" ယန်ချင်ကျွင်းသည် ဖြည်းညှင်းစွာဖြင့် သူ့ဆီ ကူးခတ်လာပြီး သူ့မျက်နှာသည် စနောက်လိုဟန်များနှင့်ပြည့်နှက်နေသည်။

 "ကြည့်စမ်း မင်းရဲ့အမြီးက ကောင်းကင်ထိရောက်အောင် ဝှေ့ယမ်းနေပြီ၊ မင်းက သူ့ကို ခွင့်မလွှတ်သေးဘူး၊ သူနဲ့အတူ အပြင်မထွက်ဘူးလို့ ပြောနေသေးတုန်းလား"

ရွှယ်လင် ရေထဲသို့ ခုန်ဆင်းသွားပြီး ရေပေါ်သို့ ပေါ်မလာမီအထိ အချိန်အတော်ကြာအောင် ကူးခတ်နေခဲ့သည်။ သူက သူ့မျက်နှာကို ပွတ်သပ်လိုက်ပြီး အေးစက်စွာ နှာမှုတ်လိုက်သည်။ 

"ငါ့ကို အနှောက်အယှက် လာမပေးနဲ့၊ မင်းရဲ့မင်းသားကိုသာ သွားရှာလိုက်"

ယန်ချင်ကျွင်း ဆွံ့အသွားသည်။ "ကောင်းပြီ၊ ငါ မင်းကို မနှောင့်ယှက်တော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် တစ်ခုတော့ မှတ်ထား၊ မင်း သူနဲ့အတူ ထွက်တော့ပြေးမသွားနဲ့။ တစ်ခုခုဖြစ်ရင် အားလုံးက မင်းကို စိတ်ပူနေလိမ့်မယ်"

"အင်း"

"နောက်တစ်ခုက" ယန်ချင်ကျွင်း ရေကို မွှေနောက်နေရင်း စဉ်းစားကာ ပြောလိုက်သည်။ 

"ဒုတိယအစ်ကိုက ပြောင်းရွှေ့ဖို့ လျှောက်လွှာတင်ထားတယ်။ နောင်မှာ အားလပ်ရက်တွေမှသာ ပြန်လာလိမ့်မယ်"

"အပြောင်းအရွှေ့လား။ ကင်းစောင့်တပ်စခန်းတစ်ခုဆီလား" အင်ပါယာသည် အလွန်ကျယ်ဝန်းသော်လည်း နယ်စပ်နိမိတ် ရှိသည်။ မကြာသေးမီနှစ်များအတွင်း အလွန်ငြိမ်းချမ်းခဲ့သော်လည်း၊ သဘောထားကွဲလွဲမှုများရှိနေဆဲဖြစ်ပြီး တိုက်ပွဲများနှင့် အဓိကရုဏ်းများသည်လည်း မကြာခဏဖြစ်နေဆဲပင်။ 

စစ်တပ်အဖွဲ့အစည်းများသည် ထိုနေရာတွင် တစ်နှစ်ပတ်လုံး တပ်စွဲထားသည်။ ရေထဲတွင် လ၏ ရောင်ပြန်ဟပ်နေသောနေရာကို ရွှယ်လင် ရေပွက်ထအောင်ပြုလုပ်လိုက်ပြီး မျက်လုံးများကို မှေးကျဥ်း၍ မေးလိုက်သည်။ "ဒုတိယအစ်ကိုက ဒီအရာတွေကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မတွေးနိုင်သေးဘူးလား"

"သူ တွေးကောင်းတွေးနိုင်မှာပါ" 

ရေသူများသည် စိတ်ခံစားမှုများကို အတိအကျသိရှိ ခံစားနိုင်သည်။ ယန်ကျိုက်ယန်သည် သူ့ခံစားချက်များကို ကောင်းစွာ ဖုံးကွယ်ထားနိုင်ခြင်းမရှိသည့်အပြင် ဤကာလအတွင်း ရွှယ်လင်နှင့်တွေ့ဆုံခြင်းမှ ရှောင်ရှားရန် ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း သူတို့သည် တစ်အိမ်တည်းတွင်သာ နေထိုင်ကြပြီး တစ်နေ့လျှင် နှစ်ကြိမ် သို့မဟုတ် သုံးကြိမ်ခန့် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် တွေ့ဆုံနေကြဆဲဖြစ်သည်။ ရွှယ်လင်အပေါ် ယန်ကျိုက်ယန်တွင် မည်ကဲ့သို့သော ခံစားချက်မျိုးရှိလဲဆိုသည်ကို ယန်ချင်ကျွင်း သိထားပြီး သူ့အပြုအမူ သဘောထားသည် ယန်ချူးဟွမ်နှင့် အတူတူပင်။

တစ်ဖက်သားသည် အပြန်အလှန် ခံစားချက်မျိုးကို ခံစားမိလျှင် သူ ကြိုးစားကြည့်နိုင်သော်လည်း တစ်ဖက်လူသည် သူ၏နှလုံးသားထဲတွင် တခြားတစ်ယောက်ရှိနေသည်မှာ သိသာထင်ရှားသည့်အတွက်ကြောင့် ထိုခံစားချက်များကို ပျက်ဆီးညှိုးနွမ်းသွားစေရုံသာ တတ်နိုင်သည်။

ယန်ကျိုက်ယန်အတွက် အပြောင်းအရွှေ့အား လျှောက်ထားရန် စိတ်ကူးထားပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရက်စက်ကြမ်းတမ်းသော တိုက်ပွဲကို ဆက်လက်တိုက်ခိုက်ရန် ရည်ရွယ်ချက် မရှိတော့ကြောင်း ဖော်ပြနေပေသည်။

"သူစဥ်းစားနိုင်ရင် အကောင်းဆုံးပါပဲ" ရွှယ်လင် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များကို မြင်နိုင်သော်လည်း သူ နုံအချင်ဟန်ဆောင်ရာ၌ တော်ပြီး သူ့စိတ်ခံစားချက်များကို ဖုံးကွယ်ထားသောကြောင့် မိသားစုအများစုသည် သူဘာတွေးနေသည်ကို မသိခဲ့ကြပေ။

ယန်ချင်ကျွင်း သူ့ကို တအံ့တသြကြည့်လိုက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းများအား တင်းတင်းစေ့လိုက်သည်။ "ဝမ်ဝမ် မင်း သူ့ကို ဒုတိယအစ်ကိုလို့ ခေါ်တာကို သူ လိုချင်နေသေးတယ်လို့ ငါထင်တယ်"

ရွှယ်လင် ရွှင်မြူးစွာ ပြုံးလိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်ကာ "ငါ သူ့ကို ဒုတိယအစ်ကိုလို့ အမြဲတမ်း ခေါ်ခဲ့ပါတယ်"

"အဲဒါ အကောင်းဆုံးပဲ"