Chapter 104

🦊Arc 7 - ကြက်ခြေခတ်ငါးလေး၏ဘဝ

Chapter 104

7.13 – ဤအခိုက်အတန့်တွင် အရာအားလုံး သူ့ထံသို့ စုပြုံရောက်ရှိလာကြသည်

လော့ချန် ရွှယ်လင်အား ညနေပိုင်းတွင် အိမ်ပြန်ပို့ခဲ့ပြီး ထိုညတွင် ရွှယ်လင်သည် အိမ်မှ ပြန်ခိုးထွက်လာခဲ့သည်။

မြို့စားမင်းအိမ်တော်သည် ညသန်းခေါင်ယံအချိန်တွင် တိတ်ဆိတ်နေ၏။ရွှယ်လင်တွင် မြို့စားအိမ်တော်၏ လုံခြုံရေးနှင့် စောင့်ကြည့်မှုများမှ သူ့အား အကာအကွယ်ပေးထားသော အကူစနစ်ရှိပြီး မည်သူမျှ သတိမပြုမိဘဲ ကျော်ဖြတ်နိုင်ခဲ့သည်။

အချို့အရာများအတွက် သူ လုပ်ရန် ဆုံးဖြတ်ချက်ချထားပြီးပြီဖြစ်ပြီး သူ့ထိန်းချုပ်မှုအတွင်း၌မရှိသော အခြားအရာတစ်ခုခုဖြစ်ခဲ့သည်ရှိသော်ဟု တွေးမိပြီး အချိန်မဆွဲချင်တော့ပေ။

မြေအောက်မြို့တော်သည် အမြဲတမ်း ဖွင့်ထားပြီး ညဘက်တွင် လူပိုများသည်။ ရွှယ်လင်တွင် မြင်ကွင်းကနေ သူ့ကို ဖုံးကွယ်ပေးထားသော အကူစနစ်ရှိသည်။ သူ ဤနေရာတွင် ရှိနေသည်ကို မည်သူ့ကိုမှ ပေးသိခွင့်မပြုနိုင်သလို သူ ရောက်ရှိနေကြောင်း သဲလွန်စအနည်းငယ်မျှပင် ချန်ထား၍မရပေ။

စမ်းသပ်ခန်းသည် ညဘက်တွင် မည်သည့်စမ်းသပ်မှုမျှ မလုပ်ဆောင်ပေ။ ရွှယ်လင် ဓာတ်ခွဲခန်းထဲသို့ ဝင်ရောက်လိုက်သောအခါ အကူစနစ်မှ ပြင်ဆင်ပေးထားသော စကင်န်စစ်ဆေးမှုများသည် အထဲတွင် လူအများကြီးမရှိကြောင်း ဖော်ပြလာသည်။ 

သုတေသနစမ်းသပ်ခန်း၏ စနစ်ကို ကျူးကျော်ဝင်ရောက်ပြီး အရေးပေါ်အခြေအနေကို စတင်လိုက်ရန် ရွှယ်လင် အကူစနစ်အား အမိန့်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် သုတေသီများအားလုံး၏ နာနိုကွန်ပြူတာများထံ စာတိုပေးပို့ကာ သုတေသနစမ်းသပ်ခန်းသို့ ချက်ချင်း အမြန်သွားခိုင်းသည်။

ဧကရာဇ်မင်းမြတ်ထံမှ မိုင်တစ်ထောင်ကျော်ဝေးသော သမုဒ္ဒရာသည် ထိုအခိုက်အတန့်တွင် ရုတ်တရက် မငြိမ်မသက်ဖြစ်လာသည်။ အမည်မသိသော စွမ်းအားတစ်ခုသည် ရေကို လွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင်နေသကဲ့သို့ လှိုင်းလုံးများသည် မရပ်မနား ရုတ်တရက် မြင့်တက်လာကြပြီး ရေသူအနည်းငယ်ကို ထိတ်လန့်နိုးကြားသွားစေခဲ့သည်။

ဤအကျွမ်းတဝင်ရှိလှသော ပြောင်းလဲမှုများကြောင့် ရေသူများစွာ၏ မျက်လုံးများမှ မျက်ရည်များကျလာသည်။ ၎င်းသည် သူတို့နှင့် ဒီထက်ပိုပြီးမရင်းနှီးနိုင်တော့သည့် အပြောင်းအလဲတစ်ခုပင်။ 

လွန်ခဲ့သည့်ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုကျော် သူတို့၏ဘုရင် မထွက်ခွာမီ သမုဒ္ဒရာသည် ဤကဲ့သို့ကျယ်လောင်စွာ မြည်ဟိန်းခဲ့သည်။ ထိုအချိန်တွင် သမုဒ္ဒရာသည် သူတို့၏ဧကရာဇ်ကို ကာကွယ်လိုသော်လည်း ယခုတစ်ကြိမ်တွင် သမုဒ္ဒရာကို ထိန်းချုပ်နေသောသူမှာ သူတို့၏အုပ်ချုပ်သူပင်ဖြစ်သည်။

ပင်လယ်ရေသည် အဆက်မပြတ်စီးဆင်းနေပြီး ** ရွှယ်လင်၏ဆန္ဒအတိုင်း လိုက်ပါလာကြကာ သုတေသနစမ်းသပ်ခန်း၏ မြေအောက်ခန်းထဲသို့ ဝင်ရောက်လာကြသည်။

မရေမတွက်နိုင်သော ကိရိယာတန်ဆာပလာများနှင့် စက်ကိရိယာများအားလုံးသည် ရေထဲတွင် နစ်မြုပ်သွားခဲ့ကြသည်။ သုတေသီများအားလုံး အရေးပေါ်ဆင့်ခေါ်စာများကို လက်ခံရရှိကြပြီး လူတိုင်း စမ်းသပ်ခန်းများဆီသို့ အမြန်ပြေးသွားကြသည်။

သုတေသနစမ်းသပ်ခန်း၏ ဗဟိုထိန်းချုပ်မှုစနစ်သည် လုံးဝပျက်ဆီးသွားသောကြောင့် သူတို့အားလုံး ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွားကြ၏။ ဓာတ်ခွဲခန်းတစ်ခုလုံးရှိ အခြေအနေများကို ကြည့်ရှုဖို့ရန်ပင် စနစ်ကို သူတို့ မထိန်းချုပ်နိုင်ကြပေ။ ရေသူများအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲရန် စောင့်ဆိုင်းနေသည့် လူနာများလည်း ရှိနေပြီး ခွဲစိတ်ကုသပြီးသော အတုအယောင် ရေသူများလည်း ရှိနေသေးသည်။ အကယ်၍ ဤနေရာ၌ ပြဿနာတစ်စုံတစ်ရာ ပေါ်ပေါက်လာခဲ့လျှင် သူတို့နှင့် မြေအောက်မြို့တော်တစ်ခုလုံးကြား ချိတ်ဆက်မှု ပြတ်တောက်သွားကာ ပြဿနာများစွာ ပေါ်ပေါက်လာပေလိမ့်မည်။

ထိုအချိန်တွင် လော့ချန် အိပ်ရာမှ ရုတ်တရက် လန့်နိုးလာလေသည်။

ယနေ့တွင် သူ စောစောအိပ်ရာဝင်ခဲ့ပြီး အထူးနှစ်ခြိုက်စွာ အိပ်ပျော်ခဲ့သည်။ သူ့အိပ်မက်ထဲမှ အရာအားလုံးသည် တကယ့်လက်တွေ့နှင့် တိတိကျကျ တူနေသောကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။ တကယ့်လက်တွေ့၌ သူ့ကျောပြင်တစ်ခုလုံး ချွေးအေးများနှင့် စိုရွှဲနေပြီး သူ့ဦးနှောက်သည် အရှုပ်အထွေးများကြား ရောက်ရှိသွားသည်။

သူ့အိပ်မက်ထဲတွင် ဘာသံမှမကြားခဲ့ရပေ။ အရာအားလုံးသည် တိတ်ဆိတ်နေပြီး အေးစက်နေသော သုသေသနစားပွဲပေါ်တွင် လဲလျောင်းနေသည့် ရေသူတစ်ယောက်မှလွဲပြီး မည်သည့်အရာကိုမှ မမြင်ရပေ။

ထိုရေသူသည် သူ့ရေသူလေးနှင့် အတိအကျ တူသော်လည်း ဤသူသည် သူသိသော ရေသူလေးမဟုတ်ကြောင်း လော့ချန်၏နက်ရှိုင်းလှသော အတွင်းစိတ်ထဲမှ သိသည်။

မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ သူ၏ရေသူလေးနှင့် အတိအကျတူသော ထိုလူသည် ဤကဲ့သို့ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သော ဆက်ဆံမှုမျိုးကို ခံစားနေရခြင်းအား လော့ချန် လက်မခံနိုင်ပေ။ သူ့အကြေးခွံများသည် ထပ်ခါထပ်ခါ စုတ်ဖြဲဖြတ်တောက်ခံနေရပြီး သူ့အမြီးတစ်ခုလုံးသည် သွေးများထွက်နေပေသည်။ သူ၏အသွေးအသားများသည် စိတ်ဝေဒနာရှင် သုတေသီများ၏ လေ့လာမှုဆိုင်ရာပစ္စည်းများဖြစ်လာပြီး သူတို့သည် ရက်အနည်းငယ်ကြာတိုင်း ၎င်းတို့ကို စုဆောင်းရန် ရောက်လာတတ်ကြသည်။ သူတို့သည် ခွဲစိတ်ခန်းသုံး ဓါးငယ်ကို အသုံးပြုကာ သူ့ဘေးနားတွင် လှောင်ပြောင်ရင်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှ အသားများကို လှီးဖြတ်ခဲ့ကြသည်။

ရေသူများကို ထိုကဲ့သို့ဆက်ဆံခွင့် မည်သူ့ကိုမှပေးမထားခဲ့ပေ။ ထိုလူများသည် လုံးဝ ရူးသွပ်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ရေသူလေးသည် အေးစက်နေသော သုတေသနစားပွဲပေါ်တွင် လှဲလျောင်းနေပြီး ထိုကဲ့သို့နေ့စဉ် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုကို ထုံကျင်လာသည့်ပုံပင်။ သူ့မျက်နှာသည် အမြဲတမ်း အမူအရာမဲ့နေပြီး သူ့မျက်လုံးများသည် အသက်မပါသလို ထင်ရသော်လည်း တစ်ခါတရံ သူမျက်တောင်ခတ်လိုက်သည့် အချိန်များတွင် သူ့မျက်လုံးများထဲ၌ မျှော်လင့်ချက် ရှိနေသေးကြောင်း လော့ချန် မြင်နိုင်ပေသည်။

တစ်နေ့ သုတေသီများ သူ့နားထဲသို့ တစ်စုံတစ်ခု တီးတိုးပြောလိုက်ပြီးနောက် သူ့မျက်လုံးထဲရှိ ရှင်သန်လိုသည့်စိတ်ဆန္ဒသည် လုံးဝပျောက်ကွယ်သွားကြောင်း လော့ချန် တွေ့ရှိခဲ့သည်။

မည်ကဲ့သို့သော သတင်းမျိုးဖြစ်သည်ကို လော့ချန် မသိသော်လည်း သူ့နှလုံးသားထဲတွင် နာကျင်မှုများစွာကို ခံစားခဲ့ရသည်။ဤရေသူလေးသည် သူ၏အချစ်ရဆုံးလူမဟုတ်မှန်း သူ သိသော်လည်း ဤရေသူလေးအတွက် သူ စိတ်သောကရောက်နေရဆဲပင်။ 

ထိုရေသူလေးသည် သန်မာသောသူတစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်း ဖော်ပြနိုင်သည့် နေ့စဉ်ကုသမှုများကို တစ်နေ့ပြီးတစ်နေ့ တောင့်ခံထားနိုင်ခဲ့သော်လည်း ထိုသုတေသီ၏စကားများကြောင့် အသက်ရှင်ရန်သတ္တိ ဆုံးရှုံးသွားခဲ့ရသည်... သူ့ကို ကမ္ဘာကြီးကနေ ထွက်သွားအောင် လုပ်နိုင်တဲ့ နှလုံးသားရှိသူက ဘယ်သူလဲ...

ရေသူလေး သူ့ဘက်သို့လှမ်းကြည့်လာသည်ကို လော့ချန် တွေ့လိုက်ရသောအခါ သူ့အတွေးများ တုန်လှုပ်သွားပြီး ထိတ်လန့်သွားရသည်။ သူ ပါးစပ်ကိုဖွင့်ကာ အသံပြုလိုက်သည်။

လော့ချန်ကို ကြည့်နေစဥ်တွင် သူ့မျက်လုံးများသည် မျက်ရည်များနှင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ သူ့မျက်နှာပေါ်တွင် နာကျည်းမှုများ၊ စိတ်ပျက်အားငယ်မှုများ ရေးထိုးထားပြီး သူ့မျက်လုံးများသည် မျှော်လင့်ချက်များ ကင်းမဲ့နေခဲ့သည်။ 

"..."

လော့ချန်သည် အိပ်ပျော်ရာမှ လန့်နိုးလာပြီး ရွှယ်လင်နှင့် ဆက်သွယ်လိုသောကြောင့် သူ့နာနိုကွန်ပြူတာမှ ဆက်သွယ်ပေးနိုင်သည့် မျက်နှာပြင်ကို မသိစိတ်မှ ဖွင့်လိုက်သည်။

သို့သော် ဖော်ပြထားသောအချိန်ကြောင့် သူ့ကိုယ်သူ ပြန်ထိန်းလိုက်ပြီး သူ့လက်များကို ရပ်တန့်လိုက်သည်။ အိပ်မက်ထဲတွင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှ အရာအားလုံးသည် တကယ့်လက်တွေ့ အစစ်အမှန်ဟု ခံစားရပြီး ထိုကိရိယာများ၏ အေးစက်သော အထိအတွေ့ကို သူ မှတ်မိနေသေးသည်။ လော့ချန် သူ့နဖူးကို နှိပ်နယ်လိုက်ပြီး သူ့အိပ်မက်ထဲရှိ မြင်ကွင်းသည် မည်သည့်နေရာတွင် ပေါ်လာမလဲဆိုသည်ကို အတိအကျ စဉ်းစားနေခဲ့သည်။ အကယ်၍ ၎င်းသည် အမှန်တကယ် တရားမ၀င် သုတေသနစမ်းသပ်ခန်းတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့ပါက သူ့ အိပ်မက်ထဲတွင် မြင်ခဲ့ရသည့်အတိုင်း ရေသူများသည် သနားစရာကောင်းသော နေထိုင်မှုဘဝများဖြင့် အထဲတွင် ထိန်းသိမ်းခံထားရသည် မဟုတ်ပါလား...

မျိုးဆက်ဖြန့်ဝေသူတစ်ယောက်ပင် ထိုကဲ့သို့သော နှိပ်စက်မှုမျိုးကို ခံနိုင်ရည်မရှိနိုင်လောက်သော်လည်း ထိုရေသူလေးသည် ၎င်းကို သည်းခံနိုင်ရန် သူ့ကိုယ်သူ တွန်းအားပေးခဲ့သည်..

သူ စောင့်မျှော်နေသောလူ သူ့ထံ ရောက်လာမည့် အချိန်အထိပင်။ 

သူ သည်းခံထားနိုင်စွမ်းမရှိတော့သည့် အချိန်မှသာလျှင် အပြီးတိုင်ထာဝရ ထွက်ခွာသွားခဲ့သည်။

သူ့နာနိုကွန်ပြူတာသည် တုန်ခါသွားပြီး လော့ချန် အသိပြန်ဝင်လာကာ မက်ဆေ့ချ်ကို ဖွင့်လိုက်သည်။

[ မြေအောက်မြို့တော်မှာ တစ်ခုခုဖြစ်နေတယ်။ လာကြည့်ချင်လား ]

ဤလူသည် မြေအောက်မြို့မှ သူ၏ သတင်းပေးသူဖြစ်သည်။ ဤအချိန်၌ သူ့ဆီ သတင်းပေးပို့ခြင်းသည် ထိုနေရာတွင် သေချာပေါက် ကြီးကြီးမားမား အဖြစ်အပျက်တစ်ခု ဖြစ်နေသည်ကို ဆိုလိုခြင်းပင်။

မြေအောက်မြို့တော်အကြောင်း ပြောသည့်အခါ လော့ချန်၏မျက်ခုံးသည် အနည်းငယ် တွန့်ချိုးသွားရသည်။ အကယ်၍ ဤကဲ့သို့သော ဓာတ်ခွဲခန်းသာ အမှန်တကယ်ရှိလျှင် ၎င်းတည်ရှိရန် ဖြစ်နိုင်ခြေ အရှိဆုံးနေရာသည် ထိုနေရာပင်ဖြစ်သည်...

ထိုကဲ့သို့သောနေရာမျိုး ပျက်ဆီးသွားလျှင်က အကောင်းဆုံးပင်။

ပင်လယ်ရေသည် သုတေသနစမ်းသပ်ခန်း၏ မြေအောက်အဆင့်ကို လုံးဝလွှမ်းမိုးသွားခဲ့သည်။ သတင်းကောင်းမှာ ပင်လယ်ရေက ဆက်လက်မြင့်တက်မလာသေးပေ။ 

ဖြစ်ပေါ်လာသော အနှောင့်အယှက်ဖြစ်ရပ်တစ်ခု ပျံ့နှံ့သွားသောကြောင့် လူအနည်းငယ်သည် သုတေသနစမ်းသပ်ခန်းကို ဝန်းရံလာကြသည်။ သုတေသီများအားလုံးသည် ပင်မထိန်းချုပ်ခန်းထဲတွင် စုစည်းရန် ခေါ်ထားခံရကာ စိတ်ပျက်နေသော အမူအရာနှင့် လူအများအပြားသည်လည်း ဝင်ပေါက်အပြင်ဘက်တွင် ပိတ်ဆို့ထားကြသည်။

သူတို့ စောင့်ဆိုင်းနေသော်လည်း သုတေသီများသည် ထွက်မလာခဲ့ကြပေ။ ယင်းအစား သွေးနံ့ကိုသာ ရရှိခဲ့ကြသည်။

အကူစနစ်၏အမွေးများအားလုံး ထောင်မတ်သွားကြသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူ့မျက်စိရှေ့ရှိမြင်ကွင်းသည် သူ၏လက်ခံနိုင်စွမ်း ထက်ကျော်လွန်နေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ သူ သူ့host နောက်သို့ လိုက်ပါလာခဲ့သည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သော်လည်း ဤမျှရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သော host ကို ပထမဆုံးအကြိမ် မြင်တွေ့ဖူးခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ သူ သူ့ host ၏ အစီအစဉ်များကို လိုက်နာပြီး သုတေသီများအားလုံးကို စုစည်းခဲ့သည်။ ထို့နောက် host သည် သူတို့အားလုံးကို အခန်းထဲတွင် သော့ခတ်ထားခဲ့သည်။

ပြီးနောက် သူတို့အားလုံးကို တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် သတ်ပစ်ခဲ့သည်။

၎င်းသည် ခက်ခဲသော်လည်း ရွှယ်လင် ဤခန္ဓာကိုယ်မှ သူအသုံးပြုနိုင်သည့် စွမ်းအားအားလုံးကို တွန်းအားပေးကာ အသုံးပြုနေဆဲဖြစ်သည်။ မကောင်းဆိုးဝါး တစ်ယောက်အနေနှင့် အရင်က မသတ်ဖြတ်ခဲ့ဖူးခြင်းမျိုး မဟုတ်ပေ။ ထို့အပြင် ယခု သူ့ရှေ့ရှိလူများသည် ဤခန္ဓာကိုယ်၏မူလပိုင်ရှင်ကို ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ကာ သတ်ဖြတ်ခဲ့သည့်အတွက် တာဝန်ရှိသောတရားခံများပင်။ 

သူတို့၏သုတေသနကို ထောက်ပံ့ပေးသော ကျောထောက်နောက်ခံနှင့် ငွေကြေး ထောက်ပံ့သူများ ရှိနေဆဲဖြစ်သော်လည်း သုတေသီများမပါဘဲ မူရင်းခန္ဓာကိုယ်၏ပိုင်ရှင်သည် သေခြင်းတရားကို ရွေးချယ်သည်အထိ ညှင်းပန်းနှိပ်စက် ခံရမည်မဟုတ်ပေ။

သူတို့ကို ဖျက်ဆီးခြင်းသည် သုတေသနစမ်းသပ်ခန်းကို ဖျက်ဆီးပစ်ခြင်းနှင့် တူညီသည်။ 

မိတ္တူကို သိမ်းဆည်းပြီးနောက် ရွှယ်လင် သုတေသနစမ်းသပ်ခန်းမှ အချက်အလက်အားလုံးကို စီစဥ်ကာ ရေသူများ၏ ကာကွယ်ရေးအတွက် အသံအကျယ်လောင်ဆုံး ထောက်ခံအားပေးသော နေရာဖြစ်သည့် အင်ပါယာသုတေသနအကယ်ဒမီသို့ ပေးပို့ခဲ့သည်။ ဤအရာများကို သူတို့ မြင်လျှင် ထိုသိပ္ပံပညာရှင် လူအိုကြီးများသည် ဒီနေရာကို ဖျက်ဆီးရန်အတွက် ဆန္ဒပြရန် လမ်းများပေါ်သို့ ဝိုင်းအုံလာမည်မှာ သေချာလှသည်။

အချက်အလက်အားလုံးကို ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်ပြီးနောက် လုပ်ရန်ကျန်ရှိနေသည့်အရာသည် လူတိုင်းကို သတ်ပစ်ဖို့ပင်။သုတေသီအများစုသည် သာမန်လူများဖြစ်ပြီး သူတို့၏နယ်ပယ်အတွင်း၌ မျိုးဆက်ဖြန့်ဝေသူများ အလွန်နည်းပါးသည်။ ရွှယ်လင် ပထမဆုံးလုပ်ခဲ့သည့်အရာသည် သူတို့အားလုံးကို သတ်ပစ်ခြင်းပင်။

သူ့မျက်နှာကို ပြစရာ မလိုအပ်ပေ။ ပင်လယ်ရေသည် သူ၏ အကြီးမားဆုံးလက်နက်ဖြစ်၏။ ရေသည် သတ်ဖြတ်ရန်အတွက် အကောင်းဆုံးနှင့် လိုက်လျောညီထွေအရှိဆုံး ကိရိယာပင်ဖြစ်သည်။ သူ ဆန္ဒရှိသရွေ့ ၎င်းသည် မည်သည့်လူသတ်လက်နက်မဆို ဖြစ်လာနိုင်သည်။ ရေမြှားများနှင့် အပစ်ခံရလျှင်ပင် သူတို့၏ရန်သူများ မည်သည့်နေရာ၌ရှိနေပြီး မည်သည့်အခြေအနေရှိလဲဆိုသည်ကို ထိုမျိုးဆက်ဖြန့်ဝေသူများ မသိကြပေ။

ရွှယ်လင် အစုလိုက်အပြုံလိုက် လူသတ်ချင်စိတ်ဖြစ်နေသည်။

သွေးများ မြေပြင်ပေါ်သို့ စီးကျနေပြီး ပင်လယ်ရေနှင့် ရောနှောသွားကာ တဖြည်းဖြည်း မမြင်နိုင်လောက်သည်အထိ လျော့နည်းလာ၏။

အခန်းတွင်း၌ လူသေအလောင်းများ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ရှုပ်ပွစုပုံနေသည်။ ရွှယ်လင် မောပန်းနွမ်းနယ်စွာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အကူစနစ်သည် သုတေသီများ၏ အရေအတွက်ကို နောက်ဆုံးတစ်ကြိမ် စစ်ဆေးခဲ့သည်။ တစ်စုံတစ်ရာ မလွတ်သွားကြောင်း သေချာစေရန် ဝင်ရောက်လာသော သုတေသီများ၏ မှတ်တမ်းကို ဖြတ်ကျော်စစ်ဆေးပြီး ထွက်ခွာရန် ပြင်ဆင်လိုက်သည်။

သူ၏လက်ရှိ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအင်အားကို အချိန်အကြာကြီး မထိန်းနိုင်တော့ပေ။ ချောချောမွေ့မွေ့ ပြန်သွားနိုင်ရန်သာ မျှော်လင့်နိုင်သည်။ ဤခန္ဓာကိုယ်၏စွမ်းရည်ကို စောစီးစွာအသုံးပြုခြင်းသည် သူ၏အရွယ်ရောက်မှုအဆင့်ကို အချိန်မတိုင်မီ စတင်ဖြစ်ပေါ်နိုင်စေရှိပြီး သူ ခဏမျှ အိပ်ရမည်ဖြစ်သည်။ တစ်ချို့အရာများကို အပြီးမသတ်နိုင်ခင် သူ သတိလစ်သွား၍မရပေ။

အပြင်မှလူများသည် သုတေသနဌာနတစ်ခုလုံးကို ဝိုင်းထားပြီးသားဖြစ်သည်။ ဤတခေါက်ကိစ္စသည် အတော်လေးကြီးကြီးမားမား ဖြစ်သွားခြင်းကြောင့် လူတချို့သည် သွေးနံ့များရသွားခဲ့သည်။ တံခါးလာခေါက်သော်လည်း တုံ့ပြန်မှုမရှိခြင်းကြောင့် မြေအောက်မြို့တော်၏အစောင့်များကို သတိပေးကာ တံခါးကို အတင်းဖွင့်ရန် ကြိုးစားနေကြသည်။

သိချင်စိတ်ဖြစ်နေကြသောသူတို့ တံခါးကို ဖွင့်လိုက်ပြီးနောက် ရွှယ်လင်သည် သူတို့ကြားရှိ လွတ်သွားသောနေရာကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ တိတ်တဆိတ် ထွက်သွားခဲ့သည်။ သူ့ခြေလှမ်းများက အနည်းငယ် ယိမ်းထိုးနေပြီး သူ့ခေါင်းသည်လည်း မူးဝေလာသလို ခံစားရသည်။

ထို့ကြောင့် ဤကမ္ဘာများရှိ ခန္ဓာကိုယ်များကို သူသဘောမကျခြင်းဖြစ်သည်။ 

သူ့ကိုယ်ပိုင်ခန္ဓာကိုယ်၏ စွမ်းအားများက ဖိနှိပ်ထိန်းချုပ်ခံထားရပြီး ဤထူးဆန်းသောစွမ်းရည် အနည်းငယ်လောက်ကိုသာ အသုံးပြုနိုင်သည်။ ထို့အပြင် တကယ်လိုအပ်လာသည့်အချိန်၌ အသုံးဝင်မည့်အရာတစ်ခုမှ မရှိပေ။ ရွှယ်လင် သူ့ကိုယ်ခန္ဓာ၏ အသုံးမကျမှုနှင့်ပတ်သက်၍ အနည်းငယ် ဒေါသထွက်သွားပြီး ခဏအနားယူပြီးနောက် ထွက်ခွာရန်စီစဉ်ထားသော်လည်း လော့ချန်၏ပုံရိပ်ကို မထင်မှတ်ပဲ မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။

"သူက ဒီမှာ ဘာလုပ်နေတာလဲ..." ထိုလူသည် ညသန်းခေါင်ယံအချိန်တွင် မအိပ်နေဘဲ ရှုပ်ယှက်ခတ်နေမှုကို စောင့်ကြည့်ရန် ဤနေရာသို့ လာလိမ့်မည်ဟု ရွှယ်လင် မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပေ။ ဤနေရာသည် ရှုပ်ထွေးစည်ကားနေဆဲဖြစ်ပြီး ထိုထူးဆန်းသော သုတေသီအယောက်သုံးဆယ်ကို အခန်းထဲတွင် ရှာဖွေတွေ့ရှိသောအခါ မြေအောက်မြို့တော်တစ်ခုလုံး အဝင်အထွက်များအားလုံး ပိတ်သွားပေလိမ့်မည်။

လော့ချန်၏ အထောက်အထားသည် မေးခွန်းထုတ်စရာဖြစ်ပြီး သူ့ကို ဤနေရာတွင် ရှာဖွေတွေ့ရှိပါက အလွန်ကြီးမားသော ပြဿနာဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။ ထို့အပြင် သူသည် SSS အဆင့် မျိုးဆက်ဖြန့်ဝေသူလည်း ဖြစ်ပြီး ဤနေရာတွင် လူသတ်သမားအဖြစ် တံဆိပ်ကပ်ခံရနိုင်ခြေအရှိဆုံးသူဖြစ်သည်။

ရွှယ်လင် သူ့နှုတ်ခမ်းများကို တင်းတင်းစေ့မိသွားသည်။ သူ့ကို မနှစ်မြို့ဖွယ်ကောင်းသော အသင်းဖော်ဟု အမှန်တကယ် ခေါ်လိုက်ချင်သော်လည်း သူ့ဆီသို့ဦးတည်ပြီး ဆက်သွားနေမိသေးသည်။

မည်သည့်အရာများ ထွက်လာလိမ့်မည်ဆိုတာကို ကြည့်ရှုရန် လော့ချန်သည် နောက်ကျိနေသောရေထဲတွင် ငါးမျှားချင်(လူဆိုးဖမ်းချင်)နေပုံရသည်။ 

သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ လူများ၏ခွန်အားသည် သူ့လောက်မမြင့်မားသောကြောင့် ရှေ့သို့ လျှောက်လာချိန်တွင် မည်သည့်ခုခံတားဆီးမှုမျိုးနှင့်မျှ မကြုံတွေ့ခဲ့သော်လည်း သူ ချဉ်းကပ်သွားတော့မည့်အချိန်တွင် လက်တစ်စုံသည် သူ့လက်ကို ရုတ်တရက် ဆွဲယူလိုက်သည်။

လော့ချန်၏ခြေလှမ်းများ တုံ့ဆိုင်းသွားပြီး သူ့တစ်ကိုယ်လုံး တောင့်တင်းသွားသည်။ သူ့အနီးအနားတွင် မည်သူမှမရှိသော်လည်း လက်တစ်စုံသည် သူ့လက်အား ဆုပ်ကိုင်ထားကြောင်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ခံစားနိုင်သည်။ အကယ်၍ သူသာ ထိုလူ၏ အရှိန်အဝါကို ကောင်းစွာ မရင်းနှီးလျှင် ယခုအချိန်တွင် လှုပ်ရှားပြီးနေပြီဖြစ်သည်။

"တိတ်တိတ်နေ။ ကျွန်တော့်နောက်လိုက်ခဲ့။ နောက်ကျရင် ခင်ဗျား ထွက်သွားလို့မရတော့မှာကို ကျွန်တော် စိုးရိမ်တယ်" 

ရွှယ်လင် သူ့အသံကို တိုးလိုက်ပြီး ထိုလူ၏နားဆီ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။ သူ့ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးလိုက်သော်လည်း ထိုလူ၏မျက်နှာ အရုပ်ဆိုးသွားသည်ကို ရွှယ်လင် တွေ့လိုက်ရသည်။

သူ ထိုအကြောင်းနှင့် ပတ်သက်ပြီး နားလည်အောင် စဉ်းစားရပေမည်။ ရွှယ်လင်သည် ညသန်းခေါင်ကြီး အိမ်၌အိပ်မနေဘဲ ဤနေရာမျိုး၌ပင် ပေါ်လာသောကြောင့် ထိုယောက်ျား၏အမူအရာ ကောင်းမွန်နေမှသာ ထူးဆန်းနေပေလိမ့်မည်။

လော့ချန် ပါးစပ်ကိုဖွင့်ကာ တစ်ခုခုပြောလိုက်ချင်သော်လည်း ရွှယ်လင်က သူ့လက်မောင်းအား ဖြစ်ညှစ်လိုက်၍ ပါးစပ် ပိတ်ထားလိုက်ရသည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင်ပင် သူ့အမူအရာသည် ဆိုးရွားနေပြီး သူ့မျက်နှာသည် စာလုံးအကြီးများနှင့် ရေးထားသည့် 'ကိုယ် မင်းရှင်းပြတာ လိုချင်တယ်'ဟူသောအမူအရာကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ဖော်ပြနေသည်။

အစကတည်းကပင် ရွှယ်လင်သည် ခွန်အားများ ကုန်ဆုံးသွားပြီဖြစ်ကာ သူ့ဒေါသအပေါ် စိတ်ဝင်စားရန်ပင် ပျင်းလွန်းလှသည်။ သူ့တွင် ထိုလူအတွက် အကာအကွယ်အကာအရံတစ်ခုကို စီစဉ်ပေးနိုင်သည့် အကူစနစ်တစ်ခုရှိပြီး ထိုလူကို မြေအောက်မြို့ထဲကနေ ဆွဲခေါ်ထုတ်သွားခဲ့သည်။ 

ဗဟိုကုန်တိုက်၏ အပြင်ဘက်သို့ ရောက်သွားသည်နှင့် ရွှယ်လင် လျှို့ဝှက်စွာ မောင်းနှင်လာသည့် ပါကင်ထိုးထားသော ကားတစ်စီးရှိနေသည်။ ထိုမှသာ နောက်ဆုံးတွင် ရွှယ်လင်သည် စိတ်သက်သာရာရစွာ အသက်ရှူထုတ်လိုက်ပြီး သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ထိုလူ၏ရင်ခွင်ထဲသို့ ပြိုလဲသွားခဲ့လေသည်။

လော့ချန် ရွှယ်လင်ကို ပွေ့ဖက်၍ဖမ်းလိုက်ပြီး မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ့ကို ကောက်ချီလိုက်ပြီး ကားထဲသို့ ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့သည်။

တံခါးပိတ်သွားသောအခါ ရွှယ်လင် မောပန်းနွမ်းနယ်စွာ အသက်ရှူလိုက်မိပြီး "သူတို့ မြေအောက်မြို့တော်ကို မကြာခင်ပိတ်လိမ့်မယ်။ ခင်ဗျားဝင်သွားတဲ့ မှတ်တမ်းတွေပဲရှိတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဘယ်သူမှ ထွက်မလာခဲ့ဘူး။ ခင်ဗျား သေချာပေါက် သံသယဝင်ခံရလိမ့်မယ်။ ခင်ဗျား ဖန်တီးထားတဲ့ အထောက်အထားတွေက သုံးလို့မရနိုင်တော့ဘူး၊ တတ်နိုင်သမျှ အမြန်ဆုံး ဖျက်ဆီးပစ်ဖို့ လိုအပ်တယ်"

လော့ချန် သူ၏ဖြူဖျော့ဖျော့မျက်နှာကို ကြည့်ကာ သူ့နှုတ်ခမ်းများကို ဖိထားသည်။ "အဲဒါတွေကို ကိုယ် ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းလိုက်မယ်။ အခု မင်း ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ။ မင်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ တစ်ခုခုဖြစ်ခဲ့သေးလား။ ကိုယ် မင်းကို ဆေးရုံခေါ်သွားရမလား"

ရွှယ်လင် သူ့လက်ကို ဝှေ့ယမ်းလိုက်ပြီး "အဆင်ပြေပါတယ်။ ခွန်အားကို အလွန်အကျွံအသုံးပြုလိုက်တာက စောစောစီးစီး အရွယ်ရောက်မှုအဆင့်ရောက်အောင် တွန်းပို့ပေးတယ်၊ အဲဒါပါပဲ" သူ ထိုကဲ့သို့ပြောလိုက်သော်လည်း သူ့မျက်နှာသည် စိတ်မချမ်းသာမှုကို ဖော်ပြနေသည်။ "ကျွန်တော် သေချာပေါက် စိတ်စောလွန်းနေတာပဲ။ သုတေသီတွေ အများကြီးရှိမယ်ဆိုတာကို သိခဲ့ရင် မသွားခင်အရွယ်ရောက်တဲ့အထိ စောင့်မိဦးမှာ"

ရွှယ်လင် ဤနေရာတွင် ပေါ်လာသည့်အချက်နှင့် သူ၏ ထပ်လောင်းပြောဆိုလာသော စကားများသည် ဤနေရာတွင်ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှအရာအားလုံး၏ အနှစ်ချုပ်ကို ခန့်မှန်းရန် လော့ချန်၏ ဉာဏ်ရည်ဥာဏ်သွေးအဆင့်နှင့် သူ့အတွက် လုံလောက်ပေသည်။ ထို့အပြင် ယနေ့ည သူ မက်ခဲ့သည့်အိပ်မက်ကို တွေးတောရင်း ဗိုလ်ချုပ်ကြီးလော့၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် အေးစက်စက်အငွေ့အသက်များ စတင်ထုတ်လွှတ်လာတော့သည်။

"ကိုယ် စောင့်နိုင်ပေမယ့် အချို့အရာတွေက မင်း ကိုယ့်ကို အခု ရှင်းရှင်းလင်းလင်းပြောပြထားရင် ပိုကောင်းမယ်လို့ ကိုယ်ထင်တယ်" လော့ချန် ရွှယ်လင်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲသို့ ဆွဲယူလိုက်ပြီး ဆံပင်များကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။

 "ဝမ်ဝမ် မင်းကိုယ့်ဆီကနေ အရာအားလုံးကို ဖုံးကွယ်ထားတဲ့အချိန် ဘာမှမသိရတာထက် မင်းကို ကာကွယ်ပေးချင်တယ်။ ဖြစ်ပြီးသွားမှ ဘာတွေဖြစ်သွားလဲဆိုတာ ကိုယ် မသိချင်ဘူး"

ရွှယ်လင် သူ့နှုတ်ခမ်းများကို ကွေးညွတ်လိုက်ပြီး သူ စကားပြောတော့မည့်အချိန် သူ့အမူအရာသည် ရုတ်တရက် လေးနက်သွား၏။

ရပ်ဆိုင်းထားသောကားသည် သူ၏အမိန့်ကို လက်ခံရရှိချိန်တွင် စတင်ထွက်ခွာခဲ့သော်လည်း အပြင်ဘက်မှ အေးဆေးတည်ငြိမ်သော အသံတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာသည်။

"အရှင့်သား အရမ်းစိုးရိမ်စရာမလိုပါဘူး။ ကျွန်တော် အရှင့်သားကို ရှာတွေ့နိုင်မလားဆိုတာ သိဖို့ အရှင့်သားရဲ့အနောက်မှာကျန်ခဲ့တဲ့ အရှိန်အဝါနောက်ကိုပဲ လိုက်လာခဲ့တာပါ။ ကျွန်တော် ဒီလောက်ကံကောင်းလိမ့်မယ်လို့ မထင်ထားမိဘူး"

 ဤလူ၏စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအားများသည် အလွန်ပြင်းထန်လွန်းလှသည် – သူ့စကားများသည် ရပ်ဆိုင်းထားသောကားမှတစ်ဆင့် အတွင်းပိုင်းအထိ တိုက်ရိုက်ဆက်သွယ်နိုင်သည်။ဤအခိုက်အတန့်တွင် အရာအားလုံး သူ့ထံ၌ စုပြုံရောက်ရှိလာကြပြီး ရွှယ်လင် စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် သူ့နဖူးကို ပွတ်သပ်လိုက်မိသည်။ သူ ယနေ့လုပ်ခဲ့သည့် လုပ်ရပ်များကို နောင်တမရသော်လည်း သူ့ကိစ္စများအားလုံးသည် တစ်စုတစ်စည်းတည်း ဖြစ်ပေါ်လာသောကြောင့် ဤသည်က သူ့အား ပင်ပန်းနွမ်းနယ်စေခဲ့သည်ပင်။