MM Story Teller

Chapter 120

Viewers 3k

🦊Arc 8 - အမှားယွင်းဆုံး အမျိုးသားဇာတ်ဆောင်

Chapter 120

8.12 - သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ပေါက်ကွဲသွားတော့မလိုပဲ

ထိုနေရာ၏လေထုက အလွန်ထူးဆန်းနေ၏။ ဟယ့်ယန်၏ အမူအရာမှာ ပြင်းထန်နေပြီး သူ့ရယ်သံမှာ အရိုင်းဆန်နေသည်။ ရွှင်ယွီတိတ်ဆိတ်နေသည်ကို သူတွေ့သောအခါ သူက ဆက်ပြောလာသည်။

" မင်း စကားမပြောရဲဘူးမလား...မင်းမှာ သူ့အပေါ် တခြားစိတ်မရှိဘူးလို့ ကျိန်ရဲလား..."

ရွှင်ယွိက အေးစက်စွာဖြင့် " မင်းပြောတာကြောင့်နဲ့ ငါက ဘာလို့ ကျိန်ရမှာလဲ..."

ရွှယ်လင်က သူ့ကို ဖိအားပေးရန် စိတ်လှုပ်ရှားမနေပေ။ ရွှင်ယွိကို ထိုလူများရှေ့တွင် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာခံစားချက်များကို ပြောခိုင်းခြင်းက သူ့ကို ပို၍ဝေးကွာသွားစေလိမ့်မည်။ ၎င်းက ပျော်စရာမကောင်းပေ။

"တကယ်တော့ ငါ အဲ့ဒီကိစ္စတွေကို အရမ်းအာရုံမစိုက်ပါဘူး"

သူ ပြောလိုက်သည်နှင့် လူတိုင်း၏အကြည့်များက သူ့ကိုယ်ပေါ်သို့ ကျရောက်လာသည်။ သူ ပျင်းရိစွာ လက်ပိုက်လိုက်ရင်း ဟယ့်ယန်ကို ကြည့်လိုက်သည်။

" မင်းပြောတာက သူက ဇွန်ဘီဘုရင်ပေါ့"

သူက ဟယ့်ယန်ရှိရာဘက်ကို ခေါင်းမော့၍ မေးလိုက်၏။ "သက်သေအထောက်အထား ရှိလား..."

ဟယ့်ယန်က 'အာ' ဟု အသံပြုလိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာက စိတ်ရှုပ်သွားဟန်ရသည်။

"မင်းမှာ သက်သေလည်းမရှိဘဲ ငါ့ပြင်ပအကူကို အကြောင်းအရင်းမရှိ ဘာလို့အသရေဖျက်နေတာလဲ..."

ဟယ့်ယန်က ခြေလက်များကိုလှုပ်၍ ထိတ်လန်တကြားအမူအရာလုပ်မိသွားသော်လည်း သူ့တွင် ရှင်းပြရန် နည်းလမ်းမရှိသည်ကို သိလိုက်ရသည်။ ဇွန်ဘီဘုရင်နှင့် စွမ်းရည်သုံးစွဲသူများကြားတွင် ခြားနားချက်လုံးဝ မရှိပေ။ ထိုသူ့အဆင့်နှင့်ဆိုလျှင် သူက ဟယ့်ယန် ထောက်ပြနိုင်သော ပြသနာများကို ဖုန်းကွယ်နိုင်စွမ်း ရှိသည်ပင်။

"ပြောစရာ မရှိတော့ဘူးလား..." ရွှယ်လင် ခေါင်းစောင်းကာ သူ့မျက်နှာကိုကြည့်၍ အနည်းငယ် ပြုံးပြီး ပြောလိုက်သည်။ " ဒါဆိုလည်း အိုကေလေ အခု သူ့ခြေထောက်ကိုချိုးပြီး တောင်အောက်ကို ပစ်ချလိုက်"

သူ ပြောလိုက်ပြီဆိုတည်းက သူ့ကို ကူညီမည့် သူများက အသင့်ပင်။

ရွှယ်လင်က လှည့်၍ " မင်းတို့ ဒါကို မကြည့်တော့လည်း ရတယ် ဒီလူ့ဦးနှောက်က ပြသနာရှိနေတာ သူ့ကို ဂရုစိုက်မနေနဲ့တော့ လူတိုင်းက မိတ်ဆွေကောင်း မဖြစ်နိုင်တဲ့အတွက် တခြားသူတွေနဲ့ ဆက်ဆံရာမှာ မင်းတို့ သတိပိုရှိကြပါ"

စောစောက ဟယ့်ယန်ကို အတူခေါ်လာခဲ့သော လူများက ရှက်ရွံ့သွားရတော့သည်။ ထို့နောက် သူတို့က ဒေါသတကြီးလှည့်ကာ ဟယ့်ယန်၏ ခြေထောက်ကို ချိုးရန် လုပ်ကြသည်။ အဲ့ခွေးကောင်က သူတို့အကုန်လုံးကို ဒီမှာ သေစေချင်တာလား... ခေါင်းဆောင်နဲ့ ပြင်ပအကူကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် သူတို့ ဘာလို့မှန်းတောင်မသိဘဲ သေသွားကြမှာ ... နောက်ပြီး ဇွန်ဘီသားရဲတွေ ကိုက်ဖြတ်တာခံနေရလောက်ပြီ...။

ရွှယ်လင် ထိုလူများကို လျစ်လျူရှုလိုက်သည်။ သူ ထူးဆန်းသောအမူအရာဖြင့် ရွှင်ယွိကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် နှုတ်ခမ်းများကို တွန့်ကွေး၍ " ခင်ဗျား ကျွန်တော့်ကို ရှင်းပြတာကို စောင့်နေတယ်နော်" ထို့နောက် သူ တောင်အောက်သို့ ဆင်းရန် ပြင်လိုက်သည်။

သူ ရွှင်ယွိကို ဖြတ်သွားလိုက်သည်နှင့် ရွှင်ယွိ၏လက်များက သူ့ကို လှမ်းဆွဲလာသည်။ " ကိုယ် မင်းနဲ့ နှစ်ယောက်တည်း ဆွေးနွေးစရာ ကိစ္စတွေ ရှိသေးတယ်"

"ဟမ်..." ရွှယ်လင် မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အတင်းပြောရန် စိတ်အားထက်သန်နေသော လူအုပ်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူ ပါးစပ်ဟ၍ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေသံဖြင့် " ဘာလဲ...မင်းတို့တွေပါ ဒီကိုလာပြီး နားထောင်ချင်လို့လား..."

လူအုပ်က ပြင်ပအကူ၏ သတ်ဖြတ်ချင်နေသယောင် အကြည့်များကို တွေ့လိုက်သောအခါ ခေါင်းခါပြကြသည်။ " မထောင်ချင်ပါဘူး ခေါင်းဆောင်နဲ့ပြင်ပအကူတို့ ဂရုစိုက်ကြပါ နောက်မှ တွေ့မယ်"

ဟယ့်ယန်၏အပြောမှ ရွှင်ယွိက ဇွန်ဘီဘုရင် ဖြစ်သည်ဆိုသောအပိုင်းကို သူတို့ မယုံပေ။ သို့သော် ပြင်ပအကူက သူတို့ခေါင်းဆောင်ကို ကြိုက်နေသည်ဆိုသော အပိုင်းကိုမူ... သူတို့ အစတည်းက ခန့်မှန်းမိသည်။ သူတို့ခေါင်းဆောင်၏ လေးနက်သောအမူအရာကြောင့် သူတို့နှစ်ယောက် တွဲနေသည်ဟူသောအတွေးကို ငြင်းပယ်ထားလိုက်သော်လည်း ရွှင်ယွိက သူတို့ခေါင်းဆောင်ကို မကြိုက်ဘူးဟုတော့ ပြောမရပေ။ သူ သူတို့ခေါင်းဆောင်ကို တစ်ခါတစ်ရံ ကြည့်တဲ့အကြည့်က အချစ်မှာနစ်မြောနေသလိုပဲလေ အိုကေလား...။

သူတို့ရဲ့ EQ နိမ့်တဲ့ ခေါင်းဆောင်လောက် မဖြောင့်နေသ၍ လူတိုင်းက ရွှင်ယွိရဲ့ ခံစားချက်တွေကို တွေ့နိုင်တယ်လေ။

အကူစနစ် : EQ နိမ့်တယ်... အဖြောင့်... ဟားဟား(-i_-')

သူတို့နှစ်ယောက် အတူတူထွက်သွားပြီးနောက် နှင်းမြေခွေးကြေးစားအသင်းမှ လူများက ချက်ချင်း စတင်ကာ အတင်းပြောတော့သည်။ ပြင်ပအကူက သူတို့၏ခေါင်းဆောင်ကို သူတို့ ပြန်ရောက်သည့်အခါ ပိုးပမ်းသွားနိုင်မလား၊ မပိုးပမ်းနိုင်ဘူးလား ဆိုတာကို စတင်လောင်းကြေးထပ်ကြတော့သည်။

ရွှယ်လင်က သူတို့ကို ဟယ့်ယန်အား ခြေထောက်ချိုးပြီး တောင်အောက်ကို ပစ်ချခိုင်းခဲ့သောကြောင့် သူတို့က ဟယ့်ယန်ကို ခြေထောက်ချိုးကာ တောင်အောက်ကို လှိမ့်ချလိုက်သည်။ ရှင်းယွဲ့တောင်က မမြင့်သော်လည်း တောင်ခြေထိ လိမ့်ကျသွားပြီးနောက် ဟယ့်ယန်တွင် နောက်ဆုံးအသက်တစ်ချောင်းသာ ကျန်ခဲ့တော့သည်။ ကြေးစားတပ်ရင်းမှ လူများက သူ့ကို ဂရုမစိုက်ပေ။ သူ့ကို ကြည့်တောင်မကြည့်ဘဲ လှည့်ထွက်သွားကြသည်။ သူ့ကို သေသေရှင်ရှင်ဂရုမထားဘဲ ပစ်ထားလိုက်ကြသည်။

ရွှယ်လင်သည် ရွှင်ယွိနှင့်အတူ တောင်ထိပ်သို့ လိုက်သွားခဲ့သည်။

ပို၍မှောင်လာသည်နှင့် နေဝင်ချိန်တိမ်နီနီများက ကောင်းကင်ကို ဖုံးလွှမ်းလာကြသည်။ တောင်ထိပ်မှ ကြည့်လိုက်သောအခါ ရေပြင်ညီကဲ့သို့ ဖြစ်နေသော ကောင်းကင်က တိမ်များဖြင့်ပြည့်နှက်နေကာ အနီရောင်ဆိုးထားသကဲ့သို့ ဖြစ်နေပြီး အလွန် လှပနေလေသည်။

"ခင်ဗျား ကျွန်တော့်ကို ဘာပြောချင်လို့လဲ... ခင်ဗျား ဘယ်သူလဲဆိုတာ ရှင်းပြမလို့လား..."

ရွှယ်လင် ပျင်းရိစွာ အကြောဆန့်ပြီး ပြုံးလိုက်သည်။ "ခင်ဗျား အကြောင်းပြချက်တွေပေးဖို့ ပြင်ထားပြီးပြီလား... ကျွန်တော်က အသုံးမ၀င်တဲ့အလိမ်အညာတွေတော့ လက်မခံဘူးနော်"

ရွှင်ယွိ ပါးစပ်ဟလိုက်ပြီးနောက် ပြန်ပိတ်လိုက်ပြန်သည်။ သူ့အမူအရာက တောင့်တင်းနေ၏။ အတော်ကြာမှ သူက " ...မဟုတ်ဘူး... ကိုယ် မင်းကို ဆက်မလိမ်ချင်တော့ဘူး..."

ရွှယ်လင် အံ့အားသင့်သွားသလို မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။ " အိုး..."

"ကိုယ်က ဇွန်ဘီဘုရင်ဆိုတာ အမှန်ပဲ" ထိုယောင်္ကျားက ပျင်းရိစွာဖြင့် "ကိုယ် မင်းကိုလည်း လုပ်ချင်တယ် "

ထိုယောင်္ကျား၏ ဖိနှိပ်ထားတတ်သော သဘာဝက ထိုကဲ့သို့စကားများပြောခြင်းကို မထိန်းချုပ်ထားသောကြောင့် ရွှယ်လင် အံ့အားသင့်သွားရသည်။ သူက "ဟမ်"ဟု အသံပြုလိုက်ပြီး ဆက်ပြောလာမည်ကို စောင့်နေလေသည်။

အတော်ကြာစောင့်နေပြီးနောက် မည်သည့်စကားတစ်ခွန်းမှ ထပ်မကြားရတော့ဘဲ ထိုယောင်္ကျားက သူ့ကို နှုတ်ခမ်းတင်းတင်းစေ့ထားလျက်သာ စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ သူ့မျက်နှာပေါ်တွင် 'ရွှယ်လင် ကိုယ့်ကို အနိုင်ကျင့်တယ်'ဆိုသော မှားယွင်းခံရသည့် အမူအရာတို့ ပြည့်နှက်နေ၏။

ရွှယ်လင်၏မျက်၀န်းထောင့်စွန်းများက အနည်းငယ် တွန့်သွားသည်။ သူက "ဘာလို့ ရပ်လိုက်တာလဲ...ခင်ဗျားမှာ ပြောစရာ နည်းနည်းပဲ ရှိတာလား..."

ထိုယောင်္ကျားက ခေါင်းခါ၍ "မဟုတ်ဘူး...ကိုယ် မင်း တုံ့ပြန်မှာကို စောင့်နေတာ"

ရွှယ်လင် "...အိုကေ ဘယ်လို တုံ့ပြန်မှုမျိုးကို ခင်ဗျား လိုချင်လဲ..."

"ကိုယ် မင်းကို ဝန်ခံခဲ့တယ်လေ မင်း ကိုယ့်ကို အဖြေပေးသင့်တယ်"

ရွှယ်လင်၏မျက်နှာမှာ 'ခင်ဗျား ကျွန်တော့်ကို နောက်နေတာပဲ'ဆိုသော အမူအရာဖြစ်သွားရသည်။ " ခင်ဗျား ကျွန်တော့်ကို ဝန်ခံလိုက်တာလား... ခင်ဗျား ဝန်ခံတာက နည်းနည်း...ဟမ်..."

"ဟုတ်တယ် ကိုယ် မင်းကို လုပ်ချင်တယ်ဆိုတာ ဝန်ခံတာ"

ရွှယ်လင် : "..." ဟားဟား

"မင်း ကိုယ့်ကို အဖြေပေးရမယ်လေ"

ရွှယ်လင်က 'အာ'လို့ အသံပြုလိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည် " ကျွန်တော် ငြင်းတယ် "

ထိုလူ၏မျက်နှာပေါ်ရှိ နစ်နာသလိုအမူအရာမှာ ပို၍နက်ရှိုင်းလာသည်။ သူက အလွန် အပြစ်ကင်းစင်ပြီး သနားချင့်စဖွယ်ပုံစံဖြင့် "ဘာလို့လဲ... ကိုယ်က တကယ်ကောင်းတာပါ မင်း ဘာလို့ ထပ်မစဥ်းစားတာလဲ... ကိုယ်ပြောခဲ့သလိုပဲ ကိုယ်က ဇွန်ဘီဘုရင်ပါ ဇွန်ဘီတိုင်းက ကိုယ့်လက်အောက်မှာရှိတယ် မင်း မြို့တွေလိုချင်ရင် မင်းလိုချင်တဲ့မြို့တွေ ကိုယ်ပေးမယ် မင်း စွမ်းရည် သုံးစွဲသူတွေအတွက် အခြေစိုက်စခန်းလိုချင်ရင် ကိုယ် မင်းကို ကူဆောက်ပေးမယ် မင်း ကမ္ဘာပေါ်မှာ ပထမဖြစ်ချင်ရင် ကိုယ် မင်းကို အရှုံးပေးမယ် ကိုယ် မင်းကို အရမ်းသဘောကျတာ မင်းကိုယ့်ကို ဘာလို့ နည်းနည်းလေးတောင် မကြိုက်နိုင်ရတာလဲ..."

ရွှယ်လင် မှင်သက်သွားရသည်။ ထိုယောင်္ကျား၏ မျက်နှာက စိတ်ရင်းအမှန်တို့ဖြင့် ပြည့်နှက်နေပြီး သူ စဥ်းစားနိုင်သမျှ အကျိုးရှိမည့်အရာတိုင်းကို ထုတ်ပြောကာ ရွှယ်လင်ကို သနားစဖွယ် တောင်းဆိုနေသည်။

ကိုယ် မင်းကို အရမ်း သဘောကျတာ မင်း ကိုယ့်ကို ဘာလို့ နည်းနည်းလေးတောင် မကြိုက်နိုင်ရတာလဲ... ။

ထိုအရာနှင့် နေဝင်ချိန် အနီရောင်တောက်တောက်တို့က မြေပြင်ပေါ်ရှိ အရာအားလုံးကို ထိတွေ့နေသောမြင်ကွင်းက ရွှယ်လင်၏နှလုံးခုန်နှုန်းကို အရှိန်တိုးစေသည်။ သူတို့ ကမ္ဘာပေါင်းများစွာကို ကူးပြောင်းလာရသော်လည်း ထိုယောင်္ကျားက သူ့ကို အမြဲတမ်း ချစ်မိသွားစေရန် ပြုလုပ်နိုင်သည်။ ၎င်းက ထူးဆန်းသောအရာပင်။ သူက အကြိမ်တိုင်း မှတ်ဉာဏ်များကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရပြီး သူတို့ ကြုံတွေ့ခဲ့ရသမျှ ကမ္ဘာတိုင်းကို မေ့သွားခဲ့သော်လည်း သူ ရွှယ်လင်နောက်ကို လိုက်ပါလာခဲ့ခြင်းက အမြဲတမ်း ရွှယ်လင်၏ရင်ကို ထိစေသည်။ ရွှယ်လင်ကို ပျော်ရွှင်စေသည်။ သူ့ကို လုံးဝ စိတ်ရှုပ်နေအောင်လည်း လုပ်နိုင်သည်။

အကူစနစ်က သူတို့ကို ထောင့်နားမှနေ၍ တိတ်တဆိတ် ဝေဖန်နေသည်။ ထပ်ဖြစ်ပြန်ပြီ။ သူ့ရဲ့ မိသားစု၀င် host က အဲ့လူအပေါ် စိတ်ပျော့သွားပြန်ပြီ။

အဲ့ယောင်္ကျားက အချစ်စကားတွေ ပြောတိုင်း သူ့ host က မထိန်းနိုင်ဘဲ အမြဲတမ်း စိတ်ပျော့သွားတတ်တယ်။ အဲ့ယောင်္ကျားသာ သူ့ host ကို ချက်ချင်းလုပ်ချင်ရင် သူ့ host က ပျော်ပျော်ကြီး ပူးပေါင်းပေးမှာ

အသေအချာပဲ။ သူ၏အသံတိတ်ဝေဖန်မှု မပြီးဆုံးခင် ရွှယ်လင်က လက်မြှောက်ကာ ရွှင်ယွိ၏ မျက်နှာကို ကိုင်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သည်။

ယခုတော့ ကမ္ဘာနံပါတ်တစ် ဇွန်ဘီဘုရင် ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်သွားရသည့် အလှည့်ပင်။

ရွှင်ယွီက အတော်ကြာတိတ်ဆိတ်နေပြီး အသိစိတ် ပြန်မဝင်သေးပေ။ အသိစိတ်ပြန်၀င်လာသည့်အခါ သူ ရုတ်တရက် ပီတိဖြာသွားရပြီး ရှင်းယွဲ့တောင်ကိုပင် ပတ်ပြေးချင်သွားရသည်။ သို့သော် ရွှယ်လင်က သူ့ကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး သူ့ကို ကြည့်မနေတော့ပေ။ သူ့ပုံစံက မရေရာသလိုဖြင့် ရွှင်ယွိကိုကြည့်ရင်း မျက်မှောင်ကြုတ်၍ " တကယ်သနားစရာပဲ ကျွန်တော်ကြိုးစားခဲ့ပါတယ် ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် ခင်ဗျားကို ကြိုက်လား မကြိုက်ဘူးလား ဆိုတာကို မဆုံးဖြတ်နိုင်သေးဘူး~"

တစ်ကြိမ်လောက် အနမ်းခံရရုံဖြင့် ရွှင်ယွိသည် အရည်ပျော်ကျသွားတော့မလိုပင်။ သူ ကြားချင်သည်ကို မကြားရသေးသော်လည်း သူ့မျက်နှာပေါ်တွင် ကျေနပ်နေသော အပြုံးရှိနေဆဲဖြစ်၏။

" ရပါတယ် ကိုယ် စောင့်နိုင်တယ် မင်း ကိုယ့်ကို ကြိုက်လာမယ့်နေ့အထိ စောင့်နိုင်တယ် အဲ့အချိန်ထိ မင်း ကိုယ့်ကို မင်းနားနေခွင့်ပေးရင်ပဲ လုံလောက်ပါပြီ"

ရွှယ်လင် သူ့ကို ကြည့်လိုက်ပြီး တွေးဆဆဖြင့် " ကျွန်တော့်ဘေးနားမှာနေမယ်... ခင်ဗျားက ဇွန်ဘီဘုရင်မလား... ကျွန်တော်က ဘေးမှာ ဇွန်ဘီတစ်ကောင်ကိုထားမယ်လို့ ခင်ဗျား ဘာလို့ တွေးနေရတာလဲ..."

"ဖြစ်နိုင်တာက..." သူက ထိုပြသနာအကြောင်း တွေးနေသည်။ ရွှင်ယွိက အတော်ကြာ မွန်းကျပ်နေပြီးနောက် " ဘာလို့ဆိုတော့ ကိုယ် မင်းကို နာကျင်အောင် မလုပ်ဘူးဆိုတာ မင်းသိတယ်လေ ကိုယ် မင်းအနားက လူတွေကိုလည်း နာကျင်အောင် လုပ်မှာ မဟုတ်လို့လေ"

ရွှယ်လင် သူ မျက်နှာချိုသွေးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း မရယ်မိဘဲမနေနိုင်တော့ချေ။ သူ့မျက်လုံးထဲတွင် ယခု ထိုယောင်္ကျားက အလွန်ချစ်ဖို့ကောင်းနေ၏။ သူ့နှလုံးသားထဲမှ စကားများကို ပြောနေသလို အပြုအမူမျိုးက ရွှယ်လင် သူ့ကို နမ်းချင်လာအောင် ပြုလုပ်နေသည်။

ရွှယ်လင် သူ အလိုရှိသလို လုပ်လိုက်သည်။ ရွှယ်လင်က ရွှင်ယွိကိုနမ်းရန် တွန့်တိုမနေပေ။ သူက ရှေ့ကို မှီလိုက်ပြီး တစ်ဖက်လူ၏နှုတ်ခမ်းပေါ် နမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ရယ်မော၍" ကျွန်တော်က ခင်ဗျားရဲ့အဖြေကို အရမ်းကျေနပ်တယ် ဒါက ဆုချတာ"

ဇွန်ဘီဘုရင်ကြီးက အနမ်းခံလိုက်ရသောနေရာကို လက်ဖြင့် ကာထားလိုက်မိသည်။ ထို့နောက်မှသာ သူက ထိုသူ့ထံမှ အခွင့်အရေး ယူခံလိုက်ရသည်ကို နားလည်သွားရ၏။

ရွှယ်လင်၏သဘောထားက ခန့်မှန်း၍ မရပေ။ ၎င်းကြောင့်လည်း ရွှင်ယွိက အရာအားလုံးကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မပြောခဲ့ဘဲ ဒီနေ့အထိ ဖုန်းကွယ်ထားခဲ့ရခြင်းပင်။ သူ့စိတ်ကို ခန့်မှန်းရန်က အလွန်ခက်ခဲသည်။ ထိုသူ သူ့ရှေ့မှ အချိန်မရွေး ပျောက်ကွယ်သွားနိုင်သည်ဆိုသော ခံစားချက်ကို ရွှင်ယွိ အမြဲလိုလို ခံစားနေခဲ့ရသည်။ ထိုသို့ ပိုဖြစ်လေလေ သူက ထိုသူနှင့် ပို၍ နီးစပ်ချင်လေလေ ဖြစ်သည်။ ပို၍ နီးစပ်လာလေလေ ရွှယ်လင်ကို သူ့အတွေးများ မပြောရဲလေလေပင်။

၎င်းက ဆိုးဝါးသော အဆုံးသတ်ပင်။ နှစ်အတော်ကြာသည်အထိ ရှင်သန်ခဲ့ပြီးနောက် ယခုမှသာ အချစ်ကဲ့သို့သောအရာက လူတစ်ယောက်ကို ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်စေသည့် ခံစားချက်မျိုး ဖြစ်စေနိုင်ကြောင်း နားလည်လိုက်ရလေပြီ။

အကူစနစ်လေး : လုပ်စမ်းပါ အဲ့ဒါက ခင်ဗျားရဲ့မိသားစုဝင် ရွှယ်လင်က ထိန်းရသိမ်းရ ခက်လို့လေ

သူတို့နှစ်ယောက် တောင်အောက်သို့ ဆင်းသွားကြသည်။ သူတို့၏အမူအရာမှာ အများကြီး ပြောင်းလဲမသွားပေ။ သူတို့ကြား၌ ဘာဖြစ်ခဲ့မှန်းကို လူအုပ်ကြီးမပြောနိုင်ပေ။ သို့သော် ရွှင်ယွိ၏ပုံစံကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ထိုသူက သူတို့၏ခေါင်းဆောင်ကို ပိုးပမ်းရာတွင် မအောင်မြင်ခဲ့ဘူးဟု ခန့်မှန်းလိုက်ကြသည်။ အချို့လူများက သူ့နားသို့သွားကာ ပြင်ပအကူ ခံစားရတာ ပိုကောင်းသွားစေရန် မျှော်လင့်ပြီး ပခုံးကို ပုတ်ပေးလိုက်သည်။

အမှန်တော့ ရွှင်ယွိက စိတ်မကောင်းဖြစ်မနေပေ။ အဆုံးတွင် ၎င်းက သူ့အတွက် အောင်မြင်မှု တစ်ခုပင်။ ထိုအကြောင်းအရာများကို ဖွင့်ထုတ်လိုက်ခြင်းက အမြဲတမ်း စိုးရိမ်နေရခြင်းထက် အများကြီး ပိုကောင်းသည်ပင်။ အနည်းဆုံး ရွှယ်လင်က သူ ဘယ်သူဖြစ်ကြောင်း ရှာတွေ့သွားလျှင်ဖြစ်လာမည့် ရွှယ်လင်၏တုံ့ပြန်မှုကို စိုးရိမ်နေရန် မလိုတော့ပေ။

နေပါဦး သူ ဇွန်ဘီဘုရင်ဖြစ်တဲ့အတွက် ရွှယ်လင်ရဲ့ တုံ့ပြန်မှုကရော...။

သူက အဲ့အကြောင်းကို အများကြီး မပြောဘဲ ပုံမှန်အတိုင်းပဲ လက်ခံခဲ့တယ်။

ခဏတာလှုံ့ဆော်မှုကြောင့် ဖြစ်နိုင်သော်လည်း ရွှင်ယွိသည် ဤမတိုင်ခင်က သူလျစ်လျူရှုခဲ့သော အမှန်တရားများကိုပင် ရှာတွေ့ခဲ့သည်။

ဘယ်လိုပဲတွေးတွေး သူ ဘယ်သူဆိုတဲ့ အထောက်အထားက စကားတစ်ခွန်း နှစ်ခွန်းလောက်နဲ့ ရှင်းပြလို့ရတဲ့ အရာ မဟုတ်ဘူး...။ရွှယ်လင် အခုလို ဂရုမစိုက်တဲ့ပုံပြတာက သူ တကယ် ဂရုမစိုက်လို့လား... ။ ဒါဆို သူ ဟိုးအရင်ကတည်းက သိနေတာ ဖြစ်နိုင်တာပေါ့...။

ညနက်အချိန် အမှောင်ထဲတွင် ဦးနှောက်စတင် လည်ပတ်နေပြီဖြစ်သော ဇွန်ဘီဘုရင်က ရွှယ်လင်၏ ကားနောက်တွဲယာဥ်ထဲသို့ ဝင်သွားလေသည်။

ရွှယ်လင်က ဘောစ့်ဖြစ်သောကြောင့် သီးသန့် နောက်တွဲယာဥ်တွင် နေသည်။ ထိုထဲတွင် တစ်ယောက်အိပ်,အိပ်ရာရှိပြီး လူငယ်လေးက အိပ်ရာထဲတွင် ဘောလုံးလေးလို ကွေးကာ အိပ်နေသည်။

သူ့တွင် နှလုံးသားမရှိသော်လည်း ထိုမြင်ကွင်းကို တွေ့သောအခါ ရွှင်ယွိနှလုံးခုန်မြန်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ့တွင် ခန္ဓာကိုယ်အပူချိန်ပင် မရှိသော်လည်း ယခုတော့ သူ့ပါးများ နီရဲသွားပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်က လောင်ကျွမ်းတော့မလို ပူနေလေသည်။

ထိုလူက အလွန်သတိရှိသည်။ တစ်စုံတစ်ယောက်က သူ့ပိုင်နက်ထဲသို့ ညနက်အချိန်တွင် ဝင်လာပါက ထိုသူကို သတ်ပစ်ပြီး ပစ်ထုတ်လိုက်မည်ပင်။ သို့သော် သူက ရွှင်ယွိ၏ချဥ်းကပ်လာမှုကိုတော့ လုံးဝသတိမထားမိဘဲ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေသည်။

အကူစနစ်လေးကလည်း အိပ်ပျော်နေလေသည်။ သို့သော် အရိုးထဲထိ အေးစက်စက်နိုင်မှုက သူ့ကို နိုးသွားစေသည်။ သူက ထိတ်လန့်စွာဖြင့် သူ့အမြှီးလေးကို ဖက်ထားလိုက်သည်။ ရွှင်ယွိ သူ့ကို မမြင်နိုင်သော်လည်း အကူစနစ်လေးက အသံပင် မထွက်ရဲပေ။

အကယ်၍ သူ ထိုလူကို ရှုပ်မိပါက ထိုလူက သူတို့ စနစ် space ထဲသို့ ပြန်ရောက်ချိန်တွင် သူ့အမွှေးအားလုံးကို ဆွဲနှုတ်ပစ်နိုင်သည်။ အကူစနစ်အဖြစ် အတော်ကြာလုပ်ခဲ့ပြီးပြီဖြစ်သည့် မြေခွေးတစ်ကောင်အတွက် ၎င်းက အလွန် ရက်စက်ပေသည်။

အိုး... ဒီခွေးနဲ့ တူတဲ့ စုံတွဲကို တာဝန်ယူလိုက်ရတည်းက ကမ္ဘာကြီးမှာ ပျော်ရွှင်ရကျိုးနပ်တာ ဘာမှမဖြစ်လာတော့ဘူး။

အိပ်နေချိန်၌ လူငယ်လေး၏မျက်နှာပေါ်တွင် ကလေးဆန်သည့် အရိပ်အယောင်များရှိနေသည်။ အထင်ကြီးလောက်စေသော မျက်၀န်းများက မှိတ်နေချိန်တွင် သူ့မျက်ခုံးမွှေးများက စင်းစင်းလေးဖြစ်နေပြီး သူ့မျက်နှာက အနည်းငယ် ဆွဲဆောင်မှုလျော့ကျသွား၏။ ရွှင်ယွိ၏ နှလုံးသားတစ်ခုလုံး နူးညံ့သွားရတော့သည်။

သူက အိပ်ယာဘေးတွင် ဂရုတစိုက်ထိုင်လိုက်ပြီး အမှောင်ထဲတွင် လက်ဆန့်၍ လူငယ်လေး၏ မျက်နှာကို လက်ချောင်းထိပ်လေးများဖြင့် နူးညံ့စွာ ထိတွေ့နေလိုက်သည်။

သူ့လက်ချောင်းထိပ်များက နဖူးပေါ်မှ ဖြတ်သွားပြီး မျက်ခုံးများဆီသို့ ရောက်သွားသည်။ မျက်ခုံးများမှ တဆင့် နှာတံကော့ကော့လေးဆီသို့ ရောက်သွားပြီးနောက် အနည်းငယ် ခပ်ဟဟ ဖြစ်နေသော နှုတ်ခမ်းများဆီသို့ ရောက်သွားသည်။ အသက်ရှုလိုက်၍ နှုတ်ခမ်းမှ ထွက်လာသော လေနွေးနွေးများက အနည်းငယ် စိုထိုင်းမှုကို သယ်ဆောင်လာကာ ရွှင်ယွိ၏လက်များကို ရိုက်ခတ်လာသည်။

သူ့တွင် ခန္ဓာကိုယ်အပူချိန်မရှိပေ။ သို့သော် သူ့စွမ်းရည်ကိုသုံးကာ သူ့ကိုယ်သူ စွမ်းရည် သုံးစွဲသူများကဲ့သို့ ကိုယ်အပူချိန်ရှိအောင် လုပ်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူ့ခန္ဓာကိုယ် အပူချိန်က သာမန်လူများထက်တော့ အေးစက်နေတုန်းပင်။

ထိုအခိုက်အတန့်တွင် သူ့လက်ချောင်းထိပ်များက အနည်းငယ် နွေးထွေးနေပြီး စိုစွတ်သွားသည်ကို ခံစားလိုက်ရသည်။

နူးညံ့သောနှုတ်ခမ်းများက သူ့လက်ချောင်း ထိပ်များကိုပွတ်သပ်သွားပြီး ပူနွေးစိုစွတ်သော လျှာလေးက သူ့လက်ချောင်းထိပ်ဖျားများကို လျက်လိုက်သည်၊ အိပ်ယာပေါ်မှ လူငယ်လေးက သူ၏မြေခွေးမျက်၀န်းတစ်စုံကို ဖွင့်လိုက်ပြီး သူ့ကို တည်တည့်စိုက်ကြည့်နေ၏။

ထိုအခိုက်အတန့်တွင် သူ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ပေါက်ကွဲတော့မလို ခံစားလိုက်ရသည်။

Prev Next