MM Story Teller

Chapter 9

Viewers 2k

🌱Arc 1 [ ကျောင်းတွင် လယ်စိုက်ခြင်း ]

Ch 9

ပျော်ရွှင်စွာမျိုးကြဲခြင်း

သူတို့အားလုံးက တက္ကသိုလ်မြို့တော်တစ်ခုတည်းတွင် ရှိနေခြင်းဖြစ်သောကြောင့် ကျောင်းပေါင်းစုံမှ ကျောင်းသားများအကြား အပြန်အလှန်ဆက်ဆံရေးအချို့ ရှိကြသည်သည်။ တက္ကသိုလ်မြို့တော်တွင် CUရှိ ကျားငါးကောင်၏ ဂုဏ်သတင်းမှာ လူသိများကျော်ကြားလေသည်။ ယခင်ကဆိုလျှင် အခြားကျောင်းမှ ကျောင်းသားအချို့က CU၏ကန်တင်းကို လောင်းကြေးအတွက် အသုံးပြုခဲ့ကြသည်။ အလောင်းအစားတွင်ရှုံးနိမ့်သော အရှုံးသမားများက CUကိုသွား၍ CUကျောင်းသားများကို ကျောင်းကန်တင်းရှိရာနေရာကို လမ်းပြခိုင်းပြီး ညစာစားရန် သွားရသည်။ ဤအရှုံးသမားများက CUကျောင်းသားများထံမှ အရူးတစ်ယောက်နှယ် ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်သည်ကို ခံရလေ့ရှိသည်။

CUရှိ ပထမကန်တင်းကို အပြင်းအထန်ပြုပြင်ပြောင်းလဲလိုက်သော သတင်းက အခြားတက္ကသိုလ်များဆီသို့ ပျံ့နှံ့နေပြီဖြစ်ရာ လူတိုင်းကလည်း ပွဲကောင်းတစ်ပွဲကိုကြည့်ရရန် မျှော်လင့်နေကြသည်။ သို့သော် လူအများစုကမူ သူတို့၏ငရုတ်ဆီက ရသာရုံတောအုပ်လေး၏ငရုတ်ဆီထက် အဆင့်အတန်းမမြင့်မားပါဘဲ နှိုင်းယှဉ်နိုင်သော အဆင့်ထိရောက်အောင် တမင်တွန်းပို့ခဲ့ကြကြောင်း သံသယဖြစ်နေကြသည်။

CUကျောင်းသားများက အခြားတက္ကသိုလ်ကျောင်းသားများကို ပထမကန်တင်းတွင်စားသောက်ရန်အတွက် ဖိတ်ကြားကြသည်။ သူတို့၏စကားများက တချို့ကျောင်းသားများကို ဆွဲဆောင်လိုက်နိုင်သည်။ ထိုလူတစ်စုက CUကျောင်းသားများဆီသို့ အမြန်စုရုံးလိုက်ကြပြီး ပထမကန်တင်းတွင်ထမင်းစားရန် လိုက်ပါသွားကြတော့သည်။

တိုက်ဆိုင်သည်မှာ ထိုအချိန်က ကိုယ်တိုင်လုပ်ငရုတ်ဆီ ကျန်နေသေးသည့်အချိန်ဖြစ်လေရာ အခြားကျောင်းမှ ကျောင်းသားများကို မျက်နှာဖြတ်ရိုက်လိုက်နိုင်လေသည်။ အခြားတက္ကသိုလ်မှ ကျောင်းသားများက ရိုးရိုးထမင်းကို ငရုတ်ဆီတစ်ခုတည်းနှင့်ပင် စားပစ်ကြပြီး ပန်းကန်လိုက်ကိုင်မော့ကာ ပန်းကန်လုံးထဲမှာရှိသမျှကို ပြောင်နေအောင်စားသောက်လိုက်ကြသည်။ ထို့နောက် ထမင်းတစ်ပန်းကန်ထပ်ထည့်ကာ "စားလို့ကောင်းတယ်၊ အရသာရှိလိုက်တာ"ဟု တတွတ်တွတ်ပြောနေကြချေသည်။

ပထမကန်တင်းက လူအများရှေ့တွင် မားမားမတ်မတ်ရပ်တည်နိုင်လာပြီဖြစ်ပြီး နန်ဟိုင်တက္ကသိုလ်မြို့တော်တွင် တစ်ဖန်ကျော်ကြားလာပြန်ကာ ၎င်း၏ဂုဏ်သတင်းသည်လည်း ဟင်းလျာဆိုးများအဖြစ် နာမည်ကြီးခဲ့ဖူးသောသမိုင်းနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်သို့ ဦးတည်သွားခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ အစောပိုင်းက ရသာရုံတောအုပ်လေး၏ စျေးကွက်ရှာဖွေရေးလုပ်ငန်းကို ကျေးဇူးတင်ရမည်ဖြစ်၏။

ငရုတ်ဆီကို အကန့်အသတ်ဖြင့်သာ ရောင်းချနေရသေးသောကြောင့် သူတို့က အမှတ်မထင် စျေးကွက်ဝယ်လိုအားမြင့်တက်လာမှုကို အကျိုးရှိရှိသုံးချခဲ့ကြသည်။

ပထမကန်တင်းက CU၏ ကျောင်းတွင်းစားသောက်ခွင့်ကတ်ကိုသာ လက်ခံသောကြောင့် အခြားကျောင်းမှကျောင်းသားများအနေနှင့် CUကျောင်းသားများကိုသာ အစားအသောက်ဝယ်ယူခိုင်းခြင်း သို့မဟုတ် သူတို့၏ကျောင်းတွင်းစားသောက်ခွင့်ကတ်ကို ငှားရမ်းခြင်းတို့ကိုသာ လုပ်နိုင်လေသည်။

CU၏ဖိုရမ်တွင် ဆွေးနွေးချက်အများအပြားရှိနေခဲ့ပြီးအကြောင်းအရာအားလုံးကလည်း အရင်းအမြစ်ရှားပါးသော အခြေအနေနှင့်ပတ်သက်သည့် အကြောင်းအရာတစ်ခုတည်းကိုသာ ဆွေးနွေးထားကြသည်။

ငါတို့ကျောင်းကကျောင်းသားတွေက ဝံပုလွေတွေကို သားရဲတွင်းထဲကို လိုက်ပို့ပေးနေတာပဲ… ဒီလိုသာဆက်လုပ်နေရင် အဲ့ဒီဝံပုလွေတွေက ရှိသမျှရိက္ခာတွေကို အကုန်စားသောက်သွားကြတော့မှာလေ… ဒါက ဖြစ်ရောဖြစ်သင့်ရဲ့လား…

ရသာရုံတောအုပ်လေး၏တွန်းအားကြောင့် ပထမကန်တင်း၏ဂုဏ်သတင်းက တက္ကသိုလ်မြို့တော်၏ပြင်ပ နန်ဟိုင်မြို့အတွင်းပိုင်းအထိ ပျံ့နှံ့သွားခဲ့သည်။ အစပိုင်းတွင် ပထမကန်တင်းက အကျယ်ချဲ့ပြီး သတင်းလျှောက်လွှင့်နေသည်ဟု အချို့လူများက ထင်ကြသည်။ လူအမြောက်အများက ထိုအကြောင်းကို ပြောလာသည့်နောက်တွင်မူပထမကန်တင်းက အရာအားလုံးကိုရှင်းထုတ်လိုက်နိုင်သော ဖြစ်တည်မှုတစ်ခုဖြစ်လာခဲ့သည်။ တက္ကသိုလ်ကန်တင်းတစ်ခုတွင်လည်း ကျွမ်းကျင်သူများရှိနိုင်သည့်အပြင် သူတို့ထုတ်လုပ်သည့်ငရုတ်ဆီက နာမည်ကြီးစားသောက်ဆိုင်များထက်ပင် သာလွန်လေသည်။

ကန်တင်းမှ ရသာမြိန်ဟင်းလျာများအကြောင်း ယုံတမ်းစကားကို ဖန်တီးသူက မည်သူဖြစ်သည်ကိုမူ မရှင်းလင်းလှပေ။ ထိုယုံတမ်းစကားအရ အချစ်နာကျနေသောစားဖိုမှူးတစ်ယောက်က ခံတွင်းမြိန်လှသော ငရုတ်ဆီကို စိတ်မချမ်းမြေ့မှုများဖြင့် ဖန်တီးပြုလုပ်ထားသည်ဟု ဆို၏။ ငရုတ်ပင်စိုက်ပျိုးချိန်မှစ၍ ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ပြီးသည်အထိ ထိုစားဖိုမှူးက ချွေးနှင့်မျက်ရည်များကိုရင်းပြီး ဖန်တီးထားသည့်အတွက် အလွန်တရာလက်ရာမြောက်ကောင်းမွန်နေခြင်းဖြစ်သည်ဟုပင်။

ရသာမြိန်အစားအသောက်ယုံတမ်းပုံပြင်များအပြင် သန့်ရှင်းစင်ကြယ်သော ကိုယ်တိုင်လုပ်အစားအသောက်များက ကောင်းမွန်ပြီး တစ်မူထူးခြားကြောင်း မှတ်ချက်ပေးကြသူများလည်း ရှိ၏။

သူတို့က နာမည်ကျော်ကြားလှသော ကောလာဟလများကို လုပ်ဇာတ်ခင်း၍ပြောနေကြသည်မှာ 'ရသာရုံတောအုပ်လေး'စားသောက်ဆိုင်၏ဖောက်သည်များပင် သတိပြုမိသွားသည်အထိ ဖြစ်သွားကြ၏။

လက်တွေ့တွင်မူ ထိုအချိန်အတောအတွင်း၌ ပထမကန်တင်းမှ တည်ခင်းနိုင်သော ငရုတ်ဆီပမာဏလောက်ဖြင့် ရသာရုံတောအုပ်လေး၏စီးပွားရေးကို မထိခိုက်စေနိုင်ချေ။ သို့သော် သူတို့က အစပ်ဆုံးဟင်းလျာများကို တည်ခင်းရောင်းချနေသည်ဖြစ်ရာ သူတို့၏ပုံရိပ်နှင့်ပတ်သက်၍ အနှုတ်သဘောဆောင်သောလွှမ်းမိုးမှုတစ်ခု ရှိလာသည်။ သူတို့ဖောက်သည်များကလည်း အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ စိတ်အားထက်သန်မှုများ လျော့ကျလာမှာပင်။ သူတို့က ဤစားသောက်ဆိုင်မှာ ကျောင်းကန်တင်းတစ်ခုကိုပင် ယှဉ်နိုင်စွမ်းမရှိဟုပင် ငြင်းခုံလာကြလိမ့်မည်။

CUက ထိုအချက်ကို အောင်မြင်ရေးလမ်းကြောင်းသို့ လျှောက်လှမ်းရာတွင် လှေကားထစ်တစ်ခုအနေနှင့် သုံးခဲ့သည်ကို ပိုင်ရှင်ဖြစ်သူက အမျက်ချောင်းချောင်းထွက်နေချေသည်။ ထိုကန်တင်းအကြောင်း အချိန်အတန်ကြာအောင် စုံစမ်းပြီးနောက်မှာတွက် ၎င်း၏မူလဇာစ်မြစ်က CUကျောင်းသားများ၏ လွန်လွန်ကဲကဲမြှောက်ပင့်ခြင်းများကြောင့်ဆိုသည်ကို သိလာရသည်။ ရသာရုံတောအုပ်လေးအနေနှင့်လည်း ပြဿနာကိုပြေလည်စေမည့် တန်ပြန်အစီအစဉ်တစ်ခုချမှတ်ရန် ဖြေရှင်းကြရသည်။ ဥပမာအားဖြင့် ပထမကန်တင်း၏ငရုတ်ဆီ နာမည်ကြီးနေရသည့်အကြောင်းအရင်းမှာ သူတို့က စျေးကွက်ကြော်ငြာရေးအတွက် ဦးတည်ကာ နာမည်ကြီးခါစစားသောက်ဆိုင်လေးတစ်ခုကို နာမည်ဖျက်ထားသောကြောင့်ဟူသော ခေါင်းစဉ်မျိုးပင်။

သို့သော်...

"မဖြစ်ဘူး ဆရာ… အဲ့ဒါကို ဘယ်သူမှယုံမှာမဟုတ်ဘူး… CUကန်တင်းက အများပြည်သူအတွက်ဖွင့်တဲ့ကန်တင်းမဟုတ်ဘူး… အဲ့ဒါက ကျောင်းကဆရာတွေနဲ့ ကျောင်းသားတွေအတွက်ကိုပဲ ဝယ်ယူစားသုံးသူအဖြစ်လက်ခံတာ…အပေါ်ယံအားဖြင့်တော့ အဲ့လောက်ပါပဲ…"

ထိုကန်တင်းက လူအများစားသုံးနိုင်သောကန်တင်းမဟုတ်ချေ။

မင်းတို့စီးပွာရေးကို ဖျက်ဆီးပြီး သူတို့ကိုယ်သူတို့ကြေညာတော့ရော ဘာအကျိုးရှိမှာမို့လို့လဲ…

ရသာရုံတောအုပ်လေး၏ပိုင်ရှင် : "ငါ တအားစိတ်တိုလာပြီ…ဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာလည်း အကြံထုတ်မရဘူးကွ…"

…………

စွေ့ချီချောင်းမှာ သူ့အလုပ်သမားများကို ဦးဆောင်ကာ တောင်ကုန်းပေါ်ရှိ အသုံးပြုခွင့်ရထားသောဧရိယာများကို မြေယာထွန်ယက်ပြီး ဖယ်ရှားပစ်ရန်လိုအပ်သည့်ပေါင်းပင်များကိုလည်း ရှင်းလင်းပစ်ရန်အတွက် ရက်ပေါင်းများစွာအချိန်ယူလိုက်ရသည်။ သူတို့က မြေကွက်ပေါ်တွင် ထယ်ထိုးပြီး ဓာတ်မြေသြဇာသုံး၍ တိမ်တိမ်လေးထယ်ထိုးထားသောမြေပေါ်၌ မျိုးစေ့ကြဲလိုက်သည်။

ကန်တင်းရှိ အစားအသောက်အတွင်းပါဝင်ပစ္စည်းများ ကုန်ဆုံးမှုနှုန်းကိုတိုင်းတာပြီး ဤနေရာတွင် ဟင်းနုနယ်ရွက်၊ ဂေါ်ဖီထုပ်နှင့် အခြားသောဟင်းသီးဟင်းရွက်များကို အဓိကစိုက်ပျိုးပြီး အကြိမ်များစွာရိတ်သိမ်းနိုင်သောအပင်များကိုလည်း ဤနေရာမှာပင် စိုက်ပျိုးကြသည်။

စွေ့ချီချောင်းက ရွေးချယ်ပြင်ဆင်ရေးလုပ်ငန်းစဉ်အတောအတွင်းတွင် စမ်းသပ်လေ့လာမှုအချို့ကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ အသီးအရွက်အမျိုးအစားစုံစုံလင်လင်ကို သူ မသိသော်လည်း အရည်အသွေးနှင့် လိုက်ဖက်ညီမှုကြားက ကွာခြားမှုကိုမူ သူ အသေအချာသိသည်။ ဥပမာအားဖြင့် ခပ်ဝိုင်းဝိုင်းအရွက်ကြီးများနှင့် ဟင်းနုနယ်ရွက်ကို ဟင်းနုနယ်စေ့၏နောက်ဆုံးမျိုးစိတ်အဖြစ် ရွေးချယ်သတ်မှတ်ထားခြင်းမျိုးပင်။ ထိုဟင်းနုနယ်ရွက်မှာ အထွက်နှုန်းကောင်းလှပြီး အအေးမိခြင်းနှင့် နာမကျန်းဖြစ်ခြင်းများကိုလည်း သက်သာစေသည်။ နှစ်တစ်နှစ်၏ ဤအချိန်အပိုင်းအခြားက မျိုးစေ့ကြဲရန် အကောင်းဆုံးအချိန်ပင်။ ထယ်တစ်ကြောင်းစာအတွက် ကြဲပက်ရသည့်မျိုးစေ့ပမာဏမှာ ငါးကီလိုမှ ခုနစ်ကီလိုခန့်အထိရှိသည်။

နွေဦးကိုပင် ရောက်လာချေပြီ။ စွေ့ချီချောင်းနှင့် သူ့ဝန်ထမ်းများကလည်း တောင်ကုန်း၏အနောက်ဘက်ခြမ်းတွင် ဟင်းသီးဟင်းရွက်ပင်များကို ဖြည့်တင်းစိုက်ပျိုးနေသာ်ကလည်း ရက်သတ္တပတ်များစွာ ကုန်လွန်ခဲ့လေပြီဖြစ်သည်။

ကန်တင်းအလုပ်သမားများက လူကြီးမင်းစွေ့ကို ပညာရှင်တစ်ယောက်အဖြစ် သတ်မှတ်ကြသည်။ သူက ငရုတ်ပင်စိုက်ပျိုးရာတွင် ကျွမ်းကျင်ရုံသာမက ထိုဟင်းသီးဟင်းရွက်များအကြောင်းကိုလည်း ကောင်းကောင်းနားလည်သည်။ သူက ဟင်းသီးဟင်းရွက်စိုက်ပျိုးရန်အတွက် လူတိုင်းလူတိုင်းကို စိုက်ပျိုးရေးဥယျာဉ်ဆီသို့ ဦးဆောင်လမ်းပြပေးခဲ့သည်။ လယ်ခင်းထဲကို ရေသွင်းရန်အတွက် ပိုက်များကိုချိတ်ဆက်ပြီး စိုက်ပျိုးရေးမလုပ်မီမှာပင် လယ်မြေထဲကို ရေစိမ့်ဝင်သွားသည်အထိ ရေသွင်းပေးလေသည်။

စွေ့ချီချောင်း တောင်ကုန်းပေါ်တက်သောအခါ ၀တ်စုံပြည့်အမြဲ၀တ်ထားတတ်သည်။ သူ လျှောက်ပတ်သွားနေချိန်တွင် အဆင်မပြေဖြစ်မည်ကိုလည်း မကြောက်ပေ။ ခံ့ညားလှသောအမူအရာဖြင့် သူပြောလာသည်။

"သတိကြီးကြီးထားကြပါ... ရေလောင်းတဲ့ပမာဏနဲ့ မြေသြဇာကြဲတဲ့ပမာဏကို သေချာထိန်းချုပ်ထားကြရမယ်… ဒီရာသီမှာပေါက်တဲ့ဟင်းနုနွယ်ရွက်က အရမ်းအရေးကြီးတယ်…"

လေးနက်သော သူ့အမူအရာကြောင့် လူတိုင်း စိတ်လှုပ်ရှားသွားကြသည်။ သူဌေးစွေ့၏နောက်ခံက နယ်နယ်ရရမဟုတ်သည့်အတွက် ဤဟင်းသီးဟင်းရွက်များစိုက်ပျိုးခြင်း၏ နောက်ကွယ်ကအမှန်တရားမှာလည်း နက်နဲမှုများရှိနေလေမည်။

စွေ့ချီချောင်းက ဆက်ပြောလေသည်။

"နွေဦးမှာစိုက်တဲ့ ဟင်းနုနွယ်ရွက်က နွေရာသီမှာစိုက်ထားတဲ့ ဟင်းနုနွယ်ရွက်ထက် အထွက်နှုန်းနှေးပြီး ရိတ်သိမ်းချိန်ကလည်း တစ်လခွဲနီးပါးကြာတယ်ဆိုပေမဲ့ နွေရာသီမှာစိုက်တဲ့ဟင်းနုနွယ်ရွက်က ကြီးထွားမှုပိုမြန်ပြီး အာဟာရဓာတ်စုဆောင်းမှုကလည်း နည်းတယ်… ဒါကြောင့် နွေရာသီဟင်းနုနယ်ရွက်က နွေဦးရာသီဟင်းနုနွယ်ရွက်လောက် အရသာမကောင်းဘူး ဒီရာသီရဲ့အရသာကို တန်ဖိုးထားကြပါ…"

လူတိုင်း : "......"

တောင်ကုန်းအနှံ့ရှိ လယ်ကွင်းများကို မြေယာဖော်ယူထားသည့်မြင်ကွင်းကိုကြည့်ပြီး စွေ့ချီချောင်း၏စိတ်အစဉ်မှာ အားရကျေနပ်မှုများဖြင့် ပြည့်နှက်သွားရသည်။ စိုက်ပျိုးထားသော ကောက်ပဲသီးနှံများကိုကြည့်ပြီး ပီတိဖြစ်မိသော်လည်း သူ့အနေနှင့် ဆက်လက်ကြိုးစားရန် လိုသေးသည်။

အကြောင်းမှာ လတ်တလောအတွင်း၌ တချို့ရက်များတွင် နေသာသည်ဖြစ်ရာ အစို့ထွက်နေသည့် ဟင်းနုနွယ်ရွက်များကို နေလှမ်းရန်အတွက် ကန်တင်းတွင်နေခဲ့လိုက်သည်။ ထိုသို့မဟုတ်ဘဲ ဟင်းနုနွယ်ရွက်များကို တိုက်ရိုက်မျိုးကြဲချလိုက်ပါက အညှောင့်ထွက်ရန် ခက်ခဲသွားမည်ဖြစ်၏။

သူက ရေဟင်းနုနွယ်မျိုးစိတ်ကို ရွေးချယ်လိုက်သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းကို ခြောက်သွေ့မြေဆီလွှာမှာသာမက ရေတိမ်ပိုင်းမှာပါ စိုက်ပျိုးနိုင်၍ပင်။ ကျောင်းဝန်းထဲရှိ ရေကန်ငယ်အချို့မှာ စိုက်ပျိုးရန်အတွက် သူ ရည်ရွယ်ထားသည်။ အစွန်နားတွင်မူ ဂေါ်ဖီထုပ်များကိုစိုက်ပျိုးမည်ဖြစ်ပြီး စိမ်းလန်းစိုပြည်စေရန်ဟူ၍ ခေါင်းစဉ်တပ်ကာ မြေတစ်လက်မမျှ မဖြုန်းတီးပစ်ရန် ဆုံးဖြတ်ချက်ချထားသည်။

ထို့ကြောင့် စွေ့ချီချောင်းသည်လည်း ရုံးခန်းထဲမှ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်၊ အောက်ထပ်ကို ဆင်းလိုက်တက်လိုက် အကြိမ်ကြိမ်လုပ်နေရသည်။ အစေ့များကို ပထမထပ်တွင် ရေစိမ်ထားလိုက်ပြီး တစ်နေ့လျှင်တစ်ကြိမ် ဆေးကြောပေးရသည်။ စွေ့ချီချောင်းကလည်း အချိန်နှင့်အမျှ စိုထိုင်းမှုပမာဏကို လာရောက်တိုင်းတာပြီး ရေလောင်းပေါင်းသင်ပေးလေသည်။

ထမင်းစားချိန်ရောက်သော် ကမန်းကတန်းအလုပ်လုပ်ရခြင်းကို ရှောင်လွှဲန် ခက်ခဲလှသည်။ ကျောင်းသားအများအပြားသက နောက်ဖေးမီးဖိုချောင်ဘက်မှ လူရိပ်တစ်ခုကို မျက်မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။

အစကမူ တချို့လူများက ထိုအရာကို နောက်ခံပိတ်ကားတစ်ခုထောင်ထားသည်ဟု ထင်နေကြသော်လည်း ခဏအကြာတွင် ထိုသူက လှုပ်ရှားနေကြောင်း သတိထားမိလိုက်ကြသည်။ စွေ့ချီချောင်း၏ဝတ်စားဆင်ယင်ပုံမှာ အခြားမီးဖိုချောင်ဝန်ထမ်းများနှင့် လုံးဝမတူချေ။ ထိုဝတ်စားဆင်ယင်ပုံမျိုးမှာ အခြားကန်တင်းဝန်ထမ်းများနှင့်လည်း မအပ်စပ်ပေ။ သူဝတ်စားထားသည့်ပုံစံမှာ သင်ခန်းစာသင်ကြားပို့ချခြင်းနှင့် ဟိုတယ်ကိုအလည်အပတ်သွားခြင်းတို့ကဲ့သို့ ကိန်းကြီးခန်းကြီးနိုင်သောနေရာမျိုးနှင့်သာ ပို၍သင့်လျော်သည်။

ကျောင်းသားများက ပြတင်းပေါက်တစ်ဖက်မှနေ၍ ထမင်းပန်းကန်များကိုင်လျက် စွေ့ချီချောင်းအနားတွင် ဝိုင်းအုံနေကြသည်။ တည်ခင်းဧည့်ခံရေးအတွက် တာဝန်ရှိသောအဒေါ်ကြီးမှာ စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြင့် ပန်းကန်ထဲသို့ ဇွန်းကိုဆောင့်ချလျက်ပြော၏။

"မင်းတို့ ထမင်းယူဖို့မဟုတ်ရင် ဝေးဝေးကိုသွားကြ…"

"ကျွန်တော်တို့ကို မောင်းမထုတ်ပါနဲ့ အစ်မကြီးရဲ့... အနောက်ဘက်က အဲ့ဒီအစ်ကိုက ဘယ်သူကြီးလဲ… သူက ဒီမှာဘာလုပ်နေတာလဲ…"

အဒေါ်ကြီးက အနောက်ဘက်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး အနည်းငယ်ဂုဏ်ယူနေဟန်လေသံဖြင့် ပြောသည်။

"အဲ့ဒါ ငါတို့သူဌေးလေ…"

သူဌေးစွေ့၏အကြည့်နှင့် ကိုယ်ဟန်အနေအထားက ပထမကန်တင်းတစ်ခုလုံးကို ဂုဏ်တက်စေသည်။ ထို့ပြင် သူက ဥက္ကဋ္ဌစွေ့နှင့်လည်း အမျိုးတော်နေသေးသည်ဖြစ်ရာ သူတို့အနေနှင့် အလွန်တရာမှ ဂုဏ်ယူမိကြရသည်။

ကျောင်းသားအားလုံးကလည်း သူမ၏စကားကိုကြားသောအခါ မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင် ပဟေဠိဖြစ်သွားရသည်။

အဲ့ဒါ မဖြစ်နိုင်လောက်ပါဘူး… ဟုတ်တယ်မလား… သူက အရမ်းခံ့ညားတာတောင်မှ ပထမကန်တင်းကို စာချုပ်ချုပ်ဖို့ရောက်လာတဲ့လူ သက်သက်တဲ့လား…

ပထမကန်တင်း၏ ခေါင်းဆောင်အသစ်မှာ ဥက္ကဋ္ဌနှင့် ရင်းနှီးသောဆက်ဆံရေးတစ်ခုရှိသည်ဟူသော ကောလာဟလများ ထွက်ထားလေသည်။ သူတို့ အားလုံးခန့်မှန်းထားကြသည်မှာ သူက ဥက္ကဋ္ဌ၏အတန်းဖော် သို့မဟုတ် ယောက်ဖဖြစ်ပြီး ဇီဇာကြောင်သည့် သက်လတ်ပိုင်းအမျိုးသားတစ်ဦးဖြစ်လိမ့်မည်ဟုပင်။

သို့သော် သူတို့ရှေ့ရှိပုဂ္ဂိုလ်ကမူ တစ်မျိုးထူးခြားနေသည်။ အကယ်၍ ဤလူသာ ပထမကန်တင်းအတွက် စာချုပ်ချုပ်ဆိုသူဖြစ်ပါက ဆုံးရှုံးနစ်နာမှုများအတွက် ကျောင်းဘက်ကပင် ငွေပြန်လျော်ပေးသင့်သည်ဟူသော ခံစားချက်မျိုးကို ပေးစွမ်းလေသည်။

အဒေါ်ကြီးက လူတိုင်း၏မယုံသင်္ကာအကြည့်များကြောင့် ခါးထောက်လျက် ပွစိပွစိရေရွတ်နေချေသည်။

"မင်းတို့မယုံရင် အင်တာနက်ပေါ်မှာ သွားရှာချေလေ… ကန်တင်းရဲ့တရားဝင်ကိုယ်စားလှယ်ကို ရှာလို့မရတာကျနေတာပဲ…"

အဒေါ်ကြီးက ဒီလောက်ပြောနေမှတော့ လိမ်နေတာမဟုတ်လောက်ဘူး…

ယခင်ကဆိုလျှင် ပထမကန်တင်း၏သူဌေးက သူ့အဆက်အသွယ်များ၏ခွန်အားကို အသုံးချပြီး အခြားသူများကို အနိုင်ကျင့်ကာ CU၏ချိန်းတွေ့ရာနေရာများကိုပင် ဖျက်စီးပစ်ခဲ့သည်ဟူသော ကောလာဟလများ ပျံ့နှံ့နေခဲ့သည်။

သို့သော် ယခု စွေ့ချီချောင်းကို သူတို့မြင်လိုက်ရသောအခါ မှတ်ချက်များတွင် ဇာတ်လမ်းတစ်မျိုးပြောင်းသွားရပြန်သည်။

"ဝိုး.. ပထမကန်တင်းရဲ့သူဌေးအသစ်က သိပ်ချောပြီး စိတ်ထားလည်း အရမ်းကောင်းတာပဲ…"

"လူတိုင်းအတွက် အစားအသောက်တွေကို ပိုကောင်းအောင်ပြုပြင်ပြောင်းလဲဖို့ အနောက်ဘက်ကတောင်ကုန်းပေါ်မှာ ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေ စိုက်ပေးတဲ့သူက အရမ်းကြင်နာတတ်တာပဲ…"

အနောက်ဘက်တောင်ကုန်းပေါ်၌ ဟင်းသီးဟင်းရွက်မျိုးစုံ စိုက်ပျိုးနေသော စွေ့ချီချောင်း၏အပြုအမူမှာ မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်း အလွန်ချီးကျူးခံနေရပေသည်။

သူ ရုပ်ရည်ချောမောသည့်အတွက် သူလုပ်သမျှ အကုန်အမှန်ချည်းသာဖြစ်ကုန်သည်။

မူလတွင် စွေ့ချီချောင်းက ထိုကိစ္စကို မသိခဲ့ပေ။ သူက ကျောင်းတွင်းအချစ်ဇာတ်လမ်း ဖန်တီးရန်လည်း စိတ်ကူးမရှိချေ။ သူ ကန်တင်းဝန်ထမ်းများနှင့် သီးသန့်စကားပြောခဲပြီး ယနေ့ခေတ်အင်တာနက်ကို အသုံးပြုပြီး ကလေးတစ်သိုက် မဆီမဆိုင်မှတ်ချက်များပို့နေကြသည်ကိုလည်း မကြည့်ခဲ့ပေ။

သို့သော် တစ်ပတ်အကြာတွင် အကြံပြုစာလွှာပါးသောပုံးထဲမှ အကြံပြုချက်အားလုံးကို ထုတ်ယူပြီးဖတ်ကြည့်သောအခါ ထိုအထဲက သုံးပုံတစ်ပုံခန့်က အစားအသောက်များနှင့်မသက်ဆိုင်သော်လည်း သူနှင့်သက်ဆိုင်နေပေသည်။

သို့သော် ထိုအရာများကို အကြည့်ဝေ့လိုက်ပြီးနောက်တွင် သူမှတ်မိသည့် တစ်ခုတည်းသောအရာမှာ "သူဌေး.. ရှင်က အရမ်းချောတာပဲ… အသီးအရွက်တွေကို ရှင့်စိတ်ကြိုက် စိက်လို့ရတယ် ကျွန်တော်/ကျွန်မတို့ လုံးဝကန့်ကွက်စရာမရှိဘူး"ဟူသောစကားပင်။

ကောင်းတယ်…

သူ ထိုစာများအားလုံးကို သူသိမ်းထားလိုက်သည်။ ဤအရာက ကျောင်းသားများအနေနှင့် တောင်ကုန်းပေါ်မှာ စိုက်ပျိုးသီးနှံများ စိုက်ပျိုးခြင်းကို မကန့်ကွက်သည့်သက်သေများပင် ဖြစ်သည်။

ရှောင်ပိုင်က အိမ်ထဲတွင် အချိန်အတန်ကြာအောင် နေခဲ့ရသည်။ ထိုကြောင်လေးက သူ့အိမ်နှင့် နေသားကျလာခဲ့ပြီဟု စွေ့ချီချောင်းတွေးလိုက်မိသည်။ သို့ဖြစ်ရာ ယခုနေ ကြောင်လေးကို ရေချိုးပေးမည်ဆိုပါက စိတ်ဖိစီးနေခြင်းမျိုး မဖြစ်လောက်တော့ပေ။

"ရှောင်ပိုင်ရေ…"

စွေ့ချီချောင်း တံခါးဖွင့်ပြီးဝင်ဝင်ချင်းမှာပင် အော်ခေါ်လိုက်သည့်အခါ ဖိနပ်ဘူးထဲတွင် လှဲလျောင်းပြီးအိပ်မောကျနေသောရှောင်ပိုင်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ ရှောင်ပိုင့်ကို သူ့အိမ်သူ့ယာနှင့် မိတ်ဆက်ပေးပြီးကတည်းက ဆိုဖာ သို့မဟုတ် ခုတင်ပေါ်ကိုတက်ရန် အမြဲကြိုးစားနေတတ်သည်။ စွေ့ချီချောင်းက အကြိမ်ပေါင်းမြောက်များစွာ သင်ပြပေးပြီးမှသာ ထိုသို့ ထပ်မလုပ်ရဲတော့ခြင်းပင်။

စွေ့ချီချောင်းက သူယခုလေးတင်ဝယ်လာသော ကြောင်ရေချိုးဂျယ်နှင့် ကြောင်အသိုက်လေးတစ်ခုကို အောက်ချလိုက်သည်။

"လာခဲ့… ငါ မင်းအတွက် ကြောင်အသိုက်လေးဝယ်လာတယ်…အခုကစပြီး မင်း ဖိနပ်ဘူးထဲမှာ အိပ်စရာမလိုတော့ဘူး…"

ရှောင်ပိုင်က စွေ့ချီချောင်းကို မယုံသင်္ကာဟန်ဖြင့် တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီးမှ ကြောင်အသိုက်လေးကို အကြာကြီးစိုက်ကြည့်နေလေသည်။ ထို့နောက် "မြောင်"ဟု အသံပေးကာ ထိုအသိုက်လေးပေါ်ကိုတက်ပြီး လဲလျောင်းနေတော့၏။

"သဘောကျလား… ဖိနပ်ဘူးကို ပိုကြိုက်နေတုန်းပဲလား…"

စွေ့ချီချောင်းခမျာ ပဟေဠိဖြစ်သွားရပြီး ပြောလိုက်သည်။

"နောင်ကျရင် မင်းကြီးလာလို့ ဖိနပ်ဘူးထဲမှာ မဆံ့တော့ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ… ကန်တင်းကိုသွားပြီး ပါဆယ်ပုံးအကြီးကြီးသွားယူလိုက်ရမလား..."

ရှောင်ပိုင် : "..."

ရှောင်ပိုင်က ကြောင်အသိုက်ထဲမှထွက်ရန် ကြံရွယ်နေသော သူ့ရှေ့ခြေထောက်လေးကို ပြန်ရုတ်လိုက်ရသည်။ ခန္ဓာကိုယ်ရှေ့ပိုင်းကိုလည်း ဖြည်းညင်းစွာညွတ်ချလိုက်ပြီး အကြောဆန့်လျက် ဘာမှဖြစ်မထားသည့်အလား လှိမ့်ချလိုက်၏။

"ကြည့်ရတာ သဘောကျတဲ့ပုံပါပဲ…"

စွေ့ချီချောင်း ပြုံးလိုက်မိပြီး ကြောင်လေးကို ရေချိုးပေးရန်ခေါ်သွားသည်။

မျိုးရိုးဗီဇအရ ပိုမိုတိုးတက်ကောင်းမွန်လာသော်လည်း ရေချိုးခြင်းနှင့် ဆံပင်လေမှုတ်ခြင်းတို့ကို တဖြည်းဖြည်းကျင့်သားရလာအောင်လုပ်ပေးရန် လိုအပ်သေးသည်။ စွေ့ချီချောင်းက ရှောင်ပိုင့်ကို နာခံတတ်အောင် လေ့ကျင့်ပေးပြီးပြီဖြစ်ရာ သူ့ကို ရေချိုးကန်ထဲ ထည့်ပြီးနောက်တွင် အမိန့်တစ်ခုပေးလိုက်၏။

"ထိုင်ချလိုက်…အဲ့အတိုင်းနေဦး…"

ရှောင်ပိုင်သည်လည်း ဤအမိန့်ကြောင့် ရွေ့လျားမည်မဟုတ်ချေ။

စွေ့ချီချောင်းက သူ့ကို အဆာပြေမုန့်ကျွေးပြီး ရေချိုးပေးလေသည်။ ရှောင်ပိုင်က အလွန်တော်သည်။ အမိန့်ကို လက်ခံပြီးနောက် ရေနှင့် အမြှုပ်များကို မဆော့ပါဘဲ နာနာခံခံဖြင့်စားသောက်နေရင်း ပွတ်သပ်ပေးနေတာကို ငြိမ်ခံနေရှာသည်။

ရှောင်ပိုင်က အမွေးလေမှုတ်ပေးချိန်၌ ပို၍ပင်နာခံနေသေးသည်။ သူက စားပွဲပေါ်တွင်ရပ်နေပြီး စွေ့ချီချောင်းက သူ့ အမွေးကို လေမှုတ်ပေးလိုက်သည်။ သူက မရှောင်တိမ်းရကောင်းမှန်းလည်း သိပြီး ပတ်ပတ်လည်ရှိ သူ့အမွေးများကို လေမှုတ်ခွင့်ပေးသင့်မှန်းလည်း သိရှာသည်။

"ကာကွယ်ဆေးထိုးပြီးရင် အပြင်မှာ လေ့ကျင့်လို့ရပါပြီ…"

စွေ့ချီချောင်း နှစ်သိမ့်ပေးလိုက်သည်။

"ဒါဆို မင်း ငါ့နောက်ကလိုက်လုပ်နိုင်အောင်လို့ လေ့ကျင့်ကြည့်ကြရအောင်…"

ပိုင်ရှင်နှင့်အတူ ရှိနေသည့်အခါ ကောင်းမွန်လှသော သိုးထိန်းကြောင်တစ်ကောင်က ပိုင်ရှင်၏ခြေရာအတိုင်း လိုက်လျှောက်ပြီး အမိန့်ကို အချိန်မီလက်ခံနိုင်ရန်အတွက်လည်း ပိုင်ရှင်ကို အမြဲမပြတ်ကြည့်နေတတ်သည်။

သိုးထိန်းကြောင်က လူများစွာ၏လိုအပ်ချက်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးတတ်သည်။ သူက သိမ်မွေ့သောအသွင်အပြင်နှင့် ကြောင်တစ်ကောင်၏ ပင်ကိုစရိုက်လက္ခဏာများသာမက ခွေးများ၏ နာခံမှုနှင့် သစ္စာစောင့်သိမှုမျိုးပါ ရှိသည်။ သူတို့က သွက်သွက်လက်လက် အလုပ်လုပ်ကိုင်တတ်ပြီး ခွေးများထက် အစားနည်းသည်။ ဤမျိုးစိတ် စတင်ပေါ်ပေါက်ချိန်ကတည်းက အလွန်အမင်းနာမည်ကြီးလာသည်မှာ အံ့သြစရာမရှိပေ။

သူတို့ကို အပြင်ခေါ်ထုတ်သွားသည့်အခါတွင်လည်း တစ်စုံတစ်ယောက်က ပွေ့ဖက်ပေးထားပြီး သယ်သွားမှရမည့် ပုံမှန်ကြောင်များနှင့်လည်း လုံးဝမတူညီချေ။

ရှောင်ပိုင်က သူ့ဆိုလိုရင်းကို နားလည်လားဆိုသည်ကို သူ့ဘက်က မသေချာပေ။ ရှောင်ပိုင်က စွေ့ချီချောင်းအား မျက်လုံးပင့်ကြည့်လာလေသည်။

စွေ့ချီချောင်းက သူ့မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းကြီးကိုကြည့်ပြီး ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်ဖြင့် သူ့မျက်နှာပေါ်ကို အနမ်းခြွေလိုက်သည်။

ရှောင်ပိုင် : "....."

စွေ့ချီချောင်း မတ်တတ်ထရပ်လိုက်ပြီး ထိုကဲ့သို့မလုပ်သင့်ဟု ဆင်ခြင်လိုက်မိသည်။ ယခုလေးတင် သူလုပ်လိုက်သောအလုပ်မှာ စိတ်လိုက်မာန်ပါနိုင်လွန်းလှသည်။ တစ်စုံတစ်ယောက်ကသာ သူ့ကို တိရစ္ဆာန်ကူးစက်ရောဂါရသွားပြီဟု ထင်သွားလျှင် မည်သို့လုပ်ရမည် မသိပေ။ ထို့နောက် သူ နေရာမှလှည့်ထွက်သွားပြီး မျက်နှာကို ဆေးကြောပြန်လေသည်။

ရှောင်ပိုင် : "..."

🌱🌱🌱

Prev Next