Chapter 46

🌱Arc 2 -[ အလယ်ခေတ်တွင် လယ်စိုက်ခြင်း ]

Ch 46

အရူးနှမ်းဆုံး နယ်စားအရှင် (၁)

အခြားနယ်နိမိတ်များ နည်းတူပင် နော်သန်ဘာလန်တွင် မိသားစုပေါင်းများစွာက ဤနေရာကို အိမ်ဟုခေါ်ဆိုကြသည်။ တော်၀င်မျိုးနွယ်များ၊ စစ်သည်တော်များမှလွဲလျှင် ကျန်လူဦးရေများမှာ လယ်လုပ်သားများ၊ လွတ်လပ်သူများနှင့် ကျွန်တစ်ဖြစ်လဲ အစေခံများပင်ဖြစ်လေသည်။

လယ်လုပ်သားများမှာ သူတို့၏ လယ်ငှားခများ၊ အခွန်များကို ပေးရန် ၄င်းတို့၏ ကိုယ်ကာယလုပ်အားအပြင် လယ်ထွက်ပစ္စည်းများနှင့် ပိုက်ဆံများကိုအသုံးပြုကြသည်။

လယ်မြေအနည်းငယ်သာ ပိုင်ဆိုင်ရသော်လည်း သူတို့မှာ နယ်စား၏ နယ်မြေအတွင်းမှ ထွက်ခွာခွင့်သာမက လွတ်မြောက်ခွင့်လည်း ရှိမနေခဲ့ချေ။

လွတ်လပ်သူများ ဟူသည့်အခေါ်အဝေါ်ကား ကျယ်ပြန့်လေသည်။ ၄င်းတို့ထဲတွင် အိမ်ပိုင်ယာပိုင်နှင့် ကိုယ်ပိုင်အလုပ် ရှိသူများ ပါ၀င်လေသည်။ ထိုလွတ်လပ်သည့် လုပ်သားများပင်လျှင် သူတို့၏ ကိုယ်ပိုင်လယ်တွင် ထွန်ယက်စိုက်ပျိုးကြသည့်တိုင် နယ်စားထံသို့ လယ်ထွက်ပစ္စည်းများနှင့် လယ်ခွန်များကို ပေးအပ်ရသေးသည်ပင်။ ထိုလွတ်လပ်သောလုပ်သားများ နည်းတူ လက်သမားဆရာများဟူ၍လည်းရှိသေးသည်။ 

ထိုလက်သမားဆရာများမှာမူ လက်မှုပညာကို အမှီပြုလျက် လုပ်ကိုင်စားသောက်ကြသည်။ သို့နှင့် ဤလူများ၏ ဘ၀နေထိုင်မှု အဆင့်အတန်းမှာ လယ်လုပ်သားများနှင့် အလွန်ပင်ကွာခြားလေသည်။

အစေခံများမှာ သနားစရာ အကောင်းဆုံးပင်။ သူတို့တွင် စိုက်ပျိုးနိုင်သော ကိုယ်ပိုင်လယ်များလည်းမရှိသလို လွတ်လပ်ခွင့်လည်း မရှိချေ။ သူတို့မှာ နယ်စား၏ ပိုင်ဆိုင်မှုများသာ ဖြစ်ကာ သူတို့ကိုယ်တိုင်မှာမူ မည်သည့် ပိုင်ဆိုင်မှုဟူ၍ မရှိချေ။ မည်မျှပင် အလုပ်ကြိုးစားစေကာမူ မည်သည့်အကျိုးရလဒ်မျှ ခံစားခွင့်မရှိသူများ ဖြစ်သည်။

လူတစ်ဦးက နယ်စားထံတွင် အကြွေးတင်ရုံမျှဖြင့် အစေခံတစ်ဦး ဖြစ်မလာနိုင်ချေ။ သို့သော် ခိုးယူခြင်းဖြစ်ပါကမူ ကျွန်တစ်ဖြစ်လဲ အစေခံအဖြစ် အဆုံးသတ်သွားနိုင်လေသည်။ သို့တည်းမဟုတ်ဘဲ သူ၏လယ်ယာတွင် မည်သည့်ကောက်ပင်များမှ ဖြစ်ဖြစ်ထွန်းထွန်းမရှိပဲ အရာရှိတစ်ဦးကလည်း ၄င်းကို တွေ့ရှိခဲ့ပါက အစေခံအဖြစ် အတင်းအကြပ် ပြောင်းလဲခံရနိုင်လေသည်။

နော်သန်ဘာလန်တွင် ထိုကဲ့သို့ အစေခံမျိုး အယောက်တစ်ရာကျော်ရှိလေသည်။ သူတို့မှာ နယ်စားအရှင် လက်ညှိုးထိုးသမျှ ဖြစ်မြောက်အောင် လုပ်ဆောင်ပေးရသည်။ သူတို့မှာ နေ့တိုင်းထုထောင်းရိုက်နှက်ခံရတတ်ကာ အသက်ဆက်ရှင်ရန်ပင် စိတ်ခွန်အား မပြင်းပြကြတော့ချေ။

သို့သော် နယ်စားအသစ်မှာ လူများကိုရိုက်နှက်ရခြင်းအား မနှစ်သက်သည်ဖြစ်၍ သူတို့၏ဘ၀လေးများမှာ ပို၍ အသက်ရှူချောင်လာခဲ့သည်။ ထိုအစား နယ်စားမှာ ကြောင်များကို ရိုက်နှက်ရခြင်းကိုသာ ကြိုက်လေသည်။

မကြာသေးမီက တောင်ပိုင်းနယ်သို့ ရောက်ရှိလာခဲ့သည့် သိုးထိန်းခွေးများမှာ လယ်အလုပ်များတွင် ခိုင်းစေနိုင်ရန် အသင့်ဖြစ်နေခဲ့ပြီဖြစ်ပြီး ကျွဲနွားတို့ကိုထိန်းကျောင်းနေရသည့် အစေခံများမှာလည်း အားလပ်သွားကြတော့သည်။

နယ်စားအရှင်မှာ သူတို့အား အုတ်ဂျုံများရိတ်သိမ်းရန် ခိုင်းလိမ့်မည်ဟု ထင်ခဲ့သော်လည်း ထိုအစား သူတို့မှာနယ်စားအရှင်ထံမှ စံအိမ်ဟောခန်းမကြီးထံ စုဝေးခိုင်းခြင်းကိုခံရပြီး လက်မှုပညာနှင့် လုပ်ကိုင်ရမည်များကို အသေးစိတ် သင်ကြားပေးခြင်းခံရမည်ဟု ဆိုလာလေသည်။

အစေခံများအားလုံးမှာ သူတို့၏နားကိုပင် မယုံနိုင်ချေ။

လက်သမားများမှာ တချို့သော ကိုယ်ပိုင်အလုပ်ရှိသူများထက်ပို၍ ၀င်ငွေကောင်းသော အလုပ်အကိုင်ပင်။ သို့သော်သူတို့မှာ နိမ့်ကျသော အစေခံများပင်ဖြစ်၍ ထိုလက်မှူပညာကို အဘယ်ကြောင့် သင်ယူနိုင်ပါမည်နည်း။

ထိုအချိန်တွင် လက်သမားဆရာနှင့် အပ်ချုပ်သမားတို့ကို ကြည့်လိုက်ပါလျှင် သူတို့၏ အမူအယာမှာလည်း ကောင်းမွန်မနေသည်အား တွေ့မြင်ရမည်ဖြစ်သည်။ 

သူတို့သည်ကား နယ်စားအရှင်၏ အမိန့်ကိုလက်မခံလိုချေ။ ဤသည်မှာ သူတို့၏ အသက်မွေး၀မ်းကြောင်းအတွက် အမှီအခိုပြုနေရသော အတတ်ပညာများ ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် မိသားစု ဘိုးဘွားဘီဘင် တစ်လျှောက်သာ လက်ဆင့်ကမ်းခဲ့ခြင်းဖြစ်ကာ အပြင်လူများက ထိုနည်းစနစ်များကိုမသိချေ။

သို့သော် နယ်စားအရှင်က ခပ်ပြတ်ပြတ်ပင်။ သူက စစ်သည်များအား ထိုမနာခံလိုသည့် လက်မှုပညာသည်များထံ ဓါးများဖြင့်၀ိုင်းရွယ်ထားခိုင်းလျက် ခြိမ်းခြောက်လိုက်သော် ထိုသူတို့မှာလည်း သဘောမတူဘဲ မနေရဲတော့ချေ။

ထို့နောက်တွင် နယ်စားအရှင်က ဆက်၍ပြောခဲ့သည်။

သူတို့က ဤကျွန်များကို လက်မှုပညာများ သင်ပေးပါက ထိုအစေခံများပြုလုပ်သည့် လယ်ပစ္စည်းများကို ငှားရမ်းရငွေများမှ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို ရရှိမည်ဟုပင်။

သို့နှင့် သူတို့လည်း စိတ်ဖြောင့်ဖြောင့်နှင့်ပင် ထိုအစေခံများအား မြင်ထိန်းကြိုးနှင့် မြင်းကုန်နှီးလုပ်နည်းများကို စတင်သင်ကြားပေးလိုက်သည်။

နယ်စားအရှင်က နွားများတွင်သုံးသည့် အထိန်းကြိုးများကို မြင်းများပေါ်တွင် တပ်ဆင်ပါက မြင်းများအသက်ရှူကြပ်နိုင်၍ ၄င်းတို့ကို အပေါ်သို့စောင်း၍ ပြန်ပြင်ရန်ဆိုခဲ့သည်။ 

ထိုထမ်းပိုးများက မြင်းများအား မသေမချင်းညှင်းဆဲသတ်ဖြတ်ရန် ပြင်ဆင်ထားသည်နှင့် ပိုတူလေသည်။

သို့နှင့် ထိုမြင်းထိန်းကြိုးအား သားရေကုန်နှီးတချို့ဖြင့် အစားထိုးရန်လိုအပ်ကာ အရှေ့ဘက်တွင် ထိုကုန်နှီးကို ချည်နှောင်ရန် ကန့်လန့်ဖြတ်တစ်ခုကို ပြုလုပ်စေခဲ့သည်၊ ထိုနည်းဖြင့် မြင်းများမှာ လှည်းများနှင့် ထွန်တုံးများကို ဆွဲရန်ပိုမိုလွယ်ကူစေသည်။

နယ်စားမှာ သူတို့၏အသက်ကို ခြိမ်းခြောက်ကာ ဤအရာများကို အတင်းအကြပ် လုပ်ခိုင်းခဲ့သော်လည်း 

၄င်းမှာ အတော်လေးအသုံး၀င်သော ကုန်နှီးမျိုးပင်။

သူတို့ အထင်မှားနေခြင်းပေလား မပြောတတ်သော်လည်း ဤကုန်နှီးအသစ်နှင့်ဆိုလျှင် မြင်းများမှာ ပိုသွက်လက်ပြီး သက်လုံလည်း ပိုကောင်းလာသလိုပင်။

ထို့အပြင် နယ်စားမှာ သူတို့စမ်းသပ်ပြုလုပ်နိုင်ရန်နှင့် လေ့ကျင့်နိုင်ရန် ကုန်ကြမ်းပစ္စည်းများကိုလည်းပြင်ဆင်ပေးထားခဲ့သည်။

၄င်းအပြင် နယ်စားက ထပ်မံ၍ ဆိုလာခဲ့သည်။

"အမှန်တကယ်ပြည့်စုံပြီး အသုံးပြုနိုင်တဲ့ 

ပစ္စည်းကို အရင်ဆုံးလုပ်နိုင်တဲ့ တစ်ယောက်က ဆုချီးမြှင့်ခံရမယ်…"

သူလှည့်ကြည့်လိုက်လျှင် အစေခံများအားလုံးမှာ သူ့အား စိုက်ကြည့်နေခဲ့ကြသည်။ သူတို့တွေးနိုင်သည့်အကောင်းဆုံးသော ဆုလာဘ်မှာ ဗိုက်ပြည့်သည်အထိ ကောင်းကောင်းစားနိုင်ရန်ပင်။

သို့သော် နယ်စားက မထင်မှတ်ထားသော စကားကိုဆိုလာခဲ့သည်။ 

"အဲဒီကုန်နှီးကို လုပ်ပြီးသွားရင် ငါက အဲဒီအစေခံကို

ကုန်နှီးငှားလို့ရတဲ့ ငွေတွေထဲက တစ်၀က်ကိုရပိုင်ခွင့်ပေးမယ်…"

စွေ့ချီချောင်းမှာ စကားလုံးရွေးချယ်မှုကို အထူးသတိထားပြီးဆိုခဲ့ခြင်းပင်။

သူက ထိုအစေခံကို သူ၏ပိုင်ဆိုင်မှုတွင်းမှ လွတ်မြောက်စေပြီး လယ်လယ်သားတစ်ဦးဖြစ်လာလိမ့်မည်ဟု ဆိုခြင်းမဟုတ်ဘဲ ရပိုင်ခွင့်တစ်၀က်ကိုသာ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရှိမည်ဟု ဆိုခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ထိုအနည်းငယ်သော ပမာဏကိုခွဲဝေပေးရခြင်းက စွေ့ချီချောင်းအတွက် မပြောပလောက်သော်လည်း 

အစေခံများကမူ ခဏကြာသည်အထိ သတိလည်မလာနိုင်ပဲ အတွေးတွင်နစ်မြောကုန်ကြသည်။

သူတို့က အရှင့်ရဲ့ရပိုင်ခွင့်ထဲကနေ ပိုင်ဆိုင်မှုတချို့ကိုရမှာတဲ့လား…

၄င်းမှာပုံမှန်ဆိုလျှင် သူတို့အတွက် အိပ်မက်ပင်မမက်ရဲသော စိတ်ကူးပင်. သူတို့မှာ မိမိကိုယ်မိမိပင် ပိုင်ဆိုင်သည်မဟုတ်ချေ။

မြင်းကုန်နှီး ငှားရမ်းခငွေရဲ့တစ်၀က်..

ထိုအကြောင်း တွေးရင်းတွေးရင်းပင် အစေခံများ၏ မျက်နှာမှာ နီရဲလာခဲ့ပြီး မိမိရှေ့တွင်ချထားသော မြင်းကုန်းနှီး နမူနာအကြမ်းထည်များကို တောက်ပနေသောမျက်၀န်းများဖြင့် ကြည့်လိုက်မိကြသည်။

ထိုကဲ့သို့ ကြီးမားသော ဆုလာဘ်၏ လှုံ့ဆော်မှုအောက်တွင် အစေခံများမှာ ထိုမြင်းကုန်နှီးကို ကြိုးကြိုးစားစားပင် ပြုလုပ်ကြတော့သည်။ ထိုကဲ့သို့ လက်မှုပညာနှင့် မရင်းနှီးသလို တခါမျှလည်းမမြင်ဖူးမလုပ်ဖူးသည်မို့ ခက်ခဲသော်လည်း သူတို့မှာတက်ကြွနေကြဆဲပင်။

နယ်ပယ်တိုင်းတွင် ပါရမီပါရှိသော သူများ ရှိကိုရှိမည်ဟု စွေ့ချီချောင်း ယုံကြည်လေသည်။ အနာဂတ်တွင်လည်း အခြားလက်မှုပညာ အဖုံဖုံတို့ကို သင်ကြားပြသပေးနိုင်လိမ့်မည်။ 

တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဂျုံများရိတ်သိမ်းသည့် ရာသီသို့ပင် ရောက်လာခဲ့တော့သည်။ ဂျုံများမှာ အုတ်ဂျုံများထက် အထွက်နှုန်းပိုတိုးသည်။ ၄င်းမှာ ဂျုံပင်များက လုံလောက်သော ရေကိုရရှိခဲ့သလို မြေမှာလည်း ဆားဓာတ်ကဲသော မြေမျိုးမဟုတ်၍ သိသာသောရလဒ်ရှိနေခြင်းဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

သေချာပေါက်ပင် နယ်စား၏လယ်ဧကများတွင်သာ အထွက်တိုးခဲ့ခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ ကျန်သည့်လယ်များတွင်တော့ အထွက်နှုန်းမှာ ယခင်အတိုင်းပင်။

လုပ်သားအင်အားနည်းခြင်းကြောင့် ဂျုံပင်များကိုရိတ်သိမ်းရခြင်းမှာ အချိန်ယူရသောအလုပ်ဖြစ်လေသည်။

ဆောင်းဦးအတွက် လယ်ထွန်ပြီး အသီးအနှံများစိုက်ပျိုးချိန်မကျမီမှာပင် ဟယ်ရီဟူသည့်အမည်ရှိသူက အမှန်တကယ်အသုံးပြုနိုင်သည့် မြင်းကုန်းနှီးတစ်ခုကို ပြုလုပ်နိုင်ခဲ့လေသည်။

ထိုကုန်းနှီးကို လုပ်ပြီးပြီးချင်း ဟယ်ရီမှာ နေရာ၌တင်မေ့မြောသွားခဲ့သည်။ အကြောင်းမှာ သေချာပေါက်ပင် အချိန်ကြာမြင့်စွာ လုံလောက်သောအာဟာရကို မမှီ၀ဲထားရခြင်းလည်း ပါပေမည်။ သို့သော် လယ်ထဲရှိထိုအကြောင်းကို ဆွေးနွေးကြသော လယ်လုပ်သားများမှာ ဟယ်ရီ၏ပျော်ရွှင်မှုအကြောင်းကို အာရုံမစိုက်ကြချေ။

နော်သန်ဘာလန်တွင် နယ်စားအရှင်အား အောင်အောင်မြင်မြင် မြှောက်ပင့်နိုင်ခဲ့သော အစေခံများ မရှိခဲ့ဖူးသည်တော့မဟုတ်ပေ။ သို့သော် ယခင်နယ်စားအရှင်ဟောင်း၏ စိတ်ထဲတွင်မူ ထိုနိမ့်ကျသောအစေခံများကို အသုံးပြုနိုင်သော ကိရိယာများကိုပင် ဆုအဖြစ်ချီးမြှင့်ရန် တစ်ခါမှမတွေးခဲ့ဖူးပေ။ 

စွေ့ချီချောင်းမှာ ထပ်တူအလုပ်ကြိုးစားကြသော တခြားသူများကိုလည်း အားတက်စေရန်အတွက် ဆိုလိုက်သည်။

"ဒုတိယမြောက် မြင်းကုန်းနှီးကို လုပ်နိုင်တဲ့သူကလည်း အုတ်ဂျုံအနှစ်တစ်ပန်းကန်ရမှာ ဖြစ်ပြီးတော့ နေရာမှာတင် ချက်ချင်းပေးမယ်…"

သို့နှင့် လယ်များထွန်ယက်ချိန် ရောက်သောအခါတွင်

မြင်းကုန်းနှီးများမှာ လုံလောက်သည်ထက်ပင် ပိုလျှံနေခဲ့ကာ စံအိမ်မှအစေခံများမှာ လယ်ကွင်း၏ဘေးတွင်ရပ်လျက် မြင်းရှစ်ကောင်က အတူတကွ လယ်မြေများအား ထွန်ယက်နေသည်ကို ကြည့်နေကြလေသည်။

ဤသည်မှာ နယ်စားအရှင်၏ ကိုယ်ပိုင်လယ်ဧကများဖြစ်ကာ အခြားလယ်မြေများနှင့် ကွာခြားလေသည်။

ပြင်ဆင်မှုများ ကောင်းကောင်းပြုလုပ်ထားခဲ့သလို မြေသြဇာများလည်း လုံလုံလောက်လောက်ဖြည့်တင်းထားခဲ့သည်ဖြစ်၍ လယ်မြေများမှာ အောင်အောင်မြင်မြင် အမဲရောင်အဖြစ်သို့ ပြောင်းနေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

ခြုံငုံ၍ ဆိုရပါလျှင် လူအများစုမှာ နွားများမြင်းများကိုသုံး၍ လယ်ထွန်ရခြင်းကို ပို၍နှစ်သက်ကြသည်။

စွေ့ချီချောင်းက မြင်းရှစ်ကောင်ကို အတူတကွဆင်စေလျက်နောက်မှ အစေခံတစ်ဦးအား ထိန်းကျောင်းစေခဲ့သည်။ 

မြင်းများကိုသာ သီးသန့်အသုံးပြု၍ လယ်ထွန်ခြင်းက နွားများကိုသုံးခြင်းထက် ၂၀ရာခိုင်နှုန်းခန့်ပင်ပို၍ မြန်ဆန်လေသည်။

ကံကောင်းသည်က ဤနှစ်တွင် အုတ်မြက်ပင်များ အထွက်နှုန်း တိုးသည်ဖြစ်၍ ထိုလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်မြက်များကို မြင်းများအား ၀၀လင်လင်ကျွေးမွေးနိုင်လေသည်။ ထိုသို့မဟုတ်ပါက ထိုမြင်းများကို အစာကျွေးရန်ပင် အတော်ကုန်ကျဦးမည်ပင်။

စိုက်ပျိုးရေးတာ၀န်ခံကလည်း အင်မတန်ဘ၀င်ခိုက်စွာ ဆိုလာခဲ့သည်။

"အရှင် ဒီမြင်းကုန်းနှီးတွေနဲ့ဆို ဂျုံစေ့တွေကို ဂိုထောင်ကို ပြောင်းတဲ့အခါမှာလည်း မြင်းတွေကိုလှည်းမှာဆင်ပြီး လွယ်လွယ်ကူကူပဲ ပြောင်းလို့ရတယ်… ဒီကောင်တွေက ၀န်အတော့်ကိုသယ်နိုင်တာ…"

မြင်းကုန်းနှီး အသစ်များကြောင့် မြင်းများမှာ အသက်ရှူကြပ်စရာ မလိုသည်ဖြစ်၍ ခွန်အားလည်းပိုမိုထုတ်သုံးနိုင်သည်မှာ ပုံမှန်ပင်။ သို့နှင့် ဂျုံများကို ဂိုထောင်သို့ ပြောင်းရွှေ့ရာတွင်လည်း မြင်းလေးကြောင်း ခန့်သာလိုအပ်လိမ့်မည်။ အချိန်ကုန်လည်း အလွန်သက်သာမည်ပင်။

"အစေ့အကုန်လုံးကို သိုလှောင်ပြီးပြီလား…" 

စိုက်ပျိုးရေးတာ၀န်ခံက ဂျုံများကို သယ်ယူခြင်းအကြောင်းအား ပြောလာလျှင် စွေ့ချီချောင်းကမေးလိုက်မိသည်။

သူတွေ့ရှိထားသည်မှာ ဤလူများက ဂျုံစေ့များကိုမည်သို့ထိန်းသိမ်းရမည်လ ကောင်းကောင်းမသိချေ။ ဂျုံစေ့တန်ချိန် တစ်၀က်လောက်ကသာ ထိုအစေ့အတိုင်း ကျန်ရှိနေတတ်သည်က များလေသည်။ နောက်တစ်နှစ်တွင် စိုက်ပျိုးသည့်အခါ အညှောင့်ပေါက်နိုင်သည့် ရာခိုင်နှုန်းက နည်းသည်။ ၄င်းမှာ အာဟာရမပြည့်၀သော မြေကြောင့်လည်းဖြစ်နိုင်သလို၊ ဂျုံစေ့များမှာ ကောင်းမွန်စွာ ထိန်းသိမ်းခြင်းမခံရသဖြင့် မျိုးအောင်နိုင်စွမ်း ကျသွားခြင်းလည်း တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းပါလိမ့်မည်။

သူတို့က ငါ စွေ့ချီချောင်းကို လာနောက်နေတာလား…

လယ်တစ်ဧကကို အစေ့ ၁၅ကီလို ၂၀ကီလိုလောက်စိုက်ချင်တယ်ပေါ့…

စွေ့ချီချောင်း၏ အသိထဲတွင် လယ်တစ်ဧကအတွက် အုတ် ၄ကီလိုခန့်ကပင် စိုက်ပျိုးရန်လုံလောက်ကာ၊ ဂျုံအတွက်မူ ၆ကီလိုမှ ၁၅ကီလိုအထိဆိုလျှင် လိုအပ်သည်ထက်ပင် ပိုနေပြီဖြစ်သည်။ ၄င်းမှာလည်း အစေ့များမှာ ကောင်းစွာထိန်းသိမ်းခံထားရပြီး အညှောင့်ပေါက်နိုင်သော ရာခိုင်နှုန်းက ၉၀ရာခိုင်နှုန်းအထိရှိ၍ပင်။

အလယ်ခေတ်မှ အခြေအနေများမှာ ဆိုးရွားသော်လည်း သူ့အနေနှင့် ၅၀ရာခိုင်နှုန်းကျော်မှ အညှောင့်ပေါက်နိုင်စွမ်း မရှိခြင်းမျိုးကိုလက်မခံနိုင်ချေ။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ လယ်တစ်ဧကတွင် ၁၅ကီလိုခန့်သော အုတ်ကိုသုံး၍ စိုက်ပျိုးခြင်းမျိုး သူလုံး၀မလုပ်နိုင်ချေ။

စွေ့ချီချောင်းမှာ စိုက်ပျိုးရေးတာ၀န်ခံအား မလှန့်ချင်သဖြင့် ဤအရာများကို ထုတ်မပြောသေးချေ။

အစေ့များကို ထိန်းသိမ်းရန်အတွက်မူ ပထမဦးစွာအနေနှင့် စွေ့ချီချောင်းမှာ စိုက်ပျိုးရေးတာ၀န်ခံအား အစေ့များကို နေပူပူထဲတွင် အခြောက်ခံထားရန် ဦးစွာညွှန်ကြားလိုက်သည်။ ၄င်းက အစေ့ထဲမှ ၈၀ရာခိုင်းနှုန်းသော ရေတို့ကို ထွက်သွားစေမည်ဖြစ်ကာ နောက်တစ်ဆင့်အနေနှင့် ၄င်းတို့ကိုပုံထားရချေမည်။

ဂိုထောင်မှာလည်း ခြောက်သွေ့နေရမည်ဖြစ်ကာ သို့မဟုတ်ပါက အစေ့များမှာ အစိုဓာတ်ကိုစုပ်ယူမိမည်ဖြစ်ကာ ရေများထွက်ခွာစေရန် အခြောက်လှန်းထားခြင်းက အလကားဖြစ်သွားမှာပင်။

ယခုအချိန်တွင် စိုက်ပျိုးရေးတာ၀န်ခံမှာ နယ်စားဆိုသမျှကို တသွေမတိမ်းနာခံရန် အသင့်ဖြစ်နေခဲ့သည်။ နယ်စား၏အမိန့်အတိုင်းပင် ထိုအစေ့များကို အခြောက်လှန်းရာ၍ ထိုပတ်၀န်းကျင်တစ်၀ိုက်အား သူကိုယ်တိုင်ပင် စောင့်ကြပ်ကာ အပူချိန်ကိုလည်း လက်ဖ၀ါးဖြင့် မကြာခဏတိုင်းတာ၍ ထိုဂျုံ့စေ့များကို လှန်ပေးနေသော လယ်လုပ်သားများကိုလည်း မျက်စိထောက်ထောက် စောင့်ကြည့်နေခဲ့သည်။

ထို့အပြင် သိုလှောင်မည့် ဂိုထောင်ကိုလည်း သူကိုယ်တိုင်ကြီးကြပ်ရှင်းလင်းကာ ပိုးမွှားတစ်ကောင်သော်မျှ ရှိမနေရချေ။

ထို့ကြောင့်ပင် စိုက်ပျိုးရေးတာ၀န်ခံမှာ ဂုဏ်ယူနေသော အပြုံးကြီးဖြင့် ခေါင်းကိုမော့လျက်ဆိုနိုင်လေသည်။

"စိတ်မပူပါနဲ့ သိမ်းဆည်းတာကို ကျွန်တော် စနစ်တကျလုပ်ထားပါတယ်…"

"သိပ်ကောင်းတယ်…" 

စွေ့ချီချောင်း တွန့်ဆုတ်ခြင်းမရှိပဲ ချီးကျူးပေးလိုက်သည်။

"သွားပြီးတော့ ထွန်ယက်ပြီးတဲ့ လယ်တွေကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်…"

သူတို့သွားကြည့်ချိန်တွင် အနက်ရောင်ပြောင်းနေပြီဖြစ်သည့် လယ်မြေများမှာ စိုစွတ်ကာ နူးညံ့နေပြီပြီး တခြားလယ်မြေများကဲ့သို့ မာကျောမနေတော့ချေ။ ထိုလယ်မြေများမှာတော့ ထွန်ယက်ပြီးချိန်တွင်ပင် ပျော့ပြောင်းခြင်းမရှိဘဲ မာကျောနေဆဲပင်။

၀ါရင့်အတွေ့အကြုံရှိသော လယ်သမားကြီးများသာ ၄င်းကိုမြင်ပါက အပင်အောင်နှုန်းအလွန်မြင့်သော မြေဆီသြဇာပြည့်၀သည့် လယ်မြေမှန်းတန်း၍ ပြောနိုင်မှာပင်။

စိုက်ပျိုးရေးတာ၀န်ခံမှာ ထိုလယ်မြေကို မြင်သည့်အခါ သူ့ကိုယ်ပိုင်လယ်ကိုလည်း မတွေးမိဘဲ မနေနိုင်ခဲ့ချေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူက နယ်စားအရှင်ပြောသည့်အတိုင်း တစ်သွေမတိမ်း လိုက်နာခဲ့သည်ဖြစ်ရာ တူညီသောရလဒ်မျိုးရှိနေခဲ့ခြင်းဖြစ်၍ပင်။

သူက ပျော်ရွှင်စွာပင်ဆိုလာခဲ့သည်။

"အခုတော့ လယ်လုပ်သားတွေ ဒီလယ်မြေအတွက် တိုက်ခိုက်ကြတော့မှာပဲ… ကောင်းကင်ကြီးရဲ့ အောက်မှာ သူတို့တွေ သူတို့ရဲ့ လယ်တွေအတွက်လည်း မြောင်းတွေတူးပြီး ကြိုးစားကြတော့မှာ…"

နယ်စားအရှင်၏နည်းလမ်းကို လိုက်နာပါမှ ထိုကဲ့သို့ ကောင်းမွန်သော လယ်မြေကိုပိုင်ဆိုင်နိုင်လိမ့်မည်။

သို့သော် ကာယကံရှင် အရှင်စွေ့မှာမူ သူ၏လယ်အတွက် သကျေနပ်မနေပေ။ လယ်မြေအများစုက မြေ၀ါရောင် သန်းနေသေးကာ မည်းနက်သည်ဆိုရုံမျှပင်။ အခြားလယ်မြေများထက် နူးညံ့သည်ဆိုသော်လည်း မြေစိုင်မြေခဲလေးများမှာ ထိလိုက်လျှင်ကွဲကြေနေဆဲဖြစ်၍ လုံလောက်အောင် စိုစွတ်နေသည်ဟုမဆိုလိုချေ။

စွေ့ချီချောင်းအတွက်မူ ဤလယ်မြေမှာ စံနှုန်းမမီသော်လည်း ကျန်လူများအတွက်မူ ရှားပါးကောင်းမွန်သော လယ်မြေဖြစ်နေခဲ့သည်။

မြင်းများမှာ ခွန်အားအပြည့်ဖြင့် မမောမပန်းလယ်ထွန်နိုင်လာခြင်းအပါအ၀င် ယနေ့က သတင်းကောင်းများဖြင့် ပြည့်နှက်နေသော နေ့တစ်နေ့ပင်ဖြစ်တော့သည်။

🌾🌾🌾