MM Story Teller

Chapter 61

Viewers 3k

🌱Arc 2 -[ အလယ်ခေတ်တွင် လယ်စိုက်ခြင်း ]

Ch 61

အောင်မြင်မှုသို့ပထမဆုံးခြေလှမ်း (၂)

တရုတ်ရိုးရာဓလေ့က စွေ့ချီချောင်း၏ရင်ထဲတွင် ကြီးစွာအမြစ်တွယ်နေခဲ့လေသည်။ အခမ်းအနားကြီးများတွင် လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုစီတိုင်းက ပုံတူကူးယူ၍ ထုဆစ်ထားသည့်နှယ် သေသပ်လှပနေရချေမည်။ မည်သည့်ရှူထောင့်ကပင် ကြည့်သည်ဖြစ်စေ ထိုလူများအားလုံးမှာ တစ်ဖြောင့်တည်း ဖြစ်နေ မှရသည်။ ထို့အပြင် ရပ်နေရသည့် ပုံစံလည်း သတ်မှတ်ပြီးသားဖြစ်၍ အရှိန်အ၀ါလည်း ကောင်းကောင်းထုတ်လွှတ်နိုင်သည်ပင်။

လူတိုင်းက ရပ်ချင်သလိုရပ်၊ လုပ်ချင်သလိုလုပ်နေပါက အထင်ကြီးလောက်ဖွယ် ရှိမည်မဟုတ်ပေ။

စွေ့ချီချောင်းမှာ တမင်ပင် ထိုစစ်သည်များအား လယ်လုပ်သားများကို လေးများ၊ မြားများပစ်နည်းကို မသင်ခိုင်းသေးခြင်းပင်။ ဦးစွာအနေနှင့် အနေအထားမှန်မှန်ရပ်နည်းကို သင်ရပေမည်။ သို့သော်ကြည့်ရသည်မှာ ရပ်နေသည့်အနေအထားက အလွန်ထူးဆန်းကာ ကြောင်တောင်တောင် နိုင်လှသည်ပင်။

အစေခံများကမူ ၄င်းကိုလိုအပ်သည်ဟု မထင်ကြချေ။ သူတို့က ထိုလယ်လုပ်သားများမှာ လေ့ကျင့်ပြီးနောက် ပိုမိုသန်မာလာပြီး သံချပ်ကာများ ၀တ်ပေးလိုက်ပါက စစ်သည်ကြီးများနှယ် လူအများကိုခြောက်လှန့်နိုင်မည်ဟုပင် ထင်နေကြသည်။

သူတို့၏ရပ်သည့် အနေအထားမှာ အထက်တန်းကျောင်းသားများ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်သည့် အနေအထားလောက် မှန်ကန်လာသောအခါ စွေ့ချီချောင်းလည်း အင်တင်တင်ပင် ကျေနပ်လိုက်ရသည်။ ထိုအခါမှသာ ဤလူများမှာ လေ့ကျင့်ရေးနောက်တစ်ဆင့်ကို တက်လှမ်းနိုင်လေသည်။

စွေ့ချီချောင်းမှာ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ပင် တွေးလိုက်မိသည်။

အလယ်ခေတ်မှာ ရာဇ၀င်တွင်လောက်တဲ့ စစ်သူကြီးဆိုတာမျိုးရော မွေးထုတ်နိုင်ပါ့မလား…

ထိုသို့လေ့ကျင့်ပြီးသည်နှင့် ထိုလယ်လုပ်သားများမှာပင် သူတို့ကိုယ်သူတို့ ခန့်ညားလှပြီအထင်နှင့် လွန်စွာဂုဏ်ယူနေကြသည်။ အိမ်ပြန်သည့်အခါတိုင်း လူတိုင်းကိုလည်း ဟန်ရေးပြတတ်ကြသေးသည်။

အခြားလူများ၏ မျက်လုံးထဲတွင်တော့ ထိုအခြေခံလှုပ်ရှားမှုများမှာ အရှိန်အ၀ါများထွက်ပေါ်နေသော

သိုင်းကစားကွက်တစ်ခုနှယ်ဖြစ်သည်။

"ဘုရားရေ မင်းအဲဒါကိုဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ…"

"သူတို့ခါးက ဘယ်လိုဖြောင့်တန်းနေတာလဲဆိုတာ မြင်လား… ဘယ်လောက် ခန့်ညားလိုက်သလဲ…"

"သူတို့ချီတက်ပုံကအစ ညီညာပြီး ကြည့်ကောင်းလိုက်တာ… လူတိုင်းခြေလှမ်းကို တစ်ထပ်တည်းလှမ်းနေကြတဲ့အတိုင်းပဲ အရပ်တောင်ပိုရှည်သွားသလိုပဲ…"

သို့နှင့်လေ့ကျင့်ခံရသော လယ်လုပ်သားများမှာ သူတို့ကိုယ်သူတို့ လွန်စွာဂုဏ်ယူနေကြတော့သည်။ နယ်စားမှ သူတို့လေ့ကျင့်ရေးအတွက် ပဲစေ့များကျွေးမွေးခဲ့သည်ကိုပင် ထည့်ပြောနေစရာမလိုချေ။ ဤကဲ့သို့တစ်ညီတစ်ညာ လှုပ်ရှားနိုင်ရန် လေ့ကျင့်ရသည်မှာ ခက်ခဲ့ခြင်းမရှိဘဲ အလုပ်ကြမ်းလုပ်ရခြင်းထက် သာ၍ကောင်းမွန်လှသည်။

သို့နှင့် အများတကာ၏ အားကျသောအကြည့်များအောက်တွင် ထိုဘ၀င်မြင့်နေသော လေ့ကျင့်ရေးစစ်သည်တို့မှာ အိမ်သာကိုပင် စီတန်း၍သွားကြလေတော့သည်။

နွေဦးကိုရောက်လျက် ဆီးနှင်းနှင့် အအေးဓာတ်များ

ဆုတ်ခွာသွားချိန်တွင် နောက်တစ်နှစ်အတွက် လယ်ထွန်ခြင်းကို စတင်ရတော့သည်။ မျိုးစေ့များနှင့် ကျွဲနွားများကို နယ်စားအရှင်ထံမှငှား၍ ထွန်ယက်ကြရသည်။ ဤနှစ်တွင် သူတို့ရရှိသော မျိုးစေ့များမှာ နည်းသော်လည်း မည်သူကမျှစောဒက မတက်ခဲ့ချေ။ မျိုးစေ့များမှာ ဆူဖြိုးနေလျက် တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ရုံဖြင့် ပျိုးပင်ကောင်းကောင်းကြီးထွားမည်ဖြစ်ကြောင်း သိနိုင်သောကြောင့်ပင်။ ၄င်းမှာ ကောင်းမွန်စွာထိန်းသိမ်းထားခြင်း၏ အကျိုးရလဒ်လည်းဖြစ်သည်။

ဆောင်းတွင်းတွင် စိုက်ပျိုးထားသော မျိုးစေ့အချို့ကမူ နောက်မှရင့်မှည့်မည်ဖြစ်ကာ ဧပြီလတွင် ရိတ်သိမ်းနိုင်လိမ့်မည်။ အလျင်လိုရန် မလိုအပ်ချေ။

နော်သန်ဘာလန်၏ ကုန်ဖလှယ်အဖွဲ့မှာလည်း အချိန်မီပင် ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။ ထိုသူတို့ပြန်လာချိန်တွင် အဝေးမှအလံအား ရုတ်တရက် မမှတ်မိခဲ့ကြချေ။ သို့နှင့်ဆောင်းတွင်း၌ လေ့ကျင့်ရေးဆင်းထားကြသော လယ်သမားများမှာ လက်ထဲတွင် လယ်ပစ္စည်းများကိုကိုင်လျက် ခုခံကာကွယ်ရန် အသင့်အနေအထားဖြင့် တန်းစီလိုက်ကြသည်။ သို့သော် သူတို့မှာ အစစ်အမှန် တိုက်ပွဲအတွေ့အကြုံမရှိသည်ဖြစ်၍ ရင်ထဲတွင်လေးလံနေကြလျက် အချို့အား စံအိမ်သို့ သတင်းသွားပို့စေလေသည်။

အလံကို သေချာမြင်နိုင်သောအကွာဝေးကို ရောက်မှသာ ၄င်းတို့မှာ မိမိတို့လူများသာဖြစ်ကြောင်း နားလည်လိုက်ကြလေသည်။

လယ်လုပ်သားတစ်စုက လယ်ပစ္စည်းများကိုကိုင်လျက် စစ်သားများနှယ် အသင့်အနေအထားဖြင့် ရပ်နေကြသည်ကိုမြင်သော် ရေမွန်မှာ ခေတ္တမျှတန့်သွားမိလေသည်။

သူတို့က ဘာလို့ကျွမ်းကျင်နေရတာလဲ…

၄င်းတို့နှင့်ယှဥ်လျှင် သူတို့ကုန်ဖလှယ်အဖွဲ့ကပင်

ဖြစ်ကတတ်ဆန်းနိုင်လှသည်ဟု ခံစားရစေသည်။

ရေမွန်မှာ မပျော်မရွှင်ဖြင့် ငေါက်လိုက်သည်။

"အဲဒီထွန်ခြစ်တွေနဲ့ ဘာလုပ်နေကြတာလဲ… ငါတို့ကိုသေတဲ့အထိ ခြစ်သတ်မလို့လား…"

လယ်လုပ်သားများမှာ အချင်းချင်းကြည့်လိုက်လျက် ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သူက အလျင်အမြန်ဆိုလာခဲ့သည်။

"သတိ…"

လူတိုင်းကလက်ထဲမှ ထွန်ခြစ်များကို ပစ်ချလိုက်ကြပြီး သတိအနေအထားဖြင့် ဖြောင့်တန်းစွာရပ်လိုက်ကြသည်။

"စစ်သည်တော်ကြီးကို သတင်းပို့ပါတယ်… ကျွန်တော်တို့တွေ အဝေးကနေ အလံကို သေချာမမြင်မိတာမို့ စံအိမ်ကိုပြန်ပြီး သတင်းပို့ခိုင်းထားမိပါတယ်… အခုနောက်လူတစ်ယောက်ကို ထပ်လွှတ်လိုက်ပြီး အခြေအနေကို ရှင်းပြခိုင်းလိုက်ပါ့မယ်…"

သူ့စကားသံမှာ ကျယ်လောင်ပြီး ၄င်းမှာလည်းလေ့ကျင့်ရေး၏ အကျိုးရလဒ်ပင်။ သတင်းပို့သောအခါတွင် အသံမှာ ကျယ်လောင်၍ ပြတ်သားနေရမည်ဟု နယ်စားက အထူးဆိုခဲ့ပေသည်။

၄င်းမှာ ရေမွန်နှင့် အခြားစစ်သည်များကိုပါ ရုတ်ချည်း ကျောမတ်သွားစေခဲ့သည်။ ဤအတောအတွင်း သူတို့ မည်မျှသက်တောင့်သက်သာနေခဲ့သည်ကို ဘုရားသာ သိလိမ့်မည်။

"အဟမ်း ဟုတ်ပြီ အမြန်သွားတော့…"

ထို့နောက်တွင် ရေမွန်က အေးဆေးပင်ဆက်ပြောလာခဲ့သည်။

"ငါတို့တွေအရှင့်အမိန့်အတိုင်း အောင်အောင်မြင်မြင်ဆောင်ရွက်လာပြီး တခြားမျိုးစေ့အပိုတွေလည်း ရခဲ့တယ်…"

အရာရှိစစ်သည်တို့က လယ်လုပ်သားနှင့် ပြိုင်ဆိုင်နေခြင်းဆိုသည်မှာ ရယ်စရာကောင်းလှပြီး ရေမွန်မှာ သတိလက်လွတ်ဖြင့် ၄င်းကိုလုပ်မိခဲ့လေသည်။

စွေ့ချီချောင်းမှာ ထိုကုန်ဖလှယ်အဖွဲ့ရောက်လာသည်အထိ ပြတင်းပေါက်တွင်ရပ်လျက် စောင့်နေခဲ့ပြီး စားဖိုမှူးအား အသားနှင့်၀ိုင်များကို ပြင်ဆင်လိုက်စေသည်။

"ငါ့ရဲ့စစ်သည်တော်တွေ ဆောင်းတွင်းတစ်တွင်းလုံး တာ၀န်ကို ထမ်းဆောင်ခဲ့ရတာ ခက်ခဲပင်ပန်းမှာပဲ…"

စွေ့ချီချောင်းမှာ ၄င်းတို့အား စကားလုံးအနည်းငယ်ဖြင့်ချီးကျူးလိုက်ကာ ထပ်မေးရန်မစောင့်နိုင်တော့ချေ။

"မှာလိုက်တဲ့မျိုးစေ့တွေ အကုန်ရခဲ့လား…"

ရေမွန်မှာ ရင်ကိုကော့လျက် ပြောလာသည်။

"အရှင့်ကို စိတ်မပျက်စေရပါဘူး… ကျွန်တော်တို့ယူလာတဲ့ မျိုးစေ့နဲ့အကိုင်းတွေကို ကြည့်ကြည့်ပါ…"

စွေ့ချီချောင်းမှာ စပျစ်နွယ်များကို ဖုံးထားသော မြေကြီးများကို ဖယ်လိုက်ပြီးပြောလာသည်။

"ကောင်းတယ် သိပ်ကောင်းတယ်… ဒါတွေကို ရေအမြန်ဆေးခိုင်းရမယ်… ပြီးတော့ စပျစ်ပင်တွေစိုက်ဖို့ ရှင်းထားတဲ့ မြေကွက်ကိုလည်း သွားပြင်ဆင်ချေ…"

ထိုစပျစ်ပင်များကို မြေကြီးထဲမှ ထုတ်လိုက်ပြီးနောက် သူတို့အား ရေထဲတွင်အချိန်တစ်ခုခန့် စိမ်ထားပေးရသည်။ ထို့နောက်တွင် ညှိုးနွမ်းခြောက်သွေ့နေသော အပိုင်းများကို ဖယ်ထုတ်လျက် အမြစ်ကိုလည်း အားဖြည့်ပေးရပေမည်။ ထိုအမြစ်များရှည်ထွက်လာပြီး အညှောင့်လေးများလည်း ထွက်လာလျှင် စိုက်ပျိုးရန်အသင့်ဖြစ်ချေပြီ။

ထိုအရာများအားလုံးကို လုပ်ဆောင်ရန် ၁လခန့် အချိန်ပေးရလေသည်။

အနာဂါတ်တွင် ထိုအကိုင်းများက သူတို့၏ ကြွယ်၀ချမ်းသာမှုအရင်းအမြစ် ဖြစ်လာလိမ့်မည်။

ရေမွန်မှာ စွေ့ချီချောင်း အလွန်ပျော်ရွှင်နေသည်ကိုမြင်လျှင် သူကိုယ့်သူကျေနပ်မိလျက် သူ၏တာ၀န်ကျေပွန်ခဲ့မှုများကိုလည်း မပြောဘဲမနေနိုင်ချေ။

"အရှင်သင်ပေးထားတဲ့နည်းကြောင့် မျိုးစေ့တွေကိုခွဲခြားနိုင်ခဲ့ပါတယ် သုံးမြှောင့်သီး၊ သခွားသီး၊ သကြားမုန်လာ၊ သစ်အယ်သီးနဲ့ တခြားကျွန်တော်ယူလာတာတွေကို ကြည့်ပါ… အပိုဆောင်းအနေနဲ့ ကျွန်တော်တခြား မျိုးစေ့တွေနဲ့လည်း အလဲအလှယ်လုပ်ခဲ့ပါသေးတယ်… ဒီဟာက မြောက်ဘက်မှာ သတင်းမွှေးတဲ့ သိုးမွေးပင်ရဲ့မျိုးစေ့ပါအရှင်…"

"သိုးမွေးပင်ဟုတ်လား…"

စွေ့ချီချောင်းက မေးလိုက်မိသည်။

ရေမွန်မှာမူ သူ့ကိုယ်သူ လွန်စွာဂုဏ်ယူသောအပြုံးကြီးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

"ဟုတ်တယ် သိုးမွေးပင်ပါ… မြောက်ဘက်က လူချမ်းသာတွေက ကုန်သည်တချို့ဆီကနေ အ၀တ်အထည်ချုပ်ဖို့ အ၀တ်စတွေကို၀ယ်ရပါတယ်… အဲဒီအ၀တ်စတွေယက်ဖို့ ကုန်ကြမ်းက သိုးမွေးပင်လို့ခေါ်တဲ့အပင်ဆီကနေ ရတယ်လို့ဆိုပါတယ်… သူတို့က ဒီနှစ်မှာ အစေ့တချို့ စိုက်ခဲ့ပေမယ့် ပိုးကျတာကြောင့် စိုက်ခင်းပျက်စီးခဲ့ပါတယ်… ကျန်တဲ့အစေ့တွေကိုတော့ ကျွန်တော့်မှာပါလာတဲ့ ဂျုံစေ့တွေနဲ့လဲပေးခဲ့ပြီးတော့ တကယ်စျေးတန်တန်နဲ့ကို ရခဲ့တာပါ…"

စွေ့ချီချောင်းမှာ ဇာတ်ကြောင်းကိုနားထောင်ရင်း ထိုမျိုးစေ့ကို သေချာကြည့်လျက် ခွဲခြားလိုက်မိသည်။

ဒီဟာက ၀ါဂွမ်းပင်စေ့မဟုတ်ဘူးလား…

လူများမှာ အ၀တ်ထည်များရက်လုပ်သော ၀ါဂွမ်းပင်မှရရှိသော အမျှင်များကို သိုး၏အမွေးများနှင့် ဆင်တူသည်ဟု ထင်နေကြပုံပင်။ သို့နှင့် သိုးမွေးကို ထုတ်လုပ်နိုင်သောအပင်ကြောင့် သိုးမွေးပင်ဟု ခေါ်ကြခြင်းဖြစ်တန်ရာ၏။

"ဒီမျိုးစေ့ကကောင်းတယ်…သိပ်ကိုကောင်းတယ်၊ ဘယ်လောက်များများရခဲ့လဲ…"

၀ါဂွမ်းစိုက်ပျိုးခြင်းမှာလည်း ကောင်းမွန်သောရလဒ်တစ်ခုပင်။ ၄င်းနှင့်ရက်လုပ်သောအ၀တ်စများမှာ လူကြိုက်များသည်။ ၀န်ခံရလျှင် သူကိုယ်တိုင်လည်း ဂွမ်းသားနှင့် ရက်လုပ်ထားသော အတွင်း၀တ်၏အထိအတွေ့ကိုလွမ်းလှသည်။

စွေ့ချီချောင်းမှာ ဤ၀ါဂွမ်းပင်များကိုစိုက်ပြီး ဘာလုပ်ရမည်ကိုတွေးနေစဥ် ရေမွန်ကဆိုလာပြန်သည်။

"ပြီးတော့ နောက်ထပ်စားစရာ အသစ်တစ်မျိုးလည်းရှိပါတယ်… ဆန်လို့ခေါ်ပြီးတော့ အရှေ့တိုင်းကလာတယ်လို့ဆိုပါတယ်… ကျွန်တော်လည်း လန့်စ်ဘာ့ကိုရောက်တုန်း အဲဒါတွေနည်းနည်း စိုက်ထားတာတွေ့တော့ သုံးမြှောင့်သီးတွေထက် မဆိုးလောက်ဘူးထင်တာနဲ့… "

ရေမွန်က ဤတစ်ခုအတွက်မူ ယုံကြည်ချက်မရှိချေ။ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ဆန်ကိုမစားဖူးသည်ဖြစ်ရာ နောက်ဆုံးမှထည့်ပြောခဲ့ခြင်းပင်။

"ဆန် ဟုတ်လား…"

စွေ့ချီချောင်း မျက်လုံးများ ပြူးကျယ်လိုက်မိသည်။

ဆန်တဲ့…

တရုတ်ပြည်သူများမှာ ဆန်ကိုမှီ၀ဲခဲ့သည်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကတည်းကပင်။ ဆန်မရှိလျှင်အသက်မရှင်ဟုပင် ဆိုနိုင်သည်။ စွေ့ချီချောင်းမှာ ထမင်းမစားရသည်က အတန်ကြာလေပြီဖြစ်သည်။

"အရှင် သိတဲ့ဟာတစ်ခုခုလား…"

ရေမွန်၏ယုံကြည်မှုမရှိသော နှလုံးသားမှာလည်း ထိုအခါမှ တည်ငြိမ်သွားရသည်။

နယ်စားမှာ ၄င်းကိုသိရုံမကဘဲ အလွန်လည်းကြိုက်ပုံပင်။

သူက ထိုဆန်စေ့များကို လက်ဖြင့်ထိလျက် အလွမ်းသယ်နေရင်းမှ ဆိုလိုက်သည်။

"ဒါတွေအားလုံးကို မီးဖိုချောင်းကိုပို့လျက် စိုက်နေစရာမလိုဘူး ငါစားမယ်…"

ထို့နောက်ရေမွန်က များစွာတွေးနေမည်စိုး၍ နှစ်သိမ့်လိုက်သည်။

"ဒါတွေကို အရှေ့တိုင်းမှာတွေ့ဖူးတယ် အရမ်းလည်းကြိုက်တာ… မင်းကောင်းကောင်းလုပ်ခဲ့တာပဲ… နောက်ဆို ဒီလိုမျိုးများများရှာနိုင်ရင် ကောင်းတယ်… လဲသာလဲခဲ့၊ ဒါတွေကိုစားလို့ရပေမယ့် နော်သန်ဘာလန်ရဲ့မြေမှာ စိုက်လို့မရဘူး…"

ရေမွန်၏ ခံစားချက်မှာ ရိုလာကိုစတာစီးနေရသည့်နှယ်ဖြစ်ပြီး စကားဆုံးမှသာ သက်ပြင်းချနိုင်လေသည်။

စွေ့ချီချောင်းမှာ ထိုစပါးကိုအလွန်စိုက်ချင်ပါသော်လည်း ကူကယ်ရာမဲ့နေသည်။ နော်သန်ဘာလန်မှာ ယခင်ထက် မိုးပိုရွာမည်ဆိုလျှင်ပင် လယ်မြေများမှာ ခြောက်သွေ့ဆဲပင်၊

။ စပါးသည်ကား ရေများစွာက လိုအပ်သည်။

ဤခေတ်တွင် ထိုပြသနာကိုဖြေရှင်းရန် ခက်ခဲလေသည်။ သူက အခြားကောက်နှံပင်များနှင့်အတူစိုက်ပျိုးရန်လည်း မဖြစ်နိုင်ချေ။ အများအကျိုးကိုငဲ့ရမည့်သူ့အတွက် စပါးကိုလက်လွှတ်ရုံသာ တတ်နိုင်လေသည်။ ဤဆန်အချို့ကမူ သူ၏ဆန္ဒအချို့ကို ဖြေသိမ့်ရန်တတ်နိုင်လိမ့်မည်။

စွေ့ချီချောင်းမှာ စိုက်ပျိုးရေးတာ၀န်ခံအား ဤမျိုးစေ့များ မည်သို့စိုက်ပျိုးရမည်ကို ညွှန်ကြားလိုက်သည်။

"သခွားသီးနဲ့ သစ်အယ်သီးတွေကိုတော့ ဥယျာဥ်မှာပဲစိုက်… သိုးမွေးပင်တွေကိုတော့ မြောက်ဘက်မှာစိုက်ပြီး သုံးမြှောင့်သီးတွေကိုတော့ အုတ်ဂျုံတချို့ကိုဖယ်ပြီးစိုက်ချေ… ဒီသကြားမုန်လာတွေကိုတော့ ကြိတ်ခွဲရုံနောက်က မြေဖြူတွေမှာ စိုက်လိုက်ပါ…"

စိုက်ပျိုးရေးတာ၀န်ခံမှာ အံ့အားသင့်သွားမိသည်။

"အရှင့် အရှေ့ဘက်မှာစိုက်တာက ပြသနာမရှိပေမယ့်

သကြားမုန်လာတွေက ဥယျာဥ်ထဲမှာမစိုက်သင့်ဘူးလား… အဲဒီကြိတ်ခွဲရုံနောက်က မြေဖြူတွေက တအားဖြူလွန်းနေတယ်လေ အဲဒီမှာစိုက်တဲ့အပင်တွေကမရှင်တာများတော့..."

"စိုက်ပျိုးရေးတာ၀န်ခံ မင်းလယ်ထဲမရောက်တာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ…"

စွေ့ချီချောင်းမှ အပြုံးနှင့်မေးလိုက်သည်။

စိုက်ပျိုးရေးတာ၀န်ခံ : "ဒါက.."

၀န်ခံရလျှင် ဆောင်းတွင်း၌ မည်သူမျှအပြင်မထွက်ချင်ပေ။ သူ့တွင်လုပ်စရာလည်း များများစားစားမရှိ၍ တကူးတက ထိုမြေဖြူကိုသွားကြည့်နေရန်လည်း အနည်းငယ်ရူးကြောင်ကြောင်နိုင်သည်။

"မင်းသွားကြည့်ပြီးမှ ဖြေလည်းရတယ်…"

စွေ့ချီချောင်းက ဆက်ပြောလိုက်သည်။

"တကယ်ဆို သကြားမုန်လာတွေ ဒီထက်ပိုစိုက်ဖို့တောင်လိုတယ်… အဲဒါကြောင့်လည်း ရေမွန်ကို သကြားမုန်လာစေ့တွေများများ လဲလာခိုင်းခဲ့တာ…"

စိုက်ပျိုးရေးတာ၀န်ခံမှာမူ စိတ်ရှူပ်ထွေးလျက်ပင်။

သကြားမုန်လာက အသီးအရွက်ပဲမလား…အများကြီးစိုက်ပြီးဘာလုပ်မှာလဲ…

စွေ့ချီချောင်းမှ တစ်ခုမှ အလွဲအချော်မခံနိုင်၍ သကြားမုန်လာစိုက်ပျိုးရခြင်း ရည်ရွယ်ချက်ကို ရှင်းပြမနေတော့ချေ။ အလယ်ခေတ်တွင် လူအများက သကြားမုန်လာကို အသီးအရွက်အနေဖြင့် စားသုံးကြသည်။ သို့သော် သူတို့မသိကြသည်မှာ သကြားမုန်လာ၏အမြစ်တွင် သကြားများ ပါ၀င်ခြင်းပင်။ ၁၈ရာစုတွင် လူများက၄င်းကို သကြားထုတ်လုပ်ပေးသည့်အပင်အဖြစ် တရား၀င်စိုက်ပျိုးကြလေသည်။

လက်ရှိတွင် စံအိမ်ထဲရှိ တစ်ခုတည်းသော အချိုအရသာမှာ ပျားရည်သာရှိပြီး ၄င်းမှာ အလွန်ရှားပါးကာ စျေးလည်းကြီးသေးသည်။ ထို့အပြင် နော်သန်ဘာလန်၌ ပျားမွေးမြူရေးလည်း မရှိချေ။ ပျားရည်အား အခြားနယ်မြေများမှ ၀ယ်ရခြင်းပင်။

အကယ်၍ သကြားမုန်လာများကို စိုက်ပျိုး၍ သကြားများ ထုတ်လုပ်နိုင်ခဲ့လျှင် ၄င်းကိုရောင်းချလျက် အသုံးစရိတ်အချို့ကိုလည်းချွေတာနိုင်လိမ့်မည်။ စပျစ်နှင့်သကြားမုန်လာနှစ်ခုလုံးမှာ နော်သန်ဘာလန်၏ အနာဂါတ်အောင်မြင်မှုအတွက် ပထမဆုံးခြေလှမ်းများဖြစ်လေသည်။

စွေ့ချီချောင်း၏ တည်ငြိမ်မှုကြောင့် လူတိုင်းတွေးမိကုန်ကြသည်။

နယ်စားအရှင်က ၀က်အူချောင်းလုပ်နည်းကဲ့သို့ ထိုသကြားမုန်လာကို အရသာရှိအောင်ချက်နည်းကိုများ သိပါသလောဟူ၍ပင်။

သို့နှင့် နယ်စား၏ညွှန်ကြားမှုအရ လယ်လုပ်သားများမှာ ကြိတ်ခွဲရုံအနောက်ဘက်မှ လယ်ကွက်များထံရောက်လာကြသည်။ ၄င်းမှာ မည်သည်မှစိုက်ပျိုးမဖြစ်ထွန်းသော မြေဖြူများပင်။ နယ်စားမှာ ၄င်းအနီးတစ်၀ိုက်တွင် မြောင်းများတူးခိုင်းခဲ့ခြင်းနှင့် လယ်လုပ်သားများကို လာစစ်ဆေးခြင်းမှလွဲ၍ သူဤနေရာကို သေချာမကြည့်ခဲ့ဖူးပေ။

သို့နှင့်စိုက်ပျိုးရေးတာ၀န်ခံမှာ မယုံနိုင်ဟန်ဖြင့် ပါးစပ်တို့ ကျယ်ကျယ်ပွင့်ဟလျက် ထိုမြေကြီးကိုနင်းကြည့်လိုက်မိသည်။

အစတုန်းကဖြူဖွေးပြီး ဘာမှစိုက်မရတဲ့မြေက ဘယ်လိုလုပ် ရုတ်တရက်ကြီး သိပ်မဖြူတော့ပဲ သာမာန်မြေလိုဖြစ်နေရတာလဲ…

ထပ်ပေါင်းဆိုရလျှင် နော်သန်ဘာလန်၌ စိုက်ပျိုးမြေများစွာ တိုးလာပြီဖြစ်သည်။

စိုက်ပျိုးရေးတာ၀န်ခံမှာ ခေါင်းကိုအမြန်မော့လျက် တွေးလိုက်သည်။

ဒါက ဘုရားသခင်ရဲ့ကောင်းချီးများလား…

🌾🌾🌾

Prev Next