MM Story Teller

Chapter 9

Viewers 6k

Chapters 99

🧝Chapter 9

မြောင်ဟယ်သည် ကြောင်များက ဆလတ်ရွက်များကိုစားမစားမသေချာခဲ့သေည်လည်း ၄င်းမှာ ထိပ်တန်းအရည်အသွေးရှိသော အရွက်များဖြစ်၍လားမသိ

ကြောင်ကလေးမှာသူ၏ရှေ့မှ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ဆလတ်ရွက်အားတရှုံ့ရှုံ့အနံ့ခံကြည့်ပြီးနောက်

ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ပင် စ၀ါးတော့သည်။

ညနေခင်းအချိန်တွင်တစ်စုံတစ်ယောက်က တံခါး၀မှလှမ်း၍အော်လာသော် ရုတ်တရက်မို့ မြောင်ဟယ်အနည်းငယ်ပင်လန့်သွားခဲ့ရသည်။

အာ..ကြည့်ရတာ မူလကိုယ်ရဲ့အမေထင်တယ်

"အစ်ကိုဟယ် ရှိနေလား၊ အားနျန်ရယ် လာလည်တယ်"

တစ်ဦးအိမ်သို့တစ်ဦးလာလည်သည်ကပုံမှန်ကိစ္စပင်ဖြစ်သော်လည်း နှစ်ဦးနှစ်ဖက်လုံး၏ယောက္ခမများကတော့ အိမ်ကိုလာလည်နိုင်ခြင်းမရှိချေ။ အကြောင်းမှာ သူတို့ကအိမ်ထောင်ရှိအမျိုးသမီးများဖြစ်သလို သူများအိမ်ထောင်ရေးကိုလည်း ၀င်စွပ်ဖက်၍မရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

မြောင်ဟယ် မည်သည့်မတော်တဆမျိုးကိုမှမဖြစ်စေလို၍ နောက်ဖေးကွက်လပ်ကိုသေချာရှင်းလင်းပြီးမှသာ အိမ်ရှေ့သို့အသာထွက်သွားလိုက်သည်။

အိမ်ထောင်မပြုခင်ကလီကျောက်တိဟုခေါ်သော မြောင်ဟယ်နျန်နှင့် ဒေါ်လေးကျောက်တို့မှာ တံခါး၀တွင်ရပ်နေခဲ့ကြသည်။

တံခါးကိုဖွင့်ဖွင့်ချင်းတွင် မြောင်ဟယ်ခံစားလိုက်ရသည်မှာ မြောင်ဟယ်နျန်၏သူ၏တစ်ကိုယ်လုံးကိုအစုန်အဆန်စစ်ဆေးနေသည့်လေဆာမျက်လုံးများပင်၊ ထိုကဲ့သို့ ခပ်ရိုင်းရိုင်းအပြုအမူမျိုးကိုမျက်တောင်တစ်ချက်လေးမှမခတ်ပဲပြုမူသွားပြီးနောက် မပြောမဆိုနှင့်ပင် သူ၏ဘေးမှပင်ဖြတ်၍အိမ်ထဲကို၀င်သွားခဲ့သည်။ သူ့အားတစက်လေးမှခွင့်တောင်းခြင်းမရှိပဲ နောက်ဖေးကွက်လပ်တွင်ခြေချလျက် မကျေမနပ်လေသံဖြင့်ပင်ဆိုလာခဲ့သည်။

"ဘာတွေအလုပ်များနေလို့ မင်းရဲ့အားနျန်လာတာတောင်တံခါးမဖွင့်ပေးနိုင်ဖြစ်နေရတာလဲ"

မြောင်ဟယ်ကမူ သူ၏အသွေးအသားထဲမှသရုပ်ဆောင်စွမ်းရည်ကိုနှိုးဆွလိုက်လျက်မူလကိုယ်၏ပုံစံအတိုင်းပင်အေးစက်စွာဆိုလိုက်သည်။

"ခင်များဒီကိုဘာလာလုပ်တာလဲ"

"မင်းရဲ့အားနျန်ကိုဘယ်လိုအကြည့်မျိုးနဲ့ကြည့်နေတာလဲ" မြောင်ဟယ်နျန်ကအော်လာခဲ့သည်။

"မင်းရဲ့ပုံစံကိုလည်းကြည့်ဦး နေ့တိုင်းစားနေသောက်နေရတာတောင်ကျေနပ်တဲ့ပုံမပေါ်ဘူး၊ သာ့လန်ကအမဲလိုက်တာတော်တယ်လေ၊ မင်းကိုလက်ထပ်ဖို့တွန်းအားပေးခဲ့တယ်ဆိုတာလည်း မင်းကောင်းဖို့အတွက်ပဲမဟုတ်လား"

၄င်းမှာ အမှန်တ၀က်အမှားတ၀က်ပင်၊

မူလကိုယ်မှာသူတစ်ခါမှဂရုတောင်မစိုက်ဖူးသူတစ်ဦးနှင့်လက်ထပ်ဖို့တွန်းအားပေးခံလိုက်ရသည်၊၄င်းအပြင်ကို မြောင်ဟယ်နျန်မှာလည်း မင်္ဂလာပွဲမတိုင်ခင်အထိ ထိုကိစ္စကိုသူ့ထံမှလျို့၀ှက်ထားခဲ့သည်။ ထို့အပြင်မင်္ဂလာပွဲနေ့တွင် ဆေးပါခတ်လိုက်သေးသည်လေ၊ ထိုဆေးမှာ အပြင်းကြီးမဟုတ်သော်လည်း

သူ့အားတနေကုန်စိတ်နှင့်လူနှင့်မကပ်စေရန်တော့ပြုလုပ်နိုင်သေးသည်၊

ထိုနည်းဖြင့်သူ့အားမင်္ဂလာပွဲမှလုံး၀ထွက်မပြေးနိုင်စေရန်ထိန်းချုပ်ထားခဲ့ခြင်းပင်၊

ထိုကဲ့သို့လုပ်ရပ်များက မြောင်ဟယ်အတွက်သူ့မိခင်အပေါ် အချစ်၊အမုန်းလွန်ဆွဲရသည့်ခံစားချက်များကိုဖြစ်ပေါ်လာစေခဲ့သည်။

မြောင်ဟယ်သည် မြောင်ဟယ်နျန်၏ အကြီးဆုံးသားလည်းဖြစ်သည်၊ သူ၏ညီငယ်အားမမွေးခင်အထိ မြောင်ဟယ်ကမိခင်၏ အချစ်ဆုံး ကလေးဖြစ်ခဲ့ဖူးသည်။ အကြောင်းမှာ နူးညံ့လှပသော ကောကလေးများကိုမွေးဖွားခြင်းက မိသားစုအတွက်လုံး၀အရှုံးမရှိဟူသော အစွဲမျိုးရှိခဲ့၍ပင်၊ ထို့ကြောင့်

မြောင်ဟယ်နျန်မှ မြောင်ဟယ်အား ငယ်စဥ်ကတည်းက အမျိုးအသားများနှင့်ထိတွေ့ပါတ်သတ်မှုကိုတင်းကြပ်ခဲ့ကာအနာဂါတ်တွင်ကောင်းကောင်းအသုံးချနိုင်စေရန်ပျိုးထောင်လာခဲ့သည်။

သို့သော် ထိုသို့အလိုလိုက်ခံရမှု ဂရုစိုက်ခံရမှုတို့အား

လုံးမှာ သူ၏ညီဖြစ်သူစတင်မွေးဖွားလာချိန်မှစ၍ အဆုံးသတ်သွားခဲ့တော့သည်။သူ၏ တိတိမှာ သုံးနှစ်အရွယ်သာလျှင်ရှိသေးသည်။သူတို့နှစ်ဦးလွန်စွာအသက်ကွာနေရသည့်အကြောင်းမှာ ကြားထဲ၌ မြောင်ဟယ်နျန်ကကိုယ်၀န်နှစ်ကြိမ်မျှပင်ပျက်ကျဖူးခဲ့၍ဖြစ်လေသည်။ ဤတိတ်အားလည်းထိုသို့ပျက်ငျလုနီးပါး အခြေအနေများစွာကိုကျော်ဖြတ်ပြီးမှမွေးဖွားလာခဲ့ခြင်းကြောင့် ရတနာလေးသဖွယ် သတ်မှတ်ခံရကာအကုန်လုံးက၀ိုင်း၍ချစ်ခြင်းကိုလည်းခံရလေသည်။ ထို့အပြင်အိမ်တွင်ရှိသမျှအကောင်းဆုံးအရာဟူသမျှကိုလည်းထိုကလေးကိုပေးလိုကြသည်။

သို့နှင့် တသက်လုံးအလိုလိုက်ခံလာရသည့်မြောင်ဟယ်အတွက် ထိုကဲ့သို့ရုတ်တရက်ပြောင်းလဲမှုကြီးကို လက်မခံနိုင်ပဲ မနာလိုဖြစ်မိသည်ကားပုံမှန်ပင်

ဥပမာ အချိန်အကြာကြီးနူးအိနေအောင်ချက်ပြုတ်

ထားသည့် ကြက်စွပ်ပြုတ်အား သူ့အတွက်အနည်းငယ်မျှမချန်ထားပဲ သူ၏တိတိကိုအကုန်လုံးပေးစားလိုက်သည့်ဖြစ်ရပ်မျိုးများပင်ဖြစ်သည်။

ထို့နောက်တွင်ကား မြောင်ယွမ်နှင့်သူ၏ပြသနာကလည်းပေါ်ပေါက်လာခဲ့ရာ ယခင်က ပုလ္လင်ပေါ်ခေါင်းမော့ပြီးထိုင်နေရသည့် လူတိုင်းလိုချင်ကြသော ကောလေးအဖြစ်မှ မည်သူမျှပင်မလိုချင်ကြသော သူတစ်ဦးအဖြစ်ကျဆင်းသွားရလေသည်။

၄င်းကြောင့်မြောင်မိသားစု၏ဂုဏ်သတင်းမှလည်းရုတ်ချည်းကျဆင်းသွားခဲ့ရသည်။ ၄င်းမှာ သူမ၏သားငယ်အတွက်ပါထိခိုက်လာမည်ကိုစိုးသည့်အခါ မြောင်ဟယ်နျန်၏သူ့အပေါ်အကြည့်မှာတဖြည်းဖြည်းဒေါသများရောနှက်လာခဲ့ပြီး အရင်ကထက်ပိုဆိုးစွာပင်ဆက်ဆံလာတော့သည်။

"အားနျန်ကမင်းကို မြောင်ယွမ်နဲ့ရောမယူနဲ့လို့ပြောလို့လား၊ မင်းယူလို့ရရင်ယူပေါ့၊ ဒါပေမယ့်မင်းကထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းမှမနေခဲ့ပဲ၊ လူတိုင်းကိုမင်းအကြောင်းသွားပုတ်လေလွင့်ပြောခွင့်ရအောင်လုပ်နေတာကိုး၊ လူတွေရဲ့အတွင်းစိတ် ဆိုတာ မည်းနက်နေတာ သူများကောင်းစားတာကိုလည်းနာလိုကြတာမဟုတ်ဘူး၊ အဆုံးမှာမင်းရဲ့အားနျန်ကပဲမင်းအတွက်တွေးပေးခဲ့တာ၊ မင်းရဲ့ဘ၀မှာအနည်းဆုံးတော့သာသာယာယာအေးအေးချမ်းချမ်းနဲ့သေနိုင်အောင်လို့လေ၊ မဟုတ်ရင်မင်းရဲ့ဘ၀ကိုအဲဒီကောင်လေးဖျက်ဆီးသွားတာကိုဒီတိုင်းကြည့်နေရမှာလား"

"အဲဒါတွေမပြောနဲ့တော့ အခုဘာကိစ္စလဲ"

မြောက်ဟယ်နျန်ကဘေးဘီကိုတချက်ကြည့်လိုက်ပြီးမှ ချောင်းတစ်ချက်ဆိုးလျက်

"သာ့လန်ရှိလား"

"မရှိဘူး"

၄င်းကိုကြားလျှင်သူမ၏မျက်၀န်းများတောက်ပသွားခဲ့သည်။သူမကတီးတိုးပင်ဆိုလာခဲ့သည်။

"ငါကြားတာ အခုတလော သာ့လန်နည်းနည်းအဆင်ပြေလာပြီး အပြင်မှာတင်နေတဲ့အကြွေးတွေတောင်ဆပ်နိုင်ပြီဆို ဟုတ်သလား"

မြောင်ဟယ်မှာမျက်မှောင်ကျုံ့လျက်သားပင်

"ကျွန်တော်မသိဘူး ဘာလို့လဲ"

ရန်သာ့လန်ဆိုခဲ့သည်မှာ အကြွေးကျေရန်လုံလောက်ရုံသာငွေပြားတွေရှိသည်ဟုပင်၊

တခြားပေးရမည်တို့ရှိသေးသည်လော၊

"မင်းလည်းရွာရဲ့ထုံးစံကိုသိတယ်မလား၊ အောက်မှညီငယ်မရှိတဲ့ မိသားစုရဲ့ကောတစ်ယောက်မင်္ဂလာဆောင်ရင်သူက သူရဲ့အမေမိသားစုကိုထောက်ပံ့ပေးရသေးတယ်လေ၊မင်းအမေအတွက်ပဲတွေးပေးစမ်းပါ

ရန်သာ့လန်ရဲ့လက်ထဲငွေစနည်းနည်းလည်းရှိနေမှာပဲသူလည်း တစ်ကြိမ်နှစ်ကြိမ်တော့ ကူညီသင့်သလောက်ကူညီပေးရမှာပေါ့၊ စဥ်းစားကြည့်လေ သူမင်္ဂလာဆောင်တုန်းကတို့မိသားစုကသူအဆင်မပြေတာကိုတွေးပြီး လက်ဖွဲ့ပစ္စည်းတွေတောင်မတောင်းခဲ့ဘူးလေ၊အခုတော့အခက်အခဲတွေလည်းလွန်သွားပြီ

သူအဲဒါတွေကိုအစားပြန်ပေးရမှာပေါ့ အဲဒါကမှ

ကောင်းကင်နဲ့မြေကြီးအတွက်တရားမျှတမှာပေါ့"

အစားပြန်ပေးရမယ်ဆိုပါလား၊

သူတစ်ခါမှတောင်မကြားဖူးပေ။

သူမပင်လျှင် မူလမြောင်ဟယ်အား ရန်သာ့လန်ဆီ သည်အတိုင်းပေးပစ်ခဲ့သည်မဟုတ်ပါလား၊

မြောင်ဟယ်၏အမူအယာကထူးဆန်းနေခဲ့သည်။

"ညီငယ်မရှိဘူးတဲ့လား၊ ရှောင်ပေါင်ကမိန်းကလေးလား၊"

"ဖီ ဖီ ဖီ.. မင်းဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ၊မင်းကရှောင်ပေါင်ရဲ့အစ်ကိုလေ၊ မင်းရဲ့ညီကိုဒီလိုမျိုးကျိန်ဆဲရက်ရသလား"

မိန်းကလေးလို့ပြောရုံနဲ့ကျိန်ဆဲတယ်ဖြစ်ရောလား၊

မြောင်ဟယ်မျက်လုံးကိုလှိမ့်လိုက်သည်။

"မင်းရဲ့အားတိဆိုတာ သုံးနှစ်ပဲရှိသေးတယ်၊မင်းကဘယ်လိုအစ်ကိုမျိုးလဲ၊ ငါဒီကိစ္စကိုရန်သာ့လန်ကိုပြောရမယ်၊ သူငြင်းရဲမှာမဟုတ်ဘူး၊သူငြင်းများငြင်းရဲရင်လား ရန်မိသားစုရဲ့တတိယသားကအခုထိ မိန်းမရှာနေတုန်းပဲမလား၊ အေး.. ဘယ်လိုသတင်းဆိုးတွေပျံ့သွားလိုက်မလဲ၊ သူ့ကိုဘယ်မိန်းမကယူရဲမလဲ ကြည့်ကြသေးတာပေါ့"

သူ၏အမေမှာအကြံပိုင်လှပါပေသည် သူမကခြိမ်းခြောက်ခြင်းကိုပင်လျှင်ထုတ်သုံးလာခဲ့သည်။

မြောင်ဟယ်မှာ ခတ္တမျှတိတ်ဆိတ်သွားလျက်

"ဘယ်လောက်လဲ"

စကားလမ်းကြောင်းမှာရုတ်ချည်း ပိုက်ဆံဖက်ကို လှည့်သွားခဲ့ရာ မြောင်ဟယ်နျန်ကရူးချင်ယောင်ဆောင်လာခဲ့သည်။

"ဘာကို ဘယ်လောက်လဲ"

"ရှောင်ပေါင်ကကျွန်တော့်ရဲ့ညီကလေးပါ၊

ကျွန်တော်လည်း သူ့အစ်ကိုကြီးမဟုတ်ဘူးလို့ တော့မပြောနိုင်ဘူး၊ အဲလိုဆိုမှရှောင်ပေါင်လည်းကံဆိုးနေဦးမယ်၊ ကျွန်တော်လည်းရှည်ရှည်ဝေးဝေးတွေမပြောနေချင်တော့ဘူး၊ အလျော်အစားပြန်ပေးရမယရင်လည်းရတယ် အားနျန်လိုချင်တဲ့ဟာကိုပဲပြောလိုက်၊ ကျွန်တော်သာ့လန်ကိုပေးခိုင်းလိုက်မယ်"

မြောင်ဟယ်ပြောသည်ကိုကြားလျှင်

မြောင်ဟယ်နျန်၏မျက်နှာမှာချက်ချင်းကိုရုပ်ဆိုးလာခဲ့သည်။

"ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ၊ မင်းအမေမိသားစုကိုကြည့်ပေးတာက မင်းရဲ့ညီငယ်လေးကိုဘယ်လိုလုပ် ကံဆိုးစေပါ့မလဲ ၊ မင်းမှာဘယ်လိုအဆိပ်ပြင်းတဲ့ပါးစပ်မျိုးရှိနေတာလဲ"

"ကျွန်တော်ကရှောင်ပေါင်အတွက်ပဲတွေးပေးနေတာပါ၊ ရွာကိုရောက်လာဖူးတဲ့ဘုန်းတော်ကြီးက လူတွေရဲ့ပါးစပ်ကနေ နမိတ်မကောင်းတာတွေလျှောက်မပြောသင့်ဘူး ဥပဒါန်ကြောင့် ဥပါဒ်ဖြစ်တတ်တယ်လို့ မှာခဲ့

ဖူးလို့၊ ဒါပေမယ့် အားနျန်ကစိတ်မရှိရင်လည်းရပါတယ်၊ကျွန်တော်ကကူညီပေးလို့လည်းရတယ်၊ ဒါပေမယ့် အနာဂါတ်မှာသာ ကျွန်တော်ကသတိမပေးဘူးလို့ အပြစ်မတင်နဲ့ပေါ့"

မြောင်ဟယ်နျန်သည်လည်း ထိုအဆိုအမိန့်ကိုသတိရလာခဲ့သည်။ သူတို့၏ရွာကိုအလှူခံရောက်လာဖူးသော ဘုန်းတော်ကြီးတစ်ပါးရှိကာ ရွာအကြီးအကဲကလည်းထိုဘုန်းတော်ကြီးကို ရိုရိုသေသေကြိုဆိုပေးခဲ့သည်၊ထို့နောက်တွင်သူတို့၏အိမ်သို့လည်းဆွမ်းစားဖိတ်ခဲ့ပြီးနောက်ဘုန်းတော်ကြီးမှာ ပြန်လည်မထွက်ခွာခင် ရွာသားများအတွက် အသိပညာအလင်းတချို့ စွန့်ကျဲပေးခဲ့ဖို့တောင်းဆိုခံခဲ့ရသည်။ဘုန်းတော်ကြီးဆိုခဲ့သည်မှာ ကောင်းကင်နှင့်မြေကြီးအပေါ်လေးစားသင့်ကာရိုးသားရမည်ဟုပင်၊

သို့နှင့်မြောင်ဟယ်ပြောသည်မှာ မှားဟန်မတူ၊

မြောင်ဟယ်နျန်လည်း အနည်းငယ်တွန့်ဆုတ်သွားခဲ့သည်၊ ရှောင်ပေါင်မှာသူမအလွန်အမင်းလိုချင်နေခဲ့ချိန်မွေးဖွားခဲ့သည့်ကလေးမို့ရတနာလေးလိုပင် ဖူးဖူးမှုတ်ထားခဲ့သည်၊ ရှောင်ပေါင်မှာ မတိုင်ခင်ကသူမ၏မကြာခဏကိုယ်၀န်ပျက်ကျဖူးသော အားနည်းသည့်သားအိမ်ကြောင့် မွေးလာကတည်းကပင်ချူချာလျက် မကြာခဏဖျားနာတတ်သည်၊

သို့နှင့်သူမက မြောင်ဟယ်တို့ထံမှာ အသားအနည်းငယ်ရနေခဲ့လျှင် သူမ၏သားကို၀၀လင်လင်ကျန်းကျန်းမာမာကျွေးမွေးနိုင်လိမ့်မည်ဟုမျှော်လင့်ခဲ့ခြင်းပင်၊ မြောင်ဟယ်ပြောသလိုမျိုး ထိုသို့ယူ၍ကျွေးမွေးခြင်းကသာကံဆိုးမှုများကိုသယ်ဆောင်လာခဲ့မည်ဆိုလျှင် သူမယူရောယူသင့်ပါသေးရဲ့လား၊

မြောင်ဟယ်ကလည်း လုံး၀ကိုပေးချင်စိတ်မရှိခဲ့ချေ၊

သူကရန်သာ့လန်ပေါ်တွင် အခက်အခဲများပို၍၀န်မပိစေလိုသဖြင့် အတတ်နိုင်ဆုံး တားနိုင်သမျှတားရမည်ပင်၊အဆုံးတွင် လက်ဖွဲ့ဖိုးပြန်ပေးရမည်ဆိုလျှင်လည်း ပမာဏအတိအကျပြောလျှင် အပြတ်ပေးလိုက်မည်ပင်။ သူအားငယ်စဥ်ကပင် ကျွေးမွေးစောင့်ရှောက်ခဟုသာသဘောထား၍ စိတ်သန့်သန့်နှင့်ပေးလိုက်၍ရသည်။

သူမ၏မျက်နှာပေါ်မှ တုန့်ဆိုင်းနေမှုကိုတွေ့လျှင် မြောင်ဟယ်က သူမဘာမှပြောလာနိုင်ခင် အရင်ဆုံးရက်ရက်ရောရောပင် ဆိုလိုက်သည်။

"တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပဲမနေ့က သာ့လန်ရယ် သားကောင်နည်းနည်းရခဲ့တယ်လေ၊ အားနျန်ယူချင်သပဆိုတစ်ကောင်ယူသွားပြီး ရှောင်ပေါင်အတွက်စားဖို့လုပ်ပေးလိုက်ပေါ့"

သူကချက်ချင်းပင်နောက်ကိုလှည့်လျက် တိုင်တွင်ချည်ထားသော ကြက်ကိုဖြည်ရန်ပြင်လိုက်လျှင်

မြောင်ဟယ်နျန်မှာ သူ၏လက်ကိုဖမ်းဆွဲလာခဲ့သည်။

"အိုင်း..နေပါဦး၊ ဘာတွေအလျင်လိုနေတာလဲ၊

ပြီးအောင်တောင်မပြောရသေးတာကို"

မြောင်ဟယ်ကမူသူမကိုစေ့စေ့ကြည့်လျက် အိုးပူတုန်းနာနာဖုတ်ရန်ပြင်လိုက်သည်။

"အားနျန်သေချာရဲ့လား သေချာစဥ်းစားပါဦး ဒီတောကြက်ကြီးတစ်ကောင်ဆို ငွေနှစ်ပြားလောက်တော့ရမှာနော် ၊ ငွေနှစ်ပြားနဲ့ဆို နောက်ထပ်အိမ်မွေးကြက်ငါးကောင်တောင်၀ယ်လို့ရမှာ၊ အားနျန်မှာငွေရှိရင် အဲဒီလို၀ယ်မွေးထားပြီး အဲကျရင် ရှောင်ပေါင်လေးအတွက် ကြက်စွပ်ပြုတ်နေ့တိုင်းတိုက်လို့တာပဲ၊

ဒီတစ်ကောင်ဆိုရင်တော့ တစ်ခါပဲစားရမှာနော်၊ ကျွန်တော်ဒီရောက်ကတည်းကကို ကြက်စွပ်ပြုတ်တစ်ခါမှမစားခဲ့ရဘူး၊ သာ့လန်အတွက်လည်း ရှောင်ပေါင်ကိုနေ့တိုင်းကျွေးဖို့ ဒီလိုကြက်တစ်ကောင်အမြဲမိဖို့ဆိုတာရှားတယ်"

မြောင်ဟယ်ပြောသည်မှာလည်းမမှားချေ၊

လူလေးယောက်ရှိသောမိသားစုတစ်စုမှာမျိုးစေ့များကိုသုံး၍ စပါးတစ်ခင်းကိုစိုက်ပျိုးကာ အလွန်ဆုံးရိတ်သိမ်းနိုင်သည်မှာတန်၂၀ခန့်သာ၊ထို့အပြင် လယ်အငှားခွန်ပေးပြီး လျှင် ၁၅တန်ကနေ ၆တန်အထိသာကျန်မည်ပင်၊ မိသားစုတစ်နှစ်လုံးစာစားသောက်မည်ကိုဖယ်လျှင် အလွန်ဆုံး တစ်တန် နှစ်တန်ခန့်သာ စုမိနိုင်မည်၊ ထို့အပြင် ရာသီဥတုကဆိုးရွားလျှင် ထွက်နှုန်းကနည်းသေးသည်။

ငွေနှစ်ပြားတန်သောကြက်တစ်ကောင်ကိုစားရသည်မှာ လတစ်၀က်စာအစားအသောက်ကိုတစ်ကိုက်ထဲစားချလိုက်သည်နှင့်အတူတူပင်၊ နေ့စဥ်ဒူ၀ရုန်းကန်နေရသော လယ်သမားများအတွက် အသားဆိုသည်မှာ စျေးကြီးသော ဟင်းတစ်ခွက်ပင်

ထို့ကြောင့်မြောင်ဟယ်က ကြက်အကြောင်းပြောလာသည့်အခါသူမအနည်းငယ်မတွက်ဆနိုင်ဖြစ်ကာ ရှုပ်ထွေးသွားမိသည်။သူမတွေးမိသည်က ထိုမျှကြက်များများကိုသာ အမြဲစားနိုင်လျှင်သူမ၏ရတနာလေးသည်လည်းအားအင်ပြည့်ဖြိုးလျက်ပို၍ကျန်းမာလာမည်ဟု၊

သို့သော်သူမမေ့သွားသည့်က သူမလုံခြုံအောင်ဖုံး၀ှက်နိုင်မှသာလျှင် ငွေတုံးကိုသူမနှင့်အတူယူဆောင်သွားနိုင်မည်ဆိုတာကိုပင်၊

ထိုငွေများကို သူမကနည်းနည်း ၊ သူမ၏ယောကျာ်းကနည်းနည်း အိမ်ကနည်းနည်းဆီယူသုံးနေရုံဖြင့် မကြာခင်အစပျောက်သွားမှာဖြစ်သည်။

သို့သော် လတ်တလောတွင်တော့ သူမ

၏ရတနာလေး၏အနာဂါတ်တောက်ပလာဖို့ကိုသာစိတ်ကူးယဥ်လျက်အံကိုကြိတ်ကာတောင်းဆိုလာခဲ့သည်။

"ဒါဆိုငါ့ကို ငွေစရှစ်တွဲပေး၊ မလျော့စေနဲ့၊ အဲဒါ လက်ဖွဲ့အတွက်လျော်ကြေးပဲ"

Prev Next