MM Story Teller

Chapter 10

Viewers 6k

🧝Chapter 10

ကျိန်းသေပေါက်ကိုသူမကစျေးမြှင့်ထားခဲ့တာပင်၊

ပုံမှန်ဆိုလျှင်ရွာသားတစ်ဦးက ကောတစ်ယောက်ကိုတင်တောင်းသည့်အခါ ငွေစ၅တွဲသာလျှင်လက်ဖွဲ့အဖြစ်ပေးရသည်၊ သူမက၈တွဲဟုတောင်းသည်မှာ မြောင်ဟယ်အား စျေးကြီးသော ကောအဖြစ်သတ်မှတ်ထား၍ပင်၊ သူမကချက်ချင်းကို မြောင်ဟယ်မှာ ရောင်းမထွက်သည့် သတင်းဆိုးထွက်ထားသော ကောမှန်းမေ့သွားခဲ့သည်။

မြောင်ဟယ်၏မျက်နှာကဆိုးရွားသွားခဲ့သည်။

"ရှစ်တွဲဟုတ်လား မလွန်လွန်ဘူးလား၊ ကျွန်တော်ကတော့ ၆တွဲပဲပေးနိုင်မယ်၊အဲဒီအတွက်ကိုလည်း သာ့လန်ကသဘောတူတာသေချာဦးမှ၊ ရှစ်တွဲဆိုပဲ၊ သာ့လန်ကအဲလောက်ငွေအများကြီးရှာနိုင်မယ်ထင်လို့လား၊ ငွေမယူချင်ရင်လည်းထားလိုက်တော့ ကျွန်တော်တို့မကြာခင် ယုန်နည်းနည်းမွေးမှာမို့ ရှောင်ပေါင်အတွက်တစ်ကောင်ဆီပို့ပေးဖို့ကြိုးစားပေးမယ်"

ယုန်ဟုတ်လား.. ယုန်ကကြက်ကိုဘယ်လိုလုပ်မှီမှာလဲ

မြောင်ဟယ်နျန်မှာမူအိပ်မက်ထဲပျော်၀င်နေဆဲပင်

မြောင်ဟယ်က ပြန်ဆုတ်ခွာနေသည်ကိုမြင်လျှင်

သူမက ကမူရှူးထိုးဆိုလာခဲ့သည်။

"နင် နင်ဘာလို့မတွက်ကြည့်တာလဲ၊ ခုနကကျသဘောတူနေပြီးတော့ ရန်သာ့လန်ကဒီမှာမရှိလည်း နင်က သူ့ရဲ့အိမ်ထောင်ဖက်ပဲမလား၊ နင့်ဘာနင်မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘူးလား"

"ဟင့်အင်း အားနျန်ပဲ ကျွန်တော်နဲ့ သာ့လန်ကိုရင်းနှီးစေချင်တာမဟုတ်ဘူးလား၊ ဒီငွေရှစ်တွဲကိုကျွန်တော်ကဘယ်လိုလုပ်ပြောထွက်မှာလဲ၊"

"နင်မပြောရဲရင်၊ငါပြောမယ်၊ ရန်သာ့လန်ကငါတို့အိမ်က ကောကိုအလကားယူသွားပြီး ၀န်ခံရမှာငြင်းနေတယ်လို့ တာ၀န်ယူမှုမရှိဘူးလို့ တစ်ရွာလုံးကိုပြောပစ်မယ်"

သူမပေါက်ကွဲနေစဥ်မှာပင် ရန်သာ့လန်က ကြက်မတစ်ကောင်နှင့်အတူ တခြားသားကောင်ရောင်းရငွေများကိုဆွဲလျက် အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်၊

သို့သော် ထိုအချိန်တွင်ကား သူမမှာ ရန်သာ့လန်၏လက်ထဲတွင်ဘာရှိသလဲ ဂရုမစိုက်အားချေ၊

သူမကအလွန်ချိုသာသိမ်မွေ့သောအသံဖြင့် အလျင်အမြန်ရှင်းပြလာခဲ့သည်။

"အို.ဒီအမေကမင်းတို့ဆီကအခွင့်အရေးမယူချင်ပါဘူးကွယ်၊ မင်းရဲ့တတိယ၀မ်းကွဲကိုတောင်သတိရနေသေးတယ်၊ ရန်သာ့ချွမ်းဆိုလား၊ ဒါနဲ့မင်းရဲ့မိသားစုတွေရောနေကောင်းကြရဲ့လား၊ အဆင်ရောပြေကြလား၊ လက်ကောထပ်ကြပြီလား၊ လက်ဖွဲ့ငွေမပါပဲနဲ့တော့ လက်ထပ်လို့ဘယ်ရမလဲနော်"

ရန်သာ့လန်ကတော့ချက်ချင်းတုန့်ပြန်ခဲ့ချေ။

၄င်းကိုမြင်လျှင် မြောင်ဟယ်နျန်မှာအနည်းငယ် သတ္တိနည်းသွားမိရသည်၊ သို့သော်သူမကအားအင်တို့ကိုစုစည်းလျက် ကြိုးစား၍ပြောကြည့်လိုက်ဆဲပင်။

"ပြီးတော့အားနျန်တောင်းရတယ်ဆိုတာကလည်း အကြောင်းရှိပါတယ်၊ သူ့ရဲ့ညီဖြစ်သူ ရှောင်ပေါင်က ကျန်းမာရေးချို့တဲ့နေတာ ဒေါ်လေးလည်းဘာမှမလုပ်ပေးနိုင်ဘူးလေ လက်ဖွဲ့ငွေလေးလိုချင်ပြီးတော့ သူတို့အတွက် အားရှိတာလေးချက်ပြုတ်ပေးချင်တာ ပုံမှန်ပါပဲ၊ အနာဂါတ်မှာလည်းရှောင်ပေါင်ကြီးလာတဲ့အခါမင်းတို့အကူအညီလိုရင်ပြောသာပြောလိုက် သူလည်းကူညီပေးမှာပေါ့"

ရန်သာ့လန်ကမြောင်ဟယ်ကိုအရင်ဆုံးကြည့်လိုက်သည်။ မြောင်ဟယ်နျန်မှာ မြောင်ဟယ်အား ကျောခိုင်းထားသည်မို့ မြောင်ဟယ်ကခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်ကိုတော့ သတိမထားမိလိုက်ချေ။

မြောင်ဟယ်က ရန်သာ့လန်အား ပါးစပ်အမူအယာဖြင့် ' အသီးအရွက်များရောင်းလျက် ငွေပြန်ရှာပေးမည်ဟု 'ကတိပေးလိုက်သည်။

ရန်သာ့လန်အကြည့်လွှဲသွားသည့်အခါ သူ၏မျက်နှာမှာပို၍ပင်တည်တင်းသွားလျက် " ကျွန်တော်နဲ့ကျွန်တော့်မိသားစု ဘာလက်ဖွဲ့မှအကြွေးတင်မနေဘူး၊ အစကတည်းကသဘောတူပြီးသား"

ထိုသဘောတူညီမှုက အမှန်တကယ်ကိုတည်ရှိသည်ပင်၊ သို့သော်မြောင်ဟယ်နျန်ကသူမ၏သားအတွက်နှင့် မျက်နှာကိုတင်းလျက်ပင် "ဒါပေမယ့် တခြားလူတွေက မင်းနဲ့မင်းတို့ရန်မိသားစုက ငါတို့ကိုလက်ဖွဲ့ငွေဘယ်လောက်ပေးသလဲလို့မေးလာရင် ငါကဘယ်လိုမျက်နှာနဲ့ပြန်ဖြေရမလဲ၊ ရှစ်တွဲ မဟုတ်ဘူး ခုနှစ်တွဲတော့ထားလိုက်"

ရန်သာ့လန်မျက်မှောင်ကျုံ့မိခြင်းကိုမရပ်တန့်နိုင်ခဲ့ချေ၊သူကပေးချင်ပါသော်လည်း ထိုမျှအများကြီးတော့မရှိချေ။

ထိုအမူအယာကိုမြင်လျှင် မြောင်ဟယ်နျန်ကချက်ချင်းပင်ထပ်မံဆိုလာခဲ့ပြန်သည်၊

"ကောင်းပြီ ခြောက်တွဲ တ၀က်စီခွဲပြီးတော့ပေး"

ရန်သာ့လန်ခတ္တမျှတန့်သွားပြီးနောက်ခေါင်းငြိမ့်ပြလာခဲ့သည်။

"ဒါပေမယ် ကျွန်တော် ရွာအကြီးအကဲနဲ့ သေချာသဘောတူညီစာချုပ်ရေးပြီးမှ ပေးနိုင်မယ်"

၄င်း၏အဓိပ္ပါယ်မှာ ရန်မိသာစုမှာယခင်ကမည်သည့် လက်ဖွဲ့ငွေမှအကြွေးတင်နေခြင်းမရှိသော်လည်း အလျော်အစားပေးရန်သဘောတူလိုက်ခြင်းသက်သက်သာဖြစ်သည်၊ဤသည်မှာ မြောင်ဟယ်လက်ထပ်ပြီးသည့်နောက် မြောင်မိသားစုက လောဘတကြီး ကတိကိုဖျက်ခဲ့သည်ဟုမြင်သာစေလိမ့်မည်။ စာချုပ်ရေးထိုးထားခြင်းဖြင့် အနာဂါတ်တွင်လည်း အကြောင်းတစ်စုံတစ်စာထပ်ရှိလာပါက အသုံး၀င်နိုင်သည်၊

မြောင်ဟယ်နျန်ကမူ သူမ၏သားကိုပြုစုပျိုးထောင်ရန်ငွေရတော့မည်ဟူသောအသိဖြင့်ခေါင်းသာငြိမ့်လိုက်လေသည်။

မြောင်ကျ ကျေးရွာ၏ အကြီးအကဲမှာ မြောင်ဟောက်ရှန်းဟုခေါ်သည်။ရင်းနှီးသောသူများကတော့ ဦလေးဟောက်ရှန်းဟုသာခေါ်ကြသော်လည်း သူကိုယ်တိုင်ကတော့ အကြီးအကဲဟုအခေါ်ခံရသည်ကိုပိုနှစ်သက်လေသည်၊ကံဆိုးချင်တော့ မြောင်ယွမ်၏အဘိုးဖြစ်သူမြောင် ကျွယ်ကလည်းထိုနေရာတွင်ရှိနေခဲ့သည်၊

ထိုလူအိုကြီးက သူ၏မြေးမြောင်ယွမ်သာ တော်၀င်စာမေးပွဲကိုအောင်ခဲ့ပါက ကောတစ်ယောက်ကို ဇနီးအဖြစ်ဘယ်တော့မှလက်ထပ်မပေးဟုဆိုခဲ့သူပင်၊

မြောင်ကျွယ်သည်လည်း ရွာအကြီးအကဲဖြင့်တစ်ခုခုဆွေးနွေးရန်ရောက်နေပုံပေါ်ကာ သူတို့ရောက်လာသည့်အခါတွင်မူ ထိုလူအိုကြီးတစ်စုအား အရေးကိစ္စများတွင်၀င်မနှောင့်ယှက်နိုင်စေရန် ခြံပြင်တွင်စောင့်ခိုင်းထားလေသည်၊မြောင်ကျွယ်မှာသူ့ကိုမြင်သည်နှင့် ခနဲ့သံတချက်ပြုလျက် ကျန်နှစ်ယောက်ကိုမူ မမြင်ယောင်ဆောင်ကာ ၀တ်ရုံလက်ကိုခါယမ်းလျက် ထွက်ခွာသွားတော့သည်။

မြောင်ဟယ်နျန်၏အမူအရာမှာ ဆိုးရွားသွားရသော်လည်း သူမမိသားစု၏ဂုဏ်သတင်းမှာ ပျက်စီးနေပြီမို့ လုပ်နိုင်သည်ဟူ၍မရှိပေ၊

အကြီးအကဲမှာ အရိပ်အကဲကြည့်တတ်ပြီးပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးညက်ညောသူဖြစ်ကာ

သူ၏စိတ်ထဲတွင်တွက်ချက်မှုတချို့ရှိနေသည့်တိုင်

ရယ်ရယ်မောမောပင်ကြိုဆိုလာခဲ့သည်။

"ဒေါ်လေးနဲ့ သာ့လန်လည်းရောက်နေတာလား၊ ရှားရှားပါးပါးပဲ၊ လာလာ ၀င်ထိုင်ကြပါဦး၊ အစောင်ကလေးကနည်းနည်းတုံးတော့ ဘယ်သူတွေရောက်နေမှန်းအသိမပေးဘူးလေ၊ အကြာကြီးစောင့်လိုက်ရမှာပဲ"

မြောင်ဟယ်နျန်၏မျက်နှာမှာပို၍အဆင်ပြေသွားကာ

အထဲသို့ရောက်ရောက်ချင်းပင် လာရင်းကိစ္စကိုအမြန်ဆိုလာခဲ့သည်။

အကြီးအကဲမှာ အတွေးအားမျက်နှာတွင်မပေါ်စေရပဲ တိတ်တဆိတ်နားထောင်နေခဲ့သည်။ အမှန်တကယ်ကို လက်ဖွဲ့ပစ္စည်းအဖိုး နောက်မှအလျော်ပေးရသည့်ကိစ္စမျိုးသူတစ်ခါမျှမကြားဖူးခဲ့ချေ။ထို့အပြင်ဤကဲ့သို့သတင်းမျိုးကရွာအတွက်လည်းမကောင်းပေ၊

အနာဂါတ်တွင် တခြားမိသားစုတစ်ခုခုမှ မိန်းကလေူသို့မဟုတ် ကောလေးတစ်ယောက်လက်ထပ်ရာတွင် ဤကဲ့သို့ပြသနာမျိုးထပ်ကြုံနေရပါက မည်သို့ကောင်းပါမည်နည်း၊

ကြည့်ရသည်မှာနှစ်ဦးနှစ်ဖက်ကျေနပ်စွာ ညှိနှိုင်းပြီးလောက်ချေပြီ၊ သူကတော့အကြီးအကဲတစ်ဦးအနေနှင့် မပေါက်ကြားသင့်သောကိစ္စမပေါက်ကြားရအောင် ကာကွယ်ပေးထားရန်သာလိုအပ်ပေမည်၊

အသေအချာတွေးတောပြီးသည့်နောက်သူကဆိုလိုက်သည်။

"ရွာအကြီးအကဲတစ်ယောက်အနေနဲ့ ငါကမျှတမှရမယ် ၊ သာ့လန်မင်းက မင်္ဂလာလက်ဖွဲ့အတွက်

အလျော်အစားကိုပေးစရာမလိုဘူး၊ ထုံးစံလည်းမရှိဘူး၊ တခြားသူတွေအတွက်လည်းအတူတူပဲ၊

ဒီကိစ္စကြီးကရွာရဲ့ဂုဏ်သတင်းကိုလည်းထိခိုက်တယ်၊ နောင်များမှာတို့ရွာက မိန်းကလေးတွေနဲ့ ကောတွေကိုဘယ်သူကလက်ထပ်ရဲကြတော့မှာလဲ၊

ဒါကြောင့်မို့ ငါအကြီးအကဲအနေနဲ့ပြောချင်တာက ဒီကိစ္စကိုသဘောမတူနိုင်သလို ကူလည်းမကူညီပေးနိုင်ဘူး။"

ထိုစကားကိုကြားလျှင် မြောင်ဟယ်နျန်မှာ မတည်ငြိမ်နိုင်တော့ပဲ ငြင်းခုံရန်အတွက်ပါးစပ်ဟရန်ပြင်လိုက်သော်လည်း ရွာသူကြီးကလက်ကိုဝေ့ယမ်းလျက်တားမြစ်ခြင်းကိုခံလိုက်ရလေသည်၊

"ဒါပေမယ့်လည်းဒါဟာ မင်းကိုမိခင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ မြောင်ဟယ်ကကျေနပ်စွာထောက်ပံ့ပေးတယ်လို့ပဲသဘောထားပေးလိုက်ရင်လည်း ဆိုးတဲ့ကိစ္စတော့မဟုတ်ဘူး၊ ဒါပေမယ့် ဒေါ်လေးကဒီကိစ္စကိုတခြား ဘယ်တတိယလူကိုမှမသိစေရပါဘူးလို့တော့ကတိပေးရမယ်၊ မဟုတ်ရင်တော့ အနာဂါတ်မှာ မင်းကလူတွေရဲ့ရှုံ့ချခြင်းကိုခံရလိမ့်မယ်၊ အဲဒီအခါကျမှ

ငါ အကြီးအကဲက သတိမပေးခဲ့ဘူးလို့ အပြစ်မတင်နဲ့၊ သာ့လန်မင်းလည်းသဘောတူလိုက်"

မြောင်ဟယ်နျန်၏မျက်နှာမှာပြန်လည်၀င်းပလာလျက်ပင် ခေါင်းကိုငြိမ့်၍သဘောတူလာခဲ့သည်။

သို့နှင့်နှစ်ဦးနှစ်ဖက်မှစာချုပ်အတွက် လိုအပ်သည်ကိုပြောပြပြီး ရွာအကြီးအကဲအား စာချုပ်ရေးပေးစေခဲ့သည်။ စာချုပ်တွင်ပါ၀င်သည်မှာ ရန်သာ့လန်မှ မြောင်ဟယ်ကိုလက်ထပ်ပြီးနောက်တွင် လက်ဖွဲ့တင်တောင်းငွေအဖြစ် ငွေခြောက်တွဲကို လေးခါဆီခွဲ၍ပေးရမှာဖြစ်ကာ ပထမဆုံးငွေတွဲကိုပထမဆုံးလတွင်ပေးချေလိမ့်မည်၊ ကျန်ငွေတွဲများကိုမူ ကျန်လများတွင် တဖြည်းဖြည်းပေးချေမည်ဟုပင်ဖြစ်သည်။

စာချုပ်ရေးပြီးသည်နှင့် မြောင်ဟယ်နျန် ရန်သာ့လန်နှင့် ရွာအကြီးအကဲတို့၏လက်ဗွေရာများကိုစာရွက်ပေါ်ဖိနှိပ်လိုက်သည်၊ မြောင်ဟယ်၏ဖခင်ရောက်လာရန်လည်းမလိုအပ်ခဲ့ချေ၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် မိသားစု၏ ကောနှင့်မိန်းကလေးများ၏ အိမ်ထောင်ရေးကိစ္စမှာ အမေဖြစ်သူနှင့်သာသက်ဆိုင်သောကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်။

သို့နှင့် မြောင်ဟယ်နျန်မှာ သူမလုပ်လိုက်မိသည့်လုပ်ရပ်ကိုနားမလည်ပဲ ပျော်ရွှင်စွာပင် ရွာအကြီးအကဲအိမ်မှထွက်ခွာလာခဲ့သည်။

သူမက မြောင်ဟယ်၏အဖေနှင့်တိုင်ပင်ဖို့လည်းမစဥ်းစားခဲ့ချေ။

မြောင်ဟယ်အဖေမှာခေါင်းမာသောသူပင်၊ သူက အိမ်၏ ဇနီးကြီးဖြစ်ခဲ့သူ သူ၏အမေစကားတစ်ခွန်းကိုသာ မှန်မှန်မှားမှားနားထောင်တတ်သည်၊

မြောင်ဟယ်နျန်က ဤငွေကိစ္စအား အဖေဟယ်သိသင့်သည်ဟုတထစ်ချယူဆထားခဲ့သည်ပင်

မကြာခင်အတောအတွင်း တစ်အိမ်လုံးသိလာခဲ့လျှင်တောင် မသင့်တော်သောကိစ္စမဟုတ်ဟု ကျိန်းသေယူဆထားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

သို့သော် သူမအိမ်ရောက်ရောက်ချင်း သူမ၏ရတနာလေးကိုပွေ့ရန်အတွက် အဘွားကြီး၏အိမ်သို့သွားခဲ့ပါသော်လည်း အိမ်ပေါ်သို့ခြေချချချင်းပင် ဒေါသကြောင့်သေတော့မလိုပင်ခံစားလိုက်ရလေသည်။

"ဘုရားရေ ရှောင်ပေါင်ဘာလို့မြေကြီးပေါ်မှာထိုင်နေရတာလဲ ၊ မင်းကိုအဲမှာဆော့ဖို့ဘယ်သူလွှတ်ထားလဲ၊ အမေကအဲဒီမှာမဆော့ရဘူးလို့ပြောထားတယ်လေ"

မြောင်ဟယ်နျန်အိမ်တွင်းသို့၀င်လိုက်သည်နှင့်

သူမ၏ရတနာလေးမှာမြေကြီးပေါ်တွင် ဘောင်းဘီများ ညစ်ပါတ်လျက်ထိုင်နေခဲ့သည် နွေဦးရာသီမှာလည်းကျော်လွန်ခဲ့ပြီဖြစ်၍ ညနေစောင်းတွင် လေအေးများပင်စတင်တိုက်ခတ်နေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

အခန်းထဲရှိတခြားနှစ်နှစ်အရွယ်ကလေးမှာဖြူဖြူဖွေးဖွေးသပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြင့် ပါးများတွင်လည်း အဆီများဖြင့်ဖောင်းလျက် ကျန်းမာဖွံ့ဖြိုးမှန်းသိသာလှသည် ၊ ထိုကလေးမှာ မြောင်မိသားစု၏ဒုတိယမြောက်ချွေးမ၏ကလေးပင်ဖြစ်လေသည်။

ထိုကလေးကပူပူနွေးနွေး ဆန်ပြုတ်ကိုစားနိုင်နေချိန်တွင်သူမ၏ရတနာကလေးမှာအဘယ်ကြောင့်သောက်စရာပင်မရှိရပါသနည်း။ထိုကလေးမှာရှောင်ပေါင်၏ တန်းဇီ (တူ)သာလျှင်ဖြစ်သည်။ အကြီးများကရှောင်ပေါင်အတွက်လည်း စိတ်ပူပေးခြင်းဂရုစိုက်ပေးခြင်းရှိသင့်သည်မဟုတ်ပါလော၊

သို့သော် အိမ်ထဲရှိခုံအမြင့်ပေါ်တွင်ထိုင်နေသော မိန်းမကြီးမှာ ၄င်းအဖြစ်အပျက်များကိုအနည်းငယ်မျှဂရုစိုက်ဟန်မတူချေ။ မြောင်ဟယ်နျန်ရောက်လာသောအခါတွင်ပင် မျက်လုံး တစ်ချက်သာလျှင် ပင့်ကြည့်ခဲ့သည်၊ဤကဲ့သို့ဥပေက္ခာပြုခံရမှုမှာသူမအတွက်မထူးဆန်းတော့သဖြင့် သူမမှာ မကျေနပ်ခြင်းကိုမြိုသိပ်လျက် ကလေးကိုပြေးချီကာ ကျွင်းနျန်နှင့်အားဆောင်ကိုသာအော်ခေါ်လိုက်သည်။

မြောင်ဟယ်နျန်မျက်နှာမှ အမူအယာကိုမြင်ရသောအခါ ကျန်းမြန်၏ နှုတ်ခမ်းတို့မှာကော့တက်သွားလျက် "ရှောင်ပေါင်ကသိပ်အဆော့သန်တဲ့ကလေးပဲ၊ တို့တွေသူ့ကိုစောင့်ကြည့်ပေးပါသေးတယ်၊

ဒါပေမယ့် ဘယ်လိုမှလိုက်ဆွဲလို့မရတာနဲ့၊ ဒီအတိုင်းပဲ ဆော့ပါစေလို့လွှတ်ထားလိုက်ရတော့တယ်၊ အခုလေးတင်သူက အားနျန်ကိုအော်ခေါ်ပြီးငိုနေတော့ သူဗိုက်ဆာနေတယ်ထင်လို့ သူ့အမေပြန်လာတဲ့အခါ ယူလာတဲ့အစားအသောက်ကိုကောင်းကောင်းစားနိုင်အောင်လို့ ဘာမှတောင်မကျွေးထားလိုက်ဘူး"

ထိုစကားများကိုဆိုပြီးနောက် ကျန်းမြန်မှာ နှလုံးသားထဲတွင်လှောင်ရယ်နေလိုက်သည်။

မြောင်ဟယ်ဆိုသောကောင်လေးကြောင့်စန်းဖန်၏ဂုဏ်သတင်းကိုထိခိုက်စေကာ မြို့ကိုတက်၍အလုပ်လုပ်နေသော သူမ၏ယောကျာ်းဖြစ်သူမှာလည်း မဆီမဆိုင်နှင့်ပုတ်ခတ်ရိုးစွပ်ခံခဲ့ရသည်၊

ဒီလိုဖြစ်ပြီးတာတောင်မှ သူမ၏ကလေးကို ကျန်းမြန်၏ကလေးလိုမျိုးအချစ်ခံရစေဖို့ မျှော်လင့်နေတာက အိပ်မက်မက်နေသလိုပင်၊

ထို့အပြင်မြောင်ရှင်းကလည်း မိသားစုအားတခြားသူများထက်ပိုမိုအဆင်တပြေဖြစ်စေရန်ဦးစီးနေသကဲ့သို့ သူတို့၏သားမြောင်ရွှမ်မှာလည်းသူ့အဖေဖြစ်သူခြေရာကိုနင်းလျက် လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ကြီးတွင်အလုပ်လုပ်နေချေပြီ၊ ၄င်းတို့ဖြင့်ပင် ဇနီးကြီးဖြစ်သည့်အဘွားဖြစ်သူကသူမ၏ မြေးအား အကောင်းဆုံးတွေကိုထောက်ပံ့လာပေးစေရန်လုံလောက်နေချေပြီ။

မြောင်ဟယ်နျန်မှာအမုန်းတရားတို့ကို နှလုံးသား၏အောက်ခြေတွင်နစ်မြှုပ်ထားလျက် မျက်နှာတွင်မပေါ်စေရန်ကြိုးစားနေဆဲမှာပင် အဘွားကြီး၏စကားသံကိုထပ်ကြားလိုက်ရလေသည်။

"မြောင်ဟယ်နဲ့ရောသေချာရှင်းခဲ့ပြီလား၊ သူနောက်တစ်ခါလောက် မိသားစုကိုမျက်နှာပျက်ရအောင်ထပ်လုပ်မယ်ဆိုရင် နှစ်သစ်ကူးမှာ အိမ်ကိုလုံး၀ပြန်မလာစေနဲ့။သူလာရင်လည်း ဒီလောင်ပေါ်ဇီကသူ့ကိုလုံး၀အသိအမှတ်မပြုနိုင်ဘူး"

ရှောင်ပေါင်အားချီထားသော မြောင်ဟယ်နျန်မှာ တောင့်တင်းသွားခဲ့ရသည်။

"သူနောက်ထပ်မဖြစ်စေရဲတော့ပါဘူး"

မိန်းမအိုကြီးမှ ငြူစူလျက်မျက်နှာလွှဲသွားခဲ့သည်၊

သို့သော် ကျန်းမြန်ကမူဓါးကိုထပ်၍သွေးချင်နေသေးတုန်းပင်၊ "အဲဒီလိုမျှော်လင့်တာပါပဲ၊ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်က ငွေထိန်းကတောင် အားရှင်းဆီအဲဒီအကြောင်းခဏခဏမေးနေတာလေ၊ တော်သေးတာကကျွန်မယောကျာ်းအားရှင်းကစဥ်းစားတွေးခေါ်တတ်ပြီး ပြောတတ်ဆိုတတ်လို့ပေါ့၊ မဟုတ်ရင်တော့

ကျွန်မတို့အိပ်မက်မက်နေတဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ကလေးဖွင့်ဖို့အိပ်မက်လေးတော့ပျက်ရချည်ရဲ့၊"

မိန်းမအိုကြီး၏မျက်နှာမှအနည်းငယ်ပြန်လည်၀င်းပလာခဲ့သည်။ "ဒီနေ့တွေမှာ မင်းနဲ့မင်းယောကျာ်းက ငါ့ပုခုံးမှာထမ်းထားရတဲ့၀န်တွေကိုအများကြီးပေါ့အောင်လုပ်ပေးခဲ့လို့သာပေါ့၊ ဒီလောင်ပေါ်ဇီက နားလည်တတ်တဲ့သူပါ မင်းတို့မိသားစုကို ပစ်ပစ်ခါခါမဆက်ဆံဘူး"

အဲဒါနဲ့ပဲ ရှောင်ပေါင်ကိုကျမမျှမတဆက်ဆံလိုက်တယ်ပေါ့၊

ရှောင်ပေါင်မှာ ဘာအပြစ်များရှိလို့လဲ

မျက်စိပါသောလူတိုင်းက သုံးနှစ်အရွယ်ရှောင်ပိုင်က နှစ်နှစ်အရွယ် ကလေးထက်အများကြီးပိန်ပါးကာ သေးညှက်မှန်းမြင်နိုင်လေသည်၊ ၄င်းမှာပင် အိမ်ရှိအကောင်းဆုံးဟူသော စားကောင်းသောက်ဖွယ်များကထိုကလေးဆီကိုသာရောက်ရှိနေခဲ့သောကြောင့်မှန်း

သိသာလှသည်။ရှောင်ပေါင်အတွက်ဘာများကျန်သေးလို့လဲ၊ သူမလည်းသူမရဲ့လက်ထပ်ပြီးသား ပထမကလေးဆီကပိုက်ဆံအတင်းတောင်းချင်ခဲ့လို့လား၊ ရွေးချယ်စရာမရှိခဲ့လို့ပဲလေ။

Prev Next