MM Story Teller

Chapter 12

Viewers 6k

🧝Chapter 12

ရန်သာ့လန်ရှာဖွေနေသော ဆေးပင်အများစုမှာ

ပန်းပင်များဖြစ်နေခဲ့သည်။ ကျားသစ်နှင်းပန်း တရုတ်ခေါင်းလောင်းပန်းနှင့် နံနံပွင့်၀ါတို့အပါအ၀င်၊

ကျားသစ်နှင်းပန်းအပြင်ကိုလိမ္မော်နီရောင် ငါးပွင့်ပန်းကဲ့သို့ ခရမ်းရောင်ခြယ်ကာ အိမ်စည်းရိုးတွင်စိုက်ပျိုးပါက အလွန်ကြည့်ကောင်းမည့်ပန်းပင်တချို့ကိုလည်းတွေ့ခဲ့သည်၊ ထို့အပြင်ဤပန်းများမှာ ဆေးဖက်၀င်ရုံသာမက အခြောက်လှမ်းလျက် အမှုန့်ဖြစ်သည်အထိ ထောင်းကာ မျက်နှာချေအဖြစ်လည်း အသုံးပြုတတ်ကြသည်ပင်၊

ခေါင်းလောင်းပန်း၏အရွက်များကိုလည်း ဟင်းအဖြစ်စားသုံးနိုင်သေးသည်။

ထိုပန်းများမှလွဲလျှင် တခြားဆေးဖက်၀င်အပင်များကိုရှာဖွေရသည်မှာခေါင်းပေါ်သို့သံရိုက်ရသလိုပင်။

ရှာတွေ့ခဲ့သည့် တစ်ခုတည်းသော အပင်မှာ

ခေါ့နော့စစ်ခေါ် သူဆင်းရဲဂျင်ဆင်းဟုအသိများကြသည့် ဂျင်ဆင်းနှင့်တူသောအာနိသင်ရှိသည့်အပင်တစ်မျိုးသာဖြစ်သည်။သစ်ပင်များထူထပ်၍အရိပ်ရ၍ခြောက်သွေ့သောပါတ်၀န်းကျင်

ကထိုဂျင်ဆင်းတုပင်များကိုတောင်ပေါ်အနှံ့တွင်ပျံ့ကျဲလျက် ပေါက်ရောက်နေစေခဲ့လေသည်၊

သို့သော် တစ်ပင်မျှရှာဖွေတွေ့ရှိရန်ပင် အမြင်အာရုံကောင်းကောင်းဖြင့် အာရုံစိုက်ကြည့်ရှူရန်လိုအပ်ပေသည်။ ဂျင်ဆင်းလောက်အထိတော့အစွမ်းမထက်သော်လည်း ၄င်းတွင် အတော်လေးသိသာသည့်ကုသနိုင်စွမ်းနှင့်ချီကိုအားဖြည့်နိုင်စွမ်းလည်းရှိကာ

အဆုတ်ကိုလည်းအားကောင်းစေသည်။

လက်ထဲတွင် တူးပြီးလက်စ ဂျင်ဆင်းတုများကိုကြည့်ကာရောင်းရမည့်ငွေကိုတွက်ဆကြည့်ရင်းပင် မြောင်ဟယ်မှာ ညောင်းညာကိုက်ခဲမှုများယူပစ်သလိုပျောက်သွားသည့်နှယ်၊

သူက၀မ်းသာအားရဖြင့် ရန်သာ့လန်ကိုပြောရန်ပါးစပ်ကိုဟလိုက်မိစဥ်မှာပင် ရန်သာ့လန်မှာသတိအနေအထားနှင့်ပါတ်၀န်းကျင်ကိုစူးစမ်းနေပြီး နှုတ်ခမ်းတွင် လက်ညှိုးဖြင့်တေ့ကာ တိုးတိုးဟူသောအမူအယာပြလာသည်ကိုမြင်လိုက်ရလေသည်။

"တိုးတိုး တစ်ခုခုရှိနေတယ်"

မြောင်ဟယ်မှာတောင့်တင်းလျက် အသက်ရှူရန်ပင်မေ့သွားသည့်နှယ်၊

ရန်သာ့လန် ရုတ်တရက်ထရပ်လျက် မြောင်ဟယ်ကိုပွေ့ချီလိုက်ရာ ရုတ်တရက်မို့မြောင်ဟယ် အော်မိတော့မတတ်လန့်သွားခဲ့ရသည်။သို့သော်အော်တော့မအော်လိုက်မိချေ။

ထိုသို့မလိုက်ပြီးနောက် ရန်သာ့လန်သည် မြောင်ဟယ်၏ကိုယ်ကိုမြှောက်လျက် သူ၏ကိုယ်တစ်၀က်ကျော်ခန့်မြင့်သော သစ်ပင်၏အကိုင်းကြီးပေါ်သို့လျင်မြန်စွာတင်လိုက်လေသည်။ထိုအပင်ကြီးမှာ သစ်ရွက်များထူထဲစွာဖုံးအုပ်နေပြီး အကိုင်းများကလည်း လူသုံးယောက်ခန့် အတူရပ်လို့ရသည်အထိ တုတ်ခိုင်လေသည်။ ရန်သာ့လန်က မြောင်ဟယ်အား မျက်လုံးဖြင့်ပင် အပင်ပေါ်ဆက်တက်ရန် အချက်ပြလိုက်သည်။ မြောင်ဟယ်မှာလည်း တုန့်ဆိုင်းမနေရဲသည်မို့ အနည်းငယ်တုန်ယင်နေသော်လည်း အပင်ကိုစ၍တက်လိုက်တော့သည်။

ခတ္တမျှအကြာတွင် ရန်သာ့လန်မှာ ခြင်းတောင်းထဲမှ ဓါးကိုပြန်ဆွဲထုတ်လာသည်အားမြင်လိုက်ရလေသည်။ ထိုဓါးမှာသေးသွယ်၍ အဖျားမှာအလွန်ချွန်ထက်သည်။ အမဲလိုက်ခြင်းက ယနေ့အစီအစဥ်တွင်မပါ၀င်သည်မို့ လေးနှင့်မြားကိုယူမလာသည့်တိုင် ရန်သာ့လန်မှာသူ့ကိုယ်သူ ခုခံမှုမဲ့စေလိမ့်မည်မဟုတ်၊

ဓါးမှာရှည်လျားကာ အဖျားချွန်သည်မို့ မိမိအားတိုက်ခိုက်ရန်လာသောသားရဲကောင်များကို ခြိမ်းခြောက်နိုင်သည်။ဓါးကို ကျင်လည်စွာကိုင်လျက်ပင်

ရန်သာ့လန်မှာ အပင်ပေါ်မှ သူအားမော့ကြည့်လိုက်သည်။ ကောငယ်လေး၏မျက်နှာပေါ်မှာ စိုးရိမ်မှုနှင့် ကြောက်လန့်မှုများကိုမြင်လျှင် သူက စိတ်မပူစေရန် နှစ်သိမ့်သောအမူအရာလေးလုပ်ပြလိုက်မိသည်။

ယခုလိုအခြေအနေမျိုးဘ၀တွင်တစ်ခါမှမကြုံဖူးသည့်အားနည်းသည့်ကြက်တစ်ကောင်လိုမြောင်ဟယ်မှာထိုအမျိုးသား၏ အကုန်လုံးက သူ၏ထိန်းချုပ်မှုအောက်မှာရှိသည်ဟူသည့် အမူအယာကိုမြင်လျှင်

ထူးဆန်းစွာပင် စိတ်အေးသွားခဲ့သည်။

မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ လောလောဆယ်သူလုပ်နိုင်သည်မှာလည်း ပါးစပ်ကိုပိတ်လျက် ငြိမ်ငြိမ်လေးနေရန်ပင်မဟုတ်ပါလား၊

အောက်တွင်မူ ရန်သာ့လန်မှာ အသံကိုအာရုံစိုက်နားထောင်ရင်း ခေါင်းကိုစောင်းကြည့်လိုက်သည်။

တောအုပ်မှာ ပကတိတိတ်ဆိတ်လျက် သစ်ရွက်များအကြားလေပြည်တိုးသံသဲ့သဲ့နှင့် ငှက်များ၏ကျီကျီကျာကျာအသံများ၊ ပိုးကောင်များ၏အော်မြည်သံများကိုကြားနေရသည်။

သို့သော် ရန်သာ့လန်မှာ သတိကိုလွှတ်ချလိုက်ခြင်းမရှိပဲ ဓါးကိုခိုင်ခိုင်မာမာဆုပ်က်ုင်လျက် အပင်အောက်တွင် သတိအနေအထားဖြင့် စောင့်နေခဲ့လေသည်။

စိတ်ရှည်မှု၊ ထက်ရှမှုနှင့် ဂရုစိုက်မှုတို့မှာ မုဆိုးတစ်ယောက်တွင်မရှိမနေလိုအပ်သောအရည်အသွေးများပင်

ထိုစဥ်ဘယ်ဘက်မှ လှုပ်ရှားမှုအသံတိုးတိုးကိုကြားလိုက်ရလေသည်။

မြောင်ဟယ် ထိုအခါမှသတိထားမိသော်လည်း ရန်သာ့လန်၏အကြည့်တို့မှာထိုနေရာတွင် မြဲမြံနှင့်နေပြီးသားပင်။

ခတ္တမျှအကြာတွင် ၀က်နှာခေါင်းပေါ်၌အနက်ရောင်အမွှေးများဖုံးနေသော အကောင်မှာပေါ်လာခဲ့တော့သည်။

၄င်းမှာ အပြည့်အ၀အရွယ်ရောက်ပြီးသား ကြံခိုင်သော တော၀က်တစ်ကောင်ပင်ဖြစ်လေသည်။

မြောင်ဟယ်မှာ မည်သည်ကိုမှာမကြားနိုင်မခံစားနိုင်ပင်ဖြစ်သွားမိရသည်၊သို့သော် ရန်သာ့လန်မှာမူ လွန်စွာတည်ငြိမ်နေခဲ့လျက် အနည်းငယ်မျှမလှုပ်ရှားခဲ့ချေ။သူကထိုတော၀က်ကို စိုက်ကြည့်လျက်သားကပင် ညာလက်ကမူ ဓါးကိုကိုင်လျက် ဘယ်လက်ကမူ နောက်ဘက်အိတ်ကပ်ကိုအသာလက်လှမ်းလိုက်ကာ လက်သန်းလောက်အရွယ်ရှိသော ၀ါးကျည်တောက်လေးတစ်ခုကိုထုတ်ယူလိုက်လေသည်။

တော၀က်သည်လည်း၄င်းကိုသတိထားမိပုံဖြင့်

သူ၏ခြေလေးချောင်းလုံးကိုမြေပေါ်တွင်အခိုင်အမာရပ်လျက် ပြေး၀င်ရမလား မ၀င်ရမလား ဆုံးဖြတ်နေပုံပင်၊

အကယ်၍ရန်သာ့လန်သာမလှုပ်ရှားခဲ့လျှင် သူ၏ရှေ့မှအရာက သူ့အတွက်ရန်သူဟုတ်သလားမဟုတ်သလား ခွဲခြားရုံဖြင့်ပြီးသွားပေလိမ့်မည်။

မဟုတ်လျှင်တော့ တော၀က်များမှာ အချိန်ဆွဲနေမည်မဟုတ်ပဲ အားနှင့်၀င်၍ပက်တတ်သည်။ပုံမှန်တွင် လူသားတို့က တော၀က်များ၏ မီနူးတွင်မပါ၀င်သော်လည်း နွေဦးရာသီ၀င်ခါစမို့ ဆာလောင်နေသော တော၀က်တစ်ကောင်အတွက်ရွေးချယ်စရာရှိလိမ့်မည်မဟုတ်၊

ထို့ကြောင့်နှစ်စလုံးမှာ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး အပြင်းအထန်စိုက်ကြည့်နေကြပြီး တိုက်ခိုက်ရန် အသင့်အနေအထားဖြင့်ငြိမ်သက်နေခဲ့ကြသည်။

သို့သော် ကံကောင်းမှုကသူတို့ဘက်တွင်ရှိမနေခဲ့ပုံပင်၊ ရန်သာ့လန်၏ညာဘက်မှရုတ်တရက်တစ်ခုခုပြုတ်ကျထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး သစ်သီးကြွေကျခြင်းဖြစ်ပုံပင်၊

ထိုရုတ်တရက်အသံက တော၀က်အား လှုံ့ဆော်လိုက်လျက် ၄င်းမှာ ချက်ချင်းဆိုသလိုအစွယ်ကိုပင့်လျက် ရန်သာ့လန်ဆီသို့ပြေး၀င်လာတော့သည်။

မြောင်ဟယ်မှာအဖြစ်အပျက်ကြောင့်အလန့်တကြားအော်လိုက်မိသည့်တိုင်၊ ရန်သာ့လန်မှာတော့ ငြိမ်သက်စွာရပ်နေလျက်ကပင် တော၀က်ပြေးလာသော လမ်းကြောင့်တည့်တည့်သို့ ၀ါးကျည်တောက်ကို ပစ်လိုက်လေသည်။ထို၀ါးကျည်တောက်ငယ်လေး မြေပြင်ကိုထိမိသည်နှင့် ထူထဲသော မီးခိုးငွေ့များကိုထွက်လာစေလျက် ပါတ်၀န်းကျင်အားမသဲမကွဲဖြစ်သွားစေသည်။

တော၀က်မှာ ထိုမီးခိုးများအကြားပြေး၀င်ပြီးနောက်တွင် ၄င်းထံမှနာနာကျင်ကျင်အော်ဟစ်သံတစ်ခုထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။သူက ခေါင်းကိုအဆက်မပြတ်ခါယမ်းလျက်ကပင် နောက်ကိုလှည့်၍ပြန်ပြေးတော့သည်။

ထိုအခြေအနေပြောင်းလဲမှုမှာအလွန်မြန်ဆန်လျက် နှစ်စက္ကန့်အတွင်းဖြစ်ပျက်သွားခြင်းပင်၊

မြောင်ဟယ် အသက်ရှူရန်ပင်မေ့လျက် မျောနေမိသည်။

ထိုတော၀က်ထွက်ပြေးသွားပြီးနောက် နောက်ထပ်တစ်နာရီခန့်ထပ်စောင့်ပြီးမှ မြောင်ဟယ်အား အပင်ပေါ်မှဆင်းစေခဲ့သည်။

အဖြစ်အပျက်မှ ထိခိုက်ဒဏ်ရာတစ်စုံတစွရာမှမရလိုက်သော်လည်း မြောင်ဟယ်မှာအလွန်အမင်းဖြူဖျော့လျက်ထိတ်လန့်နေမိဆဲပင်၊ သူကသတင်းများထဲတွင် တော၀က်များကလူကိုခွေ့ရုံသာမက သေသည်အထိ ကိုက်သတ်တတ်ကြကြောင်း မြင်ဖူးခဲ့၍ပင်၊

သူ၏နှလုံးခုန်နှုန်းကိုထိန်းညှိပြီးနောက်

မြောင်ဟယ်မှာ မမေးပဲမနေနိုင်ခဲ့ချေ။

"၀ါးကျည်တောက်ထဲကဘာတွေလဲ"

" ဆေးခန်းကပြင်ပေးလိုက်တဲ့ လှုံ့ဆော်နိုင်တဲ့အမှုန့်တွေ"

"ခင်များအမဲလိုက်တဲ့အခါဒီဟာအပြင်တခြားသုံးတဲ့ဟာရှိလား"

ရန်သာ့လန်တွင်အမှန်တကယ်ကိုအသုံး၀င်သောအရာများစွာရှိသည်ပင်၊ ဤလှုံ့ဆော်သောအမှုန့်များအပြင် ကျည်တောက်အားဖွင့်လိုက်သည်နှင့်မီးထတောက်နိုင်သောအရာများပင်ရှိသေးသည်။

ကြိုးကွင်းတစ်ခု၊ မူးမေ့စေသောဆေး၊လေးနှင့်မြှားအပြင် ရုတ်တရက်ဆိုမြေပြင်ပေါ်သို့ကြဲလိုက်နိုင်သည့် ပင်အပ်အတိုများပင်ရှိသေးသည်။

ရန်သာ့လန်ကဓါးတစ်ချောင်းဖြင့်သာတောင်ပေါ်ကိုတက်ခြင်းမဟုတ်ကြောင်းသိလိုက်သောအခါမှ မြောင်ဟယ် အနည်းငယ် စိတ်သက်သာရာရသွားခဲ့သည်။

"ဒါဆို ခင်များတစ်ယောက်တည်း တော၀က်နဲ့တွေ့ပြီဆို ခင်များလိုက်ဖမ်းမှာလား"

"အင်း.. အခုနကတော၀က်ကသိပ်လည်းမကြီးပါဘူး"

"အာ..ဒါဆိုဒီနေ့ကဘာလို့မဖမ်းခဲ့တာလဲ"

"မင်းကိုတောင်အောက်ကိုပြန်ပို့ရဦးမယ်လေ"

ရန်သာ့လန်ကယခုလေးတင်ထုတ်ယူထားခဲ့သော အမဲလိုက်ကိရိယာများကိုခြင်းတောင်းထဲစနစ်တကျပြန်ထည့်လိုက်ပြီးကျောပေါ်သို့ပြန်လွယ်လိုက်သည်။

ထို့နောက်တွင်မြောင်ဟယ်ထံသို့လက်ကိုဆန့်လိုက်ကာ

"သွားကြစို့"

မြောင်ဟယ်နှုတ်ခမ်းကိုစေ့လိုက်ကာ အမျိုးသားပြောသည်အတိုင်းတသွေမတိမ်းလိုက်နာလိုက်သည်။

ရုတ်တရက်ကြီးသူ၏ရင်ထဲမှာနွေးထွေးလာသလိုပင်'

အိမ်ကိုပြန်ရောက်ချိန်ကစောသေးသည်မို့ ရန်သာ့လန်မှာဒေါ်လေးရန်ဆီသို့အစားအသောက်လဲရန်သွားခဲ့ပြီး မြောင်ဟယ်မှာလည်း ဆေးပင်များကိုသယ်လျက် အထူးမြေဆီလွှာပေါ်တွင်စိုက်ပျိုးရန်မစောင့်နိုင်တော့ချေ။

ထို့အပြင်သူကအပင်များအား မြန်မြန်မညှိုးနွမ်းစေရန် မြေဆီလွှာထံမှာ စွမ်းအင်တချို့စုပ်ယူစေရန်မို့

အကြာကြီးစောင့်ရန်မလိုချေ။

သို့သော်မြေကြီးကိုစိုက်ကြည့်နေရင်း မြောင်ဟယ်မှာ တဖြည်းဖြည်းပျင်းလာတော့သည်။

သူဒီနေ့ထပ်မံကာကွယ်ခံလိုက်ရပြန်ပြီ၊

အပင်ပေါ်မှတဆင့်မြင်ရသော ရန်သာ့လန်၏နောက်ကျောမှာ သူ၏အမြင်အာရုံထဲမှထွက်မသွားခဲ့ချေ။

ကွင်းပြင်ထဲ၌အပင်များမှာ အမျိုးအစား ခွဲခြားထားခြင်းမရှိပဲ အတူတကွရောနှောစိုက်ပျိုးခံထားရလေသည်။၄င်းမှာမသိလျှင် ဖြစ်သလိုစိုက်ထားပုံပင်၊

၄င်းမှာလည်းအကြံအစည်နှင့်ပင်ဖြစ်သည်။

ဤနည်းဖြင့် မြောင်ဟယ်ကအထူးမြေဆီလွှာပေါ်တွင် တစ်ခုခုစိုက်ပျိုးလိုသည့်အခါတိုင်း အရမ်းသိသာတော့မည်မဟုတ်ချေ။ အာရုံစိုက်၍စောင့်ကြည့်မနေလျှင် မည်သူမျှသတိထားမိလိမ့်မည်မဟုတ်၊

ဤကဲ့သို့ ခိုးကြောင်ခိုး၀ှတ်ဖြင့် လျှို့၀ှတ်ချက်များထားရှိနေပြီး ရန်သာ့လန်ဆီမှလည်း ကာကွယ်မှုကိုငြိမ်ခံနေမိသည်ဟူသော အတွေးကိုတွေးမိလျှင်

သူ၏ရင်ထဲအပြစ်ရှိစိတ်တို့မဖြစ်မ်ပဲမနေနိုင်ခဲ့ချေ။

ဒါမှမဟုတ် ဒီအတိုင်းပဲ..

ထိုစဥ်မှာပင် တံခါးခေါက်သံမြည်လာသည်မို့

မြောင်ဟယ် လက်ကိုခါလျက် ဘေးတွင်လှဲနေသော သာ့ပိုင်ကိုလှမ်း၍ပွတ်သပ်လိုက်လေသည်။

သူကထရပ်လိုက်လျက် ခြံ၀သို့သွားကာ သာ့လန်ကိုကြိုဆိုရန်ပြင်လိုက်သော်လည်း ပြန်လာသည်က သာ့လန်တစ်ဦးတည်းမဟုတ်ခဲ့ချေ။ သာ့လန်ထက်အနည်းငယ်ပိုပုသောအမျိုးသားတစ်ဦးကသူ၏ဘေးတွင်ရပ်လျက်ရှိနေခဲ့သည်။ ထိုအမျိုးသားမှာ ၀ိုင်းစက်သောမျက်လုံးများကို ထူထဲသောမျက်ခုံးများဖြင့်ဘောင်ခတ်ထားလျက် ကြည့်ကောင်းသောမျက်နှာသွင်ပြင်များရှိကာအသားကတော့အတန်ငယ်ညိုလေသည်။

ထိုလူမှာရန်သာ့လန်၏ပုခုံးကိုဖက်လျက် ရွှန်းရွှန်းဝေအောင်စကားတွေဖောင်ဖွဲ့နေသည်မှာ ရန်သာ့လန်၏

တုန့်ပြန်မှုမရှိသော မထုံတက်တေးမျက်နှာကို ရိုးနေသည့်နှယ်၊ နှစ်ဦးသားမှာ အတော်ရင်းနှီးပုံရလေသည်။

၄င်းကိုမြင်လျှင် မြောင်ဟယ်သည် ယခင်ကပင်သူ၏ရင်ထဲတွင်ရှိနေခဲ့သော သံသယများအား ပြန်လည်သတိရလာတော့သည်။

နောက်ပိုင်း မြောင်ဟယ် သူ၏မှတ်ဉာဏ်များအကြား ရှာကြည့်လိုက်ချိန်တွင် ထိုသူမှာ မြောင်ချမ်းဟုခေါ်ပြီး ရန်သာ့လန်နှင့်အတူမွေးဖွားခဲ့သော လူငယ်လေးတစ်ဦးဖြစ်သည်။ မြောင်ချမ်း၏မိခင် ရှီရူချင်းနှင့် ရန်သာ့လန်၏မိခင်ရှီယွီတို့မှာ ဘေးအနားရှိရွာ ရှီကျားရွာမှဖြစ်ကာ သူတို့နှစ်ဦးစလုံးမှာ လက်မထပ်ခင်ကတည်းက အချင်းချင်းရင်းနှီးကြသည်။ မြောင်ချမ်း၏မိခင်မှ မြောင်ကျားရွာသို့ ပထမဆုံးလက်ထပ်ဝင်ရောက်သွားခဲ့ပြီး ရန်သာ့လန်သည်လည်း လက်ထပ်ဝင်လာခဲ့သည်။ ရလဒ်အနေဖြင့် အနှီသူငယ်ချင်းနှစ်ဦး၏ဆက်ဆံရေးမှာ ပို၍ကောင်းမွန်လာခဲ့ကာ ရန်သာ့လန်သည်လည်း ငယ်စဉ်အချိန်မှစ၍ မြောင်ချမ်းနှင့်ရင်းနှီးခဲ့ပြီး မြောင်ချမ်း၏မိခင်ကို အရီးချင်းဟူ၍ ခေါ်ဆိုခဲ့သည်။ ထို့ထက်ပိုသည်မှာ သာ့ပိုင်သည်လည်း မြောင်ချမ်းတို့မိသားစု၏ အိမ်မွေးကြောင်ပေါက်လေးသဖွယ်ဖြစ်လာခဲ့လေသည်။

အသေအချာပင် ရန်သာ့လန်၏ဆွေမျိူးမိတ်သင်္ဂဟများပါဝင်လာသည်နှင့် မြောင်ဟယ့်အဖို့ မျက်စိပသာဒဖြစ်နေလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။

မြောင်ဟယ်အရှေ့ခြံဝန်းစီသို့ ဖြတ်လျောက်လာသည်နှင့် မြောင်ချမ်း၏မျက်နှာမှာ ချက်ချင်းဆိုသလို ပြောင်းလဲသွားကာ “ ဘာလုပ်နေတာလဲ…” ဟူ၍မေးလာခဲ့သည်။ ယခင်အချိန်များတွင် ထိုသူမှာ သူလာသည်နှင့် အိမ်ထဲတွင်သာ ပုန်းအောင်းနေခဲ့သော်လည်း ယနေ့တွင်မူ အပြင်သို့ထွက်လာသောကြောင့် တစ်စုံတစ်ယောက်ကို နှုတ်ဆက်ရန်လာသည်လားဟု မြောင်ချမ်းတွေးမိသွားသည်။

မြောင်ဟယ် မြောင်ချမ်းကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ရန်သာ့လန်ကို နှုတ်ဆက်လိုက်သည်

“ ပြန်ရောက်လာပြီလား… ‌ဧည့်သည်တွေလည်း ပါလာတာပဲ..”

ရန်သာ့လန် ပြန်မဖြေနိုင်ခင်မှာပင် မြောင်ချမ်းမှ နှာခေါင်းရှုံ့ကာ ပြောလာသည် “ ပြန်ရောက်လာပြီ… ဧည့်သည်ပါတယ်တဲ့လား…ရယ်လိုက်ရတာ မင်းကလူတွေကို တကယ်ကြီးမျက်နှာပြောင်တိုက်ရဲတာပဲ… အရင်ကလုပ်ခဲ့တဲ့ လုပ်ရက်ဆိုးတွေကိုကြ ပြန်မစဉ်းစားချင်တော့‌ဘူးပေါ့လေ…”

ရန်သာ့လန် သူ၏လက်များကို မြောင်ချမ်း၏ပခုံးပေါ်တွင်တင်ကာ မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် ပြောလိုက်မိသည် “ ချမ်းဇီ သည်လိုမပြောပါနဲ့…”

သူ မြောင်ချမ်း၏ မြောင်ဟယ်အပေါ်ဆက်ဆံပုံကို မေ့လျော့သွားခဲ့သည်။ နောင်အချိန်များတွင် သူ အိမ်သို့ ဧည့်သည်ခေါ်မလာသင့်တော့ပါ…

“ ဘာတွေပြောနေတာလဲ.. ဘာကိုသည်လိုမလုပ်ရမှာလဲ…” မြောင်ချမ်းမှာမူ သူနားကြားမှားသွားသည်ဟုပင် ထင်မိသွားရသည်။

“ ငါပြောတာက သည်လိုမလုပ်ပါနဲ့လို့…” ‌ရန်သာ့လန် ရှန်းမြောင်ချမ်းကို ကြည့်ကာပြောလိုက်သည်။

“ ဒါပေမယ့် အရင်တုန်းကဆိုရင်…” မြောင်ချမ်း ထိတ်လန့်သွားရပြီး ပါးစပ်ပင်ပွင့်ဟထားမိသည်။ သူ ယခင်က မည်သည့်အချိန်ကမှ ထိုကဲ့သို့မျက်နှာပြောင်လှသည့် မြောင်ဟယ်ကြောင့် မသီးသွားခဲ့ရဖူးပေ။ ရန်သာ့လန်ရှေ့တွင် မြောင်ဟယ်ကို သူများစွာ ကြိမ်းမောင်းခဲ့ဖူးသော်လည်း ယခုကဲ့သို့ ထိုသူ၏ဘက်မှ ‌ရန်သာ့လန်ဝင်ပြောပေးလာခြင်းမျိုးမူ တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှ မကြုံတွေ့ခဲ့ဖူးချေ။

“ နောက်ကြရင် မလုပ်နဲ့တော့…” ရန်သာ့လန် အသံကို အနည်းငယ်မြှင့်ပြောလိုက်သည်။

မြောင်ချမ်းမှာမူ ကြောင်အနေမိဆဲပင်။ ခဏအကြာ၌ သူအသိပြန်ဝင်လာပြီး ရန်သာ့လန်၏ပါးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲကာ မေးလိုက်သည် “ မင်းကသာ့လန်လား… တကယ်ကြီး သာ့လန်ကော ဟုတ်ရဲ့လား…”

မြောင်ဟယ်၏မျက်လုံးများမှာမူ အနည်းငယ်ဝိုင်းစက်သွားရသည်။ သူဤနေရာသို့ ရောက်ပြီးနောက်ပိုင်း အမျိုးသားများကြားတွင် ထိုမျှအထိ ရင်းနှီးကြခြင်းမျိုးကို မတွေ့ဖူးခဲ့ပေ။

ရန်သာ့လန်မှာမူ အသားကျနေပုံပင်။ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် မြောင်ချမ်း၏လက်ကို ဖမ်းကိုင်ထားပြီး ကျန်တစ်ဖက်မှ ဘမ်းမုန့်

ကိုမြောင်ဟယ်ထံလှမ်းပေးလိုက်သည် “ ယူပြီးအထဲကိုဝင်တော့.. ငါ ချမ်းဇီနဲ့စကားပြောလိုက်ဦးမယ်…”

မြောင်ဟယ်တစ်ချက်ခတ်လိုက်သော်လည်း နာနာခံခံဖြင့် အိုး ဟူသာ အသံပြန်ပေးလိုက်လေသည်။

Prev Next