အပိုင်း ၁၃

ဂုဏ်မြင့်သူရယ်

အပိုင်း ၁၃

သူ့ခေါင်းထဲသို့ သွေးများ တဟုန်ထိုး ပြေးဝင်လာပြီး အတွေးများ ကင်းစင်သွားသည်။

ယဲ့အန်း၏ မျက်လုံးများ ပြူးကျယ်သွားကာ သူမရင်ဘတ်ကို ကွက်ခနဲ စိုက်ကြည့်လိုက်သည်...  ၎င်းပေါ်တွင်လက်ဖဝါးကြီးရှိနေသည်။

ရှဲ့ရှောသည်မမြင်နိုင်သောကြောင့် သူမသည် သက်တောင့်သက်သာဖြင့် နေထိုင်လာခဲ့သည်။ အိမ်ထောင်ကျပြီးနောက်တွင် သူမသည် လည်ပင်းအနိမ့်ပိုင်းနှင့် spaghetti ကြိုးဖြင့် ညအိပ်ဝတ်စုံကို ၀တ်ဆင်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ရှဲ့ရှော လက်ရောက်လာသောအခါ၊ သူသည် ဗလာကျင်းသော အသားကို ထိလုနီးနီးဖြစ်သည်။

အခန်းထဲတွင် အသက်ကင်းမဲ့အောင် ငြိမ်သက်နေပြီး လေထုသည် တုံံ့ဆိုင်းနေသည်။

မျက်မမြင်တစ်ဦးကို သူမ လက်ရွယ်၍ မရချေ။

သို့သော် သူမသည် ဒီလို အဆုံးသတ်ချင်ခဲ့ခြင်းမဟုတ်ပေ။

အဆုံးတွင် သူမသည် ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး သူ့ကိုကြုံသလို ပစ်ချလိုက်သည်။

ရှဲ့ရှောခေါင်းကိုထိသွားသည်။ ခေါင်းအုံးကို ဖမ်းကိုင်လိုက်ပြီး သူ့အမူအရာကို ဖုံးကွယ်လိုက်သည်။

သူသာ အဲဒါကို ထိမိလိုက်ရင်တော်သေးတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ဘာလို့ကိုင်လိုက်ရတာလဲ။

ရှင်က မုန့်သားတွေလို ကိုင်လိုက်တယ်၊ နယ်တောင်နယ်လိုက်သေးတယ်။

သူ့အပြစ်ကြောင့် ရှဲ့ရှောက မတုံ့ပြန်ခဲ့ပေ။ သူ့နှုတ်ခမ်းများကိုဖိပိတ်ရင်းပြောသည်။ “အိပ်ရအောင်။ ငါ မနက်ဖြန်  ကျုံးဖူကို ဖုန်းဆက်ပြီး မင်းကို ကူညီခိုင်းလိုက်မယ်။"

ခေါင်းအုံးကို ဘေးမှာချထားပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကို လှဲအိပ်ရန် ‌ရွှေ့လိုက်သည် ။

ယဲ့အန်းသည် မှင်သက်စွာ ကြည့်လိုက်သည်။ ကျုံးဖူ?

သူမ မှန်ကန်စွာ မှတ်မိပါက၊ ၎င်းသည် သူ၏ လက်ထောက်ဖြစ်ပုံရသည်။

သူမအသိပြန်ဝင်လာပြီးနောက် ယဲ့အန်းသည် စိတ်လျော့ပြီး မသေချာစွာမေးလိုက်သည်။ “ရှင်… ကျွန်မကို တကယ်ကူညီမလို့လား”

ရှဲ့ရှောက သူမကို ‌ကျောပေးကာကာ တုံ့ပြန်မှု မရှိခဲ့ပေ။

သူ့ရင်ဘတ်ကို ထိရုံပဲ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူတို့လက်ထပ်ပြီးသားလေ။ ပြဿနာ ကြီးကြီးမားမားတော့ မဟုတ်ပါဘူး။

     —

နောက်တစ်နေ့။

ယဲ့အန်းသည် မနေ့ညက မပြီးပြတ်လိုက်သည့်ကိစ္စကို သတိရလိုက်သည်။ မနက်စာစားပြီးနောက် သူမ စိတ်မရှည်စွာ  ရှဲ့ရှောကို မျက်နှာမူပြီး လေးလေးနက်နက်မေးသည်။ "မနေ့ညက ကတိပေးခဲ့တာကို ရှင်မမေ့သေးဘူး မဟုတ်လား"

ရှဲ့ရှောက သူမကို ဖုန်းနံပါတ်တစ်ခုရွတ်ပြသည်။ “ဒါက ကျုံးဖူ ရဲ့နံပါတ်၊ သူ့ကိုခေါ်ပါ။"

ယဲ့အန်းသည် သူ့ဖုန်းကို အမြန်ဆွဲယူကာ နံပါတ်ကို ခေါ်လိုက်သည်။

"ဟလို။"

"ကျုံးဖူ၊ ငါပါ"

ရှဲ့ရှော၏အသံကိုကြား၍ ကျုံးဖူ အနည်းငယ် ထိတ်လန့်သွားသည်။ သူဖုန်းမဆက်တာ အတော်ကြာခဲ့ပြီ။

"ဥက္ကဌ ရှဲ့"

ရှဲ့ရှော - "ဒါက ငါ့ဇနီးရဲ့ဖုန်းပဲ။ သူ့မှာ မင်းရဲ့အကူအညီလိုနေတဲ့ ကိစ္စတစ်ချို့ရှိတယ်။"

သူ့ပါးစပ်မှ ထွက်လာသော “ဇနီး” ဆိုတဲ့ စကားလုံးက သူမကို ထိတ်လန့်စေသည်။ ယဲ့အန်း သည် နူးညံ့သော နံနက်ခင်းအလင်းရောင်ဖြင့် မီးမောင်းထိုးပြထားသည့် အေးစက်သော ဘေးဖက်ရုပ်ရည်ကို ကြည့်၍ သူမ နှံလုံးခုန်နှုန်း ကမောက်ကမဖြစ်သွားသည်။

ဒီဗားရှင်းက သူ့ကို ဒရမ်မာတစ်ခုမှ လွှမ်းမိုးကြီးစိုးတဲ့ ဥက္ကဌတစ်ယောက်ပုံစံ ဖြစ်လာစေတယ်လို့ သူမ တွေးနေရုံနဲ့ သူမကို နှလုံးခုန်မြန်လာစေသည်။

ယဲ့အန်း၏ နှလုံးသားသည် ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ခုန်‌ပေါက်နေသည်။

ဘယ်မိန်းကလေးက မူရင်း ‌မေရီဆူး ကဲ့သို့ ချောမောပြီး အာဏာရှိသော ဥက္ကဌတစ်ယောက်၏ အချစ်ကို မခံချင်ပဲနေမှာလဲ။

သူမ စိတ်ကူးယဥ်နေစဉ် ရှဲ့‌ရှောက ခေါင်းကို လှည့်လိုက်သည်။ "မင်းဘာပဲလုပ်ချင်​လုပ်ချင်​ သူ့ကို​အသိပေးလိုက်ပါ"

သူ၏ လျစ်လျူရှုသောလေသံသည် သူမကို ပိုးသတ်‌ပေးလိုက်သည် - ဤသူသည် စိတ်ခံစားမှုမရှိသော အမျိုးသားဖြစ်သည်။ နင် အဲဒါကို မစဉ်းစားရဘူး၊မဖြစ်နိုင်ဘူး။

သူမဖုန်းကိုပြန်ယူကာ ကျုံးဖူနှင့် စတင်ဆွေးနွေးခဲ့သည်။

—

ကျုံးဖူသည် အလွန်လျင်မြန်သည်။ ညနေ ၅ နာရီခန့်တွင် ယဲ့အန်းသည် anime ကို သူတို့ထံ လက်မှတ်ရေးထိုးပြီး ယဲ့အန်းသည် ဇာတ်ဆောင်နေရာကိုရထားကြောင်း ရှန်းချွမ်၏ စာသားကို လက်ခံရရှိခဲ့သည်။

ရှန်းချွမ်သည် ထိုသို့သော အလှည့်အပြောင်း ဖြစ်ရသည့် အကြောင်းရင်းကို မသိသော်လည်း သူ စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။ “မင်းရဲ့ လက်ရှိ ဇာတ်ညွှန်းနဲ့ အစမ်းလေ့ကျင့်နေစရာ မလိုတော့ဘူး။ ယိမြောင်ရဲ့ အသံက ပြီးခဲ့တဲ့ရက်ပိုင်းအတွင်း ပိုသက်သာလာတော့ သူမကိုပဲပေးလိုက်ပါ။ anime အတွက်ပြင်ဆင်ပါ။"

ယဲ့အန်းက ပြုံးပြီး သဘောတူလိုက်သည်။

မကြာခင်မှာပဲ ရှီရွှမ်းရွှမ်းက စာတိုတစ်စောင် ပေးပို့လာသည်။

ရှီရွှမ်းရွှမ်း - [!!!]

ရှီရွှမ်းရွှမ်း - [“Pharmacist” အတွက် စာချုပ်ကို လက်မှတ် ထိုးလိုက်တဲ့အကြောင်း သတင်းကြားလိုက်ရတယ်။ ဒါက နင့်ခင်ပွန်းနဲ့ပက်သက်လား။]

ယဲ့အန်း - [နင်ဘယ်လိုထင်လဲ။]

ယဲ့အန်း - [smirking.jpg]

ရှီရွှမ်းရွှမ်း - [သူမ၏ဘုန်းအာနုဘော်သည် တန်ခိုးကြီးသည်။]

ရှီရွှမ်းရွှမ်း - [kneeling.jpg]

ရှီရွှမ်းရွှမ်း - [နင့်ရဲ့ခင်ပွန်းက ဘယ်သူလဲ။ သူက အရမ်းအစွမ်းထက်တယ်။]

ရှီရွှမ်းရွှမ်း - [curious.jpg]

ယဲ့အန်းသည် မနီးမဝေးတွင် ငြိမ်သက်စွာ ထိုင်နေသော ထိုလူကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူမက ပြုံးပြီး ပြန်ပြောသည်- [သူက ချမ်းသာပြီး သြဇာကြီးမားတဲ့ သခင်လေးတစ်ဦးဆိုတာ ငါပြောပြီးပြီ မဟုတ်လား။]

ရှီရွှမ်းရွှမ်း - [အိုး! စကားလုံးထောင်ပေါင်းများစွာနဲ့ ဇာတ်ညွှန်းကို ရုတ်တရက် တွေးလိုက်မိတယ်။ ချမ်းသာပြီး အစွမ်းထက်တဲ့ သခင်လေးသည် သူ့ဇနီးကို နေ့စဉ် ဖူးဖူးမှုတ်ထားသည်။]

ရှီရွှမ်းရွှမ်း - [OMG! သူမနောက်မှ ပြေးသင့်သလား။ သူကနောက်က လိုက်နေတာလား။]

ယဲ့အန်း - […]

ထွက်ပြေးဖို့ စိတ်ကူးကို ဘာကြောင့် ပြင်းပြင်းထန်ထန် စွဲလန်းနေရတာလဲ။

  —

ထိုညတွင် ယဲ့အန်းသည် အထူးကောင်းမွန်သော စိတ်အခြေအနေရှိနေသည်။ ရှဲ့‌ရှောကိုညမြင်လိုက်ရုံနှင့် သူ့အရောင်အဝါမှာ ပို၍တောက်ပနေသည်။

သူမသည် သူရေချိုးရန်အတွက် ရေနွေးကိုဖွင့်ကာ စိတ်အေးချမ်းစေသော Essential Oils များကိုပင် ထည့်ခဲ့သည်။

ရှဲ့‌ရှောသည် သူမ၏လှုပ်ရှားမှုများကို ခံစားချက်မဲ့စွာနားထောင်နေသည်။

“ရေသွားချိုး၊ ညဘက် အိပ်ပျော်ဖို့ ပိုလွယ်လာလိမ့်မယ်။” ရေချိုးခန်းထဲမှ ရနံ့တစ်ခုထွက်လာသည်။ သူမ၏ အသံသည် နူးညံ့လှသည်။ "ကျွန်မ အပြင်မှာပဲ ရှိနေမယ်။ ရှင်အကူအညီလိုရင် ကျွန်မကိုခေါ်လိုက်ပါ။"

ထိုလူသည် မဝံ့မရဲ အမူအရာဖြင့် နှုတ်ဆိတ်နေဆဲဖြစ်သည်။

ယဲ့အန်းက စိတ်မဆိုးချေ။ ရေချိုးခန်းထဲမှ မထွက်မီ သူ့ကို တစ်ချက် လှမ်းကြည့်သည်။

ရေချိုးခန်းမှ ထွက်လာပြီးနောက် ယဲ့အန်းသည် ဘောပင်နှင့် မှတ်စုစာအုပ်ကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ ဆိုဖာပေါ်တွင် ထိုင်ကာ သူမ၏ ရေတိုအစီအစဥ်ကို ပြင်လိုက်သည်။

အဘိုးပြောတာ မှန်တယ်၊ ရှဲ့‌ရှော စိတ်ပြေလျော့စေရန် ကူညီနိုင်မည့် စိတ်ကူးတစ်ခုကို သူမ တကယ်စဉ်းစားဖို့ လိုအပ်နေသည်။ လက်ရှိသူ့စိတ်အခြေအနေသည် အဆိုးမြင်လွန်းသည်။

ထို့အပြင် ရှဲ့ မိသားစုသည် သူ့မျက်လုံးကို ကုသနိုင်သော ဆေးဘက်ဆိုင်ရာအဖွဲ့ကို ရှာဖွေရန် ဘယ်သောအခါမှ လက်မလျှော့ခဲ့ပေ။ အခွင့်အလမ်းများနည်းပါးသော်လည်း မျှော်လင့်ချက်ရှိခြင်းက အခွင့်အလမ်းများကို တိုးစေမည်ဖြစ်သည်။

သူနဲ့လက်ထပ်ပြီးသားဖြစ်၍ သူ့အနာဂတ်အတွက် အစီအစဉ် ဆွဲသင့်သည်။ ဒီလိုမှမဟုတ်လျှင် ရှဲ့ပိုင်ယန် ဟာ တစ်နေ့တွင် သူ့အာဏာဆုံးရှုံးသွားခဲ့လျှင် ရှဲ့ မိသားစုသည် တခြားသူ၏လက်ထဲသို့ ရောက်သွားမည်ဖြစ်ပြီး သူမရဲ့ကံကြမ္မာသည်လည်း ကောင်းနိုင်လိမ့်မည်မဟုတ်။

ကွာရှင်းရန် လျှောက်ထားပါက ငွေအနည်းငယ်သာ ရနိုင်မည်သာမက သူမ၏ စက်ဆုတ်ဖွယ် လုပ်ရပ်အတွက် အခြားသူများ၏ ဝေဖန်ခြင်းကို ခံရမည်ဖြစ်သည်။

သို့ပါက သူမ အရှုံးဖြစ်သွားလိမ့်မည်!

အရာရာကို စဉ်းစားပြီးနောက် ယဲ့အန်းသည် ခေါင်းကို ကုတ်လိုက်သည်။ သူမ၏ အတွေးအကြံအစည်များကို လမ်းကြောင်းပြန်တည့်ကာ သူမ၏ အစီအစဉ်များကို စတင်ရေးသားခဲ့သည်။

အဆင့် ၁ - ဘယ်လိုနည်းလမ်းပဲဖြစ်ဖြစ်၊ သူ့ကို အိမ်မှာ ချော့ပေးပါ။

အဆင့် ၂ - သူ့စိတ်နေစိတ်ထားကို ထိန်းညှိပေးပြီး ပြန်ကောင်းလာဖို့ မျှော်လင့်ချက်ပေးပါ။

အဆင့် ၃ -…

—

ညအမှောင်တွင် လသည် ပြတင်းပေါက် အပြင်ဘက်တွင် ညင်သာစွာ ထွန်းလင်းတောက်ပနေပြီး အခန်းတွင်းရှိ အလင်းရောင်နှင့် ရောနှောနေသည်။ အလွှာများ ရောနှောခြင်းသည် အိပ်မက်ဆန်သော လေထုကို ဖန်တီးပေးသည်။

အမျိုးသမီးသည် ခေါင်းငုံ့ကာ တင်ပျဉ်ခွေထိုင်နေသည်။ သူမ၏အမူအရာသည်အလွန်အာရုံစိုက်ထားသည် - သူမ၏ ရှည်လျားသော မျက်တောင်များသည် ရွှန်းစို တောက်ပမှုကို ထင်ဟပ်စေသည်။

ငြိမ်သက်နေသော အခန်းထဲတွင် စာရွက်နှင့် ဘောပင်သံက ကြည်လင်နေသည်။

ခဏအကြာတွင် သူမနောက်မှ အသံတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာသည်။

ရှဲ့ရှောသည် ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်လာပြီး အခန်းသည် ပုံမှန်ထက်ပို၍ ငြိမ်သက်နေသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည်... သူအိမ်ထောင်မပြုမီက တစ်ကိုယ်တည်းနေထိုင်သည့်အချိန်သို့ ပြန်ရောက်သွားသကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရသည်။

လွန်ခဲ့သည့် ရက်အနည်းငယ်အတွင်း ယဲ့အန်သည် အလွန်အမင်း ဆူညံနေခဲ့သည်။ မူလက ဆူညံသလို ရှိခဲ့သော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် ၎င်းကို ကျင့်သားရလာခဲ့သည်။

အတွေးအာရုံတွင်နစ်မွန်းနေစဥ် သူသည် အမှတ်တမဲ့ ကုတင်ဘေးမှ စားပွဲကို တိုက်မိ၍ လဲကျလုနီးပါးဖြစ်သွားသည်။

ယဲ့အန်းသည် ဆူညံသံကို မျှော်ကြည့်ကာ သူမ၏ ဘောပင်ကို အလျင်အမြန် ပစ်ချလိုက်ပြီး ပြေးသွားခဲ့သည်။ "ရှင် ရရဲ့လား?"

ရှဲ့ရှောသည် သူမ၏လက်ကို ဆန့်တန်းလိုက်သောလက်ကို ဖယ်ထုတ်လိုက်ပြီး စကားတစ်ခွန်းမပြောဘဲ ကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်လိုက်သည်။ သူ့အမူအရာက မှုန်ကုပ်နေသည်။

ယဲ့အန်းသည် သူ၏ တုံ့ပြန်မှုကို မြင်ပြီး သွားရမည့် ခရီးမှာ ဝေးနေသေးသည်ဟု ခံစားမိသည်။ သူမ တိတ်တိတ်လေး သက်ပြင်းချလျက် တစ်ဖက်သို့လှည့်ကာ ရေချိုးရန် အဝတ်အစားများကို ဆွဲယူလိုက်သည်။

ရှဲ့ရှောသည် မျက်လုံးဖွင့်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွင် ငြိမ်သက်စွာ ထိုင်နေသည်။

ရေချိုးခန်းထဲမှ ရေသံ၊ ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်မှ လေတိုက်သံများနှင့် သစ်ရွက်များ လေယူရာ လှုပ်ရှားနေသံ... အဆုံးမဲ့ အမှောင်ထုကို သူမြင်နေရပြီး အသေးငယ်ဆုံးသောအသံများသည်ပင် ကြည်လင်ပြတ်သားနေသည် ။

နေ့နှင့်ည ကွာခြားမှု မရှိခဲ့ပါ။

ခြေထောက်မှ ဒဏ်ရာသည် ကိုက်ခဲနေပြီး လက်ရှိ ရှက်ရွံ့မှုကို သတိရစေသည်။

အချိန်အတော်ကြာပြီးနောက် ရေကျသံရပ်သွားပြီး ခြေသံများက အိပ်ခန်းထဲသို့ ပြန်ရောက်လာသည်။

ရှဲ့ရှောက မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။ "မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ?"

ယဲ့အန်းသည် ဆေးဆီယူကာ သူ့နံဘေးတွင် ဒူးထောက်လိုက်သည်။ သူ၏ အေးစက်သော အမူအရာကို မြင်ရန် သူမ မော့ကြည့်ကာ သဘောကျကြည်နူးမိသွားသည်။

အရွယ်ရောက်ပြီးသားယောက်ျားတစ်ယောက် အနေဖြင့် သူသည်အဘယ်ကြောင့် အခွင့်ကောင်းယူခြင်း ခံနေရသကဲ့သို့ ပြုမူနေသနည်း။

ယုတ်မာသော ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် ခြေထောက်ကို လက်ချောင်းထိပ်များဖြင့် တက်ရန် လက်ညိုးနှင့် လက်ခလယ်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်သည်။ သူမသည် သူ့ဘက်သို့ ယိမ်းကာ သူမ၏ အသံသည် နူးညံ့ပြီး နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းလှသည်။

“ယောက်ျား.... ၊ ဒီညက အရမ်းသာယာတာပဲ။ ကျွန်မတို့... တစ်ခုခုလုပ်ကြမလား"

သင်းပျံ့သောရနံ့တစ်ခု ပျံ့လွင့်နေပြီး ထုံးထားသော ဆံပင်များသည် သူ့ခြေထောက်များပေါ် ပြုတ်ကျသွားသည်။ “မပြီးနိုင်သေးဘူးလား” ဟု ရုတ်တရက် မေးလိုက်ရာ သူ့မျက်နှာမှာ မည်းမှောင်နေသည်။

ယဲ့အန်း တုံ့ဆိုင်းသွားသည်။ သူ၏ ဆိုလိုရင်းကို သူမ သဘောပေါက်သောအခါ ရယ်မောလိုက်ပြီး “အားလုံးပြီးသွားပါပြီ။ Brilliant Dreams က ကျွန်မတို့နဲ့ စာချုပ်ချုပ်ဖို့ အချိန်စီစဉ်ထားပြီးသားပါ။”

ရှဲ့ရှောက မာထန်သောမျက်နှာထားနှင့် ပြန်ပြောသည်။ "ပြီးသွားပြီဆိုတော့ စိတ်လျော့လိုက်တော့"

သူပြောသည့်အတိုင်း ခြေထောက်ကို ရွှေ့ကာ လှဲအိပ်ရန် ပြင်ဆင်သည်။

ယဲ့အန်း - "???"

ယဲ့အန်း အသက်ရှုရခက်နေသည် - ဒီလူက ဘာလို့ဒီလောက်ပျင်းစရာ‌ကောင်းရတာလဲ။

သူမ၏ အဓိကပြဿနာများထဲမှ တစ်ခုကို ကူညီဖြေရှင်းပေးခဲ့သည်ကို သတိရလျက် ယဲ့အန်းသည် ဒေါသကို ထိန်းကာ သူ့ခြေထောက်ကို ဆောင့်ဆွဲလိုက်သည်။

ရှဲ့ရှောက ဆွဲယူချင်သော်လည်း သူ့ကို ရုတ်တရက် သူမကချုပ်ထားသည်။ "မလှုပ်နဲ့!"

“ရှင့်ခြေထောက်တွေမှာ ဒဏ်ရာတွေ ပြည့်နေပေမယ့် ရှင်က အဲ့တာတွေကို ကုသဖို့ ဘယ်သူ့ကိုမှ ခွင့်မပြုဘူး” ယဲ့အန်းက သူ့ခြေထောက်ပေါ် ဆေးဆီများလောင်းချကာ ပွတ်တိုက်ရင်း သူ့ကို ဆူပူနေသည်။

ရှဲ့ရှောသည် စကားလုံးများ ‌ပျောက်ဆုံးနေပြီး အချိန်အတော်ကြာအထိ မလှုပ်ရှားနိုင်ပေ။

"ဖိအားက အနေတော်ဖြစ်ရဲ့လား" ယဲ့အန်းသည် မော့ကြည့်လိုက်ပြီး အနည်းငယ်နှိပ်နယ်ပြီးနောက် မေးလိုက်သည်။

ရှဲ့ရှောသာ မျက်မြင်မဟုတ်လျှင် တောက်ပသောမျက်လုံးများကို သူမြင်ဖူးလိမ့်မည်။

"နာနေရင် ခဏလောက် လျစ်လျူရှုထားလိုက်ပါ"

တုံ့ပြန်မှုကို မစောင့်ဘဲ ယဲ့အန်းက ဆက်၍ ပွတ်သပ်နေသည်။ သူမ၏ ရှည်လျားသော ဆံပင်များသည် သူမ၏ ပခုံးပေါ်မှ ပြုတ်ကျကာ သူမ၏ လှပသော ပါးပြင်များနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်နေသည်။

ဆေးဆီရနံ့က တဖြေးဖြေး ပျံ့နှံ့သွားပြီး ဒဏ်ရာရသော နေရာများမှ တဖြည်းဖြည်း ပူလာကာ သူ့ခြေလက်များ အနှံ့ ပျံ့သွားသည်။

အလင်းရောင်သည် နွေးထွေးမှုအချို့နှင့်အတူ သူ့မျက်နှာပေါ်သို့ ကျလာသည်။ ရှဲ့ရှော၏ အကြည့်များသည် မှုန်ကုပ်နေပြီး မျက်တောင်များ လှုပ်ခပ်နေသည်။

၎င်းသည် anime တစ်ခုအတွက် အသံသွင်းခြင်းအပိုင်းမျှသာ မဟုတ်ပါလား။ ဤအဆင့်အထိ နှစ်မြှုပ်ထားရန် လိုအပ်ပါသလား။

အမှောင်ထုထဲတွင် လေကို ခပ်ဖွဖွရှူသွင်းရင်း အတိတ်မှ မိမိချစ်ရသူတွေအပေါ် ကျေနပ်စေသည့် ဇနီးမယားတွေအကြောင်း ရုတ်တရက် တွေးလိုက်မိသည်။ သူတို့သည် အိတ်အသစ်များ၊ ဆံပင်အသုံးအဆောင်များကိုဝယ်ကြပြီး ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းသို့  ခရီးထွက်ကြသည်။

သို့သော် အိမ်ထောင်ကျပြီးနောက်တွင် သူမသည် နှစ်ကြိမ်ထက်ပို၍ အိမ်မှ မထွက်ခဲ့ပေ။

ဒီအမျိုးသမီးသည် စိတ်ကျေနပ်မှုရရန် လွယ်ကူလွန်းလှသည်။

     ……

"ရပြီ ကျွန်မ ရှင့်ကိုမနက်ဖြန် ထပ်နှိပ်ပေးမယ်။ ဒဏ်ရာတွေ မကြာခင် ပျောက်သွားမှာပါ”

ယဲ့အန်းသည် ထ၍ သူမ၏ ၀တ်ရုံကို နေရာမချမီ အချိန်အနည်းငယ်ကြာသွားသည်။ သူမသည်ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းရင်း ဆေးဆီကို လှမ်းယူလိုက်ပြီး လက်ဆေးရန် ရေချိုးခန်းသို့ ဝင်သွားသည်။

ရှဲ့ရှောသည် ကုတင်ပေါ်တွင် အစအဆုံး တိတ်တိတ်လေး ထိုင်နေလိုက်သည်။

သန်းခေါင်ကျော်လောက်တွင် ယဲ့အန်းသည် မျက်ခွံတွေ ငိုက်စိုက်ကျသွားသည်အထိ အိပ်ငိုက်နေခဲ့သည်။ လဲလျောင်းပြီးနောက် ခေါင်းအုံးကို ခေါင်းနှင့် ထိပြီးချက်ချင်း အိပ်ပျော်သွားသည်။

ရေချိုးတာကြောင့်လား၊ သူမကြောင့်ပဲလားမသိနိုင်ပဲ၊ ညဘက်ကောင်းကောင်းအိပ်ရခဲသော ရှဲ့ရှောက မြန်မြန်ဆန်ဆန်ငိုက်မျည်းလာပြီး နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်သွားသည်။

သူ အိပ်ပျော်ခါနီးတွင် လန့်ဖျပ်သော အသံတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာသည်။ ပျော့ပျောင်းသော ခန္ဓာကိုယ်က သူ့ကို ဖိကပ်နေသသည်။

ယဲ့အန်းက နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေသည်။ သူမသည် သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်တွင် လက်မောင်းနှင့် ရင်းနှီးစွာ ပွေ့ဖက်ထားသည်။

ရှဲ့ရှောနိုးလာပြီး သူမကို တွန်းထုတ်ရန် ကြံရွယ်၍ သူ့လက်ကို မသိစိတ်က မြှောက်လိုက်သည်။ အခြားညက ရှက်စရာကောင်းသော မြင်ကွင်းကို သူ ရုတ်တရက် တွေးလိုက်မိသည်။

သူ ခဏရပ်ပြီး တုံ့ဆိုင်းသွားကာ နောက်ဆုံးတွင် သူ့လက်ကို ချလိုက်ပြီး သူမကို လွှတ်ထားလိုက်သည်။