Chapter 38

👻Chapter 38 

သွေးနီလရဲ့ သမန်းဝံပုလွေ သတ်ဖြတ်ခြင်း (16)

ထိုအရိုးများက လွန်ခဲ့သော ခုနစ်နှစ်ရှစ်နှစ်လောက်က အသတ်ခံရသည့် ကာလအတွင်း သေသွားခဲ့ရသည့်သူများ ဖြစ်သည်။

စုန့်ချန်နှင့် လီရှင်းရန်တို့၏ အလောင်းများကလည်း နောက်ခုနစ်နှစ်ရှစ်နှစ် ကြာပြီးသည်နှင့် ထိုအတိုင်း ဖြစ်သွားကြမည်ပင်။

ဤသည်က ရူးသွပ်ဖွယ် သွေးနီလ၏ လျှို့ဝှက်ချက် ဖြစ်နေသည်။

သတ္တိနည်းသည့်သူက ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတ်သေသွားကြပြီး သတ္တိရှိသည့်သူက လူသတ်ခဲ့သည်။

အသက်ရှင်နိုင်မယ့်လမ်းစ...၊ သဘာဝရဲ့ ရွေးချယ်မှု။

လူ့အသိုင်းအဝိုင်းရဲ့ သဘာဝကိုက အချင်းချင်း သတ်ဖြတ်ကြတာပဲလေ။

ရူးသွပ်ဖွယ် သွေးနီလရောင် မြို့တော်ကလည်း အဲ့ဒီအတိုင်းပဲ၊

"မေးခွန်းတစ်ခု ရှိနေတယ်"

" ကိုယ့်မှာ မေးစရာ တစ်ခု ရှိတယ်" 

နှစ်ယောက်သား တစ်ပြိုင်နက်တည်း ပြောမိသွားသည်။

ချူဟွိုက်နှင့် ကျင်းထျန်းယိတို့က အကြည့်ချင်းဆုံသွားကြပြီး သူတို့နှစ်ယောက်လုံး ပြုံးလိုက်မိသည်။

ချူဟွိုက်က ပြောလာသည် " ရှင်မေးချင်တာက 'ဂိမ်းမှာ နိုင်သွားတဲ့သူက ဘာဖြစ်သွားမှာလဲ'  ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား။ အကြောင်းရင်းက ဘာတွေပဲ ဖြစ်နေပါစေ ဒီမြို့တော်ထဲက ထွက်သွားနိုင်တဲ့ သူတစ်ယောက်ယောက်တော့ ရှိရမယ်"

ကျင်းထျန်းယိက ခေါင်းညိမ့်ပြရင်း သူပြောလာသည့် စကားက တစ်ဝက်မှန်ပြီး တစ်ဝက်မှားနေသည်

 " ကိုယ်မှန်းကြည့်တာ...သူတို့ ကိုယ့်ဘာကို သတ်သေသွားတာ မဟုတ်ရင်..."

ကျင်းထျန်းယိက ချက်ချင်း စကားလမ်းကြောင်း ပြောင်းသွားသည် " သရဲအစစ်ဆီကနေ အသတ်ခံလိုက်ရတာလဲ ဖြစ်နိုင်တယ်"

ဒါက လူသတ်တဲ့ ဂိမ်းတစ်ခု သာသာပဲ။

လူသားတွေက ကစားခံရပြီးတော့ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် သူတို့ရဲ့ ဆိုးယုတ်တဲ့ ဘက်ခြမ်းကို ပြလာကြတယ်။

သူတို့ ဒီဂိမ်းကို တတ်နိုင်သလောက် ရပ်တန့်ပစ်ချင်တယ်။

"သရဲအစစ်...အဲ့ဒါက ဘာလဲ။ ပြီးတော့ ဘယ်မှာရှိနေတာလဲ" ချူဟွိုက်က ရေရွတ်လာသည်။

နှစ်ဦးသား အချိန်တစ်ခဏမျှ လမ်းလျှောက်သွားလိုက်ကြသည်။

"လော်မင့်ကို တွေ့ပြီ" ကျင်းထျန်းယိက ရုတ်တရက် စကားဆိုလာသည်။

သူ၏မျက်ခုံးတန်းတို့ တွန့်ချိုးနေရင်း ပြောလာသည် 

" ဒါပေမယ့် တစ်ခြားသူတွေလည်း ရှိနေတဲ့ပုံပဲ"

……

တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ပြိုင်ပွဲဝင်ထဲမှ ပူပူနွေးနွေး လက်ထပ်ထားသည့် စုံတွဲတစ်တွဲက တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ပြန်ဆုံမိသွားကြသည်။ 

အမျိုးသမီးဖြစ်သူက အမျိုးသား၏ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲသို့ ပစ်ဝင်လိုက်သည်။

သူမ၏ အပူကို ခွဲဝေပေးရန်အတွက် နောက်ဆုံး တစ်ယောက်ယောက်ကို ရှာတွေ့သွားပြီဖြစ်သည်။  ထို့ကြောင့် ခံစားချက်တွေ ပေါက်ထွက်လာပြီး မျက်ရည်များ တာပြိုသလို စီးကျလာ၍ ထိုအမျိုးသား၏ အဝတ်အစားများ စိုရွှဲသွားရသည်။

“ရှို့ဝမ်...ကျွန်မ...ကျွန်မကလေ သရဲ ဖြစ်နေတယ်" ထိုအမျိုးသမီးက တရှုံ့ရှုံ့ငိုနေရင်း တစ်ချိန်လုံး ထိန်းထားခဲ့ရသည့် စကားလုံးတို့ကို ထုတ်ပြောလာသည်။

သူမက သတ်လည်းမသတ်ရဲသလို သာမန်လူအဖွဲ့နှင့် နတ်ဘုရားအဖွဲ့က လူများဆီမှ ဇစ်မြစ်ဖော်ခံရမည်ကိုလည်း ကြောက်နေမိသည်။ 

ထို့ကြောင့် သူမက ပုန်း၍သာနေနေရသည်။ မိုးနတ်မင်းကြီးက သူမကို သနားသွား၍ထင် သူမယောကျ်ားနှင့် ဆုံခွင့်ပေးလာသည်။

ဒီလူက သူမရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော အားကိုးရာပဲ။

ကျိုးရှို့ဝမ်ဆိုသည့် အမျိုးသားက တောင့်ခဲသွားရသည်။

သို့သော်လည်း သူက တွန်းထုတ်မပစ်ပဲ သူမကို ပိုပြီး တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်လာသည်။

ထိုအမျိုးသမီး၏ မျက်ဝန်းထက် ဝမ်းသာရိပ်များ ပေါ်လာသည်။

"ရှို့ဝမ်...ရှင်ရော...သရဲလား"

သူမ၏ မျက်ရည်ပြည့်နေသော မျက်လုံးများက စိုလက်ပြီး လှပနေသည်။

ကျိုးရှို့ဝမ်က ခါးသက်သက် ပြုံးလိုက်သည်။ သူက ခေါင်းယမ်းပြရင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောလာသည် 

" ရှောင်ယာ...ကိုယ်က သာမန်လူပါ"

ထိုအမျိုးသမီးက အေးခဲသွားရသည်။

"ကျွန်မ ရှင့်ကို သတ်မှာ မဟုတ်ဘူး" 

တုန့်အန်ယာက ဆိုလိုက်သည်။ သူမအသံ ဘယ်လောက်ကျယ်သွားမှန်း မသိလိုက်။ တုန့်အန်ယာက ချက်ချင်း စိတ်ထိန်းလိုက်သည်။

"မြှားနတ်မောင် မရှိတာ စိတ်မကောင်းစရာပဲ"

 ကျိုးရှို့ဝမ်က ချစ်ရသူ စိတ်ပြေစေရန်အတွင် ယခုလို ခက်ခဲနေသည့် အချိန်တွင်ပင် နောက်နေနိုင်သေးသည်။

မူလ သမန်းဝံပုလွေ သတ်ဖြတ်ခြင်းဂိမ်းတွင် နတ်ဘုရားအဖွဲ့တွင် မြှားနတ်မောင် ရှိလေသည်။ မြှားနတ်မောင်က ဂိမ်းအစပိုင်းတွင် မည်သည့် ပြိုင်ပွဲဝင်နှစ်ယောက်ကိုမဆို မြှားပစ်နိုင်သည်။ ဇစ်မြစ်မတူလည်း ပြိုင်ပွဲဝင်နှစ်ယောက်က စုံတွဲ ဖြစ်လာကြသည်။

ပြိုင်ပွဲဝင်နှစ်ယောက်လုံးကက သမန်းဝံပုလွေအဖွဲ့ သို့မဟုတ် နတ်ဘုရား အဖွဲ့ဖြစ်နေလျှင် သူတို့ပန်းတိုင်က အတူတူ ဖြစ်သွားမည်။ သို့သော်လည်း မြှားနတ်မောင်က သမန်းဝံပုလွေနှင့် သာမန်လူကို မြှားပစ်မိသွားလျှင် စုံတွဲနှင့် မြှားနတ်မောင်က အလိုလို တစ်ဖွဲ့တည်း ဖြစ်သွားလိမ့်မည်။ သူတို့က အခြားကစားသမားများနောက်ကို တိတ်တိတ်လေး လိုက်ပြီး ဂိမ်းနိုင်ရန်အတွက် တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် သတ်မည် ဖြစ်သည်။

“ရှောင်ယာ...အဲ့ဒီ ယဇ်ပူဇော်တာ..." 

ကျိုးရှို့ဝမ်က တုံ့ဆိုင်းနေသည်။ သူ့ပါးစပ်က ခါးသက်နေသော်လည်း သူ့မျက်လုံးများက ခိုင်မာနေသည်။

 " ကိုယ်...ကိုယ် မင်းကို ပြန်ပို့ပေးမယ်"

တုန့်အန်ယာက ချက်ချင်း တုန့်ပြန်လာပြီး သူ့ကို တွန်းထုတ်လာသည်။ သူမ၏ အဖြူရောင် ကျောက်စိမ်းသဏ္ဍာန် လက်တစ်ဖက်က ကျိုးရှို့ဝမ်၏ အဝတ်အစားများကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်လာသည်။ 

 “ရှို့ဝမ်...နားထောင်၊ ကျွန်မက သရဲ ဖြစ်နေပေမယ့်လည်း ရှင့်ကို သတ်မှာမဟုတ်ဘူး။ ပြီးတော့ ရှင့်ကိုယ်ရှင် ယဇ်ပူဇော်ဖို့လည်း မလိုဘူး။ ရှင်သေသွားရင် ကျွန်မ အသက်ရှင်နေရလည်း ဘာထူးတော့မှာလဲ"

သူမနှင့် ကျိုးရှို့ဝမ်က ဖူးစာပါခဲ့ကြသည်။ သူတို့က ဘလိုင်းဒိတ်တစ်ခုတွင် တွေ့ခဲ့သော်လည်း မြင်မြင်ချင်း ချစ်မိသွားခဲ့၍ ချက်ချင်း လက်ထပ်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြသည်။

သူတို့က မြှားနတ်မောင်ကြောင့် ဖြစ်လာသည့် စုံတွဲအတိုင်းပင်။

"တကယ်လို့..." တုန့်အန်ယာက အားတင်းပြုံးလိုက်သည်။

 " ဒီဂိမ်းရဲ့ အဓိကရည်ရွယ်ချက်က သာမန်လူကို သတ်ဖို့ဆိုရင် ကျွန်မ ရှင်နဲ့အတူတူ လိုက်သေလိုက်မယ်" 

သူမ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်ခိုင်မာနေဟန် မျက်လုံးထက် အလျှော့မပေးလိုသည့် အရိပ်ရောင်တို့ ပြည့်နှက်နေသည်။

ကျိူးရှို့ဝမ်က သူမကို ပြင်းပြင်းပြပြ ထိတွေ့လာသည်။

"အတူတူသေကြတာပေါ့"

သူက တုန့်အန်ယာကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ပွေ့ဖက်လိုက်သည်။

👻

“ဒီအိမ်ဖြစ်မယ်" ကျင်းထျန်းယိက ဆိုလိုက်ရင်း သူတို့ဘက် မျက်နှာမူထားသည့် ၅မီတာခန့်အကွာက အိမ်ကို ညွှန်ပြလာသည်။

"ဒါပေမယ့် အနီးအနားမှာ တစ်ယောက်ယောက် ရှိနေတဲ့ပုံပဲ" သူက စကားရပ်လိုက်ပြီး " အဲ့ဒီလူက သရဲအဖွဲ့ကလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်"

ချူဟွိုက်က ဆိုလာသည် " အခုက အဖြူရောင်လသာနေတဲ့အချိန်ဆိုတော့ သူတို့ဇစ်မြစ်ကို လောလောဆယ် ဖုံးကွယ်ထားပြီး ရန်မူလောက်မှာ မဟုတ်ပါဘူး"

ကျင်းထျန်းယိက မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။

ချူဟွိုက်က တင်းတင်းစေ့ပိတ်ထားသည့် တံခါးဆီ လျှောက်သွားလိုက်သည်။ သူ့ခြေထောက်နား ဖုန်အလိပ်လိုက် ရှိနေသည်။ တစ်ယောက်ယောက်က အိမ်ထဲဝင်သွား၍ တံခါးပေါ်က ဖုန်ထုက ကျလာခြင်းဖြစ်မည်။

အထဲဝင်သွားသူ ရှိနေသည်။

ကျင်းထျန်းယိက တံခါးတွန်းဖွင့်လိုက်သောအခါ ချူဟွိုက်က လူဝကြီး၏ အင်္ကျီကို အေးစက်စက်မျက်နှာပေးနှင့် ချွတ်နေသည့် လော်မင့်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ချူဟွိုက်"ရှင်..."

ချူဟွိုက်က သူ့ရှေ့က ဖြူစွတ်စွတ် အသားလွှာကြီးကို ကြည့်ပြီး နာဖူးကြောတို့ ထောင်သွားရသည်။

သူ့အကြည့်က အောက်သို့ရွေ့လာသည်။

လော်မင်က အံ့သြသွားသည်။ သူက ချက်ချင်းပင် ထိုအမျိုးသား၏ အောက်ပိုင်းဗလာကို အဝတ်နှင့် ဖုံးပေးလိုက်သည်။ 

"မကြည့်နဲ့"

"မင်းကြည့်ချင်ရင် မင်းယောကျ်ားကိုသာ ကြည့်နေ"

ချူဟွိုက်၏ နှုတ်ခမ်းထောင့်တို့ တွန့်လိမ်မိသွားသည်။ ကျင်းထျန်းယိ၏ နာဖူးကြောတို့က တဖြေးဖြေး တင်းလာသည်။

ကျင်းထျန်းယိက မျက်ခုံးပင့်ပြီး ပြောလာသည် " မသိရင် မင်းကပဲ အလောင်းကို အဓမ္မကျင့်နေတဲ့ပုံစံနဲ့"

လော်မင် " အဲ့ဒီမှာ ရပ်ပြီး သူများကို လှောင်လိုက်ကြပါဦး"

“ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် အဖြူရောင်လသာနေတဲ့အချိန်ကြီးမှာလေ။ ချူကျောင်း မင်းအပြင်ထွက်နေ။ ဟိုကျင်းမျိုးရိုးနဲ့ကောင်က လာပြီး ကူညီပေး။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ ဒဏ်ရာတစ်ခုခု ရှိနေသလား ကြည့်ရအောင် လာခဲ့ပေးဦး။ ငါက ဟို ခပ်တုံးတုံး သရဲနှစ်ကောင်နဲ့ ကစားနေခဲ့တာ၊ ခုနကမှ ဒီအိမ်ထဲ ဝင်လာတဲ့အချိန် ဒီအလောင်းကြီး တွေ့လိုက်ရတာပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီလူ ဘယ်လိုသေသွားမှန်း ငါလည်း မသိဘူး။ ငါ စစ်ဆေးကြည့်ချင်လို့ သူ့အဝတ်တွေ ချွတ်နေတဲ့အချိန် မင်းတို့ ရောက်လာလိမ့်မယ်လို့ မထင်ထားခဲ့ဘူး"

ချူဟွိုက်က သံရှည်ဆွဲပြီး အော်လိုက်ကာ အလောင်းကို တစ်ချက်မထိပဲ နာနာခံခံလေး ထွက်သွားလေသည်။ 

သူက အပြင်ဘက်တွင် ပျင်းတိပျင်းရွဲပုံစံနှင့် ရပ်နေရင်း တောင်တန်းပေါ်ရှိ နှင်းစက်လို ခံစားချက်မရှိသော မျက်နှာနှင့် သူ၏ သွင်ပြင်က မျက်စိကျိန်းလောက်အောင် တောက်ပနေသည်။  

ချူဟွိုက်က ရုတ်တရက် ခြေသံတစ်ရှပ်ရှပ် ကြားလိုက်ရသည်။

သူက ခေါင်းစောင်းရင်း အိမ်ဘေးကို လှည့်ကြည့်လာသည်။

သုံးစက္ကန့်ကြာပြီးနောက် ခေါင်းဝါဝါနှင့် ပုံရိပ်တစ်ခုက သူတို့ရှိနေသည့် အိမ်ဘေးသို့ ဖြတ်လာသည်။

ထိုလူက အမှတ်တမဲ့ နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်လာရာ ချူဟွိုက်ကို ရိပ်ခနဲ တွေ့သွားသည်။

သူက အံ့သြလွန်း၍ အော်မိသွားသည်။

ချူဟွိုက်က သူ့ကို ဖွဖွကြည့်လာသည်။

ခေါင်းဝါဝါနှင့်လူက အနားကပ်လာစဥ် သူ့မျက်နှာတွင် ဝက်ခြံဖုကြီး တစ်ခု ရှိနေသည်။ သူ၏ မသာမယာမျက်နှာပုံစံကြောင့် ကြင်ကြင်နာနာ ပြုံးပြလာရင်တောင်မှ သဘောဆိုးသည့် ပုံပေါ်နေမည်ပင်။

 "မိန်းကလေး။ တစ်ယောက်တည်းလား"

ချူဟွိုက်က ရင်ဘတ်ကို လက်နှင့်အုပ်လိုက်ရင်း မရိုးမသား ပြုံးပြလာသည် " မဟုတ်ပါဘူး။ ကျေးဇူးပါ"

ခေါင်းဝါဝါနှင့်လူ၏ မျက်နှာက ရဲတွတ်သွားသည်

 " ကျွန်တော်...ကျွန်တော်က အဲ့လို ပြောချင်တာ မဟုတ်ပေမယ့် မိန်းကလေး...ဒီလိုမျိုး တစ်ယောက်တည်းရှိနေတာ အန္တရာယ်များပါတယ်"

ချူဟွိုက်က မျက်ခုံးပင့်မိသွားသည်။

သူ့ရှေ့က လူက အသံတိတ်နေ၍ ခေါင်းဝါဝါနှင့်လူက စကားစလာသည် " ကျွန်တော်က ဖြတ်သွားရင်း တွေ့မိသွားတာပဲ။ ကျွန်တော်နဲ့အတူ လိုက်ခဲ့ချင်လား။ နှစ်ယောက်ဆိုတော့ တစ်ယောက်ထက် ပိုလုံခြုံတာပေါ့။ အဲ့လို မထင်ဘူးလား"

ချူဟွိုက်က ဤလူ၏ ဇစ်မြစ်ကို မသိချေ။ သို့ဆိုလျှင်ပင် သူက တုန်လှုပ်မနေပေ။

ကျင်းထျန်းယိတွင် နေရာရှာစွမ်းရည် ရှိနေ၍ ဤလူက သူ့အနားရှိနေမှန်း သိလောက်မည်။

ထို့ပြင် ယခုက အဖြူရောင်လ သာနေသည့်အချိန်ဖြစ်၍ ထိုလူက သူ့ကို ဘာမှလုပ်လာမည်မဟုတ်ပေ။ 

သူသာ တစ်ခုခု လုပ်ချင်လာလျှင် အရင်ဆုံး လှည့်စားပြီး သွေးနီလသာသည့် အချိန်ထိ စောင့်နေမည် ဖြစ်သည်။

“ရှင် ကျွန်မကို ကာကွယ်ပေးနိုင်လို့လား"

 ချူဟွိုက်က အရည်လဲ့နေသော မျက်လုံးများနှင့် ပင့်ကြည့်လာ၍ သူ့ပုံစံက တစ်ဖက်လူကို ချက်ချင်း ကာကွယ်ပေးချင်စိတ် ဖြစ်သွားစေသည်။

ဆံပင်ဝါဝါနှင့်လူက သူ့ထောင်ချောက်ထဲ ဝင်လာ၍ ပျော်ရွှင်လာသည် " သေချာပေါက် ကာကွယ်ပေးမှာပေါ့"

သူက အနည်းငယ် နောင်တရသွားသည်။ ဒီလို အလှလေးတစ်ယောက်က သူ့လက်ထဲမှာ သေသွားရမှာ နှမြောစရာပဲ။

"သွားကြမယ်"

ချူဟွိုက်က သူ့နောက်လိုက်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး နှစ်လှမ်းခန့် သွားလိုက်ပြီးနောက် ရုတ်တရက် အော်လာသည်။

"သရဲ..."

ဆံပင်ဝါဝါနှင့်လူက တောင့်ခဲသွားရင်း ကျောအေးသွားသည်။ သူ ဖော်ထုတ်ခံလိုက်ရတာလား။

တစ်ဖက်လူ၏ ပုံစံကို မြင်ပြီးနောက် ချူဟွိုက်က ချက်ချင်း နားလည်သွားလေသည်။

"အစ်ကိုဟွမ်။ ကျွန်မ အခုလေးတင် သရဲဖြတ်သွားတာ တွေ့လိုက်တယ်။ ကျွန်မ အရမ်းကြောက်သွားတာ" ချူဟွိုက်အသံက နူးညံ့ပြီး သိမ်မွေ့နေကာ သံသယအချို့ပါ ပျော်ဝင်နေသည်။

ထိုအခါမှ ဆံပင်ဝါဝါနှင့်လူ၏ မျက်နှာက ပြေလျောလာသည်။ ဒီအမျိုးသမီးက သူ့ကို ပြောနေတာ မဟုတ်ဘူးပဲ။

သူက ကိုယ့်ကိုယ်ကို နှစ်သိမ့်လိုက်သည်။ သူက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အလွယ်တကူ ဖော်ထုတ်ခံရမှာလဲ။

"မကြောက်နဲ့။ အစ်ကိုဟွမ် ရှိတယ်..." သူက ပါးစပ်မှ ထိုနာမည်ကို ပြောမိသွားရင်း ချူဟွိုက်ကို နှစ်သိမ့်ပေးလာသည်။ ထိုလူက ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်သွားသည်။

"မဟုတ်သေးပါဘူး။ ငါ့နာမည်က ဟွမ် မဟုတ်ပါဘူး" ထိုလူက အသိစိတ်ပြန်ဝင်လာသည်။

ချူဟွိုက်က သတိထားနေပြီး သူ၏ မျက်ဝန်းနက်တစ်စုံက ကလိမ်ကကျစ် အရိပ်အရောင်တို့ ပြည့်နေသည်။ 

 “ဒါဆို ...အစ်ကိုမောင်လား"

ဟွမ်...မောင်[t/n (黄毛)= ဟွမ်မောင် ဆိုတာက ဆံပင်အဝါရောင်လို့ အဓိပ္ပါယ်ရပါတယ်]

ဆံပင်ဝါဝါနှင့်လူက နောက်ဆုံး သဘောပေါက်သွားပြီး သူ့မျက်နှာက သံဒယ်အိုးလို ချက်ချင်း မည်းတူးသွားသည်။

ချူဟွိုက်က ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် ပြုံးလိုက်ရာ သူ့ပါးချိုင့်လေးများက ခွက်ဝင်သွားသည်။

"ငါ့ကို လာနောက်နေတာလား" ဆံပင်ဝါဝါနှင့်လူ၏ အသားအရေက တိမ်မည်းတို့ ဖုံးနေသည်။ သူသာ တစ်ဖက်လူ၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို မသိခဲ့လျှင် သူ အရူးဖြစ်သွားနိုင်သည်။ 

“ဟုတ်တယ်လေ" ချူဟွိုက်က ရိုးရိုးသားသား ပုံစံလေးနှင့် လက်ဖြန့်ပြလာသည်။

ဆံပင်အဝါရောင်နှင့်လူက လက်သီးကျပ်ကျပ် ဆုပ်ထားရင်း ချူဟွိုက်ဆီ တစ်လှမ်းချင်း လှမ်းလာသည်။ သူ့အင်္ကျီမှ ကြိုးသေးသေးလေး ပေါ်နေသည်။

ဒီလူက သူ့ကို လည်ပင်းညှစ်သတ်ချင်နေတာလား။

ချူဟွိုက်မျက်နှာ နစ်မြုပ်သွားသည်။ ထိုဆံပင်ဝါဝါနှင့်လူက ဇစ်မြစ်အဖော်ခံရပြီးပြီ ဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် ဒီလူ လှုပ်ရှားလာတာကို ကြည့်ရတာ အဖြူရောင်လသာနေတဲ့ အချိန်ကြီး သူ့ကို တစ်ခုခု လုပ်လာတော့မယ့်ပုံပဲ။ ဒါ ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မှာလဲ။ ဂိမ်းစည်းမျဥ်းကို သူတို့ မချိုးဖောက်နိုင်တဲ့ အကြောင်းပြချက်တစ်ခုတော့ ရှိရမယ်လေ။

ချူဟွိုက်က သံသယဝင်လာရသည်။

သူက ကျင်းထျန်းယိ သူ့ကို တစ်ချိန်လုံး စောင့်ကြည့်နေမှန်း သိနေ၍ ထိုဆံပင်ဝါဝါနှင့်လူ သူ့နားကပ်လာသော်လည်း ကြောက်မနေမိချေ။  

သူက အံ့အားသင့်ပြီး ငိုချင်ယောင်ဆောင်လိုက်သည်။ ချူဟွိုက်က ခေါင်းခါပြီး တစ်လှမ်းချင်း နောက်ဆုတ်သွားသည် " မလာနဲ့နော်။ ရှင် ဘာလိုချင်လို့လဲ"

"ကောင်မစုတ်လေး။ မင်းက ငါ့ကို လာကစားရဲတယ်ပေါ့။ မင်းက ပူးပေါင်းဖို့ ငြင်းဆန်လိုက်ကတည်းက ငါ့ရဲ့ ရိုင်းပျမှုအတွက် အပြစ်တင်မနေနဲ့တော့"

ဆံပင်ဝါဝါနှင့်လူက ကြိုးစကို ဆွဲထုတ်လာပြီး အပြုံးနက်ကြီးတစ်ခု ပြလာသည်။

ချူဟွိုက်က ရုတ်တရက် ရယ်ချလိုက်သည်။

"မင်း ဘာရယ်နေတာလဲ" ဆံပင်ဝါဝါနှင့်လူက မေးလာသည်။

"ကျွန်မယောက်ျားက သေချာပေါက် လာတွေ့တော့မှာ" ချူဟွိုက်က ပြုံးပြလိုက်ပြီး စတင် ငိုရှိုက်တော့သည်။

ထိုလူက ခနဲ့သလိုပြောလာသည် " သူ့ကို ငါ့အဖော်တွေက သတ်ပြီးရောပေါ့"

“မဖြစ်နိုင်တာ" ချူဟွိုက်၏ မျက်လုံးလှလှလေးများက မယုံနိုင်သလို ဖြစ်သွားလေသည်။

ဆံပင်ဝါဝါနှင့်လူက ထိုအမျိုးသမီး၏ မျက်နှာအမူအရာကြောင့် ကျေနပ်သွားသည်။ သူက ထပ်ပြီး အချိန်မဖြုန်းချင်တော့၍ သူမကို ချည်ရန်ပြင်လိုက်စဥ် ချူဟွိုက်က ရုတ်တရက် စိတ်လှုပ်ရှားလာပြီး မျက်လုံးများလည်း ကွေးတက်သွားသည်။

"ကြည့်လိုက်" ချူဟွိုက်က ရုတ်တရက် ကောင်းကင်ကို ညွှန်ပြလာသည်။

ဆံပင်ဝါဝါနှင့်လူက ချူဟွိုက် ညွှန်ပြသည့် နေရာကို အလိုလို မော့ကြည့်မိသွားသည်။ သူက တံတွေးထွေးထုတ်လိုက်ရင်း ပြောလာသည် 

" ဒါက သွေးနီလပဲ မဟုတ်ဘူးလား။ ဘာဖြစ်လို့လဲ။ မင်း ထွက်ပြေးချင်နေသေးတုန်းလား"

သွေးနီလတဲ့လား။

👻