Chapter 6

👥️Chapter 6

ယနေ့ ရိုက်ကူးရမည့် အခန်းအားလုံးမှာ အလွန် အရေးကြီးသည့်အပြင် ရိုက်ကူးရန်လည်း များစွာ ခဲယဉ်းလှပေသည်။ အမျိုးသားဇာတ်လိုက် ကျန်းယွင်ရွှယ်နှင့် ဟောက်ယိဂိုဏ်းမှ ဆိုးသွမ်းရက်စက်လှသော စီနီယာတို့သည် သွားလက်စ ကုန်ရထားတွဲပေါ်တွင် တိုက်ခိုက်နေကြကာ ဘေးတစ်ဖက်တွင်မူ အချို့သော ညီငယ်လေးများက အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက် စုဝမ်ရွှမ်ကို ထိကပါးရိကပါး လုပ်နေကြပြီး သေရေးရှင်ရေးတမျှ အရေးကြီးနေသည့် ဘေးကြပ်နံကြပ် အနေအထားသို့ ရောက်ရှိနေကြသည်။ 

ကင်မရာများကို ရိုက်ကွင်းအနှံ့သာမက ကုန်ရထားတွဲပေါ်တွင်ပါ တပ်ဆင်ထားကြသည်။ ထိုအပိုင်းမှာ အမျိုးသားဇာတ်လိုက်နှင့် သူ၏ စီနီယာတို့အကြား တိုက်ခိုက်မှုကို အနီးကပ် ရိုက်ကူးပြရမည် ဖြစ်ကာ အစစ်အမှန် ရိုက်ကူးထားခြင်း ဖြစ်ကြောင်း သိသာစေရန်လည်း ကြိုးစားရမည် ဖြစ်သည်။ အမျိုးသားဇာတ်လိုက်သည် ရထားတွဲပေါင်းများစွာကို ခုန်ကူးကာ နောက်သို့ ခုန်ချပြီး အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်၏ အရှေ့တွင် ရပ်လိုက်ကာ သူမကို ကာကွယ်ပေးခြင်းဖြင့် ထိုအခန်းကို အဆုံးသတ်ရမည် ဖြစ်သည်။

ထိုအခန်းများတွင် စကားပြောရန် စာသားများ မပါရှိ။ ကုရှင်းသည် တစ်ချိန်လုံး ပြေးလွှားနေကာ သူမ၏ ပူပန်စိုးရိမ်မှုနှင့် ကြောက်ရွံ့စိတ်ကို မျက်နှာအမူအယာနှင့် လှုပ်ရှားမှုများမှ တစ်ဆင့်သာ ဖော်ပြရမည် ဖြစ်သည်။ သို့သော် အမျိုးသားဇာတ်လိုက် ယွီစစ်ယွမ်ကမူ အနီးကပ်ရိုက်ချက်အချို့အတွက်သာ မျက်နှာပြရန် လိုအပ်ပြီး ကျန်အခန်းများ အားလုံးကို လူစားထိုး စတန့်သမားကသာ ပြီးစီးအောင် ရိုက်ကူးသွားမည် ဖြစ်သည်။ သို့သော် ထိုအခြေအနေမျိုးတွင်ပင် သူ့အနေဖြင့် ချောမွေ့အောင် သရုပ်ဆောင်နိုင်ရန် လိုအပ်နေဆဲပင် ဖြစ်သည်။ 

သို့သော် ရထားခေါင်မိုးပေါ်မှ ခုန်ဆင်းရမည့် အခန်းကို ရိုက်ကူးစဉ်အတွင်း အမျိုးသားဇာတ်လိုက်သည် မမျှော်လင့်ဘဲ မတော်တဆမှုတစ်ခုဖြင့် ကြုံတွေ့လိုက်ရတော့သည်။ 

လူစားထိုး စတန့်သမား ဝတ်ဆင်ထားသည့် သိုင်းကြိုး ရုတ်တရက် ပြတ်တောက်သွားကာ မြေပေါ်သို့ ဝုန်းခနဲ ပြုတ်ကျလာတော့သည်။ ပြုတ်ကျလာသည့် အရှိန်မှာ ပြင်းထန်လွန်း အားကြီး၍ ရထားထဲတွင် ထည့်ထားသည့် ကုန်ပစ္စည်းများကိုပါ ဝင်တိုက်မိကာ ထိုပစ္စည်းများပါ တစ်ပါတည်း ပြုတ်ကျလာတော့၏။ ၎င်းတို့မှာ ရိုက်ကူးရေးအတွက် ပြင်ဆင်ထားသည့် ပစ္စည်းများ ဖြစ်သည့်တိုင် ပမာဏအားဖြင့် များပြားလှရာ ၎င်းတို့နှင့် ဝင်တိုက်မိသည့် နာကျင်မှုမှာလည်း နည်းပါးလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ 

ဘေးနားရှိ ကုရှင်းမှာလည်း ထိုသို့ ဖြစ်လာလိမ့်မည်ဟု လုံးဝ မမျှော်မှန်းထားရာ မျက်လုံးအစုံ ပြူးကျယ်လာသည်အထိ အံ့ဩသွားတော့သည်။ ထိုစဉ် အားလုံး ထင်မှတ်မထားသည့် လူရိပ်တစ်ခု ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာကာ ကုရှင်းထံ ဦးတည်ပျံ့လွင့်လာသည့် ကုန်ပစ္စည်း အထုပ်အပိုးများကို ကန်ကျောက်ပြီး သူမကို ဘေးလွတ်ရာသို့ ခေါ်သွားပေးခဲ့သည်။ 

“ရှောင်ရှင်း အဆင်ပြေရဲ့လား ...”

ကုရှင်း၏ မန်နေဂျာ ချန်းကျဲက အနားသို့ ချက်ခြင်း ရောက်လာကာ မေးလိုက်သည်။ ကြောက်လန့်စိတ်ကြောင့် သူမ၏ မျက်နှာတစ်ခုလုံး သွေးဆုတ်ဖြူလျော်နေတော့သည်။ 

ကုရှင်းက ခပ်ဖြည်းဖြည်း မတ်တပ်ပြန်ရပ်ကာ ခေါင်းကို ယမ်းလျက် ပြုံးပြလိုက်သည်။ 

“အဆင်ပြေပါတယ် ချန်းကျဲ စိတ်မပူပါနဲ့ ...”

“ယန် .. ယန်အန်းယု မင်းရော ဘယ်လိုနေသေးလဲ ...”

ကုရှင်း၏ မျက်နှာတစ်ခုလုံး အံ့ဩမှုများဖြင့် ပြည့်နှက်နေတော့သည်။ 

စောစောလေးကမှတင် ယန်အန်းယုက ချန်းကျဲရဲ့ ဘေးနားမှာ ရှိနေတာ မဟုတ်လား အနားကို ချက်ခြင်းကို ရောက်လာနိုင်တာ .. ဒီမောင်ငယ်လေးရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေက တော်တော်လေး လျင်မြန်လွန်းမနေဘူးလား ...

“ကျွန်တော်လည်း အဆင်ပြေပါတယ် ဒါပေမယ့် ဟိုအစ်ကိုကြီး .. သူ ...”

ယန်အန်းယုက ထို လူစားထိုးအတွက် စိုးရိမ်ပူပန်စွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ 

အခြေအနေမှာ ရုတ်တရက် ဆန်လွန်းလှရာ သူ့အနေဖြင့် အလျင်အမြန် တုန့်ပြန်နိုင်ခဲ့သည့်တိုင် နှစ်ဖက်လုံးကို ကယ်တင်ရန်မှာမူ မဖြစ်နိုင်သည့်အတွက် ကုရှင်းကိုသာလျှင် ဦးစားပေး ကယ်တင်ခဲ့ရသည်။ 

ဆေးအဖွဲ့က အရေးပေါ် စစ်ဆေးကုသမှုများ ပြုလုပ်ပေးပြီးသည့်နောက် ထိုစတန့်သမားကို ဆေးရုံသို့ သယ်သွားရန် ပြင်ဆင်လိုက်ကြသည်။ ထိုမြင်ကွင်းကို မြင်လိုက်ရသည့် အခြား စတန့်သမားများ၏ မျက်နှာထက်တွင်လည်း အလွန်အမင်း စိုးရိမ်နေမှုတို့ ဖုံးဖိ၍ မရနိုင်လောက်အောင် ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။ 

အခြေအနေကို မေးမြန်းပြီးသည့်နောက် ထုတ်လုပ်ရေးတာဝန်ခံသည် မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် ပြောလာသည်။ 

“ဒါရိုက်တာကြီး ကျောက်ကောက ခါးမှာ ဒဏ်ရာရသွားတာတဲ့ အရင်ကလည်း အဲဒီ့နားမှာပဲ ဒဏ်ရာရထားဖူးတော့ သူ ဒီနေ့တော့ ဆက်ပြီး မရိုက်နိုင်လောက်တော့ဘူး ထင်တယ် ...”

ဒါရိုက်တာကျိုးက သက်ပြင်းချကာ ပြောလိုက်သည်။ သူ့မျက်နှာတစ်ခုလုံးမှာလည်း အရေးအကြောင်းများ ဖြစ်လာသည်အထိ တွန့်ရှုံ့နေပေ၏။ 

“နေက်ထပ် စတန့်သမားတွေ ရှိသေးလား ...”

“ရှိတော့ရှိတယ် ဒါပေမယ့် မစ္စတာယွီနဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် တူတဲ့လူကတော့ လောလောဆယ်မှာ တစ်ယောက်မှ မရှိဘူး ပြီးတော့ ကျန်တဲ့လူတွေက တိုက်ခိုက်တဲ့နေရာမှာ ကျောက်ကောကို မမီနိုင်ဘူး ...”

ထိုစကားကို ကြားသည့်အခါ ဒါရိုက်တာကျိုးသည် မျက်ခုံးနှစ်ဖက်အကြားကိုသာ ဖိနှိပ်ထားလိုက်တော့သည်။ 

တိုက်ခိုက်ရေးစတန့်သမားများ အနေဖြင့် ကိုယ်ခံပညာတွင် သင့်တင့်သည့် အခြေခံမျိုး ရှိရန် လိုအပ်သည်သာမက မိမိတို့ လူစားထိုးအဖြစ် ပါဝင်ပေးရမည့် သရုပ်ဆောင်နှင့် ဆင်တူသော အရပ်အမောင်း၊ ကိုယ်ခန္ဓာမျိုး ရှိရဦးမည် ဖြစ်ပေသည်။ သို့မှသာလျှင် ထိုသရုပ်ဆောင်အတွက် ပိုမို ကောင်းမွန်သော ရိုက်ချက်များကို ဖန်တီးပေးနိုင်မည် ဖြစ်သည်။ 

“လက်ဝှေ့ကျော်” အတွက် ယနေ့ ရိုက်ကူးရမည့် အခန်းများ အားလုံးနီးပါးခန့်ကို ရိုက်ကူးပြီးစီးနေပြီဖြစ်ကာ ထို တိုက်ခိုက်ရေးအခန်းကို တစ်ဖြည်းဖြည်း မှောင်စပျိုးလာသည့် အချိန်နှင့် အချိန်ကိုက် ရိုက်ကူးနိုင်မှသာလျှင် နောက်ပိုင်း တည်းဖြတ်ရေးလုပ်ငန်းများ၌ ကိုင်တွယ်ရ ပိုမိုလွယ်ကူလာမည် ဖြစ်သည်။ သို့သော် ယခု ဖြစ်ပွားသွားသည့် မတော်တဆမှုက ဒါရိုက်တာကျိုး၏ အစီအစဉ်အားလုံးကို ပျက်စီးသွားစေတော့သည်။ 

“ဒါရိုက်တာကျိုး ဒါမှမဟုတ် ...”

ယွီစစ်ယွမ်က လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ဆုပ်ကာ ရုတ်တရက် ထပြောလာသည်။ 

“ကျွန်တော့်ဘာသာပဲ စမ်းကြည့်လိုက်ရင်ရော ...”

အခြား သရုပ်ဆောင်အားလုံး ကြောင်အသွားကြကာ ဒါရိုက်တာကျိုး၏ မျက်ဝန်းထဲတွင်လည်း မယုံကြည်နိုင်ဟန်တို့ မသိမသာ ဖြတ်သန်းသွားတော့သည်။ 

“သေချာလို့လား .. ဒီအခန်းက တော်တော်လေးကို ခက်ခဲတာနော် ဒါကို အဆင်ပြေပြေ ရိုက်နိုင်ဖို့ဆို အချိန်ကာလတစ်ခုလောက် လေ့ကျင့်ရေးဆင်းထားဖူးမှ အဆင်ပြေမှာ ပြီးတော့ ဒဏ်ရာရနိုင်ခြေလည်း တော်တော်လေးကို များတယ်နော် ...”

ယွီစစ်ယွမ်က အနည်းငယ် တုန့်ဆိုင်းမိသွားစဉ် သူ့မန်နေဂျာ ယန်ဖုန်းက သူ့ကို နောက်သို့ ပြန်ဆွဲခေါ်ကာ အဓိပ္ပါယ် အပြည့်ဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ 

ယွီစစ်ယွမ်သည် အိုင်ဒေါလမ်းကြောင်းပေါ်သို့ လျှောက်လှမ်းနေဆဲ ဖြစ်ရာ အကယ်၍ သူသာ ဒဏ်ရာရသွားပါလျှင် အထူးသဖြင့် မျက်နှာတွင် တစ်ခုခု ထိခိုက်မိသွားပါလျှင် ဖြစ်လာမည့် အကျိုးဆက်များမှာ မတွေးရဲလောက်သည်အထိ ဆိုးရွားမည်ဖြစ်ရာ သူ့အနေဖြင့်လည်း အရဲစွန့်ရဲလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ 

“တောင်းပန်ပါတယ် ဒါရိုက်တာကျိုး ကြည့်ရတာ ဒီအပိုင်းကို နောက်ပို့ထားရတော့မယ်ထင်တယ် ...”

ယန်ဖုန်းက အပြုံးတစ်ပွင့်နှင့်အတူ တောင်းပန်စကား ဆိုလိုက်သည်။ 

ဒါရိုက်တာကျိုးက လက်ကိုသာလျှင် ဝှေ့ယမ်းပြလိုက်တော့သည်။ သူ့အနေဖြင့် တည့်တိုးပြောလိုက်ပါလျှင်လည်း အကျိုးဆက်မှာ ကောင်းလာလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ တစ်ဖက်ရှိ ကုရှင်း၏ မန်နေဂျာ ချန်းကျဲကလည်း အားနာဟန်ဖြင့် ပြောလာပြန်သည်။ 

“ဒါရိုက်တာကျိုး ဒါက အရမ်းတော့ မကြာလောက်ပါဘူးနော် ကျွန်မတို့ ရှောင်ရှင်းက အချိန်တွေ အပြည့်ဖြစ်နေတော့ ...”

ချန်းကျဲသည် ယန်ဖုန်းကို အနည်းမျှပင် မနှစ်သက်။ ထိုသူသည် အပေါ်ယံ သကာလောင်းသည့် စကားများကို ပြောတတ်ရုံမျှသာမက မရိုးဖြောင့်သည့် အတွေးများစွာကို သိုဝှက်သိမ်းဆည်းထားတတ်သည့် လူစားမျိုး ဖြစ်ပေသည်။ ထို့အပြင် ကုရှင်းတွင် မြောက်များစွာသော အလုပ်များ ရှိနေသည့်အတွက် ရိုက်ကူးရေး အမြန်ပြီးစီးစေရန် အမြဲလိုလို အချိန်ပို ဆင်းခဲ့ရပေသည်။ ယခုလက်ရှိအချိန်သည် ဆောင်းရာသီ မဟုတ်၊ နွေညများမှာ အေးမြလန်းဆန်းလှရာ သူမသည် မကြာခဏ ညဉ့်နက်သည်အထိ သို့မဟုတ် နောက်တစ်နေ့မနက် အရုဏ်တက်သည်အထိ ရိုက်ကူးရေး လုပ်ခဲ့လေ့ ရှိသည်။ 

ချန်းကျဲထံ ရောက်ရှိလာသည့် ယန်ဖုန်း၏ အကြည့်တို့တွင် မကျေနပ်မှုတို့ အနည်းငယ် ရောစွက်နေပေသည်။ 

ကုရှင်းက အလုပ်များတယ် ဟုတ်လား ငါတို့စစ်ယွမ်ကရော အားနေလို့လား ...

ဒါရိုက်တာကျိုးက သက်ပြင်းချကာ စိတ်မရှည်တော့ဟန်ဖြင့် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ 

“အင်း ငါလည်း အတတ်နိုင်ဆုံး စီစဉ်ပေးပါ့မယ် ...”

ဒါရိုက်တာကျိုးသည် “လက်ဝှေ့ကျော်” တွင် ပါဝင်ပေးရနန် ယီချန်းယန်ကို ဖိတ်ခေါ်နိုင်ခဲ့စဉ်က အလွန်အမင်း ပျော်ရွှင်ခဲ့ပေသည်။   သို့သော် အမျိုးသားဇာတ်လိုက်နှင့် အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်အကြား ဆက်ဆံရေးမှာ အလွန် အေးစက်ကာ ကုမ္ပဏီနှစ်ခုလုံးကလည်း တစ်ခုနှင့်တစ်ခု ဆန့်ကျင်နေကြသည့်အတွက် A အဆင့်ပင် မရှိသေးသည့် ဒါရိုက်တာကျိုးသည် ရှင်းဟွမ်ကုမ္ပဏီမှ ယွီစစ်ယွမ်နှင့် ဟွားချန်ကုမ္ပဏီမှ ကုရှင်း နှစ်ဦးအနက် မည်သူ့ကိုမှ အပြစ်မပြုမိရဲတော့ချေ။ 

“ယန်အန်းယု မင်း အရင်က သင်ခဲ့ဖူးတယ်လား ...”

ကုရှင်းက ယန်အန်းယုအနားသို့ ရောက်လာကာ မေးလိုက်သည်။ သူမ၏ အာရုံစိုက်မှုမှာ အခြားလူများနှင့် ကွဲပြားနေသည့်အတွက် သူမ၏ စကားလုံးများက ရိုက်ကွင်းတွင် ရှိနေသူအားလုံးအား လက်ရှိအခြေအနေကို သတိပြုမိသွားစေခဲ့တော့သည်။ 

စောစောက မတော်တဆမှု ဖြစ်သွားတုန်းက ဒီကျောင်းသားလေးရဲ့ စွမ်းရည်က တော်တော်လေးကို ပြောင်မြောက်ခဲ့တာနော် ...

မည်သူ့ကိုမှ အနှောင့်အယှက် မပြုရဲသည့်အတွက် ကောလီရှုနှင့်အတူ ဘေးနားတွင် အသာရပ်နေသော ယန်အန်းယုမှာ ထိုစကားကို ကြားလိုက်ရသည့်အခါ အနည်းငယ် ကြောင်အသွားတော့သည်။ ထို့နောက်တွင်မှ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့၏။ 

“ဒါဆို စောစောက ရိုက်နေတဲ့ အခန်း ... မင်း လုပ်နိုင်လောက်လား ...”

ယန်အန်းယုက ဆက်တိုက် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ကာ စိတ်ထဲမှလည်း ကုရှင်းသည် လှပရုံသာမက အင်မတန်လည်း ထက်မြက်လှပေသည်ဟု တွေးနေမိလိုက်သည်။ 

သူသည် ခန္ဓာကိုယ် ကူးပြောင်းကာ သခင်ငယ်လေးတစ်ဦး ဖြစ်လာခဲ့သည့်တိုင် ယခင်က သက်တော်စောင့်တစ်ဦး ဖြစ်ခဲ့စဉ်က တတ်ကျွမ်းခဲ့သည်များကို မေ့ပျောက်သွားခြင်း မရှိချေ။ ထို့အပြင် သူသည် ဓားရေးပညာတွင်သာမက လက်နက်မပါဘဲ လက်ချည်းသပ်သပ် တိုက်ခိုက်ရာ၌လည်း များစွာ ထူးချွန်ခဲ့သူ ဖြစ်ပေသည်။ 

ကောလီရှုက သူ့ကို ငေးကြည့်နေရင်း တိတ်တဆိတ် မင်သက်မိနေ၏။ 

ဒီ ယန်မိသားစုက သခင်လေးက အကကို သိရုံတင် မကဘူး ကိုယ်ခံပညာပါ သင်ခဲ့ဖူးလိမ့်မယ်လို့ တစ်ခါမှကို မတွေးခဲ့ဖူးဘူး ...

ကုရှင်းက ကျေနပ်သွားဟန်ဖြင့် နှုတ်ခမ်းတို့ကို တွန့်ကွေးလိုက်သည်။ 

“အခု တို့တွေမှာ ပြဿနာလေး နည်းနည်းပါးပါး ရှိနေတယ် ယန်အန်းယု မင်းအနေနဲ့ ကူညီပေးချင်ရဲ့လား ...”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ ချန်းကျဲ၏ အကြည့်များလည်း တောက်ပသွားကာ သူ့ကို အကြိမ်ရေ အချို့ခန့် စိုက်ကြည့်လာတော့သည်။ ကုရှင်းမှာ သိပ်မကြာခင်ကမှ ပွဲဦးထွက်ခဲ့သူ ဖြစ်သော်ငြား လက်ရှိတွင် များစွာ ကျော်ကြားနေပြီ ဖြစ်ပေသည်။ သူမသည် အင်အားကြီးသည့် နောက်ခံကို ပိုင်ဆိုင်ထားရုံသာမက လန်ရှစ်ကော်ပိုရေးရှင်းကလည်း သူမကို ထောက်ပံ့ပေးနေရာ ဟွားချန်ဖျော်ဖြေရေးကုမ္ပဏီတွင် အလွန် အပြိုင်အဆိုင်များသည့် အနုပညာရှင်တစ်ဦး ဖြစ်လာပေတော့သည်။ 

ကုရှင်းက ဒီကလေး ယန်အန်းယုကို တော်တော်လေး သဘောကျနေပြီး သူ့ကို အခွင့်အရေးတစ်ခု ပေးချင်နေတဲ့ပုံပဲ ...

ယန်အန်းယုကလည်း တစ်ခုခုကို မှန်းဆနေမိသည့်ဟန်ပင်။ သူ့အဖို့ ဤကမ္ဘာသည် လုံးဝစိမ်းသက်နေသည့် နေရာတစ်ခု ဖြစ်ကာ ယခုအချိန်တွင် ပို၍ပင် ရင်းနှီးမှု မရှိသည့် နယ်ပယ်တစ်ခုထဲသို့ ခြေချမိစ ပြုနေပြီ ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူ့အနေဖြင့် ဤနေရာသို့ ရောက်ရှိနေပြီး ဖြစ်သည့်အတွက် အတတ်နိုင်ဆုံး အဆင်ပြေအောင် ကြိုးစားရမည်ဟုသာ ခံယူထားသည်။ သူ့ပင်ကိုယ်စိတ်ရင်းကပင်လျှင် ဤကဲ့သို့သော အကောင်းမြင်စိတ်များဖြင့် ပြည့်နှက်နေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ 

“ကောင်းပါပြီ ကျွန်တော် စမ်းကြည့်ပါ့မယ် ...”

“ဒါရိုက်တာကျိုးရော ဘယ်လိုထင်လဲ ...”

ကုရှင်းက ပြုံးကာ မေးလိုက်သည်။ 

“မင်းကလည်း ချန်းယွီက ကျောင်းသားပဲလား ...”

ဒါရိုက်တာကျိုးမှာ မယုံကြည်နိုင်သေးသည့်ဟန်ပင်။ သို့သော် ယန်အန်းယု၏ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားမှာ “ကျန်းယွင်ရွှယ်” ဇာတ်ကောင်နှင့် ထင်မှတ်မထားလောက်အောင်ပင် သင့်လျော်နေပေသည်။

👥️

တစ်ဖက်တွင်မူ .. ရုပ်ရှင်မြို့တော်၏ အရှေ့တံခါးဝ၌ ယီချန်းယန်နှင့် လီယဲ့တို့နှစ်ဦး ကားထဲမှ ထွက်လာကြသည်။ 

“ဒီနေ့ဆို ချက်ခြင်းကြီး ပြန်လာနေဖို့မှ မလိုတာ အိမ်မှာ တစ်ညလောက် နားလိုက်သင့်တာကို ငါ မင်းကို မနက်ဖြန် မနက်မှ လာခေါ်ပေးလည်း ရသားပဲ ...”

လီယဲ့က ပြောလိုက်သည်။ 

လတ်တလောနှစ်များအတွင်း ယီချန်းယန်သည် ရုပ်ရှင်ရိုက်ကူးရေးကိုသာ တက်တက်ကြွကြွ လုပ်ဆောင်ခဲ့ကာ တီဗီ အစီအစဉ်များတွင် ပါဝင်ခဲ့သည့် အချိန်ဟူ၍ အလွန် ရှားပါးခဲ့သည်။ “လက်ဝှေ့ကျော်” ၌ ဧည့်သရုပ်ဆောင်အဖြစ် ပါဝင်ခဲ့သည့် အကြောင်းအရင်းမှာလည်း ယွီစစ်ယွမ်သည် ဟွားချန်ကုမ္ပဏီ၏ လူသစ်တစ်ဦး ဖြစ်နေသောကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။ ကုမ္ပဏီက ထိုအစီအစဉ်တွင် ယီချန်းယန်သာ ပါဝင်လာပါလျှင် အစီအစဉ်၏ ကြည့်ရှုနှုန်း တစ်ဟုန်ထိုး မြင့်တက်ကာ နာမည်ကြီးလာနိုင်ကြောင်း သိနေသည့်အတွက် သူ့ကို ယွီစစ်ယွမ်ထံ သွားရောက်လည်ပတ်ကာ အားပေးစေခဲ့သည်။ 

“မလိုဘူး ရိုက်ကွင်းကိုလည်း သေချာလေး ကြည့်ချင်သေးလို့ ...”

သူက ငြင်းလိုက်သည်။ 

“ပြီးတော့ နောက်ကျမှ ပြန်သွားရတာ အဆင်ပြေမှာ မဟုတ်ဘူး လီယဲ့ အနီးအနားက ဟော်တယ်တစ်ခုခုမှာ ဘိုကင်တင်ထားလိုက် ...”

“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မင်းက အိမ်ပြန်ချင်တာမှ မဟုတ်တာ ...”

လီယဲ့က တည့်တိုးပြောလိုက်သည်။ 

“...”

ယီချန်းယန်၏ ခြေလှမ်းတို့ ရပ်တန့်သွားသော်ငြား ပြန်လည်ချေပသည့် စကားသံမူ ထွက်မလာခဲ့ချေ။ 

ယန်အန်းယုသည် အတိတ်နှင့် မတူညီတော့အောင်ပင် ပြောင်းလဲသွားပြီဖြစ်ကာ ယီချန်းယန်အနေဖြင့် တစ်ခါတစ်ရံတွင် ယန်အန်းယု၏ အပြစ်ကင်းစင်ကာ သူ့အပေါ် အပြည့်အဝ ယုံကြည်ထားသည့် အကြည့်များကို ရင်ဆိုင်ရန် မဝံ့မရဲ ဖြစ်နေမိတော့သည်။ 

“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ချန်းယန် သူ့ကို အမြဲတမ်း အိမ်ထဲမှာပဲ ပိတ်ထားတာကတော့ .. မမေ့နဲ့ဦး မင်းတို့နှစ်ယောက်က ...”

ထိုသို့ ပြောပြီးနောက် လီယဲ့က ကူကယ်ရာမဲ့စွာဖြင့် စကားစကို ချက်ခြင်း ရပ်တန့်လိုက်သည်။ 

“ငါသာ ဒါမျိုး ဖြစ်လာမယ်လို့ ကြိုသိခဲ့ရရင် မင်း ဒါကို ဖြေရှင်းဖို့ ဆုံးဖြတ်ကတည်းက အတတ်နိုင်ဆုံး တားခဲ့မိမှာပဲ ...”

“ဒါက ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိစ္စပါ ...”

ယီချန်းယန်က မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ပြောလိုက်သည်။ သူသည် ထိုကိစ္စနှင့် ပတ်သက်၍ ဆက်ပြီး မပြောလိုတော့ဟန်ဖြင့် ခြေလှမ်းများကို ချက်ခြင်း အရှိန်တင်လိုက်တော့သည်။ 

သူတို့နှစ်ဦး ရိုက်ကွင်းသို့ ရောက်သည့်အခါတွင် သရုပ်ဆောင်များ၊ ကင်မရာသမား၊ အသံအဖွဲ့နှင့် အခြားဝန်ထမ်းများအားလုံး ကိုယ်စီ နေရာယူထားနှင့်ကြပြီး ဖြစ်သည်။ ယီချန်းယန်က နေရာတစ်ခုလုံးကို ခြုံငုံအကဲခတ်လိုက်ပြီးနောက် ရုတ်ချည်းဆိုသလို ယန်အန်းယုထံ အကြည့်ရောက်သွားတော့သည်။ 

ရက်ပေါင်းများစွာ မတွေ့ခဲ့ရသည့် ယန်အန်းယုကို ရုတ်တရက် တွေ့လိုက်ရသည့်အတွက် ယီချန်းယန်၏ အကြည့်များ တုန့်ဆိုင်းသွားကာ သူ့ကို ဗလာသပ်သပ် စိုက်ကြည့်မိသွားတော့သည်။ 

“ယန်ရှောက်ယဲ့က ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီမှာ ရောက်နေတာလဲ ...”

လီယဲ့မှာလည်း သူနှင့် ထပ်တူပင် ပဟေဠိ ဖြစ်သွား၏။ 

ရိုက်ကွင်းအလယ်ရှိ ကုန်သယ်ရထားတွဲပေါ်တွင် မတ်တပ်ရပ်နေသော ယန်အန်းယုသည် လူစားထိုးတစ်ဦးမျှသာ ဖြစ်သည့်တိုင် အားလုံး၏ အာရုံစိုက်မှုတို့ကို သိမ်းကျုံးရရှိထားသည်။ 

“အက်ရှင် ...”

ယန်အန်းယုသည် ဝါယာကြိုးများ ရစ်သိုင်းထားလျက် ကုန်သယ်ရထားများ အကြားတွင် ကြိမ်ဖန်များစွာ ခုန်ပျံပြေးလွှားလိုက်သည်။ သူ၏ လက်သီးချက်နှင့် ခြေကန်ချက်တို့တွင် “ရှင်းယီချွမ်” တို့ ပြည့်နှက်နေကာ ရှုပ်ထွေးလှသည့် လက်ဝှေ့ပညာ သဘောတရားတို့လည်း ရောစွက်ပါဝင်နေသည်။ သူ၏ လှုပ်ရှားမှုအားလုံးတို့မှာ သန်မာမှုသာမက ညင်သာမှုပါ ရောယှက်နေကာ လက်သီးချက်တိုင်းမှာလည်း လွန်စွာ မျက်စိပသာဒ ဖြစ်လွန်းလှသည်။ 

ဒီ တိုက်ခိုက်ရေးပြကွက်တွေကို အခုလေးတင်မှ သရုပ်ပြလိုက်တဲ့ဟာကို ဒီသခင်လေးက သိုင်းကွက်တွေ အကုန်လုံးကို မှတ်မိနေတာပဲဟ ...

သူနှင့်အတူ တွဲဖက်သရုပ်ဆောင်ရမည့် စတန့်သမား၏ မျက်နှာထက်တွင် အံ့ဩသည့် အရိပ်အယောင်တို့ ဖုံးဖိ၍ မရနိုင်စွာ ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။ 

ပြီးတော့ ဒီသခင်လေးက .. လုံးဝကို ဟာကွက်ဆိုလို့ နည်းနည်းလေးတောင် မရှိဘူး ... ကိုယ်ခံပညာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး တော်တော်လေးကို အဆင့်မြင့်မှန်း ကြည့်လိုက်တာနဲ့ကို သိသာနေရောပဲ ...

ထိုမျှသာမက ယန်အန်းယုသည် ဇာတ်ကောင်အပေါ် သူ၏ ကိုယ်ပိုင် သိမြင်နားလည်နိုင်စွမ်းကိုပါ အလိုလို ဈာန်ဝင်စားမိသွားရာ သူ့မျက်နှာထက်တွင် အဓိကဇာတ်လိုက်ထံတွင် ရှိနေသင့်သည့် တည်ကြည်လေးနက်မှုတို့ ကိန်းအောင်းထွက်ပေါ်လာသည့်အတွက် ဘေးနားမှ စောင့်ကြည့်နေသူအားလုံးမှာ မျိုးဆက်သစ်၏ “လက်ဝှေ့ကျော်” ဖြစ်လာရန် အပတ်တကုတ် ကြိုးစားနေသော “ကျန်းယွင်ရွှယ်” အစစ်ကို မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့မြင်လိုက်ရသကဲ့သို့ပင် ခံစားမိလာတော့သည်။ 

နောက်ဆုံးတွင်တော့ ယန်အန်းယုသည် ကုန်ရထားပေါ်မှ ဆင်းသက်လာနိုင်တော့သည်။ သူက ခပ်ဖျော့ဖျော့ ပြုံးကာ ရိုက်ချက်ကို အထူးတလည် အားထုတ်နေစရာပင် မလိုဘဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး အဆုံးသတ်နိုင်ခဲ့သည်။ 

“လုံးဝကို အံ့ဩစရာပဲ ...”

ဒါရိုက်တာက လက်ခုပ်တီးကာ ထပ်တလဲလဲ ချီးကျူးလိုက်သည်။ သူသည် ရုတ်တရက် ဖြစ်ပျက်သွားသည့် အပြောင်းအလဲအပေါ် အပျော်လွန်နေခြင်းမျှသာ ဖြစ်သော်လည်း အခြားသော ဝန်ထမ်းများမှာမူ ယန်အန်းယုသည် သူတို့ တွေးထင်ထားသည်ထက် ပိုမို သာလွန်စွာ သရုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့သည့်အတွက် အံ့ဩမင်သက်မိနေကြတော့သည်။ 

ကောလီရှုမှာ နောက်တစ်ကြိမ် အံ့ဩမင်သက်သွားရပြန်တော့၏။ 

ဒီသခင်လေးက တော်တော်လေးကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ဖုံးကွယ်ထားတာပါ့လားဟ ...

ကုရှင်းက အဓိပ္ပါယ်များ ပြည့်နှက်နေသည့် အပြုံးတို့ဖြင့် နောက်တစ်ကြိမ် ပြုံးလိုက်ပြီး ယွီစစ်ယွမ်၏ မျက်နှာထက်တွင် အရုပ်ဆိုးလှသည့် အမူအယာတို့ ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။ သို့သော် သူ့ဘေးရှိ ယန်ဖုန်း၏ အကြည့်တို့မှာမူ များစွာ ရှုပ်ထွေးနေ၏။ မလှမ်းမကမ်းရှိ ယီချန်းယန်နှင့် လီယဲ့တို့မှာလည်း နေရာတွင် ကြောင်အလျက်သား ငေးနေမိကြတော့သည်။ 

ယန်အန်းယုရဲ့ ဒီလိုပုံစံမျိုးကို သူတို့တွေ တစ်ခါမှကို မတွေ့ဖူးဘူး ...

“ဟားဟား .. ဒါက ငါလိုချင်တဲ့ ခံစားချက်နဲ့ တကယ်ကို တစ်ထပ်တည်းပဲ ...”

ဒါရိုက်တာကျိုးက သူ့ပုခုံးကို ပုတ်ကာ ကျေနပ်အားရမှုအပြည့်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ အဖိုးအထိုက်တန်ဆုံးသော ရတနာကို ကောက်ရခဲ့သည့်နှယ် ယန်အန်းယု၏ အရည်အချင်းကို ရုတ်ချည်းဆိုသလို အသိအမှတ်ပြုလိုက်တော့သည်။