Chapter 8

👥️Chapter 8

“တောင်း .. တောင်းပန်ပါတယ် ...”

ယန်အန်းယုက ထိုအချိန်တွင်မှ အသိစိတ် ပြန်ဝင်လာကာ ချက်ခြင်းဆိုသလို ယီအန်းယန်ကို တွဲထူပေးကာ အလောတကြီး တောင်းပန်လိုက်သည်။ 

ထိုစဉ် တစ်ဖက်လူ၏ မျက်ဝန်းထဲ၌ အံ့အားသင့်သည့် အရိပ်အယောင်တို့ ထွက်ပေါ်လာ၏။ သို့သော် ထိုအရိပ်အငွေ့တို့မှာ များစွာ မကြာလိုက်၊ ချက်ခြင်းပင် ပြန်လည်ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။ 

ထို့နောက်တွင်မူ မန်နေဂျာဖြစ်သူ လီယဲ့ပင် စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောနိုင်သေးခင် ယွီစစ်ယွမ်က ရှေ့သို့ လွှားခနဲ ရောက်ချလာလေသည်။ 

“ချန်းယန်ကော .. အဆင်ပြေရဲ့လား ...”

 ယွီစစ်ယွမ်က အလောတကြီး မေးလိုက်သည်။ သူတို့နှစ်ဦးလုံးမှာ ရှန်းဟွမ်မီဒီယာမှ အနုပညာရှင်များ ဖြစ်ကြသော်လည်း သူက လူသစ်အိုင်ဒေါတစ်ဦးမျှသာ ဖြစ်ကာ တစ်ဖက်လူမှာမူ နာမည်ကျော် A အဆင့် သရုပ်ဆောင်တစ်ဦး ဖြစ်နေသည့်အတွက် ထိုအမျိုးသား၏ ပေါင်ကို ဖက်တွယ်နိုင်လောက်သည်အထိ ရင်းနှီးလိုစိတ်များ များပြားထက်သန်နေခဲ့သည်။ 

“အင်း ...”

ယီချန်းယန်က ပုံမှန်အတိုင်း ပြန်ဖြေကာ ယန်အန်းယုကို ဖျတ်ခနဲ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

အစောပိုင်းက ယန်အန်းယု၏ တွန်းထုတ်ခြင်းကို ခံလိုက်ရချိန်တွင် သူသည် သိသိသာသာပင် စိတ်အနှောင့်အယှက် ဖြစ်သွားခဲ့သည့်အပြင် တစ်ဖက်လူက သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲတွင် အခြားလူတစ်ဦး၏ အရိပ်အငွေ့ကို ရှာနေသည်ဟုသည့် ခံစားချက်များကိုလည်း ဆက်တိုက် ခံစားနေမိခဲ့၏။ ထို့အပြင် တွေဝေနေသည့် မျက်ဝန်းများမှာ ဆေးရုံတွင် ပထမဆုံးအကြိမ် တွေ့ရစဉ်ကနှင့် တစ်ထပ်တည်းနီးပါး တူညီနေရာ ...

ယန်အန်းယု၏ အကြည့်တို့မှာ တစ်ခုခုကို ရှောင်လွှဲလိုသည့်ဟန် အနည်းငယ် ဂနာမငြိမ် ဖြစ်နေကာ သူ့အတွေးစိတ်အာရုံတို့မှာလည်း ရှုပ်ထွေးနေခဲ့သည်။ 

သူသည် တစ်ချိန်က တစ်နှစ်ပတ်လုံး လေ့ကျင့်ရေး ဆင်းနေရသည့် သက်တော်စောင့်တစ်ဦး ဖြစ်ခဲ့ဖူးသည့်အလျောက် အချို့သော တိုက်ခိုက်မှုများကို ခန္ဓာကိုယ်က အလိုအလျောက် တုန့်ပြန်တိုက်ခိုက်နေတတ်တော့သည်။ ထိုမျှသာမက စစ်သူကြီးချုပ်ကလည်း အားလပ်ချိန်တိုင်း သူ့စွမ်းရည်ကို စစ်ဆေးလေ့ ရှိခဲ့ဖူးသည်။ 

ကိုယ်ခံပညာအရာ၌ သူ့ထက် များစွာ သာလွန်လှသည့် စစ်သူကြီးချုပ်က သူ့အား အရည်အချင်းကို သိုဝှက်မထားရန်... တိုက်ခိုက်မှုတိုင်း၌ တတ်စွမ်းသမျှ အစွမ်းကုန်ထုတ်ကာ ယှဉ်ပြိုင်ရန် နှင့် စစ်မြေပြင်တွင် အသက်တစ်ရှိုက်စာမျှ တုန့်ဆိုင်းမိခြင်းကပင်လျှင် အသက်ကို နှုတ်ယူသွားနိုင်သည်ဟု မှာကြားခဲ့ဖူးသည််။ 

သို့သော် ယခုလက်ရှိ ယီချန်းယန်မှာ ကိုယ်ခံပညာအရာတွင် ထူးချွန်ပြောင်မြောက်လှသည့် စစ်သူကြီးချုပ် မဟုတ်ချေ။ 

“အိုက်ယား .. နောက်တစ်ခေါက် ထပ်ရိုက်ရုံပဲ ရှိတော့တာပေါ့ ...”

ဒါရိုက်တာကျိုးကလည်း အစောပိုင်းက သူ့စကားများမှာ အနည်းငယ် တင်းမာသွားကြောင်း သတိပြုမိခဲ့သည်။ 

“ရှောင်ယု စိတ်ကို အေးအေးထား မင်း လုပ်နိုင်မယ်လို့ ငါ ယုံကြည်ပြီးသား ဒီတစ်ခေါက်တော့ သေချာလေး မှတ်ထားနော် ချန်းယန်က မင်းကို ဖမ်းမိသွားတဲ့အခါ သေချာပေါက်ကို နာနာခံခံနဲ့ အရှုံးပေးရမယ် ဟိုဟိုဒီဒီ လှုပ်ရွမနေနဲ့တော့ ဟုတ်ပြီလား ...”

“ကျွန်တော် နားလည်ပါပြီ ...”

ယန်အန်းယုက ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ 

ရလဒ်အနေဖြင့် သူသည် ဤတစ်ကြိမ်တွင်မူ အမှန်တကယ်ပင် “နာခံမှုရှိစွာဖြင့်” ယီချန်းယန်၏ ဖမ်းဆီးခြင်းကို ခံခဲ့သော်ငြား အလွန်အမင်း နာခံမှု ရှိသွားသောကြောင့် သူ၏  အစောပိုင်းက ရိုက်ကူးထားသော ခုခံလိုဟန် ပြကွက်များ၏ အရှိန်မှာ သိသိသာသာ နှေးကွေးသွားတော့သည်။ ထို့အပြင် စိတ်အခြေအနေမှာလည်း များစွာ မကောင်းမွန်တော့သည့်အတွက် သရုပ်ဆောင်ချက်မှာ ဖြစ်သင့်သလောက် ထက်သန်ပြင်းပြခြင်း မရှိတော့ချေ။ 

“Cut ...”

ဒါရိုက်တာက ခေါင်းကိုယမ်းကာ ပြောလိုက်သည်။ 

“ရှောင်ယု .. အနေအထားကို ပြန်ချိန်လိုက်ဦး နောက်တစ်ခေါက် ထပ်ရိုက်ကြမယ် ...”

ယန်အန်းယု “ဟုတ်ကဲ့ပါ ...”

ထိုသို့ဖြင့် နောက်ထပ် သုံးကြိမ်ဆက်တိုက် NG ဖြစ်သွားခဲ့ကာ သူ၏ အာရုံအလုံးစုံကို စုစည်းလျက် ရိုက်ကူးရေးထဲတွင်သာ စိတ်ကို နှစ်မြှုပ်ထားခဲ့သည့်တိုင် ရလဒ်မှာ မျှော်မှန်းထားသလို ဖြစ်မလာသည့်အတွက် ဒါရိုက်တာကျိုး၏ ဒေါသရေချိန်များ တစ်စထက်တစ်စ မြင့်တက်လာတော့သည်။ ဒါရိုက်တာ၏ ဒေါသစိတ်ကြောင့် ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့သားများနှင့် သရုပ်ဆောင်အားလုံး မွန်းကြပ်မှုကို ခံစားလာကြရတော့သည်။ 

“တောင်းပန်ပါတယ် ...”

ယန်အန်းယုက ခေါင်းငိုက်စိုက်ချကာ တောင်းပန်လိုက်သည်။ 

အိုက်ယား သရုပ်ဆောင်တာက သေလောက်အောင် ခက်တယ်ဆိုတာ တကယ်ကြီးပဲဟ .. တစ်ချက်လေး စိတ်မတည်မငြိမ် ဖြစ်လိုက်တာနဲ့တင် အမှားတွေ လုပ်မိသွားပြီ ...

အတိတ်က သူ့ကို ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ပေးခဲ့သည့် စစ်သူကြီးချုပ်နှင့် ယခုလက်ရှိ သူ့အပေါ် ထားရှိသော ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်၏ သဘောထားများကို နှိုင်းယှဉ်မိသည့်အခါ အထီးကျန်မှုတို့ဖြင့် နှလုံးသားတစ်ခုလုံး ပြည့်ကြပ်သွားတော့သည်။ သူ့ဘေးတွင် ရှိနေသမျှ အရာအားလုံး ပြောင်းလဲနေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် သူ့အနေဖြင့်လည်း ထိုပြောင်းလဲမှုများနှင့် အမြန်ဆုံး နေသားကျလာအောင် ကြိုးစားရန်သာ ရှိတော့သည်။ 

“ဒါရိုက်တာကျိုး ...”

 ထိုစဉ် ယန်ဖုန်းက ကြားဖြတ်ကာ ယွီစစ်ယွမ်က ယခုအချိန်အထိ စောင့်ဆိုင်းနေရဆဲဖြစ်သည်ဟု သိသိသာသာ သတိပေးလိုက်သည်။

ယန်အန်းယုက ဒီတိုင်း ယာယီ လူစားထိုးစတန့်သမားသာသာပဲလေ သူ့အခြေအနေကလည်း သိပ်မှ မဟန်တာ ဒီလို လူမျိုးအတွက်နဲ့ ရိုက်ကူးရေးကို ကြန့်ကြာအောင် လုပ်ပြီး တန်ဖိုးရှိတဲ့ အချိန်တွေကို ဖြုန်းတီးပစ်ဖို့ မသင့်တော်ဘူးလေ ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား ...

ဒါရိုက်တာကလည်း သူ့စကားများ၏ ဆိုလိုရင်းကို သဘောပေါက်လိုက်သည်။ စင်စစ်အားဖြင့် ရိုက်ကွင်းတွင် ရှိနေသည့် ထက်မြက်သူ အားလုံးကလည်း ထိုစကား၏ အဓိပ္ပါယ်ကို သိခဲ့ကြပေသည်။ သို့သော် ယန်အန်းယုမှာမူ ပြောစရာစကား ကင်းမဲ့သွားရှာတော့၏။ 

ဟေး .. ဆက်တိုက် အခြေအနေ ဆိုးရွားပြီး ရိုက်ကူးရေးကို ကြန့်ကြာအောင် လုပ်နေတာ ဘယ်သူလဲဆိုတာရော သိကြရဲ့လား ...

အခြားသရုပ်ဆောင်များထံမှ စကားတစ်ခွန်းမှ ထွက်မလာ။ ထိုသူအားလုံးက သူ့အပေါ် ထင်မြင်ချက်ကောင်းများ ရှိထားကြသည့်တိုင် သူ့အတွက်နှင့် ရှန်းဟွမ်ကုမ္ပဏီမှ ယွီစစ်ယွမ်ကို အပြစ်မပြုမိလိုကြပေ။ ထို့အပြင် ကုရှင်းကလည်း ကြော်ငြာတစ်ခု ရိုက်ကူးရန် ရှိနေသည့်အတွက် ရိုက်ကွင်းတွင် ရှိမနေခဲ့ချေ။ သို့မဟုတ်ပါလျှင် သူမသည် ယန်အန်းယုကို များစွာ ဂရုစိုက်ပေးသူ ဖြစ်သည့်အလျောက် သူ့ဘက်မှ ရပ်တည်ကာ တစ်ခုခု ပြောပေးမည် ဖြစ်ပေသည်။ 

“ထားလိုက်တော့ .. ရှောင်ယု မင်း ဒီနေ့တော့ ပြန်ပြီး အေးအေးဆေးဆေး နားလိုက်တော့လေ  ...”

ဒါရိုက်တာကျိုးက ကူကယ်ရာမဲ့စွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ 

ယန်အန်းယုကလည်း ခေါင်းကိုသာ အသာငြိမ့်ပြကာ နောက်ထပ် စောဒက မတက်ခဲ့။ ဒါရိုက်တာကို ဦးညွတ်နှုတ်ဆက်ကာသာ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ သူသည် အနုပညာလောကထဲသို့ ခြေစုံပစ်ကာ ဝင်ရောက်ခြင်း မပြုရသေးသည့်တိုင် ဤလောက၏ အသံတိတ်စည်းမျဉ်းများအကြောင်းကို အနည်းနှင့်အများ နားလည်နှင့်နေပြီး ဖြစ်သည်။ 

****

S မြို့တော် ဝမ်ရှင်းကျင်းယွမ်အိမ်ယာ၌ ...

ယန်အန်းယုသည် အခန်းထဲတွင် အလုံပိတ်ကာ ကင်းမြီးကောက်ထောင်ခြင်းကို နောက်တစ်ကြိမ် ပြုလုပ်လိုက်သည်။ ဤသည်မှာ သူ ငယ်စဉ်ကတည်းက တမင်တကာ မွေးမြူထားသည့် အလေ့အကျင့်တစ်ခု ဖြစ်ကာ စိတ်ဖိစီးစရာကိစ္စများနှင့် ကြုံတွေ့ရလေတိုင်း ထိုသို့ ပြုလုပ်ခြင်းဖြင့် စိတ်ကို အနားပေးလေ့ ရှိခဲ့သည်။ 

နောက်တစ်နေ့မနက် မိုးလင်းသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် စိတ်ရှုပ်ထွေးဖွယ် ကိစ္စများကို စဉ်းစားခြင်း မပြုတော့ဘဲ စိတ်သစ်လူသစ်ဖြင့် ရိုက်ကူးရေးကိုသာ အောင်မြင်စွာ အပြီးသတ်နိုင်ရမည်ဟုပါ တစ်ပါတည်း သံဓိဌာန် ချမှတ်လိုက်၏။ 

သူသည် ချစ်စရာကောင်းသည့် အဝါရောင် ခွေးပေါက်ကလေးများ ပါရှိသည့် ညဝတ်အင်္ကျီကို ဝတ်ဆင်ထားကာ ထိုအင်္ကျီမှာ အနောက်နား၌ တွဲလောင်းကျနေသော အမြီးတစ်ခုလည်း ပါရှိသည်။ ထိုမျှသာမက သူ၏ အိမ်တွင်းစီး ဖိနပ်များကပင်လျှင် အင်္ကျီနှင့် လိုက်ဖက်ညီနေခဲ့သည်။ 

ထို ကာတွန်းပုံများ ပါရှိသည့် ညဝတ်အင်္ကျီမှာ သူ့အတွက် ညဝတ်အင်္ကျီအချို့ ဝယ်ပေးရန် ထန်းကော်ကို စေခိုင်းလိုက်ရာမှ ရရှိလာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ 

ထို အင်္ကျီများကို ရလာခဲ့စဉ်က ယန်အန်းယု၏ မျက်ခုံးနှစ်ဖက်မှာ ဖုံးဖိ၍ မရနိုင်လောက်အောင်ပင် တွန့်ကွေးသွားခဲ့သေးသည်။ 

“မင်းကို အဆင်ပြေတာသာ ဝယ်ခဲ့လို့ ပြောလိုက်တာဆိုပေမယ့် ... ဘာလို့ သာမန်ဖြစ်တာလေးတွေကိုပဲ မရွေးခဲ့တာလဲ ..."

“သခင်လေး .. ပြီးခဲ့တဲ့တစ်ခေါက်က ပြောတော့ကျ ခွေးတွေကို သဘောကျတယ်ဆို ...”

စိတ်ဆိုးနေသည့် ယန်အန်းယုနှင့် မတူစွာပင် ထန်းကော်၏ အမူအယာမှာ များစွာ တည်ငြိမ်နေခဲ့သည်။ 

“ပြီးတော့ အမေကလည်း ပြောဖူးတယ် ယောကျ်ားလေးတွေကလည်း ချစ်စရာကောင်းသင့်တယ်တဲ့ ...”

ယန်အန်းယု “...”

ဒီသက်တော်စောင့်က သူ့ကို တမင် ရန်စနေတာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော် ...

သူ့အသက် ၈ နှစ်အရွယ် စစ်သူကြီးအိမ်တော်သို့ မရောက်သေးမီ သူခိုးတစ်ယောက်အဖြစ် ခြေသလုံးအိမ်တိုင် သွားလာနေစဉ်အချိန်များက ယန်အန်းယုသည် လမ်းဘေးခွေးများနှင့် မကြာခဏ ဆော့ကစားခဲ့ဖူးသည့်အတွက် သူ့နှလုံးသားထဲတွင် ခွေးများနှင့် ပတ်သက်၍ နူးညံ့မှုတစ်ရပ် ကိန်းအောင်းနေပေသည်။ 

ထို့ကြောင့် ယခု သူ ဝတ်ဆင်ထားသည့် ခွေးရုပ် ညဝတ်အင်္ကျီကို စိုက်ကြည့်ကာ သူ လုပ်ခဲ့သည်များကို ပြန်စဉ်းစားမိသည့်အခါ ထိုအင်္ကျီမှာ ကြည့်လေလေ ပိုပြီး သဘောကျဖွယ်ကောင်းလာလေဟု ခံစားမိလာတော့၏။ သူ၏ လက်ရှိခန္ဓာကိုယ်မှာ အသက် ၂၁ နှစ် ရှိနေပြီ ဖြစ်သည့်တိုင် စင်စစ်အားဖြင့် သူသည် ၁၆ နှစ် ၁၇ နှစ်အရွယ် ကောင်လေးတစ်ဦးမျှသာ ဖြစ်ပေသည်။ 

ထို့အပြင် ဤကဲ့သို့သော ညဝတ်အင်္ကျီကို ဝတ်ထားသည့်အချိန် အိမ်ထဲ၌ သူ တစ်ယောက်တည်းသာ ရှိနေသည်ဖြစ်ရာ မည်သူမှ မြင်နိုင်မည် မဟုတ်၍ ရှက်ရွံ့နေရန်လည်း မလိုအပ်လှချေ။ 

ထိုစဉ် တံခါးဖွင့်သံကို ကြားလိုက်ရသည့်အတွက် အခန်းထဲမှ အံ့ဩတကြီး ပြေးထွက်လာလိုက်သည်။ 

“ထန်းကော်လား ...”

တံခါးဝတွင် ရပ်နေသူမှာ ယီချန်းယန် ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရသည့်အခါ စကားပင် ဆက်မပြောနိုင်၊ ကြောင်အလျက်သား ရပ်တန့်မိသွားတော့သည်။ 

“စီ .. စီနီယာယီ ...”

သူက အံ့အားသင့်စွာဖြင့် ရေရွတ်လိုက်သည်။ 

ထို အခေါ်အဝေါ်မှာ အနည်းငယ် စိမ်းသက်လွန်းလှ၏။ ယီချန်းယန်က အနေရခက်စွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ 

“ငါ့ကို နာမည်ပဲ ခေါ် ...”

ယန်အန်းယုက တစ်ဒင်္ဂမျှ ကြောင်အသွားကာ ခေါင်းကိုသာ ငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ 

“ဟုတ်ကဲ့ .. ယီချန်းယန် ...”

သူ့ရှေ့တွင် ရှိနေသည့် ထိုလူမှာ စစ်သူကြီးလည်း မဟုတ်၊ သူတို့နှစ်ဦးမှာလည်း သခင်နှင့်ကျွန် မဟုတ်တော့ရာ သူ့အနေဖြင့် ထို ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်နှင့် နေသားကျ၊ သိကျွမ်းရန် မဖြစ်မနေ ကြိုးပမ်းရတော့မည် ဖြစ်သည်။ 

ယီချန်းယန်၏ အတွေးတို့ ကျွမ်းထိုးမှောက်ခုံ ဖြစ်သွားတော့၏။ သူသည် ယခင်က ယန်အန်းယုကို ခေါင်းမာကာ အထက်စီးဆန် မောက်မာသူဟု ထင်ခဲ့မိသော်လည်း ယခုလက်ရှိ ယန်အန်းယု၏ အပြုအမူများမှာမူ ယခင်ထက် ပိုမို ကောင်းမွန်ကာ ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့နေပြီ ဖြစ်သည်။ သို့သော် ယီချန်းယန်၏ အရှေ့တွင်မူ အနည်းငယ် အူကြောင်ကြောင်နိုင်ကာ သူ့ကို ကြောက်လန့်သည့် အရိပ်အယောင်များလည်း မကြာမကြာ ပြသမိနေဆဲပင် ဖြစ်သည်။ 

“အပြင်လူတွေ မရှိတဲ့အချိန်ဆို ဒီအတိုင်းပဲ ခေါ် ...”

ကုတ်အင်္ကျီကိုပင် ချွတ်နှင့်နေပြီးဖြစ်သည့် ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်၏ နောက်တွင် လက်ထောက်ဖြစ်သူ လီယန့်ကို မတွေ့ရသည့်အတွက် ယန်အန်းယုက သိလိုစိတ်အပြည့်ဖြင့် မေးလိုက်သည်။ 

“ဒီည ဒီမှာ နေမလို့လား ...”

“အင်း ...”

ယီချန်းယန်၏ လေသံမှာ မှုန်မှိုင်းနေကာ အတက်အကျဟူ၍လည်း မရှိ။ 

“ညအိပ်ဖို့ အိမ်ကို ပြန်လာတာလေ ပြဿနာ ရှိလို့လား ...”

“မဟုတ်တာ .. ဘာ ပြဿနာမှ မရှိပါဘူး ...”

သူက ပြုံးကာ ပြောလိုက်သည်။ 

တစ်ဖက်လူသည် သူ့အပေါ် စိတ်ဝင်စားခြင်း လုံးဝမရှိသည့်တိုင် သူတို့နှစ်ဦးမှာ “ထိမ်းမြားထားကြသူများ” ဖြစ်ကြသည့်အလျောက် ဤသို့သော ပြောဆိုဆက်ဆံမှုမျိုးမှာလည်း ကောင်းမွန်သည်ဟု ဆိုရနိုင်ပေသည်။ အကယ်၍ သူတို့နှစ်ဦးအကြား ဆက်ဆံရေးသည် ထို လက်ထပ်ပြီးကာစ တစ်နေကုန် မျက်စိအောက်မှ အပျောက်မခံနိုင်လောက်အောင် ပူးကပ်နေကြသည့် စုံတွဲများကဲ့သို့သာ ဖြစ်နေခဲ့မည် ဆိုပါလျှင် ယန်အန်းယု ကျိန်းသေ ရှက်ရွံ့ကာ အနေရခက်မိလိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ 

ယန်အန်းယုသည် မူလကိုယ်၏ မှတ်ဉာဏ်ထဲ၌ ထိုထိမ်းမြားမှု၏ အကြောင်းအရင်းကို ရှာမတွေ့ခဲ့ချေ။ ထို့အပြင် သူ့အနားတွင် ရှိနေသူများကလည်း ထိုအကြောင်းအရာကို စကားစမိလေတိုင်း တမင်တကာ စကားလွှဲသွားလေ့ ရှိကြသည့်အတွက် ယခုလက်ရှိကာလတွင်မူ ယီချန်းယန်၏ ဘေးတွင် အလိုက်သင့်နေရန်သာ ရှိတော့သည်။ 

အတိတ်ဘဝတွင် သူသည် အနည်းငယ် နောင်တရမိခဲ့သည့်အတွက် ယခုလက်ရှိအချိန်တွင် အေးစက်ခက်ထန်ပုံပေါ်သည့် ထိုအမျိုးသားအား နားလည်လာနိုင်စေရန် ကြိုးစားကာ စစ်သူကြီးချုပ်အား ကာကွယ်ရန် နည်းလမ်းအသစ်များ ရှာဖွေလိုစိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်။ 

ထိုအကြောင်းကို တွေးလိုက်မိသည့်အခါ သူ၏ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းတို့မှာ မသိမသာ ကွေးညွတ်ကော့တက်လာကြတော့သည်။ 

သူ့ကို ကြည့်ကာ အူကြောင်ကြောင်နိုင်စွာဖြင့် ပြုံးရယ်နေသူအား စိုက်ကြည့်ရင်း ယီချန်းယန်က ချောင်းဟန့်သံ ပြုလိုက်သည်။ 

“ငါ့ကို ဟင်းချက်ပေးချင်တယ်လို့ ပြောခဲ့ဖူးတယ် မဟုတ်လား ..."

“အင်း ...”

ယန်အန်းယုက အပြင်းအထန် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ သို့သော် ရေခဲသေတ္တာကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ ... ဗလာဖြစ်နေသည့် ရေခဲသေတ္တာကို ငေးကြည့်ရင်း ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားရရှာတော့သည်။ 

ကမ္ဘာပေါ်မှာ အကောင်းဆုံးဆိုတဲ့ အိမ်ရှင်မတောင် ဆန်မရှိဘဲနဲ့တော့ ဟင်းမချက်နိုင်ဘူးလေ ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား ...

“ဟင်းချက်စရာတွေက ငါ ဝယ်လာခဲ့ပြီးသား မီးဖိုချောင်ထဲမှာ ရောက်နေပြီ ...”

ရှေ့ရေးကို ကြိုမြင်တတ်သည့် ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်ယီသည် လိုအပ်သည့် ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှုများကို လုံလုံလောက်လောက် ပြုလုပ်ထားခဲ့ပြီး ဖြစ်သည့်အပြင် ထို သခင်ငယ်လေးမှာ အပေါ်ယံ လေလုံးထွားရုံမျှသာ ဖြစ်ပြီး လက်တွေ့တွင် ချက်ပြုတ်နိုင်ခြင်း မရှိပါလျှင် သူကိုယ်တိုင် ချက်ပြုတ်လိုက်မည်ဟုပင် တွေးထားမိပြီး ဖြစ်သည်။ 

ယန်အန်းယုက မီးဖိုချောင်ထဲသို့ အပြေးအလွှား သွားကြည့်လိုက်သည်။ ယီချန်းယန်၏ စကားများမှာ အမှန်ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရသည့်အခါ သူ့အကြည့်တို့မှာ ဖုံးဖိ၍ မရနိုင်လောက်အောင်ပင် ဝင်းလက်တောက်ပသွားတော့သည်။ 

“ဒါဆိုလည်း ခမ်းနားတဲ့ စားတော်ပွဲကြီးကို သုံးဆောင်ဖို့ စောင့်နေပေးပါ ...”

ထို့နောက် အင်္ကျီလက်ကို လိပ်တင်ကာ သီချင်းညဉ်းရင်း အသီးအရွက်များကို စတင်ဆေးကြောလိုက်သည်။ 

ယီချန်းယန်၏ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းတို့ မသိမသာ  ကော့တက်သွားကာ သူက ဗီရိုထဲမှ အပြာရောင် အေပရွန်ကို ထုတ်ကာ ယန်အန်းယု၏ ဘေးနားသို့ လာလိုက်သည်။ 

“ခဏစောင့် ...”

ယန်အန်းယု၏ လှုပ်ရှားနေသော လက်များ ရပ်တန့်သွားကာ ယီချန်းယန်၏ လက်ထဲရှိ အေပရွန်ကိုသာ အကြောင်သား ငေးစိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။ 

“ဒါကို ဝတ်လိုက် မင်းရဲ့ ခွေးရုပ်အင်္ကျီကို ညစ်ပတ်မသွားစေနဲ့ ...”

အေပရွန်ကို ကိုင်ထားသည့် အမျိုးသားက ပြောလိုက်သည်။ 

စင်စစ်အားဖြင့် ခွေးပေါက်စလေးများကို သဘောကျတတ်သူမှာ ယန်အန်းယု တစ်ဦးတည်းသာ မဟုတ်၊ ကြီးမြတ်လှစွာသော ရုပ်ရှင်နတ်ဘုရားသည်လည်း တစ်ဦး အပါအဝင်ပင် ဖြစ်ပေသည်။ 

ယန်အန်းယု၏ အင်္ကျီခေါင်းစွပ်မှ ခွေးနားရွက်နှင့် တင်ပါးပေါ်ရှိ အမြီးတို့ကို ငေးကြည့်ရင်း ယီချန်းယန်၏ အကြည့်တို့မှာ ပုံမှန်အချိန်များထက် အနည်းငယ် နူးညံ့နွေးထွေးသွားခဲ့သည်။ သို့သော် တစ်ဖက်လူကမူ ထိုပြောင်းလဲမှုကို သတိမပြုမိခဲ့။ အလွန်အမင်း ရှက်ရွံ့စိတ်ကြောင့် မျက်နှာတစ်ခုလုံး မီးဟုန်းဟုန်း တောက်လုမတတ် ပူပြင်းနေခဲ့သည်။

နောက်ဆို လူတွေရှေ့မှာ ဒီလို ကလေးဆန်တဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီမျိုး လုံးဝ မဝတ်တော့ဘူး တအားကို ရှက်စရာကောင်းတာပဲ ...

“ကျွန် .. ကျွန်တော် .. အင်္ကျီလဲလိုက်တာ ပိုကောင်းမယ်ထင်တယ် ...”

ယန်အန်းယုက ခေါင်းကို ငုံ့ထားလျက် အင်္ကျီသွားလဲမည် ပြုစဉ် နောက်နားတွင် ရပ်နေသည့် အမျိုးသားက သူ့ခါးကို လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။ 

“ဒီတိုင်းပဲ ဝတ်ထားလိုက် .. မင်းနဲ့ တော်တော်လေး လိုက်တယ် ...”

နားဝေတိမ်တောင်ဖြစ်စွာဖြင့်ပင် လက်ကို ပြန်ရုတ်လျက် ခြေတစ်လှမ်း နောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်သည်။ ပါးနှစ်ဖက်မှာမူ ယခင်ထက်ပင် ပိုမိုကာ ပူပြင်းလာတော့၏။ 

ယီချန်းယန်ကလည်း အနည်းငယ် ကြောင်အသွားကာ ထို့နောက်တွင်မှ သူ့အပြုအမူမှာ အနည်းငယ် မလျော်မကန် ဖြစ်သွားကြောင်း သတိပြုမိသွားခဲ့သည်။ ထို့နောက် ယန်အန်းယုကို ဖျတ်ခနဲ လှမ်းကြည့်ကာ စကားတစ်ခွန်းမှ မဆိုဘဲ သူ့အခန်းထဲသို့သာ ချက်ခြင်း ပြန်ဝင်သွားလိုက်တော့သည်။ 

*****

နေ့ခင်းပိုင်း အချိန်က ယန်အန်းယု၏ အခြေအနေမှာ ကောင်းမွန်ခြင်း မရှိခဲ့သည့်အပြင် ရိုက်ကွင်း၌လည်း အနိုင်ကျင့်ခံရကာ အိမ်သို့ အလျင်စလို ပြန်သွားခဲ့ရသည်။ လီယဲ့က သူ့အနုပညာရှင်သည် ရိုက်ကူးရမည့် အပိုင်းများကို ပြီးစီးသည့်အခါ ဟော်တယ်သို့ပြန်ကာ အနားယူမည်ဟုသာ တွေးထားခဲ့သော်လည်း ယီချန်းယန်က သူ့ကို စကားတစ်ခွန်းတည်းသာ ပြန်ပြောခဲ့သည်။ 

“အိမ်ပြန်မယ် ...”

လီယဲ့မှာ အလွန်အမင်း ထိတ်လန့်သွားကာ သူ့နားကိုပင် မယုံနိုင်တော့။ ကာယကံရှင် ကိုယ်တိုင်သည်လည်း မည်သည့်အကြောင်းကြောင့် ထိုသို့ ပြောခဲ့မိမှန်း ရှင်းမပြတတ်တော့ချေ။ 

သူ့စိတ်ထဲတွင် အိမ်ပြန်ကာ ယန်အန်းယုကို အဖော်လုပ်ပေးလိုသည့် ဆန္ဒတို့ကသာ ကြီးစိုးထားသည်။ ဤသည်မှာ သူ၏ အပြစ်မကင်းစိတ်တို့ အစပျိုးလာသောကြောင့်သာ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ 

👥️