Chapter 10

👥️Chapter 10

ထိုအခန်းကို ကျုံးယီခန်းမဆောင်၏ ထိပ်ဆုံးတွင် ရိုက်ကူးရန် ရွေးချယ်ထားသည်။ ဆရာဖြစ်သူ ကျန်းဟိုင်၏ လက်ဝှေ့ပညာကို အမွေဆက်ခံရရှိပြီးနောက် အဓိကဇာတ်လိုက် ကျန်းယွင်ရွှယ်သည် သူ၏ ခွန်အားကို အပြည့်အစုံ ထုတ်ဖော်ပြသလာနိုင်ကာ မျက်နှာနှစ်ဖက်ပိုင်ရှင် ခန်းမဆောင်သခင်ကျန်းနှင့် လက်ရည်ချင်း ယှဉ်ပြိုင်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ 

ရိုက်ချက်တစ်ခုလုံး ပိုမို ရုပ်လုံးကြွကာ လှုပ်ရှားသက်ဝင်လာစေရန် အလို့ငှာ ဤတစ်ကြိမ်တွင် ရှည်လျားသည့် ရိုက်ချက်များကိုသာ အဓိက အသုံးပြုမည် ဖြစ်ကာ ကင်မရာမြင်ကွင်းကို အဝေးသို့ ချိန်ညှိလိုက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ပရိသတ်များသည် မီးဟုန်းဟုန်းတောက်လောင်နေသော ကျုံးယီခန်းမဆောင်တစ်ခုလုံး ရေအောက်ထဲသို့ နစ်မြုပ်ပျောက်ကွယ်သွားသည်ကို မြင်တွေ့ကြည့်ရှုကြရမည် ဖြစ်သည်။ 

စတန့်သမားနှစ်ဦးအနေဖြင့်လည်း ဤအခန်းအတွက် ခုန်ပျံကျော်လွှားမှုများကို အများအပြား ပြုလုပ်ရမည် ဖြစ်သည့်အပြင် လေထဲတွင် တွဲလောင်းချိတ်ဆွဲထားရင်း ဟန်ဆောင်လက်ဝှေ့ပြကွက်များကိုပါ များစွာ ပြသရမည် ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် နောက်ဆုံးအပိုင်း၌ အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက် စုဝမ်ရွှမ်ကလည်း အကူအညီများ ခေါ်ဆောင်လာဦးမည် ဖြစ်ရာ အမြှောက်တပ်က အဆောက်အဦးကို ထပ်ကာတလဲလဲ ဗုံးဖြင့် ပစ်ခွင်းတိုက်ခိုက်မည် ဖြစ်သည့်အတွက် ရိုက်ကူးရေး၏ ခက်ခဲမှုနှင့် အန္တရာယ်များမှုများမှာလည်း အဆမတန် တိုးမြင့်လာတော့သည်။ 

ယန်အန်းယုသည် ရိုက်ကူးရေးဝတ်စုံ၏ အောက်ထဲ၌ အခြေခံအကျဆုံး အကာအကွယ်ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားသည်။ ၎င်းမှာ တစ်ပတ်ရစ် ဝတ်စုံသာ ဖြစ်သော်လည်း သူကမူ စိတ်ထဲ မထားခဲ့။ ဤနယ်ပယ်၌ စတန့်သမားများမှာ ဤကဲ့သို့သော ဆက်ဆံမှုမျိုးနှင့် ကြုံတွေ့ကြသည်မှာ ထုံးစံပင် ဖြစ်ပေသည်။ 

စတီးဝါယာကြိုး သုံးကြိုးဖြင့် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ချိတ်ဆွဲပြီးသည့်နောက် ယန်အန်းယုသည် အချိန်မရွေး စတင်ရန် အဆင်သင့် ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သည်။ သူနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင် ရပ်နေသော စတန့်သမား အစ်ကိုကြီးကလည်း လက်သီးဆုပ်ပြလျက် အဆင်သင့် ဖြစ်ပြီဖြစ်ကြောင်း အချက်ပြလိုက်သည်။ 

ရိုက်ကူးနေစဉ်  ကာလတစ်လျှောက် မီးတောက်များက တလိမ့်လိမ့် လူးလွန့်တက်ကာ အဆောက်အဦး ထိပ်ဖျားအထိ ရောက်ရှိလာ၏။ ဤသည်မှာ လုံခြုံစိတ်ချရသည့် နေရာများတွင် အသေးစား ဖောက်ခွဲမှုများ ပြုလုပ်ရာမှ ထွက်ပေါ်လာသည့် ရလဒ်ဖြစ်ကာ ရိုက်ကူးရေးအပြီး နောက်ပိုင်း တည်းဖြတ်ရာ၌ အထူးပြုလုပ်ချက်များကိုပါ ထည့်သွင်းဦးမည် ဖြစ်သည်။ 

သို့သော် နောက်ထပ် ဖောက်ခွဲမှုတစ်ရပ် ထပ်မံပြုလုပ်ချိန်၌ ဖောက်ခွဲရေး ပစ္စည်းများကို နေရာချရသည့် ဝန်ထမ်းသည် အမှားလုပ်မိသွားသည့်အတွက် မီးတောက်များသည် ယန်အန်းယုထံ တစ်ဟုန်ထိုး ဦးတည်လာကာ သူ့ခြေထောက်အောက်တွင် ရှိနေသည့် ကြွေပြားအားလုံး အရပ်မျက်နှာအနှံ့သို့ လွင့်စင်ထွက်သွားခဲ့တော့သည်။ 

ရိုက်ကူးရေး လုပ်နေဆဲတန်းလန်းဖြစ်သော ယန်အန်းယုကလည်း ဘေးဘက်သို့ အလျင်အမြန် ခုန်ထွက်ကာ ရှောင်တိမ်းလိုက်သည်။ သို့သော် ထင်မှတ်မထားသည်မှာ ... ထိုသို့ ခုန်ထွက်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သူ့ကို သိုင်းချည်ထားသော ကြိုးများ ရုတ်ချည်းဆိုသလို လျှောကျသွားကာ သူ့ခန္ဓာကိုယ်တွင် ချည်နှောင်ထားသည့် ဝါယာကြိုးများကလည်း ပျက်စီးထွက်သွားတော့၏။ ထိုသို့ဖြင့် သူ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး လေထဲတွင် ဇောက်ထိုး ဖြစ်သွားကာ ခေါင်မိုးပေါ်မှ မြေကြီးပေါ်သို့ ခြေလွတ်လက်လွတ် ပြုတ်ကျလာတော့သည်။ 

ထိုမြင်ကွင်းကို မြင်လိုက်ရသည့်အခါ ဒါရိုက်တာကျိုးနှင့် ကျန်ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့သားအားလုံး ဖြူရော်သွားခဲ့ကြသည်။ သူသာ ပြုတ်ကျသည့် အရှိန်ကို ကောင်းမွန်စွာ မထိန်းချုပ်နိုင်ပါလျှင် အရိုးနှင့်အသား တစ်ခြားစီ ဖြစ်သွားတော့မည် ဖြစ်သည်။ 

ရိုက်ကွင်းအပြင်တွင် ရှိနေသည့် ယီချန်းယန်နှင့် လီယဲ့တို့မှာလည်း အံ့ဩထိတ်လန့်မှုကြောင့် ကြောင်အနေခဲ့ကြသည်။ သို့သော် ယွီစစ်ယွမ်နှင့် သူ့မန်နေဂျာ ယန်ဖုန်းတို့မှာမူ ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်လာမည်ကို ယခင်ကတည်းက မှန်းဆထားခဲ့ကြသည့်အတိုင်း အလွန် တည်ငြိမ်နေခဲ့ကြသည်။ 

ပေါက်ကွဲမှု ဖြစ်ပွားထားသည့် အရှိန်ကြောင့် လေထုတစ်ခုလုံး ယမ်းမှုန့်အနံ့များဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ ၇ မီတာခန့်သို့ ရောက်သည့်အခါ ဇောက်ထိုး ပြုတ်ကျလာသည့် ယန်အန်းယု၏ ခန္ဓာကိုယ်တွင် ဝါယာကြိုးတစ်ချောင်းသာ ကျန်ရှိတော့ကာ လေထဲတွင် သေလုနီးနီး အန္တရာယ်များစွာဖြင့် တွဲလောင်းကျနေခဲ့သည်။ 

နောက်ဆုံး ကျန်ရစ်နေသည့် ဝါယာကြိုးလည်း ပြတ်တောက်သွားပြန်၏။ အသက်ဘေးနှင့် လက်တစ်ကမ်းသာ လိုတော့သည့် အခြေအနေတွင် ယန်အန်းယုသည် အံကို တင်းတင်းကြိတ်ကာ ပေါက်ကွဲမှုကြောင့် ရလာခဲ့သည့် လက်ဖဝါးထက်မှ ဒဏ်ရာများကို လျစ်လျူရှုကာ အမိုးအစွန်းရှိ အလှဆင်ထားသည်များကို လှမ်းဆွဲထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် ခန္ဓာကိုယ်ထဲရှိ ချီဓာတ်များကို တိတ်တဆိတ် စုစည်းကာ ဆိုးဆိုးရွားရွား ပြုတ်ကျမသွားစေရန်အတွက် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ဟန်ချက်ထိန်းညှိလိုက်၏။

ယန်အန်းယု၏ ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ ကူးပြောင်းလာချိန်မှစကာ သူသည် ခန္ဓာကိုယ် ကြံ့ခိုင်ရေးကို အလေးအနက်ထား လေ့ကျင့်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ယခုလက်ရှိ သူ့ခန္ဓာကိုယ်အခြေအနေမှာ အားနည်းနေသေးသည့်တိုင် လုံးဝ အားမရှိသည်ထက်တော့ ပိုမို ကောင်းမွန်ကာ ဤကဲ့သို့သော သေအံ့ဆဲဆဲ အခြေအနေမျိုးတွင် အသုံးဝင်နေဆဲပင် ဖြစ်သည်။ 

ထိုမြင်ကွင်းကို မြင်လိုက်သည့်အခါ ဒါရိုက်တာကျိုးက အားကောင်းလှသည့် လေထိုး ကူရှင်ကို ပြင်ဆင်စေလိုက်သည်။ ယန်အန်းယုသည် ဤကဲ့သို့ ဇောက်ထိုးဖြစ်နေသည့် အခြေအနေမျိုး၌ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို မထိခိုက်အောင် ကြာမြင့်စွာ ထိန်းထားနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ 

ထိုအခါမှ ယီချန်းယန်၏ ပူပန်နေမှုတို့ ပြေလျော့သွားတော့သည်။ သူက ယန်အန်းယုအနားသို့ သွားကာ ကူညီပေးလိုသော်ငြား အချို့သော လူများက သူ့ထက်အရင် ယန်အန်းယုအနီးသို့ ရောက်နှင့်နေကြပြီ ဖြစ်သည်။ 

လီယဲ့ကမူ ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်၏ ကြောင်အနေသော အမူအယာကိုသာ စိတ်ဝင်တစား အကဲခတ်နေခဲ့သည်။ 

“ရှောင်ယု .. ဘယ်လိုနေသေးလဲ ...”

ကုရှင်းက စိုးရိမ်တကြီး မေးလိုက်သည်။ ဖြစ်ပျက်သွားခဲ့သည်များမှာ အလွန် မြန်ဆန်လွန်းလှကာ သူမကိုယ်တိုင်သည်လည်း အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်အဖြစ် သရုပ်ဆောင်နေခဲ့ရသည့်အတွက် အကြီးအကျယ် တုန်လှုပ်နေခဲ့သည်။ 

“အိုက်ယား ရှောင်ယု မင်းလက်တွေက သွေးတွေတောင် ထွက်နေပြီ .. နာလား ....”

“ရှောင်ယု အဆင်ပြေရဲ့လား .. စိတ်ကို တင်းမထားနဲ့ ...”

“သူ့ကို ဆေးရုံ ပို့ပေးသင့်တယ်နော် ...”

အဝတ်အစား ပြင်ဆင်ရေးအဖွဲ့မှ မိန်းမပျိုလေးများ၊ မိတ်ကပ်ဆရာမ ကျဲကျဲများနှင့် လက်ထောက်ဒါရိုက်တာအပါအဝင် ရိုက်ကွင်းတွင် ရှိနေသူအားလုံးနီးပါးခန့်က သူ့အနားသို့ ဝိုင်းအုံစုဝေးကာ တစ်ယောက်တစ်ပေါက် မေးမြန်းလိုက်ကြသည်။ 

ယန်အန်းယုက သူ့လက်ဖဝါးမှ ထိခိုက်ဒဏ်ရာများကို စိတ်ထဲ မထားသော်လည်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည့်အခါ ခြေကျင်းဝတ် လည်သွားသည့်အတွက် လမ်းလျှောက်ရာ၌ အနည်းငယ် နာကျင်နေကြောင်း သတိပြုမိလိုက်သည်။ သို့သော် သူက ခေါင်းကို အသာယမ်းကာ အားလုံးကို ခပ်ပြုံးပြုံးသာ ပြောခဲ့သည်။ 

ပါးချိုင့် အသေးလေးနှစ်ခုလုံး ပေါ်လာအောင် ပြုံးပြလာသည့် သူ့အပြုံးကြောင့် အားလုံ စိတ်အေးသွားရတော့သည်။ 

“မစိုးရိမ်ကြပါနဲ့ ဒီ ဒဏ်ရာလေးတွေက အသေးအဖွဲလေးတွေပါ ...”

“ရှောင်ယု မင်း ခြေထောက်လည်း ခိုက်မိသွားတယ် မဟုတ်လား ...”

လေ့လာအား ကောင်းမွန်လှသည့် ဒါရိုက်တာကျိုးက သူ့ခြေထောက်မှ ဒဏ်ရာကို ချက်ခြင်း သတိပြုမိသွားကာ နောက်နားတွင် ရှိနေသော ဆေးအကူကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ 

“သူ့ကို အမြန်ဆုံး  ပတ်တီးစည်းပေးလိုက် ဒါနဲ့မှ အဆင်မပြေရင် ဆေးရုံသာ ခေါ်သွားလိုက် ...”

ဆေးအကူများက ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်၏။ 

“ကျွန်တော် တကယ်ကို အဆင်ပြေတာပါ ဒါရိုက်တာကျိုး .. ဆက်ပြီးတော့ ရိုက်နိုင်ပါသေးတယ် ...”

ယန်အန်းယုက သူ့အတွက်ကြောင့်နှင့် ရိုက်ကူးရေး နှောင့်နှေးသွားရမည်ကို မလိုလားချေ။ 

အတိတ်က သူသာဆိုရင် ဒီလို ဒဏ်ရာအသေးလေးလောက်ကဖြင့် စာကို ဖွဲ့မနေဘူး .. အိုက်ယား ပစ္စုပ္ပန်က အတိတ်နဲ့ မတူတော့ဘူးပဲ ...

“အလျင်မလိုဘူး မင်းရဲ့ ကျန်းမာရေးက ပိုအရေးကြီးတယ် ဒီနေ့တစ်ရက် နားလိုက် ငါလည်း မနက်ဖြန်ကျ နောက်ထပ် အမှားအယွင်းတွေ ဖြစ်မလာအောင် ပစ္စည်းတွေကို ပြန်စစ်ခိုင်းထားလိုက်ဦးမယ် ...”

ဒါရိုက်တာကျိုး၏ အမူအယာမှာ တင်းမာခက်ထန်နေကာ သူ့အကြည့်ထဲတွင် အချို့သော အဓိပ္ပါယ်များ ပါဝင်နေဟန်ပင်။ 

ရိုက်ကူးနေစဉ်အတွင်း ဤကဲ့သို့သော မတော်တဆဖြစ်ရပ်မျိုး ဖြစ်ပွားသည်မှာ အလွန် ရှားပါးလှပေသည်။ ထို့အပြင် ကိုယ်ခံပညာရှင် စတန့်သမားများသည် လျင်မြန်သွက်လက်ကာ ပျော့ပျောင်းသည့် ကိုယ်နေဟန်ထားကို ပိုင်ဆိုင်ထားရမည့်အပြင် ခက်ခဲသည့် လှုပ်ရှားမှုများကို ရိုက်ကူးရန် လိုအပ်လာပါကလည်း အဖုအထစ်မရှိဘဲ ချောချောမွေ့မွေ့ ဆောင်ရွက်နိုင်ရမည်ဟု အာမခံကြရပေသည်။ 

ယန်အန်းယုသည် အသက်အားဖြင့် ငယ်ရွယ်သေးသည့်တိုင် ထို လိုအပ်ချက်အားလုံးကို ပြည့်မီအောင် ဖြည့်ဆည်းနိုင်ခဲ့သည်။ 

“ကောင်းပါပြီ ...”

ဒါရိုက်တာကျိုး၏ အလျော့မပေးသော တိုက်တွန်းချက်ကြောင့် ယန်အန်းယုမှာ အသာ လက်ခံလိုက်ရုံသာ ရှိတော့သည်။ 

ထို့နောက်တွင် အနားရှိလူများက သူ့အား အာရုံမစိုက်တော့သည်ကို အခွင့်ကောင်းယူကာ အဝေးတွင် ရပ်နေသည့် ယီချန်းယန်ကို ခိုးကြည့်၍ သူ့အမူအယာကို အကဲခတ်လိုက်သည်။ သို့သော် ကံမကောင်းသည်မှာ သူ လှမ်းကြည့်လိုက်သည့် အချိန်တွင် ယီချန်းယန်သည် တစ်ဖက်သို့ လှည့်သွားနှင့်ပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် လီယဲ့၏ အပြုံးဖျော့ဖျော့ကိုသာ တွေ့လိုက်ရတော့သည်။ 

ထို့နောက်တွင် သူ၏ လုံခြုံရေးအတွက် ဒါရိုက်တာသည် သူ့အား ဆေးအကူများနောက်သို့ လိုက်သွားစေခဲ့သည်။ 

ယန်အန်းယုက ထွက်မသွားမီ ယွီစစ်ယွမ်နှင့် ယန်ဖုန်းကို တမင်တကာ စိုက်ကြည့်လိုက်သေး၏။ သူသည်လည်း တစ်ခုခုကို သတိပြုမိနေခဲ့ပေသည်။ သူသည် တုံးအနေသူတစ်ဦး မဟုတ်သည့်အပြင် ထိုမျှအထိ ကံဆိုးတတ်သူလည်း မဟုတ်ရာ ဖြစ်ပျက်သွားသမျှ ကိစ္စများမှာ တစ်စုံတစ်ယောက် သူ့ကို တမင်တကာ အကွက်ချ၍ ကြံစည်သောကြောင့်သာ ဖြစ်ပေသည်။

မတော်တဆမှုကြောင့် ယမ်းမှုန့်ပြင်ဆင်ပေးသူမှာ အပြစ်မကင်း ဖြစ်သွားကာ ရိုက်ကူးရေးပစ္စည်းများကို ပြင်ဆင်ပေးရသည့် ဝန်ထမ်းကလည်း ထပ်ကာတလဲလဲ တောင်းပန်ခဲ့ရတော့သည်။ သူက ရိုက်ကူးရေး မစမီ အသုံးပြုရမည့် ပစ္စည်းများကို ကြိမ်ဖန်များစွာ စစ်ဆေးခဲ့ပြီး အမှားအယွင်းဟူ၍ မရှိခဲ့ကြောင်းလည်း ပြောလာသည့်အတွက် ဖြစ်ပျက်သွားသည့် ကိစ္စများမှာ မည်သည့်နေရာမှ မှားယွင်း၍ ဖြစ်လာရခြင်းဖြစ်ကြောင်းကို လုံးဝ မသိခဲ့ချေ။ 

ယွီစစ်ယွမ်၏ မူလ စတန့်သမား ကျောက်ကောသည် ပြီးခဲ့သည့်အကြိမ်ကလည်း ဒဏ်ရာရခဲ့ဖူးရာ သူ့အလုပ်ကို နှစ်ကြိမ်ဆက်တိုက် လျစ်လျူရှုသည့်သဘော သက်ရောက်သွားတော့သည်။ ထို့ကြောင့် သူ့ဘက်မှ မည်သို့ပင် အကြောင်းပြချက် ပေးပါစေ ဒါရိုက်တာကျိုးက သူ့ကို စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့်သာ လက်ယမ်းပြလိုက်သည်။ သူက ထိုသူကို ဆက်ပြီး အလုပ်ခန့်တော့မည် မဟုတ်ချေ။ 

ရိုက်ကူးရေး ပစ္စည်းများအား ကြံစည်သွားသည့် တရားခံအတွက်မူ ... ဒါရိုက်တာကျိုးက ရိုက်ကူးတွင် ရှိနေသည့် သရုပ်ဆောင် တစ်ဦးချင်းစီတိုင်းကို မျက်နှာသေဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ သူက တစ်ခုခုကို ခန့်မှန်းမိနေပြီး ဖြစ်သော်ငြား နောက်ဆုံးတွင်မူ ထုတ်မပြောနိုင်ခဲ့ချေ။ 

အနုပညာလောကမှာ ဤသို့နှယ်ပင် ဖြစ်ပေသည်။ လူသစ်များအား နောက်ကွယ်တွင် အခက်အခဲများနှင့် ကြုံစေခြင်းမှာ ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ်တစ်ခုပင် ဖြစ်ပေသည်။ သို့သော် ယခုတစ်ကြိမ်မှာမူ ... အချိန်ရွေးချယ်မှု မှားယွင်းသွားခဲ့၏။ 

ကုရှင်းက အေးစက်စွာဖြင့် ပြုံးလိုက်သည်။ သူမ၏ မန်နေဂျာ ချန်းကျဲသည်လည်း ဖြစ်ပျက်သွားသည်များကို သိနေခဲ့ပေသည်။ 

တစ်ချို့လူတွေက တော်တော်လေးကို စိတ်သဘောထား ကျဉ်းမြောင်းတာပဲ .. ယာယီ စတန့်သမားလေးကိုတောင် သည်းမခံနိုင်ကြဘူး ...

ညနေခင်းပိုင်းတွင် .. ယွီစစ်ယွမ်က နားနေခန်းထဲ၌ ဖုန်းသုံးနေ၏။ မကြာခဏ မျက်စိရှေ့သို့ ရောက်လာကာ သူ့ကို မျက်စိနောက်စေသူ မရှိတော့သည့်အတွက် .. အထူးတလည်ပင် ခံစားချက် ကောင်းမွန်နေခဲ့သည်။ 

ယန်ဖုန်းက ဖုန်းကောလ်တစ်ခုကို ဖြေပြီးနောက် သူ့အချိန်ဇယားကို ထုတ်ကာ အချို့သော အချိန်များကို ကြက်ခြေခတ် ခြစ်လိုက်သည်။ 

“ဘာဖြစ်လို့လဲ ...”

ထိုလုပ်ရပ်ကို မြင်လိုက်သည့် ယွီစစ်ယွမ်က မရေမရာဖြင့် ထုတ်မေးလာ၏။ 

“ကုမ္ပဏီက မင်းရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတစ်ချို့ကို ဖျက်လိုက်တာ .. ဒါက အရေးကြီးကိစ္စတော့ မဟုတ်ပါဘူး ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီရှိုးကို ရိုက်ပြီးသွားရင် ရက်နည်းနည်းလောက် အနားယူသင့်တာပဲလေ ....”

ယန်ဖုန်းထံမှ နောက်ထပ် စကားသံ ထပ်ထွက်မလာမီ တံခါးခေါက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။ 

တံခါးကို ဖွင့်လိုက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် သူ့အကြည့်ထဲမှ အရိပ်အယောင်တို့ ချက်ခြင်း ပြောင်းလဲသွားတော့သည်။ တံခါးဝတွင် ရောက်နေသူမှာ သူတို့ လုံးဝ ထင်မှတ်မထားသည့် .. ယီချန်းယန်နှင့် မန်နေဂျာလီယဲ့ ဖြစ်နေပေသည်။ 

ယန်ဖုန်း၏ အကြည့်တို့မှာ မတည်ငြိမ်လှတော့။ အနည်းငယ် အံ့အားသင့်သွားခဲ့သည့်တိုင် သူသည် အလွန် ဖော်ရွေလှသည့် အပြုံးတစ်ပွင့်ကို မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်း ချိတ်ဆွဲပြသနိုင်ခဲ့သည်။ 

“မစ္စတာယီ ရောက်နေတာကိုး .. အထဲကို ကြွပါ ...”

ယီချန်းယန်က စကားတစ်ခွန်းမှ မဆို။ သူ့ကို သာမန်ကာလျှံကာ ကြည့်၍ အခန်းထဲသို့ တန်းတန်းမတ်မတ် ဝင်သွားလိုက်သည်။ သူနှင့်အတူ လိုက်လာသည့် လီယဲ့က ယန်ဖုန်းကို ရည်ရည်မွန်မွန် ပြုံးပြကာ အခန်းအပြင်ဘက်သို့ ဆွဲခေါ်လိုက်သည်။ 

“မစ္စတာယန် လာပါ ကျွန်တော်နဲ့အတူ လမ်းလျှောက်ကြရအောင် ...”

ထိုစကားအရ ယီချန်းယန်သည် ယွီစစ်ယွမ်နှင့် သီးသန့် စကားပြောလိုနေကြောင်း သိသာလှပေသည်။ 

တံခါးကို ပိတ်နေရင်း ယန်ဖုန်းမှာ စိတ်ထဲတွင် အကြောင်းပြချက် မည်မည်ရရ မရှိပါဘဲ မသိုးမသန့်ဖြစ်မှုကို ခံစားနေမိခဲ့သည်။ 

“ချန်းယန်ကော .. ဘယ်လိုလုပ် ရောက်လာတာလဲ ...”

ယွီစစ်ယွမ်၏ မျက်နှာထက်တွင် ပျော်ရွှင်မှုတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ယီချန်းယန်သည် လူတိုင်းနှင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် နေထိုင်တတ်သည်ဟု ထင်မှတ်ရသည့်တိုင် လက်တွေ့တွင်မူ သူသည် အမြဲလိုလို အခြားလူများနှင့် အကွာအဝေးတစ်ခု ခြားနားထားတတ်ပေသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့ပေါင်ကို ဖက်လိုသူများ အလွန် များပြားနေသည့်တိုင် သူက မည်သူ့ကိုမှ မျက်နှာသာပေးခြင်း မရှိခဲ့။ ထို့အပြင် ဤအနုပညာလောကထဲ၌ သူနှင့် ရင်းနှီးသည်ဟု ဆိုရလောက်မည့် အသိအကျွမ်းဟူ၍လည်း အများအပြား မရှိချေ။ 

“ယန်ကျွယ့်နဲ့ တွေ့ဖူးလား ...”

ယီချန်းယန်၏ မျက်နှာထက်တွင် ပြုံးရိပ်ပြုံးယောင်များ အနည်းငယ်မျှပင် ရှိမနေချေ။ 

ယွီစစ်ယွမ်က ကြောင်အသွားသည်။ 

ဘာလို့ ယန်ကျွယ့်နာမည်ကို ရုတ်တရက်ကြီး ထုတ်ပြောနေတာလဲ ...

“အာ .. ဒါပေါ့ ကျွန်တော် ဥက္ကဌယန်ကို အရင်က တွေ့ခဲ့ဖူးပါတယ် ဒါပေမယ့် မကြာခဏတော့ မဟုတ်ဘူး ...”

ယွီစစ်ယွမ်က မျက်လွှာချကာ ပြောလိုက်သည်။ 

ယန်ကျွယ့်သည် ရှန်းဟွမ်ကုမ္ပဏီ၏ လက်ရှိ CEO ဖြစ်သည့်အလျောက် မြောက်များစွာသော အလုပ်ကိစ္စများကို နေ့စဉ် ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းနေရသူ ဖြစ်ရာ သူနှင့် တွေ့ဆုံခွင့်ရရန်မှာ အလွန် ခဲယဉ်းလှပေသည်။ ကုမ္ပဏီတွင် တွေ့ဖူးသည်မှအပ ယွီစစ်ယွမ်သည် သူ့ကို ညစာပါတီအချို့၌သာ မြင်တွေ့ခဲ့ဖူးသည်။ 

သူက တစ်ခုခုကို ရုတ်တရက် တွေးမိသွားကာ ယီချန်းယန်ကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။ 

ပွဲဦးထွက်ကာစ အချိန်များက ယီချန်းယန်သည် ရှန်းဟွမ်ကုမ္ပဏီ၏ အနုပညာရှင် မဟုတ်ခဲ့သေးချေ။ ထို့အပြင် ထိုစဉ်က သူ၏ အဓိက အလုပ်မှာလည်း သရုပ်ဆောင်ခြင်း မဟုတ်ခဲ့။ သူ့ကို အထူးတလည် အလေးထားခဲ့သည့်  ကုမ္ပဏီ၏ ဥက္ကဌဟောင်း ယန်ဖန်နှင့် တွေ့ဆုံပြီးချိန်မှသာလျှင် လက်ရှိ ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်ဘဝကို ရရှိခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ယခုမူ သူသည် ရှန်းဟွမ်ကုမ္ပဏီ၏ အဓိကရှယ်ယာရှင်တစ်ဦးပင် ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သည်။ 

“ဒါဆို သူ့ညီကိုရော ...”

သူက ဆက်မေးလိုက်သည်။ 

ယွီစစ်ယွမ်ထံတွင် အလွန် အင်အားကြီးလှသည့် နောက်ခံတစ်ခု ရှိနေပေလိမ့်မည်။ သို့မဟုတ်ပါလျှင် သူသည် ဤမျှအထိ ဦးနှောက်မရှိသော လုပ်ရပ်များကို မိုက်ရူးရဲဆန်စွာ ကျူးလွန်ရဲလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ထို့ကြောင့် ယီချန်းယန်က သူ့ကို ကွေ့ပတ်မနေဘဲ လိုရင်းကိုသာ တည့်တိုး ပြောလိုက်သည်။ 

မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ဤရိုက်ကွင်းတွင် ဖြစ်ခဲ့သည့် ကိစ္စအားလုံးမှာ ယန်ကျွယ့်၏ နားထဲသို့ အနှေးနှင့်အမြန် ရောက်ရှိသွားမည် ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဖြင့် ယန်ကျွယ့်ကိုယ်တိုင် ဤကိစ္စတွင် ပါဝင်လာပါက ယွီစစ်ယွမ်သည်လည်း ယန်အန်းယု၏ သရုပ်မှန်ကို သိရှိသွားပေလိမ့်မည်။ 

သူက ဘာလို့ ယန်မိသားစုအကြောင်းပဲ ဆက်တိုက် မေးနေရတာလဲ ...

ယန်မျိုးရိုး??? မဟုတ်မှလွဲရော ....

ယွီစစ်ယွမ်၏ မျက်ခုံးတို့ တွန့်စုသွားကာ စိတ်ထဲတွင် အနည်းငယ် လေးပင်လာတော့သည်။ သူက ခေါင်းကိုယမ်းကာ ပြန်ဖြေခဲ့သည်။ 

“ယန်မိသားစုရဲ့ အငယ်ဆုံးသခင်လေးကို ကြားတော့ ကြားဖူးပါတယ် ဒါပေမယ့် သူနဲ့ ဆုံတွေ့ဖို့တော့ တစ်ခါမှ အခွင့်အရေး မရသေးဘူး ...”

“တကယ်တော့ .. မင်းက သူနဲ့ တွေ့ဖူးပြီးနေပါပြီ ...”

ယီချန်းယန်က အေးစက်စွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ 

ယွီစစ်ယွမ်မှာ ကြောင်အသွားကာ နှလုံးသားထဲရှိ  မသက်မသာဖြစ်မှုတို့မှာ ပိုမိုများပြားလာပြီး လက်ဖဝါးတစ်ခုလုံး ချွေးအေးများဖြင့် စိုရွှဲသွားတော့၏။ 

“ဦးနှောက်ကို ဒီ့ထက်ပိုပြီး ကြီးထွားလာအောင် လုပ်လိုက်ဦး အကျိုးမရှိတဲ့ လုပ်ရပ်တွေကိုပဲ လုပ်မနေနဲ့ ...”

“အင်း ...”

ယွီစစ်ယွမ်၏ နှုတ်ခမ်းတို့ ဖြူရော်ကာ တဆတ်ဆတ်တုန်ရီလာပြီး လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားလျက် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

👥️