Chapter 22

👥️Chapter 22

ယခင်ကတည်းက ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားပြီးဖြစ်သည့် ဒါရိုက်တာရှုက ခပ်ပြုံးပြုံးဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

“ရှောင်ယုက အားခန်းဆိုတဲ့ ဇာတ်ကောင်အတွက် အရမ်းကို သင့်တော်တယ်လေ တစ်ခြား အကြောင်းအရင်းတွေအတွက်ကတော့ .. ငါ့ဘက်က ဒါနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ထုတ်ပြောချင်စိတ် မရှိသလို သူ့ကိုလည်း အတင်း မျက်နှာလိုမျက်နှာရ လုပ်နေမှာ မဟုတ်ဘူး ရုပ်ရှင် ထွက်လာတဲ့အခါ ဘာလို့ ဒီလို ရွေးချယ်လိုက်ရတာလဲဆိုတဲ့ မေးခွန်းကို အားလုံး သဘောပေါက်သွားပါလိမ့်မယ် ...”

ရိုက်ကူးရေးမှာ စတင်ခြင်းပင် မပြုရသေးချေ။ သို့သော် ဒါရိုက်တာရှု၏ စကားများကို အကဲခတ်ခြင်းအားဖြင့် ယန်အန်းယုအပေါ် ထားရှိသည့် သူ၏ ယုံကြည်မှုကို ကောင်းစွာ သိနိုင်ပေသည်။ 

သူ့ထံမှ လိုချင်သည့် အဖြေကို မရတော့သည့်အတွက် သတင်းထောက်များသည် စင်ပေါ် တက်လာမည့် ယန်အန်းယုကို စောင့်ဆိုင်းကာ အထိအရှဖြစ်လွယ်သည့် မေးခွန်းများကို တရစပ် မေးမြန်းလာတော့သည်။ 

“ဟုတ်ကဲ့ ဥက္ကဌယန်နဲ့ ကျွန်တော်က တကယ်ကို ညီအစ်ကိုအရင်းတွေပါ သူက တကယ်ကို ကောင်းတဲ့ အစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်ပါ ...”

“တကယ်တမ်းတော့ “လက်ဝှေ့ကျော်”မှာ ပါဝင်ဖြစ်သွားတယ်ဆိုတာက မတော်တဆမှု တစ်ခုပါ အဲဒီ့တုန်းက ဒဏ်ရာရသွားတဲ့ စတန့်သမားအစ်ကိုကြီးနေရာမှာ အစားထိုး ဝင်လုပ်ပေးခဲ့တာလေ အွန်လိုင်းပေါ်က သတင်းတွေကိုလည်း တွေ့မိပါတယ် စိတ်ဝင်စားပေး ချစ်ပေးကြတဲ့သူအားလုံးကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ...”

“ကျွန်တော့်ရဲ့ သီချင်းဆိုစွမ်းရည်က အဲဒီ့လောက် မကောင်းပါဘူး ဒါပေမယ့် “မနက်ဖြန်များ၏ အသံ” မှာ ပါဝင်ပြီး ကျွန်တော် အရမ်း သဘောကျရတဲ့ သီချင်းကို ဆိုခွင့်ရတာကိုက ကံကောင်းနေပြီလို့ ခံစားမိပါတယ် ...”

ယန်အန်းယုက မည်သည့်အရာကိုမှ မငြင်းဆန်၊ အကြည့်တို့မှာလည်း ယောက်ယက်ခတ်နေခြင်း မရှိဘဲ အားလုံးကို တည်ငြိမ်စွာဖြင့် ကိုင်တွယ်ဖြေဆိုသွားခဲ့သည်။ တိုးလျှိုးခြင်းလည်း မရှိသလို ထောင်လွှားမောက်မာခြင်းလည်း မရှီသည့် သူ့သဘောထားကြောင့် အားလုံးသည် ဤလူသစ်လေးအပေါ် အထင်အမြင်ကောင်းများ ပေးမိသွားတော့သည်။ 

“အစ်ကိုကြီးရဲ့ ကျွန်တော့်အပေါ် နားလည်ပြီး ထောက်ပံ့ပေးမှုတွေအတွက် အရမ်းကို ဝမ်းသာမိပါတယ် ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို ဒီအခွင့်အရေး ပေးခဲ့တဲ့ ဒါရိုက်တာရှုကိုလည်း တကယ် ကျေးဇူးတင်မိပါတယ် လူသစ်တစ်ယောက် ဖြစ်တဲ့အတွက် ဒီနယ်ပယ်နဲ့ စိမ်းသက်နေသေးပေမယ့် အကောင်းဆုံး ကြိုးစားပြီး ရိုက်ကူးသွားပါ့မယ် ..."

နောက်ဆုံးမေးခွန်းကို အပြုံးမပျက် တည်ငြိမ်စွာဖြင့် ဖြေဆိုနိုင်ခဲ့သော်ငြား သူ့လက်ဖဝါးတစ်ခုလုံး ချွေးများဖြင့် စိုရွှဲနေကာ တစ်ခုခု မှားပြောမိမည်ကို စိုးရိမ်စိတ်ကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး တောင့်တင်းနေခဲ့သည်။ 

ချီစန်းက ပရိသတ်နေရာကို ဝေ့ဝဲကာ အကဲခတ်လိုက်သည်။ မေးခွန်းများမှာ သူ ခန့်မှန်းထားသကဲ့သို့ပင်ဖြစ်ကာ မည်ကဲ့သို့ ဖြေဆိုရမည်ကိုလည်း ပွဲမစခင်ကတည်းက ယန်အန်းယုကို ရှင်းပြထားပြီး ဖြစ်သည်။ 

မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ဤသည်မှာ သူ၏ ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံ ဖြစ်သည့်အလျောက် ယန်အန်းယုသည် ယဲ့လင်းကဲ့သို့ ဝါရင့်များကဲ့သို့ မီဒီယာကိုပင် ပြန်လည်ကာ အရွှန်းဖောက်ခြင်းမျိုးကို မလုပ်ဆောင်နိုင်ချေ။ သို့သော် သူ၏ လုပ်ဆောင်မှုမှာ လက်ခံ၍ ရနိုင်သည့် အဆင့်တွင်တော့ ရှိနေပေသည်။ 

“ဒါရိုက်တာရှု နောက်တောင် နောက်ကျနေပြီကို ဘာလို့ အဓိကဇာတ်လိုက်ကို မတွေ့ရသေးတာလဲ ...”

ထို့နောက်တွင် သတင်းထောက်တစ်ဦးက သိလိုစိတ်ပြင်းစွာဖြင့် မေးလိုက်သည်။ 

နေရာတစ်ခုလုံး စကားသံများဖြင့် ပွက်လောရိုက်သွားတော့သည်။ သို့သော် ဒါရိုက်တာရှုကမူ နားလည်ရခက်သည့် အပြုံးဖြင့်သာ အားလုံးကို စိုက်ကြည့်နေ၏။ 

“ဘယ်သူပြောလဲ သူက ဟိုးအစောကြီးကတည်းက ရောက်နှင့်နေပါပြီ ...”

သူ့စကား ဆုံးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ခန်းမတံခါး ပွင့်သွားကာ အားလုံးက တံခါးဝသို့ လှည့်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ ယီချန်းယန်ကို တွေ့လိုက်ကြသည်။ 

ရုတ်ချည်းဆိုသလို ခန်းမတစ်ခုလုံး ဝေါခနဲ ဆူညံသွားတော့၏။ ယန်အန်းယုပင်လျှင် ကြောင်အသွားကာ ယီချန်းယန်ကိုသာ ငေးကြည့်နေမိတော့၏။ 

သူတို့နှစ်ဦး မတွေ့ရသည်မှာ နေ့ရက်များစွာ ကြာမြင့်နေပြီ ဖြစ်သည်။ ဤသို့သော အခြေအနေမျိုးနှင့် ယီချန်းယန်ကို  ပြန်တွေ့ရသည့်အပေါ် ယန်အန်းယုမှာ မယုံမကြည် ဖြစ်နေမိကာ သူ့ကိုယ်သူ အိပ်မက်မက်နေမိလေသလားဟုပင် တွေးလိုက်မိတော့၏။ 

ယီချန်းယန် ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာမှုကြောင့် အားလုံး၏ အာရုံစိုက်မှုတို့သည် သူ့ထံသို့ ပြောင်းလဲသွားတော့သည်။ မဟူရာရောင်မျက်ဝန်းတို့က နက်ရှိုင်းတောက်ပကာ နှစ်လိုဖွယ်ရာတို့ဖြင့် ပြည့်နှက်နေပြီး မျက်နှာထက်တွင်လည်း တင့်တယ်လှသည့် အပြုံးတစ်ရပ်ကို ချိတ်ဆွဲထားသည်။ သူ၏ လှုပ်ရှားမှု တစ်ခုချင်းစီကပင်လျှင် ရှင်းပြခြင်းငှာ မစွမ်းသာသည့် အရှိန်အဝါတို့ကို ပေးစွမ်းနေခဲ့သည်။ 

နာမည်ကျော် ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်ပါ “နှလုံးသား၌ ထုဆစ်လေသော” တွင် ပါဝင်လာသည့်အခါ အားလုံးက သောင်းသောင်းဖျဖျ ကြိုဆိုလိုက်ကြတော့သည်။ ယီချန်းယန်က စင်ပေါ်သို့ တစ်ဖြည်းဖြည်း တက်သွားလိုက်သည်။ စင်ပေါ်တွင် အခြား သရုပ်ဆောင်များနှင့်အတူ ဒါရိုက်တာရှုပါ ရပ်နေသော်ငြား သူက ယန်အန်းယု၏ ဘေးသို့သာ လျှောက်သွားလိုက်၏။ 

ယန်အန်းယုက အတွေးနွံထဲ နစ်မြောသွားကာ စစ်သူကြီးယီနှင့် စတွေ့ကာစ သူ၏ ရှစ်နှစ်အရွယ် မှတ်ဉာဏ်များကို ပြန်လည်ကာ အောက်မေ့မိသွားတော့သည်။ 

“သူ့ကို သေအောင်ရိုက်သတ်ပစ် ...”

လူချမ်းသာလီက ဆိုးဆိုးရွားရွား ကျိန်ဆဲလိုက်ကာ သူ၏ လက်ပါးစေများက တစ်ခုခု ခိုးထားသည့် ယန်အန်းယုကို အားကုန်သုံးကာ ရိုက်နှက်လိုက်ကြသည်။ 

ယန်အန်းယုက ဗိုက်ကို ဖုံးအုပ်ထားလျက် ကြမ်းပေါ်တွင် ကွေးကွေးလေး လဲလျောင်းနေ၏။ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ငရဲပြည် ရောက်နေသကဲ့သို့ နာကျင်နေကာ အရိုးများပင် ကျိုးသွားလောက်ပြီဟု ခံစားနေရသည်။ 

“ရပ်လိုက်စမ်း ...”

ထိုစဉ် အေးစက်လှသည့် အသံတစ်သံ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာကာ ယီချန်းယန်က ထိုသူတို့၏ လုပ်ရပ်ကို ဟန့်တားလိုက်သည်။ 

ယန်အန်းယုက မျက်ခွံကို တစ်ဖြည်းဖြည်း ဖွင့်ကာ မော့ကြည့်လိုက်သည်။ သို့သော် သူ့အထက်တွင် ရပ်နေသည့် အမျိုးသား၏ ပုံရိပ်ကို ပြတ်ပြတ်သားသား မမြင်ရ။ သို့သော် အံ့ဩစရာ ကောင်းစွာဖြင့် ယီချန်းယန်က ဒူးတစ်ဖက်ထောက်ကာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ၏ ပိန်လှီညစ်ပတ်နေသော လက်သေးသေးလေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ 

ထိုအခိုက်အတန့်တွင် ယန်အန်းယုသည် ထို မျက်စိကျိန်းစဖွယ် အမျိုးသားက သူ့အနားသို့ ရောက်လာသည်မှာ အမှန်တကယ် မဟုတ်နိုင်ဟု ခံစားမိသွားခဲ့သည်။ 

ယခုအချိန်တွင်လည်း အလားတူပင် ခံစားနေရ၏။ 

သို့သော် ယီချန်းယန်ကမူ အခြားလူများ၏ စူးစမ်းလိုသော အကြည့်များကို လားလားမျှ ဂရုမထားဘဲ သူ့ရှေ့သို့ လက်ကို ဆန့်တန်းကာ ခပ်သာသာ ရယ်မောရင်း ပြောလိုက်သည်။ 

“ဂုဏ်ယူပါတယ် ...”

ယန်အန်းယု၏ နှလုံးသားတစ်ခုလုံး တုန်ဟီးသွားတော့သည်။ မည်သည့်အကြောင်းကြောင့်ရယ်မသိ၊ သူသည် ထိုစကားမှာ သူပို့ထားသည့် စာအား တုန့်ပြန်ခြင်း ဖြစ်ရမည်ဟု တွေးလိုက်မိ၏။ သူသည် ရုပ်ရှင်တစ်ခု ရိုက်ကူးရတော့မည်ဟု စာပို့ထားသည့်တိုင် ယီချန်းယန်က စာပြန်မပို့ခဲ့သေးချေ။ 

ဟုတ်တယ် .. ဒါ .. ယီချန်းယန် ပြောချင်တဲ့စကားပဲ ဖြစ်ရမယ် ...

တစ်ဖက်လူ၏ လက်ကို ခပ်ဖွဖွ ဆုပ်ကိုင်ကာ လက်ဖဝါးနှစ်ဖက် ထိကပ်သွားသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ယန်အန်းယု၏ နှလုံးသားတစ်ခုလုံး နွေးထွေးသွားရတော့သည်။ သူက ပြုံးကာ ပြောလိုက်သည်။ 

“ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ...”

ယီချန်းယန်၏ အကြည့်တို့ကမူ သူ့ထံတွင်သာ ကျောက်ချနေဆဲပင်။ 

သူ့ကို ချစ်စဖွယ် ပါးချိုင့်သေးသေးလေးနှစ်ခု ထင်းနေသည်အထိ ရယ်မောကာ ပြုံးပြနေသော ထိုအမျိုးသားမှာ ထာဝစဉ် ကြီးပြင်းမလာတော့မည့် လူငယ်လေးတစ်ဦးနှယ်ပင်။ 

“နှလုံးသား၌ ထုဆစ်လေသော” စာနယ်ဇင်း ရှင်းလင်းပွဲတွင် ရုတ်တရက် ရောက်ရှိလာခဲ့သည့်အပြင် ယီချန်းယန်သည် စင်ပေါ်သို့ ရောက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် လူသစ်ကလေးဖြစ်သော ယန်အန်းယုကို သူ့ဘက်မှ စတင်ကာ အံ့ဩခြင်းကြီးစွာဖြင့် လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ခဲ့သည်။ 

ထိုမြင်ကွင်းကို အလောတကြီး ဓာတ်ပုံရိုက်ယူ မှတ်တမ်းတင်လိုက်သည့် သတင်းထောက်များကြောင့် အခမ်းအနား ကျင်းပရာ နေရာတစ်ခုလုံး ကင်မရာမီးရောင်များဖြင့် တဖျတ်ဖျတ်လက်သွားတော့သည်။ ထိုသတင်းကို အင်တာနက်ပေါ်သို့ တင်လိုက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အမျိုးမျိုးသော ဆွေးနွေးမှုများဖြင့် နောက်တစ်ဖန် ရုတ်ရုတ်သဲသဲ ဖြစ်လာပြန်ဦးမည် ဖြစ်သည်။ 

သူတို့နှစ်ဦးလုံးသည် ရှန်းဟွမ်မီဒီယာမှ လူများ ဖြစ်ပေသည်။ တစ်ချို့က ယီချန်းယန်ကို ကုမ္ပဏီမှ ဂျူနီယာလေးကို စောင့်ရှောက်ကာ လူသစ်လေးများအပေါ် အင်မတန် ငဲ့ညှာတတ်သူဟု ချီးကျူးခဲ့ကြသည့်တိုင် အချို့ကမူ သူ ဤကဲ့သို့ လူသစ်လေးများအပေါ် စိတ်ဝင်စားမှု ပြသခြင်းမှာ အင်မတန် ရှားပါးလှသည့် ဖြစ်ရပ်တစ်ခု ဖြစ်သည့်အတွက် အောက်ခြေတွင် မမြင်နိုင်သည့် လျှို့ဝှက်ချက်များ ရှိနေလေမလားဟု စတင်ကာ သံသယဝင်စ ပြုလာခဲ့ကြသည်။ 

အများစုက ယန်အန်းယုနှင့် ယီချန်းယန်သည် ဟိုးယခင်ကတည်းက သိကျွမ်းခဲ့ကြကာ သူငယ်ချင်းများပင် ဖြစ်နေနိုင်သည်ဟု ခန့်မှန်းလိုက်ကြ၏။ ယန်အန်းယုထံတွင် ရှန်းဟွမ်ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်၏ ညီလေးဆိုသော ဂုဏ်ပုဒ်တစ်ခုလည်း ရှိနေသေးသည်။ 

ယီချန်းယန်၏ အဆင့်အတန်းကြောင့် သတင်းထောက်များသည် မည်မျှပင် အကျင့်ပျက်နေပါစေ အောက်ခြေစည်းကို မကျော်ဖြတ်ရဲကြ၊ ထို့ကြောင့် အချို့သော သရုပ်ဆောင်များသည် ယခင်ကတည်းက ဆက်ဆံရေးကောင်းတစ်ခုကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြကာ ပျော်ရွှင်ဖွယ် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုကို ဦးတည်နေသည် အစရှိသဖြင့်သာ သတင်းကို ရေးသားလိုက်ကြတော့သည်။ 

ညနေ ငါးနာရီခန့်တွင် ပွဲအစီအစဉ်ကို တစ်ခဏမျှ ရပ်နားလိုက်ကြ၏။ ထို့နောက်တွင် မိတ်ဆုံညစာစားပွဲ ကျင်းပမည်ဖြစ်ပြီး ဒါရိုက်တာရှုက ယီချန်းယန် B မြို့တော်မှ ပြန်ရောက်လာသည်အား ကြိုဆိုသည့်အနေဖြင့် သရုပ်ဆောင်များနှင့် ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့သားများကို ညစာကျွေးမည် ဖြစ်သည်။ 

သို့သော် ဒါရိုက်တာရှုသည် ရေချိန်လွန်သွားသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် မျက်နှာတစ်ခုလုံး နီရဲလျက် နေရာအနှံ့ အရွှန်းဖောက်တတ်သူတစ်ဦး ဖြစ်ရာ ယန်အန်းယုနှင့် ယဲ့လင်းအား သူ့အနားသို့ ခဏခဏ ဆွဲခေါ်ကာ ဝိတ်ချရန် ဆက်တိုက် ပြောနေခဲ့တော့သည်။ ထို့ကြောင့် မြင်နေရသူတိုင်းမှာ အလွန်အမင်း ရှက်ရွံ့ကာ နေရခက်သွားကြတော့၏။ 

ညကိုးနာရီ ထိုးမှသာလျှင် ထိုညစာစားပွဲကို အပြီးသတ်နိုင်ခဲ့တော့သည်။ ဒါရိုက်တာနှင့် အခြား သရုပ်ဆောင်များမှာ အစောပိုင်းကတည်းက ပြန်သွားနှင့်ကြပြီးဖြစ်ကာ ယီချန်းယန်ကမူ ကားထဲတွင် ထိုင်လျက် သူ့မန်နေဂျာ လီယဲ့ကို စောင့်ဆိုင်းနေခဲ့၏။ 

လီယဲ့က ယန်အန်းယုအား အချို့သော ကိစ္စရပ်များကို ရှင်းပြလိုက်သည်။ သူသည်လည်း  အနုပညာရှင်တစ်ဦး ဖြစ်လာပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် လျှို့လျှို့ဝှက်ဝှက် နေထိုင်တတ်ရန်မှာ အရေးပါလာကာ သံသယဖြစ်ဖွယ် ကိစ္စများကို ရှောင်ရှားရန်အတွက် ယီချန်းယန်သည် ဝမ်ရှင်းကျင်းယွမ်သို့ ပြန်လည်နေထိုင်ခြင်း မပြုတော့ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ 

ယီချန်းယန်သည် S မြို့တော်၌ အိမ်ပေါင်းများစွာ ပိုင်ဆိုင်ထားသည့်အပြင် အားလုံးမှာ အဆင့်မြင့် ဗီလာများ ဖြစ်ပေသည်။ သို့သော် သူက အမြဲလိုလို ခပ်လျှိုလျှိုသာ နေထိုင်တတ်သူ ဖြစ်သည့်အတွက် အပြင်လူများက သူ မည်သည့်နေရာတွင် နေထိုင်ကြောင်း မသိကြချေ။ 

ဝမ်ရှင်းကျင်းယွမ်ရှိ အိမ်မှာ သူ လွန်ခဲ့သော နှစ်ဝက်ခန့်က ဝယ်ယူခဲ့သည့်အိမ် ဖြစ်သည့်အတွက် သူနှင့် ယန်အန်းယု၏ မင်္ဂလာဦးအိမ်ဟု ဆိုနိုင်ပေသည်။ မူလက စာချုပ်ထဲတွင် နှစ်ဦးလုံး၏ အမည်ကို ရေးသားထားသော်ငြား ယခုအချိန်တွင်မူ ထိုအိမ်သည် ယန်အန်းယု၏ တစ်ဦးတည်းပိုင်ပစ္စည်း ဖြစ်လာတော့သည်။ 

“မင်းကို နောက်မှ ချန်းယန်ရဲ့ လိပ်စာအသစ်ကို ပို့ပေးလိုက်မယ် ...”

ထိုအကြောင်းကို ကြားလိုက်ရသည့်အခါ ယန်အန်းယုသည် လုံးဝဥဿုံ ကြောင်အသွားရှာကာ ယီချန်းယန်ကို တွေ့ရတော့မည်ဟု ကြိုတွေးကာ ပျော်နေသည်များလည်း ပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်။ 

“ယန်ရှောက်ယဲ့ ရှေ့လျှောက် မစ္စတာချီရဲ့ စကားကို နားထောင်ရမယ်နော် .. အကောင်းဆုံး ကြိုးစားပါ ...”

“ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ...”

စိတ်ပျက်လက်ပျက် ဖြစ်သွားရသည့်တိုင် ယန်အန်းယုသည် အပြုံးတစ်ပွင့်ကို ချိတ်ဆွဲထားနေဆဲပင်။ 

“မစ္စတာလီ .. အနာဂတ်မှာ သူ ကျွန်တော့်ဆီ အလည်လာနိုင်လောက်လား ...”

ထို “သူ” ဟူသည့် နာမ်စားမှာ ယီချန်းယန်ကို ရည်ညွှန်းခြင်း ဖြစ်သည်။ 

လီယဲ့က အနည်းငယ် အံ့ဩမိသွားကာ ခပ်ဖျော့ဖျော့ပြုံးလျက် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ 

“သူ လာမှာပါ .. သေချာပေါက်ပေါ့ ...”

အိမ်သို့ ပြန်ရောက်ပြီးနောက် Weibo account ထဲသို့ ဝင်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ ယန်အန်းယုသည် သူ့ follower မှာ တစ်ရက်အတွင်းမှာပင် ဂဏန်းငါးလုံးအထိ မြင့်တက်သွားခဲ့ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ ထိုသို့ ဝုန်းခနဲ ထိုးတက်လာမှုများကြောင့် trend ထဲသို့ပင် ဝင်သွားခဲ့သေးသည်။

စာနယ်ဇင်းမိတ်ဆက်ပွဲ မတိုင်မီ ကုမ္ပဏီက သူ့အတွက် Weibo twitter နှင့် အခြား လိုအပ်သည့် account များကို ဖွင့်ပေးခဲ့သော်ငြား သူ့ကို သိကြသူအရေအတွက်မှာ အလွန်နည်းပါးလှသည့်အတွက် ပရိသတ်အရေအတွက် ရာဂဏန်းမျှသာ ရှိခဲ့သည်။ 

သတင်းထောက်များ၏ အင်တာဗျူးကို လက်ခံဖြေဆိုပြီးသည့်နောက် သူ ချီစန်း၏ ညွှန်ကြားချက်အတိုင်း Weibo ကို ဖွင့်ကာ ပထမဆုံး post ကို တင်လိုက်သည်။ 

[ အားလုံးပဲ မင်္ဂလာပါ ယန်အန်းယုလို့ ခေါ်ပါတယ် ]

မိတ်ဆက်စကားမှာ အလွန် တိုတောင်းလှသော်ငြား ဓာတ်ပုံသုံးပုံကိုပါ ပူးတွဲကာ တင်ထားခဲ့ပြီး ဓာတ်ပုံတစ်ခုချင်းစီတိုင်း၌ ယန်အန်းယုသည် ကင်မရာကို ကြည့်ကာ ပြုံးပြ၍ ဖြစ်စေ၊ ချစ်စရာကောင်းအောင် မျက်စိတစ်ဖက် မှိတ်ပြ၍ဖြစ်စေ လက်ဖြင့် အသည်းပုံလေး လုပ်ပြ၍ ဖြစ်စေ အမျိုးမျိုး ပို့စ်ပေးခဲ့သည်။ 

ညအချိန် ရောက်သည့်အခါတွင်မူ သူ့ပို့စ်ကို share သူနှင့် မှတ်ချက်ပေးသူများမှာ တစ်ထောင်နီးပါးခန့်သို့ပင် ရောက်ရှိနေပြီ ဖြစ်သည်။ ထိုမျှသာမက သူ့ post သည် hot search ထဲသို့ နောက်တစ်ကြိမ် ရောက်ရှိသွားပြန်ကာ ဤတစ်ကြိမ်တွင်မူ ကုမ္ပဏီကပါ # “နှလုံးသား၌ ထုဆစ်လေသော” မှာ ပါဝင်လာတဲ့ ယန်အန်းယု .. ဟူသော ခေါင်းစီးဖြင့် ကျော်ကြားမှုအရှိန်ကို တွန်းတင်ပေးနေသည့်အတွက် သူ၏ တည်ရှိမှုကို သိရှိသူများ ဆက်တိုက် တိုးများလာတော့သည်။ 

သူ့ပုံကို like ပေးသူများ အဆမတန် များပြားလာခြင်းအပေါ် ယန်အန်းယုသည် နေသားမကျလှသေးချေ။ သူ့ကို အားပေးနေသူများ၏ မျှော်လင့်ချက်ကို ရိုက်မချိုးမိစေရန်အတွက် ရှေ့ဆက်လျှောက်ရမည့် လမ်းတွင် ကြိုးကြိုးစားစား အလုပ်လုပ်ရန်ပင် တိတ်တခိုး သံဓိဌာန် ချမှတ်လိုက်တော့သည်။ 

ယန်အန်းယုက အိပ်ယာထက်တွင် လှဲလျောင်းကာ ဖုန်းကို ကြည့်နေစဉ် ကုရှင်းနှင့် ယဲ့လင်းတို့သာမက ဒါရိုက်တာရှုကပါ သူ့ကို follow လုပ်ထားကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုမျှသာမက သူ၏ follower စာရင်းထဲတွင် အခြားနာမည်တစ်ခုလည်း ရှိနေသေး၏။ 

လက်ချောင်းတို့ တောင့်တင်းသွားကာ မျက်လုံးတို့မှာလည်း ပြူးကျယ်ဝိုင်းစက်သွား၏။ စက္ကန့်များစွာ ကြာမြင့်သည်အထိ ကြိမ်ဖန်များစွာ အတည်ပြုလိုက်ပြီးနောက် အိပ်ယာထဲမှ ဆတ်ခနဲ ထထိုင်လိုက်သည်။ 

ယီ .. ယီချန်းယန်ကလည်း သူ့ကို follow ထားတယ်တဲ့လား ...

ယန်အန်းယုက ဖုန်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ကိုင်ထားရင်း သဘောတကျ ရယ်မောလိုက်သည်။ သူ၏ စိတ်အခြေအနေမှာလည်း ရုတ်ချည်းဆိုသလို ကောင်းမွန်သွားတော့၏။ သို့သော် စဉ်ဆက်မပြတ် စိတ်လှုပ်ရှားနေမှုများကြောင့် တစ်ညလုံး အိပ်မပျော်နိုင် တလူးလူးတလွန့်လွန့် ဖြစ်နေခဲ့ရလေသည်။ 

*****

သုံးရက်ကြာပြီးနောက် .... “နှလုံးသား၌ ထုဆစ်လေသော” ကို နေရာအများအပြားသို့ သွားရောက်ကာ ရိုက်ကူးရမည် ဖြစ်သည့်အတွက် ယန်ကျွယ့်သည် ကျောင်းအတွက် လိုအပ်သည့် ကိစ္စများကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းကာ ယန်အန်းယုကို ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့သားများနှင့်အတူ S မြို့မှ ထွက်ခွာခွင့် ပြုလိုက်သည်။ 

သူတို့ Z မြို့တော်သို့ အရင်ဆုံး သွားရောက်ရပေမည်။ ကမ်းရိုးတမ်းမြို့တစ်မြို့ ဖြစ်သည့်အပြင် စီးပွားရေးအခြေအနေမှာလည်း မြင့်မားသောကြောင့် နေရာအနှံ့ သက်ဝင်လှုပ်ရှားမှုများဖြင့် ပြည့်နှက်နေခဲ့သည်။ 

“နှလုံးသား၌ ထုဆစ်လေသော” ၏ အဓိက ရိုက်ချက်အများစုကို ဤမြို့၌ ရိုက်ကူးရမည် ဖြစ်သည်။ မြို့သုံးမြို့အနက် Z မြို့တော်သည် ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့၏ အဓိက ရိုက်ကွင်းနေရာ ဖြစ်သည့်အတွက် ဤမြို့တော်တွင် အချိန်ကာလ တစ်ခုမျှ ကြာမြင့်သည်အထိ နေထိုင်ကြရမည် ဖြစ်သည်။ 

ယန်အန်းယုအဖို့ ပထမဆုံးအကြိမ် လေယာဉ်စီးဖူးခြင်း ဖြစ်သည်။ ရှေးခေတ်လူများသည် သိုင်းပညာအရာ၌ မည်မျှပင် ထူးချွန်နေပါစေ ဝေဟင်ထက်တွင် ငှက်တစ်ကောင်ကဲ့သို့ ခရီးသွားနိုင်ရန်မှာ မဖြစ်နိုင်သော အိပ်မက်တစ်ခုမျှသာ ဖြစ်ပေသည်။ 

ပထမတန်း ခရီးသည်ထိုင်ခုံ၌ ယန်အန်းယုသည် အလွန်အမင်း စိုးရိမ်ပူပန်နေလေဟန်ဖြင့် ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်ကို အကြာကြီး ငေးကြည့်နေခဲ့သည်။ လန်းဆန်းတက်ကြွမှုနှင့် အားအင် ကုန်ဆုံးနေပြီဖြစ်သည့် ချီစန်းနှင့် ထန်းကော်ကမူ အခွင့်အရေးကို အမိအရယူကာ တစ်ရေးတစ်မောအိပ်ရန် ကြိုးစားနေကြသည်။ 

လေယာဉ်ပေါ်၌ နေ့လည်စာ စားပြီးနောက် ယန်အန်းယုသည် နှာခေါင်းထဲသို့ ရှူဆေးတောင့်ကို ထိုးထည့်ကာ လက်ထဲတွင် ipad ကို ကိုင်ထားလျက် ထန်းကော်နှင့်အတူ “မနက်ဖြန်များ၏အသံ” ကို ကြည့်နေလိုက်သည်။ 

“မနက်ဖြန်များ၏အသံ” တတိယပွဲစဉ်ကို သောကြာနေ့တွင် တရားဝင် ထုတ်လွှင့်ပြသမည် ဖြစ်သည်။ ပထမအပတ်တွင် ယှဉ်ပြိုင်သူ အယောက်နှစ်ဆယ်အနက် ငါးယောက်ကို ထုတ်ပယ်ကာ ၁၅ ယောက်ကိုသာ ရွေးချယ်သွားမည် ဖြစ်သည်။ သူ တွက်ဆထားသည့်အတိုင်းပင် ကောလီရှုနှင့် ချင်နွော်ရှီတို့ နှစ်ဦးစလုံး ချောချောမောမောဖြင့် အောင်မြင်သွားခဲ့သည်။ 

 သူက တစ်ခြားမြို့မှာ ရုပ်ရှင်ရိုက်ဖို့ ရှိနေတာ နှမြောစရာပဲ ... သူတို့နဲ့အတူ အောင်ပွဲခံလို့ မရတော့ဘူး ...

👥️