Chapter 21

🌍Chapter 21

သူထင်ထားတာက ပွေးကြီးတစ်ဦးထဲကသာ ဒီအကြောင်းကိုထုတ်ပြောတာဟု။

တိတ်ဆိတ်နေသော ချန်ရှန်းရှန်းက နောက်ဆုံးတော့ ၀င်ပြောလာခဲ့သည်။

"ဒီနေ့ကျွန်မတို့၁၃ယောက် မတူညီတဲ့ဂိမ်းခြောက်ခုကို ကစားခဲ့ရတယ်၊ ဂိမ်းတွေကကွဲပေမယ့် သူတို့မှာတူတာတစ်ခုပဲရှိတယ်၊ ဂိမ်းထဲက မျှော်စင်မွန်းစတားတွေက ကစားသမားသုံးမျိုးအကြောင်းကိုပြောပြကြတယ်၊ ဒီတော့ ကျွန်မတို့လည်း ကစားသမားသုံးမျိုးရှိတာကိုတော့သိတယ်၊ ဒါပေမယ့် အဲဒီသုံးမျိုးက ဘယ်လိုကွဲတာလဲ၊ ဘာကြောင့်ကွဲတာလဲမသိခဲ့ဘူး။ အကိုလီ၀မ်ကိုပဲ ကျေးဇူးတင်ရမှာ၊ သူရှင်းပြလို့သာ ကျွန်မတို့နားလည်သွားတာ၊ ဒါပေါ့ ဒီမတိုင်ခင်ကတည်းက တရား၀င်ကစားသမားနဲ့ အရံကစားသမား ကိုတော့ ကျွန်မတို့ကောင်းကောင်းသိပါတယ်၊"

ထန်မော့လည်းအံ့အားသင့်မိသွားရသည်။

"ဘယ်လိုသိတာလဲ"

နောက်တွင်သာကွယ်ရပ်နေခဲ့ကျန်မိန်းကလေးတစ်ယောက်က ရှေ့သို့ထွက်ကာရှင်းပြလာသည်။

"ကျွန်မကြောင့်ပါ၊ ကျွန်မကတရား၀င်ကစားသမားဆိုပေမယ့် ကျွန်မရဲ့စွမ်းရည်ကတော့ ကျောက်ကျန်းလောက် မကောင်းဘူး။ ကျွန်မစွမ်းရည်က တခြားသူတွေက ဘယ်လိုကစားသမားဆိုတာကို မြင်နိုင်တာပဲ"

ထန်မော့လည်းအံ့ဩသွားတာ

"မင်းက ဘယ်လိုကစားသမားဆိုတာကို မြင်နိုင်တယ်"

မိန်းကလေးငယ်က ခေါင်းငြိမ်းပြလာသည်။

"အင်း ကျွန်မရဲ့မျက်လုံးထဲမှာတော့ အားလုံးရဲ့ခေါင်းပေါ်မှာ စာတန်းတစ်ခုစီရှိတယ်၊ ဂိမ်းကတရား၀င်စသွားတော့ ကျောက်ကျန်းရဲ့ခေါင်းပေါ်မှာ တရား၀င်ကစားသမားဆိုတာကို မြင်လိုက်ရတယ်၊ ဆရာလီနဲ့ ချန်ရှန်းရှန်းရဲ့ခေါင်းပေါ်မှာတော့ အရံကစားသမားပေါ့၊ ဒါပေမယ့် ကျွန်မစွမ်းရည်က တစ်နေ့မှာ ငါးကြိမ်ပဲသုံးလို့ရတယ်၊ ငါးယောက်ကိုဖတ်ပြီးသွားရင် လူတွေခေါင်းပေါ်ကစာလုံးတွေကို မှုန်ဝါးဝါးအလွှာကြီး အလိုလိုကာသွားရော။ "

"မင်းစောစောတုန်းကလည်း ကျောင်းတံခါး၀မှာရှိခဲ့တာပဲ၊ ငါ့ခေါင်းပေါ်ကစာကိုမမြင်ခဲ့ဘူးလား"

ကျောင်းသူလေးကခေါင်းကိုအသာခါရင်း

"ထူးဆန်းတယ်၊ ဒီနေ့ကျွန်မစွမ်းရည်ကိုတစ်ခါမှ

မသုံးရသေးတာတောင် ကျွန်မရှင့်ခေါင်းပေါ်ကစာကိုဖတ်လို့မရဘူး။ ရှင့်ခေါင်းပေါ်မှာလည်း မှုန်ဝါးဝါးအလွှာကြီးကာထားတယ်"

ထန်မော့လည်းအနည်းငယ်တွေးလိုက်ကာ

"မင်းစွမ်းရည်ကိုမသုံးခင်လိုက်နာရမယ့် အချက်တွေများရှိလား"

"ဟင့်အင်း ကျွန်မကြည့်ချင်ရင် ဒီတိုင်းတိုက်ရိုက်ကြည့်လို့ရတယ်"

ထန်မော့ပြောလိုက်သည်။

"ငါ့လက်ကိုထိလိုက် ပြီးတော့ငါ့ခေါင်းပေါ်ကစာကိုဖတ်လို့ရမရကြည့်ကြည့်"

ကလေးမလေးလည်း ထန်မော့လက်ကိုထိကာ မော့၍ကြည့်လိုက်သည်။

"အာ..ကျွန်မမြင်ရပြီ တရား၀င်ကစားသမားတဲ့၊

ထူးဆန်းလိုက်တာ၊ အသားချင်းထိပြီးတော့မှ ဖတ်လို့ရတာလား၊ ဒီမတိုင်ခင်က ကျောက်ကျန်းတို့ကိုရော ခိုး၀င်သူတွေကိုရော ဒီတိုင်းပဲဖတ်လိုက်တာပါ"

ထန်မော့လည်း မရှင်းပြတတ်ပေ။

မကြာသေးခင်က ထောင်ချောက်ကိုပြင်ဖို့သွားတဲ့ ကျောင်းသားလေးက ဖက်ထီးလေးကျောက်ကျန်းနဲ့အတူ ပြန်လာခဲ့သည်။

"ဆရာ ကျွန်တော်တို့ထောင်ချောက်တွေပြန်ပြင်ခဲ့ပြီ၊

ကျောက်ကျန်းက ဒီညဂိတ်ကိုသူကြည့်ထားမယ်တဲ့၊

ကျွန်တော့်ကိုသွားအိပ်လို့ပြောတယ်"

"တရား၀င်ကစားသမားတွေနဲ့ခိုး၀င်သူတွေက စွမ်းရည်နိုးထပြီးသားဆိုတော့ အရံကစားသမားတွေထက် ပိုသန်မာတယ်ဆိုတာလည်းပြောစရာတောင်မလိုဘူး"

ချန်ရှန်းရှန်းကရုတ်တရက်ပြောလာတော့ လူအုပ်ရဲ့အကြည့်ကလည်း သူမထံရောက်သွားကြသည်။

ထို့နောက်တွင်ကျောင်းသူလေးကဆက်၍မေးလာခဲ့သည်။

"ရှင့်ရဲ့ စွမ်းရည်က ဘာလဲဆိုတာ ကျွန်မတို့ကိုပြောပြလို့ဖြစ်မလား။  အသေးစိတ်မပြောပြလည်းရပါတယ်၊ ကျွန်မတို့နဲ့ ဒီမှာနေပြီး ကူညီချင်မလားဆိုတာ သိဖို့လိုလို့။ ရှောင်ဖေးလို တိုက်ခိုက်စွမ်းရည်မဟုတ်တဲ့စွမ်းရည်မျိုးလား။ ဒါမှမဟုတ် ကျောက်ကျန်းလိုပဲ တိုက်ခိုက်တာကိုဦးစားပေးတဲ့ စွမ်းရည်လား"

ထန်မော့သည် ပြန်မဖြေခင် ကလေးမလေးအားအတော်ကြာ စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။

"ငါ့စွမ်းရည်က တိုက်ခိုက်ရေးစွမ်းရည်တော့မဟုတ်ပေမယ့် ငါနေမှာပါ"

လူအုပ်မှာလည်း စိတ်စက်သာရာရစွာသက်ပြင်းချလိုက်မိကြသည်။

အရှေ့ဘက်တွင် ရောင်နီကတဖြည်းဖြည်းပို၍ တောက်ပကာ လင်း၍လာသည်။

ကောင်းကင်ကပိုလင်းလာတာနဲ့အမျှ ဆရာလီနဲ့ ကလေးတွေကလည်း ပိုပြီးစိတ်သက်သာရလာကြပုံပင်။

ထို့နောက်ဆရာလီကဆိုသည်။

"သူတို့တွေ နေ့အချိန်မှာတော့ လာမတိုက်​လောက်ပါဘူး။ ငါတို့ ညအိပ်ပျက်ထားတာတွေ အခုချိန်မှာပြန်အနားယူဖို့လိုတယ်။ ငါကျောက်ကျန်းကိုသွားခေါ်လိုက်မယ်။သူတစ်ညလုံးမအိပ်ရသေးဘူး။ နားဖို့လိုတယ်။"

ထန်မော့သည် အားကစားခန်းမကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အလောင်းခြောက်လောင်းအား တစ်ယောက်ချင်းစီကို အသေအချာကြည့်နေခဲ့သည်။ သို့သော် သူ့မျက်နှာတွင် မည်သည့်အမူအယာမှရှိမနေချေ။

"တရား၀င်ကစားသမားဘယ်လိုဖြစ်လာတာလဲ"

ထန်မော့ မော့ကြည့်လိုက်တော့ ချန်ရှန်းရှန်းက နံရံတွင်မှီလျက် သူ့အားကြည့်နေခဲ့သည်။

ထန်မော့သည် မိနစ်အနည်းငယ်ကြာတိတ်ဆိတ်နေမိသည်။

"ကမ္ဘာကြီးက အွန်လိုင်းပေါ်တက်လာတဲ့ သုံးရက်မြောက်နေ့က ငါအနက်ရောင်မျှော်စင်ဂိမ်းတစ်ခုကို ကစားခဲ့ရပြီးတော့ နိုင်သွားတယ်။ 1v1ဂိမ်းပေါ့။

ငါ့ပြိုင်ဘက်ကတော့ မင်းရဲ့အဖေ"

ချန်ရှန်းရှန်းကခတ္တမျှတောင့်တင်းသွားပြီး သူမအမူအယာကအလျင်အမြန်ပြေလျော့သွားခဲ့သည်။

"ရှင်အပြစ်ရှိသလိုခံစားမနေပါနဲ့"

"ငါအပြစ်ရှိသလိုမခံစားရပါဘူး"

ချန်ရှန်းရှန်းကသူ့အားပြန်ကြည့်လာခဲ့သည်။

"ငါ့ကိုဂိမ်းထဲဆွဲခေါ်ခဲ့တာလည်းမင်းအဖေကိုယ်တိုင်ပဲ။ ငါရှုံးခဲ့ရင် ပျောက်သွားတဲ့တစ်ယောက်က ငါဖြစ်မှာပေါ့။ အခုတော့ မင်းအဖေရဲ့ဆန္ဒအတိုင်း မင်းအဆင်ပြေမပြေငါလာအတည်ပြုပေးပြီးပြီ၊ 

ဂိမ်းတစ်ခုပါပဲ၊ မင်းအဖေမဟုတ်ရင်ငါ တစ်ယောက်ကတော့ ပျောက်ကွယ်သွားရမှာပဲ၊ အခုမင်းအဆင်ပြေနေတာကို ငါမြင်နေရပြီ၊ ငါ့မှာအပြစ်ရှိတယ်လို့ငါမထင်ဘူး။ မင်းအဖေလည်းငါ့ကိုအပြစ်မတင်ဖို့မျှော်လင့်ပါတယ်"

ချန်ရှန်းရှန်းကသူ့အားအတော်ကြာကြည့်နေခဲ့ပြီးနောက် ရုတ်တရက်ပြုံးလိုက်သည်။

"ရှင်ကထူးဆန်းတယ်"

ကလးမလေးမှာ ထန်မော့ထက်အတော်ပုသော်ငြား

အလွန်ရင့်ကျက်သည်။

ထန်မော့ကသူ၏အတွေးကိုထုတ်ပြောလိုက်သည်။ 

"မင်းလည်းအရမ်းထက်မြက်ပါတယ်"

"ကျွန်မအဆင့်တွေကအရမ်းကောင်းတယ်။ 

အမြဲ 1 to 10 ထဲမှာပဲလေ။ ပြီးတော့ အိုလံပစ်နဲ့ နိုင်ငံတကာ ကွန်ပျူတာသိပ္ပံပြိုင်ပွဲမှာလည်း ပထမရခဲ့တယ်။ ကျွန်မကျောင်းကိုယ်စားပြုအနေနဲ့ပဲ ထူးချွန်တချို့လောက်ပဲ ထပ်ပြိုင်ခဲ့တာပါ" ချန်ရှန်းရှန်းကဆက်ပြောလာသည်။

"ကမ္ဘာကြီးအွန်လိုင်းပေါ်တက်လာတော့ အရံကစားသမားတွေရဲ့ ခွန်အားပိုပြီးသန်မာလာတာပဲ၊ ကျွန်မလည်းပိုပြီးဉာဏ်ကောင်းလာတယ်ထင်တယ်။

ဥပမာ.. အရံကစားသမားတွေဘယ်လိုဖြစ်လာလဲ ရှင်သိလား"

ထန်မော့မျက်လုံးကိုအသာမှေးကျဉ်းလိုက်ကာ

"ငါမသိဘူး"

တရား၀င်ကစားသမားများမှာ ထိုရှုံးထွက်သုံးရက်အတွင်း အနက်ရောင်မျှော်စင်ဂိမ်းတစ်ခုခုကို အနိုင်ရခြင်းကြောင့် ဖြစ်လာကြပြီး ခိုး၀င်သူများကတော့ အခြားကစားသမားတစ်ဦးကိုသတ်ခဲ့ကြသည်။

ဒါပေမယ့် အရံကစားသမားတွေကရော...

"ဂိမ်းတရား၀င်စပြီးတော့ ကျွန်မတို့ကျောင်းမှာ လူဆယ့်ရှစ်ယောက်ပဲကျန်ခဲ့တယ်။ အဲဒီအထဲမှာရှောင်ဖေးဖေးနဲ့ ကျောက်ကျန်းကလွဲရင်အကုန်လုံးက အရံကစားသမားတွေပဲ။ ကျွန်မသူတို့တွေအားလုံးကို သုံးရက်အတွင်းအတွေ့အကြုံတွေကိုမေးကြည့်တော့ တူညီတာတစ်ချက်တော့ တွေ့ခဲ့တယ်။

ထန်မော့က မတိုင်ခင်က လူအများနှင့်မဆုံတွေ့ခဲ့ရသလို ကောက်ချက်ချဖို့အတွက် သတင်းနှိုက်ရန်အခြေအနေများလည်း မရှိခဲ့ပေ။ ချန်ရှန်းရှန်းကမူအရံကစားအတော်များများနှင့်တွေ့ခဲ့ရပြီး ကိစ္စအားသေချာစုံစမ်းနိုင်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်းသူမ အနေနှင့်ဤကဲ့သို့စုံစမ်းဖို့ကို သတိရပြီး အဖြေလည်းရခဲ့သည်ကိုက အံ့ဩစရာဖြစ်နေခဲ့ပြီ။

"ကျွန်မအပါအ၀င်၁၆ယောက်လုံး သုံးရက်အတွင်းမှာဂိမ်းဆော့ခဲ့ကြပြီး နိုင်လည်းနိုင်ခဲ့တယ်။ အနက်ရောင်မျှော်စင်ဂိမ်းတော့မဟုတ်ဘူး။ ကွန်ပျူတာဂိမ်း၊ ဖုန်းဂိမ်း တခြားသေးသေးမွှားမွှားဂိမ်းလေးတွေပေါ့။

ဆရာလီကတော့အထူးဆန်းဆုံးပဲ သူကဆရာတစ်ယောက်နဲ့အလောင်းအစားလုပ်ထားတာကနေ နိုင်သွားပြီး အသက်ရှင်ကျန်ရစ်တာပဲ။"

ထန်မော့မျက်မှောင်ကျုံ့လိုက်မိသည်။

"အဲလောက်ထိတော့မရိုးရှင်းဘူး။ သုံးရက်အတွင်းမှာ

ဂိမ်းနိုင်ရုံနဲ့သာ အသက်ရှင်မယ်ဆို လူသန်း၄၀၀ကျော်ထက်ပိုပြီးအသက်ရှင်ကျန်ရစ်မှာ"

ချန်ရှန်းရှန်းကခေါင်းငြိမ့်လိုက်ကာ

"သေချာပေါက်အဲလောက်တော့မရိုးရှင်းဘူး။ ဥပမာပြောရရင်၊ ကျွန်မကအဲဒီသုံးရက်အတွင်းဂိမ်းကို နိုင်ခဲ့သလို ရှုံးလည်းရှုံးခဲ့တာပဲ၊ ဒါပေမယ့် ကျွန်မဆီမှာရှုံးခဲ့တဲ့ အတန်းဖော်ကတော့ ရှင်မကျန်ရစ်ခဲ့ဘူး။ ဒီတော့ကျွန်မသေချာလေး ပြန်စဉ်းစားကြည့်တော့သတိထားမိလိုက်တာက ရှင်ကျန်ရစ်တဲ့ကျောင်းသားတွေရဲ့ပြိုင်ဘက်တွေက သူတို့ကိုယ်သူတို့ 'ငါရှင်းထုတ်ခံလိုက်ရပြီ'လို့ ၀န်ခံခဲ့ကြတယ် ဆိုတာကိုပဲ"

ထန်မော့လည်းအံ့ဩသွားသည်။

"သူတို့ကိုယ်တိုင် ရှင်းထုတ်ခံလိုက်ရပြီ လို့၀န်ခံလိုက်ကြတာလား"

"အင်း, သူတို့ကိုယ်တိုင် ငါတို့ရှုံးပြီ၊ ရှင်းထုတ်ခံလိုက်ရပြီလို့ ၀န်ခံခဲ့ကြတာ၊ လွန်ခဲ့တဲ့၁၅ရက်နေ့က အနက်ရောင်မျှော်စင်ကကြေညာခဲ့တယ်မဟုတ်လား၊ ကမ်ဘာကြီးအွန်လိုင်းပေါ်တက်လာပြီ ကျွန်မတို့က ကစားသမားအချင်းချင်းရှင်းထုတ်ပစ်ရမယ်လို့လေ။

ဒါပေမယ် ဘယ်သူကကမှ ဘယ်လိုရှင်းထုတ်ပစ်ရမယ်ဆိုတာကို မသိခဲ့ဘူး။ သူတို့ကအဲဒီရှင်းထုတ်ပစ်ရမယ်ဆိုတဲ့ စကားလုံးကိုပဲနားထဲစွဲနေကြတာ။ ပုံမှန်ဆိုလူတစ်ယောက်က ဂိမ်းတစ်ခုရှုံးသွားရင် ငါရှုံးသွားပြီလို့ပဲပြောကြတာ၊ ရှင်းထုတ်ခံရပြီလို့တော့ပြောမှာမဟုတ်ဘူး။ဒါပေမယ့် အနက်ရောင်မျှော်စင်ကြေညာထားတာကို နားထဲစွဲနေကြတော့ တချို့ကလည်းစနောက်ပြီး ပြောမိကြမှာ။ ဒါမှမဟုတ် ခေတ်စားနေတဲ့ဗန်းစကားလိုဖြစ်သွားတဲ့သဘောပဲ၊"

ဤမျှရိုးရှင်းမည်ဟု ထန်မော့မထင်ထားမိခဲ့ပါချေ။

ချန်ရှန်းရှန်းကနံရံတွင်ပြန်၍မှီလိုက်ကာ

"ဒါပေမယ့်လည်း အရံကစားသမားဖြစ်လာဖို့ နောက်တစ်နည်းလည်းရှိလောက်ဦးမယ်ထင်တယ်။ ကျောင်းသားဆယ့်ခြောက်ယောက်ထဲမှာမှ နှစ်ယောက်က ရှင်းထုတ်ခံလိုက်ရပြီလို့၀န်ခံတာကိုမကြားခဲ့ရဘူး။ ဒါပေမယ့်ရှင်ကျန်ခဲ့ကြတာပဲလေ။ ကျွန်မမှာ စုံစမ်းဖို့နယ်မြေကကျဉ်းကျဉ်းလေးပဲရှိတာ၊ ဒါကျွန်မသိလာသမျှအကုန်ပဲ"

"မင်းအရမ်းကိုတော်လွန်းနေပါပြီကွာ"

ထန်မော့ကအလွန်ကိုးရိုးကားယားဖြင့် ချီးကျူးပေးရန် ကြိုးစားလိုက်မိသည်။

ချန်ရှန်းရှန်းမှာခေါင်းကိုသာငုံ့လိုက်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာအလောင်းခြောက်ခုအားကြည့်လိုက်လေသည်။ ဤသည်မှာ သူမ၏ဆရာနှင့်အတန်းဖော်များပင် ဖြစ်သည်။ ဒီလူတွေကိုသူမလုံး၀မရင်းနှီးတာလဲ ဖြစ်နိုင်သည်။ သို့သော်လည်းဤခြောက်ယောက်စလုံးမှာ သူမမျက်စိရှေ့၌ပင် အသတ်ခံလိုက်ခြင်းပင်။

"သူတို့ဒီညရောက်လာနိုင်တယ်"

ထန်မော့လည်း အတွေးတူသည်။

"အင်း ဒီညဖြစ်လောက်တယ်"

"ကျွန်မ သူတို့တွေကိုသတ်ချင်တယ်၊ ပြီးတော့ကျွန်မရှင်ကျန်ရစ်မယ်.."

သူမသည် သူတို့ကိုအရင်သတ်ချင်သည်။ သူမအသက်ရှင်သည်မရှင်သည်ကနောက်ဖြစ်သည်။

ထန်မော့သည် သူ၏ရှေ့မှ ဆံပင်တိုတိုနှင့်ကျောင်းသူလေးကို စူးစိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းကိုငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

"ဒါပေါ့ ငါတို့်သူတို့တွေကိုသတ်မယ်၊ ပြီးတော့ရှင်ကျန်ရစ်မယ်"

ချန်ရှန်းရှန်းအား ဆရာလီကလှမ်းခေါ်သံကိုကြားလိုက်ရသည်။ ထို့နောက်တွင် ထန်မော့ထံသို့ လီ၀မ်လျှောက်လာခဲ့သည်။

"အန္တရာယ်အများဆုံးက မင်းရောက်မလာခင်အချိန်ပဲ

ချန်ရှန်းရှန်း..အဲဒီကလေးမလေးက တကယ် ဉာဏ်ကောင်းတယ်၊ ဂိတ်စောင့်ရုံးမှာ ထောင်ခြောက်ဆင်ထားဖို့ပြောရုံတင်မကဘူး။ တံခါးမှာလည်း ကြိုးသေးသေးလေးတားထားသေးတယ်။ မင်းကတခြားလမ်းက ၀င်လာလို့သာပဲ။ နို့မို့ဆို မင်းကျိန်းသေထောင်ချောက်မှာမိနေပြီ။ ဟေး.. မင်းအဲဒီမှာထောင်ချောက်ရှိမှန်းဘယ်လိုသိတာလဲ"

"ဒီကိုလာတုန်းက သတင်းစာဆိုင်မှာ ရှန်ဟိုင်းမြေပုံကိုတွေ့ခဲ့တယ်။ ကျောင်းတည်နေရာကိုလည်းမြေပုံထဲမှပြထားတယ်။ ကျောင်းကလည်းအတော်ကြီးတယ်လေ"

"ဒီကျောင်းကရှန်ဟိုင်းကထိပ်တန်းကျောင်းလေးကျောင်းထဲက တစ်ကျောင်းပဲလေ။ ကျောင်းဧရိယာလည်းကျယ်ပြီး ကြီးတာတော့အမှန်ပဲ၊ ဒါပေမယ့်အဲဒါနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ?"

ထန်မော့ကသူ့အားကြည့်လိုက်ကာ

"အလယ်တန်းကျောင်းတွေက မူလတန်းကျောင်းတွေနဲ့ မတူဘူး။ အလယ်တန်းကျောင်းအများစုမှာ ကိုယ်ပိုင် ကန်တင်းတွေရှိပြီးသား။ဒီလိုကျောင်းကြီးမျိုးဆိုလို့ကတော့ ကျောင်းတွင်းစူပါမားကတ်အသေးစားလေးတောင် ရှိမှာပဲ။ နှစ်ရက်တောင်ရှိသွားပြီဆိုပေမယ့် ကျောင်းထဲမှာ စူပါမားကတ်ရှိနေမှတော့ အစာရေစာလည်းပြတ်လပ်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ကျွန်တော်ကဖက်ထီးလေးကို အစာနဲ့ရေပေးမယ်လို့ တမင်ပြောခဲ့တာ။ ပုံမှန်ဆို သူလက်ခံစရာမလိုဘူး။ ဒါပေမယ့်သူကယူမယ်ပြောခဲ့တယ်"

ကျောင်းသားဖက်တီးလေးက အားကစားခန်းမထဲ ခေါင်းကုတ်ရင်း၀င်လာခဲ့သည်။

"အာ..ကျွန်တော်ကခင်ဗျားကိုထောင်ချောက်ထဲ ၀င်လာအောင်လို့ပြောလိုက်တာ၊ ခင်ဗျားက ကျွန်တော့်ကိုလိမ်နေခဲ့တာကိုး.."

ထန်မော့သည် ဖက်တီးလေးအား သင်ခန်းစာအနည်းငယ်ပို့ချလိုက်သည်။

"မင်းကငယ်သေးတယ်။ အနာဂါတ်မှာလူတွေကိုမလိမ်ခင် ဟာကွက်တွေရှိမရှိအရင်စဉ်းစားထား"

ဖက်ထီးလေးက တအံ့တဩနှင့်ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ငြိမ့်လာခဲ့သည်။

လီ၀မ်ကနောက်လိုက်သည်။

"မင်းကအလယ်တန်းကျောင်းသားလေးကို ဘယ်လိုလိမ်ရမလဲသင်ပေးနေတယ်ပေါ့"

ထန်မော့ကပုခုံးသာတွန့်လိုက်ပြီး ဖက်တီးလေးအားမေးလိုက်သည်။

"ချန်ရှန်းရှန်းပြောပုံဆို မင်းရဲ့စွမ်းရည်က တိုကိခိုက်စွမ်းရည်ဆိုပဲ၊ ဘယ်လိုမျိုးလဲပြောပြမလား။ လမ်းမှာကြုံခဲ့တဲ့ သံချောင်းတွေလိုမျိုးလား"

ကျောက်ကျန်းကထိုင်ချလိုက်ကာ ရိုးရိုးသားသားပင်ပြောလာသည်။ 

"ဟုတ်တယ် အဲဒါကျွန်တော့်စွမ်းရည်ပဲ။ရှောင်ဖေးဖေးနဲ့ ကျွန်တော်က တရား၀င်ကစားသမားတွေပဲ၊ ဖေးဖေးကကြည့်တော့သာ လူကောင်သေးတာ တကယ်တမ်းမှာကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်က ဆရာလီတို့ထက်ပိုသန်မာတယ်။ ဒါပေမယ့်ဖေးဖေးက မိန်းကလေးလေ ဒါကြောင့်ကျွန်တော်ကပဲ ညဘက် ဟိုလူတွေခိုး၀င်မလာရအောင် ဂိတ်စောင့်ရုံးမှာသွားစောင့်ဖို့တာ၀န်ယူထားတာ။ ချန်ရှန်းရှန်းပြောတာက လူဆိုးတွေက ညသန်းခေါင်နဲ့ မနက်နှစ်နာရီအတွင်းမှာခိုး၀င်လာနိုင်တယ်တဲ့။ ဖြစ်ချင်တော့ အစ်ကိုကအဲဒီအချိန်မှာရောက်လာတာကိုး၊ ကျွန်တော်လည်းအကို့ကို လူဆိုးလို့ထင်ပြီး တိုက်ခိုက်မိတာပေါ့။ တောင်းပန်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကြောင့် ဒဏ်ရာရတော့မလို့"

"မလိုပါဘူး။ မင်းရဲ့စွမ်းရည်နဲ့ ငါ့ကိုမထိခိုက်ခဲ့ဘူး။"

ထန်မော့ပိုပြီးသိချင်တာသက်သက်ရှိသေးသည်။

"လမ်းမီးတိုင်တွေက မင်းခွဲထားတာလား"

🪩