MM Story Teller

Chapter 30

Viewers 2k

🌍Chapter 30

မာရီယိုခြေဆောင့်ချလိုက်သည်နှင့် ငလျင်လှုပ်သကဲ့သို့တုန်လှုပ်သွားခဲ့သည်အား ပြန်သတိရမိလျှင် လူတိုင်းကြောက်ရွံ့ကာ စကားမများရဲတော့ချေ။

ရုတ်ချည်း ထန်မော့ကဆိုလာခဲ့သည်။

"ဂိမ်းကိုစရတော့မယ်ဆိုတော့ ဦးလေးမာရီယို ကျွန်တော်တို့မှာ လူ၈ယောက်ရှိပြီးတော့ အံစာတုံးကတစ်ခုပဲရှိတယ်၊ အစီအစဥ်လိုက်တော့ရှိရမှာပေါ့ ၊ ခုနကဂိမ်းထဲ၀င်လာတုန်းက အနက်ရောင်မျှော်စင်က နာမည်တွေအစဥ်လိုက်ရွတ်သွားပေးတာ ကြားလိုက်တယ်ဆိုတော့ အဲဒီအစဥ်အတိုင်းပဲ အံစာခေါက်ရမလား"

ထန်မော့မှာ ရုတ်တရက်လှုပ်ရှားလာပြီး ရေပက်မ၀င်အောင်ပြောသွားခဲ့သည်မို့ တခြားလူများမှာ တုန့်ပြန်ရန် အခွင့်အရေးမရလိုက်ချေ။

ဆယ်စက္ကန့်ကြာပြီးမှ တစ်စုံတစ်ယောက်က ဒေါသတကြီးနှင့်

"သေစမ်း မင်း.."

"အိုး...သိပ်တော်တဲ့ကလေးရေ၊ မှန်လိုက်ကာ၊ ဦးဦးကဒါကမေ့နေတာပဲ၊ ဟုတ်တာပေါ့၊ အနက်ရောင်မျှော်စင်ရဲ့ အစဥ်အတိုင်းပဲသွားရမှာပေါ့၊ ကြည့်လိုက်ပါဦးမယ်၊ ပထမဆုံးတစ်ယောက်က လီကျန်းပဲ၊ လီကျန်းရေ ကလေးလေး ထွက်ခဲ့နော် အံစာခေါက်ကြစို့"

သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်အမျိုးသမီးကြီး၏ မျက်နှာကမည်းမှောင်လျက် သူ၏ပုခုံးတို့မှာလည်း တုန်ရီသွားခဲ့သည်၊ ရှေ့သို့ထွက်မလာရဲခဲ့ချေ။

မာရီယိုက ထပ်၍ဆိုလာခဲ့သည်။

"လီကျန်း ကလေး ဘယ်မှာလဲလို့ "

အမျိုးသမီးမှာတုန်ရီလျက်ပင် ရှေ့သို့တစ်လှမ်းတိုးလာခဲ့သည်။

မာရီယို၏လေသံမှာ အေးစက်လျက်

"မင်းက ဦးဦးနဲ့ ပျော်စရာဂိမ်းလေးကို မဆော့ချင်ဘူးလား"

အပူချိန်မှာရုတ်တရက်ကျဆင်းသွားပြီး လူတိုင်းအား ကြက်သီးများထလာစေသည်။ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်အမျိုးသမီးကြီးမှာ ကြောက်လွန်း၍ လဲကျမတက်ကပင် ပြေးထွက်လာလျက် အံစာတုံးကို ကောက်ကိုင်လိုက်သည်။

"ဆော့မှာ ဆော့မှာ အခုဆော့တော့မှာပါ"

မာရီယို၏မျက်လုံးများမှာ ဓါးတစ်ချောင်းနှယ်၊ အမျိုးသမီးအား ကြောက်လန့်တကြားနှင့် အံစာတုံးကို လှိမ့်ရန်ထွက်လာစေသည်။ သူမကအံစာတုံးကိုပစ်လိုက်သည်နှင့် မာရီယိုမှာ တစ်စုံတစ်ခုကိုသတိရသွားသည့်နှယ် ရယ်မောလိုက်ကာ

"အိုး.. မေ့နေလိုက်တာ၊ ပထမဆုံးကလေးက ဦးဦးမာရီယိုဆီကနေ ဆုလက်ဆောင်ရမှာပဲ၊ ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံးကလေးက ဘယ်လိုဆော့ရမလဲ တကယ်မသိဘူးပဲ ၊ ဒီတော့ ဦးဦးကဒီမှာ ရှိနေပြီး ဘယ်လိုဆော့ရမလဲဆိုတာ သင်ပေးမယ်"

ထန်မော့ မာရီယိုအား အံ့အားသင့်စွာ ကြည့်လိုက်မိသည်။

မာရီယိုမှာ ပြုံးရွှင်နေပါသော်လည်း သူ၏မျက်လုံးများကတော့ အပြုံးရိပ်တစ်စွန်းတစသော်မျှ ရှိမနေပါချေ၊

ဘုန်း...

"ငါး ကျွန်မ ငါးကျတယ်"

အမျိုးသမီးကြီးက ရေရွတ်လျက် သတိနှင့်အကွက်များကိုနင်းလိုက်သည်၊ သူမမှာ 'စတင်သည်'ဟူသော အကွက်ကိုကျော်သည်နှင့် သူမနောက်သို့ တစ်ခုခုကလိုက်နေသည့်နှယ် ငါးကွက်မြောက်သို့ရောက်သည်အထိ အရူးအမူးပြေးသွားတော့သည်။

သူမမှာ ငါးကွက်မြောက်တွင်ရပ်လိုက်စဥ် အကွက်၏အဖြူရောင်အနားသတ်များက အ၀ါရောင်အဖြစ်ပြောင်းသွားခဲ့သည်။ သို့နှင့် ကြောက်လန့်စွာ အချိန်ကြာကြာစောင့်နေခဲ့ပါသော်လည်း ဘာမျှဖြစ်မလာချေ။

မာရီယိုကရယ်လိုက်သည်။

"ဒါကဗလာကွက်ပဲ ဂုဏ်ယူပါတယ် ကလေးလေး"

အမျိုးသမီးကြီးမှာ ကြမ်းပြင်ပေါ် လဲပြိုကျသွားခဲ့သည်။

ဒုတိယမြောက်မှာ ကတုံးပြောင်နှင့်လူကြီးဖြစ်ကာ သူကတုန်တုန်ရီရီနှင့် အံစာတုံးအား ပစ်လိုက်လေသည်။

"ငါး..ငါး..ငါး"

သူခပ်တိုးတိုးရေရွတ်နေခဲ့သော်လည်း အံစာတုံးမှာ

ခြောက်ကိုကျသွားခဲ့သည်၊။

ကတုံးနှင့်လူကြီးမှာ တံတွေးကိုအသာမြိုချလျက် ခြောက်ကွက်မြောက်သို့လျှောက်သွားလိုက်သည်။ သူထိုအကွက်ကိုနင်းလိုက်သည်နှင့် အဖြူရောင်အနားသတ်များက အနီရောင်အဖြစ် ပြောင်းလဲသွားခဲ့လေသည်။ ထန်မော့မှာ ပြောင်းလဲသွားသော မီးရောင်အား ဂရုတစိုက်ကြည့်လိုက်မိစဥ် ရင်းနှီးနေသော စူပါမာရီယိုဂိမ်းသီချင်းကိုကြားလိုက်ရလေသည်။

ထိုပြောင်းလဲမှုကြောင့် ကတုံးနှင့်လူကြီးမှာ အမျိုးသမီးကြီး၏ ငါးကွက််မြောက်ကိုပင် နင်းမိတော့မတတ်ပင်။

"တင်းတောင်~ဆုအကွက်အသက်၀င်လာပါပြီ။ ကစားသမားမှာ မာရီယိုရဲ့မှော် မှိုပွင့်နီကြီးကိုရရှိသွားပါပြီ။ စားလို့ရတဲ့ ဒီမှိုနီကြီးက ခွန်အားကိုတိုးစေပြီး ဒီဂိမ်းအတွင်းသာ အကျိုးသက်ရောက်မှုရှိမှာပါ၊ ဂိမ်းပြင်ကို ထုတ်ယူသွားလို့မရပါဘူး"

လုံး၀ိုင်းပြီး အရောင်စုံသော မှိုပွင့်တစ်ခုက လေထဲမှပေါ်လာခဲ့ကာ ကတုံးလူကြီး၏ လက်ထဲသို့ကျဆင်းလာခဲ့သည်။

လူကြီးမှာ ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် တုန်ယင်နေခဲ့သော်လည်း ဆုတစ်ခုကိုလက်ခံလိုက်ရသည်။ သူကထိုအကွက်ထဲတွင် မိနစ်ပိုင်းခန့်ကြောင်တောင်တောင်နှင့် ရပ်နေပြီးမှာ ၀မ်းသာအားရနှင့် ထိုမှိုပွင့်ကြီးကို စားလိုက်တော့သည်၊ ထိုလူကြီးက မှိုပွင့်ကြီးကို တစ်ကိုက်ကိုက်လိုက်သည်နှင့် မွှေးပျံ့သော ရနံ့ကပျံ့နှံ့လာကာ လူတိုင်း တံတွေးကို အသာမြိုချမိကြလေသည်။

ဆယ်မိနစ်ကုန်လွန်သွားပြီးနောက် လူခုနှစ်ယောက်မှာ အံစာတုံးကို ပစ်ခဲ့ပြီးပြီဖြစ်သည်။

လူအိုကြီးနှင့် လူရွယ်မှာ ကံကောင်း၍ ၆ကိုကျခဲ့ပြီး ကတုံးနှင့်လူကြီးကဲ့သို့ပင် မှော်မှိုနီကို လက်ခံရရှိခဲ့ကြလေသည်။

ဘီယာဗိုက်နှင့်လူကြီးမှာတော့ ပထမဆုံးအမျိုးသမီးနှင့်အတူ ၅ကွက်တွင်ရပ်နေခဲ့သည်။ နောက်ထပ်လူငယ်တစ်ဦးနှင့် အခုချိန်ထိ စကားတစ်ခွန်းမှမဆိုခဲ့သော လူကြီးတို့မှာ ၄ကိုပစ်မိကြသည်။ ကံကောင်းသည်က ၄င်းမှာ ဗလာကွက်ဖြစ်ကာ သူတို့အား အသက်ရှူချောင်သွားစေသည်၊

နောက်ဆုံးကျန်သည်က ထန်မော့ပင်။

ထန်မော့ သူ၏ကံကဆိုးရွားသည်ဟု ခံစားမိသည်။ ကမ္ဘာကြီး အွန်လိုင်းပေါ်တက်လာပြီးနောက် သူက ဂိမ်း သုံးမျိုးကို ဆော့ဖူးကာ ပထမဆစ်ခုက မျက်နှာပြောင်လေး၏စာအုပ်ကိုရှာရန်၊ နောက်တစ်ခုက မျှော်စင်ပထမထပ် တိုက်ခိုက်ဂိမ်းဖြစ်ကာ နောက်ဆုံးတစ်ခုမှာ မာရီယိုမိုနိုပိုလီဂိမ်းဖြစ်သည်။

ထိုဂိမ်းသုံးခုလုံး သူ့မှာ သူများကြောင့် အတင်းအကြပ် ဂိမ်းထဲ ၀င်ခဲ့ရခြင်းပင်။

တရုတ်ကစားသမားအများစုမှာ ဖူ၀မ်သော်ဆွဲခေါ်ခဲ့သည့် မျှော်စင်ပထမထပ် တိုက်ခိုက်ရေးဂိမ်းကိုသာ ကြုံဖူးခဲ့ကြလိမ့်မည်။ သို့သော် ထန်မော့အတွက် ဘ၀ကတော့ မထင်မှတ်ထားတာများနှင့် ပြည့်နှက်နေခဲ့သည်။ တချို့တရား၀င်ကစားသမားများမှာ မီးနှင့် အဆိပ်ပန်းကဲ့သို့ စွမ်းရည်များကို ရရှိခဲ့သည်၊ သူကတော့ အပေါစားစာအုပ်တစ်အုပ်ကိုသာလျှင် လက်ခံခဲ့ရသည်။ ၄င်းအတွေးက ထန်မော့အား နေ့တိုင်း မသက်မသာဖြစ်စေသည်။

ခြုံငုံဆိုရပါက သူ့ကံကတကယ်ကို သိပ်မကောင်းလှချေ။

သူ၏လက်ထဲမှ အံစားတုံးအား စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာကြည့်လိုက်ပြီး ပစ်လိုက်တော့သည်။

ဘုန်း...

အံစာတုန်းမှာ "၃"ကိုကျရောက်သွားခဲ့သည်။

မည်သူမှာ ဤကွက်တွင် မနင်းဖူးသေး၍ လူတိုင်းကသူ့အား စိတ်၀င်တစား ကြည့်လာခဲ့သည်။

၄ကွက်မြောက်မှ လူနှစ်ဦးမှာ ပျော်ရွှင်သွားခဲ့သည်။ မာရီယိုကဆိုခဲ့သည်မှာ နောက်ဆုံးကစားသမားကို ခေါ်ထားပြီးသင်ပြပေးမည်ဟုပင်။ ထန်မော့ကျေးဇူးနှင့်သူတို့မှာ လောလောဆယ် နောက်ဆုံးကစားသမားမဟုတ်တော့ချေ။

ထန်မော့မှာ ၃ကွက်မြောက်သိူ့ အမူအယာမဲ့စွာ လျှောက်သွားလိုက်သည်။ သူကသုံးကွက်မြောက်တွင်ရပ်လိုက်သည်နှင့် အဖြူရောင်အလင်းမှာ အနီရောင်အဖြစ်သို့ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။ ဂိမ်းသီချင်းသံက စမြည်လာပြီး ထန်မော့မျက်မှောင်ကျုံ့လိုက်မိသည်။ သူ၏ညာလက်က မီးခြစ်ဆံတက်တူးအား သတိနှင့်ဖိထားခဲ့ပြီး ဘေးဘီသို့သတိဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။

"တင်းတောင်~ပထမအဆင့် ပြစ်ဒဏ်ကအသက်၀င်လာပါပြီ။ အပြစ်ဒဏ်ကတော့ သုံးမိနစ်အတွင်း မင်းလုပ်ခဲ့ဖူးတဲ့ ဆိုးတဲ့အရာတစ်ခုခုကို ပြောပြပေးပါ"

သူ၏ဆိုးရွားသော ကံမှာ ကွက်တိပါပင်။

ပြီးတော့ ဒီအပြစ်ဒဏ်ကဘာလဲ...

လူတွေကိုအထင်သေးနေတာလား...

သူ၏ရင်ထဲမှချဥ်တူးနေသော်လည်း အမူအယာကတော့ ပြောင်းလဲမသွားခဲ့ချေ။ သူ၏ဦးနှောက်အား အလျင်အမြန်အလုပ်ပေးလိုက်သည်။

ပထမအဆင့် ပြစ်ဒဏ်ကွက်ဆိုလျှင် ဒုတိယအဆင့် တတိယအဆင့် အပြစ်ဒဏ်ကွက်များလည်းရှိပုံပင်။

ဤတစ်ခေါက်အပြစ်ဒဏ်က ရိုးရှင်းလွန်းသည်။ တခြား ပြစ်ဒဏ်ကွက်များရော ဤမျှလွယ်ကူလိမ့်မည်လား။

အတွေးဖြင့်ပင် ထန်မော့က တည်ငြိမ်စွာ ဆိုလိုက်သည်။

"အလယ်တန်းတုန်းက အတန်းဖော်တစ်ယောက်ရဲ့ခုံကို စူပါဂလူးနဲ့ကပ်ခဲ့ဖူးတယ်၊ သူကလူတွေကိုအနိုင်ကျင့်တတ်ပြီး ကျွန်တော့်ကိုလည်း အနိုင်ကျင့်ခဲ့ဖူးလို့လေ။ အတန်းထဲမှာ သူကမသိပဲ ထရပ်လိုက်တော့ သူ့ဘောင်းဘီကျွတ်သွားပြီး အတွင်းခံပေါ်သွားတယ်လေ၊ ဆရာတွေကတော့ အခုထိ ကျွန်တော့်လက်ချက်မှန်း မသိကြဘူး"

မာရီယိုက သဘောတူလာသည်။

"ဟုတ်တယ်၊ မကောင်းတဲ့သူကို အပြစ်ပေးတာ၊ မင်းက လိမ္မာတဲ့ကလေးလေးပဲ"

အခြား လူခုနှစ်ယောက်"..."

တစ်ချိန်ထဲမှာပင် ပူဒုန် ခရိုင်အသစ် ၀န်းအပြင်ဘက်၌...

လူရွယ်နှစ်ယောက်နှင့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်က ၀န်းအတွင်းသို့ ၀င်လာခဲ့သည်။ မကြာခင်မှာပင် ၀န်းအတွင်းရှိ ပန်းခြံထဲမှ ထူးဆန်းစွာသေဆုံးနေသော အလောင်းခြောက်လောင်းကို တွေ့သွားခဲ့သည်။ ပိုနီတေးမြင့်မြင့်စီးထားသော မိန်းကလေးကဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက် ထိုအလောင်းများမှ ဒဏ်ရာများကို စစ်ဆေးလိုက်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် သူမက ပထမဆုံးအလောင်းဆီ ပြန်သွားလိုက်ကာ သူမ၏ လက်အိတ်ကိုချွတ်လိုက်ပြီး သူမ၏လက်အား ထိုလူကြီး၏ ရင်ဘတ်ပေါ်မှဒဏ်ရာကြီးအား ထိကြည့်လိုက်သည်။

သူမ၏လက်မှာ ၄င်းကိုဖိထားလျက် အဖြူရောင်အလင်းတစ်ခုကို ထွက်လာစေခဲ့သည်။ မိန်းကလေးမှာ မျက်လုံးများကိုမှိတ်လျက်သားပင် တစ်ခုခုကို ခံစားမိသည့်အလား မျက်မှောင်ကျုံ့လိုက်လေသည်။

သုံးမိနစ်ခန့်ကြာပြီးနောက် ထိုမိန်းကလေးက မော်ကြည့်လျက်

"သူကအဲဒီလူဆီက အသတ်ခံရတာ"

သူမကဘေးမှ အလောင်းအား ထိုးပြလိုက်သည်။

ထိုနောက်တွင် သူမထရပ်လျက် နောက်ထပ် ငါးလောင်းထံသို့လျှောက်သွားလိုက်သည်။ ထိုအလောင်းများအားအပေါ်သို့ တစ်လှည့်စီ လက်ကိုတင်လိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင် အကျဥ်းချုပ်ဆိုလာခဲ့သည်။

"ဒီလူခြောက်ယောက်က အချင်းချင်းသတ်ခဲ့ကြတာပဲ"

အနက်ရောင် ဂျာကင်ကို၀တ်ဆင်ထားသော လူရွယ်က မျက်မှောင်ကျုံ့လျက်

"ဒီဟာက ဒုတိယမြောက် ဖြစ်စဥ်ဂိမ်းတစ်ခုခုနဲ့ ကိုက်ညီနေတယ်၊ အနီးအနားမှာ ဒီလိုမျိုး ဆင်တူ အလောင်းတွေရှိခဲ့တယ်မလား၊ ဒုတိယဖြစ်စဥ်ဂိမ်းရဲ့ ၀င်ပေါက်က ဒီနားမှာ ရှိနေမှာပဲ၊ အခုကဂိမ်းအချိန်မဟုတ်လောက်ဘူး။ ဒုတိယဂိမ်းကတော့ အန္တရာယ်မရှိလောက်ပါဘူး။ ငါတို့ဒီတစ်ခါတော့ ၀င်ပေါက်ကို သေချာရှာမှရမယ်။ ဒီ၀န်းရဲ့မီတာငါးရာပတ်လည်ကို စစ်ဆေးကြည့်မှရမယ်။ လူခွဲပြီးဖြစ်နိုင်ချေရှိတဲ့နေရာတွေကို ရှာကြည့်ကြတာပေါ့၊ ၁၂နာရီဒီနေရာမှာ ပြန်ဆုံမယ်။

လူသုံးယောက်မှာ ခေါင်းညိတ်လျက် လူချင်းခွဲလိုက်ကြတော့သည်။

အခြားတစ်ဖက် မာရီယို၏ မိုနိုပိုလီဂိမ်းထဲမှာတော့ ဒုတိယမြောက်အံစာပစ်ခြင်း ပြီးဆုံးသွားပြီဖြစ်ကာ

ကစားသမား ၈ယောက်လုံး တတိယအလှည့်ကို ရောက်လာကြလေသည်။

လေးကြိမ်မြောက် အံစာပစ်ပြီးနောက်တွင် လူတိုင်းမှာ ဆယ်ကွက်ကျော်ခန့်ရှေ့တိုးခဲ့ကြပြီးဖြစ်သည်။

ဒုတိယအကြိမ်မှစ၍ ထန်မော့၏ ကံမှာ ပို၍ကောင်းလာခဲ့ပုံပင်။ သူက ၁၇ကွက်ကို အေးဆေးကျော်လာခဲ့ကာ အခုအကွက်၂၀သို့ပင် ရောက်နေချေပြီ။ ထိုအံစာတုံးအကြိမ်တိုင်းတွင် သူက ဆုအကွက်တစ်ကြိမ်နှင့် ဗလာအကွက်နှစ်ကြိမ်ကို နင်းမိခဲ့သည်။ ယခူလောလောဆည်သူက လူ၇ယောက်၏ကြား ရောနှောနေခဲ့လေသည်။

ဆုအကွက်ထံမှ သူက 'ရဲအရာရှိကိုလွှမ်းမိုးခြင်း ပန်း'ကို ရရှိခဲ့လေသည်။ မာရီယို၏ဂိမ်းထဲတွင် ထိုပန်းနှင့် မှိုတို့က ဂိမ်းကူပစ္စည်းများဖြစ်သည်။ ထိုပန်းကိုစားပြီးသည်နှင့် ထန်မော့မှာ လွှမ်းမိုးခြင်းအစွမ်းကို ၅မိနစ်ခန့် ရရှိမည်ဖြစ်သည်။ ကံမကောင်းသည်က ထိုပန်းကို ရရခြင်းစားပစ်ရန်လိုအပ်သည်။ နောက်တစ်ကွက်သို့ယူသွားခွင့်မရှိချေ။

ထန်မော့ထိုပန်းကိုစားလိုက်သည်နှင့် သူ၏ကိုယ်တစ်၀ိုက်တွင် ရွှေရောင် အလင်းတစ်ခုလွှမ်းခြုံလာခဲ့သည်။ အဝေးမှကြည့်လျှင် သူက နတ်ဘုရားနှင့်ပင် တူနေသေး၏။

သူကအမှန်တကယ်ပင် တခြားသူများနှင့် ကွဲပြားနေခဲ့သည်။ သူသည် ဂိမ်းထဲသို့ရောက်လာသော နောက်ဆုံးသူဖြစ်ကာ ဂိမ်းကိုအသက်၀င်စေပြီး ပန်းခြုံအနီးတွင် နှစ်ရက်သုံးရက်ခန့် စောင့်နေခဲ့ရသူများနှင့်ကွဲပြားလေသည်။ ထိုသူများမှာ သူစိမ်းများသာဖြစ်သော်လည်း အနည်းငယ်တော့ ရင်းနှီးနေလောက်ပြီပင်။ ထို့အပြင် ဂိမ်းကိုမစခင်ကလည်း အံစာတုံးကို အရင်ဆုံးမခေါက်ရစေရန် အငြင်းပွားနေကြသေးသည်။

ကြည့်ရသည်မှာ အံစာတုံးလှိမ့်ရသည့် အစဥ်လိုက်မှာလည်း သိပ်အရေးပါပုံမပေါ်ချေ။ ၄င်းမှာ ကျပန်းသာလျှင်ဖြစ်ကာ မည်သူအရင်ဆုံး အံစာပစ်ရသလဲက အရေးမပါချေ။ သို့သော် ပထမဆုံးအခေါက်တွင်တော့ အစဥ်လိုက်ကအရေးပါလေသည်။

ဤကဲ့သို့အရာမျိုးမှာ ကံကောင်းမှုအပေါ် လုံးဝကြီးမမူတည်ပေ။

အံစာတုံးကိုပစ်သည့်ပုံစံနှင့် အားကသာလျှင် ရလဒ်ကိုသက်ရောက်သွားတာဖြစ်သည်။ ကျားကွက်ကစားကြသောတချို့ကစားသမားများမှာ ၆အကွက်ကျအောင် ပစ်နိုင်လေ့ရှိကာ အကွက်အများကြီးရှေ့တိုးနိုင်ကြသည်။ ကံကောင်းရန်မလိုအပ်ချေ၊ တခါတရံတွင် အံစာတုံးပစ် ကျွမ်းကျင်နေရန်သာလိုသည်။

အပိုဆောင်းဆိုရလျှင် နောက်ဆုံးအံစာပစ်ရသူက

တခြားသူကျပြီးသော အကွက်များကိုကြည့်၍ ရှေ့ဆက်တိုးမည့်အကွက်ကိုတွက်ကာ အံစာကိုပစ်နိုင်သည်၊

ထန်မော့တွင်လည်း ထိုအကြံရှိသည်မို့ အံစာကိုနောက်ဆုံးမှပစ်လိုခဲ့သည်။ သူက ရှေ့မှလူခုနှစ်ယောက်အား အံစာဦးစွာခေါက်စေပြီး မည်သည့်အကွက်တို့တွင် မည်သည်တို့ရှိကြောင်း စူးစမ်းနိုင်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် ကံမကောင်းသည်က ဤအံစာတုံးမှာ မူမမှန်ကြောင်း သူတဖြည်းဖြည်း သိလာခဲ့သည်။ ၄င်းမှာ ကြီးမားကာ လေးလံလှပြီး လူများက မိမိကျလိုသောနံပါတ်ကို ကျအောင်မပစ်နိုင်ပေ။ အံစာတုံးကိုပစ်လိုက်သည်နှင့် ၄င်းမှာ သူ့စိတ်တိုင်းကျ လွတ်လပ်စွာလည်ထွက်သွားလိမ့်မည်။ ပြီးခဲ့သောအကြိမ်များတွင်လည်း သူ ကြိုးစားပြီး လိုချင်သောနံပါတ်ကို ကျအောင် ပစ်ခဲ့သော်လည်း မရခဲ့ချေ။

ဂိမ်းကသာလျှင် ကစားသမားများကျမည့် နံပါတ်ကို ဆုံးဖြတ်သွားခဲ့တာဖြစ်သည်။ လက်ရှိတွင် ပထမအဆင့်ရှိသူက ၂၂ကွက်မြောက်တွင်ရှိနေပြီး ဒုတိမြောက်ထန်မော့က အကွက်၂၀မြောက်တွင်ရှိကာ နောက်ဆုံးကစားသမားက ၁၄ကွက်မြောက်တွင် ရပ်နေခဲ့သည်။

ဤလေးကြိမ်လုံးတွင် ကစားသမားသုံးယောက်က အလွတ်ခုန်အကွက်များကို နင်းမိခဲ့ကြသည်။ ထိုသူတို့ကအနည်းငယ် စဥ်းစားတတ်ကာ မျက်ကန်းလိုရှေ့သို့တိုးမသွားခဲ့ပေ။ ထိုအစား ထိုကစားသမားများက သူတို့သိပြီးသား ဆုအကွက် သို့မဟုတ် ဗလာကွက်များထံသို့သာ ပြန်သွားလိုက်ကြသည်၊

လေးကြိမ်မြောက် အံစာလှိမ့်မှုအဆုံးသတ်ခါနီးပြီဖြစ်ကာ ထန်မော့၏အလှည့်ကနောက်ဆုံးဖြစ်သည်။

အကွက်၂၀မှာ ဆုအကွက်ဖြစ်ပြီး ထန်မော့ကပန်းကို စားခဲ့သည်။ ထို့နောက် သက်လတ်ပိုင်းအမျိုးသမီးကြီးက အံစာကိုပစ်လိုက်တော့သည်။

ထန်မော့မှာ ပန်းကိုစားနေရင်း ခေါင်းကို ငုံ့ထားခဲ့သည်။ သူကလက်ထဲမှကျန်ရှိနေသော ပန်းကိုငုံ့ကြည့်နေခြင်းဖြစ်သည်၊ ပန်း၏ကိုယ်ထည်အား သူစားလိုက်ပြီးပြီဖြစ်ကာ အစိမ်းရောင်ရိုးတံသာလျှင် ကျန်ရှိတော့သည်။ ထိုပန်းက မှိုနီထက်တော့ သာသယောင်ထင်ရသည်။ သို့သော်ဤ လွှမ်းမှိုးနိုင်သောပန်းမှာ ချက်ချင်းစားဖို့လိုပြီး အချိန်ကန့်သတ်ချက်လည်းရှိသည်ပင်။

လူရှစ်ယောက်မှာ အကွက်၂၀အတွင်း ရွေ့လျားခဲ့ကြကာ ပြစ်ဒဏ်အကွက်များကိုလည်း အသက်သွင်းမိခဲ့ကြသည်။ ထန်မော့နင်းခဲ့သော ၃ကွက်မြောက်ကဲ့သို့ လွယ်လွယ်ကူကူအပြစ်ဒဏ်ကွက်များသာဖြစ်ခဲ့သည်။ သို့သော် အမျိုးသမီးငယ်လေးက ပြစ်ဒဏ်ကွက်ကိုနင်းမိသော် ကြီးမားသော အနက်ရောင် မှိုပွင့်ကြီးပေါ်လာခဲ့လေသည်။ မိန်းမငယ်လေးမှာ ကြောက်လန့်စွာအော်ဟစ်လျက် သစ်သီးလှီးဓါးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ သူမမှာ မှိုပွင့်ကြီးနှင့် ၃မိနစ်ခန့်တိုက်ခိုက်နေခဲ့ရပြီး နောက်ဆုံးတော့ ၄င်းကိုသတ်လိုက်နိုင်လေသည်။ သို့သော်သူမတွင် အရိုးပင်မြင်နိုင်လောက်သည်အထိ ကြီးမားနက်ရှိုင်းသော ဒဏ်ရာကြီးကျန်ရစ်လေသည်။

ဤသည်မှာ အဆင့်သုံးအပြစ်ဒဏ်ကွက်ပင်။

ထန်မော့ထင်ထားသည့်အတိုင်းပင် အပြစ်ဒဏ်ကွက်များကလည်း ပိုပို၍အဆင့်မြင့်သွားတာပင်။ အဆင့်ပို၍မြင့်လေ ပို၍ အန္တရာယ်များလေပင်။

ထိုထက်ပိုမြင့်သော ပြစ်ဒဏ်ကွက်ဆိုလျှင် မည့်သို့သော အန္တရာယ်မျိုးကစောင့်နေလိမ့်မည်နည်း။

ထန်မော့မှာ သူ၏လက်ထဲမှ ရိုးတံအားကြည့်လျက် မျက်ခုံးတို့စုကျုံ့သွားမိသည်။

လွှမ်းမိုးနိုင်သော ပန်း၏အစွမ်းမှာ အသုံးမ၀င်သည်တော့မဖြစ်နိုင်ချေ၊ ပန်း၏ငါးမိနစ်အစွမ်း...

ဤသည်မှာအမှန်တကယ်စွမ်းသော ဂိမ်းကူပစ္စည်းပင်။ ထိုပန်း၏လွှမ်းမိုးနိုင်စွမ်းနှင့်ဆိုလျှင် အနက်ရောင်မှိုပွင့်ကြီးသို့မဟုတ် တခြားမွန်းစတားများကိုလည်း သိပ်စိတ်ပူရန်မလို။ သို့သော်ကစားသမား ၈ယောက်မှာ အံစာတုံးကို အလှည့်ကျခေါက်ရခြင်းဖြစ်ကာ ထန်မော့၏အလှည့်သို့ပြန်ရောက်ရန် ၁၀မိနစ်ခန့်အချိန်ယူရလေသည်။

သို့နှင့်ပန်း၏အစွမ်းမှာ ၅မိနစ်သာဖြစ်ကာ ၁၀မိနစ်အတွင်း အချိန်ကုန်သွားချေပြီ။ သို့နှင့်ပန်း၏၅မိနစ်အစွမ်းမှာ ဖြုန်းတီးခြင်းသက်သက်သာဖြစ်သည်။

သို့ဆိုလျှင် ဤပန်း၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ မည်သည်ဖြစ်သနည်း။

ဤဆုရရှိခြင်း၏အကျိုးရောရှိပါသေးသလား။

ထန်မော့မှာ အစိမ်းရောင်ရိုးတံကို တင်းတင်းဆုပ်လျက် ဦးနှောက်ကိုအလျင်အမြန်အလုပ်ပေးလိုက်သည်။ သို့သော် အဖြေကထွက်မလာချေ။

ထိုအချိန်တွင် သက်လတ်ပိုင်းအမျိုးသမီးကြီးမှာ အံစာတုံးကိုပစ်ရန်ပြင်လိုက်စဥ် မာရီယိုကရုတ်ချည်းတားလာခဲ့သည်၊

"အိုး...ကလေးတွေ ဦးဦးကတစ်ခုခုပြောဖို့မေ့သွားတယ်ကွယ်၊ အသက်ကြီးလာတော့ မှတ်ဥာဏ်တွေကလည်းမကောင်းတော့ဘူးလေ၊ ဦးဦးကဒီနှစ်မှာ ၂၆နှစ်ရှိပြီလေ၊ ဂိမ်းကမ္ဘာမှာဆို ဦးဦးက လူအိုကြီးပေါ့ကွယ်၊ ဒီလိုအရေးကြီးတဲ့ဟာကို ဦးကတကယ်မေ့သွားတာပဲ"

သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်အမျိုးသမီးကြီးက အံစာတုံးကြီးကို ကိုင်လျက်သား မာရီယိုအား ဗလာမျက်လုံးများနှင့် ငေးကြည့်လိုက်သည်။

ထန်မော့ တစ်ခုခုကိုသတိထားမိလျက် ထူးဆန်း၍ လေးလံသောခံစားချက်ကြီးတစ်ခု ရင်ထဲပေါက်ဖွားလာတော့သည်။

ဟင့်အင်း မဖြစ်နိုင်...

တစ်ခုခုကတော့မှားနေပြီ...

🪩

Prev Next