Chapter 44

👥️Chapter 44

သူမက သူ့ကို ခပ်ဖျော့ဖျော့ ပြန်ပြုံးပြရင်း ကျန် လူသစ်လေးများ ဖြစ်ကြသော ယန်အန်းယုနှင့် ချင်နွော်ရှီတို့ကိုပါ အကဲခတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင် သူမ၏ အကြည့်တို့သည် ယန်အန်းယု၏ မျက်နှာထက်သို့ ကျောက်ချသွားတော့သည်။ 

ရှဲ့ယန်က မျက်ခုံးကို ပင့်လျက် ပြောလိုက်၏။ 

“မဆိုးပါဘူး မင်းတို့အားလုံးက တော်တော်လေးကို ကြည့်ကောင်းကြသားပဲ အကုန်လုံးက ကုမ္ပဏီကလည်း တစ်ခုတည်း၊ အသက်ကလည်း ရွယ်တူဆိုတော့ .. သုံးယောက်လုံး သူငယ်ချင်းတွေလား ...”

“ကျွန်တော်တို့ ...”

ယန်အန်းယုက ပြန်ဖြေတော့မည်ပြုစဉ် ထန်းရှောင်သည် ရှေ့သို့ အတင်းတိုးလာကာ သူ့ပုခုံးပေါ် လက်တင်လိုက်သည်။ 

“ဒါပေါ့ .. ကျွန်တော်တို့ သုံးယောက်လုံးက သူငယ်ချင်းကောင်းတွေပါ ...”

“ကျွန်တော်က ရှောင်ယုရဲ့ ရှိုးတွေကို ကြည့်ရတာ တအား သဘောကျတာ သူ့ရဲ့ စွမ်းရည်ကိုလည်း တကယ်ကို လေးစားတာလေ ပြီးတော့ သူက သခင်လေးတစ်ယောက်ရဲ့ ထောင်လွှားမောက်မာတတ်တဲ့ စရိုက်မျိုး လုံးဝ မရှိဘူးလို့လည်း ခံစားရတယ် .. ပြီးတော့ နွော်ရှီ .. သူ့ကိုကျ ပြိုင်ပွဲမှာ ပြိုင်နေရင်း သိခဲ့တာ အဲဒါကြောင့် ကျွန်တော်တို့ သုံးယောက်က မကြာမကြာ အဆက်အသွယ်လုပ်လေ့ ရှိကြတယ်လေ ...”

ဟမ့် .. မျက်တောင်မခတ်စတမ်းကို လိမ်နေတော့တာပဲ ...

ယန်အန်းယုမှာ ပြောစရာစကားပင် ကင်းမဲ့သွားရှာ၏။ ထို့အပြင် သူ့ပုခုံးပေါ်သို့ တမင်တကာ လက်တင်ထားသည့် ထန်းရှောင်ကြောင့် အနည်းငယ် စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်လာတော့သည်။ 

ထိုစကားကို ကြားလိုက်ရသည့် ချင်နွော်ရှီနှင့် ယန်အန်းယုတို့၏ အမူအယာများမှာ မတူညီကြချေ။ ချင်နွော်ရှီက ထန်းရှောင်၏ မုသားစကားကို ဖော်ထုတ်ခြင်း မပြုခဲ့။ ရှဲ့ယန်ကလည်း ယောင်ယောင်လေး ပြုံးကာသာ သံယောင်လိုက်လိုက်သည်။ 

“အိုး .. အဲဒီလိုကိုး ...”

“ဟုတ်ပါတယ် ...”

ယန်အန်းယုက ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ သူ့ကို တင်းကြပ်စွာ ဆွဲဖက်ထားသည့် ထန်းရှောင်အား တံတောင်ဆစ်ဖြင့် တွန်းလိုက်သည်။ 

“သူတို့နှစ်ယောက်က ခဏခဏကို အဆက်အသွယ် လုပ်ကြတာလေ အထူးသဖြင့် သီချင်းနဲ့ ပတ်သက်လာရင် ပိုပြီးတောင် အဆက်အသွယ် လုပ်ဖြစ်ကြသေးတယ် နွော်ရှီက ထန်းရှောင်ကို သီချင်းဆိုတာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အများကြီးတောင် လမ်းညွှန်ပေးခဲ့သေးတယ် ...”

မုသားစကား ပြောတာလောက်ကတော့ ငါလည်း ပြောတတ်တာပဲကို ဘာလို့ မပြောဘဲ ငြိမ်နေရမှာလဲ ...

ရုတ်ချည်းဆိုသလိုပင် ထန်းရှောင်၏ မျက်နှာထက်ရှိ အပြုံးတို့ တောင့်တင်းသွားတော့သည်။ 

“ဒါဆို .. ကြည့်ရတာ မင်းတို့ရဲ့ ဆက်ဆံရေးက တကယ်ကို ကောင်းကြတဲ့ပုံပဲနေမှာ ...”

သူမက ယဉ်ကျေးသမှုဖြင့် ထောက်ခံကာ အကြည့်တို့ကို အခြားနေရာသို့ ပြောင်းရွှေ့လိုက်သည်။ ထိုသုံးဦးအကြား ဆက်ဆံရေးမှာ သူမ မြင်နေရသည်ထက်ပင် ပိုမို ရှုပ်ထွေးသည့်ဟန်ပင်။ 

နောက်ထပ် တစ်ပတ်ခန့် ကုန်လွန်ပြီးသည့်နောက် ... “Challenge First Time”   ၏ ဒုတိယ season ကို တရားဝင် ထုတ်လွှင့်ပြသလိုက်တော့သည်။ ပြသပြီး တစ်ပတ်မျှ ကြာသည်အထိ လူထု၏ တုန့်ပြန်မှုမှာ အကောင်းဘက်သို့ ဦးတည်နေဆဲပင်။ ဤတစ်ကြိမ် ဖိတ်ကြားထားသည့် ဧည့်သရုပ်ဆောင်များသည် ထူးကဲသည့် စရိုက်လက္ခဏာ အသီးသီးကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြရာ ကြည့်ရှုသူများအနေဖြင့်လည်း ထိုသူတို့၏ တစ်ဖက်ခြမ်းနှင့် ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်လာကြသည်။ 

အစ်ကိုကြီး ဟုန်ယောင်မှာ အူကြောင်ကြောင်နှင့် ရယ်မြူးဖွယ် ကောင်းလှသည်။ ထူးထူးကဲကဲ လှပမှုဟူ၍ တစ်ခုမျှပင် မရှိသည့် မျက်နှာနှင့် သာမန်ထက်ပင် ပုသေးသည့် အရပ်အမောင်းကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့်တိုင် သူ့ကိုယ်သူ အဖွဲ့၏ “အမိမိုက်ဆုံး အမျိုးသား”ဟုသာ တွင်တွင် ပြောနေခဲ့သည်။ ထို့အပြင် သူက ဂိမ်းအစီအစဉ် တစ်ခုချင်းစီတိုင်း၌လည်း မရေမတွက်နိုင်သော ပြက်လုံးများနှင့် meme များကို တရစပ် ထုတ်လုပ်ပေးခဲ့သည်။ 

တင်ဆက်သူတစ်ဦးဖြစ်သည့် ဖန်ယိရှန်ကမူ အနှစ်သာရ ပြည့်ဝလှသည့် တုန့်ပြန်ချက်များကို အများအပြား ပိုင်ဆိုင်ထားသူ ဖြစ်သည်။ အခေါက်တိုင်းလိုလို အမှန်တရားကို ထွင်းဖောက်ကာ မြင်တတ်သူတစ်ဦး ဖြစ်သည့်အလျောက် သူ၏  ဇာတ်ကောင်မှာ savage ဖြစ်သည့် ဇာတ်ကောင်ဟု ဆိုနိုင်ပေသည်။ 

တီဗီဘုရင်မ ရှဲ့ယန်ကမူ ...ရှိန်လောက်စရာ လွှမ်းမိုးနိုင်သည့် အရှိန်အဝါကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့်တိုင် ... မသိမသာ ဟာသမြောက်သည့် အစားအသောက်ချစ်သူတစ်ဦးလည်း ဖြစ်နေသေးပေသည်။ 

အမြဲလိုလို တင့်တယ်ကျော့ရှင်းနေတတ်သည့် ထန်းရှောင်ကလည်း မကြာခဏဆိုသလို အူကြောင်ကြောင် လုပ်ရပ်များကို လုပ်ပြလေ့ ရှိခဲ့သည်။ အစီအစဉ် ရိုက်ကူးနေစဉ်အတွင်း သူသည် အရပ်မျက်နှာ လမ်းညွှန်ချက်များနှင့် ပတ်သက်၍ လွန်စွာ အားနည်းလှသူ ဖြစ်ကြောင်းကိုပါ ထုတ်ဖော်ခံလိုက်ရတော့သည်။ 

ချင်နွော်ရှီသည် အချစ်သီချင်းများကို သီဆိုတတ်သည့် အိုင်ဒေါအဆိုတော်တစ်ဦးမျှသာ မဟုတ်ချေ။ သူသည် အသက်ရှင်သန် နေထိုင်ရန်အတွက် လိုအပ်သည့် စွမ်းရည်အားလုံးတွင် တစ်ဖက်ကမ်းခတ်လုမတတ် ထူးချွန်သည့်အပြင် အလွန်လည်း ကြံ့ခိုင်လှသေးသည်။ သို့သော် သူသည် wasabi နှင့် mustard တို့ကဲ့သို့သော သာမန်လူတို့ နှစ်ခြိုက်ခဲသည့် အစားအသောက်များအား အလွန် သဘောကျတတ်သည့် ထူးထူးခြားခြား အကျင့်စရိုက်တစ်ခုကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူ ဖြစ်ပေသည်။

အမြဲလိုလို နေရောင်သဖွယ်  တောက်ပဝင်းလက်ကာ လန်းဆန်းတက်ကြွနေတတ်သည့် ယန်အန်းယုသည်လည်း .. လက်တွေ့တွင် မဟူရာရောင်စိတ်သဘောထားကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြောင်း သိရှိလိုက်ကြရ၏။ 

ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့က သူ့ကို ခြူးတစ်ပြားမှ မပေးဘဲ လှည့်စားကာ လမ်းမထက်တွင် တစ်ယောက်တည်း ချန်ထားခဲ့သည့်တိုင် ယန်အန်းယုသည် စိတ်ပျက်ဒေါသထွက်သွားခြင်း အလျဉ်းမရှိခဲ့ချေ။ ထိုအစား သူ၏ လက်မှုပညာကို ထုတ်ဖော်ပြသကာ .. သန့်စင်အပြစ်ကင်းသည့် ချစ်စဖွယ် မျက်နှာလေးကို အသုံးချလျက် လမ်းသွားလမ်းလာများ၏ ကရုဏာကို အရယူရင်း အစားအသောက်များ ဝဝလင်လင် စားနိုင်ရန် ကြံစည်ခဲ့သည်။ သူ၏ ထိုကဲ့သို့သော လုပ်ရပ်များကြောင့် ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့မှာ ရယ်ရခက်ငိုရခက် ဖြစ်ခဲ့ရပေသည်။ 

မူကြိုဆရာအဖြစ် သရုပ်ဆောင်ရသည့် အခါ၌လည်း ယန်အန်းယုသည် ဆူညံပွက်လောရိုက်နေသည့် လူရှုပ်ကလေးတစ်သိုက်ကို မျက်မြင်ကြုံတွေ့လိုက်ရသည့်တိုင် မျက်နှာတစ်ချက် ပျက်မသွားခဲ့ချေ။ မည်းမှောင်ညိုမှိုင်းနေသည့် အမူအယာကို ဆင်မြန်းလျက် ထိုငရှုပ်လေးများအား သရဲပုံပြင်များ ပြောရင်း ခြောက်လှန့်နေသည့် သူ့ပုံစံမှာ အများ သိထားကြသည့် နေရောင်သဖွယ် တောက်ပသည့် အကျင့်စရိုက်နှင့် လုံးဝဥဿုံ ကွဲပြားနေပေသည်။

 သို့သော် .. ထိုသို့ ကွဲပြားဆန့်ကျင်နေသည့် အကျင့်စရိုက်ကပင်လျှင် ပရိသတ်၏ အမြင်တွင် ချစ်စရာကောင်းနေကာ ကြည့်ရှုသူများမှာ အိပ်ယာပေါ် လူးလှိမ့်ကာပင် အော်ဟစ်ရယ်မောလိုစိတ်များ တဖွားဖွား ပေါ်ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ သူ၏ ပရိသတ်များကလည်း ယန်အန်းယု၏ အစစ်အမှန်တစ်ဖက်ခြမ်းကို မြင်တွေ့လိုက်ရပြီဟု ခံစားမိလာကြသည်။ 

ယန်အန်းယုသည် ပရိုဂရမ်အတွက် မြို့ပေါင်းများစွာကို လှည့်လည်သွားလာခဲ့ရကာ “Challenge First Time” ၏ ဒုတိယအပိုင်းကို အပြီးသတ် ရိုက်ကူးပြီးနောက် စနေနေ့တွင် S မြို့တော်သို့ လေယာဉ်ဖြင့် ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ 

လတ်တလောတွင် ယန်အန်းယု၏ ပရိသတ်အုပ်စုမှာ နေ့စဉ်နေ့တိုင်း အဆပေါင်းများစွာ တိုးပွားနေခဲ့သည်။ အစ်ကိုကြီးအစ်မကြီးများသာမက သူ့ကို အသည်းအသန် သဘောကျသူ မိန်းမငယ်လေးများလည်း မရေမတွက်နိုင်လောက်အောင် ရှိလာခဲ့ကာ သူမတို့က သူ့ကို တစ်ကြိမ်ခန့် တွေ့နိုင်ရန်အတွက် အခက်အခဲများကိုပင် မမှုဘဲ ပြည်နယ်အသီးသီးမှ ချီတက်လာခဲ့ကြသည်။ 

ထိုသို့ဖြင့် သူ ပြန်ရောက်သည့်နေ့တွင် လေဆိပ်ထဲ၌ လွန်စွာ လူထူထပ်နေတော့၏။ 

ပရိသတ်များက ပင်မထွက်ပေါက်တစ်လျောက် ပိတ်ဆို့ထားကာ နားကွဲလုမတတ် အော်ဟစ်အားပေးနေကြ၏။ ထိုလူအုပ်အကြား ဖြတ်သန်းသွားရန်မှာ ယန်အန်းယုအဖို့ အလွန် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်ဖွယ် ကောင်းလှသည့်တိုင် သူသည် အစမှအဆုံးအထိ တစ်ချက်မျှပင် မျက်နှာပျက်မသွားသည့်အပြင် အပြုံးတစ်ပွင့်ကို ချိတ်ဆွဲလျက် ရောက်လာသူများအား လဲမကျအောင် ဂရုစိုက်ရန်ပင် တတွတ်တွတ် သတိပေးနေလိုက်သေးသည်။ 

လေဆိပ်ထဲမှ ခက်ခက်ခဲခဲ ထွက်လာရပြီးနောက် ကားထဲသို့ ရောက်လာသည့်တိုင် သူသည် ပြတင်းပေါက်မှတစ်ဆင့် ပရိသတ်များကို လက်ဝှေ့ယမ်းကာ ပြုံးပြနေဆဲပင်။ 

ကားမီးရောင်က တစ်ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝေးသွားသည်။ တစ်ဖြည်းဖြည်းချင်း မှေးစင်းလာသည့် မျက်ခွံများကို သတိပြုမိလိုက်သည့် ထန်းကော်က သူ့ကို စိုးရိမ်စွာဖြင့် မေးလိုက်သည်။ 

“သခင်လေး .. အရမ်း ပင်ပန်းနေပြီ မဟုတ်လား နောက်ခုံမှာ ခဏလောက် မှေးလိုက်ပါလား အိမ်ပြန်ရောက်ရင် ကျွန်တော် နှိုးမယ်လေ ...”

“အင်း ...”

ယန်အန်းယုက အားနည်းဖျော့တော့စွာဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်ရင်း နောက်ခုံတွင် လှဲချလိုက်ပြီးနောက် များမကြာမီတွင် အိပ်မောကျသွားတော့သည်။ 

*****

S မြို့တော် ပေရှင်းခရိုင် ယီချန်းယန်၏ ဗီလာ၌ ...

ယီချန်းယန်က ipad ကို ကိုင်ထားလျက် “Challenge First Time” ကို ကြည့်နေသည်။ သူက ယန်အန်းယုကို ပိုမိုကာ ကြည့်လိုသေးသည့်ဟန်ဖြင့် သူ့အပိုင်းများကို ခဏခဏရပ်ကာ ပြန်ကြည့်နေခဲ့သည်။ 

သူ ကြည့်နေသည့် ဗီဒီယိုမှာ လမ်းမထက်တွင် သီချင်းညည်းရင်း သံပြားပူပေါ် တို့ဖူးကြော်နေသည့် ယန်အန်းယု၏ အပိုင်း ဖြစ်သည်။ 

ထိုမစ်ရှင်မှာ ဖုယိရှန်နှင့်အတူ တွဲဖက်ကာ လုပ်ဆောင်ရခြင်း ဖြစ်ပြီး တစ်ဖက်လူက သူ့ကို မေးလိုက်သည်။ 

“ရှောင်ယု မင်း ညည်းနေတဲ့ သီချင်းက ဘာသီချင်းလဲ ...”

ယန်အန်းယုက ကြောင်အသွားကာ ထို့နောက်တွင်မှ ရှက်ရွံ့စွာ ပြုံးလျက် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ 

“ယီရှင်းယီယီ ပါ ...”

(သီချင်းရဲ့ နာမည်မှာ ယီတွေ အများကြီး ပါနေပေမယ့် တရုတ်လို ရေးရင်တော့ စာလုံးက တစ်လုံးနဲ့တစ်လုံး ဆွဲချက် မတူဘူးပေါ့နော် E Tran က “change of heart and meaning” လို့ အဓိပ္ပါယ်ပြန်ပေးထားပေမယ့် သူကိုယ်တိုင်လည်း ဒီအဓိပ္ပါယ် ဟုတ်မဟုတ် သေချာ မသိပါဘူးတဲ့ ရှာကြည့်တော့လည်း မုန့်ဘူးတံဆိပ်တွေပဲ တွေ့လို့ အသံထွက်အတိုင်းပဲ သုံးပါမယ်နော်)

“ဒါ .. ဟိုးအရင်က ယီချန်းယန်ရဲ့သီချင်း မဟုတ်လား အဲဒီ့တုန်းကဆို ငါတောင် ငယ်ငယ်လေးပဲ ရှိသေးတယ် ...”

ဖန်ယိရှန်က အံ့အားသင့်စွာဖြင့် ရေရွတ်လိုက်မိတော့သည်။ 

“မင်းက သူ့သီချင်းတွေကို အရမ်း ကြိုက်တာပဲလား ..."

“အင်း .. ကျွန်တော်က အကုန်လုံးကို သဘောကျတာ ...”

ယန်အန်းယုက ခပ်ပြုံးပြုံး ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ 

“ဒါဆို သူ့သီချင်းတွေကိုရော အကုန် ဆိုတတ်လား ...”

ယန်အန်းယုက ဆက်ပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်၏။

“ဝိုး .. ဒါဆို မင်းက သူ့ကို တကယ်ကို သဘောကျတာထင်တယ် ...”

ဖုယိရှန်က နှမြောတသဖြစ်စွာဖြင့် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။

“သူ့ရဲ့ နာမည်အကြီးဆုံးသီချင်း ဝူယန်ယီချန်ကို တစ်ပိုဒ်လောက် ဆိုပြပါလား .. အရင်တုန်းကဆို ငါ အဲဒီ့သီချင်းကို နားထောင်ရတာ အရမ်း ကြိုက်ခဲ့တာလေ ...”

ယန်အန်းယုက ချက်ခြင်းပင် ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ သီချင်းကို မြူးကြွပျော်ရွှင်စွာဖြင့် သီဆိုလိုက်သည်။ 

သီချင်း၏ သံစဉ်ကသာ မြန်ဆန်လာသည်မဟုတ်၊ စည်းချက်လိုက်သံကပါ မြူးတူးတက်ကြွလာတော့သည်။ ထိုအသံကို ကြားလိုက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ဖုယိရှန်က ချက်ခြင်း ရယ်မောမိသွားတော့၏။ 

“ဟားဟား .. ရှောင်ယု မင်းက အခုကတည်းကကို ကီးချော်နေပြီ မဟုတ်လား ...”

“ဟီးဟီး .. တကယ်တော့ ကျွန်တော် တမင် လုပ်လိုက်တာပါ ...”

ယန်အန်းယုက မျက်စိတစ်ဖက် မှိတ်ပြလိုက်သည်။ 

“ဖန်ကော .. မူရင်းသီချင်းက တအားကို လေးလံဝမ်းနည်းဖို့ ကောင်းတယ်လေ ကောလည်း ကျွန်တော် ယီရှင်းယီယီရဲ့ ဘယ်အပိုဒ်ကို ဆိုလိုက်တယ်ဆိုတာ တွေးမိလောက်ရောပေါ့ ...”

ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့က ပြန်လည်တည်းဖြတ်သည့် အချိန်တွင် ထိုအပိုင်း၌ “ဝူယန်ယီချန် - ယန်အန်းယုဗားရှင်း” ဟူသော စာသားအကြီးကြီးတစ်ခုနှင့်အတူ “ထက်သန်တက်ကြွလှသည့် ဖန်ဘွိုင်းလေး” ယန်အန်းယု၏ ပါးနှစ်ဖက် နီရဲနေသော ဓာတ်ပုံကိုပါ ထည့်ထားပေးလိုက်သည်။ 

ထိုသို့ဖြင့် ယန်အန်းယု၏ အိုင်ဒေါမှာ သူနှင့်အတူ ကြိမ်ဖန်များစွာ အလုပ်တွဲလုပ်ဖူးသည့် ယီချန်းယန်ဖြစ်ကြောင်း အားလုံး သိရှိသွားကြတော့သည်။ ယန်ယုပရိသတ်များကမူ သူတို့ကိုယ်သူတို့ လေပေါ် လွင့်ပျံနေပြီဟုပင် ခံစားမိလာကြတော့သည်။

“အဟမ်း ... ကြည့်လို့ဝပြီလား ...”

ဘေးနားမှ လီယဲ့၏ အသံကို ရုတ်တရက် ကြားလိုက်ရသည့်အတွက် ယီချန်းယန်၏ မျက်နှာပေါ်ရှိ အပြုံးများ လွင့်စင်ပပျောက်သွားတော့သည်။ 

“ဒီလိုပါပဲ ...”

ယီချန်းယန်က မထူးခြားလေဟန်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ 

လီယဲ့ “...”

ဒီယီချန်းယန်ကတော့လေ ... ဒီအပိုင်းကို နေ့တိုင်း ခဏခဏ ပြန်ပြန်ကြည့်နေတာကို ဘယ်နှခါမှန်း မသိတော့ဘူး ယန်အန်းယုရဲ့ အပိုင်းလေးသက်သက်ပဲ တည်းဖြတ်ထားတာတွေကိုလည်း အများကြီးကို သိမ်းထားသေးတယ် တကယ်ကို ... 

သူက မသိမသာ မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်၏။ ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်၏ ထူးထူးခြားခြား လုပ်ရပ်များအား ဝေဖန်ရန်လည်း ပျင်းရိမိနေပေသည်။ 

“သူ ရောက်ပြီလား ...”

ယီချန်းယန်က မေးလိုက်သည်။ 

“လမ်းမှာတဲ့ .. သိပ်မကြာခင် ရောက်တော့မယ် ထင်တယ် ...”

ကားထဲတွင် အိပ်မောကျနေသည့် ယန်အန်းယုသည် ထန်းကော်၏ ခေါ်သံကိုပင် မကြားမိလိုက်ချေ။ ထိုအစား တစ်စုံတစ်ယောက်က သူ့အား ပွေ့ချီသွားသည်ကိုသာ ခံစားမိလိုက်၏။ 

ရင်းနှီးနေသည့် အငွေ့အသက်ကြောင့် မျက်လုံးကို ချက်ခြင်း ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့သည်။ 

“ယီ .. ယီချန်းယန်? …”

ဝမ်ရှင်းကျင်းယွမ်ကို ပြန်တာ မဟုတ်ဘူးလား .. ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ယီချန်းယန်က ငါ့ကို ပွေ့ချီထားတာလဲ ...

ယီချန်းယန်က သူ့ကို ခပ်ဖျော့ဖျော့ ပြုံးပြကာ နှာခေါင်းထိပ်ဖျားလေးကို အသာကိုက်လိုက်သည်။ 

“ဟုတ်တယ် .. ကိုယ်ပဲ ...”

“ဒါ .. ဒီလိုကြီးက မကောင်းဘူး ထင်တယ်နော် ကျွန်တော့်ကို အောက်ချလိုက်ပါလား ...”

သူက နေရခက်စွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ ချီစန်းနှင့် ထန်းကော်တို့မှာ အစောပိုင်းကတည်းက မရှိတော့။ ထိုအခါမှ သူရောက်နေသည့် နေရာမှာ ယီချန်းယန်၏ ဗီလာထဲရှိ မြေအောက် ကားဂိုထောင်ဖြစ်ကြောင်း သဘောပေါက်သွားတော့သည်။ 

ယီချန်းယန်က အောက်ချမပေးဘဲ သူ့ကို သယ်လျက်သာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆက်လျှောက်သွားလိုက်သည်။ 

“မလှုပ်နဲ့နော် ငြိမ်ငြိမ်လေးနေ ...”

သူ့စကားများ ဆုံးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ယန်အန်းယုသည် ချက်ခြင်း ပါးစပ်ကိုပိတ်ပြီး သူ့လည်ပင်းကို လက်ဖြင့် ဖက်ထားလျက် ချစ်စရာကောင်းလောက်အောင် လိမ္မာသွားကာ အရှေ့ဘက် ပန်းခြံကို ဖြတ်၍ ခန်းမထဲအထိ သူ့ကို ပွေ့ချီသွားရန် လက်ခံလိုက်တော့သည်။ 

အခန်းထဲသို့ ဝင်လာပြီးနောက် ယီချန်းယန်သည် သူ၏ “မင်းသမီးလေး” ကို ချီထားရင်းဖြင့်ပင် ဆိုဖာပေါ် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ သူက ယန်အန်းယုကို အောက်ဆင်းခွင့် မပြုဘဲ သူ့ပေါင်ပေါ်တွင်သာ ဆက်ထိုင်စေကာ တစ်ဖက်လူ၏ တင်ပါးနုနုကို အသာဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ 

ယန်အန်းယုက မသိမသာ တုန်ယင်သွားကာ နားရွက်ဖျားတို့မှာလည်း ရဲရဲနီသွား၏။ 

ဒီ လူရမ်းကားကြီးကတော့ ... 

သူတို့နှင့် မလှမ်းမကမ်းရှိ လီယဲ့ကမူ ထိုမြင်ကွင်းကို ဆက်ကာ မကြည့်နိုင်တော့ဟန်ဖြင့် တံခါးကို ဖွင့်၍ အခန်းထဲမှ ခပ်သုတ်သုတ် ထွက်သွားလေသည်။ 

ယီချန်းယန်သည် ယခင်က အလုပ်ခရီးများ မကြာခဏ သွားခဲ့ရသူ ဖြစ်ကာ ယန်အန်းယုနှင့် နှစ်ဝက်နီးပါးခန့် မတွေ့ဘဲ နေခဲ့ရသည့်တိုင် မည်သို့မှ မခံစားခဲ့ရချေ။ 

သို့သော် ယခုမူ .. ယန်အန်းယုနှင့် သုံးပတ်မျှသာ ခွဲရသေးသည့်တိုင် သူ့နှလုံးသားတစ်ခုလုံး ဗလာဖြစ်နေသလိုခံစားရ၏။ ထို့ကြောင့် ယန်အန်းယုကို လွှတ်မပေးနိုင်၊ ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ကာသာ ထာဝစဉ် ပွေ့ဖက်ထားလိုစိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေသည်။ 

“ကိုယ့်ကို လွမ်းနေခဲ့လား ...”

သူက မေးလိုက်သည်။ 

“လွမ်းတယ် ...”

ယန်အန်းယုက အပြင်းအထန် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ အတိတ်က တုန့်ဆိုင်းနှေးကွေးခဲ့သည်များနှင့် နှိုင်းစာပါလျှင် ယခု သူ၏ တုန့်ပြန်မှုမှာ အလွန် မြန်ဆန်ပွင့်လင်းလှပေသည်။

ယီချန်းယန်က ဝမ်းသာအားရ ရယ်မောမိသွား၏။ သို့သော် သူ့အတွက်မူ ထိုအဖြေတစ်ခုတည်းဖြင့် မလုံလောက်သေးချေ။ 

“ဒါဆို ကိုယ့်ကို နမ်း ...”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ ယန်အန်းယု၏ နားရွက်ဖျားတို့မှာ ပို၍ပင် နီမြန်းလာတော့သည်။ သူက ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်ကို နောက်သို့ အနည်းငယ် ဆုတ်လိုက်ပြီးနောက် ယီချန်းယန်၏ ဘယ်ဘက်ပါးပြင်ထက်သို့ အနမ်းတစ်ပွင့်ကို ဖြေးညှင်းစွာ ခြွေချလိုက်သည်။ 

“မရသေးဘူး ...”

ယီချန်းယန်၏ မျက်ဝန်းတို့ တစ်မဟုတ်ချင်း မည်းမှောင်သွား၏။ 

“...”

ဟေး .. ဒီတစ်ယောက်က ဘယ်သူ့ကိုမှ အဖက်မလုပ်တတ်တဲ့ စီနီယာယီနဲ့ တစ်ယောက်တည်းရော ဟုတ်ရဲ့လား ...

သူက ယီချန်းယန်မှာ ဝမ်းတွင်းမည်းတစ်ဦး ဖြစ်လိမ့်မည်ဟုပင် ခံစားမိလာသည်။ 

ဒါပေမယ့် ဒီလိုဆိုရင်တောင် ဘာတတ်နိုင်တော့မှာလဲ .. ဒီလူကို သဘောကျမိဖို့ ဘယ်သူကမှ တိုက်တွန်းထားတာ မဟုတ်ဘူးလေ ...

ထိုသို့ဖြင့် သူက ညာဘက်ပါးပြင်ကိုပါ နမ်းရှိုက်လိုက်၏။ 

ယီချန်းယန်က ဟန်မဆောင်နိုင်လောက်အောင် ရယ်မောမိသွားကာ ဉာဏ်အလင်းပွင့်ကာစ ယန်အန်းယုကို ဆက်လက်ကာ မကျီစယ်တော့ချေ။ သူက လူငယ်လေး၏ နှုတ်ခမ်းများကို တိုက်ရိုက် နမ်းရှိုက်လိုက်ပြီး လျှာကိုပါ အဖော်ခေါ်ရင်း ခံတွင်းထဲရှိ ကြည်နူးဆွတ်ပျံ့ဖွယ် အရသာကို တစိမ့်စိမ့် ခံစားလိုက်လေသည်။ 

ပင်ပန်းတကြီးဖြင့် ခရီးမှ ပြန်ရောက်လာသူကြောင့် သူသည် အနမ်းတို့ကို များစွာ မကြာရှည်စေခဲ့ချေ။ သို့သော် ယန်အန်းယု၏ နှုတ်ခမ်းတို့ကို အကြိမ်အနည်းငယ်ခန့် မကိုက်ဘဲမူ မနေနိုင်ခဲ့။ 

“နှစ်ရက်လုံး ဒီမှာပဲ နေမယ် မဟုတ်လား ...”

“ဒါပေါ့ ...”

ယန်အန်းယုက ပြုံးကာ ပြောလိုက်သည်။ 

တကယ်တမ်းတော့ သူက တစ်သက်လုံးတောင် နေသွားချင်တာကို ...

👥️