Chapter 46

👥️Chapter 46

“ယီချန်းယန် .. ခင်ဗျား ဘာကို ကြည့်နေတာလဲ ...”

ရှက်ရွံ့စိတ်များအကြား နစ်မြုပ်နေကာ ယီချန်းယန်ကို စေ့စေ့ပင် စိုက်မကြည့်ရဲခဲ့သည့် ယန်အန်းယုသည်လည်း နောက်ဆုံးတွင် ထူးဆန်းလှသည့် အပြုအမူအား ခံစားမိသွားသည့်ဟန်ပင်။ 

“မင်းကို ကြည့်နေတာ ...”

ယီချန်းယန်က မျက်လွှာကို ပြန်ပင့်ကာ ယခုအချိန်အထိ ပျောက်ကွယ်မသွားသေးသည့် သူ့ဒူးခေါင်းပေါ်ရှိ အမာရွတ်များနှင့် နောက်ကျောနှင့် ခါးပေါ်ရှိ အနီရောင် ဒဏ်ချက်များ၊ ဘယ်ဘက်လက်မောင်းပေါ်ရှိ အမာရွတ်များကို ညွှန်ပြရင်း ပြောလိုက်သည်။ 

“ဘာလို့ တစ်ကိုယ်လုံး ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေနဲ့ ဖြစ်နေရတာလဲ ...”

သူက မသိမသာ မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ပြောလိုက်သည်။ 

မဟုတ်သေးဘူး အခုဆို ယန်အန်းယုရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က အရင်ကနဲ့တောင် မတူတော့သလိုပဲ ...

“ဒါကမှ တော်ပါသေးတယ် အရင်ကဆို ဒီထက်ဆိုးတဲ့ ဒဏ်ရာတွေတောင် ရခဲ့ဖူးတယ်လေ ...”

အမှန်တရားကို လှစ်ခနဲ ပြောထွက်မိလုမတတ် ဖြစ်သွားသည့်အတွက် ယန်အန်းယုသည် သူ့လျှာကို ခပ်တင်းတင်း ကိုက်ထားလိုက်မိတော့သည်။ 

“”အကုန်လုံးက ရိုက်ကူးရေး လုပ်တုန်းက ရထားတဲ့ အသေးအဖွဲလေးတွေပါ ချီကောပြောတာတော့ သိပ်မကြာခင် သက်သာသွားမှာ အမာရွတ်လည်း မကျန်ခဲ့ဘူးတဲ့ ...”

“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီမျက်နှာလေးက အရေးအကြီးဆုံးပဲလေ .. အဲဒါကြောင့် ဒါကိုတော့ ကျွန်တော် အမြဲတမ်း သေချာလေး ကာကွယ်ပါတယ် ...”

ယီချန်းယန် စိတ်ပူသွားမည်ကို စိုးရိမ်စိတ်ကြောင့် ယန်အန်းယုသည် အသေးစိတ် ရှင်းမပြဘဲ ဖြစ်ခဲ့သမျှကို ခြုံငုံကာသာ အကျဉ်းချုံး ရှင်းပြလိုက်သည်။ အပြုံးမပျက် ရှင်းပြလိုက်သော်ငြား ယီချန်းယန်ကမူ မျက်ဝန်းတို့ မည်းမှောင်သွားကာ သူ့ရည်ရွယ်ချက်ကိုလည်း ချက်ခြင်း သဘောပေါက်သွားခဲ့သည်။ 

ထို့နောက် သူက ယန်အန်းယု၏ နဖူးထက်သို့ အနမ်းတစ်ပွင့်ကို ရုတ်တရက် ခြွေချလိုက်သည်။ 

“ရှေ့လျှောက် အနာဂတ်မှာ ကိုယ် မင်းကို ကောင်းကောင်း ကာကွယ်ပေးမယ် ...”

အမျိုးမျိုးသော လှည့်ကွက်ထောင်ချောက်များနှင့် အကောက်ကြံမှုများဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည့် အနုပညာလောကမှာ အင်မတန် ရှုပ်ထွေးလွန်းလှပေသည်။ ယီချန်းယန်သည် ထိုကဲ့သို့သော ကိစ္စများကို မကြာခဏ ကြုံခဲ့ဖူးပြီး ဖြစ်သည့်အတွက် သူ ဂရုစိုက်ရသူများအား ဤနယ်ပယ်ထဲသို့ ဝင်ရောက်စေလိုခြင်း အလျဉ်းမရှိခဲ့ချေ။ သို့သော် သူ့ခံစားချက်ကို သူကိုယ်တိုင် မသိခင်ကတည်းက ယန်အန်းယုသည် ဤလောကထဲသို့ ရောက်လာနှင့်ပြီး ဖြစ်နေပေသည်။ 

ရှေ့လျှောက်လည်း ဒီလိုမျိုး အကြောင်းအရင်း မသိရတဲ့ ကိစ္စတွေနဲ့ ပိုပြီး ကြုံတွေ့လာရဦးမှာ .. ဒါပေမယ့် ဒီလူကိုတော့ ငါ ကောင်းကောင်းကြီး ကာကွယ်ပေးမယ် ...

*****

ဒုတိယထပ် မာစတာအိပ်ခန်းထဲ၌ ...ယီချန်းယန်နှင့် ယန်အန်းယုတို့သည် အိပ်ယာတစ်ခုတည်းတွင် အတူတူ လှဲလျောင်းလျက် လက်ချင်းတွဲထားကာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် နီးနီးကပ်ကပ် အနေအထားဖြင့် အိပ်စက်လိုက်ကြသည်။ 

တောက်လျှောက် ပင်ပန်းလာခဲ့ရသည့် အရှိန်ကြောင့် ယန်အန်းယု အရင်ဆုံး အိပ်မောကျသွားခဲ့သည်။ ယီချန်းယန်ကမူ သူ့မျက်နှာကိုသာ တစိမ့်စိမ့် ကြည့်နေခဲ့၏။ နှစ်လိုဖွယ် အစိတ်အပိုင်းများဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည့် ထိုမျက်နှာနုနုသည် သူ့အိပ်မက်များထဲရှိ တပ်သားငယ်၏ မျက်နှာနှင့် ထပ်တူကျနေခဲ့သည်။ ၎င်းသည် ယီချန်းယန်၏ နှလုံးသားကြိုးမျှင်ကို အမြဲ သက်ရောက်စေနိုင်သည့်အတွက် ထူးဆန်းသည့် ခံစားချက်တစ်ရပ် ထွက်ပေါ်လာ၏။ 

ထိုသို့ဖြင့် ယီချန်းယန်၏ အကြည့်တို့ တစ်စထက်တစ်စ နက်ရှိုင်းမည်းမှောင်လာကာ လည်ချောင်းများလည်း ခြောက်သွေ့လာပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ် အောက်ပိုင်းတစ်နေရာမှာလည်း ပူလောင်ပြင်းပြလာတော့သည်။ 

သို့သော် အချို့ကိစ္စရပ်များမှာ အလျင်စလို ဆောင်ရွက်လို၍ မရချေ။ 

နောက်တစ်နေ့ မနက်ခင်း အစောပိုင်း၌ ယန်အန်းယုသည် coco ၏ နှောင့်ယှက်မှုကြောင့် အိပ်ရာမှ နိုးလာခဲ့ရသည်။ ရင်ဘက်ပေါ် လှဲနေသည့် ခွေးပေါက်စလေးကို စိုက်ကြည့်ရင်း ယန်အန်းယုသည် မျက်နှာထားကို မသိမသာ ခက်ထန်စေလျက် အဆီအသား ပြည့်ဖြိုးနေသည့် တင်ပါးဖောင်းဖောင်းကို ခပ်သာသာလေး ရိုက်ပေးလိုက်သည်။ 

ဒီခွေးကောင်လေးရဲ့ အလိုလိုက်ခံချင်၊ လူတွေကို အားကိုးချင်တဲ့စိတ်ကတော့ အထိန်းအကွပ် မရှိအောင်ကို များလာတာပါ့လား ...

သို့သော် ယန်အန်းယုကမူ ထိုအကောင်ပေါက်လေးကိုပါ သစ်တောဗီလာသို့ ခေါ်ပေးထားသည့် ယီချန်းယန်၏ အပြုအမူကြောင့် များစွာ ပျော်ရွှင်မိနေဆဲပင်။ 

ယန်အန်းယုထံတွင် ရှားရှားပါးပါး ရထားသည့် အားလပ်ရက်၌ပင်လျှင် အိပ်ယာနိုးလျှင်နိုးချင်း ညဝတ်အင်္ကျီကိုချွတ်၍ အခြားအဝတ်အစားများ ပြောင်းဝတ်ရမည်ဟူသော စည်းကမ်းကို လိုက်နာလိုခြင်း မရှိသည့်အတွက် ညဝတ်အင်္ကျီကို ဝတ်ထားလျက်ဖြင့်ပင် အိပ်ယာထဲမှ ထွက်လာလိုက်သည်။ သင်းပျံ့လှသည့် မွှေးရနံ့တစ်ခုကို ရလိုက်သည့်အတွက် coco ကို ပွေ့ချီထားလျက် ပထမထပ်ရှိ ထမင်းစားခန်းရှိရာသို့ ထွက်လာလိုက်တော့သည်။ 

အေပရွန်ကို ဝတ်ဆင်လျက် မနက်စာ ပြင်နေသော ယီချန်းယန်ကို တွေ့သည့်အခါ သူက တောက်ပစွာ ပြုံးပြလျက် ချီးကျူးလိုက်သည်။ 

“ဟားဟား .. ယီချန်းယန် ခင်ဗျားက တကယ်ကို ချောမောခန့်ညားနေတာပဲ ...”

ယီချန်းယန်က အနည်းငယ် ကြောင်အသွား၏။ အစပိုင်းတွင် ယန်အန်းယုသည် သူ့ကို စီနီယာတစ်ဦးအဖြစ် သတ်မှတ်ကာ ရိုသေလေးစားသည့် သဘောထားကို ထိန်းသိမ်းထားပြီး အမြဲလိုလို နာခံယဉ်ကျေးစွာဖြင့်သာ ပြောဆိုဆက်ဆံခဲ့သည်။ သို့သော် ယခုတွင်မူ သူသည် မိုးမလင်းမီကတည်းကပင် သူ့ကို စနောက်ရဲသည့် အနေအထားသို့ ရောက်ရှိလာတော့သည်။ 

“ဒါဆို ကိုယ့်ကို ဆုချမှာလား ...”

ယီချန်းယန်က ထိုသို့ ပြောရင်း သူ့အနားသို့ တိုးလာလိုက်သည်။ 

“အင်း .. စဉ်းစားလိုက်ဦးမယ် ...”

ယန်အန်းယုက ခြေဖျားထောက်လျက် လက်ဦးမှုယူကာ ယီချန်းယန်၏ နှုတ်ခမ်းများထက်သို့ အနမ်းခြွေလိုက်သည်။ 

“မနက်ခင်း နှုတ်ဆက်အနမ်း ...”

ထိုသို့ပြောကာ လှည့်ထွက်ပြေးမည်ပြုစဉ် ကြောင်အလျက်သား ရပ်နေသည့် ယီချန်းယန်က သူ့ကို ချက်ခြင်း လှမ်းဆွဲပြီး တင်းကြပ်စွာ ပွေ့ဖက်ထားလိုက်တော့၏။ 

“ဝုတ် ...”

လူသားနှစ်ဦးအကြားတွင် အသားပြားသဖွယ် ညပ်နေသည့် ခွေးပေါက်ကလေးက ဟောင်သံပေးလိုက်သည်။ 

“ခင် .. ခင်ဗျားက ဒီလောက်အထိ အတင်းကြီး ဖက်မထားနဲ့လေ coco လည်း ရှိနေသေးတာကို သူ နေရခက်သွားမှာပေါ့ ...”

“အင်း ...”

နေ့လည်ခင်းသို့ ရောက်သည့်အခါတွင်လည်း ထိုသူနှစ်ဦးသည် ဆိုဖာပေါ်တွင် ဇိမ်ခံလှဲလျောင်းလျက် coco ကို စနောက်ရင်း စကားပြောနေလိုက်ကြသည်။ 

“ယီချန်းယန် .. အခု ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ပုံစံက လက်ထပ်ထားတဲ့ စုံတွဲတစ်တွဲ အတူတူ နေနေကြသလိုမျိုးပဲနော် ...”

ယန်အန်းယုက ကြင်နာသနားစဖွယ်ကောင်းစွာ ပြောလိုက်သည်။ အတိတ်တွင် သူသည် ယီချန်းယန်နှင့် ဤကဲ့သို့ ရိုးရှင်းလှသည့် သာမန်နေ့ရက်များကို ပိုင်ဆိုင်ဖြတ်သန်းနိုင်လိမ့်မည်ဟု တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှပင် မတွေးခဲ့ဖူးချေ။ 

“နေနေကြသလိုမျိုး မဟုတ်ဘူး နေနေကြတာ ...”

ယီချန်းယန်က သူ့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း အလေးအနက် ပြန်ပြင်ပေးလိုက်သည်။ 

ယန်အန်းယုက ကြောင်အသွားကာ အားရပါးရ ပြုံးပြလျက် သူ့လက်ကို ပြန်လည်ကာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။ 

“အိုး ဟုတ်သားပဲ ယီချန်းယန် “Challenge First Time” ရဲ့ ဒုတိယ season မှာ ကျွန်တော် ပါထားသေးတယ် ခင်ဗျား ကြည့်ပြီးသွားပြီလား ...”

ယန်အန်းယုက မျှော်လင့်တကြီးဖြင့် မေးလိုက်သည်။ 

“ဖျတ်ခနဲတော့ ကြည့်လိုက်မိတယ် ...”

ယီချန်းယန်က သာမန်အတိုင်း ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်၏ သရုပ်ဆောင်စွမ်းရည်မှာ ယခုလက်ရှိအချိန်တွင် ပုံမှန်ထက်ပင် ပိုမိုထူးကဲကောင်းမွန်နေခဲ့၏။ 

“ဖျတ်ခနဲလေးပဲတဲ့လား ...”

ယန်အန်းယုက သက်ပြင်းချလိုက်၏။ သူ့ပုံစံမှာ အနည်းငယ် စိတ်ပျက်သွားကြောင်း လွန်စွာ သိသာနေပေသည်။ သူက coco ၏ ခေါင်းကို ပွတ်သပ်ကာ ပြောလိုက်သည်။ 

“အစ်ကိုကြီးက ပြောတာတော့ သူ အဲဒီ့အစီအစဉ်ကို ကြည့်တုန်းက ဒီကောင်လေးက တတအားကို စိတ်လှုပ်ရှားနေခဲ့တာတဲ့ အဲဒါနဲ့ သူတောင် နှစ်ခါပြန် ကစားပေးလိုက်ရသေးတယ်ဆိုပဲ ...”

ယီချန်းယန်က တိတ်တိတ်လေး ခိုးရယ်လိုက်ကာ ယန်အန်းယုကို အနောက်မှ သိမ်းကြုံးပွေ့ဖက်လိုက်သည်။ 

“အခုတော့ မင်းကိုပဲ ပိုပြီး ကြည့်ပါရစေဦး ယန်အန်းယု ကိုယ် ...”

ထိုစဉ် ယန်အန်းယု၏ ဖုန်းမှ မြည်သံ ထွက်ပေါ်လာသည်။ 

အလောတကြီး သွားယူလိုက်သည့်အခါ ဖုန်းခေါ်ဆိုသူမှာ သူ့အစ်ကိုကြီး ဖြစ်နေကြောင်း သိလိုက်ရ၏။ 

အာ ကြည့်ရတာ အစ်ကိုကြီးက ဒီရက်ထဲမှာ ငါ ဝမ်ရှင်းကျင်းယွမ်ကို မပြန်ဘဲ ယီချန်းယန်နဲ့ လိုက်နေနေတာကို သိသွားလို့ နေမှာ အခုလောက်ဆို သူ တအားကို ဒေါသထွက်နေလောက်ပြီ ...

တစ်ခဏမျှ စဉ်းစားပြီးနောက် သူသည် ထိုဖုန်းကို မကိုင်တော့ရန်သာ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ 

“မင်းရဲ့ အစ်ကိုကြီးက စိတ်ဆိုးနေလောက်လား ကိုယ် သူ့ကို ဖုန်းဆက်လိုက်ရမလား ...”

ယီချန်းယန်က ထိုသို့ ပြောရင်း သူ့ဖုန်းကို လှမ်းယူလိုက်သည်။ 

ယန်အန်းယုက ခေါင်းကိုသာ ယမ်းပြလိုက်၏။ 

“မလိုပါဘူး  နောက်မှပဲ ကျွန်တော် ရှင်းပြလိုက်တော့မယ် အခုတော့ ခင်ဗျားက အရေးအကြီးဆုံးပဲ ...”

“...”

ယီချန်းယန်မှာ သူ့မျက်နှာနုနုကို ထိကိုင်လိုက်လိုစိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာတော့သည်။ 

“ကိုယ့်ကို ဒီလိုမျိုး အဖော်ပြုပေးနေရတာ ပျင်းဖို့ မကောင်းဘူးလား ...”

အနုပညာရှင်တစ်ဦး၏ ဘဝမှာ သာမန်လူများနှင့် ကွဲပြားလှသည်။ ဝင်းလက်တောက်ပကာ အမြင်အားဖြင့် လှပသည့် အပေါ်ယံများ၏ အောက်တွင် မြောက်များစွာသော ရင်းနှီးမြှုပ်နှံထားမှုနှင့် သည်းခံအောင့်အည်းထားရမှုများ ရှိနေပေသည်။ သူတို့၏ လှုပ်ရှားမှု အသေးအဖွဲလေး တစ်ခုချင်းစီတိုင်းကပင်လျှင် မီဒီယာများ၏ လူသိရှင်ကြား ထုတ်ဖော်ခြင်းကို ခံရနိုင်ပေသည်။ 

အင်တာနက်တစ်ခွင်လုံး ဝရုန်းသုန်းကား ဖြစ်သွားချင်စဖွယ် အလွန်အမင်း ပြင်းထဲလွန်ကဲလှသည့် သတင်းများကို ရလိုသည့် ဆန္ဒတစ်ခုတည်းကိုသာ ရှေ့တန်းတင်ထားပြီး သူတို့၏ နောက်သို့ ထပ်ကြပ်မကွာ လိုက်ပါနေသည့် သတင်းသမားများကြောင့် privacy ဟူသည်မှာလည်း မရှိသလောက် နည်းပါးလာရတော့သည်။ အားလပ်ချိန်တွင်ပင် ချစ်ရသူ၏ လက်ကို ကိုင်တွဲကာ လမ်းလျှောက်ခြင်း၊ အမျိုးမျိုးသော နေရာများသို့ ခရီးသွားလာခြင်းများအား စိတ်တိုင်းကျ မဆောင်ရွက်နိုင်၊ တစ်ခါတစ်ရံတွင် ထိုကဲ့သို့သော အသေးအဖွဲကိစ္စရပ်ကလေးများကိုပင် လူမသိအောင် ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုး လုပ်ဆောင်ကြရသည်။

သူတို့၏ အလုပ်အကိုင်ကြောင့် ယီချန်းယန်သည် ယန်အန်းယုအား နေရာအများအပြားသို့ ခေါ်ဆောင်သွားနိုင်မည် မဟုတ်ချေ။ သူ၏ အကျင့်စရိုက်မှာ အားလုံးကို လျစ်လျူရှုထားတတ်သည့် အကျင့်စရိုက်မျိုး ဖြစ်နေသည့်အပြင် စကားချိုချိုလေးများ ပြောရာ၌လည်း မကျွမ်းကျင်၊ ထို့အပြင် တစ်ဖက်လူ၏ အကြိုက်နှင့် ကိုက်ညီအောင်လည်း သူ့စရိုက်ကို ပြောင်းလဲမပစ်နိုင်ချေ။ 

ယန်အန်းယုမှာမူ သူနှင့် မတူ ကွဲပြားလွန်းလှသည်။ 

ဒီကလေးကြီးက အမြဲတမ်း သက်ဝင်လှုပ်ရှားပြီး တက်ကြွနေတာလေ အမြဲတမ်း ဒီလိုမျိုး စားသောက် စကားပြောနေရရင် ပျင်းသွားလောက်လား ....

“တစ်ခြားတစ်ယောက်ယောက်ဆိုရင်တော့ သေချာပေါက်ကို ပျင်းမိမှာ ...”

ယန်အန်းယုက ရိုးရိုးသားသား ပြောလိုက်သည်။ သို့သော် နောက်ဆက်ကာ ပြောလာသည့် စကားများကြောင့် ယီချန်းယန်မှာ စိတ်အေးသွားရ၏။ 

“ဒါပေမယ့်  ခင်ဗျားကတော့ မတူဘူးလေ ခင်ဗျားက ယီချန်းယန် .. ဒီကမ္ဘာပေါ်မှာ တစ်ယောက်တည်းပဲ ရှိတဲ့ ကျွန်တော် အချစ်ရဆုံး တစ်ဦးတည်းသော အမျိုးသား ယီချန်းယန်လေ ...”

သူ့ရှေ့တွင် ရှိနေသည့် ကလေးကြီး၏ မျက်ဝန်းများမှာ ကြယ်ရောင်များသဖွယ် ဝင်းလက်တောက်ပနေ၏။ ထို့အပြင် တည့်တိုးဆန်ကာ လေးနက်လှသည့် ဝန်ခံချက်ကလည်း ယီချန်းယန်၏ နှလုံးသားကို တရစပ် တုန်ရီသွားစေတော့သည်။ 

သူက အချိန်အနည်းငယ်ခန့် အသံတိတ်သွားပြီးနောက် တစ်ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြောလိုက်သည်။ 

“ယန်အန်းယု မင်းလည်းပဲ ...”

သူ့ဘက်က ဒီယန်အန်းယုကို အချိန်တွေ အကြာကြီး စောင့်ဆိုင်းခဲ့ရတာ .. ပြီးတော့ ဒီယန်အန်းယုက သူ့ရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော ...

ယန်အန်းယု၏ အမူအယာကမူ ရုတ်တရက် ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။ 

“ယီချန်းယန် ခင်ဗျား ကျွန်တော်က ဘယ်သူလဲဆိုတာ သိရဲ့လား တကယ်တော့ ကျွန်တော်က ...”

ထိုစဉ် ယီချန်းယန်၏ ဖုန်းမှ ရုတ်တရက် အသံမြည်လာကာ သူ့စကားများကို ကြားဖြတ်နှောင့်ယှက်လိုက်သည်။ ကျန်းကျီချမ်မှ ဖုန်းခေါ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ 

ဘာလို့ အချိန်ကောင်းလေး ရောက်ပြီဆိုရင် ဖုန်းခေါ်တဲ့သူတွေ ထွက်ထွက်လာတာလဲ ...

ယန်အန်းယုက အလွန် စိတ်ပျက်လက်ပျက် ဖြစ်သွားတော့၏။ 

သို့သော် ယီချန်းယန်က ဖုန်းချမည် ပြုသည်ကို မြင်လိုက်သည့်အခါ ချက်ခြင်း ဟန့်တားလိုက်သည်။ 

“ကျွန်တော်မှတ်မိသလောက်ဆို မနက်ကလည်း တစ်ခါ ဖုန်းခေါ်ထားသေးတယ် မဟုတ်လား ကြည့်ရတာ သူ့မှာ အရေးတကြီး ပြောစရာကိစ္စ ရှိနေတယ်ထင်တယ် ဖုန်းကိုင်လိုက်ပါ ...”

“အင်း ...”

ယီချန်းယန်က ထိုသို့ ပြောကာ ဖုန်းပြောရန် ဘေးနားသို့ ထွက်သွားလိုက်သည်။ 

👥️