အပိုင်း ၆၈
Viewers 10k

လျို့ဝှက်သောသူကြွယ်၏ ချစ်ဇနီးလေး

 

အပိုင်း ၆၈ - ယောက္ခမ

 

 

 

 ကောင်းစွာဖုံးကွယ်ထားသော်လည်း သံသယများကို သူ့မျက်လုံးအောက်ခြေမှ မြင်နိုင်သေးသည်။  ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ ချီရှန်းက စိတ်ထားကောင်းသူဖြစ်သည်။  အခြားသူတစ်ဦးသာဖြစ်ခဲ့လျှင် သူသည် တံခါးကိုဖွင့်ကာထွက်သွားလိမ့်မည်။

 

 

 ဒါကိုကျော်လွှားနိုင်ဖို့ ယဲ့ဆွေက သူမရဲ့သတ္တိကိုဆင့်ခေါ်ပြီး ရှေ့ကိုတိုးခဲ့သည်။

 

 

 ချီရှန်း၏အဖေသည် အတိတ်က သူ၏နာမည်နှင့် သေခြင်းတရားကို မမှတ်မိတော့သောကြောင့် ယဲ့ဆွေက ချီရှန်း နှင့်ရင်ဆိုင်ရစဉ် အရှုံးပေါ်ခဲ့သည်။  သူမသည်အမှန်အတိုင်းပြောရန် အခြားနည်းလမ်းကို ရှာခဲ့ရသည်။

 

 

 "နင်မယုံသေးဘူးလား?"  ယဲ့ဆွေက လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သလို ဟန်ဆောင်ခဲ့သည်။  "ဒါဆို နင့်ကို ငါ့ရဲ့စွမ်းရည်ကို အရင်သက်သေပြမယ် "

 

 

 ယဲ့ဆွေနှင့်ချန်ရှု့တို့က တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဖျက်ကနဲကြည့်လိုက်ကြသည်။ သူက ဝိညာဉ်ရေးရာသခင်ဖြစ်လာရန် သူမကိုယ်သူမ တွန်းအားပေးနေသော ယဲ့ဆွေကို ကြည့်လိုက်သည်။

 

 

 ကံကောင်းစွာဖြင့် ချန်ရှု့၏ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာကြံ့ခိုင်မှုက ခိုင်မာခဲ့သည်။  သူ၏မျက်နှာသည် လုံးဝမပြောင်းလဲဘဲ ယဲ့ဆွေ၏ လက်ထောက်အဖြစ် အလွန်ရိုသေလေးစားသော ပုံစံဖြင့်ကစားခဲ့သည်။

 

 

 ယဲ့ဆွေက ချီရှန်း၏ ပိုက်ဆံအိတ်ကို ညွှန်ပြလိုက်သည်။  "နင့်ပိုက်ဆံအိတ်ထဲက ပုံကိုထုတ်ပြီး စားပွဲပေါ်တင်လို့ ရမလား? "

 

 

 ချီရှန်းသည် ခဏမျှတုံ့ဆိုင်းသွားခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးတွင်သူ၏ပိုက်ဆံအိတ်ကို ဖွင့်လိုက်ကာ သေဆုံးသွားသောသူ့အဖေ၏ ပုံကိုထုတ်လိုက်သည်။

 

 

 ချီရှန်းက ယဲ့ဆွေ တောင်းဆိုသည့်အတိုင်း ဓာတ်ပုံကိုစားပွဲပေါ်တွင်တင်လိုက်သည်။  "မင်းငါ့ကိုအဲဒါနဲ့ ဘယ်လိုသက်သေပြချင်တာလဲ? "

 

 

 ယဲ့ဆွေသာ တစ္ဆေသရဲတွေကို တကယ်မြင်နိုင်ရင် သူမသူ့အဖေရဲ့ဝိညာဉ်ကိုလည်းမြင်နိုင်သည်။  ချီရှန်းသည်သူ့နှလုံးသားထဲ၌ မျှော်လင့်ချက်အချို့ရှိသော်လည်း သူမကိုအလွန်မျှော်လင့်မထားရဲခဲ့ပေ။

 

 

 "ငါပုံကိုလွှင့်ပစ်လိုက်မယ်" ယဲ့ဆွေက ရှက်ကြောက်ခြင်းမရှိဘဲပြောခဲ့သည်။

 

 

 ချီရှန်းက အံံ့သြ မှင်တက်သွားသည်။  သူသည်လုံလောက်သော ခံနိုင်ရည်ရှိသောကြောင့် သူကချက်ချင်း မမေးခဲ့ဘဲ ယဲ့ဆွေ၏ နောက်ထပ်လုပ်ဆောင်ချက်ကို စောင့်နေခဲ့သည်။

 

 

 ယဲ့ဆွေက ချီရှန်းရဲ့အဖေကိုကြည့်လိုက်သည်။  သူကဘာကိုမှမမှတ်မိပေမဲ့ ချီရှန်းကသူ့သားဆိုတာကို မှတ်မိသေးသည်။

 

 

 ယခုအချိန်တွင် ယဲ့ဆွေက သူ့ကိုကူညီနေသည်ကို သိ၍ သူက ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ပြီး ဓာတ်ပုံကို ကောက်ယူလိုက်သည်။

 

 

 ချီရှန်းက မည်သူမှ မကိုင်ဘဲနဲ့ ဓာတ်ပုံက စားပွဲပေါ်ကိုလွင့်စဉ်လာသည်ကို အကူအညီမဲ့စွာ ကြည့်နေခဲ့သည်။  ခဏအကြာတွင် ၎င်းသည် မူလအနေအထားသို့ ပြန်ရောက်သွားခဲ့သည်။

 

 

 ယခုအချိန်တွင် သူက ယဲ့ဆွေမှာ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာစွမ်းရည်ရှိသည်ဟု သူလုံးဝယုံကြည်သွားသည်။

 

 

 "မင်းငါ့အဖေကိုတွေ့နိုင်လား? "  ချီရှန်း၏ လေသံသည်အနည်းငယ် စိတ်အားထက်သန်လာခဲ့သည်။

 

 

 ယဲ့ဆွေ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။  “ သူကနင့်ရဲ့ဘေးမှာရှိပြီး ဓာတ်ပုံထဲကလူနဲ့တူတယ် ”

 

 

 “ ဒါပေမယ့် သူက နင့်နာမည်ကလွဲရင် အရာအားလုံးကိုမေ့သွားပြီ ”

 

 

 ချီရှန်းက သူ့ဘေးနားက လေအလွတ်ကို စိုက်ကြည့်နေသည်။  "ငါ့အဖေကို ချီဒင်လို့ခေါ်တယ်။ သူက ကားမတော်တဆမှုတစ်ခုကြောင့် သေဆုံးသွားကတည်းက သူ့မျက်နှာကို ငါမမြင်လိုက်ရဘူး”

 

 

 ချီရှန်းက ခါးသီးစွာ ပြုံးလိုက်သည်။ “ အဖေကဖျော်ဖြေရေးအသိုင်းအဝိုင်းထဲ ၀င်တဲ့ ငါ့ကိုဆန့်ကျင်ခဲ့တယ်။ ငါတို့ရဲ့ဆက်ဆံရေးက ရေခဲမှတ်ကို ရောက်တာကြာပြီ ”

 

 

 ချီဒင်သည် ချီရှန်းက သူ့အလုပ်ကိုကောင်းစွာ မလုပ်ဟုခံစားခဲ့ရသည်။  ရလဒ်အနေနှင့် သူသည် ချီရှန်းအားအိမ်ပြန်လာရန်နှင့် သူ၏မိသားစုစီးပွားရေးကို အမွေဆက်ခံလိုလားခဲ့သည်။ သူသည် သူ၏ဆန္ဒကို အကြိမ်ကြိမ်ချိုးဖောက်ပြီးနောက် သူတို့၏ ဖခင်နှင့်သားဆက်ဆံရေးသည် ပျက်လုနီးပါးဖြစ်ခဲ့သည်။

 

 

 ချီရှန်းက မကြာခဏအိမ်ပြန်လေ့မရှိပေ။ ချီဒင်က လည်း သူ့အလုပ်များနှင့် အလုပ်များနေတာကြောင့် သူတို့၏အိမ်သည်အတိအကျမဟုတ်ပေ။

 

 

 ချီဒင်က ​​ချီရှန်းနောင်တရပြီး သူ့ကိုယ်သူအပြစ်တင်တဲ့မတော်တဆမှု တစ်ခုမဖြစ်ခင်အထိဘဲ။ သူက သူတို့မှာအချိန်တွေ အများကြီး ရှိသေးတာကြောင့် သူက ကနဦး က ထင်ခဲ့ပြီး ဒီနေ့ဒီအချိန်ထိ သူတို့အဖေနဲ့သားဆက်ဆံရေးကိုပြုပြင်ဖို့ ဘယ်သူမှ မကြိုးစားခဲ့ဘူး။

 

 

 ယဲ့ဆွေက အသံတိတ်သွားပြီး ချီရှန်းပြောတာကို ဂရုတစိုက် နားထောင်သည်။  သူစကားပြောပြီးသောအခါသူမပါးစပ်ကိုဖွင့်လိုက်သည်။

 

 

 "နင့်အဖေရဲ့ဝိညာဉ်ကို နင့်ရဲ့ဖျော်ဖြေပွဲမှာ ငါပထမဆုံးမြင်ဖူးတာ"

 

 

 ချီရှန်း ထပ်မံအံ့သြသွားသည်။ သူမယုံနိုင်စွာမေးလိုက်သည်။ "မင်းဘာပြောလိုက်တာလဲ?"

 

 

 ချီဒင်က ချီရှန်း၏ အလုပ်ကိုလုံး၀မထောက်ခံဘဲ ချီဒင်က သူ့အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းကိုမုန်းသည်ဟုယုံကြည်ခဲ့သည်။  ချီဒင်က သူ့ဖျော်ဖြေပွဲကိုကြည့်မယ်လို့ သူဘယ်လိုထင်မှာလဲ?

 

 

 ယဲ့ဆွေ - "နင့်အဖေက နင့်ရဲ့ဖျော်ဖြေပွဲခန်းမအပြင်ဘက်မှာ တစ်ချိန်လုံးလမ်းလျောက်နေတာ ငါတွေ့လိုက်တယ်။ ဝင်ပေါက်ကို သူမရှာနိုင်ခဲ့ပေမဲ့ နင့်ရဲ့ဖျော်ဖြေပွဲကို လွဲချော်မှာကြောက်နေခဲ့တာ "

 

 

 ချီရှန်းရဲ့ပုံပြင်ကြောင့် ချီဒင်ရဲ့မှတ်ဥာဏ်ကတဖြည်းဖြည်း ပြန်ရလာပြီး သူအရာအားလုံးကို မှတ်မိလာသည်။

 

 

ချီဒင်ကသူ့ရဲ့မျက်ဝန်းကို ယဲ့ဆွေ ဘက်ကိုလှည့်လိုက်ပြီး "ငါသူ့ရဲ့ဖျော်ဖြေပွဲတိုင်းကို မြင်ဖူးတယ်လို့ ကျေးဇူးပြုပြီး ငါ့ကိုကူညီပြီး ချီရှန်းကိုပြောပေးပါ။ ငါ သူ့ကိုအမြဲတမ်း ထောက်ခံနေမယ်လို့ သူ့ကိုပြောချင်တယ် ”

 

 

 ယဲ့ဆွေက ချီရှန်းကို သူ့အဖေပြောတဲ့အတိုင်းအတိအကျ ပြောလိုက်ချိန် ချီရှန်းရဲ့ အမူအရာက တွေဝေမိန်းမောနေတာကနေ ဝမ်းနည်းပူဆွေးတဲ့အဖြစ်ကိုပြောင်းသွားသည်။

 

 

 နောက်ဆုံးတွင် ချီရှန်းသည် သူ၏မျက်ရည်များကိုမထိန်းနိုင်တော့ပေ။ "တောင်းပန်ပါတယ်၊ ငါ စိတ်ထိန်းချုပ်မှု လွတ်သွားခဲ့တယ်"

 

 

 ယဲ့ဆွေ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။  "ကျွန်မနားလည်ပါတယ်။"

 

 

 ယဲ့ဆွေက ချီဒင်ကိုကြည့်လိုက်သောအခါ သူ၏ဝိညာဉ်က ကြည်လင်လာသည်။  သူမ မထိန်းနိုင်စွာဘဲ မေးလိုက်သည်။ “ဦးလေး ပျောက်ကွယ်သွားတော့မယ်။ တခြား ပြောချင်တာရှိသေးလား? "

 

 

"စီ -" ချီဒင်က သူပြောချင်တဲ့အရာကို ပြောပြီးပြီမလို့နောင်တရစရာမရှိတော့ဘူး။

 

 

 ချီရှန်းက ချီဒင်နှင့်စကားပြောဖို့ အခွင့်အလမ်းကိုလက်မလွှတ်လိုပေ။  "မသွားပါနဲ့၊  သားမှာပြောစရာအများကြီးရှိသေးတယ် ”

 

 

 ယဲ့ဆွေက လေထုထဲတွင် ပျောက်ကွယ်သွားသော ချီဒင်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ ချီရှန်းဘက်သို့လှည့်လိုက်သည်။ “ ရှင်ပြောသမျှကို သူသိတယ်လို့ပြောတယ်။ နင်က နင့်ရဲ့နှလုံးသားနောက်ကို အမြဲလိုက်နိုင်လိမ့်မယ်လို့ သူမျှော်လင့်တယ်။ နင့်ကိုယ်နင် အပြစ်မတင်ပါနဲ့ နောက်ပြီး စည်းမျဉ်းများနှင့် မချည်နှောင်ပါနဲ့ "

 

 

 "ဒါ့အပြင် သူကနင့်ကို  တစ်စုံတစ်ခုကြောင့် သေတ္တာ ထားခဲ့တာ"

 

 

 ယဲ့ဆွေ ကျေးဇူးတင်စကားပြောပြီးနောက် ချီရှန်းက အခန်းထဲမှမထွက်ခွာမီ သူ၏စိတ်ကိုတည်ငြိမ်စေသည်။

 

 

 ယဲ့ဆွေ၏ စိတ်ခံစားမှုများလည်းပြေလျော့သွားပြီး ချန်ရှု့ကိုစူးစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။  "ချန်ရှု့ ရှင်ဘာကြိုက်လဲ?  ကျွန်မကိုပြောပြ။ အဲဒါကို ရှင့်နှလုံးသားထဲမှာ မသိမ်းထားနဲ့။ ကျွန်မရှင့်ကို အပြည့်အဝထောက်ခံပေးမယ်”

 

 

 ယဲ့ဆွေက ချန်ရှု့ကို ချီရှန်းနဲ့ မတူစေချင်ပေ။ သူမသူ့ဘ၀မှာ နောင်တရမယ့်ဟာကို သူမ မမျှော်လင့်ခဲ့ဘူး။

 

 

 ဝါသနာမပါရှိတဲ့ ချန်ရှု့ကအချိန်တော်တော်ကြာစဉ်းစားခဲ့သည်။  သို့သော် သူသည် ပါးစပ်ကိုမဖွင့်ဘဲ ယဲ့ဆွေက စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။

 

 

 ယဲ့ဆွေ မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။ "ရှင်တစ်ခုခုစဉ်းစားပြီးပြီလား? "

 

 

 ချန်ရှု့ ခေါင်းညိတ်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ "မင်း" ဟုစိတ်ထဲမှ ဖြေလိုက်သည်။  ဒါပေမယ့် မင်းငါ့ကိုကြိုက်လား၊ မကြိုက်လား ငါမသိဘူး။

 

 

 ရက်အနည်းငယ်အကြာတွင် ချီရှန်းသည် ချီဒင်သူ့အားသူ၏အိမ်က သေတ္တာထဲ၌ သူ့အတွက်ပေးသောလက်ဆောင်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

 

 

 သူကငယ်ငယ်ကတည်းက အိုင်ဒေါ တစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့သည်။  သေတ္တာအတွင်း၌ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ အယ်လ်ဘမ်များရှိခဲ့သည်။  ချီဒင်က သူတို့ကိုဘယ်လိုရှာတွေ့မှန်းသူမသိဘူး၊ ဒါပေမယ့် သူ့စုဆောင်းမှုတွေထဲက ဘယ်သူမှကျန်မနေခဲ့ဘူး။

 

 ***

 

 ယဲ့ဆွေက ကျို့ယွမ် ရှုတင်ကို ရောက်ပြီးနောက်မှာ စတင်ရိုက်ကူးခဲ့သည်။  ဒါရိုက်တာ ကျို့သည် သရဲ၏ အစော်ကားခံရခြင်းကြောင့် သူသည်ယဲ့ဆွေအပေါ် တဖက်သတ်ဆန်လွန်းလား ဆိုသည်ကို စတင်စဉ်းစားလာသည်။

 

 

 မျှမျှတတပြောရရင် ယဲ့ဆွေရဲ့သရုပ်ဆောင်မှုက ဒီပြကွက်တွေမှာ တော်တော်လေးကောင်းသည်။  ပထမဆုံးအကြိမ် သူမသည် မည်သည့်အဆင့်မှ ကြောက်စရာမလိုဘဲ သူရဲကောင်းအဖြစ် သရုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။

 

 

 ယဲ့ဆွေက ရိုက်ကူးနေစဉ်မှာလည်း သိုင်းပညာသင်ကြားမှုကို အလေးအနက်ထားပြီး လေ့လာခဲ့သည်။  သူမသည်အခက်အခဲကို သည်းခံရန်ဆန္ဒရှိခဲ့သည်။ ၎င်းကိုရုပ်ရှင်၌ပြသခဲ့သည်။ သူမ၏ဇာတ်ကောင်သည်လှပ၊ သဘာဝကျပြီး ချုပ်တည်းမှုကင်းသည်။

 

 

 ယဲ့ဆွေ ငိုနေသည့်မြင်ကွင်းကို ရိုက်ကူးနေစဉ်တွင်သူမ၏ မျက်ရည်များသည် စမ်းရေကဲ့သို့ကျဆင်းသွားပြီး ထိုအထဲတွင်နှစ်မြုပ်သွားသည်။

 

 

 ထို့အတွက်ကြောင့် ဒါရိုက်တာကျို့သည် ယဲ့ဆွေကိုတန်ဖိုးထားပြီး အမြင်အာရုံကြီးကြီးမားမားရှိသော ဝေရှီအုပ်စုကိုစဉ်းစားခဲ့သည်။ ယဲ့ဆွေက ဤဇာတ်ကားအတွက် အလွန်သင့်တော်သည်။

 

 

 ဒါရိုက်တာကျို့၏ သဘောထားက ပြောင်းလဲသွားသောကြောင့် ယဲ့ဆွေက ယခင်ကဖြစ်ပျက်ခဲ့သောအရာများကိုဂရုမစိုက်တော့ပေ။  သူမမှာအကြံဥာဏ်တစ်ခုခုရှိရင် ဒါရိုက်တာကျို့ နဲ့စကားပြောလိမ့်မည်။  သူတို့နှစ်ယောက်လုံးက ရုပ်ရှင်ကို ပိုကောင်းအောင်လုပ်ချင်သည်။

 

 

 ယဲ့ဆွေက ဒီနေ့ အခန်း နှစ်ခန်းကို ရိုက်ကူးပြီးစီးပြီးနောက်မှ အနားယူရန်ထိုင်နေသည်။  ယခု ဇာတ်လမ်းတွဲရဲ့ ဇာတ်ပို့ ချင်းချန်ကလည်း အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီဖြစ်သည်။

 

 

 ရိုက်ကူးရန် အခန်း အနည်းငယ်သာ ရှိသော်လည်းဒါရိုက်တာကျို့က တင်းကြပ်ပြီး အကောင်းဆုံးကြိုးစားခဲ့သည်။

 

 

 ချင်းချန်သည် သူ၏အိုက်တင်ကို ဂရုမပြုဘဲ ငွေကိုရရန်သာဆန္ဒရှိသည်။ ၎င်းတို့သည် အနည်းငယ်မျှသော လှုပ်ရှားမှုများသာ ဖြစ်သော်လည်း သူက သူရဲ့လက်များကို ဝှေ့ယမ်းပြီး အဲ့တာနဲ့ ပြီးမြောက်ချင်သည်။

 

 

 ရလဒ်အနေနှင့် ဝန်ထမ်းအားလုံးသည် ဒါရိုက်တာကျို့၏ ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်သံများကို ကြားရသည်။ ရှုတင်က ထပ်ခါထပ်ခါ ရပ်သွားခဲ့သည်။

 

 

 "ကဒ်!"

 

 

 "ကဒ်!"

 

 

 ၎င်းအသံသည် စတူဒီယိုတစ်ခုလုံးတွင် ပဲ့တင်ထပ်နေသည်။

 

 

 ရှောင်လျို့က စိတ်ခံစားချက်အပြည့် နှင့် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ "ဒါရိုက်တာကျို့ရဲ့ အသံကို အော်ပရာသီဆိုဖို့ အတွက်သုံးနိုင်တယ် "

 

 

 ယဲ့ဆွေကပြုံးပြီး ဒါရိုက်တာကျို့ ရဲ့ ဦးတည်ဘက်ကိုကြည့်လိုက်သည်။

 

 

 ဒါရိုက်တာကျို့က မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။  "ချင်းချန် မင်းဒီအမူအယာတွေကို အကြိမ်ကြိမ်သင်ယူပြီးပြီ။  အခုအဲ့တာက ဘာလို့ပိုဆိုးလာတာလဲ?  "

 

 

 “ ဒါ့အပြင်…”

 

 

 ဒီအချိန်မှာ ဒါရိုက်တာကျိူ့ ရဲ့လက်က ယဲ့ဆွေ ကိုရုတ်တရက်ညွှန်လိုက်သည်။  "ယဲ့ဆွေက အက်ရှင်ရုပ်ရှင်ကားတစ်ကားမှာ ပထမဆုံးအကြိမ် သရုပ်ဆောင်တယ်  ဒါတောင် အခုသူမကပိုကောင်းနေတယ်။ မင်းတခြားသူတွေဆီက သင်ယူလို့မရဘူးလား?  "

 

 

 ယဲ့ဆွေ အံ့အားသင့်သော အမူအရာဖြစ်သွားခဲ့သည်။  "????"

 

 

 

ဒါရိုက်တာကျို့က သူ့လက်ကိုဝှေ့ယမ်းပြီး ပြောလိုက်သည်။ "ထပ်လေ့ကျင့်လိုက်ဦး" 

 

 

သို့သော် ချင်းချန်က သူ့စကားနားထောင်ပုံမရပေ။  သူသည် ကိုယ်ခံပညာနည်းပြဆရာဆီသို့ တစ်လှမ်းချင်းလျှောက်သွားပြီး သူ၏လှုပ်ရှားမှုများ၏ မရှိမဖြစ်လိုအပ်ချက်များ အကြောင်းကိုသာ ဆက်လက်ပြောဆိုခဲ့သည်။

 

 

 ချင်းချန်က ဂရုမစိုက်ဘဲ ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။  ယခု အခိုက်အတန့်တွင် ကြည့်ရှုနေစဉ်မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ကြည့်နေသော ဒါရိုက်တာသရဲက  သူ့နံဘေး၌မျောနေသည်ကို ယဲ့ဆွေ မြင်လိုက်ရသည်။

 

 

 "မင်းဒီလို ကန်တာဟုတ်လား?"

 

 

 "သူ့ပခုံးက ဘာလို့ ဒီလောက်မာနေတာလဲ!"

 

 

 “မင်းဝါဂွမ်းစားတာ ကြီးလာတာလား?  လှုပ်ရှားမှုတွေက အရမ်းနူးညံ့လွန်းတယ်  ”

 

 

 ယဲ့ဆွေ ထင်သည် ချင်းချန်၏သရုပ်ဆောင်မှုသည်ဒါရိုက်တာကျို့အတွက် မကျေနပ်ရုံသာမက ဒါရိုက်တာသရဲလည်း မကျေမနပ်ဖြစ်နေပုံရသည်။  သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ထင်မြင်ယူဆချက်က တူတာရှားသည်။

 

 

 ခဏအကြာမှာ ကျို့ထောင်က ချင်းချန်အား နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် ထပ်ရိုက်ဖို့မေးခဲ့သည် ။ သူက ထပ်ပြီးကဒ်လုပ်ဖို့ ကျယ်လောင်တဲ့အသံပြုလုပ်တော့မှာက သံသယဖြစ်စရာမလိုဘူး။  ဒါရိုက်တာကျို့သည် သူ၏ဒေါသကိုချုပ်တည်းခံပြီး“ ပြန်ရိုက်မယ်” ဟုပြောခဲ့သည်။

 

 

 ယဲ့ဆွေက ဒါရိုက်တာသရဲ အော်တာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ "မဟုတ်ဘူး၊ ငါတကယ့်ကို ဒါကိုမကြည့်နိုင်ဘူး!"

 

 

 ထို့နောက် ဒါရိုက်တာသရဲက ချင်းချန်၏ နောက်သို့လျင်မြန်စွာ ပြေးသွားခဲ့သည်။  သူက သူ့လက်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး သူတို့ကို ဆန့်ကျင်ဘက်ဆန့်ထုတ်လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ချင်းချန်သည် အခြားသရုပ်ဆောင်နှင့် စတင်တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။

 

 

 ချင်းချန်သည် ရုတ်တရက် နားမလည်နိုင်သောအစွမ်းထက်သော အင်အားတစ်ခု ရုတ်တရက် ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ့ရဲ့ လက်က မထိန်းချုပ်နိုင်စွာဖြင့် အခြားတစ်ဖက်ရဲ့ပခုံးကို သူ့ရဲ့တံတောင်ဆစ်ဖြင့်ထိုးလိုက်သည်။

 

 

 ကွေးပါ၊ အောက်သို့ပွတ်ဆွဲပါ၊ အခြားတစ်ဖက်၏ ခြေထောက်များကို တိကျစွာချိတ်ပါ။ လှုပ်ရှားမှုတိုင်းသည် ပရော်ဖက်ရှင်နယ် အတိုက်အခိုက်သမားတစ်ဦးနှင့်တူသည်။

 

 

 ဒါရိုက်တာသည် သရဲ အသွင်ပြောင်းသွားပြီးနောက်တွင် သူသည် အခြားသူများကို လမ်းညွှန်ရန် အခွင့်အလမ်းမရှိပေ။  သူသည် သရဲ ဖြစ်နေသည်မှာ ဆယ်နှစ်ကျော်ပြီ။  ဒီတခါတော့ သူနောက်ဆုံးအခွင့်အရေးရခဲ့တယ်၊ ဒါဆို သူဘာလို့ ကောင်းကောင်း မစွမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့တာလဲ?

 

 

 နောက်ဆုံး ရွှေ့လျားမှုပြီးဆုံးသောအခါ သူသည်မှန်မှန်ကန်ကန် ဆင်းသက်လာခဲ့သည်။ ချင်းချန်ကိုဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက်ခဲ့သော သရုပ်ဆောင်အပါအ၀င် လူတိုင်းကို မျက်ကွယ်ပြုထားသည့် အတော်လေးလှပတဲ့ အကန့်အသတ်မရှိသော လှုပ်ရှားမှုများနဲ့ဖြစ်သည်။

 

 

 သူအံ့သြသွားသည်။  ဇာတ်ညွှန်းအရ ချင်းချန်သည် သူ့အားမရှုံးသင့်ပေ။  သို့ဆိုလျှင် သူသည် အဘယ်ကြောင့်မြေ၌လဲနေသနည်း?

 

 

 ဒါရိုက်တာသရဲ၏ လှပသော လှလှပပအစုံများပြီးစီးပြီးနောက် သူသည် ရုတ်တရက် သူ့ခါးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ “ အိုး၊ အဲဒါအရမ်းခက်တယ်။ ငါလုပ်နိုင်ဖို့အတွက်က အရမ်းအသက်ကြီးနေပြီ "

 

 

 ချင်းချန်သည် အေးခဲနေသော ကြက်သားကဲ့သို့ရုတ်တရက် ရပ်လိုက်သည်။  ထို့နောက် ဒါရိုက်တာက "ချင်းချန် မင်းဇာတ်ညွှန်းဖတ်ပြီးပြီလား?  မင်းကပြုတ်ကျရမယ့်သူဘဲ! "

 

 

 “ မင်းက အဓိကဇာတ်ကောင်မဟုတ်ဘူး။  မှတ်မိဖို့အရမ်းခက်လား! "

 

 

 အလွန်ရဲရင့်ဟန်ဆောင်သော ဒါရိုက်တာသရဲက အတော်လေးရှက်သွားသည်။  “ တောင်းပန်ပါတယ်၊ ငါကဖျော်ဖြေမှုမှာ အရမ်းပါဝင်မိခဲ့တယ်။ ငါမေ့သွားတယ်။"

 

 

 လူတွေက ဒါရိုက်တာသရဲ ပြောနေတဲ့အရာကို သဘာဝကျကျဘဲ မကြားပါပေ။  လူတိုင်းမှာမတူညီတဲ့အတွေးတွေရှိခဲ့သည်။

 

 

 ကိုယ်ခံပညာနည်းပြဆရာသည် လွန်ခဲ့သောဆယ်နှစ်ကျော်က နာမည်ကျော်ရုပ်ရှင်မှ ဒါရိုက်တာသရဲ၏ လုပ်ဆောင်ချက်များကို မျက်မြင်တွေ့ခဲ့ဖူးသည်။  သူသည် သူ့ကိုယ်ပိုင် အတွေးများထဲတွင် ပျောက်ဆုံးသွားခဲ့သည်။

 

 

 ချင်းချန်၏လုပ်ရပ်များသည် ယခုမှသူနှင့်သိပ်မရင်းနှီးသော်လည်း သူတို့က နည်းနည်းရှေးကျပုံရသည်။  ယခုကဲ့သို့သော စတိုင်လ်က ခေတ်စားနေတာလား?

 

 

 တစ်ဖက်လူ စိုးရိမ်သည့်အတိုင်း ချင်းချန်သည်လည်း သူ၏စိတ်အားထက်သန်မှုကို သံသယဝင်ခဲ့သည်။  အခုဘာဖြစ်သွာယတာလဲ?  သူသည် ထိုနေရာတွင် ရပ်နေကာ လေးလံစွာမှုတ်လျက် သူ၏မျက်နှာကို မယုံကြည်သောစိတ်နှင့် သူ့လက်ဖဝါးကို ကြည့်လိုက်သည်။

 

 

 ယဲ့ဆွေသည်သာ အမှန်တရားကို နားလည်သူတစ်ဦးတည်းသောသူဖြစ်သည် - “ …”

 

 

 ယဲ့ဆွေ ယနေ့ အခန်းကို ရိုက်ကူးပြီးစီးပြီးနောက်မှာ နောက်ကျနေပြီဖြစ်သည်။ သူမမှာ စားစရာအချို့ရှိခဲ့ပြီး အိမ်ကိုပြန်ခဲ့သည်။ သူမအိမ်မှာ ထိုင်ပြီးသူမရဲ့ပခုံးကို နှိပ်နယ်နေသည်။

 

 

 ပထမဆုံးအကြိမ် သူမအနည်းငယ် နာကျင်တာ ခံစားခဲ့ရသည်။

 

 

 ယဲ့ဆွေ အနည်းငယ် သက်သာလာရန် သူမ၏ခြေထောက်ကို ပြန်ဖိလိုက်သည်။  ဤအချိန်၌ ချန်ရှု့သည် အိမ်ပြန်မရောက်သေးသဖြင့် သူမကဆိုဖာပေါ်တွင်အိပ်နေခဲ့သည်။

 

 

 ထိုအချိန်တွင် ယဲ့ဆွေ၏ ဆဲလ်ဖုန်းမြည်လာသည်။ ယဲ့ဆွေက ဖုန်း ဖန်သားပြင်ကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။  ၎င်းသည်အမည်မသိနံပါတ်ဖြစ်ခဲ့သည်။ သူမကိုင်သင့်လား၊ မကိုင်သင့်လား စဉ်းစားနေခဲ့သည်။

 

 

 အခြားတစ်ဖက်မှ အမျိုးသမီးတစ်ဦး၏ အသံထွက်လာသည်။  "မင်းက ယဲ့ဆွေလား? "

 

 

 “ ဟုတ်ပါတယ် ”

 

 

 အမျိုးသမီးက ဆက်ပြီး ပြောလာသည်။ “ ငါက ချန်ရှု့ရဲ့အမေပါ”

 

 

ယဲ့ဆွေ အံ့သြသွားသည်။  'ခေါ်ဆိုသူက သူမယောက္ခမလား?  နှစ်ပေါင်းများစွာ အိမ်မှထွက်သွားခဲ့တဲ့ ချန်ရှု့အမေ? '

 

 

 တိတ်ဆိတ်နေမှုထဲတွင် ချန်ရှု့အမေ၏အသံက ထပ်မံထွက်ပေါ်လာသည်။  "ငါ့ချွေးမနဲ့ စကားပြောချင်တယ်"