အပိုင်း ၁၂၁

လျို့ဝှက်သောသူကြွယ်၏ ချစ်ဇနီးလေး

​အပိုင်း ၁၂၁ - ရှကျုံး နန်းတော်ပြတိုက်

 ယဲ့ဆွေက ဒီနေ့ထုတ်ကုန်မိတ်ဆက်ပွဲကို တက်ရောက်လိမ့်မည်။  သူမချန်မိသားစုမှာ ပါ၀င်ကြောင်း အင်တာနက်၌ သတင်းများပေါက်ကြားပြီးနောက် မီဒီယာရှေ့တွင်မတ်တပ်ရပ်ခြင်းက ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်သည်။

 တိုင့်ကျီက ယဲ့ဆွေရဲ့ ကောလာဟလများကို နှိမ်နင်းခဲ့သော်လည်း မီဒီယာများက အခြေအမြစ်မရှိသောအတင်းအဖျင်းကို ကြိုက်နှစ်သက်ကြောင်း ပြောခဲ့သည်။  သတင်းထောက်များက မဆိုင်းမတွဘဲ ဆက်စပ်မေးခွန်းများကို သေချာပေါက်မေးလိမ့်မည်။

 ယခုအချိန်တွင် ယဲ့ဆွေက သတင်းထောက်များရှေ့ စင်မြင့်ပေါ်တွင်ရပ်နေသည်။  သူတို့ကကင်မရာကို သူတို့လက်ထဲမှာကိုင်ထားပြီး ရှပ်တာကိုဆက်နှိပ်နေကြသည်။

 သတင်းထောက်များက ဒုက္ခကိုနှိုးဆော်သည့်အတွေးဖြင့် ယဲ့ဆွေကို ကြည့်လိုက်သည်။ အဓိကဦးဆောင်သူက စင်မြင့်ပေါ်၌ရပ်နေသည်။ ထို့ကြောင့် ဤအခွင့်အရေးကို သူတို့ဘယ်လိုလက်လွှတ်နိုင်မှာလဲ?

 မေးခွန်းများမေးဖို့ အချိန်ရောက်လျှင် ယဲ့ဆွေ ထောက်ခံသောထုတ်ကုန်များအကြောင်းကို မည်သူမျှမေးမည်မဟုတ်ပေ။ မီဒီယာ၏ အာရုံစိုက်မှုမှာ ယဲ့ဆွေနဲ့ ချန်မိသားစု၏ ကိစ္စများဖြစ်သည်။

 "မစ္စယဲ့ဆွေ မင်းနဲ့ ချန်မိသားစုရဲ့ အငယ်ဆုံးသားကြားက ကောလာဟလတွေက အမှန်ပဲလား?"

 “ အခြားသူတွေက မင်းရဲ့အရင်းအမြစ်တွေကို ချန် မိသားစုက မင်းကိုပေးခဲ့တာလို့ပြောကြတယ်။  ဒါကအမှန်ပဲလား? "

 “ မင်းပွဲဦးထွက်ကတည်းက အများကြီးပြောင်းလဲသွားတယ်။  မင်းမှာကျောထောက်နောက်ခံရှိလို့လား?  "

 မည်မျှပင် မေးခွန်းများပြတ်သားပါစေ ယဲ့ဆွေ အမူအရာက မပြောင်းလဲပါ။ သူမ တစ်လျှောက်လုံးနူးညံ့တဲ့အပြုံးကို ထိန်းသိမ်းထားခဲ့သည်။

 တိုင့်ကျီက မီဒီယာအား အရူးအမူး တုံ့ပြန်ပြောဆိုခဲ့သည်။  "ယဲ့ဆွေက ချန် မိသားစုအကြောင်း ဘာမှပြန်ဖြေမှာမဟုတ်ဘူး"

  ရုတ်တရက် တိတ်ဆိတ်သွားသည်။ တိုင့်ကျီက ရွှေတံဆိပ်ဆုရ ကိုယ်စားလှယ်ဖြစ်ကြောင်းနဲ့  ယဲ့ဆွေကို ဟွာရွေ့ ကျောထောက်နောက်ခံပြုခဲ့သည်ကို သူတို့အားလုံးသိသည်။  သူတို့က စပ်စုချင်ရင်တောင် ဟွာရွေ့ကို မျက်နှာပြောင် မတိုက်ရဲဘူး။

 ထို့နောက် သတင်းထောက်များသည် ကုန်ပစ္စည်းအကြောင်းစတင် မေးမြန်းခဲ့ကြသည်။  ယဲ့ဆွေက မိုက်ခရိုဖုန်းကို ကောက်ကိုင်ကာ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်ဖြေလိုက်သည်။

 သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲက ပြီးခါနီးပြီ။  သူတို့ကနောက်ဆုံးမေးခွန်း မေးဖို့သတင်းထောက်တစ်ယောက်ကိုရွေးခဲ့သည်။   "မစ္စယဲ့ဆွေ မင်းကအချစ်ရေးအတွက် လက်တွဲဖော်တစ်ယောက်ကို ဘာကိုရှာတာလဲ?  "

 ဤမေးခွန်းက ချန် မိသားစုနဲ့ မသက်ဆိုင်ပေ။  ထို့ကြောင့် တိုင့်ကျီက မတားခဲ့ပါ။

 သူတို့အားလုံး သူမ၏အဖြေကို စောင့်ဆိုင်းနေစဉ်လေထုက အလွန်တရာ တိတ်ဆိတ်သွားပုံရသည်။ ယဲ့ဆွေက ချန်မိသားစုနှင့် ပတ်သက်သည်ဖြစ်စေ မပတ်သက်သည်ဖြစ်စေ သူမကငယ်ရွယ်လှပပြီး အလားအလာကောင်းသူ တစ်ယောက်ဆိုတာ ငြင်းလို့မရပေ။

 မကြာသေးမီအချိန်များက ယဲ့ဆွေအနေနနဲ့ ဖျော်ဖြေရေးလောကတွင် ကျော်ကြားလာသည်။  ထို့ကြောင့် စွဲမက်ဖွယ်ရာ နောက်ကွယ်မှလူသည် မည်မျှအတိအကျဖြစ်သနည်း။

 လူတိုင်းက ယဲ့ဆွေရဲ့ အဖြေကိုစောင့်နေကြသည်။

 ဒီမေးခွန်းကို ယဲ့ဆွေ ကြားလိုက်တဲ့အခါ ချန်ရှု့ရဲ့အသွင်အပြင်ကို တဖြည်းဖြည်းမြင်ယောင်လာသည်။

 နက်မှောင်သောမျက်လုံးများ၊ နှာတံဖြောင့်ဖြောင့်နှင့်ပြည့်စုံသောနှုတ်ခမ်းများသာရှိသည်။  သူမ သူ့လောက်ချောမောတဲ့သူကိုတစ်ခါမှမမြင်ဖူးဘူး။

 သို့သော် သူ့မျက်နှာက သူမ၏နှလုံးသားကို မလှုပ်စေခဲ့ပေ။

 သူမက ချန်ရှူ့ကို အမြဲမရိုးသားဘဲ အမြဲလိုလို ဆက်ဆံခဲ့တာမို့ သူမက ချန်ရှု့ကိုကြိုက်သည်။  သူ့နှလုံးသား၌ သူမသာရှိသည်။

 သူနဲ့သူမအတူ ရှိနေခွင့်ရတာ ဘယ်လောက်ကံကောင်းလဲ?

 ချန်ရှု့ရဲ့ ထောင်ပေါင်းများစွာသော ကောင်းသောအချက်များကို သူမဖော်ပြနိုင်ခဲ့ပါ။ သူမသည် ၎င်းကိုအသေးစိတ် ဖော်ပြလိုလျှင် ရက်ပေါင်းများစွာနှင့် ညပေါင်းများစွာပြီးအောင်ပင် မပြီးနိုင်မှာကို ကြောက်ရွံ့ခဲ့သည်။

 ယဲ့ဆွေရဲ့ စိတ်ထဲတွင် အတွေးပေါင်းထောင်ချီပေါ်လာသည်။  သူမပါးစပ်ကို ဖွင့်လိုက်ပြီး အဖြေပေးဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ။

 ဟွာရွေ့၏ ရုံးခန်း၌ထိုင်နေသော ချန်ရှု့က သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲ ဗီဒီယိုကို ကလစ်နှိပ်ပြီးချိန် သတင်းထောက်တစ်ဦးက မေးခွန်းမေးနေသည်ကို တွေ့လိုက်သည်။  ထို့နောက် သူမနှုတ်ကိုဖွင့်လိုက်သောအခါ ယဲ့ဆွေရဲ့ နှုတ်ခမ်းများက တွန့်ကနဲဖြစ်သွားသည်။

 ယဲ့ဆွေက သူမရှေ့ကလေကို ငေးကြည့်နေသော်လည်းသူမက ချန်ရှု့ကို ကြည့်နေပုံရသည်။  သူမရဲ့လေသံကတည်ကြည်သည်။

 "ကျွန်မကြိုက်တဲ့လူ၊ သူက ကျွန်မကို ရိုးသားစွာဆက်ဆံနိုင်ပြီး ကျွန်မကို အမြဲတမ်းထာဝရကြင်နာလိမ့်မယ်လို့ ကျွန်မမျှော်လင့်ပါတယ်။ "

 ယဲ့ဆွေက ချန်ရှု့ရဲ့ အဖြေကိုလည်းကြားဖူးလား မသိပေ။ သူက ယဲ့ဆွေကို လေးလေးနက်နက်ကြည့်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းက အနည်းငယ်ပြုံးလာသည်။

 မွန်းလွဲပိုင်းတွင် ယဲ့ဆွေက စီးပွားဖြစ်ရိုက်ကူးရန်သွားခဲ့သည်။ ရှုတင်မစခင် သူမက အဝတ်လဲခန်းမှာထိုင်ပြီးသူမရဲ့ဖုန်းနဲ့ ကစားနေခဲ့သည်။  ခေါ်ဆိုမှုတစ်ခုရရှိသောအခါ ရှောင်လျို့က အပြင်ထွက်သွားခဲ့သည်။

ခဏအကြာတွင် ရှောင်လျို့က ပန်းစည်းများနှင့်ပြန်လာပြီး သူတို့ကို ယဲ့ဆွေကို ပေးခဲ့သည်။  "ဆွေဆွေ တစ်ယောက်ယောက်က အစ်မကို ပန်းတွေထပ်ပို့တယ်။  လဝက်နီးပါးကြာခဲ့ပြီ။ တစ်ယောက်ယောက်က အစ်မကိုနေ့တိုင်း ပန်းတွေ ဘာကြောင့်ပေးတာလဲ?"

 ယဲ့ဆွေက ပန်းများကို ယူကာ ခေါင်းငုံ့စဉ်းစားလိုက်သည်။

 ပန်းများစတင်ပို့လာသည်မှာ လဝက်ခန့်ရှိပြီ။  တစ်ယောက်ယောက်က သူမကို နေ့တိုင်းပန်းစည်းတွေလာပို့လိမ့်မည်။ ၎င်းတို့သည်လှပပြီး ထုပ်ပိုးမှုသည်လည်း အလွန်အဆင့်မြင့်သည်။  သူမသည် နေ့တိုင်းမတူညီသောပန်းမျိုးစုံကို လက်ခံရရှိလိမ့်မည်။

 တစ်ခုတည်းသော ဆင်တူချက်မှာ ပေးပို့သူသည်သူ၏နာမည်ကို ထုတ်ဖော်ပြောကြားခဲ့ခြင်း မရှိပေ။  ပန်းစည်းတွင် နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ကတ်ပြားငယ်တစ်ခုသာပါ၀င်သည်။

 ၎င်းသည်လှပသော မစ္စယဲ့ဆွေ အတွက်ဟုရေးထားသည်။

 တနေ့ပြီးတနေ့၊ အမြဲတမ်းဒီလိုပဲ။  အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ယဲ့ဆွေလည်း လက်ရေးနှင့်ရင်းနှီးလာသည်။

 ယနေ့အမည်မဖော်လိုသူ ပေးပို့သူသည် ရှန်ပိန်ရောင်နှင်းဆီပန်းများကို ပေးခဲ့ပြီးသူတို့တစ်ခုချင်းစီက ဖူးပွင့်ကာလှပနေသည်။

 ရှောင်လျို့က သူမပါးစပ်ကို ဖွင့်လိုက်ပြီးသူမ၏သံသယများကို ထုတ်ဖော်ပြောကြားခဲ့သည်။ "ဆွေဆွေ ဒီပန်းတွေကို ဘယ်သူပို့ပေးတာလဲ? ညီမတော့  ယောကျာ်းလေး ပရိတ်သတ် တစ်ယောက်ဖြစ်မယ်လို့ထင်တယ် "

 ရှောင်လျို့မှာ ကြီးမားတဲ့ စိတ်ကူးစိတ်သန်းတစ်ခုရှိသည်။  “ ဒါမှမဟုတ် ဖြစ်နိုင်တာက ဒါကယောကျာ်းလေးပရိသတ်တစ်ယောက်ပဲမဟုတ်ဘူး။ ပန်းပေးပို့သူက အောင်မြင်တဲ့ လူတစ်ယောက်ဖြစ်ရမယ်။ သူက မင်းကိုလိုက်ချင်ပေမဲ့ သူက တိုက်ရိုက် မပြောရဲဘူး ”

 ယဲ့ဆွေက ရှောင်လျို့ရဲ့ စိတ်ကူးကို ကြားတော့ အပြုံးနှင့်ပြောခဲ့သည်။ " ဒါက ပရိသတ်တွေဆီက ဖြစ်ရမယ်။  သိပ်အများကြီးမတွေးပါနဲ့ "

 ရှောင်လျို့က သူမရဲ့ကိစ္စတွေ လုပ်ဖို့ထွက်သွားသောအခါ ယဲ့ဆွေက ပန်းများကို မှန်တင်ခုံပေါ်တွင် တင်လိုက်ပြီး သူမခေါင်း ငုံ့ကာဖုန်းဖြင့် ကစားနေခဲ့သည်။

 အဝတ်လဲခန်း တံခါးပွင့်သွားပြီး လူတစ်ယောက်ဝင်လာသည်။ အဲဒါက ချန်းယွီပဲ။ ချန်းယွီက ယဲ့ဆွေကို ကြည့်ပြီးမှန်တင်ခုံပေါ်က ပန်းပွင့်များကိုကြည့်လိုက်ကာ လမ်းလျှောက်လာသည်။

 ချန်းယွီက ယဲ့ဆွေရဲ့ ကျောဘက်ကို လျှောက်သွားသော်လည်း သူသတိမပြုမိပေ။ သူမက သူမဖုန်းကိုသာကြည့်နေသည်။ ချန်းယွီက တိုးတိုးလေးခေါ်လာသည်။  "ယဲ့ဆွေ"

 ယဲ့ဆွေက ရုတ်တရက် ပေါ်လာသော အသံကြောင့် လန့်သွားသည်။  သူမက ဖုန်းကိုစားပွဲပေါ် ပစ်ချလိုက်ပြီး သူမလက်ကို ဘေးသို့ရွှေ့လိုက်မိကာ ပန်းများကို ကြမ်းပြင်ပေါ် အမှတ်တမဲ့ ပစ်လိုက်မိသည်။

 ပန်းများက ကြမ်းပြင်ပေါ်ကျသွားပြီး ၎င်းအတွင်းမှကတ်သည်လည်း ပြုတ်ကျသွားသည်။

 ယဲ့ဆွေ ကောက်ယူမည့်အချိန်၌ သွယ်လျသောလက်တစ်စုံက ပန်းစည်းဆီသို့ သူမထက် ခြေတစ်လှမ်းပိုမြန်သွားသည်။

 ချန်းယွီက ပန်းနှင့်ကဒ်ကို ကောက်ယူလိုက်သည်။  သူကသူ့လက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး ယဲ့ဆွေကို လေးနက်သောအကြည့်ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။

 ချန်းယွီရဲ့ နှုတ်ခမ်းထောင့်က အနည်းငယ် တက်လာသည်။  သူက သူ့လက်ကို ရှေ့သို့ရွှေ့လိုက်ပြီး ပန်းများကို ယဲ့ဆွေထံ ပေးအပ်လိုက်ပြီး "မင်းရဲ့ပန်းတွေ" ဟုပြောခဲ့သည်။

 ချန်းယွီက သူ့လက်တစ်ဖက်က ကတ်ပြားကို ယဲ့ဆွေဆီ ပေးခဲ့သည်။  "ပြီးတော့ မင်းရဲ့ကဒ်"

 ယဲ့ဆွေက ပန်းနှင့် ကဒ်ကိုယူလိုက်သည်။  "ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။"

 သူမနဲ့ချန်းယွီတို့က ဤခရီးစဉ်အတွင်း အမြဲတွေ့ဆုံခဲ့သည်မှာ မတော်တဆဖြစ်ခဲ့သည်။  အကယ်၍ သူသာအနားမှာရှိခဲ့ရင် သူမကိုနှုတ်ဆက်လိမ့်မည်။

 ဤအရာများသည် မတော်တဆမှုကြောင့် အမှန်တကယ် ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာလား?

 ချန်းယွီက မေးလာသည်။  "မင်းက ဒီပန်းတွေ ကြိုက်တာလား? "

 ယဲ့ဆွေ ခေါင်းကိုမော့လိုက်ချိန် ချန်းယွီရဲ့အကြည့်ကိုတွေ့လိုက်သည်။  အတိတ်က သူ့ရဲ့တည်ငြိမ်တဲ့မျက်လုံးတွေက ဒီအချိန်မှာမတူညီတဲ့ခံစားချက်တစ်ခုကို ထိန်းထားပုံရသည်။

 သူကပန်းပွင့်များ၏ အကဲဖြတ်ခြင်းကို ဂရုပြုနေပုံရသည်။

 အဲဒါဘာကြောင့်လဲ? သူတို့သည် သူငယ်ချင်းများသာဖြစ်ခဲ့သည်။

 ယဲ့ဆွေက ထူးဆန်းစွာ ခံစားလိုက်ရပြီး ရှောင်လျို့ရဲ့ စကားများက သူမစိတ်ထဲပေါ်လာသည်။  သူမသည် နေ့တိုင်း သူမ၏ပန်းများကို ပေးခဲ့သည်ဟု သူမကပြောခဲ့သည်။  တစ်ယောက်ယောက်က သူမကိုချစ်ခဲ့တာဖြစ်နိုင်သည်။

 မတော်တဆမှုများစွာရှိခဲ့ပြီး သူမပေးပို့သူ၏ရည်ရွယ်ချက်ကို သံသယမှ လွဲ၍ ရွေးချယ်စရာမရှိချေ။

 ချန်းယွီကို ကြည့်လိုက်ပြီး ယဲ့ဆွေက သူမ၏ခံစားချက်များကိုတည်ငြိမ်စေသည်။ "ရှင် ကျွန်မကြည့်ဖို့စာလုံးအနည်းငယ်ရေးနိုင်မလား?  " သူမက အချက်တစ်ချက်ကို အတည်ပြုရန်သာ လိုအပ်သည်။

 ကဒ်များပေါ်ရှိလက်ရေးသည် ချန်းယွီ၏ လက်ရေးနှင့်တူညီလားဆိုတာ သူမကြည့်ချင်သည်။

 ချန်းယွီက မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။  သူက ယဲ့ဆွေရဲ့  ရည်ရွယ်ချက်ကို အနည်းငယ်ခန့်မှန်းမိသည်။  ဒါက မကောင်းတဲ့ အကြံတစ်ခုတော့ မဟုတ်ဘူး။  အဲဒီအစား သူ့နှလုံးသားက လုံးဝသက်သာသွားပြီ။

 သူ့အသံက ငြိမ်သက်သွားသည်။  "မင်း ငါ့ကို ဘာရေးစေချင်လဲ?  "

 ယဲ့ဆွေက ခဏလောက် စဉ်းစားလိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ "ရှင် စာလုံးအနည်းငယ်ရေးနိုင်တယ်။ ရှင်ရေးချင်တဲ့ဟာ "   စကားလုံးတစ်လုံးသာ ရှိခဲ့ရင်တောင် သူမရဲ့သံသယကို အတည်ပြုနိုင်သည်။

 ချန်းယွီက ဘောပင်နဲ့ ရေးရန် အစီအစဉ်မရှိသလို မလှုပ်ချေ။  ထိုအစား သူကမျက်ဝန်းနက်များနှင့် ယဲ့ဆွေကို ငေးကြည့်နေ၏။  "မင်း ဘာကြည့်ချင်တာလဲ မသိဘူး"

 ယဲ့ဆွေ - "ဒါက ရှင့်အပေါ်မှာပဲ မူတည်တယ်"

 ချန်းယွီက သာမန်လိုဘဲ ပြောခဲ့သည်။   "ယဲ့ဆွေ မင်းဘာကြည့်ချင်လဲ? ငါမင်းကိုစာရေးပြမယ် "

 ချန်းယွီက ယဲ့ဆွေကိုကြည့်ပြီး လက်ကိုမြှောက်ကာ သူ့လက်ဖဝါးကို ဖြန့်လိုက်သည်။  ဗလာဖြစ်နေသည်။  သူရယ်လိုက်သည်။ "မင်း ငါ့ကို စက္ကူနဲ့ ဘောပင်မပေးရင် ငါဘယ်လိုရေးရမလဲ? "

 သူမလှည့်မကြည့်မီ ယဲ့ဆွေက ထိုအကြောင်းကိုစဉ်းစားလိုက်သည်။ သူမက စက္ကူနဲ့ဘောပင်ကို ရှာချင်သည်။  "ခဏလေးစောင့် "

 သူမစားပွဲဆီလျှောက်သွားချိန် စာရွက်တစ်ရွက်နှင့်ဘောပင်တစ်ချောင်းကိုတွေ့လိုက်ရသည်။  ထို့နောက် ယဲ့ဆွေက စားပွဲပေါ်မှာ တင်လိုက်သည်။  “ ရှင် စာစရေးလို့ရပြီ”

 ယဲ့ဆွေက ချန်းယွီအတွက် နေရာပေးလိုက်သည်။  သူကပထမအဆင့်အနေနဲ့ဘောပင်ကို ကောက်ယူလိုက်ပြီးစက္ကူကိုဖြန့်လိုက်သည်။

 ချန်းယွီက စာမရေးခင် သူက စားပွဲပေါ်က ကဒ်ကို ကြည့်လိုက်သည်။  သူက အဓိပ္ပာယ်ရှိတဲ့ လေသံနဲ့ ပြောလာသည်။ “ ငါရေးတဲ့အရာက မင်းကျေနပ်လိမ့်မယ်လို့မျှော်လင့်ပါတယ် ”

 ချန်းယွီက အောက်သို့ငုံ့လိုက်ပြီး စက္ကူဖြူကို တို့ထိလိုက်သည်။  အနက်ရောင်လက်ရေးက ဖြည်းဖြည်းချင်းဖွင့်လိုက်သောအခါ စက္ကူပေါ်တွင် လေဖြတ်သန်းခြင်းများပေါ်လာသည်။ အလင်းရောင်က စက္ကူပေါ်တွင် ကျသွားပြီးစကားလုံးများကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိစေသည်။

 "လှပသော မစ္စယဲ့ဆွေ အတွက်"

 ၎င်းကကတ်ပေါ်ရှိ အတိအကျ စာကြောင်းဖြစ်ပြီးလက်ရေးသည်လည်းတူသည်။  ဘောပင်ထိပ်ဖျားသည်စက္ကူတစ်လျှောက် စီးဆင်းသွားပြီး ပြတ်သားပြီးပြည့်စုံသော စကားများ ကျန်ခဲ့သည်။

 သူမ၏သံသယများကို အတည်ပြုပြီးမှ ယဲ့ဆွေက စိတ်ထဲတွင် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။  "တကယ့်ကို ရှင်ပဲ "  ဤလတွင် သူမကိုပန်းများ ပေးပို့သူမှာ ချန်းယွီ ဖြစ်သည်။

 ချန်းယွီ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။  သူက မှန်တင်ခုံကို မှီပြီး သူမ သူ့ကို မကြည့်ဘဲ ရှောင်နိုင်ခဲ့တာကို ဝန်ခံလိုက်သည်။ "အဲ့ဒါ ငါပါ"

 ယဲ့ဆွေက မေးခဲ့သည်။  "ရှင်က ကျွန်မကို ဘာလို့ပန်းတွေနေ့တိုင်းပို့နေတာလဲ? "

 ချန်းယွီက ခဏလောက် စကားမပြောလာဘူး။ ယဲ့ဆွေ  မျက်နှာထက်၌ သူ၏မျက်လုံးများကပြန့်သွားပြီး သူကပြောခဲ့သည်။ "မင်းတစ်စုံတစ်ယောက်ကို ကြိုက်တယ်ဆိုရင် သူ့နောက်ကို လိုက်လို့ရတယ်။ ကိုယ်ထင်တာတော့ ဖုံးကွယ်ဖို့ ဘာမှမရှိဘူးလို့ထင်တယ် ”

 ထို့နောက်သူ့အသံက နည်းနည်းနိမ့်သွားသည်။  "ငါ့ရဲ့အပြုအမူက ရိုင်းပျခဲ့ရင် ငါတောင်းပန်ပါတယ်"

 ယဲ့ဆွေက စက္ကန့်အနည်းငယ်မျှ ရပ်တန့်သွားပြီး ချန်းယွီ ကိုကြည့်ကာ ပြောခဲ့သည်။ "ကျွန်မ တောင်းပန်ပါတယ်၊ ကျွန်မကြိုက်တဲ့သူတစ်ယောက်ရှိနေပြီ"

 ချန်းယွီ အပြုံးက အနည်းငယ် တင်းမာလာပြီး သူ့လေသံသည်လည်း နှေးသွားသည်။  “ ငါဘယ်သူလဲလို့ မေးဖို့ လွတ်လပ်ခွင့်ကို ယူလို့ရမလား? ”

 ယဲ့ဆွေ စိတ်ထဲတွင် ချန်ရှု့၏ မျက်နှာက တောက်ပလာပြီးမသိစိတ်က ပြုံးလိုက်သည်။ “ သူဘယ်သူလဲဆိုတာကျွန်မပြောလို့မရဘူး။ သူက အရမ်းတော်တဲ့လူတစ်ယောက်ပဲလို့ ပြောနိုင်တယ် ”

 ယဲ့ဆွေ မျက်လုံးများက သူမအလေးထားသည့်အတိုင်းကြည်လင်တောက်ပနေသည်။ "ကျွန်မဘ၀မှာ အဲ့ဒီလိုလူတစ်ယောက်ကို ဘယ်တော့မှ ထပ်တွေ့ရတော့မှာ မဟုတ်ဘူး"

  သူမသူ့အားဖော်ပြနေတဲ့အခါမှာ ယဲ့ဆွေ အလွန်ပျော်ရွှင်နေတယ်ဆိုတာကို ချန်းယွီပြောပြနိုင်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ကြားဘယ်သူကမှ ဝင်မစွက်ဖက်နိုင်ပုံရသည်။

 သူနည်းနည်းတော့ ဝမ်းနည်းသွားသည်။  ချန်းယွီက ယဲ့ဆွေကို  လိုက်ဖို့စီစဉ်ခဲ့သော်လည်း သနားစရာကောင်းသည်မှာ ၎င်းမစခင်ကတည်းကပင် သူ၏လိုက်ရှာမှုမှာပြီးဆုံးသွားခဲ့သည်။

 ချန်းယွီပြုံးလိုက်သည်။ “ဒါဆို ငါမင်းကို ဆုမွန်ကောင်းတောင်းပေးပါ့မယ် ”

 သူက သူ့ပုံမှန် ပွင့်လင်းသော စိတ်နှင့်လွတ်လပ်သောစိတ်ထားအသွင်အပြင်သို့ ပြန်လာခဲ့သည်။  "ယဲ့ဆွေ မင်းကငါပထမဆုံးကြိုက်မိတဲ့လူပဲ။ ငါ ဒီလို ရှုံးနိမ့်ရလိမ့်မယ်လို့ မမျှော်လင့်ခဲ့ဘူး "

 "အိုး၊ ငါနည်းနည်းတော့ ဝမ်းနည်းမိတယ်"

 ယဲ့ဆွေက ချန်းယွီကို နှစ်သိမ့်ခဲ့သည်။ “ ရှင်ကအရမ်းထူးချွန်ပါတယ်။ ရှင်ပိုကောင်းတဲ့ သူတစ်ယောက်ကိုသေချာပေါက် တွေ့လိမ့်မယ် ”

 ချန်းယွီက ယဲ့ဆွေကိုကြည့်ပြီး စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာတိတ်ဆိတ်သွားသည်။

 ခဏအကြာမှာ သူကပါးစပ်ကို ဖွင့်လိုက်ပြီး သူ့အသံကနူးညံ့စွာပြောခဲ့သည်။ "အဲဒါက ကွဲပြားလိမ့်မယ်"

 ယဲ့ဆွေက သူ့စကားတွေကို မကြားလိုက်ဘူး။ ဒါကြောင့်သူမက ထပ်မေးခဲ့သည်။ "ရှင် ဘာပြောလိုက်တာလဲ? "

 ချန်းယွီက ခေါင်းကိုမော့ကာ ပြုံးပြလိုက်ပြီး အစောက ဝမ်းနည်းမှုတွေကို ချက်ချင်း ဖုံးကွယ်လိုက်သည်။  "ငါပြောတာက ငါဒီပန်းတွေကိုယူသွားမယ်၊ မင်းရဲ့အလုပ်ကို ငါမတားတော့ဘူး"

 ယဲ့ဆွေက ချန်းယွီ ၏အတွေးများကိုနည်းနည်းလေးမှစိတ်ကူးမရှိခဲ့ပါ။  "ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

ချန်းယွီက ပန်းများကို ယူပြီး ချက်ချင်း ထွက်သွားသည်။ ယဲ့ဆွေ အသံက သူ့နောက်မှ ထွက်ပေါ်လာသော်လည်း သူခေါင်းမလှည့်ခဲ့ပေ။ သူက လက်ဝှေ့ယမ်းပြီးသာ ပြောခဲ့သည်။ “ရပါတယ်”

 ထိုနောက် ယဲ့ဆွေလည်း ထွက်ခွာသွားသည်။  ဒီမှာဘာဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာ ဘယ်သူမှ သိမှာမဟုတ်ဘူး။

 သဘာဝလွန်ပြပွဲကို တုန့်ပြန်မှုက ထူးချွန်ခဲ့သည်။  ဒါတောင် ဒါရိုက်တာစွင်းက အရမ်းတောင်းဆိုနေပြီး သူကအောင်မြင်မှုတွေကို အမြဲရှာဖွေခဲ့သည်။

 နောက်အပိုင်းတွင် ဒါရိုက်တာစွင်းက ရှကျုံး နန်းတော်ပြတိုက် ဥက္ကဋ္ဌအားတွေ့ပြီး ထိုနေရာတွင် ရိုက်ကူးဖို့ လျှောက်ထားခဲ့သည်။

 ပြတိုက်တာဝန်ခံရှက သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူတစ်ယောက်ဖြစ်သော်လည်း အင်တာနက်မှလူငယ်များအကြောင်းကို သူအများကြီးသိသည်။ သူလည်းအမာခံပရိသတ်တစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့သည်။

 ရှကျုံး နန်းတော်၌ ယခင်ရှိုးများအတွင်း မည်သည့်အဖွဲ့ကမျှ ရိုက်ကူးရေးမလုပ်နိုင်ခဲ့ပေ။  သို့သော် ယနေ့ခေတ်တွင် ဥက္ကဌရှက မှတ်တမ်းရုပ်ရှင်တစ်ခုကို ရိုက်ကူးရန်စဉ်းစားနေပြီး ဤရှိုးသည် လူသိများသောရှိုးကောင်းတစ်ခုဖြစ်လိမ့်မည်။

 ပါတီနှစ်ခုက ဆွေးနွေးပြီး အဟောင်းများ သို့မဟုတ် မပြုပြင်ရသေးသည့် မလုံခြုံသောအချက်များကို ပယ်ချပြီးနောက် မည်သည့်အစီအစဉ်တွင်မျှ မပြဖူးသောနန်းတော်နေရာအနည်းငယ်ကို ဖွင့်ဖို့ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြသည်။

 ရှကျုံး နန်းတော်ပြတိုက်မှတရားဝင် ဝေ့ပေါ် အကောင့်သည် ပရိုမိုးရှင်းတစ်ခုကိုလည်း ထုတ်ပြန်ခဲ့သည်။  "အဲဒီညက တစ်ယောက်ယောက်ရှိနေတယ်"

 အောက်တွင် ဧရာမနန်းတော်၌ ရပ်နေသော စွဲမက်ဖွယ်အိုင်ဒေါတစ်ယောက်၏ ပိုစတာသည် သူတို့၏လက်၌ ဆီမီးခွက်ကို ကိုင်ထားသည်။

 "ဒါဘာလဲ?! ရှကျုံး နန်းတော်ပြတိုက်က ညဘက်ဖွင့်တာလား? လက်မှတ်ဘယ်လိုရလဲ?  "

 “ အပေါ်ထပ် (မူရင်းပိုစတာ)၊ မင်းတကယ်ကို အရမ်းတွေးနေတာပဲ။ ပြန်သွားပြီး ရေမိုးချိုး၊ ပြီးရင် အိပ်လိုက်ရုံဘဲ။  ဒီ ဝေ့ပေါနဲ့ပိုစတာက ရှိုးပွဲရဲ့ နောက်ဇာတ်လမ်းတွဲပုံစံနဲ့က လိုက်ဖက်တယ်။  'ကမ္ဘာပေါ်မှာ တကယ်သရဲတွေရှိလား?' အုပ်စုက ရှကျုံးနန်းတော်ကို သွားနေတယ်ထင်တယ် "

 သိပ်မကြာခင်မှာပဲရှိုးရဲ့အဖွဲ့က ရှကျုံး နန်းတော်ပြတိုက်တာဝန်ရှိသူရဲ့ ဝေ့ပေါ်ကိုပြန်တင်ပြီး ရှိုးကိုကြေငြာခဲ့သည်။

 ဧည့်သည်များနှင့် အင်တာနက်သုံးစွဲသူများက နောက်နှစ်ပေါင်းများစွာအတွင်း သမိုင်းကြောင်းရာရှိသည့် ရှကျုံး နန်းတော်ပြတိုက်၌ ကျင်းပလိမ့်မည်ကို တစ်ချိန်တည်းသိရှိခဲ့သည်။ ဒီသတင်းထွက်လာတဲ့အခါ လူတိုင်းအံ့သြသွားကြသည်။

 ရှေးခေတ် လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သော နေရာများတွင်လျှို့ဝှက်ချက်များ အမြဲရှိခဲ့သည်။ ရှကျုံး နန်းတော်ပြတိုက်ကို ညဘက်မှာ တစ်ခါမှမဖွင့်ဖူးဘူး။ မွန်းလွဲပိုင်းရောက်သည်နှင့် ၎င်းကိုရှင်းလင်းသွားမည်ဖြစ်ပြီး နေဝင်ပြီးနောက် ခရီးသွားများက ဤနေရာတွင် မနေနိုင်ပါ။

 လူအချို့က သူတို့က သရဲတစ္ဆေတွေကို မြင်ဖူးသည်။ တချို့က ပျောက်သွားသည်။ နံရံကို ဖြတ်သွားတဲ့တစ္ဆေတွေကိုတွေ့ခဲ့သည်။ တစ်ချို့က အားနည်းတဲ့ဇာတ်ကောင်တွေက ရှကျုံး နန်းတော်ပြတိုက်ကိုမသွားနိုင်ဘူးလို့ပြောခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် ဒါတွေက ကောလဟာလတွေပဲ။

 ကြေငြာကတည်းက အင်တာနက်သုံးစွဲသူတွေက ဒါကိုမျှော်လင့်နေကြသည်။ နောက်ဆုံးတွင် စောင့်ဆိုင်းမှုပြီးဆုံးသွားပြီး ထိုအပိုင်းကို ထုတ်လွှင့်ခဲ့သည်။

 တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုအစတွင် ကြည့်ရှုသူဦးရေသည်ယခင်စံချိန်ကိုချိုးခဲ့သည်။ ပုံမှန်အားဖြင့်စိတ်အားထက်သန်သော ပရိသတ်များက ဖမ်းယူရုံတင်မကဘဲ ရှကျုံး နန်းတော် ပရိတ်သတ်များကိုလည်း ဆွဲဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။

 [အဟဲ၊ ငါတို့မစရသေးဘူး၊ ဒါပေမယ့် ငါအရမ်းကြောက်နေပြီ။ ငါကြောက်စရာ ကောလဟာလတွေအရမ်းများတဲ့ ရှကျုံး နန်းတော်ပြတိုက်ကို သွားတော့မယ်။ ]

 [ရှကျုံး နန်းတော်ပြတိုက်က ရှိုးပွဲတွင်နှစ်ပေါင်းများစွာရှိနေခဲ့ပြီး မကောင်းသော အတွေ့အကြုံများ မကြုံဖူးသော ၀န်ထမ်းများစွာရှိတယ်။ အတင်းပြောစကားတွေကိုနားမထောင်တာကောင်းလား?]

 နန်းတော်တံခါး အပြင်ဘက်တွင် ဧည့်သည်များက တစ်စစီ စုရုံးလာသည်။  သူတို့က ပျော်ရွှင်စွာ စကားစမြည်ပြောပြီး အွန်လိုင်း ကောလဟာလတွေကြောင့် မထိခိုက်ခဲ့ဘူး။  အမျိုးသမီး ဧည့်သည်များသည် လုံလောက်စွာရဲရင့်လာပြီး ကျင်းကွမ်း တစ်ဦးသာလျှင်ကျက်သရေဆောင်ခဲ့သည်။

 ယဲ့ဆွေက စုန့်ပိုင် ကျောင်းလွယ်အိတ်တစ်လုံးသယ်လာသည်ကိုမြင်သည်။  "မင်းအိမ်စာတွေ ထပ်ယူခဲ့တာလား?"

 စုန့်ပိုင်က ခေါင်းကိုခါလိုက်သည်။  “ ဒီနေ့ကျောင်းကအပိုသင်ခန်းစာတစ်ခုစီစဉ်ပေးတဲ့အတွက် ညီမဒီကိုတိုက်ရိုက်လာခဲ့တာ။ သမိုင်းစာအုပ်ကို စားပွဲအောက်မှာထားခဲ့ဖို့ ညီမမေ့သွားတယ်"

 စုန့်ပိုင်က သူမသမိုင်းစာအုပ်ကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး ရှကျုံး မင်းဆက်ရဲ့စာမျက်နှာကို လှန်ပြီး ယဲ့ဆွေကိုပြလိုက်သည်။

 "ရှောင်ပိုင် မင်းစာအုပ်ယူလာခဲ့တယ်ပေါ့။ ငါလည်း ဒီလိုပဲ"  ကျောက်ဟွေ့က သူမလွယ်အိတ်ထဲမှ စာအုပ်အဟောင်းတစ်အုပ်ကို ထုတ်လိုက်သည်။  အဖုံးသည်တွန့်သွားပြီး ၎င်းတွင်ပါရှိသောစာလုံးအချို့ကို 'ရှေးကပုံပြင်များ' ဟု မသိမသာမြင်နိုင်သည်။

 ယဲ့ဆွေက "မင်းဒီစာအုပ်ကိုဘယ်မှာ ၀ယ်တာလဲ? " လို့မေးလိုက်သည်။

 ကျောက်ဟွေ့က ပြုံးလိုက်သည်။  “ ရှုတင်မစခင်လမ်းဘေးဈေးဆိုင်တစ်ခုမှာ တွေ့ခဲ့တာ။ ဈေးဆိုင်ပိုင်ရှင်ကဘယ်သူမှ မ၀ယ်ဘူးလို့ ပြောတယ်၊ ဒါကြောင့် သူကငါ့ကိုပေးခဲ့တာ"

 ရိုက်ကွင်းနေရာက ဧည့်သည်များ - "..."

ပရိသတ်တွေက ရယ်ကြသည်။ ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်သောလေထုက ချက်ချင်း မှေးမှိန်သွားသည်။  ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ ဧည့်သည်တွေက သတ္တိရှိခဲ့သည်။  ဒီလိုမှမဟုတ်ရင် အင်တာနက် သုံးစွဲသူတွေတောင် သူတို့အတွက် စိတ်ပူရလိမ့်မည်။

 “ ဒီရှိုးက စိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းတယ်။ အရင်အပိုင်းက ပဒေသရာဇ်အယူသီးမှုတွေကို ဖောက်ထွင်းဖို့ အကြောင်းပဲ။  ဒီအပိုင်းမှာ စတားအုပ်စုတစ်စုက ရှကျုံး နန်းတော်မှာ သမိုင်းစာအုပ်တစ်အုပ်ကို စတင်ဖတ်ခဲ့တယ်။"

 “ ရှေးက ပုံပြင်တိုလေးတွေက ဘာလဲ? အဲဒါကိုလမ်းဘေးဆိုင်ကနေဝယ်ခဲ့တာ။ လူတိုင်း၊ ကျေးဇူးပြု၍ အလေးအနက်မထားပါနဲ့။  ဤစာအုပ်အဖုံးက ပထမတစ်ချက်အနေနဲ့ စိတ်မချရဘူး။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်မခြောက်ပါနဲ့ "

 “ စိတ်မပူပါနဲ့။ ဆရာမကြီးကျူး ဒီအပိုင်းမှာ ပြန်လာပြီ။  ငါတို့ရဲ့နတ်ဘုရားမယဲ့လည်းဒီမှာရှိတယ်။ မည်သည့်မိစ္ဆာနှင့်သရဲမဆို သူတို့အရောင်အမှန်ကို ပြလိမ့်မယ် ”

 လူတိုင်းထင်မြင်ယူဆချက်နဲ့ ဆန့်ကျင်ပြီး ယဲ့ဆွေရဲ့ ပထမဆုံးခံစားချက်က ရှကျုံး နန်းတော်ကို ရောက်နေတာကို သူမကြားရသောအခါ ကြောက်ရွံ့ခြင်း မဟုတ်ဘဲ စိတ်လှုပ်ရှားခြင်းဖြစ်သည်။

 သူမက ရှကျုံး မင်းဆက်နှင့် အကျွမ်းတဝင်ရှိခဲ့ပြီးယခင်နှစ်ကြိမ်က သူမခံစားခဲ့ရသည်။

 ဒီရှိုးပွဲစီမံခန့်ခွဲမှုက သူတို့က ဒီတခါလူသိရှင်ကြားပြသလို့မရတဲ့ နေရာအချို့ကို သွားမယ်လို့ပြောခဲ့သည်။ ယဲ့ဆွေက အမှန်တရားကို ရှာဖွေဖို့ ဤအခွင့်အလမ်းကို ယူခဲ့သည်။

 ဧည့်သည်များက မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး ယဲ့ဆွေက မေးလိုက်သည်။  "ဥက္ကဌရှ ကျွန်မတို့ ဘယ်အချိန်ဝင်လို့ရလဲ?"

 ဥက္ကဌရှက တစ်နေရာမှ မီးအိမ်ကို ယူခဲ့သည်။  "ငါအားလုံးကို အထဲခေါ်သွားပေးမယ်"

 “ ပိုစတာပေါ်မှာ မီးအိမ်နဲ့ကောင်မလေးအကြောင်း တွေးနေတာငါတစ်ယောက်တည်းလား?  ပိုစတာနဲ့ ဥက္ကဌရှ တို့ကရောင်းသူနှင့် ၀ယ်သူများ၏ ရှိုးပွဲသာဖြစ်သည်။

 “ အေးပါ၊ သူတို့က နန်းတော်ထဲကို သွားကြမယ်။  ပတ်ဝန်းကျင်ကို မဖျက်ဆီးပါနဲ့။ ရှကျုံးနန်းတော်ပြတိုက်ကို ငါညဘက်မကြည့်ရသေးဘူး။ ငါ မစောင့်နိုင်တော့ဘူး ”

 ယဲ့ဆွေက သူမရှေ့မှာ ဖွင့်ထားတဲ့ ရှကျုံး နန်းတော်ပြတိုက်ရဲ့တံခါးကို ကြည့်လိုက်သည်။ ညစ်နွမ်းပြီးဖိနှိပ်သောလေက သူမ၏မျက်နှာပေါ်သို့ မှုတ်ထုတ်လိုက်ပြီးသူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးကို ဝန်းရံထားသည်။  သူမကလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။  ဖြစ်နိုင်သည်မှာ သူမသာခံစားခဲ့ရသည်။

 သူတို့၏ရုပ်များသည် နန်းတော်ထဲသို့ ပျောက်ကွယ်သွားပြီး သူတို့နောက်မှတံခါးသည် တဖြည်းဖြည်းပိတ်သွားသည်။

 ဥက္ကဌရှက  မီးအိမ်ကို သယ်ဆောင်လာပြီး အဖွဲ့အား ရှကျုံး နန်းတော်ပြတိုက် တစ်လျှောက်ခေါ်ဆောင်သွားသည်။

 ညဉ့်နက်သည်နှင့် သူတို့၏ ဦးခေါင်းထက်တွင်သစ်တော်သီးပွင့်ကဲ့သို့ အဖြူရောင် လခြမ်းလတစ်ခုရှိခဲ့သည်။  ညသည်မှောင်မိုက်သောည၌ဖုံးလွှမ်း နေ၍ လရောင်သည် မှုန်ဝါးဝါးနှင့် ခွဲခြား၍ မရပါ။

 အေးစက်သောလရောင်က မြေပြင်ပေါ်သို့ ကျဆင်းလာပြီးထိုနေရာ၌ထူးဆန်းသောလေထုကိုထည့်သွင်းလာသည်။

 နန်းတော်နံရံများက ဧည့်သည်များအားအတွင်း၌ ကန့်သတ်ထားသည်။  လမ်းကြောင်းသည်ကျယ်ပြန့်ပြီးရှည်လျားသည်။ ၎င်း၏တည်ကြည်မှုနောက်၌ စိတ်ဓာတ်ကျဆင်းမှုများနှင့် လေးလံသောခြေလှမ်းများရှိခဲ့သည်။

 ရှည်လျားသောနန်းတော်လမ်း၊ အထီးကျန်ဆန်သောလေနှင့်အေးစက်နေတဲ့ မီးအိမ်။

 ညဉ့်နက်လာသည်နှင့်အမျှ သူတို့ကအဆုံးမရှိသောလမ်းအတိုင်းလျှောက်လာခဲ့ကြသည်။

 ထူးဆန်းတာက လမ်းမှာသရဲတွေမရှိဘူး။