Chapter 115
Viewers 7k
Chapters 379

🌍Chapter 115




အနက်ရောင်မျှော်စင်က နယ်မြေဒေသတစ်ခုချင်းမှ ဆွဲသွင်းခံရသော ပထမဆုံးကစားသမားကို တစ်ကမ္ဘာလုံးသို့ ထုတ်လွှင့်ကြေညာပေးလေသည်။ ကစားသမားတစ်ယောက်က  အနက်ရောင်မျှော်စင်ကို ရှင်းလင်းနိုင်ခဲ့လျှင် အခြားကစားသမားများ ဂိမ်းထဲမှ ယာယီထွက်သွားနိုင်၏။ ကမ္ဘာကြီး အွန်လိုင်းပေါ်တက်သွားသည့် နို၀င်ဘာ၁၅ရက်နေ့မှစ၍ အနက်ရောင်မျှော်စင်က ဧရိယာဆယ်ခုတွင် ထုတ်လွှင့်ကြေညာခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။


“တရုတ်၊ ဥရောပ၊ ရုရှား၊ ‌အရှေ့အာရှ၊ အရှေ့တောင်အာရှ၊ တောင်အာရှ၊ အနောက်အာရှ၊အမေရိကန်နဲ့…”


လော့ဖုန်းချန်း နောက်ဆုံးနယ်မြေကို ဆက်ပြောလိုက်သည်။


“လမ်ပန်…ဒီနယ်မြေဆယ်ခုပဲ…”


လွန်ခဲ့သည့်သုံးလမှစ၍ ထိုနယ်မြေဆယ်ခုမှ ကစားသမားများက အနက်ရောင်မျှော်စင်ကို ရှင်းလင်းခဲ့ကြသည်။ အနက်ရောင်မျှော်စင်ပထမထပ်ကို နောက်ဆုံးရှင်းခဲ့သည့်‌နယ်မြေမှာ လမ်ပန်ဖြစ်ပြီး ယင်းမှာလည်း တစ်လ‌ခွဲခန့်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။


အနက်ရောင်မျှော်စင်က ထိုဧရိယာဆယ်ခုကို ထုတ်လွှင့်ကြေညာသည့်အချိန်၌ ထန်မော့ သုံးကြိမ်‌မြောက်ဂိမ်းကစားနေသည့်အတွက် ထိုအကြောင်းအရာကို မသိလိုက်ချေ။ သူ လော့ဖုန်းချန်းကို ကြည့်လိုက်သည်။


“တရုတ်နဲ့ အရှေ့အာရှ၊ ရုရှားနဲ့ ဥရောပ၊ ယူနိုက်တက်စတိတ်စ်နဲ့ အမေရိကန်…သုံးနိုင်ငံကြားဆက်ဆံရေးက တူတူပဲမလား…”


တရုတ်က အရှေ့အာရှတွင် ပါ၀င်ပြီး ယူနိုက်တက်စတိတ်စ်က အမေရိကန်နှင့် ရုရှားတွင် ပါ၀င်ကာ ထိုသုံးနိုင်ငံက ဥရောပတွင် ပါ၀င်သွား၏။ သို့သော်လည်း ထိုသုံးနိုင်ငံက သီးခြားစီ ခွဲထွက်နေကြ၏။ 


ထန်မော့ တွေးလိုက်သည်။


“သုံးနိုင်ငံရဲ့ စီးပွားရေးအခြေအနေ‌တွေက ဆက်စပ်နေတာလား…”


သို့သော်လည်း မကြာမီ သူ ငြင်းဆန်လိုက်၏။


“ရုရှားက ကမ္ဘာ့စီးပွားရေးမှာ တတိယအဆင့်မရှိဘူး…တတိယက ဂျပန်ပဲ…”


ဤကား စီးပွားရေးမျှသာ မဟုတ်ပေ။ မကြာသေးမီ နှစ်များအတွင်း  အမေရိကန်ကို တိုက်ခိုက်ခဲ့သည့် အင်အားကြီးနယ်မြေဖြစ်သည့်ရုရှားက တဖြည်းဖြည်း နစ်မြှုပ်သွားလေသည်။ သို့သော်လည်း သေစေနိုင်လောက်သည့်အာဏာ ရှိနေဆဲဖြစ်သည့်အတွက် ရုရှားကို သီးခြားနယ်မြေအဖြစ် ခွဲခြားခဲ့သည်။ အနက်ရောင်မျှော်စင်အခွဲများက နိုင်ငံများကြား စီးပွားရေး ကွာခြားချက်ကြောင့် မဖြစ်နိုင်သလို နိုင်ငံတစ်ခုချင်းစီ၏ အဆင့်အတန်းကြောင့်လည်း မဖြစ်နိုင်ပေ။


ထန်မော့ ရုတ်တရက် နားလည်သွားပြီး  ဖူ၀မ်သော်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။


ဖူ၀မ်သော်က တစ်ဖက်လူအား တည်ကြည်စွာ ပြန်ကြည့်ခြင်းဖြင့် ထန်မော့၏ထင်ကြေးကို အတည်ပြုပေးလိုက်သည်။


“ကမ္ဘာကြီး အွန်လိုင်းပေါ် မတက်ခင် တကယ်လို့ တတိယကမ္ဘာစစ်သာ စတင်ခဲ့ရင် ဒီသုံးနိုင်ငံက အင်အားအကြီးဆုံးနိုင်ငံ‌တွေ ဖြစ်လိမ့်မယ်…”


ရုရှားကို စီးပွားရေးအဆင့်တွင် ထည့်တွက်၍မရသော်လည်း စစ်အင်အားအရ ရုရှားနှင့်တရုတ်သည် ထိပ်တန်းသုံးနေရာတွင် ပါ၀င်ပြီး ကနေဒါက နံပါတ်နှစ်နေရာတွင် သွားချိတ်လေသည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် ဖြစ်နိုင်ချေအရှိဆုံးမှာ အနက်ရောင်မျှော်စင်၏အဆင့်က နိုင်ငံများ၏စစ်အင်အားပေါ် အခြေခံထားခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ကမ္ဘာကြီးအွန်လိုင်းပေါ် မတက်မီ ၊ ကမ္ဘာစစ်သာဖြစ်ခဲ့လျှင် ထိုသုံးနိုင်ငံက နောက်ဆုံးအနိုင်ရသူများ ဖြစ်နိုင်သည်။


ကမ္ဘာကြီးအွန်လိုင်းပေါ်တက်ပြီးနောက် ထိုသုံးနိုင်ငံမှ ကစားသမားများမှာ သီးခြားပစ်မှတ်များအဖြစ် သတ်မှတ်ခံခဲ့ရသည်။


ဤကား ထင်မြင်ယူဆချက်မျှသာဖြစ်ပြီး သေချာပေါက် မှန်ကန်သည့် အမှန်တရားမဟုတ်ပေ။


ထန်မော့၏အမူအရာ တဖြည်းဖြည်း  တိမ်မြှုပ်သွားသည်။


“အနက်ရောင်မျှော်စင်က လူ့အသိုင်းအဝိုင်းအကြောင်းကို စေ့‌စေ့စပ်စပ် နားလည်တယ်…”


လော့ဖုန်းချန်း ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။


“ဟုတ်တယ်…ယူနိုက်တက်စတိတ်စ်၊ တရုတ်နဲ့ရုရှားတို့ကို သီးခြားစာရင်းပြုစုထားတယ်…ဒါက လက်ရှိအခြေအနေနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာချက်ပဲ…ပေကျင်းက တရုတ်စီရင်စု ၁၊ ရှန်ဟိုင်းက တရုတ်စီရင်စု ၂၊ ကွမ်ကျုံးက တရုတ်စီရင်စု၃ဖြစ်ပြီး ရှန်းကျန်းက တရုတ်စီရင်စု ၄ပဲ… ဒီလို ကိုယ်စားပြုမှုက တရုတ်နိုင်ငံနယ်မြေအခြေအနေကို အရမ်းနားလည်နေတယ်…ဒီနယ်မြေခွဲခြားထားတာက အရေးမကြီးဘူး…အရေးအကြီးဆုံးက…ဗိုလ်မှူးဖူ၊ ထန်မော့ အနက်ရောင်မျှော်စင်က လူသားတွေကို ငါတို့ထင်ထားတာထက် ပိုနားလည်နေတယ်…”


‌ဖူ၀မ်သော်နှင့် လော့ဖုန်းချန်းသည် အနက်ရောင်မျှော်စင်ကို ကမ္ဘာပေါ်ရှိ မည်သည့် နိုင်ငံကမှ ဖန်တီးထားခြင်းမဟုတ်ကြောင်း အတည်ပြုပေးခဲ့သည်။ တရုတ်တွင် ထိုနည်းပညာမရှိသလို ယူနိုက်တက်စတိတ်စ်တွင်လည်း ထိုနည်းပညာမျိုး မရှိပေ။ အနက်ရောင်မျှော်စင် ရုတ်တရက်ပေါ်ပေါက်လာပြီး ခြောက်လအကြာတွင် ကမ္ဘာ့နိုင်ငံအားလုံး ထိုမျှော်စင်ကို လေ့လာရန် ကြိုးစားခဲ့ကြသည်။


 á€™á€ťá€žá€ąá€Źá€şá€…င်ကို လျှို့ဝှက်အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုခုမှ ဖန်တီးထားခြင်းလည်းဖြစ်နိုင်ပေသည်။


သို့သော်လည်း ယူနိုက်တက်စတိတ်စ်၊ တရုတ်နှင့် ဂျပန်ကဲ့သို့သော အင်အားကြီးနိုင်ငံများသည်ပင်  လူသားနည်းပညာစွမ်းအားထက် သာလွန်နေသည့် အနက်ရောင်မျှော်စင်၏နည်းပညာကို နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် မလေ့လာနိုင်ပေ။ ၎င်းကို လူသားအဖွဲ့အစည်းတစ်ခုခုမှ အမှန်တကယ် ဖန်တီးထားခြင်းဖြစ်လျှင် ထိုစွမ်းအားမျိုးဖြင့် သူတို့ လူသားမျိုးနွယ်ကို ဖျက်စီးခဲ့ပြီမှာ ကြာပြီဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ထိုဖြစ်နိုင်ချေက အလွန်နည်းပါး၏။


လော့ဖုန်းချန်း ပြောလိုက်သည်။


“သူက နိုင်ငံတကာအခြေအနေကို သိတယ်…နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံချင်းစီမှာရှိတဲ့ မြို့အဆင့်တွေကို သိတယ်…လူသားတွေရဲ့ ရိုးရာပွဲတော်တွေ၊ ဘာသာရေးပွဲတော်တွေကိုလည်းသိတယ်(ခရစ်စမတ်)...လူသား‌တွေ ဖန်ဆင်းထားတဲ့ တည်ရှိမှုတွေကိုလည်း(ပီနိုကီယို) သိတယ်…ကမ္ဘာကြီး အွန်လိုင်းပေါ် တက်သွားကတည်းမှာ ငါ့မှာ မေးခွန်းတစ်ခုရှိနေတယ်…မေ ၁၅မှာ အနက်ရောင်မျှော်စင် ရုတ်တရက် ပေါ်လာတယ်…နို၀င်ဘာ ၁၅မှာ ကမ္ဘာကြီးအွန်လိုင်းပေါ် တက်သွားကြောင်း ကြေညာခဲ့တယ်…ကြားထဲက ခြောက်လမှာ မလှုပ်ရှားဘဲ ဘာလုပ်နေခဲ့တာလဲ…''


ထန်မော့ ခဏ စဉ်းစားကြည့်လိုက်သည်။


“လူ့လောကအကြောင်း အချက်အလက်တွေ စုဆောင်းနေတာများလား…”


လော့ဖုန်းချန်း ထန်မော့ကို ကြည့်လိုက်သည်။


“ငါလည်း အဲ့လိုတွေးမိတယ်…”


ကမ္ဘာ့မြို့ကြီးများရှိ အနက်ရောင်မျှော်စင်က ခြောက်လခန့် ဘာမှမလုပ်ဘဲ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သည်။ 


အဲ့အချိန်အတွင်း ဘာတွေလုပ်နေခဲ့တာလဲ…နို၀င်ဘာ၁၅ရောက်အောင် စောင့်နေတာဆို ဘာလို့ ခြောက်လကြိုပေါ်လာရတာလဲ…


ကမ္ဘာမြေနှင့်ပတ်သတ်သည့် အချက်အလက်များ စုဆောင်းနေ၍ဖြစ်သည်။ ဤနည်းဖြင့် လူ့အသိုင်းအဝိုင်းကို တိကျစွာ ခွဲခြမ်းနိုင်ပေသည်။


လူသုံးယောက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စိုက်ကြည့်လိုက်ကြပြီး အချိန်အတော်ကြာမှသာ လော့ဖုန်းချန်း ပြုံးကာ ပြောလိုက်သည်။


“ငါတို့ ဒါကို သိနိုင်စရာအကြောင်း‌တော့ မရှိဘူး…အခု ငါတို့ အမြင့်ဆုံးရောက်နေတဲ့အထပ်က ဒုတိယထပ်ပဲ…မျှော်စင်က ခုနစ်ထပ်ရှိတယ်…အခု အရေးကြီးဆုံးက မျှော်စင်မှာ အသက်ရှင်ဖို့နဲ့ တိုက်ခိုက်နိုင်ဖို့ပဲ…ငါလည်း ဒါကို ဘာမှလုပ်လို့မရဘူး…စကားမစပ် မင်း ဘာပြောခဲ့တာ…”


အနက်ရောင်မျှော်စင်က ခြောက်လလုံးလုံး လူ့လောကကို လျှို့ဝှက်စောင့်ကြည့်ခဲ့သည်ကိုသိလိုက်ရသည့်အတွက် ထန်မော့စိတ်ထဲ အဆင်မပြေပေ။ သူ စိတ်မသက်မသာဖြစ်နေ၏။


“ဗိုလ်မှူးဖူရဲ့၀မ်းကွဲက စီရင်စု ၆ကလေ…ခန့်မှန်းချက်တွေအရ တရုတ်ကို သန်မာမှုအရ ပိုင်းခြားထားတာဆိုတော့ စီရင်စု ၆ကဟန်ကျုံးလား…ထျန်းကျင်းလား…ဒါမှမဟုတ် တခြားတစ်နေရာလား…”


လော့ဖုန်းချန်း ပြန်ဖြေလိုက်သည်။


“ပထမနယ်မြေလေးခုနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး သံသယတွေ အဲ့လောက်မများသင့်ဘူး…ဒါပေမဲ့ နောက် မြို့တော်‌‌တော်များများ စံအဆင့်တွေ မရှိလောက်‌တော့ဘူး…”


ဖူ၀မ်‌သော် မေးလိုက်သည်။


“နန်ကျင်းက ဘယ်စီရင်စုလဲ…”


ထန်မော့နှင့် လော့ဖုန်းချန်း လှည့်ကြည့်လိုက်၏။


ဖူ၀မ်သော် တည်ငြိမ်စွာ ပြောလိုက်သည်။


“ကျွန်တော့်ဒုတိယအဒေါ်ရဲ့အမေက နန်ကျင်းမှာ နေတာ…သူ ပိတ်ရက်မှာ သူ့အဖွားအိမ်သွားလည်နေကြ…အဲ့ဒါကြောင့် သူ နန်ကျင်းမှာ ရှိနိုင်တယ်…”


လော့ဖုန်းချန်း ပြောလိုက်သည်။


“နန်ကျင်းက ရှန်ဟိုင်းနဲ့ အရမ်းနီးတယ်…လူ‌တော်တော်များများက သူတို့ရဲ့ အသက်ရှင်နေသေးတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ၊ ဆွေမျိုးတွေကို ရှာဖို့ ရှန်ဟိုင်းရောက်လာကြတယ်…ငါ တိုက်ခိုက်ရေးအဖွဲ့၀င်တွေကို မေးလိုက်မယ်…သူတို့ နန်ကျင်းက ရောက်လာတဲ့ တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ သိနိုင်တယ်…အဲ့လူကိုတွေ့ရင် နန်ကျင်းက ဘယ်စီရင်စုလဲ သိလိမ့်မယ်…”


ဖူ၀မ်သော် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။


ထို့နောက် ထန်မော့က မျှော်စင်တိုက်ခိုက်ရေးတွင် ကြုံတွေ့ခဲ့ရသမျှကို ပြန်ပြောပြလိုက်သည်။ သူ ချန်ရှန်းရှန်း၏ယခင်ထင်မြင်ချက်ကို ပထမဆုံး အတည်ပြုလိုက်သည်။


“တူညီတဲ့ မျှော်စင်တိုက်ခိုက်ရေးဂိမ်းမှာ မတူညီတဲ့ အထပ်တွေရှိတယ်…”


‌ပြောပြီးနောက် ထန်‌မော့ ယင်းကို ဖုံးကွယ်မနေတော့ပေ။


“ကျွန်တော်က အနက်ရောင်မျှော်စင် ဒုတိယထပ်မှာရှိပြီး ကျန်ကစားသမားနှစ်ယောက်ကပထမထပ်မှာ ရှိတယ်…မတူညီတဲ့အထပ်တွေမှာ မတူညီတဲ့ခက်ခဲမှုတွေရှိတယ်…ကျွန်တော်တို့သုံးယောက်ရဲ့ အဓိကတာ၀န်ကတောင် မတူဘူး…”


လော့ဖုန်းချန်းက ထန်မော့ အနက်ရောင်မျှော်စင်ဒုတိယထပ်တွင်ရှိကြောင်း ခန့်မှန်းမိပြီးသားဖြစ်သည့်အတွက် မအံ့ဩ‌ချေ။


“ဒီအချက်ကို မှတ်ထားသင့်တယ်…အဓိကမစ်ရှင်က တူရင်တောင် မင်း အသင်းဖော်တွေကို အပြည့်အ၀ယုံကြည်လို့ မရဘူး…အခု မတူတော့ ကျိန်းသေပေါက် အသင်းဖော်တွေကို ယုံလို့မရဘူး…ငါတို့ ပိုသတိထားဖို့လိုတယ်…အမ်…မင်း ဘာလို့ ငါ့ကို ဒီလိုကြည့်နေတာလဲ…”


ထန်မော့ အကြည့်ပြန်ရုတ်လိုက်ပြီး တည်ငြိမ်စွာ ပြောလိုက်သည်။


“ကျွန်တော်တို့ တကယ် အသင်းဖော်တွေကို ယုံကြည်လို့မရဘူး…ဒီတစ်ခေါက် ကျွန်တော် အရမ်းထူးဆန်းတဲ့အသင်းဖော်တစ်ယောက်နဲ့တွေ့ခဲ့တယ်…”


ထန်မော့ ပြန်တွေးလိုက်၏။


“သူ့စွမ်းရည်တွေက အရမ်းကောင်းတယ်…သူ့စွမ်းရည်က ကျွန်တော့်လောက် မသန်မာပေမဲ့ သူက တိုက်ခိုက်ရေးသမားကောင်းပဲ…ဖူ‌၀မ်သော် ခင်ဗျား သူ့ကို သိလား…သူ့နာမည်က ပိုင်ရို့ယောင်…အရမ်းသန်မာတဲ့အတွက် သူလည်း အထူးတပ်ဖွဲ့၀င်ဖြစ်နိုင်တယ်…”


ဖူ၀မ်သော် ပိုင်ရို့ယောင်၏နာမည်ကို ကြက်ဆင်ဥမှတစ်ဆင့် ကြားဖူးသော်လည်း လူကို မသိပေ။ 


‌ထန်မော့ လော့ဖုန်းချန်းကို ကြည့်လိုက်သည်။


သူ့အထင်မှန်၏။ ဖူ၀မ်သော် သူ့ကို အဖြေပြန်မပေးခဲ့ချေ။


လော့ဖုန်းချန်း တွေးလိုက်သည်။


“ပိုင်ရို့ယောင်ဆို‌တော့ မိန်းမလား…”


ယင်းမှာ အမျိုးသမီးနာမည်ဖြစ်၏။


ထန်မော့ ခေါင်းခါလိုက်သည်။


“ယောကျာ်းလေး…ကလေးမျက်နှာနဲ့…အရပ်တော်တော်ရှည်ပြီး တော်တော်ငယ်မဲ့ပုံပေါ်တယ်…”


လော့ဖုန်းချန်း ဖူ၀မ်သော်ကို ကြည့်လိုက်သည် 


“ဗိုလ်မှူးဖူ စစ်တပ်ထဲမှာ ဒီနာမည်ကြားဖူးလား…”


“မကြားဖူးဘူး…”


“ငါလည်း မသိဘူး…”


ထန်မော့ ထိုအဖြေမျိုးကို ခန့်မှန်းထားပြီးဖြစ်၏။


သုံးယောက်သား စကားစမြည်ပြောနေစဉ် ဂျက်နှင့်လစ်ဇ် ပြန်ရောက်လာ၏။ လော့ဖုန်းချန်း ထန်မော့ထံမှ အချက်အလက်ရရှိပြီးဖြစ်သည့်အတွက် တိုက်ခိုက်ရေးအဖွဲ့၀င်များကို ခေါ်ကာ အစည်း‌အဝေး လုပ်လိုက်၏။ ထန်မော့နှင့်ဖူ၀မ်သော်က အဖွဲ့အစည်း၏အဖွဲ့၀င်များ မဟုတ်ကြသဖြင့် သွားရန် မလိုပေ။ ထန်မော့ အင်္ကျီ ပြန်၀တ်လိုက်ပြီး အိုင်အိုဒင်းဆေးဘူးကို ယူကာ ဆေးပေးခန်းမှ ထွက်လာလိုက်သည်။ 


နှစ်ယောက်သား ထောင့်တစ်နေရာသို့ သွားကာ ဘေးကင်းသည့်လမ်းသို့ ၀င်ပြီး လှေကားပေါ် တက်လိုက်သည်။


ကျယ်၀န်းတိတ်ဆိတ်သော နေရာတွင် ခြေသံများဖြင့်  ပဲ့တင်ထပ်သွား၏။ ထန်မော့ ပတ်‌၀န်းကျင်မှလှုပ်ရှားသံများကို ‌နား‌ထောင်လိုက်ပြီး မည်သူမှမရှိကြောင်း သေချာမှသာ တိုးတိုးပြောလိုက်သည်။


“ကြက်ဆင်ဥရဲ့နောက်ကွယ်က သဘောတရားနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကျွန်တော့်မှာ တခြားထင်မြင်ချက်ရှိသေးတယ်…ကျွန်တော်တို့ ဖိုင်ကိုသိမ်းလိုက်တဲ့အချိန် အချိန်က ရှေ့ဆက်မသွားတော့ဘူး…ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့အသိစိတ်ကတော့ ရှေ့ဆက်သွားနေတုန်းပဲ…ကြက်ဆင်ဥက နောက်လာမဲ့တစ်နာရီအတွင်း ဖြစ်ပျက်နိုင်မဲ့အကြောင်းအရာတွေကို ကျွန်တော်တို့ မှတ်ဉာဏ်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်တာဖြစ်နိုင်တယ်…ဒါပေမဲ့ ဒါက ကျွန်တော်တို့ ဖိုင်ကို မတင်ခင်မှာ အချိန်တွေက ဘာလို့ ရှေ့ဆက်သွားနေတာလဲကို ရှင်းမပြနိုင်ဘူး…”


ဖူ၀မ်သော် ပြောလိုက်သည်။


“ငါတို့နှစ်ယောက်လုံး ဂိမ်းထဲမှာ ရှိနေတုန်းကတစ်ယောက်က ကြက်ဆင်ဥကို သုံးနေသရွေ့ နောက်တစ်ယောက်ရဲ့ကြက်ဆင်ဥက သက်တမ်းကုန်ပြီး cooldownမပြီးမချင်းမသုံးနိုင်တာ မှတ်မိတယ်…”


ထန်မော့ ဖူ၀မ်သော်က အဘယ်ကြောင့် ထိုစကားမျိုး ရုတ်တရက် ပြောရကြောင်း နားလည်ပေသည်။ သူ ပတ်၀န်းကျင်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး သူ့ရှေ့မှ အမျိုးသားကို ကြည့်လိုက်သည်။


“ဟုတ်တယ်…ဒါ့အပြင် တစ်ယောက်က ဖိုင်တင်နေသရွေ့ နောက်တစ်ယောက်ကဖိုင်ကို ဖတ်ဖို့ တွန်းအားပေးခံရပြီး စမှတ်ပြန်ရောက်သွားတယ်…”


ထန်မော့ ဖူ၀မ်သော်ပြောချင်သည့်အဓိပ္ပာယ်ကို နားလည်သွားပြီး ရယ်လိုက်သည်။


“ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လုံး ဂိမ်းထဲမှာ ရှိနေရင် ဒါက တကယ် အားနည်းချက်တစ်ခုပဲ…”


ခက်ခဲမှု တိုးလာရုံသာမက ကြက်ဆင်ဥကိုလည်း တစ်ကြိမ်သာ အသုံးပြုနိုင်ပေသည်။


🪩

Prev Next