MM Story Teller

Chapter 128

Viewers 11k

🌍Chapter 128

လူ၂ဦးသား တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ကြည့်လိုက်မိသည်။

ထန်မော့ ခေါင်းဆောင်း၏အောက်မှ ဖူ၀မ်သော်၏ အမူအယာကိုမမြင်နိုင်သော်လည်း မရယ်မိပဲမနေနိုင်ခဲ့ချေ။

သူက ထိုအလောင်း၃လောင်းကို အရင်ဆုံးတွေ့ခဲ့သူဖြစ်သည်။ ကျန်ကစားသမားများနှင့်မတူပဲ ထန်မော့နှင့်ဖူ၀မ်သော်မှာ အရေးနိမ့်နေသည်ဖြစ်ကာ တစ်မိနစ်ကိုမျှ မဖြုန်းတီးလိုခဲ့ချေ။ အနက်ရောင်မျှော်စင်မှ စုံထောက်များ၏ အထင်သေးမှု ကိုထုတ်ပေးလိုက်စဥ်ကတည်းက ထိုကစားသမားများမှာ မိမိတို့၂ဦးကို နေ့ရောညပါမရပ်မနားရှာဖွေနေခဲ့ကြသည်။

သူတို့လည်းကစားသမားများကို အသည်းအသန်ရှာဖွေခဲ့ကြသော်လည်း ထိုအစား အလောင်း၃လောင်းကိုသာ တွေ့ခဲ့ရသည်။

ထိုအလောင်း၃လောင်းမှာ မှောင်မည်းသောလမ်းကြားလေးထဲ သွေးများပေကျံလျက် ရှိနေခြင်းပင်။ ထို၃ယောက်မှာ အလွန်ဆိုးရွားစွာ သေဆုံးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူတို့၏၀မ်းဗိုက်များမှာ အရှင်လတ်လတ်ဖောက်ခံလိုက်ရပြီး ကိုယ်တွင်းအင်္ဂါများမှာ အင်းဆက်များစားခြင်းကို ခံလိုက်ရပုံပင်။

သူတို့သည် ကစားသမားများအချင်းချင်းထံမှ အသတ်ခံလိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။ အကယ်၍ မြေအောက်လူသားများစားသွားခြင်းဆိုပါက အလောင်းပင်ကျန်မည်မဟုတ်ချေ။

ထို၃လောင်းကိုတွေ့လျှင် ထန်မော့တွင် အကြံတစ်ခုရလာခဲ့သည်။ သူနှင့်ဖူ၀မ်သော်မှာ ထိုအလောင်း၃လောင်းကိုသယ်ပြီး လူအစည်ကားဆုံး မြေအောက်နိုင်ငံ၏ ကျောက်တုံးနံရံတစ်ခုတွင် ချိတ်ဆွဲခဲ့ခြင်းပင်။ ထို့နောက် ကစားသမားများ ၄င်းတို့ကို တွေ့သွားသည်အထိ စောင့်ခဲ့သည်။

သေချာပေါက်ပင် ၅ယောက်အဖွဲ့ကိုတွေ့ခဲ့ရလေသည်။

"ဥာဏ်ကောင်းတဲ့အသင်းကပဲ လမ်းတိုင်းကိုလျှောက်သွားပြီး ခြေရာလက်ရာရှာမှာ... ဒီအသင်းကတော့ ပူးပေါင်းဖို့တန်ပါတယ်... သူတို့အဲဒီအလောင်းတွေကို တွေ့ပြီးတာနဲ့ ခိုး၀င်သူတွေကို သတိကြီးကြီးထားပြီး ပူးပေါင်းဖို့လည်း မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး"

ထန်မော့ကဆိုလိုက်သည်။

"သူတို့တကယ်ပူးပေါင်းဖြစ်ကြမှာမဟုတ်ဘူး အသန်မာဆုံး အသင်း၂သင်းမပူးပေါင်းသ၍ ကျွန်တော်တို့နိုင်ဖို့ ၆၀ရာခိုင်နှုန်းသေချာတယ်"

ဖူ၀မ်သော်ကတုန့်ပြန်လိုက်သည်။

"၇၀ရာခိုင်နှုန်းပါ"

ထန်မော့သူ့အား ထူးဆန်းစွာကြည့်လိုက်သည်။

ထိုထူးဆန်းသော စစ်သည်တော်မှာ နံရံတွင်မှီလျက် ခေါင်းကိုအသာစောင်းထားခဲ့သည်။ သူကမြေကြီးကိုကြည့်နေသည်လား ထန်မော့ကိုကြည့်နေသည်လား မသေချာချေ။

"အဲဒီ၂ယောက်"

သူကတွေးတောနေပုံဖြင့် ဆက်ပြောလာခဲ့သည်။

"သူတို့ အဲဒီ ငတုံး ၂ယောက်ကို ကယ်သွားတယ်လေ"

၀မ်ရင်းကွေ့နှင့် လူအိုကြီးနျောင်တို့မှာ ၅ယောက်အဖွဲ့ထံမှ အကယ်ခံလိုက်ရသည်။

ထန်မော့မှာ တန့်သွားမိပြီးမှ ပြုံးလိုက်မိလေသည်။

"ဟုတ်ယ် ၇၀ရာခိုင်နှုန်းပဲ"

အချိန်များကုန်လွန်သွားလျက် မြေအောက်နိုင်ငံမှာ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သည်။ ထူးဆန်းထွေလာ ဆပ်ကပ်ညပွဲတော်မှာ နီးကပ်လာခဲ့ပြီး အနယ်နယ်အရပ်ရပ်မှာ ပွဲကြည့်သူများမှာ မြို့တော်ဆီရောက်ရှိလာကြလေသည်။

ခွန်အားကြီးမွန်းစတားများမှာလည်း မွန်းစတားနိုင်ငံမှ လှေဖြင့်ရောက်ရှိလာခဲ့ကြသည်။

ထူးဆန်းထွေလာဆပ်ကပ်ပွဲနေ့တွင် မွန်းစတားနိုင်ငံမှ လှေတစ်စင်းရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ လှေမှာ ကမ်းကပ်ပြီးနောက် ပန်းရောင်၀တ်စုံကို၀တ်လျက် ပန်းရောင်ဦးထုပ်ကိုဆောင်းထားသော ဇာထီးကလေးကိုကိုင်ထားသည့် အမျိုးသမီးကြီးတစ်ဦး လှေပေါ်မှ ဆင်းလာခဲ့လေသည်။ သူမက သူမ၏ဇာထီးကလေးကိုဖွင့်လျက် အသာမြှင့်လိုက်လျှင် သူမ၏အစိမ်းရောင်မျက်လုံးများနှင့် ချွန်ထက်နေသော သွားများကိုဖော်ပြထားသော ပါးစပ်အကြီးကြီးပေါ်လာခဲ့သည်။

ဘွားဘွား၀ံပုလွေကြီးက လျှာကိုသပ်လျက် ဆိပ်ကမ်းမှထွက်ခွာသွားခဲ့လေသည်။

မြေအောက်နိုင်ငံကို အေးအေးလူလူ၀င်ရောက်နိုင်သော မွန်းစတားများမှာ အလွန်သန်မာကြ၍ပင်။

ဘွားဘွား၀ံပုလွေကြီး လမ်းတစ်လျှောက်ကို ဖြတ်သန်းလာနေစဥ် သာမာန် မြေအောက်လူသားများမှာ သူမအနားကို မနီးကပ်၀ံ့ကြချေ။

သူမသည် သံဖိနပ်ချုပ်သမားကြီး ကြိုးကြိုးစားစားဖိနပ်ပြင်နေသောဆိုင်ရှေ့မှဖြတ်သွားခဲ့သည်။ သူသည် အနက်ရောင်ဖိနပ်တိုက်ဆေးများကို နံစော်နေသော ဖိနပ်ပေါ်သို့လောင်းချလိုက်ကာ သူမကိုတစ်ချက်မှမကြည့်ချေ။ ထို့နောက်သူမသကြားလုံးဆိုင်ကိုဖြတ်ကျော်လာခဲ့သည်။ ဤသကြားလုံးဆိုင်မှာ ချိုမြိန်သော တုတ်ထိုးချိုချဥ်များကိုပြုလုပ်ရောင်းချလေသည်။ သကြားလုံးလေးများဖြင့် တံခါးပေါ်တွင် Merry Christmasဟု ရေးဆွဲထားလေသည်။

နေ့လည်ခင်းတွင် အစိမ်းရောင်အလင်း၁၅ခုမှာ နေရောင်အောက်တွင်ပေါ်လာခဲ့သည်။

ဘွားဘွား၀ံပုလွေကြီးက ရှေ့သို့ဆက်၍လျှောက်သွားခဲ့သည်။ ထိုအစိမ်းရောင်အလင်း၁၅ခုမှာ မြို့တော်၏ထောင့်ပေါင်းစုံသို့ဖြန့်ကျဲသွားလျှင် ဘွားဘွား၀ံပုလွေကြီးရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူမလျစ်လျူရှူလိုက်ပြီး ပန်းရောင်ထီးကလေးကို ဆောင်းလျက် ရှေ့ဆက်သွားခဲ့လေသည်။

ငှက်ပျောဘုံဆိုင်၏ အခန်းတစ်ခုတွင် ကတုံးပြောင်နှင့်လူတစ်ဦးက သူ့ထံသို့ပျံ၀ဲလာသော အစိမ်းရောင်အလင်းတစ်ခုကို လက်ဆန့်ကာဖမ်းယူလိုက်သည်။ သူက၄င်းကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်လျှင် မြေပုံပေါ်မှ အမှတ်တချို့ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်၊ မွန်းစတားကြီး၏ တည်နေရာကိုမြင်လျှင် သူကခတ္တမျှတန့်သွားပြီးမှ ကြက်သီးထဖွယ်ကောင်းသော အပြုံးကြီးတစ်ခုကို ထုတ်ဖော်လာခဲ့သည်။

"မဝေးဘူးပဲ"

ကောင်ချောလေးတစ်ဦးမှာ ထိုမြေပုံပေါ်မှ အမှတ်ကိုကြည့်လျက် အစိမ်းရောင်အလင်းအား အစိတ်အမွှာမွှာ ထုချေပစ်လိုက်သည်။

"ဒီနေ့တော့ မစ်စတာ Bအသေပဲ"

လူ၄ဦး ငှက်ပျောဘုံဆိုင်မှ သိပ်မဝေးသော မြို့လည်ခေါင်ထံ ပြေးထွက်လာခဲ့ကြသည်။

အနက်ရောင်မျှော်စင်မှာ စုံထောက်များ၏အထင်သေးမှုကို ညနေခင်းတွင် တမင်ရွေးကာ ချပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် ပျင်းရိသော မြေအောက်လူသားများမှာ အိပ်ပျော်နေကြပြီဖြစ်ကာ လမ်းကြားထဲတွင် ကစားသမားများ ဘာပဲလုပ်လုပ် သူတိူ့ဂရုလည်းမစိုက်သလို ထွက်လည်းကြည့်ကြမည်မဟုတ်ချေ။ ဤသည်မှာ သူတို့၏ ဂိမ်းသာဖြစ်ပြီး ကစားသမားတစ်ဦးဦး သေမသွားသ၍ မြေအောက်လူသားများက သူတို့ကို စားရန်ကြိုးစားလာမည်မဟုတ်ချေ။

ကတုံးပြောင်လူက ၀က်၀ံကြီးအဖြစ် မပြောင်းရသေးသောကြောင့် သူ၏အလျင်မှာ လူ၄ယောက်ထဲတွင် အမြန်ဆုံးဖြစ်သည်။ ၁မိနစ်အကြာတွင်သူက ဆင်ခြေဖုံးဧရိယာဆီရောက်လာခဲ့သည်။ သူ၏ရှေ့မှအိမ်များကိုကြည့်လျက် သူ၏မျက်လုံးထဲတွင် အလင်းရောင်တစ်ခုတောက်ပနေခဲ့သည်။

ရုတ်တရက်သူ၏အကြည့်များမှာ ထိုဧရိယာ၏အတွင်းဆုံးမှ အိမ်အိုကြီးထံရောက်ရှိသွားခဲ့သည်။

"ဟိုမှာ"

သူတို့ထိုရပ်ကွက်အတွင်းပြေး၀င်နေစဥ်မှာပင် ဆံပင်တိုတိုနှင့်အမျိုးသမီးမှာ ရင်ထဲမှ တင်းကြပ်လျက် မကောင်းသောခံစားချက်မျိုးရလာခဲ့သည်။ တချိန်တည်းမှာပင် သူမ၏နောက်မှ ပြေး၀င်လာသော တြိဂံသဏ္ဍာန်ဘိုးမရင်းကိုခေါင်းစောင်းလျက် ရှောင်လိုက်သည်။ အနက်ရောင်ဘိုးမရင်းမှာ ဆံပင်ရှည်ရှည်နှင့်အမျိုးသမီး၏ လက်ထဲသို့ပြန်ရောက်သွားခဲ့သည်။ ခိုး၀င်သူ၄ယောက်မှာ ရပ်တန့်သွားလျက် နောက်မှလူကိုလှည့်ကြည့်လိုက်ကြလေသည်။

ထို့နောက်တခြားလမ်းမှ အနက်ရောင်၀တ်လူ၄ဦးမှာ လျင်မြန်စွာ ပြေးလွှားနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူတို့မှာလျှင်မြန်သော်လည်း ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက်၏ အပြင်ဘက်တွင်သာရှိနေဆဲပင်။ ဆံပင်ရှည်အမျိုးသမီးက ခိုး၀င်သူ၄ဦးအား ဆက်မသွားနိုင်စေရန် ဘိုးမရင်းကို ပစ်လျက်တားလိုက်သည်။ ထို၄ယောက်အနားကိုရောက်လာသည်နှင့် တောက်ပသောအပြုံးနှင့်လူငယ်ကဆိုလာသည်။

"ဒီနေ့ကနောက်ဆုံးနေ့ပဲ မွန်းစတားကြီးကို အတူတူခိုးလို့ရတာပဲဆိုတော့ ကိစ္စမရှိဘူး၊ယ...ဒါပေမယ့် ဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါးက ၂ခုပဲရှိတယ် ပိုမြန်တဲ့သူကရမှာပဲ"

ထို့နောက်ထိုလူငယ်မှာ တရှိန်ထိုးပြေးထွက်သွားလျက် ခိုး၀င်သူများကို ကျော်ဖြတ်ရန်ကြိုးစားလိုက်သည်။

ကတုံးပြောင်နှင့်လူက ထိုစကားများကိုကြားသော် ဘာမှဆိုမလာခဲ့ချေ။ လူငယ်မှာသူ၏အနားသို့ရောက်လာသော် သူကအေးစက်စွာပြုံးလျက် လက်သီးဖြင့်လှမ်းထိုးလိုက်သည်။

လူရွယ်က ၄င်းကိုကြိုတင်မျှော်လင့်ထားသည့်အလား နောက်သို့၃လှမ်းဆုတ်လျက် ရှောင်လိုက်လေသည်။ သူ၏အပြုံးမှာ ပိုင်ရို့ယောင်လောက် ရန်စနေပုံမပေါ်သော်လည်း အခိုက်အတန့်တွင် သူကလုံး၀ပြုံးမနေတော့ချေ။ သူကခိုး၀င်သူ၄ဦးကို အေးစက်စွာ စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။

ဘိုးမရင်းကိုပစ်လိုက်သော ဆံပင်ရှည်ရှည်နှင့်အမျိုးသမီးမှာလည်း ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။ ကစားသမား၄ဦးမှာ ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက်အစွန်တွင်ရပ်လျက် ခိုး၀င်သူလေးဦးကို စိန်ခေါ်နေခဲ့သည်။

လူငယ်ကတုန့်ဆိုင်းမနေခဲ့။

"မင်းတို့၄ယောက်က ခိုး၀င်သူတွေလား"

ကတုံးပြောင်နှင့်လူကရယ်လိုက်သည်။

"အဲတော့ဘာဖြစ်လဲ"

ကတုံးနှင့်လူကြီးမှာ ဟိန်းဟောက်လိုက်ပြီးသူ၏ လက်နှစ်ဖက်မှာ မြေကြီးထောက်လျက် မျက်နှာပေါ်တွင်လည်း အညိုရောင် အမွှေးများပေါက်လာခဲ့သည်။ ဘိုးမရင်းကိုပစ်လိုက်သော မိန်းကလေးမှာ ၄င်းကိုမြင်လျှင် လူငယ်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

" ဂိမ်းထဲမှာ ခိုး၀င်သူတွေပါနေရင် ဂိမ်းကအေးဆေးပြီးမှာမဟုတ်ဘူးလို့ငါပြောသားပဲ နင်ကတော့လျှောက်သွားနေပြီး ဒီတစ်ကြိမ်တော့မြေအောက်နိုင်ငံအကြောင်းပိုသိရအောင်လုပ်မယ်နဲ့ ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်တွေလျှောက်ပြောနေတယ်... အခုတော့နင့်တွင်း နင်တူးမိပြီမလား... လုမျိုးရိုး နင်နဲ့ငါပဲ အသင်းထဲမှာတိုက်နိုင်ခိုက်နိုင်တဲ့သူတွေနော် ငါဒီမှာသေလို့ကတော့ နင့်ကို တမလွန်ထိ လိုက်ခြောက်နေမှာ"

လုမျိုးရိုးကောင်လေးက ကတုံးပြောင်ကြီး၏ တိုက်ခိုက်မှုကို အဆက်မပြတ်ရှောင်ရှားနေခဲ့သည်။ ဤအချိန်အတွင်းသူကတစ်ကြိမ် နှစ်ကြိမ်ခန့်တော့ပြန်တိုက်နိုင်မည်ဟုထင်ထားသော်လည်း သူ၏ဓါးမှာ ထိုကတုံးပြောင်ကြီးအား ဒဏ်ရာပင် မရစေပေ။ မာကြောသောအရေပြားကြောင့် ဓါးသွားပင် ကွေးသွားရသည်ကိုမြင်လျှင် သူကအလျင်အမြန်ဆိုလာခဲ့သည်။

"အန်ချူး လာကူဦး"

ဘိုးမရင်းအမျိုးသမီးမှာ ဆောင့်အောင့်လိုက်သော်လည်း သူမကဘိုးမရင်းကိုပစ်လျက် ထိုကတုံးပြောင်၏တိုက်ခိုက်မှုကို ကာပေးလိုက်သည်။

မကြာခင်မှာပင် အသင်း၂ခုမှာ ရောထွေးသွားကြတော့သည်။ မူလတွင်ထို လုမျိုးရိုးနှင့်လူမှာ မျှတသောဂိမ်းကို စဥ်းစားနေတုန်းပင်။ အနက်ရောင်မျှော်စင်မှ ကစားသမားများကိုပေးသောမစ်ရှင်မှာ မစ်စတာA နှင့် မစ်စတာ B ထံမှ မွန်းစတားကြီးကို ခိုးရန်ဖြစ်သော်လည်း လူတိုင်းကခိုးရမည်ဟုတော့မဆိုထားချေ။ ကစားသမားကြားထဲမှ တစ်ခုတည်းသော အငြင်းပွားစရာမှာ ဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါးဖြစ်သည်။

ဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါးမှာ ၂ခုသာရှိပြီး ကစားသမားများမှာတော့ ၂၃ယောက်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ထိုဒင်္ဂါးများမှာ အပိုဆုမျှသာ။

ကတုံးပြောင်ကြီးနှင့် ကောင်ချောလေး၏ တိုက်ခိုက်မှုကို ခုခံရင်း လူငယ်က အော်ဟစ်လိုက်သည်။

"နေဦး နေပါဦး ငါတို့တွေက တိုက်တာခိုက်တာလည်းသိပ်မရဘူး အားလည်းနည်းတယ်...ငါတို့ကဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါးကိုလည်းမလိုချင်ဘူး ဂိမ််းကိုပဲ နိုင်ချင်တာ ငါတို့ကိုလွှတ်ပေးလို့မရဘူးလား"

ဤသည်မှာအကောင်းဆုံးရွေးချယ်မှုပင်။ လုမျိုးရိုးလူငယ်မှာ သူ့အသင်း၏ ပျော့ကွက်ကိုသိလေသည်။ အတိအကျဆိုရလျှင် ဤအသင်းတွင် သူနှင့် သူနှင့်အတူကြီးပြင်းလာသော အန်ချူးသာလျှင်ပါရှိသည်။ ကျန်အဖွဲ့၀င်၂ဦးမှာ ယာယီမျှသာ။ အခွင့်အရေးရလျှင်တော့ ဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါးကို ယူလိုသော်လည်း မဖြစ်နိုင်လျှင် ၄င်းကိုမေ့ပြီး အဓိကအရေးကြီးသောအရာကိုသာလျှင် ဂရုစိုက်မည်ဖြစ်သည်။

ကတုံးပြောင်ကြီးမှာ ထိုစကားကိုကြားလျှင် ပါးစပ်ကိုဖြဲလျက် ချွန်ထက်သောသွားများကိုထုတ်ဖော်လာခဲ့သည်။ ၀က်၀ံညိုကြီးအဖြစ်ပြောင်းသွားပြီးနောက် သူ၏သွားများမှာ သားရဲတစ်ကောင်နှယ် ချွန်ထက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ သူကလူငယ်၏နောက်မှ ကျောက်တုံးကြီးကို ထိုးခွဲလိုက်သည်။

"ငါမင်းကိုသတ်ပြီးရင်လည်း ဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါးကိုယူဦးမှာ ပြဿနာရှိလို့လား...မရှိဘူးလေ"

"သေစမ်း"

ကမ္ဘာကြီးအွန်လိုင်းပေါ် တက်လာပြီးကတည်းက လုမျိုးရိုးမှာ အနက်ရောင်မျှော်စင်ဂိမ်း အများကြီးတွင် ပါ၀င်ဖူးခဲ့ပြီး ခိုး၀င်သူအများအပြားနှင့်လည်း ဆုံခဲ့ရဖူးသည်။ သို့သော် ကတုံးပြောင်ကြီးလိုလူမျိုးမှာ ခိုး၀င်သူများထဲတွင်လည်း သိပ်မများလှ။ ခိုး၀င်သူအများစုမှာ အသင်းသားများထံမှ ပစ်မှတ်ထားခံရမည်စိုး၍ မိမိ၏ သရုပ်အမှန်ကို ဖုံးကွယ်ထားတတ်ကြသည်။ ဤကတုံးပြောင်ကြီးကဲ့သို့ အလွန်သန်မာကြီး သတ်ချင်ဖြတ်ချင်စိတ်ပြင်းထန်သူများကမူ အနည်းမျှသာရှိသည်။

ထိုခိုး၀င်သူ၄ယောက်အဖွဲ့တွင် ကတုံးပြောင်ကြီးနှင့် ကောင်ချောလေးတို့ကသာ လုမျိုးရိုးအဖွဲ့ကို တိုက်ခိုက်ရန် အလွန်စိတ်အားထက်သန်နေခြင်းဖြစ်သည်။

သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးက ဓါးပျံများနှင့် ဘေးမှကူနေခဲ့သည်။ ဆံပင်တိုတိုနှင့် မိန်းကလေးကသာ သူမ၏ Checkmate စွမ်းရည်ကို မပျော်မရွှင်နှင့် သုံးနေခဲ့သည်။ သူမမှာ သတ်ရဖြတ်ရဖို့ တက်ကြွမနေသော်လည်း သူမ၏အသင်းကို မဆန့်ကျင်လိုချေ။ ထို့ကြောင့်ကူညီပေးရန်သာရှိသည်။

ကစားသမား၈ဦးမှာ ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက်တွင် ကြီးမားသော ရန်ပွဲကြီးကိုဆင်နွှဲနေခဲ့သည်။

ဆင်ခြေဖုံးရက်ကွက်တွင်နေထိုင်သော မြေအောက်လူသားများမှာ အဆင့်နိမ့်များဖြစ်ပြီး အားအလွန်နည်းလှသည်။ အပြင်ဘက်မှ ဆူညံသံများကိုကြားသည်နှင့် တံခါးများကိုပိတ်ကာ သူတို့ကိုလျစ်လျူရှူထားလိုက်ကြသည်။

ကတုံးပြောင်ကြီးက သစ်လုံးအိမ်လေးကို ထိုးချလိုက်ပြီး သူ၏ထူထဲသော ခြေထောက်က လုမျိုးရိုးဆီလှမ်းကန်လိုက်သည်။ လုမျိုးရိုးမှာ ၄င်းကိုမရှောင်နိုင်လိုက်၍ အန်ချူးမှာ ဘိုးမရင်းကိုပစ်ကာ ထိုကတုံးပြောင်ကြီး၏ ခြေထောက်ကို တားထားလိုက်ရသည်။ ကတုံးပြောင်ကြီးလဲကျသွားချိန်တွင် အန်ချူးနှင့် လူငယ်မှာ ထွက်ပြေးလိုက်ကြတော့သည်။

"လိုက်"

ခိုး၀င်သူလေးဦးက ထိုကစားသမား၄ဦးနောက်မှ လိုက်လာခဲ့ကြသည်။

လူ၈ယောက် မွန်းစတားကြီးရှိရာ သစ်သားအိမ်ဟောင်းဆီ ဦးတည်ပြေးလွှားနေကြသည်။ လုမျိုးရိုးကောင်လေးမှာ လျင်မြန်စွာ တွေးတောလိုက်သည်။

"ကျန်တဲ့ ၇ယောက်သာအသက်ရှင်သေးရင် သူတို့ဒီနားမှာပဲ ရှိမှာ... သူတို့ကတော့ခိုး၀င်သူတွေမဖြစ်နိုင်ဘူး...ခိုး၀င်သူတွေဆိုရင်တောင် သူတို့ဒီအခြေအနေကိုမြင်ရင် ဒီလူတွေကိုရှင်းဖို့ ငါတို့နဲ့အရင်ပူးပေါင်းမှာပဲ...ငါတို့အချိန်ဆွဲထားနိုင်သ၍ တစ်ယောက်ယောက်ရောက်တော့ ရောက်လာမှာ အဟွတ်... အန်ချူးဘာလုပ်တာလဲ"

ဘိုးမရင်း အမျိုးသမီး၏လက်မှာ လုမျိုးရိုး၏ခေါင်းကို ဖတ်ခနဲရိုက်ချလိုက်သည်။ သစ်ပင်များကိုဖြတ်ပြေးနေရင်းဖြင့်လည်း အကိုင်းများကို လွှတ်ချကာ သူ့ကိုရိုက်သေးသည်။ အန်ချူးမှာ စိတ်တိုတိုနှင့် အော်ငေါက်လိုက်သည်။

"နင်ကပညာရှိလမ်းစဥ်ကိုလိုက်ဖို့ ပါရမီမပါဘူးဟဲ့...နင့်အစီအစဥ်ကဘာလဲ...လောလောဆယ်အရေးအကြီးဆုံးက လွတ်ဖို့ပဲ...လွတ်ဖို့ နားလည်လား... နင်ပြောတဲ့ အစီအစဥ်တိုင်း တစ်ခါလေးတောင် အလုပ်ဖြစ်ဖူးလို့လား ငါ့ကိုပြောစမ်းပါ"

ဘိုးမရင်းအမျိုးသမီး၏စကားများမှာ မှန်ကန်နေ၍ လူငယ်များ တစ်ခွန်းမှပြန်မချေပနိုင်ချေ။ သူသည် သူ၏IQဖြင့်မျှော်စင်တိုက်ခိုက်နိုင်သူတစ်ယောက် ဖြစ်လိုသော်လည်း တစ်ခါမျှမအောင်မြင်ဖူးချေ။ ဘာကြောင့်လဲမသိချေ။ သူ့၏အစီအစဥ်တိုင်း အမြဲတလွဲဖြစ်ကာ ထူးဆန်းသောနည်းလမ်းဖြင့်သာ ဂိမ်းများကို နိုင်သွားတတ်သည်။

သူဂိမ်းကိုနိုင်သွားသော အကြောင်းပြချက်အများပြားရှိသော်လည်း ထိုထဲကတစ်ခုကမှ သူ၏အစီအစဥ်နှင့်မသက်ဆိုင်ချေ၊

ကစားသမားလေးဦးမှာ မွန်းစတားကြီးကိုခိုးဖို့အကြောင်းမတွေးရဲသေးချေ။ သူတို့အသက်ရှင်ပြီးကာမှ ဂိမ်းကိုနိုင်ဖို့နည်းလမ်းကို စဥ်းစားနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

ကတုံးပြောင်ကြီးမှာ ၀က်၀ံညိုကြီးအဖြစ် ပုံပြောင်းပြီးကတည်းက သူ၏အလျင်မှာအတော်လေး လျော့ကျသွားခဲ့သည်။ သို့တိုင်အောင် ဆံပင်တိုအမျိုးသမီးမှာတော့ အလွန်လျင်မြန်ကာ အန်ချူးထက်ပင် မြန်နေဆဲဖြစ်သည်။ အန်ချူးအုပ်စုအားလိုက်မီလာသည်နှင့် သူမကပစ္စတိုကိုမြောက်လျက် အေးစက်စွာ ရေရွတ်လိုက်သည်။

"Checkmate"

ဘန်း...

ငွေရောင်ကျည်တစ်ခုက ပြောင်း၀မှပြေးထွက်လာပြီး လုမျိုးရိုး၏ကျောဘက်ကို ဦးတည်သွားခဲ့သည်။

ထိုကျည်ဆန်မှာ မျက်လုံးများပါရှိနေသည့်နှယ်မည်သို့ပင်ရှောင်ရှောင် သူ၏နောက်သို့ထပ်ကြပ်မကွာ လိုက်နေခဲ့လေသည်။ လုမျိုးရိုး၏ မျက်လုံးများအေးစက်သွားခဲ့သည်။ သူကဘိုးမရင်းအမျိုးသမီး၏ လက်ကို တွန်းဖယ်လိုက်ပြီး ဆံပင်တိုအမျိုးသမီးကို ရင်ဆိုင်ရန် နောက်သို့လှည့်လိုက်သည်။ သူ၏ညာလက်ကို ဝေ့ယမ်းလျက် ငွေရောင် pointerတစ်ခုပေါ်လာခဲ့ပြီး ကျယ်လောင်စွာ ရေရွတ်လိုက်သည်။

"၃+၄=၅ ဘစ်ရှော့ သီအိုရမ်"

သူ၏နောက်ပြန်လှည့်လာမှုမှာ အလွန်လျင်မြန်လှ၍ ဆံပင်တိုအမျိုးသမီးမှာ အချိန်မီ မတုန့်ပြန်နိုင်လိုက်ချေ။ ထိုစကားစုကို ရေရွတ်ပြီးသည်နှင့် ထိုငွေရောင် pointerထံမှ တောက်ပသော အဖြူရောင်အလင်းတစ်ခုပေါ်လာခဲ့ပြီး ဆံပင်တိုအမျိုးသမီး၏ မျက်ခုံးကြားသို့တိုး၀င်သွားခဲ့သည်။

သူမ၏မျက်လုံးများ မှေးကျဥ်းသွားလျက် အာရုံများမှာ ဝေ၀ါးလာခဲ့လျက် နောက်ပြန်လဲကျသွားတော့သည်။

🪩

Prev Next