MM Story Teller

Chapter 130

Viewers 11k

🌍Chapter 130

ထန်မော့ ထိုဆယ်ကျော်သက်ကောင်ချောလေးဆီ တိုက်ရိုက်ပြေး၀င်သွားခဲ့သည်။

ထိုကောင်လေး တမဟုတ်ချင်း ဖြူလျော်သွားခဲ့လေသည်။ သူသည်အချိန်တိုင်း သူ၏အသင်းဖော်များ၏ နောက်တွင် ပုန်းအောင်းနေပြီး တိုက်ခိုက်နေကြဖြစ်ကာ လူများက သူ့အနားသို့မရောက်နိုင်ခင် သေဆုံးသွားကြရသည်။ သူ၏ စွမ်းရည်မှာ ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ရသော စွမ်းရည်မျိုးမဟုတ်ချေ။ ထန်မော့အနားသို့ရောက်လာသည်နှင့် သူချက်ချင်းအင်းဆက်များကိုပြန်ခေါ်လိုက်ပြီး သူ၏တစ်ကိုယ်လုံးကို သံချပ်ကာနှယ် ဖုံးအုပ်သွားစေခဲ့သည်။

သို့သော် ထန်မော့က ပို၍လျင်မြန်လေသည်။ ထိုအင်းဆက်များက ဆယ်ကျော်သက်လေးအား အပြည့်အ၀မဖုံးကွယ်နိုင်ခင်မှာပင် မီးခြစ်ဆံကြီးအား ဝေ့ယမ်းလျက် ထိုအင်းဆက်များကို တိုက်ရိုက်လောင်ကျွမ်းသွားစေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်ပင် ထိုအင်းဆက်အုပ်များကြားမှ နေရာလွတ်လေးတစ်ခုပေါ်လာခဲ့ပြီး အနက်ရောင်ဖဲချပ်လေးတစ်ခုမှာ ထန်မော့ပုခုံးကိုဖြတ်ကျော်လျက် ထိုနေရာလွတ်လေးထံ တိုက်ရိုက်ပြေး၀င်သွားခဲ့လေသည်။

စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်းမှာပင် ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက်တစ်ခုလုံးထဲပျံသန်းနေသော အင်းဆက်များမှာ ရုတ်တရက်ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။ သူတို့ ကျန်ကစားသမားများကို မတိုက်ခိုက်ကြတော့ဘဲ အနက်ရောင်အင်းဆက်များအလယ်မှ ချောမောသော ဆယ်ကျော်သက်လေးကို ကြည့်လိုက်ကြလေသည်။ ထိုဆယ်ကျော်သက်လေးကို ကာကွယ်နေကြသော အနက်ရောင်အင်းဆက်များမှာလည်းတပြိုင်တည်းရပ်တန့်သွားပြီးနောက် ၄င်းတို့ကာကွယ်နေကြသော ဆယ်ကျော်သက်လေးကို လှည့်ကြည့်လိုက်ကြသည်။

ထို့နောက်ထိုအင်းဆက်များမှာ တရှိန်ထိုးပြေး၀င်လာကြတော့သည်။ ထိုဆယ်ကျော်သက်ကောင်လေး၏ နှာခေါင်း၊ မျက်လုံး၊ နား၊ ပါးစပ် အစသဖြင့် ကိုယ်ပေါ်မှ အပေါက်မှန်သမျှကို အလုအယက်တိုး၀င်လျက် ထိုကောင်လေး၏ခန္ဓာကိုယ်ထဲဖောက်၀င်သွားကြလေသည်။ တကယ်တမ်းတွင် ထိုကောင်လေးသည် အလောင်းဖြစ်နှင့်နေခဲ့ချေပြီ။ မျက်မှန်နှင့်လူ၏ အနက်ရောင်ဖဲချပ်မှာ ထိုကောင်လေး၏ လည်ပင်းကို တိုက်ရိုက်လှီးဖြတ်ပစ်ခဲ့သည်။ သူ၏မျက်လုံးများမှာ ပြူးကျယ်လျက် အံ့သြထိတ်လန့်နေသော အမူအယာဖြင့်ပင် မြေပေါ်သို့လဲကျသွားခဲ့လေသည်။

သူ၏ကိုယ်ထဲမှ အင်ဆက်များအသံတ၀ီ၀ီကိုကြားနေရလေသည်။ ၁၀စက္ကန့်ကြာပြီးနောက် ထိုကောင်လေး၏ ၀မ်းဗိုက်နေရာမှ လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုကိုမြင်လိုက်ရသည်။ ထန်မော့နောက်ဆုတ်လျက် ရှောင်လိုက်ပြီးနောက် ထောင်ချီသော အနက်ရောင်အင်းဆက်များမှာ ထိုကောင်လေး၏ ၀မ်းဗိုက်မှ ဖောက်ထွက်လျက် ပျံသန်းသွားကြလေသည်။

၄င်းတို့မှာ သာမာန်အင်းဆက်များဖြစ်သွားပုံပေါ်ကာ အရပ်မျက်မှာ အစုံသို့ အသီးသီးပျံသွားခဲ့ကြသည်။ ထိုဆယ်ကျော်သက်ကောင်ချောလေး၏ကိုယ်မှာမူ အင်းဆက်များမှ ကိုယ်တွင်းကလီစာများကိုစားသောက်ထားသော အခွံလွတ်ကြီးအဖြစ်သာကျန်ရစ်လေသည်။ သူ၏ဦးနှောက်မှာလည်း အစားခံလိုက်ရပြီး မျက်လုံးများလည်း မရှိတော့ချေ။ သူသည် တခြားအင်းဆက်များအစားခံရသော ကစားသမားများကဲ့သို့ပင် သူ၏မရှိတော့သော မျက်လုံးအပေါက်များဖြင့် ကောင်းကင်ပေါ်သို့ မော့ကြည့်နေခဲ့သည်။

တစ်ချိန်ထဲမှာ အနက်ရောင်ဘိုးမရင်းတစ်ခု လေထဲမှ ၀ှစ်ခနဲပျံသန်းလာလျက် သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီး၏ ခေါင်းကိုဖြတ်ချလိုက်လေသည်။

ယခုတွင် ခိုး၀င်သူ၄ဦးထဲမှ ကတုံးပြောင်ကြီးနှင့် ဆံပင်တိုအမျိုးသမီးသာကျန်ရစ်တော့သည်။ အခြေအနေမကောင်းတော့သည်ကိုမြင်လျှင် ဆံပင်တိုအမျိုးသမီးက ဓါးတစ်လက်ကိုထုတ်ယူလျက် အံကိုကြိတ်ကာ ပီကေတွင်ကပ်နေသော သူမ၏ခြေထောက်ကို ဖြတ်ချပစ်လိုက်သည်။ ခြေထောက်တစ်ဖက်မရှိတော့သဖြင့် သူမ၏အလျင်မှာလည်း အလွန်လျော့ကျသွားခဲ့လေသည်။ သို့တိုင်အောင် သူမအသည်းအသန် ပြေးလွှားနေဆဲပင်။

သို့သော် ကြီးမားသောမီးခြစ်ဆံကြီးတစ်ခုက သူမ၏ဒူးကို ရိုက်ချလျက် မြေပေါ်သို့လဲကျသွားစေသည်။

ဆံပင်တိုအမျိုးသမီး ထန်မော့ကိုလှည့်ကြည့်လာခဲ့သည်။

ထိုလူ၏ခေါင်းပေါ်မှ Bဟူသည့်စာလုံးကိုမြင်လျှင် သူမ၏မျက်ဆံများတုန်လှုပ်သွားခဲ့လေသည်။ သူမက ရုတ်ချည်းပင် မျက်မှန်နှင့်လူနှင့် တခြားကစားသမားများထံ အော်ပြောလိုက်သည်။

"သူကအနက်ရောင်မျှော်စင်မွန်းစတား... ငါကကစားသမားလေ... ငါတို့က တစ်ဖက်တည်းမဟုတ်ဘူးလား... နင်တို့လည်းမသေသေးဘူး ငါလည်း နင်တို့ဆီကဘာမှမလိုချင်ဘူး...သူတို့၃ယောက်ကပဲ နင်တို့ကိုသတ်ချင်ခဲ့တာ ငါမပါဘူး"

မျက်မှန်နှင့်လူက ဘာမျှမဆိုခဲ့ချေ။

ထန်မော့မီးခြစ်ဆံကြီးကိုမြောက်လျက် သူ၏ခေါင်းကိုဖောက်၀င်ခါနီး ကျည်ဆံကို တားဆီးလိုက်သည်။ သူကပြုံးလျက် တီးတိုးမေးလိုက်သည်။

"ဒါကမင်းရဲ့ ၅ခုမြောက်ကျည်ဆံလား"

ပီနိုကီယိုဂိမ်းထဲတွင် အခုမြောက်ကျည်ဆံအပြီး သူမ၏ဆံပင်များဖြူလျော်သွားသည်ကို ထန်မော့မှတ်မိနေဆဲဖြစ်သည်။ မမျှော်လင့်ထားစွာ ၂လကြာပြီးနောက် သူမမှာ ကျည်ဆံ၅ခုကို အခက်အခဲမရှိ ပစ်ခတ်နိုင်လာလေသည်။ သူမ၏စွမ်းရည်တိုးတက်လာသည်မှာ သိသာလှသည်။

ထိုမီးခြစ်ဆံကြီးဖြင့်ကာလိုက်သော ၅ခုမြောက်ကျည်ဆံမှာ ထိုဆံပင်တိုအမျိုးသမီး ပြေးလွှားနေရင်း အလစ်တိုက်ခိုက်ခဲ့သော ကျည်ဆံဖြစ်သည်။ ထို့နောက်သူမက မျက်မှန်နှင့်လူထံမှ အကူအညီရလိုရငြား စကားတချို့ပြောခဲ့သည်။ တဖက်မှာလည်း သူမမှာ အချိန်ဆွဲလျက် ထန်မော့ကို အာရုံပြောင်းကာ အလစ်တိုက်ခိုက်ချင်ခဲ့၍ပင်။

ကံမကောင်းသည်က ထန်မော့မှာ အရူးလုပ်ရန် ခက်ခဲလွန်းခြင်းပင်။

ထန်မော့ပြုံးလိုက်သည်။

"မင်းရဲ့ဆံပင်တွေဖြူမလာတော့ဘူ့းပေါ့..."

ဆံပင်တိုအမျိုးသမီးမှာ တစ်ခုခုကိုတွေးမိပုံဖြင့် တောင့်ခဲသွားခဲ့သည်။ သူမမှာ မစ်စတာB၏ရင်းနှီးနေသော မျက်လုံးများကိုကြည့်လျက် လွန်ခဲ့သော၇ရက်က ဆိပ်ကမ်းတွင် မစ်စတာBကိုတွေ့ခဲ့စဥ်က မည်သည်ကို ခံစားမိခဲ့သည်အား ရုတ်ချည်းနားလည်သွားခဲ့လေသည်။

သူမ၏မျက်လုံးများက အမုန်းတရားများဖြင့် တောက်လောင်လာခဲ့သည်။ သူမ၏ညာလက်ကိုအံကြိတ်ကာမြှောက်လိုက်ပြီး ထန်မော့၏လည်ပင်းကို ချိန်လိုက်သည်။

"Check..."

ထန်မော့ သူမ၏လည်ပင်းကို တိုက်ရိုက်ချိုးပစ်လိုက်လေသည်။

တဖက်တွင် ဖူ၀မ်သော်က သန်မာလှသော ၀က်၀ံညိုကြီးကို လေထဲသို့ကန်ထည့်လိုက်လေသည်။ အနက်ရောင်ဒုချွန်သဏ္ဍာန် လက်နက်က ၀က်၀ံကြီး၏ နှလုံးအား အောက်ခြေမှ အပေါ်အထိ ထိုးဖောက်သွားခဲ့လေသည်။

ထန်မော့သည် ထိုဒုချွန်လက်နက်တွင် ငွေရောင်တချို့ပါရှိကာ အရင်နှင့်ကွဲပြားကြောင်း သတိထားမိလိုက်သည်။

ဘုန်း...

ကတုံးပြောင်ကြီး၏ကိုယ်မှာ မြေပေါ်သို့ပြုတ်ကျသွားခဲ့သည်။ ဖူ၀မ်သော်ညာလက်ကိုခါလိုက်လျှင် ထိုလက်နက်မှာ ပြန်လည်ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့လေသည်။

ခိုး၀င်သူ၄ယောက်လုံးသေဆုံးသွားချေပြီ။ တစ်ဖက်တွင်လည်း လုမျိုးရိုးကောင်လေးမှာ သူ၏အသင်းဖော်များကိုရှာတွေ့သွားခဲ့သည်။ သူတို့၏၄ယောက်အသင်းတွင် ၂ယောက်၏ အခြေအနေကတော့ မဆိုးလှချေ။ တစ်ယောက်မှာ ပြန်လည်သတိရလာပြီး ကျန်တစ်ယောက်မှာ တစ်သက်လုံးမျက်လုံးပြန်ပွင့်မလာတော့ချေ။

သူ၏ရင်ဘတ်တွင်ငွေရောင်ကျည်ဆံတစ်ခုဖောက်၀င်လျက် မကယ်နိုင်ခင်သေဆုံးသွားခဲ့လေသည်။

ဆံပင်တိုနှင့်အမျိုးသမီးမှာ မှားယွင်းခဲ့သည်။ သူမ လူတစ်ယောက်ကိုတကယ်သတ်ခဲ့ခြင်းပင်။ ဤနေ့မတိုင်ခင်က သူမထက် သူမ၏အသင်းဖော်များကို လူပိုသတ်စေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ထိုခိုး၀င်သူများကို ရှင်းပြီးနောက် ထန်မော့ ဖူ၀မ်သော်ထံလျှောက်သွားလိုက်သည်။ ကျန်ကစားသမားများမှာလည်း မစ်စတာAမှာ သံချပ်ကာကြီးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီးနောက် ၀က်၀ံကြီးကို တဖက်သတ်အနိုင်ယူပစ်လိုက်သည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ သူတို့၏လက်နက်များကိုမြှောက်လျက် မစ်စတာAနှင့် Bအား သတိထားလျက်ကြည့်လိုက်ကြသည်။ ထိုကတုံးပြောင်ကြီးတွင် ထိုမျှမာကြောသော အရေပြားမျိုးရှိနေခဲ့သည်တောင် ဖူ၀မ်သော်ထံမှအသတ်ခံလိုက်ရသည်။ သူတို့သာဆိုလျှင်လည်း ဖူ၀မ်သော်၏လက်အောက်တွင် အသက်ရှင်နိုင်မည်မဟုတ်ချေ။

လုမျိုးရိုးလူငယ်မှာ မျက်မှန်နှင့်လူကိုကြည့်လိုက်သည်။

ဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါး၂ခုနော် ခင်များမလိုချင်ဘူးလား...

မျက်မှန်နှင့်လူကသူ့အားကြည့်လိုက်သည်။

သွားတော့...

လုမျိုးရိုးမှာအံ့အားသင့်သွားသော်လည်း သူ့၏အတွေးမှာ မျက်မှန်နှင့်လူနှင့်အတူတူပင်။ သူတို့သည် အသက်ရှင်နေသေးသော အသင်းဖော်များကို ဆွဲလျက် အန်ချူးနှင့်အတူ ထွက်ပြေးသွားခဲ့ကြသည်။ မျက်မှန်နှင့်လူက ထန်မော့မှ ဆံပင်တိုအမျိုးသမီးကိုသတ်လိုက်သည်ကိုမြင်လိုက်ပြီးနောက် နောက်သို့လှည့်လျက်ပြေးသွားခဲ့သည်။ လူ၇ယောက်မှာ ပြေးထွက်သွားခဲ့ကြသည်။

သူတို့မှာ ထန်မော့နှင့် ဖူ၀မ်သော်တို့နှင့် ပူးပေါင်းလျက် အခုလေးတင် ခိုး၀င်သူ၄ယောက်ကို သတ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့နောက်သူတို့က နောက်ပင်လှည့်မကြည့်ပဲ ထွက်ပြေးသွားခဲ့လေသည်။

သူတို့မှာ အသင်းဖော်များမဟုတ်ပဲ လတ်တလောလိုအပ်မှုအရ အတင်းအကြပ်ပူးပေါင်းလိုက်ရခြင်းပင်။

ထန်မော့ ထိုမျက်မှန်နှင့်လူက တုန့်ဆိုင်းမနေပဲ ပြေးထွက်သွားသည်ကိုမြင်လျှင် အနည်းငယ်အံ့သြသွားခဲ့သည်။ ထို့နောက်သူကဆိုလိုက်သည်။

"မကောင်းတော့ဘူး"

ထန်မော့နှင့် ဖူ၀မ်သော် အတူတကွတုန့်ပြန်လျက် အိမ်ထဲသို့အလျင်အမြန်ပြေး၀င်သွားခဲ့သည်။ ထင်သည့်အတိုင်းပင် အိမ်ထဲရှိ လှောင်အိမ်ထဲတွင် မည်သည့်အရာမျှမရှိတော့ချေ။ မိမိတို့ခိုး၀င်သူ၄ဦးကိုသတ်နေချိန်တွင် ထိုမွန်းစတားကြီး ကစားသမားများထံမှ ကယ်တင်ခံလိုက်ရခြင်းပင်။

ထန်မော့ ဗလာဖြစ်နေသော လှောင်အိမ်ကိုကြည့်လျက် အမူအယာပြောင်းလဲသွားခဲ့လေသည်။ ထို့နောက်သူကနှုတ်ခမ်းကိုအသာသပ်လျက် ခေါင်းကိုခါကာ ဘေးမှ ဖူ၀မ်သော်ကိုကြည့်လိုက်သည်။ သူကအပြုံးဖြင့်ဆိုလိုက်သည်။

"ဗိုလ်ချုပ်ဖူ ခင်များကိုခေါင်းဆောင်းတစ်ခုပဲ၀တ်ထားတယ်ထင်တာ အဲဒီအောက်မှာ မျက်နှာဖုံးတစ်ခုထပ်၀တ်ထားဦးမယ်လို့ ဘယ်သူထင်ထားမှာလဲ"

သူ၏ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားမှုမှာ အကွက်စေ့လှသည်။

ဖူ၀မ်သော်က သူ့ကိုကြည့်လိုက်သည်။

"မင်းမပြုံးတော့ဘူးလား"

ထန်မော့ တန့်သွားမိပြီးမှ ဖူ၀မ်သော်ဆိုလိုသည်ကို နားလည်သွားခဲ့သည်။

"အဲဒါက ကစားသမားတွေရှေ့မှာ ကျွန်တော့်သရုပ်မှန်ကိုဖုံးချင်လို့ပါ"

ဖူ၀မ်သော် ထန်မော့အား အဓိပ္ပါယ်ပါပါတစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။

"ကိုယ်ကတော့ သာမာန်အသင်းဖော်လေးပဲ လိုချင်တာပါ"

ထန်မော့"..."

ဤ၇ရက်အတွင်း ဖူ၀မ်သော်၏မျက်လုံးထဲတွင် မိမိမှာ လူထူးလူဆန်းတစ်ဦးဖြစ်လာခဲ့ပြီလော...

ထန်မော့ ဘာကိုမှထပ်မဆိုတော့ချေ။ သူကဗလာအမူအယာဖြင့် လှောင်ချိုင့်ကိုမယူလိုက်ပြီး အေးစက်စွာဆိုလိုက်သည်။

"ဗိုလ်ချုပ်ဖူ သွားကြစို့"

မျက်နှာဖုံးအောက်တွင် ဖူ၀မ်သော် ပြုံးလိုက်ပြီး ထန်မော့နောက်မှ လိုက်လာခဲ့သည်။

မြေအောက်နိုင်ငံ၏ ရေဆိုးပိုက်လိုင်းများမှာ အလွန်အနံ့ဆိုးရွားလှသည်။ ညစ်ပါတ်ပြီး နေရာတိုင်းတွင် နံစော်လျက်။ ကစားသမား၇ယောက်မှာ ရေဆိုးပိုက်လိုင်းများထဲမှ တတ်နိုင်သမျှမြန်မြန် ပြေးလွှားနေကြသည်။ ၁နာရီကြာပြီးနောက် သူတို့မှာ မြေအောက်နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှ အောင်အောင်မြင်မြင်ထွက်လာနိုင်ပြီး မြို့ပြင်မှ တဲစုတ်ကလေးထံရောက်ရှိလာခဲ့ကြသည်။

လုမျိုးရိုး လူငယ်မှာ အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှူလိုက်သည်။

"နောက်ဆုံးတော့ အသက်ရှူနိုင်ပြီ...အဲဒီရေဆိုးပိုက်လိုင်းထဲမှာ ၁နာရီလုံးလုံး ငါသေတော့မယ်ထင်နေတာ... ဒီ အဟွတ် ခင်များကဘယ်လိုခေါ်တာ လုရှင်းနဲ့ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း အန်ချူး...ဒီဟာက ကျွန်တော့်အသင်းဖော် အန်ဒရူး သူကနိုင်ငံခြားသား... လူတိုင်းက အနက်ရောင်မျှော်စင် ပထမထပ်ကို ရှင်းပြီးသားဆိုတော့ ခင်များကခိုး၀င်သူလည်းမဟုတ်ဘူးဆိုတော့တရား၀င်ကစားသမားလား"

အန်ချူးသူ့အား ကြည့်လိုက်သည်။

"နင့်အစီအစဥ်ကဖြင့် တစ်ခုမှအလုပ်မဖြစ်ပဲ စကားကျအတော်များတာပဲ"

မျက်မှန်နှင့်လူက ထိုင်ချလိုက်ပြီး စကားပြောလာခဲ့သည်။

"ငါ့နာမည်က လော့...သူတို့ကငါ့အသင်းဖော်တွေ လူအိုကြီးလီ၊ ရှောင်ချန်း၊ ရှောင်ရီနဲ့ အစ်ကိုဟောင်..." ငါတို့အားလုံးက တရား၀င်ကစားသမားတွေပဲ"

သူ၏အသင်းအကြောင်းကိုဖုံးကွယ်ထားခဲ့သော်လည်း လုမျိုးရိုးမှာ ဂရုမစိုက်ပုံပင်။

တစ်ဦးကိုတစ်ဦးသိပြီးနောက် လူတိုင်းမှာ စိတ်အေးသွားကြသည်။

စုဝေးခြင်းဂိမ်းမှာ ကျန်ဂိမ်းများနှင့်မတူချေ။ သူတို့ထဲမှ အများစုမှာ ယခင်တစ်ခေါက်က ငှက်ပျောဘုံဆိုင်ဂိမ်းတွင်ပါ၀င်ဖူးပြီး မစ်ရှင်တူညီသော ကစားသမားများက ပူးပေါင်းကြမည်သာ။ အဘယ်ကြောင့်မူ ပူးပေါင်းခြင်းက သူတို့၏ အနိုင်ရနိုင်ချေကို ပို၍တိုးမြှင့်ပေးသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ သူတို့သည် ဤစုဝေးခြင်းဂိမ်းကိုရှုံးနိမ့်ပါက ဆမသေနိုင်သော်လည်း အပြစ်ဒဏ်တချို့တော့ခံစားရမည်ပင်။

ခတ္တအနားယူပြီးနောက် လုရှင်းကဆိုလိုက်သည်။

"မစ်စတာAနဲ့ Bကအရမ်းသန်မာလွန်းလို့ ခင်များ ဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါးတွေကို လက်လွှတ်ခဲ့တာလား"

မျက်မှန်နှင့်လူက အသာပြုံးလိုက်သည်။ ဤသည်မှာ ၇ရက်အတွင်း ပထမဆုံးအကြိမ် ယုံကြည်မှုရှရှိပြုံးနိုင်ခြင်းပင်။

"အဲဒါလည်းပါတာပေါ့... မင်းလည်း မစ်စတာAနဲ့ Bတို့ရဲ့ခွန်အားကိုတွေ့ခဲ့တာပဲ အရမ်းသန်မာလွန်းတယ်...ဒါပေမယ့် အပိုဆုဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါးတွေကိုလက်လွှတ်ပြီး ထွက်ပြေးလာရတဲ့ အဓိကအကြောင်းပြချက်က ငါတို့မွန်းစတားကြီးကိုခိုးသွားပြီဆိုတာ မစ်စတာAနဲ့Bမရိပ်မိအောင်လို့"

လုရှင်း အံ့အားသင့်လျက် ရေရွတ်လိုက်သည်။

"ခိုးသွားတယ်ဟုတ်လား"

ရှောင်ချန်းမှာ အပြုံးဖြင့်ဆိုလာသည်။

"ငါတို့ခေါင်းဆောင်က မွန်းစတားကြီးကိုခိုးဖို့အကြံကို အစောကြီးထဲက ဆွဲထားပြီးသား"

လူတိုင်း အနားယူပြီးပြီမို့ မျက်မှန်နှင့်လူက တဲအိမ်ရှေ့မှ မီးပုံဆီ လုရှင်းနှင့် အန်ချူးတို့နှင့်အတူ လျှောက်လာခဲ့သည်။ သူကခါးကိုအသာကိုင်းလျက် မြေကြီးပေါ်မှ တစ်လွှာကိုခွာလိုက်ပြီး တွင်းပေါက်တစ်ခုကိုဖော်ပြလာခဲ့သည်။

"ဘုရင်ရွှေဒင်္ဂါးတွေကအရေးကြီးပေမယ့် ငါကတော့ စိတ်ချရတဲ့အစီအစဥ်ကိုပဲ လုပ်ချင်တယ်... မင်းရဲ့ ဒဏ်ရာရထားတဲ့ အသင်းဖော်တွေကို ထည့်မတွက်ရင် တို့တွေမှာ အသင်းဖော်၇ယောက်ရှိတယ်...ငါတို့မစ်စတာAနဲ့Bကိုသတ်နိုင်ဖို့ဆိုတာ ဆယ်ပုံ၂ပုံပဲ... အကယ်၍ ခိုး၀င်သူ၄ယောက်သာ သေမသွားရင်တော့ ငါတို့ဘက်မှာ ၁၁ယောက်ရှိပြီးတော့ ၇ပုံလောက်ပေါ့"

အန်ချူးကထူးဆန်းသော အမူအယာဖြင့်မေးလာခဲ့သည်။

"ဒီလိုဆို ရှင်ဘာလို့အစောကြီးထဲကမပြောခဲ့တာလဲ... ကျွန်မတို့ခိုး၀င်သူတွေနဲ့ပူးပေါင်းပြီး မစ်စတာAနဲ့ Bကိုသတ်ပြီး ဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါးတွေကိုရမှာပဲ... မွန်းစတားကြီးကို ခိုးဖို့လည်း လွယ်သွားမှာပဲ"

မျက်မှန်နှင့်လူက ခေါင်းကိုခါလိုက်သည်။

"ဟင့်အင်း ငါတို့မစ်စတာAနဲ့Bကို သတ်နိုင်မယ့်ရာခိုင်နှုန်းများရင်တောင် အဲဒါပြီးရင် ငါတို့သေမှာပဲ...မစ္စတာလု မစ္စအန် ငါတို့တွေ၇ယောက်လုံးက ခိုး၀င်သူတွေကို လုံး၀မယှဥ်နိုင်ဘူး... အကယ်၍ ရွေးချယ်မှုက ဘုရင့်ရွှေဒင်္ဂါးကိုယူပြီးသေမလား မရဘဲ အသက်ရှင်မလားဆို ကျွန်တော်နောက်ကတစ်ခုကိုပဲ ရွေးမှာ... ဒါကြောင့်မစ်စတာBနဲ့ ပူးပေါင်းဖို့ရွေးချယ်ခဲ့တာပေါ့"

လုရှင်းကမေးလိုက်မိသည်။

"ခင်များက မစ်စတာBနဲ့ ပူးပေါင်းခဲ့တာပေါ့"

အန်ချူးကဆိုလိုက်သည်။

"ဒီဟာက ဦးနှောက်ကို ဘယ်လိုသုံးရလဲဆိုတာပဲ"

သူတို့ထိုမြေတွင်းထဲလျှောက်လာခဲ့လျှင် အဆုံး၌ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် လူကြီး၂ဦးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ၀မ်ရင်းကွေ့နှင့် လူအိုကြီးနျောင်က မျက်မှန်နှင့် ယောကျာ်းကိုမြင်လျှင် စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ပြေးလာခဲ့သည်။

"ငါတို့ခိုးနိုင်ခဲ့ပြီ... မင်းပြောခဲ့သလိုပဲ တိုက်နေခိုက်နေတုန်းဆိုတော့ မစ်စတာAနဲ့Bကငါတို့ကို သတိမထားမိခဲ့ဘူး... လူအိုကြီးနျောင်နဲ့ငါ အောင်အောင်မြင်မြင်ပဲ ခိုးလာခဲ့ပြီ"

မျက်မှန်နှင့်လူကဆိုလိုက်သည်။

"ခင်များတို့ပင်ပန်းသွားပြီ"

သူကရှေ့သို့လှမ်းလျက် လှောင်အိမ်ကို အုပ်ထားသော အ၀တ်စကိုဆွဲဖယ်လိုက်သည်။

၀မ်ရင်းကွေ့ နောက်သို့အသာဆုတ်ကာ ရှောင်လိုက်မိပြီး

"လူအိုကြီးနျောင်နဲ့ငါ ဒီကောင်ကြီးဆီက ၃ရက် ၃ညတောင် အနှိပ်စက်ခံခဲ့ရတာ ထပ်တောင်မမြင်ချင်တော့ဘူး"

လုရှင်းမှာ သူတို့အား သိချင်စိတ်ဖြင့်မေးလိုက်သည်။

"ခင်များတို့ကလည်း ကစားသမားတွေလား ဒီကောင်ကြီးနဲ့ ဘယ်လိုလုပ် ၃ရက်၃ည နပမ်းလုံးခဲ့ရတာလဲ"

၀မ်ရင်းကွေ့ တံတွေးကို မြိုချလိုက်ပြီး သူနှင့်သူ၏ အသင်းဖော်မှာ မစ်စတာ Aနှင့်Bထံမှ ဖမ်းဆီးခံလိုက်ရကာ ထိုမွန်းစတားကြီးနှင့်အတူ လှောင်အိမ်ထဲ ထည့်ပိတ်ခံထားခဲ့ရကြောင်းဆိုလိုက်သည်။ သူကပြန်တွေးလိုက်ရုံမျှဖြင့် တုန်လှုပ်မိသည်။

"ကံကောင်းလို့ ဒီလူတွေငါတို့ကို ကယ်လိုက်လို့ပေါ့ မဟုတ်ရင် သေပြီလားပဲ"

ထိုအနက်ရောင်အ၀တ်စကိုဖယ်လိုက်ပြီးနောက် လူတိုင်း ထိုကြီးမားသော မွန်းစတားကြီးကိုကြည့်လိုက်သည်။

၀မ်ရင်းကွေ့မှာ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် ဆိုသည်။

"ဒီရွံစရာကောင်းတဲ့ သတ္တ၀ါကြီး"

သူကလှောင်ချိုင့်ကိုဒေါသတကြီးကန်လိုက်လျှင် အတွင်းမှ မွန်းစတားက မျက်လုံးကိုဖွင့်ကာ အော်ဟစ်လာခဲ့လေသည်။

မျက်မှန်နှင့်လူကတွေးလိုက်သည်။

"အခုက ထူးဆန်းထွေလာ ဆပ်ကပ်ည အချိန်မကျသေးဘူး. ထူးဆန်းထွေလာညက ၆နာရီမှ စမှာ...ဒီတော့ ငါတို့မွန်းစတားကြီးကို အောင်အောင်မြင်မြင်ခိုးလာတာကို အနက်ရောင်မျှော်စင်က အသိအမှတ်ပြုတဲ့အချိန်အထိ စောင့်ရမယ်ထင်တယ်"

အကုန်လုံးက ခေါင်းညိတ်လိုက်ကြသည်။

သူတို့စိတ်အေးလက်အေးဖြစ်နေကြစဥ်မှာပင် ကြေညာသံတစ်ခုကို ကြားလိုက်ရလေသည်။

[["တင်းတောင်~ကစားသမားလုရှင်း အန်ချူး လင်းရီ လော့ကျဲ... ၀မ်ရင်းကွေ့တို့က ဂိမ်းကိုကျရှုံးခဲ့ပါတယ်... သူတို့ မွန်းစတားကြီးကို မခိုးနိုင်ခဲ့လို့ သနားစရာမွန်းစတားကြီးခမျာ ဆပ်ကပ်ပွဲမှာ အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာ ဆုတ်ဖြဲခံရတော့မယ်... စုဝေးခြင်းဂိမ်း ထူးဆန်းထွေလာ ဆပ်ကပ်ပွဲညကို ဖယ်ထုတ်လိုက်ပြီး သည်းထိတ်ရင်ဖို ဆပ်ကပ်ပွဲညကို တရား၀င်ဖွင့်လှစ်လိုက်ပါပြီ... ဂိမ်းရှုံးတဲ့ အပြစ်ဒဏ်ကတော့ ကစားသမား၁၀ယောက်ကထူးဆန်းထွေလာဆပ်ကပ်ပွဲထဲကို ခိုး၀င်ပြီး ဆပ်ကပ်ပွဲကို ဖျက်ရပါမယ်နော်"

"တင်းတောင်~ ကစားသမားလုရှင်း အန်ချူး လင်းရီ..."]]

အနက်ရောင်မျှော်စင်၏ ၃ကြိမ်၃ခါကြေညာသံတွင် အထင်သေးမှုများ ဖုံးလွှမ်းနေသည့်နှယ်။

လော့ကျဲ၏ မျက်လုံးအစုံက ထိတ်လန့်မှုကြောင့် ပြူးကျယ်သွားခဲ့သည်။ သူသည် ဖုံးကွယ်ထားသည့်သူနှင့် သူ၏အသင်းဖော်များ၏ အမည်အား အနက်ရောင်မျှော်စင်မှ တိုက်ရိုက်ဖော်ထုတ်သွားခဲ့သည်ကို ဂရုမစိုက်နိုင်ခဲ့ချေ။ သူ၏နှုတ်ခမ်းအစုံပွင့်ဟလျက် တစ်ခုခုကိုဆိုချင်သော်လည်း ဘာပြောရမှန်းမသိ ဆွံ့အနေခဲ့စဥ်မှာပင် ကြေညာသံကို ထပိမံကြားလိုက်ရလေသည်။

[["တင်းတောင်~ ကစားသမားဖူ၀မ်သော်နဲ့ ထန်မော့တို့က ထူးဆန်းထွေလာဆပ်ကပ်ပွဲညမစ်ရှင်ကို အောင်မြင်စွာရှင်းလင်းလိုက်ပြီး စိတ်ကြိုက် အကူပစ္စည်း အဆင့်မြှင့်တင်ခြင်း ပက်ကေ့ကို ဆုအဖြစ်ရရှိသွားခဲ့ပါပြီ"]]

🪩

Prev Next