MM Story Teller

Chapter 135

Viewers 11k

🌍Chapter 135

ညနေခင်း ၆နာရီတွင် ကောင်းကင်ကြီးမှာ မှောင်ရိပ်သန်းနေခဲ့ချေပြီ။

ထန်မော့နှင့် ဖူ၀မ်သော် ရှန်ဟိုင်းမှ ကားများပြည့်ကြပ်နေသော လမ်းမကြီးမှတဆင့် ထွက်လာခဲ့ကြခြင်းပင်။ သူတို့သည်အလွန်နှေးကွေးစွာမောင်းနှင်နေခဲ့ပြီး ၂နာရီအတွင်း ကီလိုမီတာအနည်းငယ်မျှသာရောက်လေသည်။ ဖူ၀မ်သော် ဘရိတ်ကိုရုတ်တရက်ဆွဲလျက်ကားကို ရပ်ချလိုက်သည်။ ကားအနက်ရောင်လေးမှာ လမ်းမ၏ဘေးသို့အနည်းချော်သွားခဲ့သည်။ ကျွီခနဲကားတာရာပွတ်ဆွဲသံအကျယ်ကြီးနှင့်အတူ ကား၏ကိုယ်ထည်မှာ ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။

ထန်မော့ ထိုရပ်တန့်မှုကြောင့် အံ့အားသင့်သွားသော်လည်း ဤသည်မှာ ညနေခင်းသာဖြစ်ကာ သူတို့အလျင်လိုမနေပေ။ အထူးသဖြင့် ကောင်းကင်မှာ မှောင်မည်းလာပြီဖြစ်ကာ လမ်းပေါ်တွင်လည်း ကားအများအပြားရှိနေသည်။ ကားမောင်းနှင်သူများရုတ်ချည်းပျောက်ကွယ်သွားပြီးနောက် ထိုကားများမှာ ထိန်းချုပ်မှုမဲ့စွာ ၀င်တိုက်မိပြီး လမ်းမပေါ်တွင် ထပ်နေကြသည်။ ညအချိန်တွင် အလင်းရောင်မရှိပဲ ထိုကားများကိုရှောင်ရှားရန်မလွယ်ချေ။ ဒုတိယအနေဖြင့် တခြားကစားသမားများနှင့်လည်း ကြုံတွေ့နိုင်သေးသည်။

သို့တိုင်အောင် ဖူ၀မ်သော်၏ ကားကိုရုတ်တရက် ထိုးရပ်လိုက်မှုက ရုတ်တရက်ဆန်နေဆဲပင်။

ထန်မော့၏ အတွေးများကို သိနေသည့်အလား ဖူ၀မ်သော်ကဆိုလာခဲ့သည်။

"ကိုယ်ပေကျင်းကနေ ရှန်ဟိုင်းလာတုန်းက အုပ်စု၃စုနဲ့တိုးခဲ့တယ်... သူတို့က လမ်းမဘေး၂ဖက်ကနေ အလစ်တိုက်တာ...အိမ်နဲ့ကွဲနေတဲ့သူတွေ အိမ်ကိုပြန်ပြီး မိသားစု၀င်တွေကို သွားရှာချင်တဲ့သူတွေကအများကြီးရှိတယ်လေ...ခရီးရှည်အတွက် စားစရာတွေ ရေတွေ လက်နက်တွေယူလာကြမှာပဲ သူတို့အတွက် လုယက်ဖို့ အခွင့်ကောင်းပဲလေ"

ထန်မော့က ခရီးဝေးမသွားဖူးသော်လည်း(စုကျိုးနှင့်ရှန်ဟိုင်းမှာ မဝေးလှ) ထိုကဲ့သို့ဖြစ်ရပ်များလည်းရှိလိမ့်မည်ဟု ခန့်မှန်းမိပြီးသားပင်။ သူကဖူ၀မ်သော်ကိုချက်ချင်းနားလည်သွားခဲ့သည်။

"ကားကိုဒီလိုရပ်လိုက်တာက ကားပိုင်ရှင် ရုတ်တရက်ပျောက်သွားတဲ့ကားတွေလို ပုံဖမ်းလိုက်တာလား"

"အင်း"

ကား၏ခေါင်းပိုင်းမှာ လမ်းဘေးကိုထိုးလျက် စွန့်ပစ်ခံထားရသည့်ကားနှင့်တူလှသည်။

၂ဦးသား တခြားစကားအပို တစုံတရာမှမဆိုခဲ့။ ဖူ၀မ်သော်မှာ ထန်မော့အနားယူနိုင်စေရန် ကားနောက်ခန်းကိုပေးခဲ့သည်။

တစ်ဖက်တွင်တော့ သူက မောင်းနှင်သူခုံကို လှဲချလျက် မျက်လုံးများကို မှတ်ထားလိုက်တော့သည်။ ထန်မော့ကလည်း ယဥ်ကျေးမနေခဲ့ချေ။ သူကကျောချလဲလျောင်းရင်း ကားအမိုးကို မမှိတ်မသုန် ကြည့်နေခဲ့မိသည်။ သူ၏မျက်လုံးများမှာ တည်ငြိမ်နေသော်လည်း ခေါင်းထဲတွင် အတွေးများနှင့်ပြည့်နေခဲ့သည်။

တိတ်ဆိတ်သောကားထဲတွင် ဖူ၀မ်သော်၏ အသက်ရှူသံမှန်မှန်ကိုသာကြားနိုင်သည်။ ထန်မော့မှာ မည်မျှအသက်ရှူသံကတည်ငြိမ်နေပါစေ ဖူ၀မ်သော်ကအိပ်မနေသည်ကို သိပြီးသားပင်။ သူတို့၏ လက်ရှိသန်မာမှုနှင့်ဆိုလျှင် ၃ရက်လောက်မအိပ်လျှင်လည်း ဘာမှမဖြစ်ပေ။ ဤညမှာရှန်ဟိုင်းမှ ထွက်လာသော ပထမဆုံးညဖြစ်သည်။ ဖူ၀မ်သော်မှာ ထန်မော့အားနောက်ခန်းကိုပေးကာ မောင်းနှင်သူခုံတွင်သက်တောင့် သက်သာ မဖြစ်စွာလှဲနေသည်မှာ အိပ်မနေဟု ဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။ ဖူ၀မ်သော်က ဤတစ်ညလုံး ပတ်၀န်းကျင်ကို စောင့်ကြည့်နေမှာဖြစ်သည်။

သူကမအိပ်သည်ဖြစ်၍ ထန်မော့လည်း ဘာမှသိပ်လုပ်လို့မရချေ။ သူတကယ်အိပ်သွားလျှင်တောင် ထန်မော့စွမ်းရည်စာအုပ်ကို ဆွဲမထုတ်နိုင်။ သူ၏လှုပ်ရှားမှု သေးသေးလေးကပင် တဖက်လူကို ချက်ချင်းနိုးလာစေဖို့ လုံလောက်လိမ့်မည်။

မှန်၏။ ထိုငွေရောင်သေနတ်ကိုရရှိပြီးစဥ်ကတည်းက ထန်မော့ စွမ်းရည်စာအုပ်ကို ကြည့်ရန်အခွင့်အရေးကို စောင့်ဆိုင်းနေခြင်းဖြစ်သည်။

သူ၏နှလုံးသားမှာ လွန်ဆွဲလျက်။ တဖက်တွင်တော့ သူနှင့်ဖူ၀မ်သော်မှာ အသင်းဖော်များဖြစ်သွားပြီဖြစ်ကာ ဝေးကွာသောပေကျင်းကိုအတူတကွထွက်လာခဲ့ကြသည်။ သူတို့တစ်ဦး၏စွမ်းရည်ကို တစ်ဦးပြောပြ၍ရသည်ပင်။ တဖက်တွင်လည်း သူကသိပ်မယုံကြည်နိုင်သေးချေ။

အဆုံးတွင်တော့ သူတို့တစ်ဥံးနှင့်တစ်ဦး အတူရှိခဲ့ဖူးချိန်က နည်းပါးလွန်းသည်။

နည်းနည်းတော့ စောင့်ကြည့်ကြတာပေါ့။

ထန်မော့မှာ မနက်ဖြန်စွမ်းရည်စာအုပ်ကို ထုတ်ကြည့်၍ ဖူ၀မ်သော်၏စွမ်းရည်ကို တွေ့သည်နှင့် သူလည်းထပ်၍ဖုံးကွယ်မနေတော့ဟု တွေးလိုက်မိလေသည်။

ညမှာကျော်လွန်သွားခဲ့သည်။ ဖူ၀မ်သော်မှာ ထန်မော့ အိပ်မနေခဲ့သည်ကိုသိသော်လည်း ဘာမျှမဆိုခဲ့ချေ။

ပထမညမှ ချောမွေ့စွာကုန်လွန်သွားခဲ့သည်။ ဖူ၀မ်သော်တံခါးကိုဖွင့်လျက် ကားရှေ့သို့လျှောက်သွားခဲ့သည်။ ထို့နောက် သူတို့၏ရှေ့မှ ကား၃စီးကို လက်ဗလာနှင့် တွန်းဖယ်လိုက်လေသည်။ သူပြန်ရောက်လာသည်နှင့် ထန်မော့မှာ ဘေးခုံတွင် ပြန်ထိုင်နေခဲ့ပြီဖြစ်၏။ သူကမြေပုံကိုကြည့်လျက် ဆိုလိုက်သည်။

"ဒီဘက်ကဆို ပေကျင်းနဲ့ရှန်ဟိုင်း အဝေးပြေးလမ်းပဲ...၁၀ကီလိုမီတာလောက်ဆို ဒီservice နယ်မြေကိုကျော်မှာဆိုတော့ စားစရာတို့ရေတို့ရှိမရှိကြည့်ရအောင်လေ"

ဖူ၀မ်သော်ကဆိုလိုက်သည်။

"၁၀ပုံမှာ ၉ပုံကတော့ ဘာမှမရှိတော့တာ သေချာတယ်... လွန်ခဲ့တဲ့၂လ ပေကျင်းကလာတုန်းက အဲဒီserviceနယ်မြေရော စူပါမားကက်တွေရော အကုန် အမွှေခံထားရပြီးပြီ"

ထန်မော့ကခေါင်းမာစွာ ဆိုသည်။

"ရှိရင်လည်း ရှိဦးမှာပေါ့"

ဖူ၀မ်သော်ဘာမှဆက်မပြောတော့။ လူ၂ဦးမှာ ခရီးဆက်လာခဲ့ကြသည်။

သူတို့သည် အပန်းဖြေခရီးထွက်လာသော သူငယ်ချင်းများနှယ် စိုးရိမ်ခြင်းကင်းမဲ့စွာ ပကတိတည်ငြိမ်လျက်ပင်။ တကယ်တမ်းတွင်လည်း သူတို့၂ဦးပေါင်း ခွန်အားနှင့်ဆိုလျှင် တရုတ်ပြည်တွင်သူတို့ကို လုယက်နိုင်သူအတော်ရှားလေသည်။ ကစားသမားအများစုကို သူတို့အလွယ်တကူရှင်းလိုက်နိုင်သော်လည်း အန္တရာယ်က ကစားသမားများ မဟုတ်ခြင်းလည်းဖြစ်နိုင်သည်။

ထန်မော့ရုတ်ချည်းတွေးလိုက်မိသည်။

"အစစ်အမှန်လောကဂိမ်းတွေကိုဖယ်ထားလိုက်ဦး လော့ဖုန်းချန်းက အနက်ရောင်မျှော်စင် ဂိမ်းတွေကို ၂မျိုးခွဲထားတယ်...Sအမျိုးအစားနဲ့ အခြားအမျိုးအစားတွေပေါ့... လွန်ခဲ့တဲ့လေးလလောက်က ကျွန်တော် ဂိမ်းတစ်မျိုးထဲမှာပါမိပြီး အနက်ရောင်မျှော်စင်က ကျွန်တော့်ကို သတိထားမိသွားတယ်... ပြီးတော့အနက်ရောင်မျှော်စင်ကိုတိုက်ခိုက်ဖို့ ဖိအားပေးခံလိုက်ရတာပဲ"

ထန်မော့ကခတ္တမျှတန့်သွားပြီးဆက်ပြောလိုက်သည်။

"ကျွန်တော် ဂိမ်းသိမ်းမှတ်ကိုပထမဆုံးဖွင့်ချင်ခဲ့တဲ့ ဂိမ်းပေါ့ ခင်များ ကြားလိုက်မှာပါ"

ဖူ၀မ်သော်မှာ ကားမောင်းစင်း ထိုမှတ်ဥာဏ်ကို ပြန်တွေးနေခဲ့သည်။

"မာရီယိုနဲ့ အကွက်တွေလား"

"အင်း အဲဒီတစ်ခုပဲ... ကျွန်တော်တို့ကားမောင်းနေရင်း ဂိမ်းတစ်ခုခုကိုသွားဖွင့်မိနိုင်လောက်လား... အစစ်အမှန်လောကဂိမ်းပဲဖြစ်ဖြစ် Sအမျိုးအစားပဲဖြစ်ဖြစ် တခြားဟာတွေပဲဖြစ်ဖြစ်လေ"

ထို့နောက် ထန်မော့သူ့ကိုယ်သူရေရွတ်လိုက်သည်။

"ကျွန်တော့်ကံက အဲလောက်ထိမဆိုးနိုင်ပါဘူး..."

သို့သော် လွန်ခဲ့သော ၄လအတွင်းအဖြစ်အပျက်များကို ပြန်တွေးမိလျှင် သူတိတ်ဆိတ်သွားမိပြန်သည်။

သူ၏ကံမှာ အမှန်တကယ်ဆိုးရွားလှသည်။

ဤတစ်ကြိမ်တွင်တော့ ဖူ၀မ်သော်ကဆိုလာခဲ့သည်။

"ကိုယ့်ကတော့ သိပ်မဆိုးပါဘူး"

ပေကျင်းမှ ရှန်ဟိုင်းကိုအလာလမ်းတွင် သူမည်သည့်ဂိမ်းကိုမျှမကြုံခဲ့ရချေ။ ၄င်းမှာ ကံကောင်းခြင်းပင်ဖြစ်နိုင်လေသည်။

ထန်မော့ကဘာမှတ်ချက်မှ မပေးခဲ့ချေ။

လူ၂ဦးမှာ service ဧရိယာသို့ရောက်ရှိလာခဲ့ကြသည်။ ဖူ၀မ်သော် ကားပါကင်သို့မောင်းလာခဲ့လိုက်သည်။

ထန်မော့က စူပါမားကတ်ထဲသို့ တန်း၀င်သွားချိန် ဖူ၀မ်သော်မှာ အပြင်ဘက်တွင်စောင့်နေခဲ့သည်။ ထန်မော့၏ လက်ထဲတွင်ထီးကလေးကိုတင်းတင်းဆုပ်လျက် စူပါမားကတ်ထဲတွင်ရှိနေနိုင်သော အန္တရာယ်မှန်သမျှကို သတိထားနေခဲ့သည်။ အထဲ၌မည်သူမျှမရှိသည်မှာ သေချာတော့မှ သူစတင်ရှာဖွေလိုက်လေသည်။

service ဧရိယာမှ စူပါမားကတ်မှာ မကြီးလှချေ။ ထန်မော့ ထိုနေရာတစ်ခုလုံးကို မိနစ်၀က်အတွင်း ရှာဖွေလိုက်သည်။ ဖူ၀မ်သော်ပြောခဲ့သလိုပင် နေရာတစ်ခုလုံးမှာ ရှုပ်ထွေးလျက် စားစရာမှန်သမျှနှင့် သောက်ရေများမှာ မရှိတော့ဘဲ အသုံးမ၀င်သော အရုပ်များ စာအုပ်များသာ ပြန့်ကျဲလျက်ကျန်ရစ်လေသည်။ ထန်မော့လက်ဗလာနှင့်ပြန်မသွားလို၍ သူသည်စင်တစ်ခုပေါ်မှ သွားတိုက်ဆေးနှင့်သွားတိုက်တံ၂ချောင်းကိုယူလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ၏ကိုယ်ကို အပြင်ဘက်မှ လှမ်းမမြင်နိုင်စေရန် စင်နောက်တွင် ကွယ်လိုက်ပြီးနောက် လေထဲမှ စွမ်းရည်စာအုပ်ကို ဆွဲထုတ်ကာ အမြန်ဖွင့်လိုက်သည်။

သူ နောက်ဆုံးစာမျက်နှာကို လှန်လိုက်ပြီး ပထမစာကြောင်းကိုဖတ်ကြည့်လိုက်သည်။

[စွမ်းရည်:ကြယ်တာရာများကိုယ်စားပြု တရားမျှတမှုကိုရှာဖွေခြင်း]

ထန်မော့လည်း အမည်မဖော်နိုင်သောခံစားချက်ဖြင့် သက်ပြင်းအသာချလိုက်မိသည်။ ၄င်းမှာ နှမြောခြင်း စိတ်ပျက်ခြင်းလည်းမဟုတ်ပဲ သူမျှော်လင့်ထားပြီးသားပင်။

သူသည်သွားတိုက်ဆေး၊ သွားတိုက်တံတို့နှင့်အတူ စူပါမားကတ်ထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။

သူ ထွက်လာချိန်တွင် ဖူ၀မ်သော်က ကားတွင်မှီလျက်မြေပုံကို ငုံ့ကြည့်နေခဲ့လေသည်။ လူ၂ဦး အကြည့်ချင်းဆုံသွားပြီးနောက် ဖူ၀မ်သော်မှာ ထန်မော့လက်ထဲမှ သွားတိုက်တေးနှင့် သွားတိုက်တံတို့ကို ငုံ့ကြည့်လာခဲ့သည်။ သူ၏မျက်ခုံးတဖက်ကမြင့်တက်သွားလျက်

"ဘာမှမရခဲ့ဘူးလား"

ထန်မော့စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့်

"အကုန်လုံးယူသွားကြပြီ။ အရင်ခရီးသွားတဲ့ ကစားသမားတွေဖြစ်မယ်"

ဖူ၀မ်သော်ကမေးလာသည်။

"သွားတိုက်ဆေးနဲ့ သွားတိုက်တံယူလာတာဆိုတော့ မျက်နှာသုတ်ပု၀ါပါ ဘာလို့မယူခဲ့တာလဲ"

ထန်မော့"..."

ထန်မော့ ထိုမရယ်ရသော ဟာသကို လျစ်လျူရှုလျက် ကားတံခါးကိုဖွင့်လိုက်သည်။ ဖူ၀မ်သော်လည်း ကားထဲ၀င်လိုက်ပြီး ဆက်လက်မောင်းထွက်လာခဲ့ကြလေသည်။ ဖူ၀မ်သော်၏ စွမ်းရည်ကို မရခဲ့သည်မှာ သေချာပြီးနောက် ထန်မော့ငွေရောင်သေနတ်ကို ထုတ်ကြည့်လိုက်မိသည်။ သူသည်ဘေးခုံတွင်ထိုင်လျက် သေနတ်ကို အသေအချာစူးစမ်းကြည့်နေခဲ့လေသည်။ တောက်ပသောနေရောင်က ပြတင်းပေါက်မှဖြာကျလျက် ငွေရောင်ကိုတလက်လက်တောက်ပလာစေသည်။

သူ၏ဦးနှောက်မှာ လျင်မြန်စွာအလုပ်လုပ်ရင်း သေနတ်ကို စူးစမ်းနေခဲ့သည်။

ထန်မော့၏ စွမ်းရည်မှာ ပိုက်ဆံမပေးပဲစားခြင်း(စားပြီးနားမလည်)ပင်။ သူသည်လွန်ခဲ့သော၄လတွင် ထိုစာအုပ်ကိုရရှိခဲ့ပြီး စွမ်းရည်များကို စုဆောင်းခဲ့သည်။ စွမ်းရည်များ၏ ပိုင်ရှင်များမှာ ထန်မော့မှ မိမိတို့စွမ်းရည်များကို ပွားယူသွားသည်အား မသိကြချေ။ စွမ်းရည်ကိုရယူရန် ၂နည်းရှိသည်။ ၁နည်းမှာ အရိုးရှင်းဆုံးဖြစ်ကာ တဖက်လူကိုသတ်လိုက်သည်နှင့် သူ၏စွမ်းရည်ကို ကျိန်းသေရရှိမည်ပင်။ ဒုတိယနည်းကိုတော့ ထန်မော့ မသေချာသေးချေ။

ထန်မော့၏ ပထမဆုံးစွမ်းရည်ဖြစ်သည့် စက်၀ိုင်းဆွဲပြီး ကျိန်စာတိုက်ခြင်းကို တဖက်လူကသူ့ထံ ဓါတ်မီးကိုကမ်းပေးပြီးနောက်ရရှိခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်ပင် ထန်မော့မှာ တဖက်လူထံမှ တစ်ခုခုကိုယူပြီး ဘာမှပြန်မပေးခြင်းဖြင့် စွမ်းရည်ကိုရရှိနိုင်သည်ဟု တွေးမိခဲ့လေသည်။ အဘယ်ကြောင့်မူထိုနည်းမှာ ပိုက်ဆံမပေးပဲစားခြင်းဖြစ်၍ပင်။

သူသည်ထိုနည်းကိုသုံး၍ ကစားသမားအမျိုးအစား ခွဲခြားသောစွမ်းရည်၊ ချန်ရှန်းရှန်း၏ ဥာဏ်ကြီးရှင် စွမ်းရည်နှင့် ငါ့အဘိုးပြန်ပေး အစသဖြင့် စွမ်းရည်များကိုရရှိခဲ့သည်။ သို့တိုင်အောင် သူသည်ဖက်တီးလေး၏ စွမ်းရည်ကိုတော့မရရှိခဲ့ချေ။

ထိုထူးဆန်းထွေလာဆပ်ကပ်ဂိမ်းထဲတွင် ထန်မော့ ဖူ၀မ်သော်ရှေ့တွင် တစ်ခုခုပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ၀မ်ရင်းကွေ့နှင့် လူအိုကြီးနျောင်တို့ကိုဖမ်းမိစဥ်က ၄င်းတို့၏ အ၀တ်များကို ဆွဲချွတ်ပြီး ကိုယ်ပေါ်ဆီများသုတ်လိမ်းပေးခဲ့သည်။

ထိုစဥ်ကသူသည်ဖူ၀မ်သော်အား သူတို့သည်ကစားသမားတို့ကိုစားရန်လုပ်ထားသော်လည်း အချိန်မရှိ၍မစားလိုက်ရဟူသော ဇာတ်လမ်းမျိုးဆင်ခြင်းဖြစ်သည်ဟု ရှင်းပြထားခဲ့သည်။ ထို့နောက်မျက်မှန်နှင့်လူတို့အုပ်စုမှ ၀မ်ရင်းကွေ့တို့ကို လာကယ်သောအခါ အ၀တ်မပါပဲဆီများပေနေသည်ကို တွေ့သွားကြလိမ့်မည်။

ဤသည်မှာ မစ်စတာ Aနှင့်Bမှ လူသားစားသည်ဟူ၍ ကစားသမားများကို လှည့်စားသည့်နည်းလမ်းတစ်ခုပင်။ ဤနည်းဖြင့် ၀မ်ရင်းကွေ့တို့ကို ပြန်တွေ့လျှင် ပျောက်ဆုံးနေသောကစားသမား၂ဦးမှာလည်း မိမိတို့ထံမှ အစားခံလိုက်ရသည်ဟု ထင်သွားကြလိမ့်မည်။ ထိုစဥ်က ထန်မော့မှာ ၀မ်ရင်းကွေ့တို့၏ အ၀တ်များကို ပိုက်ဆံမပေးပဲရရှိခဲ့သော်လည်း ၄င်းတို့၏ စွမ်းရည်များကိုတော့မရခဲ့ချေ။

ယနေ့တွင်ဖူ၀မ်သော်မှာ ဤအဖိုးတန်သေနတ်အား ထန်မော့ကိုပေးခဲ့သော်လည်း ထန်မော့သူစွမ်းရည်ကို မရခဲ့ပြန်ချေ။

ဤသည်မှာ သူလွဲချော်ခဲ့သော ၄ခုမြောက် စွမ်းရည်ဖြစ်သည်။

ထန်မော့ သူ၏အတွေးတို့ကို တိတ်တဆိတ်ဖုံးကွယ်ထားသော်လည်း ရင်ထဲမှသံသယများမှာတော့ ကြီးထွားလာခဲ့သည်။ သူသည် စွမ်းရည်များကို ရယူသည့်နည်းလမ်းကို အတိအကျသိလိုသည်။ သို့သော် ဤအပေါစားစာအုပ်မှာ ထိုအသုံး၀င်သည့် နည်းလမ်းမျိုးကိုတော့ သူ့ကိုပြောပြမည်မဟုတ်သည်ကတော့ နှမြောစရာပင်။ သူကိုယ်တိုင်သာ ရှာဖွေရပေလိမ့်မည်။

ထန်မော့မှာ သူ၏အပေါစားစာအုပ်အကြောင်းကိုတွေးမိလျှင် သက်ပြင်းသာသာချလိုက်မိသည်။

"မျက်နှာသုတ်ပု၀ါမယူခဲ့ရလို့ နောင်တရနေတာလား"

ထန်မော့"..."

ထိုဟာသမှာ အေးစက်လှသည်ဟု ခံစားမိလျက် ထန်မော့သူ့ကိုယ်သူဂျက်ကတ်ဖြင့် ထုပ်လိုက်မိသည်။ သူကအသာဆိုလိုက်သည်။

"ကျွန်တော်တို့တစ်လမ်းလုံးကားတွေဆင်းတွန်းခဲ့ရတာ ခဏတော့နားသင့်တယ်... မနက်ဖြန်ဆို နန်ကျင်းကိုရောက်မှာပဲ အခု၅နာရီထိုးပြီဆိုတော့ အလျင်လည်းမလိုပါဘူး ကျွန်တော်ဒီသေနတ်ကိုစမ်းကြည့်ချင်လို့"

ဖူ၀မ်သော်ကသဘောတူလိုက်သည်။

"အိုကေ"

🪩

Prev Next