MM Story Teller

Chapter 138

Viewers 11k

Chapters 379

🌍Chapter 138

လီ၀မ်ဟူသောအမည်ကို ကြားလျှင် ၀မ်မောင်နှမ၏မျက်နှာပေါ်တွင် သံသယတချို့ရစ်၀ဲလာခဲ့သည်။ လူငယ်ကထန်မော့ကို ကြည့်လိုက်ကာ မေးသည်။

"လီ၀မ်ဟုတ်လား အဲဒီနာမည်ကို မကြားဖူးပါဘူး... ဘာလို့လဲ"

ထို့နောက် သူ၏ညီမဖြစ်သူကိုလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

"ညီမလေး နင်ရောကြားဖူးလား"

ဆံပင်တိုအမျိုးသမီးသည်လည်း ထူးဆန်းသည်ဟု ခံစားနေရပုံပင်။

"မကြားဖူးဘူး"

ဤလု၂ဦး၏ အမူအယာများမှာ ဟန်ဆောင်နေခြင်းမဟုတ်ပေ။ သူတို့တကယ်ကြီး လီ၀မ်ကို မသိခြင်းပင်။

ထန်မော့၏ အကြည့်များကတဖြည်းဖြည်းနိမ့်ဆင်းသွားလျက် လူငယ်၏ လက်ကောက်၀တ်ပေါ်မှ နာရီကိုကြည့်လိုက်သည်။ အပြင်ဘက်တွင် လေပြင်းများသည်လည်းအရှိန်လျော့သွားပြီး မိုးသံသည်လည်း တိတ်သွားခဲ့ချေပြီ။

ဖူ၀မ်သော်က လေသံလေးဖြင့် ဆိုလာသည်။

"မိုးတိတ်သွားပြီ"

လူငယ်ကမေးလာသည်။

"မိုးတိတ်သွားပြီဆိုတော့ ဘယ်ကိုဆက်သွားကြမှာလဲဟင်"

မိုးကတိတ်သွားပြီဖြစ်သည့်တိုင် ကောင်းကင်ကြီးမှာ မှောင်မည်းလျက် ည၏လက စတင်ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ထန်မော့ဘာမှပြန်ဖြေမလာလျှင် ဆံပင်တိုအမျိုးသမီးကဆိုလာခဲ့သည်။

"အပြင်မှာ မှောင်နေပြီလေ ရှင်တို့ကို ဒီလိုမျိုးလွှတ်လိုက်လို့ဘယ်လိုဖြစ်မှာလဲ"

သူမကအလွန်အလျင်စလိုဖြစ်နေပြီး သူတို့အား ဆွဲထားရန် ဆန္ဒကို ဖုံးကွယ်မထားနိုင်ခဲ့ချေ။ သို့သော်သူမက ၄င်းကိုဖုံးကွယ်ရန် စကားအချို့ကို ဆိုလာပြန်သည်။

"ကျွန်မတို့အိမ်မှာပဲ တစ်ညတည်းချင်ရင် မရတာတော့မဟုတ်ဘူး... အခန်းအပိုတွေတော့မရှိပေမယ့် ဧည့်ခန်းထဲမှာပဲ နားနေလို့ရပါတယ်"

ထန်မော့ကသူမကိုပြန်မဖြေပဲ တည်ငြိမ်စွာ မေးလာခဲ့သည်။

"အဲဒီနာရီ... ဘယ်ကရတာလဲ"

လူငယ်မှာ သူ့ကိုကြည့်နေရာမှာ သူ၏လက်ကောက်၀တ်ကိုမြှောက်လိုက်ကာ ပြုံးလျက် ဆိုသည်။

"အရင်က၀ယ်ထားတာပါ...လူကြီးမင်းဗစ်တာ...ကျွန်တော့်တို့ကို သတင်းတွေမပြောပြချင်ရင်လည်း ကိစ္စမရှိပါဘူးဗျာ"

သူက စကားလမ်းကြောင်းလွှဲချင်သော်လည်း ထန်မော့ကဆက်၍မေးလိုက်သည်။

"ဘယ်နေရာက၀ယ်ခဲ့တာလဲ"

ထိုလူမှာ တောင့်သွားခဲ့သည်။

"အဲဒါ...ကုန်တိုက်တစ်ခုခုကပဲပေါ့"

ထန်မော့သူ့အား မော့ကြည့်လိုက်သည်။ သူ၏နှုတ်ခမ်းများမှာ ပြုံးနေသော်လည်း မျက်လုံးများကတော့ အလွန် အေးစက်နေခဲ့လေသည်။

"ဘယ်လောက်လဲ"

၀မ်မောင်နှမ၂ဦး ပါးစပ်ကိုပိတ်လျက် ဘာမှဆိုမလာတော့ချေ။ သူတို့က ထန်မော့ကို တိတ်ဆိတ်စွာ စိုက်ကြည့်နေခဲ့ကြသည်။ လူ၃ဦးမှာ တစ်ဦးကို တစ်ဦးကြည့်နေခဲ့ကြသည်။

တစ်စက္ကန့်မျှကုန်လွန်သွားပြီးနောက် ၀မ်မောင်နှမ၂ဦးက သူ့ထံသို့ အလွန်လျင်မြန်စွာပြေး၀င်လာခဲ့ကြသည်။ သို့သော် ထန်မော့ကပို၍ လျင်မြန်နေခဲ့သည်။ သူကခုန်၍ရှောင်လိုက်ပြီး ၀မ်၀မ်ဟောင်၏ ကော်လာကိုဖမ်းဆုပ်လိုက်သည်။ ၄င်းကိုမြင်လျှင် ၀မ်၀မ်ရှန်း၏ မျက်လုံးများမှာ ပြူးကျယ်သွားခဲ့သည်။ သူမ၏အိတ်ကပ်ထဲမှ အနက်ရောင်သေနတ်ကိုထုတ်ယူလျက် သူ့အား တိုက်ရိုက်ပစ်ခတ်လာခဲ့သည်။

သေနတ်ကိုကိုင်ထားချိန်သူမ၏ ကိုယ်နေဟန်ထားမှာ သာမာန်မဟုတ်ချေ။ သူမ၏အလျင်နှင့် ပစ်ခတ်မှုနှုန်းမှာ ထန်မော့ထက် ကောင်းမွန်လှသည်။ ၄င်းမှာ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ အတွေ့အကြုံရှိနေသလိုမျိုးပင်။ သေနတ်သံနှင်အတူ ထန်မော့ ကျည်ဆံကိုရှောင်လိုက်ပြီး ၀မ်၀မ်ဟောင်၏ကော်လာကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ အကွာအဝေးမှာ နီးနေလွန်းသဖြင့် ကျည်ဆံမှာ သူ၏ပါးပြင်ပေါ်မှ ပွတ်ကာသီကာဖြတ်သွားပြီး သွေးစွန်းနေသော အမှတ်ကြောင်းတစ်ခုကိုချန်ထားခဲ့သည်။

ထန်မော့လက်မှလွတ်သည်နှင့် ထိုမောင်နှမနှစ်ဦးမှာ စားပွဲကိုမှောက်လှဲလိုက်ပြီး နောက်ပြန်ခုန်လိုက်ကာ ၂မီတာခန့်သို့ဆုတ်သွားခဲ့သည်။ ၃ယောက်သား တစ်ဦးကိုတစ်ဦးလျင်မြန်စွာ အကဲခတ်လိုက်ကြသည်။

ထို့နောက် ထန်မော့ဆီသို့ ဦးတည်ရာနှစ်ဖက်မှ ပြေး၀င်လာကြလေသည်။ လူငယ်က ခါးကြားမှ ဓါးမြှောင်တစ်ချောင်းကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ညီမဖြစ်သူကအစ်ကိုအားနောက်မှကာကွယ်ထားခဲ့သည်။

သူတို့သည် တံခါး၀တွင်ထိုင်နေသော ဖူ၀မ်သော်ကို ဂရုမစိုက်ပဲ ထန်မော့ကိုတိုက်ခိုက်ခြင်းတွင်သာ အာရုံစိုက်ထားခဲ့သည်။ အဘယ်ကြောင့်မူ မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း အပြင်ဘက်မှ အရိပ်၃ခုက ဖူ၀မ်သော်ထံသို့ပြေး၀င်လာ၍ပင်။

၄ယောက်မြောက်လူက အမိုးပေါ်မှ ခုန်ဆင်းလာပြီး ဓါးရှည်တစ်ချောင်းဖြင့် ဖူ၀မ်သော်ထံပြေး၀င်လာခဲ့သည်။ ဖူ၀မ်သော် လက်မောင်းကိုမြှောက်လျက်ဓါးချက်ကို တားဆီးလိုက်သည်။ သတ္တုချင်းထိခတ်မိရာမှ မီးပွားများ လွင့်စင်ထွက်လာခဲ့သည်။ ထိုလူမှာ ထိုအသံကြောင့် ထိတ်လန့်သွားခဲ့သည်။

အိမ်အတွင်းတွင်တော့ မောင်နှမ၂ဦးမှာ ထန်မော့နှင့် လုံးထွေးနေကြလေသည်။ အပြင်ဘက်တွင်တော့ ဖူ၀မ်သော်မှာ လူ၄ယောက်ကို ရင်ဆိုင်နေခဲ့သည်။

ဆံပင်တိုအမျိုးသမီးတွင် Checkmateကဲ့သို့ ကျည်ဆံများကို ထိန်းချုပ်နိုင်သော စွမ်းရည်မရှိသော်လည်း အိမ်မှာအလွန်ကျဥ်းလွန်းပြီး ထန်မော့ရှောင်ရှားနိုင်သောနေရာမှာလည်း အကန့်အသတ်ရှိလေသည်။ သူမသာမာန်ကာလျှံကာပစ်လိုက်ရုံဖြင့် ထန်မော့၏လမ်းကို လှမ်းပိတ်လိုက်သည်။ ၀မ်၀မ်ဟောင်၏ ခွန်အားသည်လည်း အတော်မြင့်သည်ပင်။ သူဓါးမြှောင်မှာ စားပွဲပေါ်သို့ စိုက်သွားသည်နှင့် စားပွဲမှာ၂ပိုင်းကျိုးသွားခဲ့သည်။

ထန်မော့ဘေးသို့လှည့်၍ ဓါးမြှောင်ကိုရှောင်လျက် ခေါင်းကိုစောင်းလိုက်လျှင် ကျည်ဆံကိုရှောင်ပြီးသားဖြစ်သွားခဲ့သည်။ သူကြမ်းပြင်တွင်လှိမ့်လိုက်ပြီး ငွေရောင် သေနတ်ကိုထုတ်ယူကာ ဆံပင်တိုအမျိုးသမီးကိုချိန်လိုက်သည်။ သူ၏မျက်လုံးများကိုမှေးကျဥ်းလျက် အမျိုးသမီးကို ချိန်ရွယ်လိုက်သည်။

ဘန်း...

ကျည်ဆံက အမျိုးသမီး၏ဘေးမှ ဖြတ်ကျော်လျက် နံရံကိုဖောက်၀င်သွားသည်။

ထန်မော့နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ပစ်သော်လည်း သူမကိုမမှန်သေးပေ။ ထိုအမျိုးသမီးမှာ ချက်ချင်းနားလည်သွားခဲ့သည်။

"သူမပစ်နိုင်ဘူး"

ထိုမောင်နှမ၂ဦးမှာမှာ ထပ်မံကြောက်ရွံ့မနေတော့ချေ။ ထိုသေနတ်က ထန်မော့လက်ထဲမှ တစ်ခုတည်းသော လက်နက်ဖြစ်ကာ ၄င်းကို ကောင်းစွာလည်း အသုံးမပြုနိုင်သည်မို့ သူ့ကိုသတ်ရန်တိုက်ရိုက်ပင်ရှေ့သို့ပြေးထွက်လာကြသည်။

လူငယ်၏လက်သီးချက်မှာ ထန်မော့၏ ညာဘက်ကိုချိန်ထားပြီး ညီမဖြစ်သူမှာ ထန်မော့၏ ဘယ်ခြေထောက်ကို လှမ်းကန်လိုက်သည်။ လူ၂ယောက်က ပူးပေါင်းလျက် ထန်မော့ကို ဆုတ်သွားစေသည်။

ထန်မော့သေချာမရပ်နိုင်ခင်မှာပင် ညီမဖြစ်သူမှာ သေနတ်ကို သူ၏မျက်ခုံးကြားကိုချိန်လိုက်ပြီး အစ်ကိုဖြစ်သူမှာလည်း ဓါးမြှောင်ဖြင့် သူ၏လည်မြိုကိုလှမ်းခုတ်လာခဲ့သည်။ ထိုစဥ်မှာပင် ထန်မော့၏ လက်မှာ မျက်စိဖြင့်မမြင်နိုင်သော အလျင်ဖြင် ထိုဓါးကိုရှောင်ကွင်းသွားလျက် ထိုအစ်ကိုဖြစ်သူ၏ လည်မြိုကို ဖမ်းဆုပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက်သူကခေါင်းကိုလှည့်လိုက်လျှင် ကျည်ဆံမှာ သူ၏ဘေးမှ နံရံကိုဖောက်၀င်သွားခဲ့ပြန်သည်။

မောင်နှမ၂ဦး၏ လှုပ်ရှားမှုများ ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။ သူတို့၏နှဖူးတွင် ချွေးများစို့လျက်။ သူတို့မှာ အစပိုင်းကတည်းက ထန်မော့ကိုအသာစီးမှ တိုက်ခိုက်နေသည်ဟု ထင်ရသော်လည်း ထန်မော့မှာ သူတို့ကို အေးဆေးသာရင်ဆိုင်နေခဲ့သည်ပင်။

သူမ၏အစ်ကိုဖြစ်သူအဖမ်းခံလိုက်ရသည်ကို မြင်လျှင် ဆံပင်တိုအမျိုးသမီးမှာ ခတ္တမျှတွန့်ဆုတ်နေခဲ့သေးသော်လည်း နောက်လှည့်ကာ ပြေးတော့သည်။ ထိုစဥ်ဓါးရှည်တစ်ချောင်းမှာ သူမ၏ပါးပြင်ကို ပွတ်ကာသီကာလေးဖြတ်လျက် နံရံတွင် စိုက်သွားပြီး သူမ၏ထွက်ပြေးမည့်ခြေလှမ်းများကို တန့်သွားစေခဲ့သည်။

အပြင်ဘက်တွင် ခန္ဓာကိုယ်၃ခုမှာ မြေပေါ်တွင်လဲကျနေပြီး သွေးများစိုရွှဲနေသော သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးက တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့် တွားသွားရန် ကြိုးစားနေဆဲပင်၊

ဖူ၀မ်သော် တံခါး၀တွင်ရပ်လျက် ဓါးတစ်ချောင်းကို ပစ်လိုက်သည်။ ဆံပင်တိုအမျိုးသမီးမှာ အပြင်ဘက်မှ သူမ၏အပေါင်းအပါ၄ယောက် ဘာဖြစ်သွားသည်ကို မြင်ပြီးနောက် သူမ၏အစ်ကိုကို လှည့်ကြည့်လိုက်လေသည်။

သူမ၏မျက်လုံးများထဲတွင် ကြောက်ရွံ့မှုများဖုံးလွှမ်းလျက် ဒူးထောက် ထိုင်ကျသွားခဲ့သည်။

ထိုလူ၆ယောက်မှာ ရိုးရိုးသာမာန်ကစားသမားများသာဖြစ်ပြီး အရံကစားသမားများသာဖြစ်နိုင်သည်။

ထန်မော့ ကစားသမားသရုပ်ကို စစ်ဆေးသော စွမ်းရည်ကို အသုံးပြုကာကြည့်ခဲ့စဥ်က ၀မ်၀မ်ဟောင်မှာ အရံကစားသမားဖြစ်သည်။ ဤအရံကစားသမား၆ဦးကိုဖြေရှင်းရသည်မှာ ထန်မော့နှင့် ဖူ၀မ်သော်အတွက် အသက်တစ်ရှူစာပင်မရှိချေ၊ တကယ်တမ်းတွင် ထို၀မ်မောင်နှမကိုတွေ့ခဲ့စဥ်ကပင် ထိုလူများမှာ လူကောင်းများမဟုတ်ကြောင်း ခံစားမိပြီးဖြစ်၏။

၀မ်၀မ်ဟောင်က သေနတ်သံကြား၍ ထွက်လာကြည့်ခဲ့မိသည်ဟု ဆိုခဲ့သည်။ ထို့အပြင်ရွာထဲတွင်ပုန်းနေကာ သူစိမ်းများနှင့် တစ်ခါမှလည်း မတွေ့ဖြစ်ခဲ့ဟုလည်း ဆိုသေးသည်။ သူတို့မှာ အန္တရာယ်နှင့်လူစိမ်းများကို ရှောင်ရန် ရွာသို့ရှောင်တိမ်းလာခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သေနတ်သံကိုကြားလျှင် ပုန်းနေသင့်သည်။ ထိုကစားသမားများကို ထောက်လှမ်းဖို့မဆိုထားနှင့် အိမ်ထဲမှပင် အပြင်သို့ထွက်မလာသင့်ချေ။

ထပ်ပေါင်းဆိုရပါက သူတို့လက်များမှာ လယ်စိုက်နေသူများနှင့်မတူပဲ သန့်ရှင်း နူးညံ့နေခဲ့လေသည်။

ဖူ၀မ်သော်မှာ သူပေကျင်းမှာ ရှန်ဟိုင်းကိုလာစဥ်က ခြုံခိုတိုက်ခိုက်မှု ၃ကြိမ်ကြုံခဲ့ရသည်ဟု ဆိုခဲ့သည်။ ဤ ၀မ်မောင်နှမမှာ ထိုကဲ့သို့ အုပ်စုမျိုးကမှန်း သိသာလွန်းသည်။ ထန်မော့မှာ အမှန်တရား၏ဘက်တော်သားမဟုတ်သလို ထိုကဲ့သို့သူများကို အပြစ်ပေးရန်လည်းစိတ်မပါချေ။ ထိုစဥ် ၀မ်၀မ်ဟောင်၏ လက်ကောက်၀တ်ပေါ်မှ နာရီက သူ၏မြင်ကွင်းထဲ၀င်လာခဲ့လေသည်။

ကမ္ဘာကြီးအွန်လိုင်းပေါ်တက်လာပြီးနောက် ထန်မော့၏ မှတ်ဥာဏ်မှာ အလွန်ကောင်းလာခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သောလများမှ အသေးအမွှားလေးများကအစ သူအသေးစိတ်မှတ်မိလေသည်။ ထိုအလယ်တန်းကျောင်းတွင်ရှိစဥ်က လီ၀မ်မှာ သူ၏လက်ကောက်၀တ်မှနာရီအား သူ့ထံ ဂုဏ်ယူစွာ ပြလာခဲ့ဖူးသည်။

"ဒီဟာကိုပြောနေတာလား...ကြည့်ကြည့်...ငါ့အဖေဆီက မွေးနေ့လက်ဆောင်လေ.. ရိုးလက်စ် အထူးအကန့်အသတ်နဲ့ထုတ်ကုန် တရုတ်ပြည်မှာ ၃ခုပဲရှိတယ်"

ထိုစဥ်က ထန်မော့ သာမာန်ကာလျှံကာသာကြည့်ခဲ့တာဖြစ်သည်။ သို့သော် ခပ်ကြောင်ကြောင် ဒုတိယမျိုးဆက်သူဌေးလေးမှာ တစ်ဖက်လူနားထောင်ချင်မချင် ဂရုမစိုက်ပဲ သူ့ကို ခရေစေ့တွင်းကျ အကုန်ပြောပြခဲ့လေသည်။

လီ၀မ်သည်လည်း ထန်မော့နှင့်အလွန်ဝေးကွာသွားချေပြီ။

လေးလကြာပြီးနောက် လီ၀မ်က သူ၏အမေဖြစ်သူ အသက်ရှင်နေသေးကြောင်း သိလိုက်ရပြီး ရွာသို့အမေဖြစ်သူကိုရှာရန် သွားခဲ့သည်။ သူတို့နှစ်ဦး ရှန်ဟိုင်းတွင် လူချင်းခွဲခဲ့ကြလေသည်။

ထန်မော့ ၀မ်၀မ်ဟောင်၏ လည်ပင်းကို ဆုပ်ကိုင်လျက် မေးလိုက်သည်။

"မင်းရှန်ဟိုင်းက လာတာလား"

၀မ်၀မ်ဟောင်မှာ ထန်မော့ဘာကိုမေးချင်မှန်း မသိချေ။ သူကတံတွေးကိုမြိုချလိုက်ပြီး ရိုးသားစွာဖြေလာခဲ့သည်။

"မ..မဟုတ်ဘူး နန်ကျင်းကလာတာပါ လီ၀မ်ကိုလည်း တကယ်မသိပါဘူး.. ဒီနာရီက လွန်ခဲ့တဲ့ ၂လလောက်က ခိုး၀င်သူ၁ယောက်ဆီက ရလာတာပါ"

သူ၏မျက်လုံးတို့က ပြူးကျယ်လျက် တောင်းပန်နေခဲ့သည်။

" အစ်...အစ်ကိုကြီး ငါကမင်းသူငယ်ချင်းကို သတ်လိုက်တယ်ထင်လို့လား...မဟုတ်ဘူးနော် အဲဒီခိုး၀င်သူက ဒီနာရီကို ဘယ်ကရလာမှန်းတောင်မသိပါဘူး... သူ့ကိုပဲ သတ်ခဲ့တာပါ မင်း သူငယ်ချင်းကို မသတ်ခဲ့ပါဘူး"

"လီ၀မ်ကို မမြင်လည်း မမြင်ဖူးပါဘူး သတ်လည်း မသတ်ခဲ့ပါဘူး"

ဆံပင်တိုအမျိုးသမီးကလည်း အလျင်အမြန်ဆိုလာသည်။

ထန်မော့ ကြောက်လန့်နေသော ဆံပင်တိုအမျိုးသမီးကို ကြည့်လိုက်သည်။

ထို၂ဦးမှာ လိမ်နေခြင်းမဟုတ်ချေ။ သူတို့အမှန်ပင် လီ၀မ်ကို မသတ်ခဲ့။ သူတို့က လီ၀မ်ကိုသတ်ခဲ့သောတစ်ယောက်ယောက်ဆီမှ နာရီကို ရခဲ့ခြင်းဖြစ်လိမ့်မည်။

ထန်မော့ ဘာမှမပြောသည်ကို ကြားလျှင် ထိုမောင်နှမ၂ယောက်မှာ ကံကောင်းပြီဟု ခံစားလိုက်ရသည်။ သူတို့ဤလူ၏သူငယ်ချင်းကို တကယ်မသတ်ခဲ့သဖြင့် ဤပြဿနာမှာ ဖြေရှင်း၍ရသေးသည်။ တကယ်တမ်းတွင် သူတို့ ထန်မော့နှင့် ဖူ၀မ်သော်ကို စတွေ့စဥ်ကတည်းက ထိုလူ၂ဦးမှာ အလွန်သန်မာသည်ဟု ခံစားမိကာ တိုက်ခိုက်ရန် စိတ်ကူးမရှိခဲ့ပေ။

ထန်မော့နှင့် ဖူ၀မ်သော်ကသာ သူတို့ကို အရင်ဆုံး ရှာတွေ့သွားခြင်းဖြစ်ကာ သူတို့အိမ်ကို မိုးခိုရန်လိုက်လာခြင်းဖြစ်သည်။

လူ၄ဦး ထိုအိမ်တွင် နာရီ၀က်ခန့်နေခဲ့ကြသည်။ ထိုမောင်နှမ၂ဦးမှာလည်း သူတို့သန်မာမှန်း သိ၍ တိုက်ခိုက်ရန် စိတ်ကူးမရှိကြချေ။

၀မ်၀မ်ဟောင် တုန်ယင်လျက် ဆိုလာသည်။

"အစ်ကိုကြီး ဗစ်တာ ကျွန်မတို့မှာရှိသမျှ အကူပစ္စည်းတွေအကုန်ပေးပါ့မယ်...ကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်မတို့ကို မသတ်ပါနဲ့"

ထန်မော့ကမေးလိုက်သည်။

"အများကြီးရှိတာလား"

လူငယ်၏မျက်လုံးများ တောက်ပသွားခဲ့သည်။

"ရှိပါတယ် အများကြီးရှိပါတယ်...ကျွန်တော်တို့ ခိုးထားသမျှ ဒုတိယထပ်က အခန်းထောင့်မှာ ပုံထားပါတယ်ဗျာ ကျွန်တော်တို့ကို မသတ်သ၍ အဲဒါတွေအကုန် အစ်ကိုတို့ကိုပေးပါ့မယ်"

ထန်မော့လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

ဖူ၀မ်သော်က ဓါးတစ်လက်ဖြင့် ဆံပင်တိုအမျိုးသမီး၏ ဦးခေါင်းကို စိုက်ချလိုက်လေသည်။ ကွဲအက်သံတစ်ခုနှင့်အတူ အမျိုးသမီး၏ ခေါင်းပေါ်မှ သွေးများ တမဟုတ်ချင်းစီးကျလာခဲ့သည်။

ထန်မော့ ဖူ၀မ်သော်၏ ရုတ်တရက်လှုပ်ရှားမှုကို မထင်မှတ်ထားမိသဖြင့် အံ့အားသင့်စွာ ကြည့်လိုက်မိလေသည်။ မိမိ၏ ညီမဖြစ်သူသေဆုံးသွားသည်ကို မြင်လျှင် ၀မ်၀မ်ဟောင်မှာ မိမိသည်လည်း လွတ်မြောက်ဖို့ မလွယ်ကူမှန်းနားလည်မိသွားပြီး သူ၏လက်နှစ်ဖက်လုံးကိုရုတ်တရက်မြှောက်လိုက်လေသည်။

"မင်းကိုသတ်မယ်"

ထန်မော့ခေါင်းကို စောင်းကာရှောင်လိုက်ပြီး သူ၏ဆုပ်ကိုင်ထားမှုကို တင်းကြပ်လိုက်သည်။

ခရက်...

၀မ်၀မ်ဟောင်၏ လည်တိုင်မှာ သူ့၏လက်ထဲတွင်ကျိုးသွားပြီးနောက် ၄င်းကိုလွှတ်ချလိုက်ကာ ဖူ၀မ်သော်ဆီလျှောက်သွားလိုက်သည်။ သူကခတ္တမျှတွေးတောနေပြီးနောက် မေးလာခဲ့သည်။

"ဘာဖြစ်လို့လဲ"

🪩

Prev Next