အပိုင်း ၄၃

၁၉၇၀တွင် ဒုတိယအကြိမ်မြောက်လက်ထပ်ခြင်း

အပိုင်း ၄၃

 နှစ်သစ်ကူးညစာ စားသောက်ပြီးနောက် မီးရှူးမီးပန်းဖောက်ဖို့ အချိန်ကျပြီ ဖြစ်သည်။ ကျေးလက်ဒေသများတွင် မီးရှူးမီးပန်းများ ပိုမိုကျယ်လောင်တာကို နှိုင်းယှဥ်တဲ့  ဓလေ့တစ်ခုရှိသည်။ အသံပိုကျယ်လေလေ လာမည့်နှစ်တွင် ယခင်နှစ်များထက် ပိုမိုချမ်းသာလာမယ်လို့ ယူဆကြသည်။

 ယနေ့တွင် ကျောက် မိသားစုရဲ့ မီးရှူးမီးပန်းများကို ကျောက်တုန်းဟဲက ဝယ်ယူခဲ့သည်။ သူသည် ထောက်ပံ့ရေးနှင့် စျေးကွက်ရှာဖွေရေးအေဂျင်စီတွင် အရှည်ဆုံးကို ကောက်ယူခဲ့သည်။

 မီးရှူးမီးပန်းများကို သစ်ပင်ထိပ်တွင် ချိတ်ဆွဲထားပြီး အဆုံးတွင် ဖျူးစ်မီးထွန်းပြီးနောက် “ပေါက်ကွဲသံ” ထွက်ပေါ်လာသည်။ ယင်းပေါင်က သူမ၏ နားရွက်ကို ဖုံးကာ ကျားဟွေ့ လက်နှစ်ဖက်ကြားတွင် ပုန်းနေလိုက်သည်။ ရှီထုက လက်ခုပ်တီးပြီး သစ်ပင်အောက်မှာ ခုန်ခဲ့ပေမယ့် သူ့အမေ ဆွဲတာခံခဲ့ရပြီး ဟိုင်းဒန်ကတော့ ရှီထုလောက် မမိုက်မဲပေ။  သူ့အဖေနောက်ကို လိုက်ကြည့်သည်။

 “ မာကျောက်ကစားကြရအောင်။ ဘာမှလုပ်စရာမရှိဘူး၊ အေးအေးဆေးဆေးနေကြရအောင်။”

 နှစ်သစ်ကူးအကြိုနေ့မှာ သူတို့တစ်ညလုံး နိုးနေရမယ်။  ၁၂ နာရီမှာ ဖက်ထုပ်စားရမည်။  ဖက်ထုပ်စားပြီးရင် နှစ်သစ်ကူးနုတ်ဆက်ဖို့ အပြင်ထွက်ရမည်။  သေချာပေါက် အိပ်လို့မရပေ။  ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့တစ်ခုတွင် အိမ်ထောင်စုဒါဇင်များစွာရှိပြီး အိမ်ထောင်စုရာပေါင်းများစွာနှင့် ကပ်လျက်ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့များရှိသည်။  သူတို့အားလုံးက တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံပြီး ကောင်းမွန်တဲ့ ဆက်ဆံရေးရှိသည်။  မိုးလင်းတဲ့အထိ လမ်းမလျှောက်နိုင်ကြပေ။

 ဟုတ်ပါတယ်၊ ဒါဟာ နှစ်သစ်ကူး နှုတ်ခွန်းဆက်စကား ပေးဆောင်ဖို့ ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ လုပ်ငန်းဖြစ်သည်။  အမျိုးသမီးများက အိမ်တွင် ဖရဲစေ့ကို စားပြီး အိမ်နီးချင်းအိမ်များဆီလည်း သွားနိုင်သည်။

 ကျေးလက်ဒေသများတွင် ကြင်စဦးဇနီးမောင်နှံများကို အမြန်မွေးပြီး ကလေးယူရန် တိုက်တွန်းလေ့ရှိသော်လည်း တုန်းကျားဟွေ့တွင် ယင်းပြဿနာမရှိပေ။ ကွာရှင်းပြီး ကလေးမမွေးနိုင်လို့ အိမ်ကနေ ထုတ်ပယ်ခံရတယ်ဆိုတာ လူတိုင်းသိကြပေမယ့် ကလေးမွေးတဲ့ကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး စိတ်ကောင်းရှိတဲ့သူ တစ်ယောက်မှ သူ့ရှေ့မှာ မပြရဲပေ။  ဒဏ်ရာတွေကို ဆားနဲ့ ပွတ်ရုံပဲ မဟုတ်လား။

 မိသားစုက မီးကို မသုံးပေ။  မနေ့က လုပ်ထားတဲ့ ပန်းကန်တွေကို ကျောက်မီးသွေး အတုံးလိုက်မီးဖိုနဲ့ အပူပေးတယ်၊ ပေါင်းထားတဲ့ မုန့်အနည်းငယ်ကို ပြုတ်ပြီး ချက်သည်။  နေ့ခင်းဘက်မှာတော့ ကျားဟွေ့က အိပ်ရေးဝအောင်အိပ်ဖို့ သူမအခန်းထဲပြန်ဝင်ခဲ့သည်။  တုန်းလင်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲတွင် သူမ မှိန်းနေပြီး ရုတ်တရက် သူမပါးစပ်က ပိတ်ဆို့ခံလိုက်ရသည်။

 “အင်း... နေ့ခင်းကြီးမှာ ဘာလုပ်နေတာလဲ။”

 “ကိုယ်မင်းကိုလွမ်းလို့ “

 ကျားဟွေ့က မျက်လုံးဖွင့်ပြီး ပြတင်းပေါက်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ ကန့်လန့်ကာများပိတ်ထားခဲ့သည်။ အိမ်ဦးခန်းတွင် လူများစွာ ထိုင်နေခဲ့သည်။ မြင်ရင် ရှက်စရာဖြစ်လိမ့်မည်။

 ကျောက်တုန်းလင်က သူမကို ပွေ့ဖက်ပြီး နမ်းလိုက်သည်။ သူ့ရင်ခွင်ထဲတွင် ကျားဟွေ့ရဲ့ ကိုယ်က တဖြည်းဖြည်း ပျော့ပြောင်းလာသည်။ သူမက တစ်ဝက်က တွန်းလိုက်ပြီး တစ်ဝက်က တုံ့ပြန်ရန် သန္နိဋ္ဌာန်ချထားသည်။

 နှစ်သစ်ဒုတိယနေ့တွင် ကျောက်ချိုင်ရှက ကျန်းချောင်းအာနဲ့  ကြိုတင်စကားပြောခဲ့သည်။ ကျားဟွေ့က လဆန်း၏ ဒုတိယနေ့တွင် ပြန်လာခဲ့သည်။  လဆန်းသုံးရက်မြောက်နေ့မှာ ခင်ပွန်းနဲ့ သားသမီးတွေကို ပြန်ခေါ်သွားသည်။  ယောက္ခမဖက်က အဒေါ်တော်တော်များများလည်း နှစ်သစ်ကူး ဒုတိယနေ့မှာ ပြန်လာကြပါတယ်။  ဤနည်းဖြင့် အချိန်ကို ကုန်​ဆုံးသွားစေနိုင်သည်။

 “အဖွားနဲ့ အဖိုးကို တွေ့တဲ့အခါ အဒေါ်၊ ဦးလေး၊ ညီအကို မောင်နှမတွေကို ဘယ်လိုခေါ်ရမယ်ဆိုတာ သိရမယ်။  အိုကေ၊ နှစ်သစ်ပြီးရင် မင်း တစ်နှစ်ကြီးပြီ။ မနှစ်ကထက် ပိုနားလည်ပြီး နာခံသင့်တယ် ဟုတ်ပြီလား။”

 မပြန်ခင်မှာ တုန်းကျားဟွေ့က ဟိုင်းဒန်ရဲ့ အဝတ်အစားကို လဲပေးလိုက်သည်။ အပြင် အင်္ကျီနှစ်ထည်လုပ်ဖို့ စိတ်ကူးမိလို့ ဝမ်းသာသည်။  မ​နေ့က ရူးသွပ်​​သော​နေ့ဖြစ်​သည်​။  အဝတ်အစားအသစ်က ဖုန်မှုန့်များဖြင့် စွန်းထင်းနေပြီး ဆွေမျိုးများနှင့်တွေ့ဖို့ သင့်လျော်ပုံမပေါ်ပေ။

 ကျားဟွေ့က လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်လက ဟိုင်းဒန်နဲ့ စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့် နှလုံးသားချင်းစကားပြောဆိုခဲ့ပြီးကတည်းက ဟိုင်ဒန်က ယခင်ကထက် ပိုမိုရွှင်လန်းလာခဲ့သည်။ သူက ကျားဟွေ့ကို သူ့မိထွေးအဖြစ် လက်ခံခဲ့ပြီး သူ့မျက်နှာပေါ်ရှိ အပြုံးများက တိုးပွားလာရုံသာမက သူနဲ့သက်တူရွယ်တူ အခြားကလေးများနဲ့ ဆော့ကစားဖို့ အိမ်အပြင်သို့ ထွက်သွားခဲ့သည်။ ယင်းပေါင်လို သူမကို အမေလို့ မခေါ်သော်လည်း ကျားဟွေ့က သူ့ကို မတူကွဲပြားစွာ မဆက်ဆံခဲ့ပေ။

 “အင်း ကျွန်တော် သိတယ်။ ကျွန်တော် လိမ္မာမယ်။ ”

 ကျားဟွေ့က ခေါင်းညိတ်ပြပြီး “ကောင်းပြီ သားလေး အပြင်ထွက်ပြီး ခဏစောင့်။ အမေတို့ချက်ချင်းထွက်မယ်။ ”

မိခင်မိသားစုဆီ ပြန်သွားတဲ့အခါ လက်ဗလာနဲ့ ပြန်မရနိုင်တာ သဘာဝပင်။  လွန်ခဲ့သည့်နှစ်များက ပြင်ဆင်ထားခဲ့သော အရာများ- စီးကရက်တစ်လိပ်၊ ဝိုင်ဖြူနှစ်ပုလင်း၊ ဆီခေါက်ဆွဲတစ်လိပ်၊ ငါးပိဿာ သို့မဟုတ် ဆယ့်နှစ်ပိဿာခန့်။  မသွားခင် ကျန်းချောင်းအာက ငါးသေးနှစ်ဒါဇင်ပါတဲ့ စက္ကူအိတ်ကို ယူလိုက်တယ်။  အထဲမှာ သူမ ခွဲထားခဲ့တဲ့ ကြောင်တစ်ကောင်စာ ဂျူဂျူဘယ်တွေ ထည့်ထားသည်။

 “ဒါကို သမီးနဲ့အတူ ယူသွားပါ “

 “အမေ၊ ဒါ ယူသွားစရာ မလိုပါဘူး၊  အိမ်မှာ သိပ်မကျန်တော့ဘူး”

 “သမီးနဲ့အတူ ယူသွားပါ။  သမီး တတိယယောင်းမက ကိုယ်ဝန်နေတာမလို့  အားဆေးအနေနဲ့ ပေးလိုက်။ ”

 ကျန်းချောင်းအာက သူမစိတ်ထဲတွင် သက်ပြင်းချရုံမှတပါး မကူညီနိုင်ပေ။  တခြားသူရဲ့ချွေးမတွေက တယောက်ပြီး တယောက်ကိုယ်ဝန်ရှိသည်။  သူမချွေးမ နှစ်ယောက်လုံးကပဲ မလှုပ်မရှား ဖြစ်နေတာလား။  ဒါက တကယ်ကို စိုးရိမ်စရာပင်။

 “ကျေးဇူးပါအမေ။  ပြီးရင် ယူလိုက်မယ်”

 ကျန့်ယွဲ့ဖန် အရင်ထွက်ခွာသွားတာကို ကျေးဇူးတင်မိတယ် သူ့ယောက္ခမက ဂျူဂျူဘယ်တွေကို ယူသွားခိုင်းတာကို မြင်ပါက သူမက ဒေါသထွက်ကာ သူမကို ဘာလို့ မပေးတာလဲလို့  သေချာပေါက် မေးလိမ့်မည်။

 “သူတို့ပြန်လာပြီ။ သူတို့ပြန်လာပြီ။ ကျားဟွေ့ နဲ့ တုန်းလင် ပြန်လာပြီ။”

 ရှန်းကွေ့ရှောင်က သူတို့ကို စောင့်မျှော်နေသည်မှာ ကြာခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ ကျားဟွေ့ အတွက်၊ ယောင်းမ သုံးယောက်က ဒီနေ့ မပြန်ကြဘဲ အိမ်မှာ စောင့်နေကြသည်။

 “အဓိက အကြောင်းရင်းက ငါ့ယောက်ဖ လာရင်သောက်ဖို့ စောင့်နေတာ။ ငါနောက်ဆုံးအချိန်ကောင်းကောင်းမရခဲ့ဘူး။”

 စက်ဘီးကိုရပ်လိုက်ပြီး လက်ဆောင်ကို လှောင်အိမ်ထဲမှယူကာ ညီအစ်ကိုများသည် ရောက်ရှိလာပြီး ကျောက်တုန်းလင်ရဲ့ လက်မောင်းကို ပုတ်ကာ အိမ်ထဲ ကြိုဆိုခဲ့ကြသည်။

 “နှစ်သစ်ကူးအကြိုအတွက် တုန်းလင်က ဂျူဂျူဘယ်တွေကို ပေးခဲ့တာ။ ယောက္ခမဖြစ်သူက သမီးပြန်တဲ့အခါမှာ ယောင်းမ ခန္ဓာကိုယ်အတွက်သုံးရအောင်ဆိုပြီး ပေးလိုက်တာ။ “

 ကျောက်လီကျွင်းရဲ့ ဗိုက်က မမြင်နိုင်လွန်းသေးသဖြင့် ကျာဟွေ့ရဲ့ စကားကိုကြားသောအခါ သူမက ပြုံးပြီး ဂျူဂျူဘယ်များကို  ထုပ်ပိုးသွားလေသည်။

 “အိုက်ယား အဲ့ဒါအတွက် လိုအပ်လို့လား။ အိမ်မှာ ကောင်းကောင်းစားတယ်။  အမေ့ကို ပေးလိုက်ရင် ပိုကောင်းပါတယ်။  ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ သန်မာပြီး မလိုအပ်ပါဘူး။”

 အဲဒါနဲ့ သူမယောက္ခမ ရှန်းကွေ့ရှောင်ကို အထုပ်ကို ပေးလိုက်သည်။

 “ဒါက မင်းယောက္ခမဆီကဆိုတော့ ယူသင့်တယ်။ ဒါဟာ သူမကို လေးမြတ်ခြင်းရဲ့ သင်္ကေတတစ်ခုလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ ဘာမှလုပ်စရာမရှိတဲ့အခါ အပျော်သဘောစားလေ။”

 “ဟုတ်တယ် မှန်တယ်။  ယူသင့်တယ်။  နောက်တစ်ခါ အမေ့အတွက် ဝယ်ပြီး ပြန်ပေးပါ့မယ်။ ”

 ကျားဟွေ့လည်း သူမ၏ တတိယမြောက် ယောင်းမကို စည်းရုံးရန် လိုက်သွားခဲ့သည်။

 “ဟုတ်တယ်၊ ငါတို့အမေမှာ ဝတ်ကြီးဝတ်ငယ်ပြုစုတဲ့ သမီးတစ်ယောက်ရှိတယ်။ ရွာထဲက ဘယ်သူကမှ ကျားဟွေ့လောက် ဝတ်မကျေဘူး။ ပြန်လာတဲ့အခါ ပစ္စည်းတွေ အများကြီး ယူလာတယ်။  နင့်ညီမငယ်က ပျော်ရွှင်မှုအသိုက်ထဲကို  ကျရောက်ခဲ့တာ၊ သူ့အမေက သမီးတစ်ယောက်နဲ့ ပျော်ရွှင်နေပြီး သားမက်ဖြစ်သူရဲ့ လက်ဆောင်ကို တစ်နှစ်ပတ်လုံး ပေါင် အနည်းငယ်စားနိုင်တယ်လို့ အဖွဲ့က ဟာသလုပ်ထားကြတယ်။”

 “မဟုတ်ဘူး၊ အသင်းထဲကလူတွေက ဒါကို ဒီနေ့မြင်ဖူးကြမှာ။ ရထားခေါင်းကို ဆွဲမချနိုင်တော့ဘဲ လူတော်တော်များများက နင့်ကို မနာလိုကြဘူး။”

 ကျို့ရင်ဒီနဲ့ လျိုရှု့ယွင်တို့က ကျားဟွေ့ရဲ့ ဝတ်ကြီးစားငယ်ကို ချီးမွမ်းရန် လှည့်ပတ်ခဲ့ကြပြီး၊ အမှန်မှာ၊ ၎င်းသည် ရှန်းကွေ့ရှောင်ရဲ့ ကောင်းချီးမင်္ဂလာကို ချီးမွမ်းဖို့ ဖြစ်သည်။

 “သိတယ်ဆိုရင် ကောင်းတာပေါ့၊ ဒါကြောင့် သမီးတစ်ယောက်မွေးတာနဲ့ မမွေးတာကမတူဘူး။ မနက်ဖြန်ပြန်သွားတဲ့အခါကျရင် တခြားသူတွေ နင့်ကို ချီးမွမ်းနိုင်စေမယ့် အရာတွေကို နင် ယူသွားလို့ရတယ်။  ယောက္ခမလည်း သူတို့ရဲ့ဂုဏ်နောက်ကို လိုက်လိမ့်မယ်။”

 သမီးက ယောက္ခမအိမ်သို့ ပစ္စည်းများများသယ်လာလေလေ သူမကခင်ပွန်းသည်အိမ်မှာ ရှိလေလေ၊အဲ့တာက ယောက္ခမက သူ့အပေါ် ကောင်းကြောင်းကိုလည်း ပြသသည်။

“မှန်တယ်၊ ငါတို့အမေက ရွာတိုင်းမှာရှိတဲ့ ယောက္ခမကောင်းတစ်ယောက်ပဲ။  ဘယ်သူက သူ့ကို မချီးကျူးဘဲမနေမှာလဲ။”

ယောင်းမသုံးယောက်က ဆယ်မိနစ်လောက် ရယ်ပြီး နောက်ပြောင်ပြီးတော့ ယောက္ခမနဲ့ယောင်းမ တို့မှာ တီးတိုးပြောစရာ တစ်ခုခုရှိမှန်း သိလို့ ထွက်သွားဖို့ သူတို့ဖာသာ နေရာတွေ ပေးခဲ့ကြသည်။ 

“ဘယ်လိုနေလဲ။ နေကောင်းရဲ့လား။”

မိခင်တစ်ယောက် လိုချင်တာတစ်ခုတည်းက သူ့ကလေး နေကောင်းလာဖို့ပဲ၊ သူ့စိတ်ထဲမှာ မေးခွန်းပေါင်း တစ်ထောင်ရှိနေပေမယ့် ပထမမေးခွန်းက “နေကောင်းရဲ့လား” တဲ့။

“ကောင်းပါတယ်၊ ပဋိပက္ခမရှိဘူး။  လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်က တုန်းလင်က သူ့ရဲ့ ဆုကြေးငွေကိုရလာခဲ့ပြီး အဲ့တာကိုလည်း သမီးကိုပေးခဲ့တယ်။  နှစ်သစ်ကူးညစာစားပွဲမှာ ယောက္ခမ ကသမီးတို့တစ်ယောက်ချင်းစီကို ယွမ် ၃၀ နဲ့ သမီး အဝတ်အစားလုပ်လို့ ရလာတဲ့ငွေတွေကို ပေးတယ်။ သမီး  တစ်ရာကျော်လောက် စုပြီးသွားပြီ။ ”

ကျားဟွေ့ က သူ့ယောက္ခမရဲ့ ကိစ္စတွေ ကို ရှင်းပြပြီး သူ့အမေ ကြားချင်တာကို သိရပြီး စီးပွားရေး အခြေအနေကို အာရုံစိုက်ခဲ့သည်။

“အင်း၊ သူတို့က သမီးကို သိပ်ဆိုးဆိုးဝါးဝါး မဆက်ဆံတာ ကောင်းပါတယ်”

စီးပွားရေးအခြေအနေသည် လူတစ်ဦး၏ မိသားစုအဆင့်အတန်းကို အမြဲကိုယ်စားပြုသည်။ မူလပိုင်ရှင်သည် လု အိမ်တွင် ပိုက်ဆံမရှိသကဲ့သို့၊ သူမသည် သူမ၏မိခင်အိမ်သို့ တစ်စုံတစ်ရာပြန်ယူလာရန် ခဲယဉ်းလှသည်။ ထိုအချိန်တွင် ရှန်းကွေ့ရှောင်က သူ့သမီးကောင်းဖို့ကိုသာ မျှော်လင့်ခဲ့ပြီး ထိုအရာများကို ဘယ်တော့မှ မရွေးချယ်ခဲ့ပေ။  သမီးလေး ပြန်သွားတိုင်း ပိုကောင်းအောင် ၀တ်စားတတ်လာသည်။  အခု တွေးကြည့်တော့ အဲဒီတုန်းက သူတို့က မိုက်မဲခဲ့သည်။  “ကျုံးထဲကျရင် နောက်တစ်ကြိမ် ပိုပညာရှိလိမ့်မယ်” လို့ ခေါ်သည်။  အခုတော့ ရှန်းကွေ့ရှောင်က နောက်ဆုံးတော့ နားလည်သွားပြီမို့ ကျားဟွေ့ က ရက်ရောတဲ့ လက်ဆောင်တစ်ခုနဲ့ ပြန်လာတိုင်း သူမ အရမ်းပျော်နေသေးသည်။  ဤအချိန်ကဲ့သို့ပင်၊ အထူးသဖြင့်၊ ကျားဟွေ့ ၏ယောက္ခမသည် ကိုယ်ဝန်ရှိနေသည့် တတိယမြောက်ချွေးမအား ဂျူဂျူဘယ်တစ်ထုပ် ပေးခဲ့သည်။

“ ဒီအကြောင်းကို ယောက္ခမကော သိလား။”

ရှန်းကွေ့ရှောင် တွေးပြီး ကျားဟွေ့ ကို မေးခွန်းတစ်ခုမေးလိုက်သည်။

“အဲ့ဒါဘာလဲ။”

ကျားဟွေ့က ပထမတော့ သူ့အမေ ဘာပြောနေမှန်း မှန်းဆ၍မရပေ။  ထို့ကြောင့် သူမ စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာ မေးလိုက်သည်။

“ သမီးက.....အပျို​ဖြစ်နေတုန်းပဲဆိုတာကို ”

ကျားဟွေ့ ရုတ်တရက် သဘောပေါက်သွားသည်။ “ဒါက..…. ထင်တာပဲ။ တုန်းလင် အဲ့တာကို ပြောလားဆိုတာ မသိဘူး။”

ရှန်းကွေ့ရှောင် လက်လှမ်းလိုက်ပြီး ခေါင်းညိမ့်ပြရင်း သံက သံမဏိအဖြစ် မပြောင်းတာကို မုန်းသည်။ ထို့နောက် သူမက “ဘာလို့ ဒီလောက်တုံးနေတာလဲ။ နင့်ယောက္ခမက ဒီကလေးမွေးဖွားဖို့ကို စောင့်ဆိုင်းနေမှာပေါ့။  နင် တုန်းလင် နဲ့ လက်ထပ်ခဲ့တာ သုံးလရှိပြီ။  ကိုယ်ဝန်ရှိဖို့မျှော်တာက သဘာဝကျတယ်။ ”

ကျားဟွေ့ အဲဒါကို တွေးပြီး ယောက္ခမမှာ ဒီလို ရည်ရွယ်ချက် မရှိဘူးလို့ ခံစားမိသည်။

“မဟုတ်ဘူး၊ ယောက္ခမ ကသမီးကို ကလေး မွေးတဲ့အကြောင်း တစ်ခါမှ မပြောဖူးဘူး။ သူက ရိုးရိုးလေးပဲ သမီးရဲ့ယောင်းမကို သူ့ရဲ့ကျန်းမာရေးအတွက် အားဆေးပေးလိုက်တာ တခြားဘာအဓိပ္ပါယ်မှမရှိဘူး။”

ရှန်းကွေ့ရှောင်က ပုဆိန်တစ်ချောင်းကိုယူ၍ ကောက်ရိုးများဖြင့် ပြည့်နေခြင်းရှိမရှိကို သိရအောင် သူမသမီးဦးခေါင်းကို ဖွင့်ချင်ခဲ့သည်။

 ကျေးလက်နေ ဇနီးမယားတွေက ကိုယ်ဝန်ရတတ်သည်။  သူတို့ထဲက အများစုက သုံးနှစ်အတွင်းမှာ အလုပ်နှစ်ခု လုပ်ကြသည်။ ကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့ လယ်ကွင်းကို သွားကြသည်။  တချို့ဆို ခေါင်းတွေအောက်စိုက်နေတဲ့ ကလေးတွေတောင် ရှိသေးသည်။  ဤပတ်ဝန်းကျင်တွင် ကိုယ်ဝန်ဆောင်ချိန်၊ အထူးသဖြင့် ဒုတိယကလေး၊ အဲ့တာကပြင်းထန်သောကုသမှုခံယူရန် ထိုက်တန်သောအရာမဟုတ်ပေ။

သူမက ကျားဟွေ့ ကိုဂျူဂျူဘယ်တစ်အိတ် ပေးတဲ့အခါ အဲ့တာကသူမရဲ့ယောက္ခမအတွက် အထူးမှာထားတာပင်။ သူမသည် ဤမျှ ယဉ်ကျေးနေရန် မလိုအပ်ပေ။  အဲဒါကို သူမ တွေးနေပုံရသည်။  သို့သော် သူ့သမီးက သစ်သားခေါင်းဖြစ်၍ လုံးဝမမွေးမြူချင်ပေ။

ကိုယ်ဝန်မဆောင်ခင်က ဖြစ်ရတဲ့ အကြောင်းအရင်းက တရားမျှတနိုင်သည်။  ယခုမူ သူမသည် သားမက်နှင့် ကောင်းစွာ ဆက်ဆံနေသောကြောင့် နောက်တစ်ကြိမ် လှုပ်ရှားမှုမရှိလျှင် တရားမျှတမှု မရှိနိုင်တော့ပေ။

“လှုပ်ရှားမှုမရှိဘူး”

ယခု ကလေးမီးဖွားချိန်တွင် သူမနှင့် ကျောက်တုန်းလင် တို့သည် မည်သည့်လှုပ်ရှားမှုမျှ ရှိမည်မဟုတ်ပေ။ သူမနဲ့ ကျောက်တုန်းလင်တို့ သဘောတူထားပြီးသား။  ဆိုလိုသည်မှာ သုံးနှစ်အတွင်း ကလေးမမွေးရခြင်းဖြစ်သည်။  သန္ဓေတားနည်းနှင့် ပတ်သက်၍ ဘေးကင်းသော ကာလအပြင် အခြားသော အရန်နည်းလမ်းလည်း ရှိသေးသည်။  ထီပေါက်ဖို့ ဖြစ်နိုင်ခြေရှိနေသရွေ့ကိုယ်ဝန်မဆောင်သင့်ပေ။

“ဘာလို့ လှုပ်ရှားမှုမရှိတာလဲ။ နင့်မှာ  သရေစာ (အာရုံစိုက်မှု) မရှိနိုင်ဘူး။ နင်မတတ်နိုင်ရင် ဆေးရုံသွား။”

 နင်အဲဒါကို မသိရင် သူမရဲ့မျှော်လင့်ချက် ပေးမှာ သေချာသည်။  ကလေးမမွေးတာရ အမျိုးသမီးတွေအတွက် အန္တရာယ်များလွန်းသည်။  သူ့သမီးက တစ်ခါကြုံဖူးပြီး နောက်တစ်ခါ သူမ သူ့သမီးကို ထပ်မကြုံစေချင်တော့ပေ။

“ အမေ၊ သမီးမှာ ပြဿနာမရှိပါဘူး။  စိတ်မပူပါနဲ့။  အဲ့တာကိုထားပါတော့။ တုန်းလင်မှာ ဟိုင်းဒန်နဲ့ ယင်းပေါင် ရှိပြီးသား။ သူက သမီးကို ကလေးယူဖို့ မစောင့်ပါဘူး။ ဒါ့အပြင် ယင်းပေါင်က ငယ်သေးတယ်။  အခု ကလေးမွေးတာက သိပ်အဆင်မပြေဘူး။”

ရှန်းကွေ့ရှောင်က ဘယ်သူလဲ။ သူမအဲ့တာကိုကြားလိုက်တာနဲ့ တစ်ခုခုဖြစ်နေပြီဆိုတာ သူမသိလိုက်သည်။ သူတို့ ကလေးနှစ်ယောက်ကို ထည့်တွက်ထားတာပဲဖြစ်ရမည်။

 “ ကောင်းပြီ၊ တစ်နေ့တာရဲ့အဆုံးမှာ၊ ဒါက အမြဲတမ်း နင့်ရဲ့ကိုယ်ပိုင်ဘဝပဲ။ ဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာ နင်သိထားသင့်တယ်။ တစ်ခုရှိတာက ပြဿနာရှိရင် ဆရာဝန်ဆီ စောစောသွား။ ဘာပြဿနာမှမရှိရင် နင်သမက်နဲ့ အဲ့တာကိုဆွေးနွေး။ ယောက္ခမကို စိတ်မချမ်းသာအောင် မလုပ်နဲ့။”

ဤစာကြောင်းတွင် အကြောင်းအရာများစွာ ပါဝင်သည်။  သူမအဲ့တာကိုမြင်ဖူးပေမယ့် ဒီအကြောင်းကိုတော့ မပြောဏေ။  သမီးရဲ့အမေဖြစ်ရင်တောင် သူ့သမီးအတွက် အသက်မရှင်နိုင်ပေ။  ဒီနှစ် နှစ်သစ်ရဲ့ ဒုတိယနေ့မှာ နားပူနားဆာလုပ်ဖို့ မလိုချေ။  လောလောဆယ်တော့ သူမသမီးကို လွှတ်ထားလိုက်မည်။

ကျားဟွေ့ ပြုံးပြီး ရှန်းကွေ့ရှောင် လက်ကို ကိုင်လိုက်သည်။  သူ့အမေက ဆက်မမေးတော့ဘူးဆိုတာ သိလိုက်ရတော့ သူမ အလျှော့ပေးလိုက်ဖို့ဆန္ဒရှိနေတယ်လို့ဆိုလိုတာပေါ့။

 ဒီနေ့မှာတော့ ကျောက်တုန်းလင်က ဝိုင်စားပွဲမှာ မူးနောက်နောက်ဖြစ်နေခဲ့ပြီ ကျားဟွေ့ က သူ့ကို အနားယူဖို့ အိမ်ထဲကိုဝင်ဖို့ ကူညီပေးခဲ့ပြီး သူ မူးချင်ယောင်ဆောင်နေတာကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။

“ရှင်ဘာဖြစ်နေတာလဲ။ ရှင် အရမ်းမူးချင်ယောင်ဆောင်နေတာဘဲ။”

ကျောက်တုန်းလင်က အရက်တစ်ငုံသာသောက်ထားသည်။ သူ ကျားဟွေ့  လက်ဖဝါးကို ပွတ်သပ်ကာ ပြုံးပြီးပြောလိုက်သည်။ “ဒါက နည်းဗျူဟာတစ်ခုလေ။ကိုယ် မူးချင်ယောင်ဆောင်မထားရင် မင်းရဲ့အကိုသုံးယောက်က ကိုယ့်ကို အော့အန်တဲ့အထိ သောက်ခိုင်းလိမ့်မယ်။”

သူ့ရဲ့ဒီ လှုပ်ရှားမှုကို စစ်တပ်ထဲကနေ ယူလာခဲ့တာ ။  အစ်ကိုအကြီးဆုံးသုံးယောက်ရဲ့ အရက်သောက်နိုင်မှုက သူ့ရှေ့မှာ တကယ်မလုံလောက်ပေ။  သူ့ယောက္ခထီးနဲ့ အစ်ကိုအကြီးဆုံးသုံးယောက် သူ့ရှေ့မှာ မျက်နှာမပျက်စေဖို့အတွက် ကျောက်တုန်းလင်က သူ့ရဲ့ရုပ်ခံကို စတေးပြီး မူးဟန်ဆောင်ခဲ့တာပင်။

“ ရှင်ကတော့လေ၊ ရှင်က တစ်ဦးတည်းသော နှလုံးသားရှိတဲ့သူပဲ။ ”

ကျောက်တုန်းလင်က သူမကို သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်ပြီး “ကိုယ့်မှာ မျက်လုံးတစ်ထောင်၊ တစ်သောင်းပဲရှိရင်တောင် အားလုံးက မင်းနဲ့ပြည့်နေတာ ” လို့ ပြုံးရင်း သူမရဲ့နားနားကပ်ပြောလိုက်သည်။

ပူနွေးသော စကားတိုးတိုးလေးနှင့် အရက်ရနံ့များက ကျားဟွေ့ မျက်နှာကို ချက်ချင်းပူလောင်စေသည်။  သူမ၏ ခြေထောက်များက အလင်းပြန်မှု အားနည်းနေသောကြောင့် ကျောက်တုန်းလင်ကို တွန်းထုတ်ကာ ထလိုက်သည်။  နားရွက်နားတစ်ဝိုက်မှာ ပြန့်ကျဲနေတဲ့ ဆံပင်တွေကို သိမ်းပြီး ညည်းတွားကား အခန်းထဲက ထွက်သွားလိုက်သည်။ သူမဆက်နေခဲ့မယ်ဆိုရင် ဒုက္ခရောက်မှာလေ။

.........

 ကိုးကားချက်

 ↑1 - လူတစ်ယောက်က လူတစ်ယောက်ရဲ့အမှားတွေဆီကနေသာ  သင်ယူသည်။