အပိုင်း ၅၆

၁၉၇၀တွင်ဒုတိယအကြိမ်မြောက်လက်ထပ်ခြင်း

အပိုင်း ၅၆

“မင်း ကောလိပ်ဝင်ခွင့် စာမေးပွဲ ဖြေမှာလား။”

ကျောက်တုန်းလင် ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲကို တက်တော့မယ်ဆိုတဲ့သတင်းကို ခရိုင်ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေးကော်မတီရဲ့ ညွှန်ကြားရေးမှုး ရှုံး ကြားသိခဲ့ပြီးနောက်မှာ အဲ့တာကလွဲမှားတဲ့စကားဖြစ်နေသည်။ သူ အံ့သြမသွားပေ။

ကောလိပ်ဝင်ခွင့် စာမေးပွဲ ပြန်လည်စတင်သည့် သတင်းကြောင့် လွန်ခဲ့သည့် နှစ်ရက်အတွင်း စာမေးပွဲအတွက် စာရင်းသွင်းသူဦးရေ အထူးများလာပြီး တော်လှန်ရေး ကော်မတီ၏ သက်ဆိုင်ရာ ဝန်ထမ်းများ၏ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးလည်း များပြားလာခဲ့သည်။  လျှောက်ထားသူများသည် စာမေးပွဲဖြေဆိုရာတွင် သက်ဆိုင်ရာမူဝါဒလိုအပ်ချက်များနှင့် ကိုက်ညီမှုရှိမရှိ ပြန်လည်သုံးသပ်ရန် လိုအပ်သော်လည်း စာရင်းသွင်းထားသူများထဲမှ တစ်ဦးတစ်ယောက်မှ ကျောက်တုန်းလင်၏ အခြေအနေထက် သူ့ကို ပိုတုန်လှုပ်စေခြင်းမရှိပေ။

ကျောက်တုန်းလင်သည် စစ်တပ်မှ မွေးရပ်မြေသို့ ပြန်လာသော ကေဒါတစ်ဦးဖြစ်ပြီး စစ်တပ်သို့ မပြောင်းရွှေ့မီတွင် တပ်ခွဲမှူးအဆင့်သို့ ရောက်ရှိခဲ့ပြီး ကွန်မြူနတီတစ်ခုလုံးတွင် အဆိုပါရာထူးကို ဆွတ်ခူးနိုင်သူများသည်  လက်တစ်ဖက်တည်းနဲ့သာ ရေတွက်လို့ရသည်။

သူ့အကျိုးစီးပွားကို စွန့်လွှတ်ပြီး အိမ်ပြန်ဖို့က သူ့အတွက် မလွယ်ပေ။  ကျေးရွာပါတီ အတွင်းရေးမှူးအဖြစ် တာဝန်ထမ်းဆောင်စဉ် ကလည်း တာဝန်ကျေပွန်စွာ ထမ်းဆောင်ခဲ့ပြီး လုပ်ငန်းတိုင်းကို ကောင်းမွန်စွာ ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။  သူ့ကို ရွာထဲက ကေဒါတွေ၊ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေနဲ့ ရွာကလူတွေက အရမ်းချီးကျူးသည်။

အတွေ့အကြုံကြွယ်ဝပြီး အချို့သောအောင်မြင်မှုများရှိသည့် အခြေခံလူတန်းစား ကေဒါများသည် ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲကို အခြားလူငယ်များကဲ့သို့ ပြန်လည်စတင်ရန် အရာအားလုံးကို စွန့်လွှတ်လိုစိတ်ရှိကြသည်။  ထို့အပြင် ညွှန်ကြားရေးမှုး ရှုံး က အံ့အားသင့်ပြီး အားရကျေနပ်ခဲ့သည်။

ဒါကဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။  ဆိုလိုတာက ရဲဘော် ကျောက်တုန်းလင်က စိတ်ကူးစိတ်သန်းတွေနဲ့ ရည်မှန်းချက်တွေရှိတဲ့ ရဲဘော်ကောင်းတစ်ယောက်လို့ပင်။

 “ကောင်းတယ်”

ညွှန်ကြားရေးမှုး ရှုံး က "ကောင်းတယ်" ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို အော်လိုက်သည်။  သူ့အသံက ကျယ်လောင်ပြတ်သားလာသည်။  သူသည် သူ့စားပွဲနောက်မှထကာ ကျောက်တုန်းလင် ဘက်သို့ လျှောက်သွားလိုက်သည်။  သူက ပခုံးကို ပွတ်သပ်ပြီး “မင်းက တော်တယ်၊ ရဲရင့်တယ်၊ တပ်မတော်မှာ ထူးချွန်တဲ့ ကေဒါဖြစ်ထိုက်တယ်။  ပါဝင်ချင်တယ်ဆိုရင်တော့ ကောင်းမွန်တဲ့ ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှုတွေနဲ့ သေချာပြင်ဆင်ပါ။  တစ်ခုခုလိုအပ်ရင် ငါ့ကိုပြော။  တတ်နိုင်သမျှ အဆင်ပြေအောင် ဆောင်ရွက်ပေးသွားမယ်။  တစ်လကျန်သေးတယ်။  မင်းရဲ့အောင်မြင်မှုသတင်းကောင်းကို ငါစောင့်နေမယ် ”

ကျောက်တုန်းလင်က ရယ်ပြီးပြောလိုက်သည်။ "ညွှန်ကြားရေးမှုးက ကျွန်တော့်ဆီက အရမ်းကြီး မျှော်လင့်မထားရဘူး ဒါမှ ကျွန်တော် ဖိအားတွေအရမ်းများမှာ။ကျွန်တော် စာမေးပွဲဖြေနိုင်မလားဆိုတာတော့ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်တောင် မပြောတတ်ဘူး ”

သူ့မိန်းမက ပြဿနာမရှိဘူးလို့ သူ့ကို စိတ်ချခိုင်းပေမယ့် ကျောက်တုန်းလင် ကိုယ်တိုင်က ငါးဆယ်ရာခိုင်နှုန်းပဲ သေချာသည်။

နှစ်အတော်ကြာအောင် ဖတ်စာအုပ်မရှိတော့ဘူး။  စျေးကွက်တွင်တွေ့နိုင်သော ကိုးကားစာအုပ်များမှာလည်း အလွန်နည်းပါးသည်။ ပြည်နယ်များသည် ၎င်းတို့၏ အဆိုပြုချက်များကို ခွင့်ပြုရန် ပြည်နယ်အစိုးရက စာတမ်းတစ်စောင် ထုတ်ပြန်ထားပြီး စာမေးပွဲမဖြေဆိုမီ စေတနာ့ဝန်ထမ်း ဖြည့်သွင်းရမည်ဖြစ်သည်။

ဆယ်နှစ်အကြာတွင် ရှုပ်ထွေးသောမျက်နှာဖြင့် ပထမကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲကို ဖော်ပြရန်မှာ မလွန်ဆန်နိုင်တော့ပေ။

ဘာ ဗဟုသုတအမှတ်တွေက ဘာလဲ။ ဘယ်လိုရမှတ်တွေက မင်းကို ကောလိပ်တက်ခွင့်ပြု နိုင်မလဲ။

ယခုဆိုလျှင် လူတိုင်းသည် အလုပ်နှင့် လုပ်အားကို မနှောင့်နှေးဘဲ စာကျက်ရန် တစ်လသာ လိုတော့သည်။  တကယ့်ကို ခက်ခဲလွန်းသည်။   ဘယ်လိုအခြေအနေရှိမယ်ဆိုတာ ဘယ်သူမှ မသိနိုင်ပေ။  မြစ်ကိုဖြတ်ကူးနေတဲ့ မျက်မမြင်တစ်ယောက်လိုပါပဲ။

ညွှန်ကြားရေးမှုး ရှုံး က ကျောက်တုန်းလင်ဟာ ကျိုးနွံနေတယ်လို့ ထင်ခဲ့သည်။  ကျောက်တုန်းလင်သည် ကွန်မြူနတီပါတီဝင်တစ်ဦးဖြစ်သည့်အပြင် ၎င်းသည် နိုင်ငံရေးမူဝါဒ သို့မဟုတ် စည်းမျဉ်းများဖြစ်နိုင်သော်လည်း ကျောက်တုန်းလင်သည် ၎င်းတို့အား နှလုံးသားဖြင့် သေချာပေါက်သိသည်။  ရွာရှိစာရွက်စာတမ်းများနှင့် ပစ္စည်းများအားလုံးကို ကျောက်တုန်းလင်မှ အကျဉ်းချုံးပြီး ခရိုင်(ကောင်တီ)ကို လွှဲပြောင်းပေးခဲ့သည်။  သူ့မှာ လက်ရေးကောင်းပြီး ခိုင်မာတဲ့ ဖော်ပြနိုင်စွမ်းရှိသည်။  ဘာသာစကားအရ သူ့အတွက် ဘာပြဿနာမှ မဖြစ်သင့်ပေ။  သင်္ချာကဲ့သို့သော အခြားသောဘာသာရပ်များအတွက် ကျောက်တုန်းလင်၏ အစမှတ်မှာ အခြားသူများနှင့် အတူတူပင်ဖြစ်သည်။  ဒေါင်လိုက် နှိုင်းယှဉ်ကြည့်လျှင် ကျောက်တုန်းလင်တွင် အားသာချက်များစွာ ရှိနေသေးသည်။

“ မင်းမှာ ဘာပြဿနာမှ ရှိမှာမဟုတ်ဘူးလို့ ငါယုံကြည်တယ်။ ရဲဘော် တုန်းလင်က သူ မသေချာတဲ့ အရာတွေကို လုပ်မှာမဟုတ်ဘူး။ သူက ကြိုးစားအားထုတ်ပြီး ငါတို့ တော်လှန်ရေးတပ်သားတွေရဲ့ စွမ်းအားကို လူတိုင်းကိုမြင်ခွင့်ရအောင်လုပ်မှာ။ ”

ညွှန်ကြားရေးမှုး ရှုံးက အဲဒါကို စဉ်းစားထားပြီးသား။  ကျောက်တုန်းလင် အမှန်တကယ် ကောလိပ်တက်ခဲ့မည်ဆိုလျှင်၊ လူငယ်များသည် စာကျက်ရန်နှင့် တက်ကြွစေရန်အတွက် လူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုလုံးအတွက် ပုံမှန်စံနမူနာတစ်ခုအဖြစ် ကျောက်တုန်းလင်ကို သတ်မှတ်ပေးလိမ့်မည်။

လူငယ်များသည် ရည်မှန်းချက်နှင့် စိတ်ကူးများ ရှိရန် လိုအပ်သေးသည်။  သူတို့ဘဝတစ်လျှောက်လုံး နားဝေတိမ်တောင်ဖြစ်နေလို့မရပေ။  လွန်ခဲ့သည့် နှစ်အနည်းငယ်က ပြဿနာများကြောင့် လူများစွာသည် ၎င်းတို့၏ ငယ်ရွယ်မှုကို ဖြုန်းတီးခဲ့ကြသော်လည်း ယခုအခါ ဘဝသည် လမ်းကြောင်းမှန်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ နာကျင်မှုကို ခံနိုင်ရည်ရှိရုံနဲ့ မရပေ။  အဲဒါကို နှိမ့်ချဖို့ သင်ယူပြီး ရှေ့ကို ဆက်သွားသင့်သည်။

ရုတ်တရက် ကျောက် မိသားစုမှ လူ ၃ ယောက်သည် ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲတွင် ပါဝင်ခဲ့သည်။  ရွာသူရွာသားများ အဲ့တာကို သိသွားသောအခါ သူတို့ အိုးတစ်လုံးထဲသို့ တိုးဝင်သွားကြသည်။ လက်ဖက်ရည်မသောက်မီနှင့် သောက်ပြီးနောက် စကားနှစ်ခွန်းကို အမြဲပြောလေ့ရှိသည်။

“ကျောက် မိသားစုက တကယ့်ကို ထူးဆန်းတယ်။  လူတွေက သူတို့ကို နားမလည်နိုင်ဘူး။  သူတို့သားနှစ်ယောက်က ပထမအိမ်ထောင်နဲ့ ကွာရှင်းပြတ်စဲခဲ့တယ်။သူတို့ သုံးဦးက အခု ကောလိပ်ဝင်ခွင့် စာမေးပွဲအတွက် စာရင်းပေးသွင်းထားပြီးသား။  သူတို့ဦးနှောက်မှာ ပြဿနာမရှိဘူးလား။”

မေရှန်း၏ စာရင်းသွင်းမှုက ရိုးရှင်းသည်။ နောက်ဆုံးတော့ သူမဟာ ငယ်တယ်လေ။ ဒါပေမယ့် ကျောက်တုန်းလင်က မငယ်တော့ဘူး။ တုန်းလင်က အသက်က သုံးဆယ်နီးပါးရှိနေပြီ။ သူက ရွာပါတီ အတွင်းရေးမှူး ဖြစ်နေတုန်းပဲ။  တစ်လလျှင် ယွမ် ၆၀ ကျော် ဝင်ငွေရှိသည်။  ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲမှာ သူဘယ်လိုမှ မတွန့်ဆုတ်နိုင်တော့ဘူးလား။ စာမေးပွဲမအောင်ရင် သူမျက်နှာပျက်ရလိမ့်မယ်။

ဒုတိယအိမ်ထောင်ဦးစီးဖြစ်တဲ့ တုန်းကျားဟွေ့ ကတော့ ကိုယ်ဝန်မဆောင်နိုင်လို့ နာမည်ပျက်ခဲ့ဖူးတယ်။ ဖန်ဖန်ကို မွေးဖွားပြီးနောက် ကောလာဟလများကို ဖယ်ရှားခဲ့သည်။  အိမ်ထောင်ကျပြီး ကလေးမွေးတဲ့အမျိုးသမီးဟာ ကောင်းမွန်တဲ့ဘဝကို ဦးဆောင်နေသူလို့ ယူဆနိုင်ပါတယ်။  မင်းက ဘာကို အဓိပ္ပာယ်မဲ့ တဖက်ကို လှန်နေတာလဲ။  ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲလား။ ကောလိပ်ဝင်ခွင့် စာမေးပွဲ ဖြေဖို့ လိုသေးလား။

 ကျောက်တုန်းလင်၏ပထမဇနီးသည် မြို့သို့ပြန်လိုသောပြဿနာကြောင့် ကျောက်တုန်းလင်နဲ့ သူ၏ပထမဇနီးတို့ ကွာရှင်းပြတ်စဲခဲ့သည်။  ဒီဒုတိယဇနီးက တော်တယ် ဒါပေမယ့် သူမကလည်း အငြိမ်မနေဘူး အမြဲလှုပ်ရှားနေတာ။

“အဲ့တာကမဟုတ်ဘူးလို့ ဘယ်သူပြောလဲ။ သူတို့ မှန်မှန် ကန်ကန်နဲ့ ဆက်နေသင့်တယ်။  မင်း အရမ်းကြီး ရည်မှန်းချက်ကြီးလို့ မရဘူး။ သူတို့မိသားစုက ကောလိပ်တက်ဖို့ စိတ်ကူးယဉ်နေတာလား။ တက္ကသိုလ်ကောင်းလား မကောင်းဘူးလား မပြောနဲ့တော့။  သူတို့အားလုံး တက္ကသိုလ်တက်ရင် အိမ်မှာ သက်ကြီးရွယ်အိုတွေနဲ့ ကလေးငယ်လေးတွေပဲ ရှိကြလိမ့်မယ်။  ဒါဆို မင်းအသက်တောင် မရှင်ချင်ဘူးလား။ အနောက်မြောက်လေကို သောက်ရင်ကော [1] ”

ဒီအမြင် ထွက်လာပြီးတာနဲ့ တချို့က အဲဒါကို ထောက်ခံပြီး တခြား အယူအဆတွေကို တင်ပြသူတွေလည်း သဘောတူသည်။

 “ကောလိပ်တက်ဖို့ ကျောင်းလခ မပေးရရုံတင်မကဘဲ နိုင်ငံတော်က လစဉ် ပိုက်ဆံပေးတယ်လို့ ကြားသည်။  မိသားစု သုံးယောက် အတူတူ စာရင်းသွင်းရင် သင်တန်းကြေး ပေးစရာ ပိုက်ဆံ မလိုတော့ဘူး။  ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့ရဲ့မှာမပါဝင်ရင်တောင် ဗိုက်ဆာမှာမဟုတ်ဘူး။  ဒါပေမယ့် သက်ကြီးရွယ်အိုတွေနဲ့ ကလေးတွေက အိမ်မှာ ပိုပြီး အလုပ်ကြိုးစားကြတယ်။  ဒါ့အပြင် အိမ်မှာ တုန်းဟဲ  ရှိသေးတယ် ”

တုန်းဟဲ ကိုပြောပြီးတာနဲ့ အားလုံးက ပြန်ကြည့်လိုက်ကြသည်။

“ဟုတ်တယ်၊ တုန်းဟဲ က ဘယ်လိုလုပ်စာရင်းမသွင်းတာလဲ။ သူက တုန်းလင်ထက် နှစ်အနည်းငယ်ငယ်တယ်လေ။”

“ သူက ခွဲနေပြီး ကွာရှင်းပြတ်စဲပြီးပြီမို့ တုန်းလင်က သူ့ကို ဂရုမစိုက်တာ ဖြစ်နိုင်တယ်”

“ ဒီတုန်းဟဲကလည်း အလွန်သနားစရာကောင်းတယ်။  သူ့မှာ ဇနီးတစ်ယောက်လေးရှိပါတယ်။ အခုတော့ ကွဲကွာသွားပြီ။  သူက ရှီထုကို တစ်ယောက်တည်းမွေးထားတယ်။  ဟေး၊ တုန်းဟဲက တခြားမိန်းမကို ရှာနေတယ်ဆိုတဲ့ သတင်းကို နင်ဘာလို့ မကြားမိတာလဲ။”

“တစ်ယောက်ယောက်က အောင်သွယ်တော်လုပ်နေတယ်လို့ ပြောတယ်။ တုန်းဟဲ ကိုယ်တိုင်ကလည်း ဆန္ဒမရှိနေတော့ သူက နှစ်အတော်ကြာအောင် တစ်ယောက်ကိုမှ မရှာချင်ဘူးလို့ ပြောတယ်။ ”

 “ ကျစ်၊ သူဘာလို့မရှာချင်တာလဲ။ ကျန့်ယွဲ့ဖန် အကြောင်း သူတွေးနေတုန်းပဲလား။”

ကျန့်ယွဲ့ဖန်က တခြားမိသားစုကို ရှာတွေ့နေပြီလို့ ကြားသည်။  သူမက တခြားတစိတ်တစိတ်တစ်ဝမ်းတည်းရှိတဲ့မိသားစုနဲ့ အိမ်ထောင်ပြုခဲ့သည်။ သူသည် အသက်သုံးဆယ်အရွယ် မုဆိုးဖိုဖြစ်သည်။ သူ့မိသားစုအခြေအနေက အဆင်ပြေသည်။  သတို့သမီးကြေးမှာ ယွမ် ၁၂၀ ဖြစ်သည်။

“ဟေး  ဒါက ဘယ်တုန်းက ဖြစ်တာလဲ။ ငါ အဲ့အကြောင်း သိပ်မကြားမိဘူး။”

“ ကျန့်ယွဲ့ဖန်က ထွက်ခွာဖို့ တွန့်ဆုတ်နေပေမယ့် တုန်းဟဲ က သူမကို ထွက်သွားဖို့ တောင်းဆိုခဲ့တယ်လေ။ သူမက လွှတ်ရန် ငြင်းဆန်ခဲ့ပြီး သူ့မိခင်၏ မိသားစုက သူမကို သူတို့အိမ်မှာ နေထိုင်ခွင့် မပေးဘူး။ သူနဲ့ သူ့အမေရဲ့ မိသားစုက အဆင်မပြေဘူး။ သူ့အမေက အဲဒီနေရာမှာ ပြန်နေနိုင်ပေမယ့် အိမ်ထောင်ပြုဖို့ တခြားသူကို ရှာရမယ်လို့ ပြောတယ်။  မဟုတ်ဘူး၊ သူမအမေအိမ်ပြန်ရောက်ပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲ သူလက်ထပ်ခဲ့တာ။ ”

လူတွေက ခေါင်းခါပြီး သက်ပြင်းတွေချကာ “အဲ့နေရာမှာ ငါသာဆိုရင်လည်း ထွက်သွားမှာမဟုတ်ဘူး။ အဲ့တာကို ခံနိုင်ရည်ရှိပြီး အဲဒီလူ စိတ်ပြောင်းသွားတဲ့အထိ စောင့်နေမှာ။ နောက်ဆုံး သူတို့မှာ ရှီထု ရှိသေးတယ်လေ။  ကလေးအတွက် သူတို့အမြဲတမ်း ဦးညွတ်ထားရမှာ။”

အမျိုးသမီးတစ်ဦး၏ ရှုထောင့်မှကြည့်လျှင် တုန်းဟဲ သည် အနည်းငယ် ရက်စက်သည်ဟု ခံစားမိသေးသည်။  သူ့မှာ မိန်းမရှိသည်။  သားကိုမွေးပေးထားတဲ့လူကို ဘယ်လိုထားခဲ့နိုင်တာလဲ။

“ယောက်ျားတွေက မိန်းမတွေထက် ပိုရက်စက်ပေမယ့် တုန်းဟဲက ကျန့်ယွဲ့ဖန် အတွက် မဆိုးပါဘူး။ သူမ ထွက်သွားတုန်းက သူ ယွမ်နှစ်ရာပေးခဲ့တယ်။”

“ နှစ်ရာ။  ဒါက ပိုက်ဆံပမာဏနည်းနည်းလေးပဲ မဟုတ်ဘူး။  မိသားစုခွဲခွာမှုကနေ တုန်းဟဲ ရတဲ့ငွေက ၃၀၀ လောက်ရှိတာကို ငါမှတ်မိတယ်”

“မဟုတ်ဘူး၊ ကျန့်ယွဲ့ဖန်က အရမ်းဆူညံလွန်းတယ်လို့ ငါထင်တယ်။  တုန်းဟဲက သူမကို သည်းမခံနိုင်တော့တာကြောင့် သူမကို ကွာရှင်းခဲ့တာ ပြီးတော့ အဲ့တာနဲ့က ဘာပြဿနာမှ မရှိဘူး။ ”

“သနားစရာ ရှီထုလေး။ သူက  မိခင်မဲ့တဲ့ကလေး ဖြစ်လာခဲ့တယ်။”

အတင်းအဖျင်းပြောခြင်းသည် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မရှင်းပြနိုင်သော်လည်း ပါးစပ်တွေက အခြားသူများ၏ မျက်နှာပေါ်တွင် ပေါက်နေသည်။ သူတို့ပြောချင်တာကို ပြောချင်ရာပြောကြလိမ့်မယ်။  ခဏကြာတော့ ကျောက်တုန်းဟဲက ရက်စက်တယ်လို့ ပြောကြပြီး ခဏကြာတော့ ကျန့်ယွဲ့ဖန် က ပြဿနာဖြစ်စေနိုင်တယ်လို့ ပြောခဲ့သည်။  ဘာပဲပြောပြော တရားမျှတတယ်လို့ ခံစားရသည်။

ထို့ကြောင့်၊ သူတို့၏စိတ်နှလုံးမှ မြင်သောအရာသည် လူတိုင်းကို မြင်သည့်ပုံစံကို ထင်ဟပ်စေသည်။  ငြိမ်းအေးသောနှလုံးရှိသူသည် လောကီရှုပ်ထွေးမှုများနှင့် အကျည်းတန်သောအရာများကို စွန့်လွှတ်သည်။  သူ့မျက်လုံးထဲတွင် အရာအားလုံးက လှပနေသည်။  “စိတ်နှလုံးထဲမှာ ဗုဒ္ဓရှိတယ်လို့ သင်မြင်နေသမျှအရာအားလုံးက ဗုဒ္ဓဘုရားပါပဲ”   မိမိကိုယ်၌ မငြိမ်းချမ်းသောသူများသည် သူတစ်ပါးကို မနာလိုသောစိတ်ဖြင့် တွေးတောတတ်ကြသည်။

“ မင်းဘာလို့ အဲ့တာကိုမကြိုးစားကြည့်တာလဲ။”

တုန်းဟဲက ခေါင်းယမ်းလိုက်ပြီး “ထားလိုက်တော့၊ ငါ့မှာ အခုစာဖတ်ဖို့ စိတ်မရှိဘူး။ ဒါက အချိန်ဖြုန်းတာပဲ။ ”

သူ အလုပ်သွားချင်ပြီး ရှီထုကို သူနဲ့အတူ ခေါ်သွားချင်သည်။ ကွာရှင်းပြတ်စဲပြီးနောက် သူ့ဘဝတွင် နားမလည်နိုင်သော အချည်းနှီးဖြစ်ခဲ့ရသည်။ အထူးသဖြင့် ရှီထု သည် သူ့အမေအတွက် ငိုနေချိန်၊ ကျောက်တုန်းဟဲ ၏နှလုံးသားသည် မရေမတွက်နိုင်သော အပေါက်များဖြစ်သွားပုံရပြီး မြောက်လေတိုက်နေပုံရသည်။

သူတို့ အတူတူရှိနေရင် ကြက်တွေ ပျံပြီး ခွေးတွေ ခုန်နေသလိုပဲ။  သူတို့ အတူမရှိတဲ့အခါ၊ ၎င်းတို့သည် မရေမတွက်နိုင်သော နည်းလမ်းများဖြင့် ပေါင်းစပ်မွမ်းမံထားသည်။ ကျောက်တုန်းဟဲ ၏နှလုံးသားသည် ပင်ပန်းလွန်းလှသဖြင့် ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲအတွက် ပြင်ဆင်လိုခြင်းမရှိခဲ့ပေ။

အမှန်နှင့် အမှားများအတွက် ကျားဟွေ့ သည် ၎င်းတို့အား အာရုံစိုက်ရန် စိတ်မရှိခဲ့ပေ။ သူမသည် ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲအတွက် စိတ်အားထက်သန်စွာ ပြင်ဆင်ခဲ့သည်။

ပထမဦးစွာ၊ စေတနာ့ဝန်ထမ်းအလုပ်လျှောက်ထားပါ။  လူတစ်ဦးသည် စေတနာ့ဝန်ထမ်း ခြောက်ဦးကို ဖြည့်သွင်းနိုင်သည်။ ဝူတုန်း ပြည်နယ်တွင် ဘွဲ့ကြိုကောလိပ်များနှင့် တက္ကသိုလ်များအပါအဝင် တက္ကသိုလ် 12 ခုရှိသည်။  ထည့်သွင်းစဉ်းစားပြီး သုတေသနပြုပြီးနောက် လူသုံးဦးသည် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်ဖောင်များဖြည့်သွင်းကာ  ပေးအပ်ခဲ့သည်။

ညစာစားပြီးသည့်နောက် ညတိုင်း ခန်းမထဲတွင် ရေနံဆီမီးနှစ်ခုထွန်းညှိပြီး ကျားဟွေ့ သည် သူမ ခင်ပွန်းနှင့် ယောင်းမတို့ကို အတူတကွ ပြန်လည်သုံးသပ်ရန် ခေါ်သွားသည်။

ပထမဆုံး သူမသည် အသိပညာအချက်များကို စီစဥ်ပြီး မေးခွန်းများအတွက် ပြန်လည်သုံးသပ်ချက်များစွာကို ရှာဖွေခဲ့သည်။  သူမသည် ငယ်ရွယ်သေးသည်။ သူမ၏ အထက်တန်းကျောင်း အသိပညာသည် သူမ၏ စိတ်ထဲတွင် ရှိနေဆဲဖြစ်ပြီး သူမ၏ လစ်ဘရယ် အနုပညာ၏ အခြေခံ အုတ်မြစ်သည် ကောင်းမွန်သော်လည်း သူမ၏ သင်္ချာမှာ အနည်းငယ် ချို့တဲ့နေသည်။ သူမ၏ (မေရှန်း ) လက်ရှိအခြေအနေသည် ကောင်းမွန်သောတက္ကသိုလ်တွင် စာရင်းသွင်းခွင့်မပြုနိုင်ဘူးဟု ခံစားမိသော်လည်း သာမန်ကျောင်းများအတွက် ၎င်းကို တိုက်ပွဲဝင်နေဆဲဖြစ်သည်။  သိပ္ပံပညာမှာ သာမန်လူတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ကျောက်တုန်းလင် ကတော့ သင်္ချာနဲ့ ဓာတုဗေဒ ပြဿနာတွေကို တစ်ကြိမ်လောက် လုပ်ပြနိုင်ခဲ့သည်။  တရုတ်မှာလည်း ပြဿနာ သိပ်မရှိပေ။

ကျားဟွေ့ သည် ကောလိပ်တွင် ကျူတာအဖြစ် လုပ်ကိုင်ခဲ့ပြီး နွေရာသီ အကြံပေးသင်တန်းတွင် အချိန်ပိုင်းအလုပ်တစ်ခု ရခဲ့သည်။  သူမမှာ လေ့ကျင့်ရေး ဗဟုသုတတွေ ရှိသည်။  သူမသည် ဘာသာရပ်တစ်ခုစီအတွက် သုံးသပ်ချက်ပစ္စည်းများကို သူမ၏ကိုယ်ပိုင်အတွေ့အကြုံနှင့် စီရင်ဆုံးဖြတ်မှုအရ ခွဲထုတ်သည်။

 ဒီခေတ်မှာ ပုံနှိပ်စာအုပ်တွေမှာ ဗဟုသုတနည်းတယ်။  ပထမနှစ်နှစ်အတွင်း၊ ကျားဟွေ့ သည် အသုံးဝင်သော ပုံနှိပ်စာအုပ်များကို ရှာဖွေရန် ကြိုးစားခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးတွင် အဆင်ပြေလာခဲ့သည်။

 “ယောင်းမ၊ အစ်မရဲ့ ကိုးကားချက်တွေကို စနစ်တကျ စီမံထားတာပဲ။  ညီမရဲ့အတန်းဖော်တွေကို ညီမပြလို့ရမလား။”

မေရှန်းတွင် ကောလိပ်ဝင်ခွင့် စာမေးပွဲ ဖြေဆိုမည့် အလွန်ရင်းနှီးသော အတန်းဖော် အနည်းငယ်ရှိသည်။  ယခုအခါ ဈေးကွက်တွင် ပြန်လည်သုံးသပ်သည့် ပစ္စည်းများ မရှိပေ။ တချို့လူတွေက ဖတ်စာအုပ်တောင် ရှာမတွေ့ပေ။  မေရှန်းက သဘောကောင်းတယ်။  သူ့ကိုယ်ပိုင်တိုးတက်မှုကို တွေးတောရင်းနဲ့ တခြားကျောင်းသားတွေကိုလည်း အတူတကွ တိုးတက်စေချင်သည်။  ကောလိပ်ဝင်ခွင့် စာမေးပွဲ ဖြေဆိုရန် အခွင့်အလမ်းက ရှားပါးလွန်းလှသည်။ သူသည် ထိုချစ်လှစွာသောကျောင်းသားများအား ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲ၏အခွင့်အရေးကို အလဟသမဖြစ်စေချင်ဘူး ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ သူတို့မှာ ပြန်လည်သုံးသပ်ရေးပစ္စည်းများမရှိပေ။

“ရတယ်၊ သူတို့လက်နဲ့ ကူးပါစေ။ အဲ့တာကိုမပြန့်သွားအောင် သတိထား။ အနီးနားကလူကို ကြည့်ခွင့်ပေးလိုက်။ အဲ့တာက အစ်မကိုယ်တိုင်လုပ်ထားရတာ။  အသုံးဝင်သည်ဖြစ်စေ၊ အသုံးဝင်သည်ဖြစ်စေ အစ်မတို့ မပြောနိုင်သေးဘူး။”

ထုံးစံအတိုင်း၊ ဒါက အဓိက အကြောင်းရင်းမဟုတ်ဘူး။  မေရှန်းကို မပြန့်သွားစေဖို့ သတိပေးရတဲ့ အကြောင်းရင်းက သူမ အာရုံမစိုက်ချင်တာကြောင့်ဖြစ်သည်။  ဖြတ်သန်းဖူးသူတစ်ဦးအနေဖြင့် မူလပိုင်ရှင်သည် ယခင်က အလွန်ထူးချွန်သူမဟုတ်ပေ။  အမှတ်တမဲ့၊ သုံးသပ်ချက်တွေကို ခွဲခြမ်းစိပ်ဖြာပြီး တခြားသူတွေ သိနိုင်တာက မကောင်းပေ။

 “အင်း ကောင်းပြီ။  အဲဒါကို ကြည့်ဖို့ ညနေကြရင် လိုက်ပို့မယ်။  ”

 မေရှန်းက လူ့သဘာဝ၏ ရှုပ်ထွေးမှုကို နားမလည်ဟုသာ ပြောနိုင်သည်။ ကျားဟွေ့ ခွဲထုတ်ထားသော သုံးသပ်ချက်များ အများအပြားကို ငွေဖြင့် ပုံနှိပ်ပြီး ရောင်းချခံခဲ့ရသည်။ တစ်ရွက်ကို နှစ်ယွမ်နဲ့ ဖြစ်ပြီး မြင့်မားသောစျေးနှုန်းအဖြစ် မှတ်ယူနိုင်သည်။ သို့သော် စံပြတက္ကသိုလ်သို့ အောင်မြင်စွာဝင်ရောက်နိုင်ရန် သတင်းသိသရွေ့ ၎င်းကိုဝယ်ရန် ငွေချေးရမည်။  ဤနည်းဖြင့် ရွာရှိ လူများ၏ အနည်းဆုံး ၃၀% တွင် တစ်ခုရှိသည်။

 ရက်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက် မေရှန်း ထိုသတင်းကိုသိသောအခါ သူမသည် အလွန်ဒေါသဖြစ်ပြီး အပြစ်ရှိသလိုခံစားခဲ့ရသည်။

 "အရမ်းလွန်တယ်။ ညီမ သူတို့ကို ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ အချက်အလက်ပေးခဲ့တယ်၊ ဒါပေမယ့် တစ်စုံတစ်ယောက်က အဲဒါကို ပိုက်ဆံနဲ့ရောင်းဖို့ ယူသွားတယ်။ "

 ကျားဟွေ့က သူမကို ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲက အရမ်းရက်စက်တယ်လို့ ပြောလိုက်သည်။ သင်သည် အခြားသူများထက် ရမှတ်များမြင့်သော ကောလိပ်သို့သာ တက်နိုင်သည်။ အခြားသူများသည် ကျားဟွေ့၏ ပြန်လည်သုံးသပ်ချက်များကို ယူ၍ ၎င်းတို့၏အဆင့်များတိုးတက်ပါက၊ ၎င်းတို့တွင် ပြိုင်ဖက်များစွာရှိမည်ဟု မေရှန်းက ယူဆသည်။

 ထို့အပြင် သူမသည် အထက်တန်းကျောင်းနေဖက်များအတွက် အဆိုပါပစ္စည်းများကို ယူဆောင်သွားခဲ့သည်။  ၎င်းတို့ကို မည်သူက ပေါက်ကြားစေမှာလဲ။  အကျိုးခံစားခွင့်များရရှိဖို့ တစ်စုံတစ်ဦးမှ ၎င်းတို့ကို ဆိုးသွမ်းစွာ ရိုက်နှိပ်ထုတ်ဝေခြင်းဖြစ်ရမည်။ နှစ်ယွမ်တန်ဖိုးရှိ ပစ္စည်းငါးခုစီ လိုအပ်မည်ဟု သူမက ခန့်မှန်းသည်။ ဆိုလိုတာက လူတစ်ရာဝယ်ရင် ယွမ်တစ်ထောင် ရလိမ့်မယ်။ ယွမ်တစ်ထောင်ရဲ့ သဘောတရားက ဘာလဲ။  သာမာန် တောင်သူလယ်သမားမိသားစုများ အလုပ်လုပ်ရန် နှစ်ဘယ်လောက်ရှိမှာလဲ။ အလုပ်လုပ်တဲ့ မိသားစုရှိတဲ့ မိသားစုတွေတောင် နှစ်အတော်ကြာ အစာမသောက်ဘဲ နေခဲ့ရသည်။

 “ယောင်းမ တောင်းပန်ပါတယ်။ အစ်မက အဲ့ဒါကို  ခွဲထုတ်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့တာ ရှင်းနေတာကို အခု အကျိုးကျေးဇူးတွေ ရရှိကြတော့ အစ်မနာမည်ကို ဘယ်သူမှ ဖော်ပြတာမရှိဘူး။ ဒါတွေအားလုံးက ညီမအမှားပါ။ အဲဒီအချိန်တုန်းက လူတိုင်းနဲ့ အဆင်ပြေဖို့ ကြိုးစားတဲ့လူတော့ မဖြစ်သင့်ဘူး။"

 ကျားဟွေ့က သိပ်ဂရုမစိုက်ပေ။ ရိုးရိုးသားသားပြောရလျှင်၊ သုံးသပ်ချက်များက တက္ကသိုလ်ဝင်ခွင့်အတွက် အဓိကသော့ချက်မဟုတ်ပေ။ အနာဂတ်မျိုးဆက်သစ်များအတွက် ပြန်လည်သုံးသပ်ချက်များသည် ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းလုံးတွင် ပျံဝဲနေသည်။ ဘယ်လောက်ကြည့်ချင်လဲ။  လူတိုင်းရဲ့ အဆင့်တွေက တူမှာလား။ သင်ကြားရေး ပစ္စည်းများက အဆုံးအဖြတ် အခန်းကဏ္ဍတွင် မပါဝင်နိုင်သည်ကို တွေ့မြင်နိုင်သည်။ နောက်ဆုံးအနေနဲ့၊ လူတိုင်းရဲ့ သင်ယူနိုင်စွမ်း အားနည်းခြင်း အားသာခြင်းအပေါ် မူတည်သည်။

 “တကယ်တော့ မေရှန်း အစ်မက သုံးသပ်ချက်တွေကို ဂရုမစိုက်ဘူး။ ညီမက ကြင်နာလွန်းတာကြောင့် ညီမကို အစ်မစိတ်ပူတယ်။ လူတွေ နှလုံးသားရဲ့ မကောင်းတဲ့သဘောသဘာဝကို ညီမနားမလည်ဘူး။ ညီမက တခြားသူတွေကို ကောင်းလွန်းတယ်လို့ တွေးပြီး တခြားသူတွေကို ကောင်းအောင်လုပ်ဖို့ ညီမရဲ့ နှလုံးသားနဲ့ အဆုတ်တွေကို ထုတ်ပစ်လိုက်ပေမယ့် တကယ်တော့ အစ်မတို့က တခြားသူတွေနဲ့ အစ်မတို့ရဲ့ ဆက်ဆံရေးကို အရံအဖြစ် ထိန်းသိမ်းထားသင့်ပြီး အစ်မတို့ကတ်တွေအားလုံးကို တခြားသူတွေကို မလွှဲပေးသင့်ဘူး။ "

 မေရှန်းက ရှင်းရှင်းလင်းလင်း နားမလည်ပေ။  ကြင်နာမှုက မှားတာလား။  ကတ်ဆိုတာဘာလဲ။

 ကျားဟွေ့က ပြုံးပြီး မျက်ရည်တွေကို လက်ကိုင်ပုဝါနဲ့ သုတ်ပေးလိုက်သည်။  သူမ မျက်နှာကို ပွတ်သပ်ပြီး “မငိုနဲ့။  ဒါက ကြီးကြီးမားမား ကိစ္စတော့ မဟုတ်ဘူး။  အဲ့ဒါက ကောလိပ်ဝင်ခွင့် စာမေးပွဲအတွက် မဟုတ်ဘဲ အစ်မ ခွဲထုတ်ခဲ့တဲ့ ပထမအဆင့် ပြန်လည်သုံးသပ်ချက်ပဲ။  လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ရက်က အစ်မ ချဲ့ထွင်ခြင်းတစ်မျိုးဖြစ်တဲ့ နောက်တစ်မျိုးကို ခွဲထုတ်ထားတယ်။ ဒါကိုယူလိုက်၊ ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခါတော့ တခြားသူတွေကို တွေးနေစရာ မလိုပါဘူး။ နိမ့်ကျတဲ့ ပုံရိပ်ကို ထိန်းသိမ်းဖို့ သင်ယူရမယ်။  အရမ်းတော်ပြီး ထူးချွန်တယ်ဆို လူတွေကို မနာလိုဖြစ်စေနိုင်တယ်။"

 မေရှန်းက မှတ်စုတွေကို ကိုင်ပြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။  ဒီတစ်ခါတော့ ဘယ်သူ့ကိုမှ ပေးလို့မရပေ။

 ပြင်းထန်သော ပြင်ဆင်မှုများကြားတွင် တစ်လကျော်ကြာဖြတ်သန်းခဲ့ပြီး ဒီဇင်ဘာလတွင် တစ်နိုင်ငံလုံးအတိုင်းအတာဖြင့် တက္ကသိုလ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲကို ကျေးလက်ဒေသ၊ စက်ရုံများနှင့် တပ်ဖွဲ့ဝင်များမှ စာမေးပွဲခန်းဆီ ကိုယ်စားလှယ်လောင်း ၅ သန်းကျော် အပြေးအလွှားလာရောက်ခဲ့ကြသည်။

 ရှန်းလီ ကွန်မြူနတီတွင် စာမေးပွဲခန်းမရှိပေ။  အနီးဆုံးစာမေးပွဲခန်းသည် ကျန့်ခုံးကောင်တီတွင် တည်ရှိသည်။  စာမေးပွဲမဖြေမီ နေ့လယ်တွင် မိသားစုမှာ ထမင်းစားပြီးနောက် လူသုံးဦးသည် နောက်နေ့ စာမေးပွဲအချိန်မလွတ်စေဖို့ ခရိုင်တွင် တစ်ညနေထိုင်ရန် အိမ်မှထွက်ကာ နောက်နေ့တွင် စာမေးပွဲဖြေဆိုရန် စောင့်ဆိုင်းခဲ့သည်။

 "စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးတွေ အများကြီး မထားနဲ့။  အကောင်းဆုံးကြိုးစား "

ပထမတော့ ကျန်းချောင်းအာက ကောလိပ်ဝင်ခွင့် စာမေးပွဲမှာ ပါဝင်ဖို့ သူတို့ရဲ့ စိတ်ကူးကို တွန့်ဆုတ်စွာ လက်ခံခဲ့သည်။  ဒီလပြီးတဲ့အခါ နေ့တိုင်း ညသန်းခေါင်အထိ ပြန်စစ်ကြည့်တော့ သူတို့ဆီ မသိစိတ်က ကူးစက်သွားသည်။  တစ်ဖက်မှာလည်း ရွာကလူတော်တော်များများက သူတို့အကြောင်း ဟာသလုပ်ကြသည်။  ကျောက်မန့်ဇူရဲ့ မိသားစုဝင် သုံးဦးက တစ်ကြိမ်တွင် မည်သို့စာရင်းသွင်းသည်ကို မကြည့်လိုက်ပါနှင့်။  သုံးယောက်ထဲက တစ်ယောက်က စာမေးပွဲမအောင်ဘူးလို့ ဘယ်သူမှ မပြောနိုင်ပေ။

 လူတွေဟာ သူတို့ရဲ့ အသက်ရှုခြင်း (ဂုဏ်သိက္ခာ) အတွက် တိုက်ပွဲဝင်ကြပြီး သစ်ပင်တွေက သူတို့ရဲ့ အသားအရည်အတွက် တိုက်ပွဲဝင်ကြတယ် (အခေါက်ဟာ သစ်ပင်အတွက် အရေးပါသလို လူတစ်ယောက်အတွက် ဂုဏ်သိက္ခာလည်း အရေးပါသည်။) ကိစ္စတွေ ဒီအထိ ရောက်နေပါပြီ။ ကျန်းချောင်းအာကတော့ သူတို့အားလုံး ကျော်ဖြတ်နိုင်မယ်လို့ မျှော်လင့်နေဆဲပင်။  အငွေ့တွေ မှုတ်ထုတ်ဖို့ မျက်ခုံးမွှေးတွေ ပင့်တင်ချင်တာကြောင့် စာမေးပွဲဖြေတာ မဟုတ်ဘဲ အနည်းဆုံး မိုက်မဲတဲ့ သူတွေရဲ့ ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားဖို့က မဆိုးပေ။

 ဒါပေမယ့် “မင်းတို့ စာမေးပွဲမှာ ကောင်းကောင်းဖြေရမယ် စာမေးပွဲမအောင်ရင် ပြန်မလာနဲ့။” ​​ဟု သူမ မပြောနိုင်ပေ။ သူတို့ကို အပန်းဖြေခွင့်ပေးတာက ပိုကောင်းသည်။

 "ဟုတ် အမေ၊ စိတ်မပူနဲ့၊ ကျွန်တော်တို့ စာမေးပွဲမှာ ကောင်းကောင်းဖြေမယ်"

 ကျောက်တုန်းဟဲက ၎င်းတို့အား ဘတ်စ်ကားစီးဖို့ ကွန်မြူနတီဆီ ပို့ပေးဖို့ ရွာလယ်ထွန်စက်ကို ငှားရမ်းခဲ့သည်။  လမ်းခရီးမှာ ရွာသားတွေနဲ့ တွေ့သည်။  စကားနည်းနည်းပြောရုံနဲ့ စာမေးပွဲမှာ ကောင်းကောင်းဖြေဖို့ သူတို့က မကူညီနိုင်တော့ပေ။

 "အင်း မင်း အခုပြန်သွားလို့ရပြီ။  ငါတို့ ဒီမှာ ဘတ်စ်ကားစောင့်နေမယ်"

 ကွန်မြူနတီကနေ ကောင်တီကိုသွားဖို့ တစ်နာရီလောက်ကြာပြီး ဘတ်စ်ကားက နေ့လည် ၃ နာရီမှာ ရောက်သည်။

 "အင်း ဒါဆို သွားတော့မယ်"

 လယ်ထွန်စက်က အသင်းမှာရှိသည်။  နေ့ခင်းဘက်ဆို သဲနဲ့ မြေ သယ်ရမည်။  သူတို့သာ ဒီမွန်းလွဲပိုင်းမှာ အသုံးမပြုရရင် ကျောက်တုန်းဟဲက ကောင်တီဆီပိုဖို့ ထွန်စက်ကို မောင်းသွားလိမ့်မည်။

 သုံးယောက်သား ကားလမ်းဘေးမှာ ထိုင်စောင့်နေကြသည်။  ဘတ်စ်ကားသည် မိနစ်အနည်းငယ် နောက်ကျနေပြီး အရမ်းကြပ်နေသည်။ အများစုမှာ ကောလိပ်ဝင်ခွင့် စာမေးပွဲ ဖြေဆိုလိုသော ကျောင်းသားများ ဖြစ်ကြသည်။  ထိုင်ခုံမရှိခဲ့ပေ။

 ကျားဟွေ့က လက်ရန်းကို ကိုင်ထားသည်။  ဘတ်စ်ကား လှုပ်ခါနေချိန်တွင် ကျောက်တုန်းလင်က သူမနောက်တွင် ရပ်လိုက်ပြီး လူများဆီသို့ စီးဆင်းသွားသော အစိတ်အပိုင်းကို ပိတ်ဆို့လိုက်သည်။

 “နေစရာနေရာရှာဖို့ ဘတ်စ်ကားပေါ်ကဆင်းရမယ်။  လူတွေအများကြီးပဲ ကြည့်လိုက်။  တည်းခိုခန်းမှာ ပြည့်ကျပ်နေရမယ်။"

 ကျားဟွေ့က ကျောက်တုန်းလင်နားထဲ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။ ကျောက်တုန်းလက်က ခေါင်းကို တစ်ဖက်လှည့်ကာ ပြတင်းပေါက်မှ လှမ်းကြည့်သည်။  နားထဲတွင် နူးညံ့သိမ်မွေ့သော အသက်ရှုသံများက သူ့နှလုံးသားကို အရည်ကြည်ဖုများကဲ့သို့ ရစ်ပတ်ထားကာ အထူးပျော်ရွှင်မှုနှင့် ကျေနပ်မှုတို့ကို ခံစားလိုက်ရသည်။

 သူ့ဆန္ဒက ကျားဟွေ့ နဲ့ အတူတူပဲ။ ကျောင်းက အတူတူပဲ၊ ဒါပေမယ့် မေဂျာတွေက မတူပေ။  စီးပွားရေးနှင့် စိုက်ပျိုးရေးကို ရွေးချယ်သည်။  ကျားဟွေ့က သူမစိတ်ဝင်စားသော အဓိကဘာသာရပ်များဖြစ်သည့် အင်္ဂလိပ်စာ၊ ပညာရေးနှင့် ဆေးပညာကို ရွေးချယ်သည်။

 ကျားဟွေ့က အရင်က အင်္ဂလိပ်စာ အဓိက မဟုတ်သော်လည်း CET-8 ကို ဖြေဆိုပြီးနောက် CET-8 ကိုလည်း အောင်မြင်ခဲ့သည်။  အဲဒီနှစ်မှာ သူမ နိုင်ငံခြားသွားဖို့ စဉ်းစားခဲ့သည်။  သူမ၏ IELTS ရမှတ်သည် 8.5 အထိ မြင့်မားခဲ့ပြီး Cambridge၊ London ၏ နိုင်ငံရေးနှင့် စီးပွားရေးကောလိပ်များနှင့် တက္ကသိုလ်များသို့ လျှောက်ထားဖို့ လိုအပ်ချက်များကို အပြည့်အဝ ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း အဆုံးတွင် သူမသည် အခြားပြဿနာများကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားကာ နိုင်ငံခြားသွားမည့် အစီအစဉ်ကို ဖျက်သိမ်းခဲ့သည်။

 ခေတ်၏ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု လမ်းကြောင်းကို တွေးကြည့်လျှင် အင်္ဂလိပ်စာ လေ့လာခြင်းသည် သူမအတွက် အလွန်လွယ်ကူပြီး အသုံးဝင်ပါသည်။  ပညာရေးနဲ့ ဆေးပညာပိုင်းမှာလည်း သူမဝါသနာနဲ့ စတင်သည်။

 ဘတ်စ်ကားအိုကြီးက လမ်းပေါ်တွင် တစ်နာရီကျော်ကြာ သွားလာပြီး နောက်ဆုံးတွင် ဂိတ်သို့ရောက်ရှိလာသည်။  သုံးယောက်သား အေးအေးဆေးဆေး မနေနိုင်တော့ဘဲ စာမေးပွဲခန်းနားက တည်းခိုခန်းကို အရင်သွားရှာသည်။

 ကျားဟွေ့ မျှော်မှန်းထားသည့်အတိုင်း၊ တည်းခိုခန်းက ပြည့်နေပြီး နေ့တစ်ဝက်လောက် ရှာဖွေပြီးနောက် စာမေးပွဲနေရာနှင့် နှစ်ဘလောက်ဝေးသော တည်းခိုခန်းတွင် အခန်းတစ်ခန်းကို ကြိုတင်မှာယူနိုင်ခဲ့သည်။

 အိပ်ရာတစ်ခုပဲရှိသည်။  ထုံးစံအတိုင်း ကျားဟွေ့နဲ့ မေရှန်းတို့က အိပ်ရာပေါ်တွင် အတူအိပ်ကြသည်။ နွေရာသီဆိုရင် ကျောက်တုန်းလင်က အိပ်ရာထဲမှာ မအိပ်တာကောင်းသည်။  ဒါပေမယ့် အခုက ဆောင်းရာသီက အေးသည်။  ကြမ်းပြင်က အေးလွန်းပြီး ကျားဟွေ့က  စိတ်ဆင်းရဲနေတာကြောင့် စစ် အိပ်ရာရှိမရှိ ဝန်ထမ်းကို သူမမေးခဲ့သည်။

“စိတ်မကောင်းပါဘူး ငါတို့ဆီက စစ်အိပ်ရာတွေက  ချီကုန်သွားပြီး။ မင်းနောက်ကျရင် နောက်ဆုံးအခန်းတောင် ရှိမှာမဟုတ်ဘူး။ ”

 နောက်ဆုံးတော့ တည်းခိုခန်းက ချည်သိုးမွှေး အပိုအိပ်ရာကို ထုတ်လိုက်သည်။  အနည်းဆုံးတော့ မြေကြီးပေါ်မှာ အလွှာတစ်ခု ထားနိုင်သည်။  ကျားဟွေ့နဲ့ မေရှန်းတို့က  ကျောက်တုန်းလင်အတွက် အိပ်ရာကို ဖန်တီးခဲ့ကြသည်။

 သုံးယောက်သား ရိုးရိုးညစာစားပြီး စာအုပ်ဖတ်တာ၊ ရေဆေးပြီး ကိုးနာရီထက် နောက်မကျပဲ အိပ်ရာဝင်သည်။

 "ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အိပ်ရတာ အေးလား"

 “မအေးဘူး။ မင်းမြန်မြန်အိပ်ရာဝင်။ မနက်ဖြန် စာမေးပွဲ ရှိတယ်။ ကိုယ်တို့ စိတ်ဓာတ်တွေ မြင့်မားနေရမယ်။"

 ကြမ်းပြင်က သဘာဝအတိုင်း အေးသည်။  တံခါးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် မပိတ်ထားပေ။

 ကျောက်တုန်းလင်က စောင်အောက်တွင် အဝတ်အစားအပေါ်မှာ စစ်ကုတ်အင်္ကျီကို ၀တ်ထားသည်။ ကံကောင်းထောက်မစွာ၊ သူသည် သန်မာပြီး အပူထုတ်လုပ်မှု မြင့်မားပေမယ့်လည်း ၎င်းကို မခံနိုင်သေးပေ။

 “တွက်ချက်မှု မှားယွင်းသွားတယ်။  စောင်နှစ်ထည် ယူလာသင့်တာ  ”

 ကျားဟွေ့က တည်းခိုခန်းလူပြည့်နေမည်ဟု မမျှော်လင့်ထားပေ။ တကယ်တော့ လူတွေအများကြီးရှိနေတာမဟုတ်ပေမယ့် ဒီခေတ်မှာ နေထိုင်ဖို့နေရာတွေ အလွန်နည်းသည်။  နောင်မျိုးဆက်တွေလို မဟုတ်ဘူး။  လမ်းပေါ်မှာ ဟိုတယ်တွေ အမျိုးမျိုးရှိသည်။

 ကျောက်တုန်းလင်က သူ့ဇနီး စိတ်ထဲတွင် သူ ရှိနေသည်ကို သိသည်။  သူ့နှလုံးသားကို နွေးထွေးစွာ လွှမ်းခြုံထားသည်။  ဒါပေမယ့် သူမကို စိတ်မပူစေချင်ပေ။  ကျောက်တုန်းလင်က သူမကို ထပ်မံနှစ်သိမ့်ပေးရင်း “အဆင်ပြေပါတယ်။ ကိုယ်တကယ်မအေးဘူး။  မြန်မြန်အိပ်တော့  "

ကျား​ဟွေ့က သူ့အတွက် နာကျင်နေသော်လည်း သူမ မကူညီနိုင်ပေ။  သူတို့ သုံးယောက်ထဲမှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အိပ်နိုင်တဲ့သူက သဘာဝအတိုင်းပဲ သူပဲလေ။

 "မေရှန်း၊ စိတ်ချပါ။  မင်းရဲ့ သုံးသပ်ချက်တွေနဲ့၊ ကောလိပ်တက်တာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ပြဿနာရှိမှာ မဟုတ်ဘူး။"

 သူမ၏ သင်္ချာဘာသာရပ်သည် လုံလောက်စွာ မထူးချွန်သော်လည်း သူမ၏ ကျွမ်းကျင်မှု အမှတ်များသည် အလွန်မျှတပြီး လစ်ဘရယ်အနုပညာကို ရွေးချယ်ခဲ့သည်။  ရွတ်ဆိုခြင်းနှင့် နားလည်ခြင်းတို့ကို အဓိက ထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။  မေရှန်းက ထူးချွန်မှုကို မရှာဖွေဘဲ အလွန်ကြိုးစားခဲ့သည်။  ဝင်ခွင့်အမှတ်ကို ရောက်ဖို့က ပြဿနာမရှိပေ။

 မေရှန်းက သူ့ယောင်းမဘက် လှည့်လိုက်ဖြင့် ထိခိုက်မိသည်ဟု ထင်ကာ ချက်ချင်းတောင်းပန်လိုက်သည်။  "ယောင်းမ အစ်မကို ထိခိုက်မိသွားလား။"

 "မဟုတ်ဘူး၊ ငါလည်း အိပ်မပျော်ဘူး"

 တကယ်တော့ ကျားဟွေ့က အိပ်ရာထဲတွင် အနည်းငယ် ထိလွယ်ရှလွယ်ဖြစ်ပြီး ကျောက်တုန်းလင်မှလွဲ၍ ငယ်စဉ်ကပင် အခြားသူများနှင့် မအိပ်ချင်ပေ။

 မေရှန်းက တိုးတိုးလေးပြောလာသည်။"နည်းနည်းတော့ စိတ်လှုပ်ရှားနေတယ်"

 ကံကြမ္မာရဲ့လမ်းဆုံမှာရပ်နေသလိုမျိုး၊ ခြေလှမ်းတိုင်းက အရေးကြီးသည်။

 ကျားဟွေ့က မေရှန်းရဲ့ ခံစားချက်ကို အပြည့်အဝနားလည်သည်။  ကောလိပ်ဝင်ခွင့် စာမေးပွဲ ဖြေဆိုချိန်၌ သူမ အနည်းငယ် တုန်လှုပ်သွားခဲ့သည်။ သူမ အပြည့်အဝ ပြင်ဆင်ထားသော်လည်း အရာအားလုံး သူမမျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်း ချောမွေ့နေမည်ဟု မည်သူက အာမခံနိုင်မည်နည်း။

 "အိပ်မပျော်ရင် ဖက်ထုပ်တွေ ရေတွက်လို့ရတယ်။  ဖက်ထုပ်တစ်ခု၊ ဖက်ထုပ်နှစ်ခု၊ ဖက်ထုပ်သုံးခု… အဲ့လိုရေလိုက်။  မကြာခင်  အိပ်ပျော်သွားလိမ့်မယ်။"

 "ဘာလို့ ဖက်ထုပ်ကို ရေတွက်တာလဲ "

 "ဖက်ထုပ်က ကိုယ့်ကိုကိုယ် ညှို့နှိုင်းတာနဲ့ ညီမျှတဲ့ "အိပ်" အတွက် သံတူကြောင်းကွဲမလို့ "

 "အော်  ဆိုလိုတာက၊  အဓိပ္ပါယ်ရှိပုံရတယ် "

 ကျားဟွေ့ နဲ့ စကားပြောပြီးနောက်မှာ မေရှန်းက ​​သိပ်စိတ်မပူတော့ပေ။  သူမက အမှောင်ထဲတွင် မျက်လုံးများကိုမှိတ်ထားပြီး ကျားဟွေ့၏ နည်းလမ်းအတိုင်း ရေတွက်ကာ ၁၃၈ ခုမြောက် ဖက်ထုပ်ကိုရောက်သောအခါ အိပ်ပျော်သွားသည်။

 ကျောက်တုန်းလင်က လေထုထဲတွင် အသက်ရှူသံကိုကြားရပြီး သူ့ညီမ အိပ်ပျော်သွားမှန်း သိလိုက်သည်။

 "မင်းကရော။ ဘာလို့မအိပ်တာလဲ။"

 ရင်းနှီးသောအသံတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာပြီး ကျားဟွေ့က သူမနှုတ်ခမ်းများကို ကိုက်လိုက်ကာ "အခြားသူတွေရဲ့ ကုတင်မှာ အိပ်ရတာ ခက်နေတယ်"

 ကျောက်တုန်းလင်လည်း ပြုံးလိုက်သည်။ ညဘက် သူ့မျက်နှာက နေ့ဘက်လောက် မတည်ကြည်ပေ။  လိုင်းတွေက လုံးဝ ပျော့ပျောင်းပြီး သူ့မျက်လုံးတွေက တောက်ပနေသည်။

 ကျားဟွေ့က စောင်အောက်မှ လက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်သည်။  သူတို့လက်တွေက လေထဲမှာ တထပ်တည်းကျပြီး ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။

 ကျောက်တုန်းလင်က ​ကျားဟွေ့ လက်ဖဝါးကို ပွတ်သပ်ကာ သူမ၏လက်ထဲတွင် အပူချိန်နှင့် ချောမွေ့မှုကို လွတ်သွားကာသူမလက်ကို စောင်ထဲ ပြန်ထည့်ဖို့ ကူညီပေးခဲ့သည်။

 “မင်း အိပ်လို့ရတယ်။  မင်းနဲ့အတူနေပေးမယ်။ ”

 ကျားဟွေ့က တိုးတိုးလေးပြောပြီး မျက်လုံးမှိတ်လိုက်သည်။

ဒီညမှာတော့ ကျားဟွေ့နဲ့ မေရှန်းက ​​အတော်လေးကို ကောင်းမွန်စွာ အနားယူခဲ့သည်။ ကျောက်တုန်းလင် တစ်ဦးတည်းသာ ည၏ပထမတစ်ဝက်တွင် ကောင်းစွာမအိပ်ခဲ့ရပေ။ ည၏ ဒုတိယတစ်ဝက်တွင် အပူချိန် ကျဆင်းသွားသည်။ အေးခဲသွားပြီးနောက် ဒိုက်ထိုးဖို့ သူနိုးလာသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် သူသည် စစ်တပ်၏ လေ့ကျင့်ရေးကွင်းကဲ့သို့ပင် နံရံထောင့်စွန်းကို မှီကာ မျက်လုံးမှိတ်လိုက်သည်။

 နံနက်စောစောတွင် အစားအသောက်နံ့ကြောင့် ကျားဟွေ့ နိုးလာခဲ့သည်။ ကျောက်တုန်းလင်က အရုဏ်တက်ချိန်တွင် တိတ်တဆိတ်ထွက်ကာ အစိုးရပိုင်ဟိုတယ်ဆီ အသားပေါင်မုန့်နှင့် ပဲနို့ကိုဝယ်ဖို့သွားပြီး သူဌေးအား ခေါက်ဆွဲအိုးတစ်ဝက်ခန့် ချက်ပြုတ်ခိုင်းသည်။  စားပြီးတာနဲ့ အိုးကို ပြန်ပို့ပေးသည်။

 “အာ မနက်စာတောင် ဝယ်ပြီးသွားပြီပဲ ”

 ကျားဟွေ့က စောင်အောက်မှထကာ ၀တ်ဆင်လိုက်သည်။  သူမဘေးတွင် အိပ်နေသော မေရှန်းက ယောင်ဝါးဝါးဖြင့် လန့်နိုးလာသည်။

 သုံးယောက်သား မနက်စာ အတူတူစားပြီးတာနဲ့ စာမေးပွဲအတွက် ပစ္စည်းတွေ ခွဲထုတ်ပြီး စာမေးပွဲခန်းကို အတူတူ လျှောက်သွားကြသည်။

..........

 ကိုးကားချက်

 ↑1 - အအေးမိခြင်း၊ဆာလောင်ခြင်း။