Welcome To MM Storyteller
LOGIN
🚩Chapter -77
Arc_4 . အွန်လိုင်းဂိမ်းနတ်ဘုရားက ငါ့ကိုအလိုလိုက်နေတယ် [ 15 ]
_____
လူသန်းပေါင်းများစွာ၏ အာရုံစိုက်မှုအမြင့်ဆုံးဖြစ်နေသော လင်ရှန်းဒေသဖြတ်ချန်နယ်သည် နောက်ဆုံး၌ ပွင့်လာခဲ့သည်။
စုဝမ်လိုင်းပြန်တက်လိုက်သည့်အခါ ကမ္ဘာ့ချန်နယ်တွင် မြေအောက်အိပ်မက်နန်းတော်နယ်မြေ၌ ‘ပထမဆုံးသတ်ဖြတ်မှု’အား မည်သည့်ဒေသမှအုပ်စုရရှိမည်ကို ဆွေးနွေးနေသောသူများနှင့် တက်ကြွနေ၏။ သို့သော်လည်း ထို’ပထမဆုံးသတ်ဖြတ်မှု’အား မည်သည့်အုပ်စုမှရသွားပါစေ၊ ဂုဏ်ယူစရာပင်ဖြစ်သည်။
စုဝမ်လိုင်းတက်လာသောအခါ ဝူဖုန်းသည်လည်း လိုင်းပေါ်တွင်ရှိနေကြောင်း တွေ့လိုက်ရ၏။ သူမကချက်ချင်းပင် ဝူဖုန်းအားဆက်သွယ်လိုက်ကာ နယ်မြေအကြောင်းပြောနေလိုက်သည်။ မြေအောက်အိပ်မက်နန်းတော်နှင့် ပတ်သက်၍ ဝူဖုန်းကယခုထိမရင်းနှီးသေးပေ။ ထိုနယ်မြေအားယခင်ကလုံးဝမဝင်ဖူးသောကြောင့် အထဲတွင် မည်သို့သော အရာများရှိကြောင်းမသိပေ။ သို့သော်ဝူဖုန်းသည်နောက်နယ်မြေတစ်ခုအတွက် ယုံကြည်ချက် အပြည့်အဝရှိနေ၏။ သူကချက်ချင်းပင် အဖွဲ့အားခေါ်လိုက်သည်။ ၎င်းကလူငါးယောက်အဖွဲ့ဖြစ်နေဆဲပင်။ လူတိုင်းကခေါင်းဆောင်အနောက်ကိုလိုက်၍ နယ်မြေဝင်ပေါက်သို့ကူးပြောင်းလာကြသောအခါ ပင်းဟွေ့ရှင်ကျဲ့က လူအုပ်ကြီးကြောင့်ချက်ချင်းထိတ်လန့်သွား၏။ စာလိပ်ကိုသုံး၍ ကူးပြောင်းလာသော ဝူပေါင်ပေ့မှာလည်း မျက်လုံးတို့ပြူးကျယ်လာကာ စိတ်လှုပ်ရှားမှုအပြည့်ဖြင့် အော်ဟစ်လာသည်။
“အမလေး မြတ်စွာဘုရား ဘာလို့ဒီလောက်တောင်လူတွေများနေရတာလဲ”
ယခုတွင် နာမည်ကြီးနေသောအုပ်စုများ၏လက်ရွေးစင်များမှာ အကုန်စုဝေးရောက်ရှိနေကြသည်။ ကြီးမားလှသည့် လူအုပ်ကြီးကြားတွင် တိရှစ်ထျန်းသည် အကြည့်တို့ကိုဖမ်းစားနေလျက်ရှိ၏။ တိရှစ်ထျန်းဘေးတွင် ဟွေ့မော့ယိရှောင်ရှိနေကာ ပင်ဂွင်းပုံလေးများရေးဆွဲထားသည့် ဒိန်ချဥ်ပုလင်းကိုကိုင်၍ ဖြူစင်သည့်ကလေးတစ်ယောက်မျက်နှာထားနှင့်သောက်နေလေသည်။
လင်ရှန်းတွင်၎င်းသည်သွေးပြန်ဖြည့်ပေးသည့် အထူးပစ္စည်းကိရိယာပင်ဖြစ်သည်။ ပုံမှန်နေ့များတွင် လူအနည်းစုသာ ၎င်းကိုသွေးဖြည့်ရန်သုံးကြသော်လည်း ယခုပစ္စည်းက အလွန်ချစ်ဖို့ကောင်းရာ မိန်းမငယ်လေးများကြားတွင် အလွန်ရေပန်းစားလေသည်။
အချိန်အတော်ကြာအောင် မိန်းမငယ်လေးမဟုတ်တော့သည့်ဟွေ့မော့ယိရှောင်အတွက်တော့ ယခုအချိန်ထိ အပြစ်ကင်းစင်ပြီး အထိအခိုက်မခံသည့်မျက်နှာကိုကြည့်ကာ စုဝမ်ရယ်သာရယ်ချင်တော့သည်။
“မမဝမ်ယွဲ့”
အမျိုးသမီးအချင်းချင်းကြား အထူးသဖြင့်လက်ရှိရည်းစားနှင့် ရည်းစားဟောင်းကြားတွင် စိတ်ချင်းဆက်နေသည့်ပုံပင်။ စုဝမ်က လူအုပ်ကြားထဲရှိ ဟွေ့မော့ယိရှောင်အား တစ်ချက်လေးပင် ကြည့်လိုက်ရသေးသော်လည်း ထိုဖြူစင်သည့်ကလေးမျက်နှာထားနှင့်ဟွေ့မော့ယိရှောင်က သူမကိုချက်ချင်း ရှာတွေ့သွားခဲ့သည်။
သူမကကျယ်လောင်စွာအော်ခေါ်လိုက်ကာ ပြုံးရယ်လျက်စုဝမ်နားသို့ရောက်လာပြီး “မမဝမ်ယွဲ့ မမတို့လည်း ဒီနယ်မြေကိုလာကြတာလား ဒါပေမယ့်ဒီနယ်မြေကအရမ်းခက်တာပဲနော်”
နားထောင်ကြည့်စမ်းပါဦး သူမအသံကအရမ်းကိုချိုသာနေတာပဲ ဒါပေမယ့် ငါတို့ရဲ့လုပ်နိုင်စွမ်းတွေကို လာလှောင်နေတာပဲမလား။
ပြီးတော့ ငါဒီမှာရောက်နေတာ တခြားသူတွေမသိမှာစိုးလို့ အော်ကျယ်အော်ကျယ်လုပ်နေတာမလား။
စုဝမ်ကပျင်းရိစွာနှင့် မျက်ခုံးပင့်လိုက်ကာ ဟွေ့မော့ယိရှောင်အား အပေါ်အောက်တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ယခင်ကလိုပင် သူမအသံက တည်ငြိမ်နေကာ“ငါမှတ်မိတာမှန်ရင် ငါကနင့်ထက်တစ်လပိုငယ်သလားလို့”
ဟွေ့မော့ယိရှောင် : ……..
ယခုတွင် ပတ်ဝန်းကျင်ရှိလူများသည် ဟွေ့မော့ယိရှောင်၏ ‘မမဝမ်ယွဲ့’ဆိုသည့်အသံကြောင့်ဆွဲဆောင်ခံလိုက်ရကာ အထိန်းအကွပ်မဲ့စွာနှင့် နီးကပ်လာကြပြီး တိရှစ်ထျန်း၏ ‘အချစ်ဟောင်းနှင့်အချစ်သစ်’တို့ရန်ပွဲအား စိတ်ဝင်တစားရှိနေကြတော့သည်။
ကံမကောင်းစွာနှင့် စုဝမ်၏တုံ့ပြန်မှုသည် စိတ်ဝင်တစားရှိမနေသလို ‘တစ်လပိုငယ်သလားလို့’ဆိုသည့်ထိုးနှက်ချက်က အလွန်ချစ်ဖို့ကောင်းလှသည်။
မူလစုဝမ်သည် အမှန်တကယ်ပင် ဟွေ့မော့ယိရှောင်ထက် တစ်လပိုငယ်၏။ စုဝမ်၏အရှိန်အဟုန်တို့က အလွန်ပြင်းထန်နေသည့်အချက်နှင့် ဟွေ့မော့ယိရှောင်ကအပြစ်ကင်းစင်သည့်ပုံအားအမြဲတစေပြသနေသည့် အချက်တို့ကြောင့် ရှစ်ထျန်းအုပ်စုမှလူတိုင်းအား ဟွေ့မော့ယိရှောင်သည် စုဝမ်ထက် အသက်အများကြီးငယ်သည်ဟု မှားယွင်းထင်မြင်စေခဲ့၏။
ယခုလေးတင်ပင် စုဝမ်ထံမှ အညှာအတာမဲ့စွာမျက်နှာဖြတ်ရိုက်လိုက်ပြီးနောက် ဟွေ့မော့ယိရှောင်သည် ယခင်မြင်နေကျ သနားစရာကောင်းသည့်ပုံစံချက်ချင်းဖြစ်သွားကာ သူမကအမှားအကြီးကြီး လုပ်လိုက်သကဲ့သို့ သူမ၏နှင်းဆီရောင်နှုတ်ခမ်းပါးတို့မဲ့သွားပြီး မျက်လုံးတို့နီရဲလာ၍ သူမအသံပင် တုန်ယင်လာတော့သည်။
“တကယ်တော့ မမ… မဟုတ်ဘူး ညီမလေးဝမ်ယွဲ့က ငါ့ထက်ငယ်မှန်း တစ်လျှောက်လုံး မသိခဲ့ဘူး”
စုဝမ်ကသူမ၏ကျက်သရေမရှိသည့်မျက်နှာအား မကြည့်ချင်တော့သောကြောင့် လှည့်ထွက်သွားချင်သော်လည်း တိရှစ်ထျန်းက သူတို့နှစ်ယောက်အနားသို့ လျှောက်လာခဲ့သည်။ သူ့အသည်းသက်ညှာလေး၏မျက်နှာတွင် ဝမ်းနည်းမှုတို့ထင်ဟပ်နေသည်ကိုတွေ့သောအခါ တိရှစ်ထျန်းမျက်နှာမည်းမှောင်သွား၏။
သူကစုဝမ်အား အေးစက်ထက်ရှနေသာအကြည့်တို့ဖြင့်ကြည့်၍ “ဝမ်ယွဲ့ ကြီးနိုင်ငယ်ညှင်းလုပ်မနေနဲ့ မင်းကိုတစ်ခါသက်ညှာပေးပြီးပြီ နောက်တစ်ခါ ထပ်သတ်ချင်အောင်မလုပ်နဲ့”
“အိုး”
စုဝမ်ကအားရကျေနပ်စွာနှင့် ခေါင်းလှည့်ကာ တိရှစ်ထျန်းကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ရင်း “ငါနင့်ရဲ့မိန်းမကို ဘာမှမလုပ်ရသေးဘူး နင်ကအရမ်းတွေကိုသစ္စာစောင့်သိပြနေတာမဟုတ်ဘူးလား။ ငါ သူ့ကို အဆင့်နိမ့်ရွာပြန်ရောက်တဲ့ထိ သတ်မယ့်နေ့ကိုစောင့်နေလိုက်။ ပြီးတော့ ငါ့ကိုလက်စားချေမှာမလား။ အချိန်မရွေးလာခဲ့လေ ငါ… စောင့်နေမယ်”
သူမကပြောပြီးသည်နှင့် တိရှစ်ထျန်းနှင့် ဟွေ့မော့ယိရှောင်တို့ကိုလှောင်ရယ်လိုက်ကာ မည်သူနှင့်မှစကားမပြောတော့ဘဲ နှစ်ယောက်ဘေးမှဖြတ်လျှောက်သွားလိုက်သည်။ ဘေးတွင်အတူရှိနေသာလေးယောက်ကတိတ်ဆိတ်စွာ သူမအနောက်မှ လိုက်လာကြ၏။ အနောက်ဘက်တွင်ရပ်၍ တစ်ချိန်လုံး စိတ်လှုပ်ရှားမှုအပြည့်နှင့် ကြည့်နေခဲ့သည့် ဝူပေါင်ပေ့က ပျော်ရွှင်စွာနှင့် ဟွေ့မော့ယိရှောင်အရှေ့သို့လာ၍ လေးနက်နေသည့်မျက်နှာထားနှင့်ပြောလိုက်သည်။
“အန်တီ နောက်ကိုအဲ့လိုနှုတ်ခမ်းကြီးစူပြီး သနားကမားဟန်ဆောင်မပြပါနဲ့လား ရှင့်အသက်အရွယ်နဲ့ မလိုက်ဖက်ဘူး”
ဟွေ့မော့ယိရှောင် : …….
တိရှစ်ထျန်း : …….
ကြည့်ရှုနေသည့်လူထုများ : ဒါကတကယ်ကို ရာဇဝင်တွင်မယ့်ပြက်လုံးပဲ…
အချိန်တို့တရွေ့ရွေ့ကုန်ဆုံးသွားကာ နယ်မြေဝင်ပေါက်အရှေ့ရှိ အုပ်စုများမှာ တဖြည်းဖြည်းနည်းလာတော့သည်။
[ပြည်နယ် ၁] မေပယ်ရွက်ကမ္ဘာ : ‘ပထမဆုံးသတ်ဖြတ်မှု’က ငါတို့အတွက်ပဲ။ ပြည်နယ် ၁၊ ပြည်နယ် ၁အတွက်ပဲ။ ကောင်းကင်ဘုံအောက်ကနံပါတ်တစ်ပဲကွ။
[ပြည်နယ် ၄] အကျင့်တရားကောင်းများ : သွားစမ်းပါ ပြည်နယ်၁ရာ... ငါတို့ဘော့စ် တိရှစ်ထျန်းတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာ မင်းတို့အနိုင်ယူလို့ရမှာတဲ့လား။
[ပြည်နယ် ၆] မိန်းမလှလေး : အိုး ဟေး ဟွာရှားမှာ တိရှစ်ထျန်းကအဆင့်ဘယ်လောက်မို့လို့လဲ။ ဟင့် ငါတို့မိသားစုရဲ့ခေါင်းဆောင်က ဒီနယ်မြေကိုစိတ်မဝင်စားလို့သာပေါ့ နို့မို့ဆိုရှင်တို့အကုန်သေနေလောက်ပြီ။
[ပြည်နယ် ၂] အပျော်မယ်ဂေဟာဆီသို့ : ဟေး အပေါ်ထပ်က မိန်းမလှလေး... မင်းတို့မိသားစုရဲ့ခေါင်းဆောင်က ဟွာရှားရဲ့ နံပါတ်တစ် ယဲ့ယွီလား။
[ပြည်နယ် ၁] မေပယ်ရွက်ကမ္ဘာ : ယဲ့ယွီကတစ်ယောက်တည်းသမားလေ ဒီမြေအောက်အိပ်မက်နန်းတော်နယ်မြေက အသင်းလိုက်အင်အားနဲ့ အနိုင်ယူရမှာ အပြောကြီးနေလို့တော့ရမလား တကယ်အရည်အချင်းရှိရင် ‘ပထမဆုံးသတ်ဖြတ်မှု’ကိုယူပြလေ။
[ပြည်နယ် ၆] မိန်းမလှလေး : မေပယ်ရွက် စကားကိုဆင်ဆင်ခြင်ခြင်ပြောရင်ကောင်းမယ် ဘာလဲ နှစ်ယောက်ချချင်နေတာလား လာ လာ ကြားနေမြေပုံလာခဲ့ ဒီသခင်မလေးက ရှင့်ကိုအခါ၁၀၀မသတ်နိုင်ရင် ရှင့်မျိုးရိုးကို ယူလိုက်မယ်။
[ပြည်နယ် ၄] ပင်းဟွေ့ရှင်ကျဲ့ : ဒီနယ်မြေကတအားကိုလွယ်တာ ငါတို့ရှင်းတောင်ရှင်းပြီးသွားပြီ။
[ပြည်နယ် ၆] မိန်းမလှလေး : နင်ကရောဘယ်ကလဲ ဗရုတ်သုတ်ခနဲ့...။
[ပြည်နယ် ၆] ရေခဲတမျှအေးစက်သောလက်များ : ........
[ပြည်နယ် ၄] အကျင့်တရားကောင်းများ : ချီးပဲ ကြွားနေရင်းသေသွားဦးမယ် ရှင်းပြီးသွားပြီတဲ့လား အဓိပ္ပာယ်မရှိလိုက်တာ ငါတို့အုပ်စုက ၄၀%တောင်ရှင်းလို့ပြီးသွားပြီ ဒါကသေချာပေါက်ဟွာရှားမှာ အမြန်ဆုံးရှင်းလင်းနှုန်းပဲ။
[ပြည်နယ် ၁] မေပယ်ရွက်ကမ္ဘာ : ထောင်လွှားလိုက်တာ လျှာရိုးမရှိတိုင်းလျှောက်ပြောနေတယ်ပေါ့လေ လာစမ်း ဘယ်မိသားစုကလဲ ချမလား။
...............
ပင်းဟွေ့ရှင်ကျဲ့နှင့် ‘ရေခဲတမျှအေးစက်သောခြေထောက်များ’သည် နယ်မြေ၏ နောက်ဆုံးဘော့စ်အား အဝေးကနေသာ တိုက်ခိုက်ရသောကြောင့် ပျင်းရိလာရာ ပင်းဟွေ့ကကမ္ဘာ့ချန်နယ်ကိုကြည့်လိုက်၏။ ရလဒ်အနေနှင့် လူအုပ်ကြီးသည် ဤမြေအောက်အိပ်မက်နန်းတော်နယ်မြေအကြောင်းအား ဆွေးနွေးနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ယဲ့ယွီမည်သူဖြစ်ကြောင်း ပင်းဟွေ့ရှင်ကျဲ့မသိပေ။ သို့သော် ကမ္ဘာ့ချန်နယ် ရှစ်ထျန်းအုပ်စုမှလူများအား တမျိုးတမည်ဖြင့် မျက်စိနောက်နေလေသည်။ ထို့ကြောင့် သူက စာတစ်ကြောင်း ဝင်ရေးလိုက်ရာ ထိုစာက လူတိုင်း၏တိုက်ခိုက်ရာပစ်မှတ်ဖြစ်လာတော့သည်။
သို့သော်လည်း ပင်းဟွေ့ရှင်ကျဲ့၏ အာရုံကိုဖမ်းစားသွားသည်မှာ အခြားအရာပင်။
“ဟေး အေးစက်သောခြေထောက်များ ‘ရေခဲတမျှအေးစက်သောလက်များ’က မင်းအစ်ကိုလား။”
ပင်းဟွေ့ရှင်ကျဲ့က ထို’ရေခဲတမျှအေးစက်သောလက်များ’အိုင်ဒီကိုသာ သတိထားမိလိုက်သည်။
“ငါ့ကိုအဲ့လိုမခေါ်ပါနဲ့လို့ ဘယ်နှခါပြောရမလဲ လျန့်ကောလို့ပဲခေါ်စမ်းပါ”
ဘေးတွင်ရှိနေသော ‘ရေခဲတမျှအေးစက်သောခြေထောက်များ’ကသည်းမခံနိုင်တော့သဖြင့် ပိတ်အော်လိုက်၏။
“မင်းတို့နှစ်ယောက် နည်းနည်းလောက်အာရုံစိုက်ကြစမ်း”
သူတို့နှစ်ယောက် စိတ်လွင့်နေသည်ကိုကြည့်ရင်း ဘေးတွင်ရှိနေသော‘ကမ္ဘာမြေအဆုံး’က မနေနိုင်တော့သဖြင့် လှမ်းသတိပေးလာ၏။ သူတို့နှစ်ယောက်ကချက်ချင်းတိတ်သွားကာ ဘော့စ်အား စိတ်တူကိုယ်တူ တိုက်ခိုက်ကြတော့သည်။
အမှန်တကယ်တွင် သူတို့ငါးယောက်သည် ဤမြေအောက်နန်းတော်အားဝင်ရောက်လာသည်မှာ ပထမဆုံးဖြစ်ပြီး ဝင်္ကပါ၏ထောင်ချောက်များအကြောင်းကိုလည်းသေချာမသိကြပေ။ ဤနယ်မြေ၏ဗျူဟာများနှင့် ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်သည့် စုဝမ်ရှိနေသောအတွက်ကြောင့်သာ သူတို့ကလမ်းတစ်လျှောက်မကောင်းဆိုးဝါးများကို ချောမွေ့စွာတိုက်ခိုက်နိုင်ပြီး
ဝင်္ကပါထဲမှထွက်လာနိုင်ကာ နောက်ဆုံးဘော့စ်ဆီသို့ရောက်လာနိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။ လူငါးယောက်သည် ဗျူဟာဆွေးနွေးရာတွင်အချိန်အများကြီးယူခဲ့သောကြောင့် နောက်ဆုံးဘော့စ်အား တိုက်ခိုက်သည့်အချိန်၌ ချောချောမွေ့မွေ့ရှိနေ၏။
ဆယ်မိနစ်ကြာပြီးနောက် အခက်အခဲမရှိစွာနှင့် ဘော့စ်အားအသက်၅ရာခိုင်နှုန်းသာကျန်သည်အထိ တိုက်ခိုက်နိုင်ခဲ့သည်။ ရုတ်တရက် တစ်ချိန်လုံးဝူဖုန်း၏အသက်ကိုဖြည့်ပေးနေခဲ့သော စုဝမ်က အော်လာ၏။
“ ဘော့စ်မှာ နောက်ဆုံးအသက်တစ်ရာခိုင်နှုန်းကျန်တဲ့အချိန်ထိစောင့်ကြ အဲ့အချိန်ကျရင်လူတိုင်း စွမ်းရည်တွေမသုံးကြနဲ့တော့ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာတိုက်ခိုက်မှုတွေကိုပြောင်းကြတော့”
အမှန်တကယ်တွင် ဤနယ်မြေရှိ ဘော့စ်သည် တိုက်ခိုက်ရန်မခက်ခဲပေ။ အငိုက်ဖမ်းထားသောတစ်ချက်မှာ အသက်နောက်ဆုံးရာခိုင်နှုန်းကျန်ရှိသည့်အချိန်တွင် မှော်စွမ်းရည်တို့ဖြင့်တိုက်ခိုက်လိုက်ပါက ၎င်းကအလွန်ပြင်းထန်စွာတိုက်ခိုက်လာပြီး အသက်၈၀%ထိပြန်ပြည့်သွားမည်ဖြစ်သည်။
စုဝမ်ပြောလိုက်သောအခါ လူတိုင်းသည် အခြေအနေကိုပို၍သတိထားလာကြပြီး ဘော့စ်၏အသက်အမှတ်အား အကြည့်မခွာနိုင်ကြတော့ပေ။ အသက်၁%သာကျန်တော့သည့်အခါ လူတိုင်းက ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာတိုက်ခိုက်မှုတို့ကို ပြောင်းလဲတိုက်ခိုက်ကြပြီး ဘော့စ်၏အသက်အမှတ်သည် စက္ကန့်နှင့်အမျှတဖြေးဖြေးလျော့လာလေ၏။
-၈၀၊ -၈၅၊ -၉၀။
ရှစ်မိနစ်ကြာပြီးနောက် သေဆုံးသွားသောဘော့စ်၏ ရုပ်အလောင်းသည် ကျယ်လောင်သည့်အသံနှင့်အတူ မြေပေါ်သို့ကျသွားပြီး သူရပ်နေခဲ့သည့်နေရာတွင် တောက်ပနေသော တိုက်ပွဲဆုလာဘ်တို့နှင့်တကွ ရွှေရောင်စာအုပ်လေးတစ်အုပ်ပေါ်လာတော့သည်။
နတ်ဆရာများအတွက်သာ ကန့်သတ်ထားသော အဆင့်မြင့်ပြန်လည်ရှင်သန်ခြင်းအထူးစွမ်းရည်….
တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ဟွာရှားပြည်နယ်ရှစ်ခုလုံး၏ ကမ္ဘာ့ချန်နယ်တွင် ရွှေရောင်တောက်ပနေသော စကားလုံးများ ပေါ်လာ၏။
ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာကြေညာချက် : ဟွာရှားစတုတ္ထမြောက်ပြည်နယ်၏ မြေအောက်အိပ်မက်နန်းတော်၏ ‘ပထမဆုံးသတ်ဖြတ်မှု’ကို အောင်မြင်စွာရရှိသွားသည့်အတွက် ‘ကောင်းကင်ဘုံကိုးထပ်ရှိဖီးနစ်’အုပ်စုအား ဂုဏ်ပြုပါသည်။ ‘ပထမဆုံးသတ်ဖြတ်မှု’ကိုအောင်မြင်သွားသည့် အဖွဲ့ဝင်များမှာ ဝူဖုန်း၊ စုချန်းဝမ်ယွဲ့၊ ရေခဲတမျှအေးစက်သောခြေထောက်များ၊ ပင်းဟွေ့ရှင်ကျဲ့နှင့် ကမ္ဘာမြေအဆုံးတို့ဖြစ်ပါသည်။
ကြီးမားလှသောရွှေရောင်စာတန်းကြီးသည် ကစားသူများ၏ရှေ့တွင် သုံးကြိမ်ဆက်တိုက် တလက်လက်ပေါ်နေလေ၏။
ဒါပေါ့…အရေးကြီးတဲ့အရာတွေကို သုံးကြိမ်သုံးခါကြေညာရမှာပေါ့။
[ပြည်နယ် ၄] : သေစမ်း သေစမ်း သေစမ်း အဲ့ဒါငါတို့အုပ်စုပဲ ငါအိပ်မက်မက်နေတာများလား။
[ပြည်နယ် ၄] ဝူပေါင်ပေ့ : သေချာပေါက်အိပ်မက်မက်နေတာမဟုတ်ဘူးပေါ့ ကဲ…ကဲ အခုဆိုရင် ‘ကောင်းကင်ဘုံကိုးထပ်ရှိဖီးနစ်’အုပ်စုကနေ လူသစ်တွေထပ်လက်ခံနေပါပြီနော်။ ‘ပထမဆုံးသတ်ဖြတ်မှု’ကိုရရှိသွားတဲ့အုပ်စုကိုဝင်လိုက်ပြီး ဆာဗာတစ်ခုလုံးကို စိုးမိုးဖို့နှစ်ခါတွေးမနေပါနဲ့တော့။
[ပြည်နယ် ၄] အကျင့်တရားကောင်းများ : မင်းမေကြီးကိုပဲ… ဒီနေ့ ကမ္ဘာ့ချန်နယ်မှာ ငါစကားအမှားတွေပြောခဲ့မိတာပဲ။
[ပြည်နယ် ၁] မေပယ်ရွက်ကမ္ဘာ : ရှင်တစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ပါဘူး
[ပြည်နယ် ၆] ရေခဲတမျှအေးစက်သောလက်များ : ဂုဏ်ပြုပါတယ်နော်။
[ပြည်နယ် ၄] တုလန် : ……..
ယခုတွင် တုလန်သည် သူ့နှလုံးသားထဲ၌ ရှုပ်ထွေးစွာခံစားလိုက်ရ၏။ ပုံမှန်အားဖြင့် သူ့အုပ်စုက ‘ပထမဆုံးသတ်ဖြတ်မှု’ကိုရလိမ့်မည်မဟုတ်ကြောင်းသိသော်ငြားလည်း သွားရောက်တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။
တိရှစ်ထျန်းအပေါ်အထင်အမြင်ကောင်းတို့မရှိသော်လည်း စတုတ္ထမြောက်ပြည်နယ်၏ဂုဏ်အဖြစ် တိရှစ်ထျန်းက ‘ပထမဆုံးသတ်ဖြတ်မှု’ကိုရလိမ့်မည်ဟုမျှော်လင့်ထားခဲ့၏။
ရလဒ်အနေနှင့် ဇာတ်လမ်း၏အဆုံးသတ်ကိုမှန်ကန်စွာ မခန့်မှန်းနိုင်လိုက်ချေ။
‘ပထမဆုံးသတ်ဖြတ်မှု’ကို စတုတ္ထမြောက်ပြည်နယ်မှရသွားသော်လည်း ရှစ်ထျန်းမဟုတ်ဘဲ ‘ကောင်းကင်ဘုံကိုးထပ်ရှိဖီးနစ်’အုပ်စုကရသွားခြင်းဖြစ်သည်။
လူသိမများတဲ့အုပ်စုငယ်လေးကရသွားခဲ့တာ….။
__
🚩
Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Welcome To MM Storyteller
REGISTER