အပိုင်း ၁၁၇
Viewers 23k

ရှုယွမ်က ကောင်တာဆီသို့ လှမ်းလာကာ ပေါက်ပေါက် ဖြည့်ရင်း အလုပ်ရှုပ်နေသော ကလေးမလေးအား ပြောလိုက်သည်။
"လွတ်မြောက်ခြင်းလက်မှတ်တစ်ခုပေးပါ"
မိန်းမငယ်လေးသည် တခဏတာ အံ့အားသင့်သွားပြီး လက်ထဲမှ ပြောင်းဖူးပေါက်ပေါက်ကို ချလိုက်ကာ ရှုယွမ်အား သေသေချာချာထပ်မေးလိုက်သည်။
"ဆရာ လွတ်မြောက်ခြင်းလက်မှတ်ကိုလိုချင်တာ သေချာရဲ့လား"
ရှုယွမ်က ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။ '
"ဟုတ်တယ် လွတ်မြောက်ခြင်းလေ၊ ဒါရိုက်တာကဖုကျန်း''
မိန်းမငယ်လေးက လက်မှတ်တစ်စောင်ထုတ်ကာ ရှုယွမ်ကို စိုက်ကြည့်ပြီး ရှုပ်ထွေးမှုတို့ဖြင့် မေးလိုက်သည်။
"ဒါက ထိတ်လန့်သည်းဖို ရုပ်ရှင်ကားဆိုတာ သိလား"
''ဒါပေါ့ ''
ရှုယွမ် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ သူ မကြည့်ရသေးသော ထိတ်လန့်သည်းဖိုကားတော့ မဟုတ်ပေ။
''ဒါဆို ကံကောင်းပါစေ''
ကောင်မလေးက ပြောစရာမဲ့သွားသလို ခံစားမိသည့်တိုင့် ရှုယွမ် ရုပ်ရှင်ရုံထဲကို လှမ်းဝင်တော့မည့်အချိန်တွင် တားလိုက်ပြီးပြောသည်။
"အရေးပေါ်အခြေအနေရှိလား၊ တကယ်လို့ ရှင့်ခြေထောက်တွေ အားနည်းပြီး မပြေးနိုင်တော့ရင် နှစ်ခုမြောက် ထောင့်မှာရှိတဲ့ မော်နီတာကနေ ခေါ်လိုက်ပါ၊ မင်းကို ချက်ချင်း ခေါ်ထုတ်ဖို့ တစ်ယောက်ယောက်ကို လွှတ်လိုက်လိမ့်မယ်"
ရှုယွမ် : "..."
ဒါက ရုပ်ရှင်ရုံလား ဒါမှမဟုတ် သရဲအိမ်လား
"မင်းတို့တ်ေအရမ်းကြောက်လာရင် ခြေထောက်တွေအားနားလာပြီး မထွက်ပြေးနိုင်ဖြစ်လား"
ရှုယွမ်က စိတ်ဝင်တစား မေးသည်။
''ရှင်က လွတ်မြောက်ခြင်းကို ပထမဆုံးကြည့်တဲ့လူပဲ၊ အခုတော့ ဘယ်လိုနေလဲ မသိပေမယ့် ပိုင်ဟွားလမ်း ပြတုန်းကတော့ အဲ့လိုကြုံခဲ့ရတယ်လေ၊ နောက်တော့ ကျွန်မတို့ ဝင်သွားပြီး သူ့ကို သယ်ထုတ်လာရတာ"
ရှုယွမ်က ခေါင်းညိတ်ပြပြီး သူ့လက်ကို မိန်းမငယ်လေးဆီ ဆန့်ထုတ်လိုက်သည်။
"ကောင်းပြီ၊ ငါသိပြီ၊ လက်မှတ်ပေးတော့''
မိန်းမငယ်လေးက ရှုယွမ်၏လက်ထဲသို့ လက်မှတ်ကို ဂရုတစိုက် ထည့်ပေးခဲ့သလို သူ့အား ရုပ်ရှင်ရုံထဲဝင်ပြီးတဲ့အခါ အပြင်ထွက်နိုင်တော့မှာမဟုတ်ဘူး ဟူသောခံစားချက်ကိုလည်း ပေးခဲ့၏။ ဒီကလေးမလေးက ဖုကျန်း၏ ခွေးအိုလိုအဖိုးအခဖြင့် ဖိတ်ကြားခံထားရခြင်း မဟုတ်ပေ။
သား၊ အမေ၊ အခုလိုင်းပေါ်မှာ ရေတပ်အလုံအလောက်မရှိလို့၊ ငါတို့ အော့ဖ်လိုင်းမှာလုပ်ရမယ်။
သို့သော်လည်း ရှုယွမ်သည် ရုပ်ရှင်ရုံထဲသို့ ၀င်သွားပြီးချိန်တွင် လက်မှတ်ရောင်းသည့် မိန်းမငယ်လေးနှ "လွတ်မြောက်ခြင်း"ကို တကယ်လိုချင်တာလားဟူ၍ ဘာလို့ အထပ်ထပ်မေးနေရသလဲဆိုတာကို နောက်ဆုံး နားလည်သွားသည်။ ကောင်မလေးက ကလေးထိန်းမဟုတ်ပေ။ သူရုပ်ရှင်ရုံထဲမှာ မတော်တဆဖြစ်သွားမှာကို တကယ်စိတ်ပူနေခြင်းပင်။
အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ရုပ်ရှင်ရုံကြီးထဲတွင် ဗလာဖြစ်နေကာ သူတစ်ယောက်တည်းပဲရှိကြောင့်ဖြစ်သည်။ နွေရာသီတစ်လျှောက်လုံး ရုပ်ရှင်ရုံထဲတွင် လေအေးပေးစက်ဖွင့်ထားသည်။အဲ့ဒါက အရမ်းအေးသည်၊၊ ထိုသို့အေးမြမှုမျိုးက အချို့သောလေထုကို တောင် အေးခဲသွား စေလိမ့်မည်။.
ရှုယွမ်မှာ "လွတ်မြောက်ခြင်း" က ဇာတ်ကားကောင်းလား ဒါမှမဟုတ် မကောင်းဘူးလားဆိုတာကိုပင် မသိတော့ချေ။
"လွတ်မြောက်ခြင်း"ကိုကြည့်ဖို့ ယခုပင် တွန်းအားပေးလာခဲ့ရခြင်းအတွက် သူနောင်တရလာသည်။ ကောင်မလေးက သူ့ကို စကားအများကြီးပြောနေတာ အံ့သြစရာမရှိတော့ပါဘူး။ ရှုယွမ် သူ့ထိုင်ခုံကို ရှာတွေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်ကာ ဘယ်ညာကို ကြည့်ပြီး ဝမ်းနည်းလာသည်။
ဒါရိုက်တာဖုကိုပဲ အပြစ်တင်ရမယ်။ မင်းရဲ့ရုပ်ရှင်ကို ဆိုးရွားတဲ့နေ့မှာ ပြသဖို့ သတ်မှတ်တဲ့အခါ ဆောင်းဦးအလယ်ပွဲတော်နေ့မှာ လုပ်ရမယ်လို့ မင်းပြောတယ်။ မင်းရဲ့ သရဲဇာတ်ကားကို ဘယ်သူကြည့်ရဲတော့မှာလဲ။
သို့သော်လည်း ရှုယွမ်က ဤရုပ်ရှင်ထဲရှိ တစ်ဦးတည်းသော ပရိတ်သတ်ဖြစ်နေဆဲပင်။သူထိုသို့တွေးလိုက်သည်နှင့် လုံခြုံသွားသလို ခံစားရသည်။ ပြီးခဲ့သောနှစ်တွင် သူသည် အင်တာနက်ပေါ်၌ အကဲဖြတ်စာရင်း၏ ပြည်တွင်းပြည်ပရှိ ထိပ်တန်းထိတ်လန့်သည်းဖို ထိပ်တန်းရုပ်ရှင် ၁၀ ကားကို ကြည့်ရှုခဲ့ပြီးဖြစ်သော်လည်း ခြေထောက်တွေ အားနည်းသွားအောင် ထိတ်လန့်နေလောက်တဲ့အထိ မပြင်းထန်ပေ။ အများအားဖြင့် ညဘက်တွင် အိပ်ပျော်ရန် ခက်ခဲပြီး အိပ်မက်ဆိုးများ မက်ရုံမျှသာ။
ရှေ့တွင်ရှိ သော ဖန်သားမျက်နှာပြင်ပေါ်တွင် ကြော်ငြာတစ်ခု ဖွင့်ထားသည်။ ရှုယွမ်က သူ့ဖုန်းကို ထုတ်လိုက်ပြီး အွန်လိုင်းတွင် စစ်ကြည့်ချင်သော်လည်း ယခု ရုပ်ရှင်ကြည့်နေတယ် ဆိုတာ ရုတ်တရက် သတိရသွားသည်။ ဖုကျန်းကို ကလစ်တောင် မနှိပ်လိုက်ပေ။
အချိန်ကျလာသောအခါရုပ်ရှင်စတင်ခဲ့သည်။ ရွှေနဂါးဖြန့်ချီရေးအမှတ်အသားနှင့် နားကွဲလောက်သောဂီတသံက တိုးထွက်လာသည်။ ဘာလို့လဲမသိချေ။ ရွှေနဂါးကြီးကို မြင်လိုက်ရသောအခါ ရှုယွမ်၏ နှလုံးသားက ရုတ်တရက် တည်ငြိမ်သွားပြီး သူ့မှာ ဖြောင့်မတ်တဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာရှိနေသလို ခံစားရးလိုက်ရသည်။ သူထိုင်နေသော ကိုယ်ဟန်အနေအထားက အများကြီး ပြင်လို့မရပေ။
ရုပ်ရှင်က တရားဝင်စတင်ပါပြီ။
အပျော်စီးသင်္ဘောပေါ်တွင် ကြီးကျယ်ခမ်းနားသော ဧည့်ခံပွဲတစ်ခု ကျင်းပနေသည်။ ပျော့ပျောင်းသော စန္ဒယားတီးသံနှင့်အတူ၊ ဘုရားကျောင်းများမှ မွှေးရနံ့ထုံလွှမ်းနေသောအမျိုးသမီးများသည် သူတို့၏ဝိုင်ခွက်များကို ကိုင်ဆောင်ကာ မကြာသေးမီက ၎င်းတို့ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ဖြစ်ပျက်နေသည့် စိတ်ဝင်စားဖွယ်အကြောင်းအရာများကို ပြောဆိုခဲ့ကြသည်။ အနက်ရောင်ဝတ်စုံဝတ်ထားသော ကျိုးဝမ်လျန့်က လှေကားထစ်များပေါ်တွင် ရပ်နေသည်။ သူ့ရှေ့က လူအုပ်ကြီးကို ငုံ့ကြည့် ပြီးနောက် အချိန်အတော်ကြာအောင် ခေါင်းကို မော့ပြီး သူ့ခေါင်းထက်က ညကောင်းကင်ကို ကြည့်လိုက်က။ မျက်လုံးကို အုပ်ဖို့ လက်ကို မြှောက်လိုက်သည်။
"လွတ်မြောက်ခြင်း" ၏ အဖွင့်မြင်ကွင်းသည် ထိတ်လန့်စရာကောင်းသော ရုပ်ရှင်ကဲ့သို့မဟုတ်ဘဲ အဆိုနှင့် အကဇာတ်ကားကဲ့သို့ပင်။ ရှုယွမ်က ပျော့ပျောင်းသော ကုလားထိုင်နောက်မှီကို မှီလိုက်ကာ ပေါက်ပေါက် နှစ်ကိုက်မျှစားရင်း စိတ်မလျှော့ဘဲ မနေနိုင်တော့ပေ။ ဖုကျန်း၏နောက်ဆုံးရုပ်ရှင်တွင် ကျိုးဝမ်လျန့်၏သရုပ်ဆောင်စွမ်းရည်မှာ အလွန်ကောင်းမွန်ကြောင်းသိရပြီး ယခုဤထိတ်လန့်သည်းဖိုရုပ်ရှင်တွင်လည်း အဓိကအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်နေပြန်၏။ သူ၏သရုပ်ဆောင်စွမ်းရည်သည် ပိုမိုကောင်းမွန်လာပုံရသည်။
ဖန်သားပြင်ပေါ်ရှိ ကျိုးဝမ်လျန့်က သူ၏ညာဘက်စင်္ကြံဆီသို့ ရုတ်တရက် ပြေးသွားခဲ့သည်။ 'သူဘယ်သူ့ကိုတွေ့လိုက်တာလဲ' ။ရှုယွမ် တည့်တည့်မတ်မတ်ထိုင်လိုက်ကာ သူ့ရှေ့က ဖန်သားပြင်ကို စိုက်ကြည့်တော့သည်။ စင်္ကြံမီးအလင်းရောင်က သိပ်မလုံလောက်ပဲ ကင်မရာက နည်းနည်းလှုပ်သွားတာကြောင့် ရှုယွမ် အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားသွားတယ်။
ကျိုးဝမ်လျန့်က အခန်းနံပါတ် 147 ရှေ့တွင် ရပ်လိုက်ပြီး လက်ကို မြှောက်ကာ တံခါးကို ခေါက်သော်လည်း မည်သူမျှ တုံ့ပြန်ခြင်းမရှိပေ။
အနည်းငယ် တုံ့ဆိုင်းသွားပြီးနောက် လက်ကိုမြှောက်ကာ တံခါးကိုဖွင့်လိုက်သည်။ အဲဒါကမှောင်နေပြီး ရှုယွမ်၏ အသက်ရှုသံများ မြန်လာကာ ထူးဆန်းသော နောက်ခံသီချင်းသံနှင့်အတူ Sadako ဒါမှမဟုတ် Kayako ဟာ တစ်နေရာမှ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာတော့မည်ဟု သူအမြဲလိုလို ခံစားနေရသည်။
သို့သော် ထိုအရာက သူမျှော်လင့်ထားသည့်အရာနှင့် လုံးဝကို ကွဲပြားသွားသည်။ ကျိုးဝမ်လျန့်က အခန်းထဲရှိ မီးခလုတ်ကိုဖွင့်ရန် လက်ကိုဆန့်လိုက်သည်။ သူ့ရှေ့တွင် ရိုးရှင်းသည့်အိပ်ခန်းတစ်ခန်းသာရှိနေသည်။ စောင်နှင့် အိပ်ယာခင်းများကို ကုတင်ပေါ်တွင် သပ်ရပ်စွာ ဖြန့်ချထားသည်။အကြာကြီးရပ်နေသော်လည်း မည်သူမှရောက်မလာမည့်ပုံပင်။
သူတို့အားလုံး သာမာန်ပုံပေါက်နေသော်လည်း ကျိုးဝမ်လျန့်၏ အမူအရာအားလုံးအရ အဲဒါက ဒီလောက်မရိုးရှင်းဘူးဟု ရှုယွမ်ကို ပြောနေသလိုပင်။
အတော်ကြာပြီးနောက် ကျိုးဝမ်လျန့်က အခန်းတွင်းမှ ထွက်လာပြီး စင်္ကြံရှိ မီးလုံးများ ပိတ်သွားပြီး ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်သွားလေသည်။ အပျော်စီးသင်္ဘောပေါ်ရှိ လူအုပ်ကြီးက အိပ်ပျော်သွားပုံရသည်။ ကျိုးဝမ်လျန့်လည်း ဤနေရာက မူမမှန်သည်ကို သတိပြုမိပြီး စင်္ကြံမှ ထွက်လာခဲ့သည်။ အပျော်စီးသင်္ဘောအပြင်ဘက်ကို လျှောက်သွားရင်း ထမင်းစားပွဲ၌ သက်ဝင်လှုပ်ရှားနေသော လူအုပ်ကြီးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ့ကိုတွေ့တော့ လျှောက်လာပြီး ပြုံးပြကာ အတူတူစားဖို့ပြောသည်။
ရှုယွမ်က သူဒီဇာတ်ကားကို နားမလည်ဘူးဟု ခံစားရသည်။ ထိတ်လန့်စရာကောင်းတဲ့ အငွေ့အသက်တွေကို ဖန်တီးဖို့ ဒီရုပ်ရှင်က ဘယ်လိုနည်းလမ်းမျိုး သုံးချင်တာလဲ။ ဘာကြောင့် လွတ်မြောက်ခြင်းလို့ ခေါ်တာလဲ။ စင်္ကြံနဲ့ အိပ်ခန်းထဲက အပိုင်းကို ကောင်းကောင်းရိုက်ထားပေမယ့် နောက်ပိုင်းလည်း သရဲကားရဲ့ဇာတ်ရှိန် က ဒီလိုမျိုးဖြစ်နေမယ်ဆိုရင် ဒီဇာတ်ကားက အောင်မှတ်တောင် ရနိုင်မှာ မဟုတ်ပေ။
"ဘာလို့ရုတ်တရက်ကြီးထွက်သွားတာလဲ"
သူ့နောက်မှ လူတစ်ယောက် အသံထွက်လာသည်။ ကျိုးဝမ်လျန့်က ခေါင်းကိုလှည့်ကာ ကျန့်ရှင်းခယ်က်ု ကြည့်လိုက်သည်။
" ပန်းရောင်ဝတ်စုံဝတ်ထားတဲ့ ကလေးမလေးတစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်တယ်..."
ကျိုးဝမ်လျန့်က တခြားဘာမှ ထပ်မပြောပေ။
ကျန့်ရှင်းခယ်က ကျိုးဝမ်လျန့်ကို ဖြည်းညှင်းစွာ ပြုံးပြပြီး ကြိုဆိုလိုက်သည်။ သူ့အမူအရာက ပြုံးနေပုံရပေမယ့် သူ့မျက်လုံးထဲမှာတော့ မျက်ရည်တွေ တလက်လက်ခတ်နေသည်။
ရှုယွမ် ဆက်ကြည့်ဖို့ တွန့်နေသော်လည်း သူ့ကို အခုရုပ်ရှင်က ဆွဲဆောင်ထားပြီး ဒီဇာတ်ကားက ဘယ်လိုမျိုး ဆက်ဖြစ်မလဲဆိုတာကို သိချင်စိတ် ထက်သန်နေ၏။ ကျန့်ရှင်းခယ်၏အသွင်အပြင်ကလည်း ရှူယွမ်ကို အံ့အားသင့်စေခဲ့သည်။ ဤရုပ်ရှင်ကိုမကြည့်ခင်က ရှုယွမ်သည် ကျန့်ရှင်းခယ်၏သရုပ်ဆောင်စွမ်းရည်နှင့်ပတိသက်၍ မျှော်လင့်ထားခြင်း မရှိခဲ့ပေ။ ကျန့်ရှင်းခယ်ကလည်း ဤရုပ်ရှင်အတွက် အခကြေးငွေလျော့ယူထားကြောင်း ကောင်းကောင်းပြောပြထားသည်။ ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့ထဲကိုလည်း အနောက်တံခါးကဝင်လာတာမလား။ သူသည် ကျန့်ရှင်းခယ်ကို ဆူပူကြိမ်းမောင်း၍မရသော ပရိသတ်ဖြစ်သောကြောင့် ဤစကားများကို ဗိုက်ထဲတွင်သာ ထိန်းထားနိုင်သည်။
ယခုမူ ကျန့်ရှင်းခယ်၏ သရုပ်ဆောင်ချက်ကို ကြည့်ရတာ အဆင်ပြေ၏။ အရင်ကလို နုယွမနေသော်လည်း လုံးဝကို ကြည့်ကောင်းသည်။
ဤဇာတ်ကားထဲတွင် ကျိုးဝမ်လျန့်နှင့်ကျန့်ရှင်းခယ်တို့က အပျော်စီးသင်္ဘောပေါ်တွင် ပုံမှန်မဟုတ်တာကို ရိပ်မိကြသည်။ အပျော်စီးသင်္ဘောအောက်ပိုင်းကို စူးစမ်းချင်သော်လည်း စူးစမ်းဖို့ သွားရာလမ်းတွင် ပန်းရောင်စကတ်ဝတ်ထားတဲ့ ကလေးမလေးနှင့် ထပ်တွေ့သည်။ကျန့်ရှင်းခယ်က ကောင်မလေးကို မြင်လိုက်သည်။ သူ့အသက်ဝိညာဉ်ဆုံးရှုံးသွားသလို ဖြ စ်သွားခဲ့ပြီး ကျိုးဝမ်လျန့်က ကျန့်ရှင်းခယ်ကို ပါမသွားစေရန် ဖမ်းဆွဲဖို့ ခွန်အားအများကြီး သုံးခဲ့ရသည်။ ကလေးမလေးကမူ စင်္ကြံလမ်းတစ်လျှောက်တွင် ကွယ်ပျောက်သွားသည်သည်။
"အဲဒါ ငါ့သမီး"
ကောင်မလေး ထွက်သွားပြီးနောက် ကျန့်ရှင်းခယ်က သူ့ခေါင်းကို လှည့်ကာ ကျိုးဝမ်လျန့်ကို ပြောသည် ။
''မင်းရဲ့သမီးဟုတ်လား''
''သူမကဆုံးသွားပြီ''
ပြောလိုက်ရင်း ကျန့်ရှင်းခယ်က သူ့ဘေးနားရှိ အခန်းတစ်ခုကို ပေါ့ပေါ့တန်တန် တွန်းလိုက်ကာ ကျိုးဝမ်လျန့် ။နှင့်အတူ ဝင်လာခဲ့သည်။
ဒီအခန်းက ကျိုးဝမ်လျန့် ဖွင့်ဖူးသော အခန်းနှင့်အတူတူပင်။ သူက ကျန့်ရှင်းခယ်ကို ယခုပင် ထုတ်မေးချင်နေသည်။ မြင်ကွင်းက အတူတူပင်၊၊သို့သော်လည်း ကျိုးဝမ်လျန့် ခေါင်းလှည့်လိုက်သေ။အခါ ကျန့်ရှင်းခယ်အား မည်သည့်နေရာတွင်မှ မတွေ့ရတော့ချေ။
အခန်းထဲတွင် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေပြီး အပြင်ဘက်စင်္ကြံတွင် ပြတ်သားသော ခြေသံများ ဆက်တိုက်ထွက်ပေါ်လာသည်။ မှန်းမသိသော အကြောက်တရားတစ်ခုက ကျိုးဝမ်လျန့်၏နှလုံးသားကို လွှမ်းခြုံသွားသည်။ ခြေသံများက အခန်းအပြင်၌ ရပ်သွားသည် ။ ကျိုးဝမ်လျန့် တံခါးဘောင်ပေါ်မှ သံရိုက်သံများကို ကြားလိုက်ရသည်။ ရုတ်တရက် သူ့စိတ်ထဲတွင် တခြားအမှတ်တရတစ်ခုကို ပြန်လည်သတိရသွားပြီး ကျိုးဝမ်လျန့် ပြန်အသိဝင်လာသောအခါ အသံက ပျောက်ကွယ်သွားကာ ကောင်းကင်သည်လည်း ပြန်လည် တောက်ပနေသည်။
သူက တံခါးဖွင့်ပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။ မှိန်မှိန်စင်္ကြံသည် ညစ်ပတ်သောစင်္ကြံအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားပြီး ရင်းနှီးသော ဘေးမှအခန်းဖော်များစွာက သူ့ကို လက်ပြနှုတ်ဆက်ကြသည်။
ရှုယွမ်၏နှလုံးသားသည် အနည်းငယ်သက်သာရာရသွားပြီး သက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်သည်။ အပျော်စီးသင်္ဘောပေါ်ရှိ တံခါးသည် အချိန်မီ ပြေးဆွဲနိုင်သည်ဟု ထင်ရသည်။
ကျိုးဝမ်လျန့်က လူနေအဆောက်အအုံမှ ထွက်လာပြီးနောက်၊ သူသည် ကျောက်တုံးကြီးများရှိ လမ်းကြားတွင် ဦးတည်ချက်မရှိ လျှောက်သွားနေခဲ့သည်။ ကောင်းကင်ကြီးမှ မိုးဖွဲဖွဲကျနေကာ တစ်မြို့လုံးသည် အုံ့မှိုင်းပြီး လွမ်းဆွေးသောလေထုဖြင့် လွှမ်းခြုံထားသည်။ ကျိုးဝမ်လျန့်သည် လမ်းကြားတစ်ခုဆီသို့ လျှောက်သွားသည်။ တစ်စုံတစ်ခုကို ခံစားလိုက်ရသောအခါ ရုတ်တရက် ရပ်တန့်သွားသည်။ ခေါင်းကို လှည့်ကာ လမ်းကြား၏ နက်ရှိုင်းသော တစ်နေ ရာသို့ ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် မျက်ရည်များဝဲလာသည်။
ကြက်သွေးရောင် ချောင်ဆမ်ကို ၀တ်ဆင်ထားသော အမျိုးသမီးတစ်ဦးသည် လက်ထဲတွင် အဝါရောင်စက္ကူထီးကို ကိုင်ဆောင်ကာ လမ်းကြားထဲမှ ဖြည်းညှင်းစွာ သူ့ဆီသို့ လျှောက်လာခဲ့သည်။
အဲဒါက ကျန်းယင်းပဲ!။
ရှူယွမ် ထိုအမျိုးသမီးကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်နှင့် ချက်ချင်းသတိထားမိသွားသည်။ ကျန်းယင်းသည် တစ်ချိန်က နတ်ဘုရားမ အဆင့်ရှိ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးဖြစ်ခဲ့ဖူးပြီး အသက်၃၀၊၄၀အရွယ်ရောက်လာသည့်တိုင် အသက်၁၈နှစ်အရွယ်အမျိုးသမီးငယ်လေးတွေအဖြစ် ပါဝင်သရုပ်ဆောင်တတ်သည့် အခြားအနုပညာရှင်များနှင့်မတူပါပဲ သူမကမူ သူမအသက်နှင့်ပတ်သက်၍ လက်ခံခဲ့တာကြာပြီဖြစ်သည်။ အသက်ကြီးလာသည်နှင့်အမျှ လူလတ်ပိုင်းအမျိုးသမီးအချို့၏ အခန်းကဏ္ဍနှင့်လည်း ထိတွေ့ဆက်ဆံလာရသည်။ ယခုအခါတွင် ဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် ပေါ်လာသည့် ကျန်းယင်းသည် ငယ်ရွယ်ပုံရသော်လည်း မတူကွဲပြားနေကာ ကျက်သရေရှိပြီး နတ်ဘုရားမကဲ့သို့ပင်။
ရှုယွမ်က မူလတွင် ဤအမျိုးသမီးသည် ကျိုးဝမ်လျန့်၏ရည်းစားဖြစ်နိုင်သည်ဟု ထင်ခဲ့သော်လည်း ကျန်းယင်းတစ်ယောက် ကျိုးဝမ်လျန့်ရှေ့သို့ လမ်းလျှောက်လာသောအခါ ကျိုးဝမ်လျန့်မှ 'အမေ'ဟု ခေါ်လိုက်သည်။
ထို့နောက် ကျိုးဝမ်လျန့်သည် ကျန်းယင်း၏နောက်မှ ရင်းနှီးသောအခန်းထဲသို့ပြန်လိုက်သွားပြီးနောက် ရုပ်ရှင်၏အငွေ့အသက်သည် ဤအခိုက်အတန့်လေးတွင် နွေးထွေးသွားပုံရသည်။
ရှုယွမ်က သူအရမ်းကြောက်နေတဲ့အချက်ကို လုံးလုံးမေ့သွားသောကြောင့် အခုမှပဲ ရုပ်ရှင်ရုံထဲမှာ အော်ဟစ်မိလုနီးပါးဖြစ်နေသည်။ ဖုကျန်းက တကယ်ပဲ ထိတ်လန့်သည်းဖိုရုပ်ရှင်ကား ဖန်တီးခဲ့တာမှဟုတ်ရဲ့လားဟု မတွေးပဲမနေနိုင်ခဲ့ပေ။ ယခု ရိုက်ချက်နှစ်ခုသည် မိခင်တစ်ဦးကို ရှာဖွေနေသည့် ဖားကလေးတစ်ကောင်လို ပိုခံစားရစေသော်လည်း စည်းချက်ကို ကောင်းစွာဆုပ်ကိုင်ထားပြီး၊ စိုးရိမ်စိတ်ခံစားရကာ ဇာတ်လမ်းက ဖြည်းဖြည်းချင်းသွားနေသည်။
နောက်တစ်ခုကတော့ ကျန်းယင်းနှင့် အတူနေထိုင်သည့် ကျိုးဝမ်လျန့်၏ ဗီဒီယိုဖိုင်ဖြစ်သည်။ ပထမတော့ သာမန်ဖြစ်ပုံပင်။ ကျိုးဝမ်လျန့်က ဇာတ်ရှိန်မြင့်သွားသောအပိုင်းတွေထံ ပုံမှန်မဟုတ်သော နည်းလမ်းများဖြင့် ဖောက်ထွင်းဝင်ရောက်သည်ကို ရှုယွမ် မေ့လုနီးပါးဖြစ်သွားခဲ့သည်။ ညသန်းခေါင်တွင် ထူးထူးဆန်းဆန်းအသံတစ်ခုကို ကျိုးဝမ်လျန့် ရုတ်တရက်ကြားလိုက်ရသည်။ ထိုအရာက သူ့ကုတင်အောက်မှ လာပုံရသည်။
သူ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သောအခါ ကျန်းယင်းတစ်ယောက် သူ့ကုတင်ရှေ့မှာ ရပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။
xxxxxxx