MM Story Teller

Chapter 36

Viewers 4k

🐯Chapter 36

ဗီဒီယိုကို သကြားခဲ သကြားခဲဆီ ပေးပို့ပြီးနောက် ကုယွီမြန်က ကြော်ငြာအတွက် စတင်ပြင်ဆင်ခဲ့သည်။ ယနေ့က သောကြာနေ့ဖြစ်ပြီး နေ့လည် လေးနာရီ ထိုးပြီဖြစ်သည်။

"နေရာက နယ်မြေ C မှာရှိတဲ့ ဂလက်ဆီမျှော်စင်ပဲ..."

ကုယွီမြန်က နို့ဗူး၊ ရေနွေးပုလင်းနှင့် အခြားအရာများပါသည့် အိတ်သေးသေးလေးကို ထုပ်ပိုးကာ ပန်ဒါပေါက်လေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ၌ ပွေ့ချီလိုက်သည်။

"ယွမ်ယွမ် မင်း ဒီနေ့ ငါနဲ့အတူ အပြင်ထွက်ရမယ်… ငါ ခဏလောက် အလုပ်ကြိုးကြိုးစားစားလုပ်ဖို့ လိုလိမ့်မယ်…"

နှင်းကျားသစ်လေးကို ကျောင်းပို့လိုက်သည့်အချိန်က တစ်နာရီပင် မပြည့်သေးသည့်အတွက် ကုယွီမြန်က ထန်ယွမ်လေးကို အိမ်တွင် တစ်ယောက်တည်း မထားခဲ့ရဲပေ။ သို့သော် ဤအကြိမ်တွင် အနည်းဆုံး သူ နာရီပေါင်းများစွာ ထွက်သွားရမည်ဖြစ်သောကြောင့် ကုယွီမြန် ၎င်းကို စဉ်းစားပြီး ပန်ဒါလေးကို သူနှင့်အတူ ခေါ်လာခဲ့သည်။

"အီ"

ပန်ဒါပေါက်လေးက နို့ဘူးကိုကိုင်ကာ အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့် စို့နေသည်။ ကုယွီမြန် သူ့ကို ကောက်ချီလိုက်ပြီးနောက် သူက ကုယွီမြန်၏ပါးပြင်ကို သူ့ခေါင်းလုံးလုံးလေးဖြင့် ပျော်ရွှင်စွာ ပွတ်သပ်လာသည်။ ကုယွီမြန် ပြောသည်ကို သူ နားမလည်သည်မှာ သေချာပေသည်။

"အတန်းပြီးရင် ရွှယ်ထွမ်ကို ဂလက်ဆီမျှော်စင်ဆီ ပို့ပေးဖို့ ကျောင်းကိုပြောလိုက်ပါ… အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ ရှိမှာ မဟုတ်ဘူး…"

နှင်းကျားသစ်လေး ကျောင်းစတက်သည့် တစ်ပတ်ကျော်ကတည်းက ကုယွီမြန် နှင်းကျားသစ်လေးကို နေ့တိုင်းလူကိုယ်တိုင် သွားကြိုရန်အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း ရံဖန်ရံခါတွင် ကျောင်းကို အကူအညီတောင်းရတတ်သည်။ မြင့်မားသောစာသင်ကြေးများတွင် သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးအတွက်လည်း ပါ၀င်သောကြောင့် ပြဿနာမရှိပေ။

အရာအားလုံးအဆင်သင့်ဖြစ်သောအခါ ကုယွီမြန် ပန်ဒါလေးနှင့်အတူ ထွက်လာခဲ့သည်။

-----

နာရီဝက်ကြာပြီးနောက် ဂလက်ဆီမျှော်စင်တွင်…

ဆုံလည်တံခါးနှင့် ညီညာပြန့်ပြူးနေသော စကျင်ကျောက်များနှင့် ခင်းကျင်းထားသည့် ကြမ်းခင်းများက ဂလက်ဆီမျှော်စင်၏ခန်းမကို ခမ်းနားတောက်ပစေပုံရသည်။ ဤနေရာက အထက်တန်းအလွှာမြို့ပြနယ်မြေရှိ ကြော်ငြာများ၊ မဂ္ဂဇင်းများနှင့် ဓာတ်ပုံများအား ရိုက်ကူးလေ့ရှိသည့် အလွန်အရေးကြီးဆုံးနေရာဖြစ်သည်။ အလွန်ကောင်းမွန်သော ပင်ကိုယ်အသွင်သဏ္ဍာန်များနှင့်အတူ ချောမောခန့်ငြားသော အမျိုးသားများ၊ လှပသော အမျိုးသမီးများသာမက တိရိစ္ဆာန်များလည်းရှိပေသည်။

ဤကဲ့သို့ ပျမ်းမျှအပေါ်ယံတန်ဖိုး မြင့်မားသောနေရာ၌ပင် ကုယွီမြန်၏အသွင်အပြင်က ထင်ရှားနေပေသည်။ ၎င်းမှာ သူ၏ထူးခြားသော စိတ်နေစိတ်ထားကြောင့် ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။

တိရစ္ဆာန်များနှင့် နှစ်အတန်ကြာ အလုပ်လုပ်ပြီးနောက် သူ့တွင် အရှက်အကြောက်ကြီးသည့် အငွေ့အသက်မျိုး ရှိနေသည်ကို ကုယွီမြန် ကိုယ်တိုင်ပင် မသိခဲ့ပေ။ ဖြောင့်စင်းနေသော သူ့မျက်တောင်လေးများကို မျက်လွှာချထားပြီး နူးညံ့ကြင်နာသည့်ပုံပေါ်သော်လည်း တစ်ချိန်တည်းမှာပင် အနည်းငယ် စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းနေဆဲပင်။

လူသားမျိုးနွယ်၏ကလေးနှင့်တူသော ပန်ဒါပေါက်စလေးနှင့်အတူ သူ ခန်းမထဲတွင် မိနစ်အနည်းငယ်ကြာ စောင့်ဆိုင်းနေစဉ် သူ့အနားတွင် လာရပ်ကြသော လူအရေအတွက်က များပြားလာသည်။ အချို့လူများက အခြားကုမ္ပဏီတစ်ခုနှင့် စာချုပ်ချုပ်ဆိုထားခြင်း ရှိ၊ မရှိ၊ အသက် မည်မျှရှိကြောင်းနှင့် အလုပ်သင်ဖြစ်လိုခြင်း ရှိ၊ မရှိ မေးမြန်းကာ စီးပွားရေးလိပ်စာကတ်များကို ထုတ်ပေးလာကြသည်။ သူက လူသားတစ်ယောက်ဖြစ်သည်ကို သိပြီးနောက် သူတို့ အံ့အားသင့်ကာ စိတ်ပျက်သွားကြသည်။

"မစ္စတာကု ကျွန်တော်နဲ့ လိုက်ခဲ့ပါ…"

လူအများဝန်းရံပိတ်ဆို့ထားခြင်းမှ လွတ်မြောက်စေရန် ကြော်ငြာအဖွဲ့က ဝန်ထမ်းတစ်ဦးကို စေလွှတ်ခဲ့သည်။ ထိုအမျိုးသားင သူ့ရင်ခွင်ထဲရှိ အိပ်ပျော်နေသော ကလေးငယ်ကို ကြည့်ကာမေးလာသည်။

"ဒါက မစ္စတာကုရဲ့ကလေးလား… နောက်ပိုင်း ကလေးကိုကူထိန်းပေးထားဖို့ တစ်ယောက်ယောက် လိုသေးလား…"

ကုယွီမြန်က အထူးအခြေအနေတစ်ခုတွင်ရှိနေပြီး ကလေးနှစ်ယောက်ကို အိမ်တွင် အချိန်ကြာမြင့်စွာ နှစ်ယယောက်တည်းမထားခဲ့နိုင်ပေ။ သူတို့ကိုစောင့်ရှောက်ရန် ယုံကြည်ရမည့်သူမရှိသောကြောင့် စတူဒီယိုသို့ ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူ ထိုအကြောင်းကို ကြိုတင်၍ပြောပြထားပြီးသားပင်။

"ကျေးဇူးပြုပြီး အဆင်ပြေမယ်ဆိုရင် ယွမ်ယွမ်ကို ကျွန်တော့် မျက်စိရှေ့မှာပဲရှိနေအောင် ထိန်းပေးပါ…"

ကုယွီမြန် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

အစကတည်းက ဝန်ထမ်းများက ကုယွီမြန်ကို နားလည်ရခက်စွာဖြင့် ချစ်ခင်ခဲ့ကြသည်။ ကုယွီမြန်ကိုယ်တိုင်က ကလေးလေးအား ခေါ်လာသည်ကို မြင်လိုက်ရပြီးနောက် ဇနီးဖြစ်သူ ဖျားနာ၍ သေဆုံးသွားသော ဤတစ်ကိုယ်တော်အဖေတစ်ယောက်က သူ့သားလေးအတွက် ပိုက်ဆံရှာရန် တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်နေရသည်ဟူသော ဝမ်းနည်းစရာ ဇာတ်ညွှန်းတွင် ချက်ချင်း အစားထိုးမြင်ယောင်လိုက်ကြသည်။ ဝန်ထမ်းများအားလုံး အလွန်စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားရသည်။

"အမ်... မင်းရဲ့ကလေးကို ကူပြီးထိန်းပေးဖို့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်လက်ထောက်ကို တောင်းဆိုလိုက်ပါ့မယ်… သူက အတွေ့အကြုံရှိပြီးသားပါ…"

သူတို့ စကားစမြည်ပြောရင်း ဓာတ်လှေကားထဲသို့ ၀င်သွားကြသည်။ ဓာတ်လှေကားတံခါးပိတ်ခါနီးတွင် အမျိုးသားတစ်ဦး ဝင်လာခဲ့သည်။ ထိုလူ၏ပုံပန်းသဏ္ဌာန်က လူလတ်ပိုင်းအရွယ် အမျိုးသားတစ်ဦးဖြစ်ကာ စိတ်ဖိစီးနေပြီး အလေးအနက်အမူအရာဖြင့် စကားပြောနေသည်။

"... အာ ဟုတ်တယ် တာ့ခ်ပဲ… သူက ထုတ်ပယ်ခံရသင့်တယ်… ဘာ မှတ်တမ်းက ထပ်ပြီး အဖျက်ခံလိုက်ရပြန်ပြီလား…"

'တာ့ခ်' ဟူသော စကားလုံးကိုကြားပြီး မသိစိတ်ကနေ ကုယွီမြန် နားစိုက်ထောင်မိသည်။ ဓာတ်လှေကားထဲတွင် အခြားတစ်ယောက်ရှိနေသည်ကို မြင်သွားပြီး ထိုလူက စကားပြောနေသည်ကိုရပ်တန့်ကာ ဖုန်းချလိုက်သည်။

"မစ္စတာရှု…"

ဝန်ထမ်းက ထိုလူကို နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

ကောအာရှစ်စစ် ပျောက်နေသည်မှာ ကြာပေဖြစ်၍ ရှုခယ်လိုင်က စိတ်ရှုပ်နေပြီး ယဉ်ကျေးပြနေရန် အချိန်မရှိပေ။ သူ ဝတ်ကျေတန်းကျေ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ သူ၏အကြည့်က အဖွဲ့ဝင်ဝန်ထမ်းကို ဖြတ်ကျော်သွားကာ ကုယွီမြန်၏ မျက်နှာပေါ်သို့ ရောက်သွားပြီးနောက် သူ့ရင်ခွင်ထဲရှိ ကလေးငယ်ပေါ်သို့ ရောက်ရှိသွားသည်။ ထို့နောက် အလျင်အမြန် အကြည့်လွှဲသွားခဲ့သည်။

ရှုခယ်လိုင်က ကောအာရှစ်စစ်၏ အေးဂျင့်ဖြစ်သည်။

ကောအာရှစ်စစ်ကဲ့သို့ ကျော်ကြားသောကြယ်တစ်ပွင့်ကို မွေးထုတ်ပေးနိုင်ခြင်းက သူ့အသက်မွေးဝမ်းကြောင်း၏ အောင်မြင်မှုအထွတ်အထိပ်ဖြစ်ပြီး ဂုဏ်ထူးဂုဏ်ခံများနှင့် အကျိုးကျေးဇူးများစွာကို ယူဆောင်ပေးလာခဲ့သော်လည်း မကြာသေးမီက သူ့တွင် မကြုံစဖူးသော အကျပ်အတည်းတစ်ခုကို ခံစားခဲ့ရသည်။ သဲလွန်စတစ်ခု ရနေပြီဖြစ်သော်လည်း လွန်ခဲ့သည့် တစ်ပတ်ခန့်က သက်ဆိုင်ရာ အချက်အလက်နှင့် မှတ်တမ်းများအားလုံးက ရုတ်တရက် အဖျက်ခံခဲ့ရပြီး သဲလွန်စသည်လည်း ထပ်မံ ပျက်ဆီးသွားခဲ့သည်။ ကောအာရှစ်စစ် ပျောက်နေသည်မှာကြာပြီဖြစ်၏။ ရဲကိုအကြောင်းကြားခြင်းသည် ကျိုးကြောင်းဆီလျော်သော်လည်း....

ရဲတပ်ဖွဲ့ကို သတိပေးလိုက်ခြင်းက သူ၏ပျောက်ဆုံးမှုကို လူသိရှိကြားဖြစ်သွားစေနိုင်ပြီး လူအများ၏ထင်မြင်ယူဆချက်များက ကောအာရှစ်စစ်၏ ဂုဏ်သိက္ခာနှင့် ဈေးကွက်တန်ဖိုးကို ထိခိုက်စေမည်ဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် ရှုခယ်လိုင်က ထိုအကြောင်းကို ဖုံးဖိထားပြီး လျှို့ဝှက်စွာ ဆက်လက်ရှာဖွေခဲ့သည်။

နားရက်မရှိသည့် ကောအာရှစ်စစ်၏ နှစ်လကြာ အလုပ်အချိန်ဇယားကို အစီအစဥ်ဆွဲနိုင်ခဲ့သည်ကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ရှုခယ်လိုင်က စီးပွားရေးသမားတစ်ဦးနှင့် ပိုတူပေသည်။ အနုပညာရှင်၏အကျိုးအတွက်ထက် သူက သူကိုယ်တိုင်၏အကျိုးအတွက် လုပ်ဆောင်ခဲ့သူပင်။

ဓာတ်လှေကားက ၁၃ လွှာကို ရောက်ရှိသွားသည်။ ကုယွီမြန် နောက်ပြန်လှည့်မကြည့်ဘဲ မနေနိုင်ပေ။

ဝန်ထမ်းက သူ့ကို ကြည့်ကာ ရှင်းပြလာသည်။

"အဲဒါ မစ္စတာရှုလေ အရမ်းစည်းကမ်းတင်းကျပ်တယ်... ဒါပေမယ့်လည်း အရမ်းဩဇာကြီးတယ်… သူက လက်ရှိနာမည်အကြီးဆုံး စူပါစတားကို မွေးထုတ်ပေးခဲ့တာလေ…"

"နာမည်အကြီးဆုံး စူပါစတားလား…"

"ဟုတ်တယ် ဒန်နီလေ…"

သူတို့အသိုင်းအဝိုင်းထဲရှိ လူအများနှင့် ပရိတ်သတ်များက ကောအာရှစ်စစ်၏အမည်ရင်းကို မကြိုက်ကြပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အလွန်ထူးဆန်းသောကြောင့်ပင်။ ဒန်နီက ကောအာရှစ်စစ်၏ ကျော်ကြားသောရုပ်ရှင်ဇာတ်လမ်းထဲမှ ဇာတ်ကောင်အမည်ဖြစ်ပြီး နောက်ပိုင်းတွင် ထိုနာမည်က သူ၏အမည်ပြောင်ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဝန်ထမ်းက ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်ရှိ ကြော်ငြာဘုတ်ကြီးဆီသို့ မေးငေါ့ပြကာ "အဲဒီတစ်ယောက်ပဲ" ဟု အနည်းငယ် ဂုဏ်ယူစွာ ပြောလိုက်သည်။

ကုယွီမြန် ကြော်ငြာဘုတ်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ ပေါ့ပ်စတားလေးက ကိုးနှစ်အရွယ်ကလေးငယ်တစ်ဦးဖြစ်လိမ့်မည်ဟု သူ မထင်ထားခဲ့ပေ။ သူက ဇိမ်ခံအမှတ်တံဆိပ်တစ်ခုကို ဖော်ပြရန် အမိုက်စား နေကာမျက်မှန်တစ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားသည်။

"သူက ချစ်စရာကောင်းတာပဲ…"

ကုယွီမြန်က အိပ်ပျော်နေသောကလေး၏ နူးညံ့သည့်ပါးပြင်ကို လက်ချောင်းထိပ်ဖြင့်ထိုးလိုက်သည်။ ထန်ယွမ်က ဟောက်ကာ ပူဖောင်းလေးအား မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။

"ငါ့ရဲ့ ထန်ယွမ်လေးက အဲဒီအနုပညာရှင်ကြီးနဲ့ ခပ်ဆင်ဆင်တူတယ်…"

"အဲလို မပြောပါနဲ့… သူက မင်းနဲ့ပိုပြီးတော့တောင်တူတယ်…"

ဝန်ထမ်းက ရယ်လိုက်သည်။

"မင်းရဲ့ကလေးကလည်း အရမ်းချစ်စရာကောင်းသလို ကံကောင်းပါတယ်…"

ကုယွီမြန် အလွန်ပျော်ရွှင်သွားပြီး ထန်ယွမ်လေးကို ပွေ့ဖက်လိုက်သည်။ ကုယွီမြန် ဝန်ထမ်းလေးအား ထိုသို့ပိုပြောစေချင်မိသည်။ အခြားသူများက သူ့အကောင်ပေါက်လေးများကို ချီးမွမ်းခြင်းက သူ့ကိုယ်သူအား ချီးမွမ်းခံရခြင်းထက် အဆပေါင်းများစွာ ပိုပျော်ရွှင်စေသည်။ ၎င်းက ကမ္ဘာပေါ်ရှိ မိဘအားလုံးအတွက် အတူတူပင်ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

စတူဒီယိုကို ပြင်ဆင်ထားပြီးဖြစ်သော်လည်း ဒါရိုက်တာက အနည်းငယ်နှောင့်နှေးနေပုံရပြီး ရောက်မလာသေးပေ။ ညှိနှိုင်းရေးမှူးက သူ့ကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ ပြောလာသည်။

"ဒါက ကြယ်တာရာကောင်းကင်က တင်ဆက်သူ… ဒါက မိတ်ကပ်ပညာရှင်ပဲ... အိုး သူက မိတ်ကပ်လိမ်းစရာ မလိုဘူး အဆင်ပြေသားပဲ…"

ကုယွီမြန်: "…"

"မင်းက ဒီလိုပုံစံနဲ့ ကြီးပြင်းလာတဲ့အတွက် ကျွန်တော်တို့ အောက်ခံမိတ်ကပ်လိမ်းတာကို ဖြုန်းတီးစရာမလိုတော့ဘူး…"

ကုယွီမြန်၏ဘေးရှိလူက ယုံကြည်မှုရှိရှိ ရှင်းပြလာသည်။

ကုယွီမြန်, "......" သူတို့က အဲလိုပြောလာပြီဆိုတော့လည်း...

ဇာတ်ညွှန်းကို ကုယွီမြန်ထံ နှစ်ရက်ကြိုတင်၍ ပေးပို့ထားပြီးဖြစ်၍ သူ အကြိမ်ကြိမ် ဖတ်ပြီးပြီးဖြစ်၏။ ထိုအချိန်တွင် သူ၏လက်ပတ်ကွန်ပျူတာပေါ်တွင် စာဖိုင်ကိုဖွင့်ပြီး စောင့်ဆိုင်းရင်း စတင်ပြန်ဖတ်နေခဲ့သည်။ ခဏကြာသည်အထိ ဒါရိုက်တာက ရောက်မလာသေးပေ။ ယင်းအစား ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုတစ်ခုက သူ၏လက်ပတ်ကွန်ပျူတာဆီသို့ ဦးစွာရောက်ရှိလာခဲ့သည်။

"ဟဲလို…"

"ဂလက်ဆီမျှော်စင်ဟုတ်လား… မင်းရဲ့ကလေးလည်း ဒီမှာ တူတူပါလာတယ်…"

တစ်ဖက်လူက ပြောလာခဲ့ပြီး ခဏမျှတိတ်ဆိတ်သွားသည်။

"ကိုယ်တို့အဲဒီကို ရောက်ခါနီးပြီ… အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာခဲ့ပါ…"

ကုယွီမြန် တစ်စက္ကန့်မျှ တုံ့မပြန်နိုင်ဘဲ ဖြစ်သွားသည်။

"တောင်းပန်ပါတယ် မင်းက ဘယ်သူလဲ…"

ဖုန်း၏အခြားတစ်ဖက်မှ ဤစကားထွက်လာသည်နှင့် ဖန်းနစ်ခ်၏နဖူးမှ ချွေးစေးများစီးကျလာပြီး ဧကရာဇ်၏ အနီးတစ်ဝိုက်ရှိ လေထုဖိအားက အနည်းငယ်ကျဆင်းသွားကာ သူ၏နှုတ်ခမ်းပါးများ တင်းတင်းစေ့ပိတ်သွားသည်ကို သာမန်မျက်စိဖြင့် ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်နေရသည်။ ဗီဒီယိုကွန်ဖရန့်အပြီးတွင် အစိုးရအဖွဲ့အတွင်းရှိ လူအိုကြီးများက သူ့ကို စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေခဲ့သည်။ ယခုအခါ သူ စိတ်ညစ်နေပေသည်။

"ရှို့ဟန်ပါ…မေ့သွားပြီလား…"

ထိုလူက အေးစက်စွာပြောလိုက်သည်။

ကုယွီမြန် သတိရသွားသော်လည်း အလွန်စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်သွားသည်။ သူက ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်ကာ ဆဲလ်ဖုန်းကိုကိုင်ရင်း လှေကားဆီသို့သွားကာ ဓာတ်လှေကားခလုတ်ကို နှိပ်လိုက်သည်။

"မစ္စတာရှို့ ကျွန်တော် မမေ့ပါဘူး…ခုဏက ကျွန်တော့်ကို စကားနည်းနည်းပဲ ပြောလိုက်တာမို့ ခဏလောက် မကြားရဘူးဖြစ်သွားတယ်… နောက်နောင် ခင်ဗျား ကျွန်တော့်ကို စကားများများပြောရင်လည်း ကျွန်တော် စိတ်မရှိပါဘူး…"

ရှို့ဟန် "......"

နောက်နောင်တဲ့လား...

ငါ့လူသားက... ငါ့ကို တွယ်ကပ်ချင်နေတာလား...

ရှို့ဟန် သူ့လက်ပတ်ကွန်ပျူတာကို လက်တစ်ဖက်တွင် ကိုင်ထားကာ သူ့မျက်ခွံများက ပျင်းရိပျင်းတွဲဖြင့် ပိတ်ကျသွားပြီး သူ့အသွင်အပြင်က သတိလက်လွတ်ဖြစ်နေသေးသည်။ သူ၏ခဲပြာရောင်မျက်လုံးများမှ ထွက်ပေါ်လာသော ကျေနပ်မှုကို အမှတ်မထင် ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

သူက ဒေါသထွက်ခံနီးမှ ချက်ချင်းဆိုသလို ချော့မြူခံလိုက်ရသည့် သားရဲတစ်ကောင်နှင့်တူလှပေသည်။ သူကိုယ်တိုင်က ကြောင်ကြီးတစ်ကောင်၏ စိတ်ကျေနပ်မှုကို အနည်းငယ်မဖော်ပြဘဲ မနေနိုင်ခဲ့ပေ။

ဖန်းနစ်ခ် "......"

မစ္စတာကုက EQ မြင့်မားလှပေသည့်အပြင် အကျပ်အတည်းကို စီမံခန့်ခွဲနိုင်မှုသည်လည်း အထူးကောင်းမွန်သည်။

ငါးမိနစ်အကြာတွင်-

"ရွှယ်ထွမ်…"

နှင်းကျားသစ်ငယ်လေးက ချမ်းသာသောကြောင်လေးကဲ့သို့ အရှေ့ခုံပေါ်တွင် ကုယွီမြန်ကို ထိုင်စောင့်နေပြီး ပျင်းရိစွာ သမ်းနေသည်။ တစ်ချက်ကြည့်လာသော သူ့မျက်လုံးများထဲရှိ အကြည့်ကြောင့် သူက ချစ်စရာကောင်းကြောင်း ကုယွီမြန်အား ထင်သွားစေခဲ့သည်။

ကုယွီမြန်က အိပ်ပျော်နေသော ထန်ယွမ်လေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲတွင် ပွေ့ထားပြီး နှင်းကျားသစ်လေးကိုလည်း သူ့ပုခုံးပေါ် ခုန်တက်ခွင့်ပြုကာ အရှေ့စားပွဲရှိ အမျိုးသမီးကို သံသယအနည်းငယ်ဖြင့် မေးလိုက်သည်။

"ကျွန်တော့်ကလေးကို ထားသွားတဲ့ လူကြီးမင်းက ပြန်သွားပြီလား…"

🐯🐯🐯

Prev Next