Chapter 48

🐯Chapter 48

[မိုင်းတွင်းထဲမှာ မိသားစုတစ်ခုရှိတယ် :  တင်ဆက်သူက ရုတ်တရက်ပေါ်လာတာပဲ ငါကြိုက်တယ်… ကံကောင်းလို့ ငါ နေ့လည်နေ့ခင်း တစ်ရေးတစ်မော မအိပ်ခဲ့မိတာ…] 

[ ကြယ်ပွင့်မိန်းကလေး : ဒီနေ့ရဲ့ နောက်ခံရှူခင်းက အိမ်မှာလည်း မဟုတ်ဘူး… မြန်မြန်က လျှောက်လည်နေတာလား…]

[တိမ်ရင်ထိုး သေးသေးလေး : ငါတို့လာပါပြီ... ပေါင်မုန့်ခြောက်နဲ့ ထမင်းဖြူလည်း ယူလာတယ်… ကျေးဇူးပြုပြီး ဒီနေ့တော့ နေ့လည်စာစားပါရစေ…]

[အသုံးပြုသူ 15289: ဒီတိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုက တကယ်ကို မှော်ဆန်ပြီး စိတ်အားထက်သန်မှု ရှိမရှိ ကြည့်ဖို့ ငါ့ရဲ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်က အကြံပြုထားတယ်။] [ဗီဗီယန် - မီးရှူးမီးပန်းများ ပေးပို့ရန် စောင့်မျှော်နေပါသည်။] 

ထို တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုမှာ ကြိုတင်အသိပေးမထားသော်လည်း၊ သုံးမိနစ်အတွင်း ကြည့်ရှူသူပေါင်း ၂သိန်း အထိရောက်အောင် လျင်မြန်စွာ တက်လာသည်။ ၎င်းက ကုယွီမြန်အား အနည်းငယ် အံ့အားသင့်စေသော ကိန်းဂဏန်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ သူ တာ့ခ်တွင် နေခဲ့သည့် အချိန်က ကြည့်ရှူသူ လူဦးရေအများဆုံး ထိပ်သီး တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုပင် ကြည့်ရှုသူ ၅သိန်း သာရှိခဲ့သည်။ 

မနေ့ညက ပရိသတ် ဘယ်လောက်တောင်ရလိုက်တာလဲ…

လူသားကလေးလေးဖြစ်လာသော ထန်ယွမ်လေးက ပုခက်ထဲတွင်လှဲရင်း ပုန်းကွယ်ကာ အိပ်နေသည်။ ထို တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုက နှင်းကျားသစ်လေး၏အမြင်နှင့်ဖြစ်သည်။

" ကျွန်တော်တို့ စားသောက်ဆိုင်မှာ စားဖို့ ထွက်လာတုန်း ဆိုင်မှာ တစ်ခုခု ဖြစ်သွားတယ်… အခု တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုက သိပ်ကြာမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတော့ မင်းတို့ ခဏလောက်ပဲ ကြည့်လို့ရမယ်… ပြီးတော့ ပေါင်မုန့်ခြောက်နဲ့ ထမင်းဖြူပဲ မစားပါနဲ့… အာဟာရပြည့်အောင် မျှမျှတတ စားတာ ပိုကောင်းပါတယ်... ဒီနေ့ ကျွန်တော်က ကြည်လင်တဲ့ပုဇွန်ဖက်ထုပ်နဲ့ ကွန်ပေါင်ကြက်သားချက်ပြမှာပါ… စကားအများကြီးမပြောဘဲ စလိုက်ရအောင်…" 

အလုပ်သင်စားဖိုမှူးက ခါးစည်းစအသစ်ကို ကိုင်ကာ သူ့အား ပေးလိုက်သည်။ ကုယွီမြန်က သူ့အား ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောပြီး ပြင်ဆင်မှုစတင်လိုက်ကြသည်။ ကြီးမားသောမီးဖိုချောင်ကို တစ်ဒါဇင်ခန့် မြင်သာသည့် မီးဖိုချောင်လေးများအဖြစ် ပိုင်းခြားထားပြီး ကုယွီမြန်ငှါးထားသည့် မီးဖိုချောင်ကလည်း ထိုမီးဖိုချောင်များထဲမှ တစ်ခုပင်ဖြစ်သည်။ 

အလုပ်သင်စားဖိုမှူးများက ဘာမှမလုပ်တက်ကြပေ။ ပုစွန်များကို အခွံမခွာရသေးဘဲ အေးခဲထားဆဲဖြစ်သည်။ ပုစွန်တုများကို အခြားဂြိုဟ်မှ လေယာဉ်ဖြင့် သယ်ဆောင်လာသောကြောင့် ရေခဲရိုက်ထားသည်က ပုံမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ အလုပ်သင်စာဖိုမှူးတစ်ယောက်က ရောက်လာပြီး သူ့ကိုမေးလိုက်သည်။

 "မစ္စတာကု ဒီပုဇွန်ကို မိုက်ခရိုဝေ့ထဲ ထည့်မှာလား… ရေနွေးထဲ ထည့်ပြုတ်မှာလား…"

ဤခေတ်တွင် ဟင်းချက်ခြင်းက အလွန်တန်ဖိုးရှိပြီး ဆရာများထံမှသာ သင်ယူနိုင်သည်။ ထိုအကြောင်းကိုလည်း ထုတ်ဖော်မပြောကြပေ။ အွန်လိုင်းတွင် အစားအသောက်ချက်ပြသည့် တင်ဆက်သူများ ရှိသော်လည်း ထိုသူ အတော်များများက ဟင်းချက်သည့်အပိုင်းအချို့ကို အမှန်တကယ် ဖုံးကွယ်ထားသောကြောင့် မည်သည်ကိုမှ  မသင်ယူနိုင်ကြပေ။ 

နှင်းကျားသစ်လေးက ကုယွီမြန်၏ ပခုံးပေါ်တွင် လှဲလျောင်းနေသည်။ ယခုအခါ သူ နိုးလာပြီပင်။ သူက ထိုလူကို ပျင်းရိစွာ ငုံ့ကြည့်ပြီး သမ်းလိုက်သည်။ ကုယွီမြန်က ကျားသစ်၏ မေးစေ့ကို ပွတ်ပေးလိုက်သည်။

“ ... "

သူက အားကိုးရာမဲ့ ပြုံးလိုက်သည်။

"မဟုတ်ဘူး… မင်း ရေနွေးထဲထည့်ရင် တစ်ဝက် ကျက်သွားပြီး ပျော့သွားလိမ့်မယ်… မိုက်ခရိုဝေ့ကလည်း အပူချိန်ကို အလွယ်တကူ ထိန်းချုပ်လို့ မရဘူး…" 

အလုပ်သင် : "အိုး…" 

ကုယွီမြန်က ပုဇွန်များကို ရေအေးဖြင့် ဆေးကြော၍ ပထမဦးစွာ အအေးခံထားလိုက်ပြီးနောက် ဝိုင်ဖြူအချို့ထည့်ထားသည့် ရေအေးထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အားလုံးကို ရေခဲသေတ္တာ၏ လတ်ဆတ်မှုထိန်းသိမ်းသည့် အလွှာ(အောက်အဆင့်)ထဲသို့ ထည့်ပြီး အပူပေးထားလိုက်သည်။

(ဒီမှာအပူပေးတာက ချက်တာမဟုတ်ပဲ ရေခဲခန်းထဲမှာထည့်ထားလို့မာနေတဲ့အသားတွေကို အခန်းအပူချိန်ပြန်ရောက်အောင် ထားနေတာကို ပြောချင်တာပါ)

 "အင်း ပုဇွန်တွေ ပြုတ်ဖို့ကို စောင့်နေရင်းနဲ့ ကွန်ပေါင်ကြက်ကို အရင်လုပ်မယ်…" 

သူက ယန်ဇီမြစ်၏တောင်ဘက်တွင် မွေးဖွားခဲ့ပြီး စီချွမ်တွင် ပညာသင်ကြားခဲ့ကာ အိမ်တွင် ချိုမြိန်ပြီး ပေါ့ပါးသော ဟင်းလျာများကိုသာ အများဆုံးစားခဲ့ရသည်။ သို့သော်လည်း စီချွမ်ဟင်းလျာများက သူ၏ချက်ပြုတ်မှုတွင် အနည်းနှင့်အများဆိုသလို ပါဝင်တတ်သည်။ ကွန်ပေါင်ကြက်သားဟင်းက ထိုဟင်းလျာများထဲမှ တစ်မျိုးပင်။ ပထမတွင် ထိုဟင်းကို သူကျောင်းသားဘဝ၌ ညနေပိုင်း အဆာပြေအဖြစ် သွားစားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် သူက ဆိုင်ရှင်သူဌေးနှင့်အသိဖြစ်လာပြီး ထိုဟင်းချက်နည်းကို သင်ယူခဲ့သည်။

သူ့အတွက်မူ ကွန်ပေါင်ကြက်သားဟင်းက အမှတ်တရများနှင့်ပြည့်နေသည့် ဟင်းတစ်ပွဲလည်း ဖြစ်သည်။ ထိုဟင်းကို သူ မြည်းစမ်းကြည့်သည့်အချိန်တိုင်း သူနှင့် သူ့သူငယ်ချင်းများ၏ ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းသို့ ခရီးသွားချင်သော စိတ်ကူးများအပြင် နွေရာသီတွင် အေးခဲနေသည့် ဘီယာ၏အရသာကိုပါ ခံစားမိလာသည်။ 

"ဒီကြက်သားအတုရဲ့ ရင်ပုံသားကို အရင်ဆုံး ခြောက်သွားအောင် သုတ်ပေးပြီး အတုံးသေးသေးလေးတွေ ဖြတ်လိုက်မှ အရသာပိုကောင်းလာလိမ့်မယ်..."

 ကုယွီမြန်က ရှင်းပြလိုက်သည်။ 

"ဒါဆို ပြီးရင် ကြက်သားကို မယ်ရနိတ်(ဝိုင်/ရှာလကာရည်၊ဆီနှင့်အခြား ဟင်းခတ်များ ရောထားသည့် အနှစ်)ထဲမှာ ရောမွှေလို့ရပြီ…"

ကုယွီမြန်က ဓားလက်ကိုင်ကို ကိုင်ထားပြီး ကြက်ရင်အုံသားကို ဓားနှောင့်နှင့်ရိုက်ပြီးနောက် ဓားကို လှန်လိုက်ကာ လေးထောင့်တုံးလေးများ တုံးလိုက်သည်။ ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များအဖြစ် အဓိကအားဖြင့် ဝိုင်၊ ရှာလကာရည်၊ ငရုတ်ကောင်းဖြူ၊ ဆားနှင့် ကြက်ဥစိမ်းတို့ပါဝင်ပြီး စေးကပ်လာသည်အထိ ကြေညက်အောင် ရောနယ်လိုက်သည်။ ကုယွီမြန်က နှမ်းဆီကို ဇွန်းသေးလေးတစ်ဇွန်းထည့်ပြီး ကြွေပန်းကန်လုံးတစ်လုံးထဲတွင် ရောမွှေလိုက်သည်။ 

သူ့ အင်္ကျီလက်ကို ဆွဲတင်လိုက်ပြီး ပြုတ်ထားသော ကြက်သားကို ပန်းကန်လုံးထဲသို့ လောင်းထည့်လိုက်သည်။ 

"အရသာနှပ်ဖို့က ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာလိမ့်မယ်… အဲဒီအချိန်မှာ မြေပဲကို အရင်ကြော်ရမယ်… အာ ထွမ်ထွမ်..." 

အလုပ်သင်စားဖိုမှူးက ကုယွီမြန် ၏ မီးဖိုချောင်ငယ်လေး အပြင်ဘက်တွင် ရံဖန်ရံခါ ဖြတ်သွားသည်။ သူက ချက်ပြုတ်နည်းကို ခိုးယူရန် ကြံရွယ်ခဲ့သော်လည်း ကုယွီမြန်ကြောင့် အဆွဲဆောင်ခံလိုက်ရမည်ဟု မထင်လိုက်ပေ။

ဒါက မယဉ်ကျေးဘူးဆိုတာ သူသိပေမယ့်... 

ထိုလူက ရယ်မောပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

ကုယွီမြန်က အိမ်တွင် အေပရွန် ၀တ်ထားသလိုမျိုး နူးညံ့လွန်းလှသည်။ သူ့လက်ချောင်းများက ရှည်လျားပြီး လက်ဖဝါးများက နွေးထွေးသည်။ 

အဲ့လူသာ ငါ့အမွေးကို ဖြီးပေးတာ ဒါမှမဟုတ် သူ့လက်မောင်းကြားမှာသာ လူးလှိမ့်ခွင့်ရရင် ဘယ်လိုများ ခံစားရလောက်လဲ…

အလုပ်သင်က ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘဲ တတိယအကြိမ် ထိုရှေ့မှ ဖြတ်သွားသောအခါသူ၏နောက်မှအမြီး ထွက်လာသည်။

“……….”

ကုယွီမြန်၏ပခုံးပေါ်၌ အိပ်ပျော်နေသော နှင်းကျားသစ်ငယ်လေးက ခြိမ်းခြောက်မှုကို အလိုလိုခံစားလိုက်ရပြီး ထထိုင်လိုက်သည်။ ကုယွီမြန်က အေပရွန်၏ ခါးစည်းကြိုးစကို နောက်ကျောတွင် ထုံးဖွဲ့ထားပြီး နှင်းကျားသစ်လေးက သူ့မျက်လုံးများကို အနည်းငယ်မှေးကာ မကျေမနပ်ဖြင့် ထိုအထုံးကို သူ့လက်သည်းများနှင့် ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။

ကုယွီမြန်"...." 

ခဏစဉ်းစားပြီး သူ့နံရိုးအောက်နားရှိ နှင်းကျားသစ်လေးကို ချီလိုက်ကာ ဟင်းချက်စားပွဲအစွန်းပေါ်တွင် တင်ထားလိုက်သည်။ ကုယွီမြန်က ခါးစည်းကြိုးကို ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပင် ဖြည်လိုက်ပြီး ခါးစည်းကြိုးစကို ဖြုတ်ချလိုက်ကာ နှင်းကျားသစ်လေး၏ လည်ပင်းတွင် ဖဲပြားပုံလည်စည်းလေးအဖြစ် ချည်ပေးလိုက်သည်။ 

ဤကြိုးလေးများ၏ ပါဝင်ပစ္စည်းက အထူးကောင်းမွန်သည်။ ကုယွီမြန် သူ့ကို ထိလိုက်သည်နှင့်နဲ့ ပိုသက်တောင့်သက်သာရှိလာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ နှင်းကျားသစ်က ဖဲပြားလည်စည်းလေးဖြင့် လူကြီးလူကောင်းတစ်ယောက်နှင့်ပင် တူနေသည်။ ကုယွီမြန်က သူ့ကို ခဏလောက်ငုံ့ကြည့်ရင်း မျက်လုံးကို မှေးကာ ပြုံးရင်း ပြောလိုက်သည်။

"ချစ်စရာကောင်းတယ်…" 

ကုယွီမြန်က နှင်းကျားသစ်လေးနှင့် ဆက်ဆံရန် နည်းလမ်းမျိုးစုံကို စုစည်းထားရသည်။ ထွမ်ထွမ်လေး စိတ်ဆိုးသွားစေမည့် အကြောင်းပြချက်က ရာနှင့်ချီ ရှိနေသည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ သူ့ကို ချော့ပေးရုံသာ တတ်နိုင်သည်။

 "ငါ့မိသားစုက ထွမ်ထွမ်လေးက ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ…" 

ကုယွီမြန်က အပြင်ဘက်မှ အတွင်းပိုင်းကို မမြင်နိုင်စေရန် မီးဖိုချောင်နံရံ၏ ပွင့်လင်းမြင်သာမှုကို ပထမဦးစွာ လျှော့ချလိုက်ပြီး နှင်းကျားသစ်လေးကို ကောက်ချီကာ သူ့နားရွက်လေးကို နမ်းလိုက်သည်။ 

"စိတ်မဆိုးပါနဲ့ ငါမင်းကို အရသာရှိတဲ့ အစားအသောက်တွေ လုပ်ပေးမယ်လေ ဟုတ်ပြီလား…" 

ရှင်းရှင်းလင်းလင်းနှင့် ချိုမြိန်သော စကားလုံးများထဲတွင် နားမလည်နိုင်သည့် နူးညံ့ပျော့ပျောင်းမှု အချို့ပါရှိပြီး၊ သူ့အသံကို လျှော့ပြောလိုက်သောအခါ ပိုနူးညံ့လာသည်။ သူ့မျက်တောင်လေးများ တောက်ပနေပြီး သူ့တစ်ကိုယ်လုံးက နွေးထွေးလွန်းလှသည်။

သူ အစာအိမ်များပင် နာလာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ “……..”

ခဏခန့်တောင့်တင်းသွားပြီးနောက် နှင်းကျားသစ်လေးက အဝေးကို မကြည့်တော့ဘဲ ကုယွီမြန်၏ ပုခုံးပေါ် ခုန်တက်ကာ ပျင်းရိစွာ လှဲချလိုက်သည်။ 

သူ့နားရွက်လေးများက ထောင်နေပြီး အနည်းငယ်ပင် ပူလာသည်။ 

တစ်ချိန်တည်းမှာပင် မှတ်ချက်ရေးသည့်ဖန်သားပြင်သည်လည်း ပေါက်ကွဲထွက်သွားခဲ့သည်။ 

[ကြောင်လေးရဲ့အော်သံ : အာာာာာားးးးးးးမြန်မြန် က ချစ်ဖို့ကောင်းလို့ ချီးကျူးလိုက်တယ်… သူ့ပါးချိုင့်လေးတွေထဲမှာ ဝိုင်တကယ်ရှိတယ်… ချိုမြိန်ပြီး ထိတ်လန့်စရာကောင်းတယ် ဝူး ဝူး ဝူးး…]

[ဗီဗီယန် : ရွှယ်ထွမ်လေးက မနာလိုဖြစ်နေတာလား ဟား ဟား ဟား… တင်ဆက်သူက အေပရွန်နဲ့ အရမ်း ကြည့်ကောင်းနေတာလေ… သူသာ ငါ့အိမ်မှာ ဆိုရင် ငါ သူ့ပုံစံလေးကို တခြားသူတွေကို ပြမိလိမ့်မယ်...] 

"ကောင်းပါပြီ…"

ကုယွီမြန်က ပြုံးလိုက်ပြီး ကြည့်ရှူသူအားလုံးးလည်း နွေးထွေးသည့် အငွေ့အသက်လေးကို ခံစားလိုက်ရသည်။

 "မြေပဲကြော်ကြရအောင် မြေပဲကို ခဏလောက် ပြုတ်ထားရမယ်…" 

ကုယွီမြန်က မြေပဲများကို ပွက်ပွက်ဆူနေသောရေထဲသို့ထည့်ကာ အချိန်အတန်ကြာသောအခါဆယ်ပြီး အခွံကိုခွာကာ အပူပေးထားသည့် အိုးထဲတွင် တိုက်ရိုက်ကြော်လိုက်သည်။

မြေပဲ၏ မျက်နှာပြင်က ရွှေဝါရောင်ဖျော့ဖျော့လေး ဖြစ်လာသည်အထိ ကြော်ပြီးသောအခါ မီးကို ပိတ်လိုက်ပြီး ဆီအပူချိန်ကို ထိန်းထားလိုက်သည်။ 

ရှေးခေတ်တရုတ်ပြည်တွင် မြေပဲကြော်ကို အမြည်းအဖြစ် မကြာခဏအသုံးပြုကြသည်။ အနံ့ကို ပြောမပြတတ်သော်လည်း ပရိသတ်တော်တော်များများ ထိုအနံ့ကို ရလိုက်ကြသည်။ 

[Cuck: အာ့ ဒီမြေပဲတွေက အရသာရှိတယ်…သရေစာအဖြစ် ကြော်တာလား…]

 "မဟုတ်ဘူး… အဲ့ဒါက ဟင်းပွဲရဲ့ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းပဲ…"

ကုယွီမြန်ခေါင်းခါလိုက်သည်။ 

"အရင်ကအတိုင်းပဲ ကြက်သွန်နီ၊ ဂျင်းနဲ့ ကြက်သွန်ဖြူကို သုံးဖို့အတွက် လှီလိုက်မယ်…" 

ဤနေရာတွင် ငရုတ်ကောင်းခြောက် မရှိပေ။ 

ကုယွီမြန်က ငရုတ်ကောင်းခြောက်ကို အစားထိုးရန် ငရုတ်ကောင်းအစိမ်း အများအပြား လိုအပ်သည်။ မြေပဲကြော်ပြီးနောက် အိုးကိုပြန်အပူပေးကာ သံလွင်ဆီထည့်ပြီး လတ်ဆတ်သောငရုတ်ကောင်းကို ရေစစ်ကာ နီညိုရောင်သန်းလာသည်အထိ မွှေကြော်ပေးရမည်ဖြစ်သည်။ စီချွမ် ဟင်းလျာများ၏ လက္ခဏာများမှာ အရံဟင်းလျာများခြင်း စပ်သောအရသာနှင့် အရောင်တောက်တောက်များရှိခြင်းတို့ဖြစ်သည်။ ကလေးများစားမည်ဖြစ်၍ အစာအိမ်ရောဂါဖြစ်မည်ကိုလည်း ကြောက်သောကြောင့် ကုယွီမြန်က အရသာနှင့် အရောင်ပါရုံအတွက်သာ ရည်ရွယ်၍ ငရုတ်ကောင်းအနည်းငယ်ကိုသာ ထည့်ခဲ့သည်။။ 

ထို့နောက် လှီးထားသော ကြက်သွန်နီနှင့် ကြက်သွန်ဖြူ အနည်းငယ်ကို ထည့်မွှေကြော်လိုက်သည်။ အရသာပိုကောင်းစေရန် ဂျင်းကို ပေါင်းထည့်ကာ ဆီသတ်လိုက်သည်။ ဆီပူလာပြီး 'ရှဲရှဲ'ဟူသည့် အသံမြည်လာသောအခါ ဆီသတ်ထားသည့် ဟင်းခတ်မျိုးစုံရနံ့များ ထွက်လာသည်နှင့် ကြက်သားကို တိုက်ရိုက်မွှေကြော်ပေးလိုက်သည်။

လေးထောင့်တုံးလေးများ တုံးထားသောကြက်သားကို အပေါ်အရေခွံ ရွှေညိုရောင်သန်းလာသည်အထိ လျင်မြန်စွာကြော်ပြီး ငရုတ်ကောင်းနှင့် အသီးအရွက်တို့၏ အရောင်အသွေးနှင့် အရသာတို့လည်း ပေါ်လာသည်။ ဆီပူများပင် ဘေးသို့ စင်ထွက်လာသည်။ ကြက်သား၏ အစပ် ၊ အငန် နှင့် လတ်ဆတ်သော အရသာတို့က ပေါင်းစပ်နေသည့်အပြင် ဆီသတ်ထားသော ဂျင်း နှင့် ကြက်သွန်ဖြူကြော် ၏ အရသာ တို့ကိုပါ နောက်ဆက်တွဲ ရလိုက်သည် ။ထိုအနံ့များက လျင်မြန်စွာ ပျံ့လွင့်သွားသည်။ 

နှင်းကျားသစ်လေးက နှာခေါင်းကို လှုပ်လိုက်ပြီး အိုးကိုကြည့်ရန် မျက်လုံးဖွင့်လိုက်သည်။ အိပ်ပျော်နေသည့် ထန်ယွမ်လေးပင် လှုပ်လာပြီး သူ့လက်ချောင်းများကို စုပ်လိုက်သည်။ 

ကြည့်ရှူသူများး- "...."

ထိုဟင်းပွဲက ကုယွီမြန်၏ ဟင်းပွဲအများစုနှင့်မတူပေ။ သူ့ဟင်းပွဲများက ချိုကာပေါ့ပြီး အရသာရှိသော်လည်း ယခု တစ်ခါ လုံးဝကို စပ်သည်။ သူတို့ မနေနိုင်ဘဲ တိတ်တဆိတ် တံတွေး မျိုချနေကြရသည်။ 

 [ဂူးဂူးဂူးဂူး : အာာားးးးး ငါ စားချင်တယ်… အရမ်းမွှေးတာပဲ သိပ္ပံနည်းကျ ဖြစ်မနေဘူးနော်…] 

ကြည့်ရှူသူများသာ မနေနိုင်ဖြစ်နေသည်မဟုတ်ဘဲ တံခါးအဟမှ မွှေးရနံ့များထွက်နေသောကြောင့် အပြင်မှာရှိနေသည့် အလုပ်သင်စားဖိုမှူးများလည်း မနေနိုင်ကြတော့ပေ။ 

သူတို့ မီးဖိုချောင်တွင် အချိန်အတော်ကြာ ကူညီပေးခဲ့ပြီး ဤကဲ့သို့ အရသာရှိသော ဟင်းလျာ၏အနံ့ကို ပထမဆုံးအကြိမ် အနံ့ခံမိခြင်းဖြစ်သည်။ 

"ကျွန်တော်တို့အာရုံစိုက်ရမှာက မြန်ဆန်တိကျဖို့ပါပဲ…" 

ကုယွီမြန်က သူ့မျက်လုံးလေးများ ကွေးလာသည်အထိ ပြုံးကာ ပြောပြလိုက်သည်။

 "ဒါက အရသာပြင်းတဲ့ ဟင်းမျိုးဆိုတော့ ကြက်သားကို အရမ်း မြန်မြန်ထုတ်လိုက်မယ်ဆိုရင် အေးသွားလိမ့်မယ်…" 

နောက်ဆုံးအဆင့်တစ်ခုသာ ကျန်တော့သည်။ အိုးထဲမှ ကြက်သားကို ဆယ်ယူခါနီးတွင် သူက ကြော်ထားသည့် မြေပဲကိုယူပြီး ရောထည့်ကာမွှေလိုက်သည်။ အရောင်နှင့် အပူချိန်တို့ အဆင်သင့်ဖြစ်လာသောအခါ၊ ကုယွီမြန်က စပ်ထားသည့် ဆော့စ် နှင့် နှမ်းဆီကို လောင်းချပြီး သူ့လက်ကောက်ဝတ်များကို လျင်မြန်စွာရွှေ့ကာ အညီအမျှလှန်လိုက်သည်။ ထို့နောက် မီးပိတ်ပြီး ဒယ်အိုးထဲမှ ထုတ်လိုက်သည်။ 

အဖြူရောင်ကြွေပန်းကန်ပြားပေါ်တွင် တင်ထားသည့် ဟင်းလျာတစ်ခုလုံး၏အရောင်မှာ တောက်ပပြီး ရွှေရောင်သန်းနေသည်။ 

လေးထောင်ပုံ တုံးထားသော ကြက်သားကလည်း ကြွပ်ရွ နေသည်။ မီးဖိုချောင် မီးရောင်အောက်တွင် ဟင်းပွဲ၏ အပေါ်ယံမျက်နှာပြင်က ဆီပူပူနှင့် ပဲငံပြာရည်တို့ဖြင့ တောက်ပနေသည်။ အစပ်၊အငန်နှင့် ချို ချဉ် အရသာကိုပင် အနံ့ခံနိုင်သည်။ မြေပဲကြော်များက ကြက်သားတုံးလေးများကြားတွင် ပေါ်နေသည်။ မျက်မြင်တွေ့ရခြင်း နှင့် အနံ့ခံရခြင်းတို့က နှစ်ဆဆွဲဆောင်မှုရှိသည်။ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်နှင့် သူတို့ ဗိုက်ဆာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ 

မှတ်ချက်ရေးသည့် မှန်သားပြင်တွင် အရှိန်အပြည့်ဖြင့် မှတ်ချက်များ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ပေါ်လာသည်။ အများစုမှာ 'အားးး အားးး ' နှင့် 'မြန်မြန်စားကြရအောင်'တို့ဖြစ်သည်။ သူတို့၏ စိတ်အားထက်သန်မှုများက မကြုံစဖူးထူးကဲလှသည်။ 

🐯🐯🐯