MM Story Teller

Chapter 32

Viewers 3k

👾Chapter 32

လက်ပေးပါ

"လုပ်ကြံမှုက သူနဲ့ မဆိုင်တာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်... ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူ့ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က..."

လင်းဟန် အသက်ရှုသွင်းလိုက်ပြီးနောက် တဖြည်းဖြည်း အသံတိုးဖျလာကာ ရှက်ရွံ့မှုအချို့ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

"သူက ဗိုလ်ချုပ်နဲ့ ရင်းနှီးဖို့ ကျွန်တော့်ကို အသုံးချချင်နေတာ... သူက ဗိုလ်ချုပ်က ကျွန်တော့်ကို တော်တော်လေး ဂရုစိုက်နေတယ်ဆိုပြီး ထင်နေတာ... ကျွန်တော့်ကို သိမ်းသွင်းနိုင်သရွေ့ ကျွန်တော်ကလည်း ဗိုလ်ချုပ်နဲ့ အတူရှိလာမယ်ဆိုရင်... ပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဆက်ဆံရေး နီးကပ်လာတာနဲ့ ကျွန်တော့်ကို သူတို့ အသုံးချလိုက်မယ်... ဒါဆို ဗိုလ်ချုပ်က မစ္စတာလောရဲ့ဘက်ကို ပါသွားနိုင်ပြီ"

လင်းဟန်မှာ ထိုစကားများကို အတော်လေး နေရခက်ဟန်ဖြင့် ပြောနေရသည်။ အဆုံးတွင် ဝမ်ထျန်းယောင်၏ အတွေးထဲ၌ သူနှင့် ဟယ့်ယွင်ထင်မှာ သံနှင့် တွဲဆက်ထားသည့် စုံတွဲများ ဖြစ်လုနီးပါးပင်။ သူက စကားလုံးအချို့ ထပ်ပြောရန် ကြိုးစားလိုက်သော်လည်း ဝမ်ထျန်းယောင်ထံမှ ကြားထားခဲ့သော အချက်အလက်များအားလုံးကို ခက်ခက်ခဲခဲ ပြောထုတ်နေရသည်။

လင်းဟန်မှာ အမှန်တွင် ကောင်စီမှ အုပ်စုနှစ်ခုအကြောင်း ကိစ္စအချို့သာ သိထားသဖြင့် ပို၍ နက်ရှိုင်းစွာ ဆက်သွယ်နေကြသော ဆက်ဆံရေးအကြောင်းများကို မသိသော်ငြား လိုရမယ်ရဖြင့် သူသိထားသမျှ အားလုံးကို ပြောပြပေးချင်သည်။

သူ့ထံတွင် စိတ်ဖတ်စွမ်းရည်မရှိပါက အရာအားလုံး ဝမ်ထျန်းယောင် စီစဥ်ထားသည့်အတိုင်း ဆက်သွားနိုင်သည်။ ဟယ့်ယွင်ထင်ကလည်း နှစ်ဖက်လုံးနှင့် ပြေလည်သူ ဖြစ်မလာတော့ဘဲ နိုင်ငံရေးအခြေအနေများလည်း ပြောင်းလဲသွားပေမည်။ ယင်းက အင်ပါယာအတွက် ဆိုးသည်လား ကောင်းသည်လား သူ မပြောနိုင်ပေ။

လင်းဟန်မှာ အသက်ရှုသံ တည်ငြိမ်မသွားခင်အထိ ဆက်ပြောနေပြီး ထပ်ပေါင်းပြောလိုက်သည်။

"ကျွန်တော် သိသမျှ ဒါအကုန်ပဲ... ဒီအချက်အလက်က ဗိုလ်ချုပ်အတွက် ဘယ်လို အသုံးဝင်မလဲ ကျွန်တော်မသိဘူး... ဒါပေမယ့် မပြောပြလိုက်ရင် စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်မိမယ်ထင်တယ်"

"ယုံမယုံကတော့ ဗိုလ်ချုပ်သဘောပဲ... ကျွန်တော်က အမှန်တရားကို လာပြောပြချင်ရုံပါ"

ဟယ့်ယွင်ထင်က လက်ချောင်းများကို တစ်ခဏမျှ လှုပ်ရှားလိုက်ပြီးနောက် လင်းဟန်ထံ လျှောက်လာခဲ့သည်။

"ကိုယ်သိပြီ" သူပြောလိုက်လေသည်။

"ကိုယ် တွေးကြည့်လိုက်မယ်"

ယုံကြည်ခြင်း မယုံကြည်ခြင်းအတွက် တိုက်ရိုက် ညွှန်းဆိုသော စကားမပါဝင်ပေ။

လင်းဟန် စိတ်မပျက်သွားဟု ဆိုရလျှင် မှားပေမည်။ သို့သော်ငြား သူ ပြုံးလိုက်ပြီး ဟယ့်ယွင်ထင်အား အရိုအသေပေးလိုက်သည်။

"ဒါဆိုရင် ကျွန်တော် သွားတော့မယ်" လင်းဟန် ခပ်မတ်မတမတ် ပြန်ရပ်လိုက်ပြီးနောက် ဟယ့်ယွင်ထင်အား ကြည့်လိုက်သည်။

တစ်ဖက်လူက ပြန်ပြီး မတုံ့ပြန်လာသော်ငြား နှစ်စက္ကန့်မျှ တုံ့ဆိုင်းနေပြီးမှ ပြောလာသည်။

"ဒါဆို... သူ မင်းကို အန္တရာယ် ပြုခဲ့သေးလား"

လင်းဟန် ပထမတွင် တစ်ခဏမျှ အေးခဲသွားပြီးနောက် ဟယ့်ယွင်ထင်၏ စကားထဲမှ "သူ"က မည်သူဖြစ်ကြောင်း အလျင်အမြန် သဘောပေါက်သွားသည်။

သူက ဝမ်ထျန်းယောင် သူ့အား ချဥ်းကပ်လာစဥ်က အန္တရာယ်ပြုခဲ့သေးသည်လား သို့တည်းမဟုတ် ချိန်းခြောက်ခဲ့သေးသည်လားဟု မေးချင်နေခြင်းပင်။

လင်းဟန်၏ နှလုံးသားလေး အနည်းငယ် နွေးထွေးသွားပြီး ဟယ့်ယွင်ထင်၏ ယုံကြည်ခြင်း မယုံကြည်ခြင်းအပေါ် လစ်ဟာနေသော စိတ်ကလေးများ အနည်းငယ် ပြယ်လွင့်သွားကာ ခေါင်းလေးကို စောင်း၍ ပြုံးပြလိုက်သည်၊

"မလုပ်ပါဘူး"

“ဒါဆို ကျွန်တော် သွားတော့မယ်" လင်းဟန် ထပ်ပြောလိုက်သည်။

ဤတစ်ကြိမ်၌ ဟယ့်ယွင်ထင်က တားမြစ်လာခြင်း မရှိဘဲ မတုန်မလှုပ်ရပ်နေသည်။

သို့သော်လည်း လင်းဟန်က တံခါးဝသို့ ရောက်သောအခါ ရပ်လိုက်လေသည်။

မည်သည့် အတွက်ကြောင့်ဟု ရှင်းပြရမည် မသိသော်လည်း လင်းဟန်တစ်ယောက် ယခင်တစ်ခေါက် ထိုနေရာမှ ထွက်လာခဲ့စဥ်က ဟယ့်ယွင်ထင် သူနှင့် လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ရန် တောင်းဆိုခဲ့သည့် မြင်ကွင်းကို ရုတ်တရက် အမှတ်ရမိသည်။

ထိုစဥ်က ပုံမှန်အတိုင်းပင် ဟယ့်ယွင်ထင်က သူတွေးထားသည်နှင့် ကွဲပြားစွာပင် "မစ္စတာလင်းကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်"ဟု နှစ်ကြိမ်ဆိုကာ သူနှင့် လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်စေခဲ့သည်။

လင်းဟန် ကိုယ်ကို ပြန်လှည့်လိုက်သည်။

ဟယ့်ယွင်ထင်က လင်းဟန် ပြန်ပေးလာသည့် ဂျာကင်ကို ကိုင်ထားပြီး ယခင်အကြိမ်ကကဲ့သို့ပင် လုပ်ရမည်လား မလုပ်ရမည်လားဟု မသိသည့်အလား စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောခဲ့ပေ။

လင်းဟန်မှာ ရှင်းမပြနိုင်သော စိတ်ခံစားချက်များ ပေါ်ပေါက်လာခဲ့ပြီး ဤတစ်ကြိမ်၌ စိတ်ဖတ်ရန် အကြောင်းအရင်း မယ်မယ်ရရလည်း ရှိမနေသည့်အပြင် ဟယ့်ယွင်ထင်ကလည်း အသံတစ်သံမှ ပြုမလာခဲ့ပေ။ သို့သော်လည်း လင်းဟန်က ရှေနှစ်လှမ်းတိုးကာ လက်ဆန့်ထုတ်ပေးလိုက်သည်။

"ဒါဆို နောက်မှ တွေ့ကြတာပေါ့ ဗိုလ်ချုပ်"

လင်းဟန်မှာ အမှန်တွင် ဤတစ်ကြိမ်၌ ဟယ့်ယွင်ထင် ငြင်းဆန်လိုက်ပါက မည်သည့်ကိစ္စများ ဖြစ်လာမည်ကို အနည်းငယ် ကြောက်ရွံ့နေပြီး သူအရှက်ရစွာဖြင့် ကျန်ခဲ့ရမည်လားဟုလည်း တွေးနေမိသေးသည်။

သို့သော်လည်း ဟယ့်ယွင်ထင်က လင်းဟန်ကို စဥ်းစားရန်ပင် အခွင့်အရေး မပေးခဲ့ဘဲ သူ့လက်ကို အလျင်အမြန် ဆွဲယူကာ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

"နှုတ်ဆက်ပါတယ်"

【ငါ မစ္စတာလင်းကို ယုံကြည်ပေးသင့်တယ် 】

ထိုစကားလုံးများကို ကြားသောအခါ လင်းဟန် တစ်ခဏမျှ ကြက်သေသေသွားပြီး သူ့လက်ကို အရင်ဆုံး မဆွဲယူလိုက်ပေ။

ထိုစဥ် နောက်ထပ် စကားတစ်ခွန်းကို ထပ်ကြားလိုက်ရပြန်သည်။

【ဒါဆို မစ္စတာလင်းက သူနဲ့ စကားမပြောခဲ့ဘူးပေါ့】

"သူ"ဟူသည်မှာ သိသိသာသာပင် ဝမ်ထျန်းယောင်အား ရည်ညွှန်းခြင်း ဖြစ်၏။

****

ဒုတိယအဆင့် ရွေးချယ်မှုက တရားဝင် ပြီးဆုံးသွားလေပြီ။

ရက်စက်လှသော ထုတ်ပယ်မှုတစ်ကျော့ ပြီးနောက် လက်ရှိတွင် ကျန်ရစ်ခဲ့ကြသူများမှာ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ သန်မာမှု၌ ထူးခြား ပြောက်မြောက်လှသည့် အကောင်းတကာ့အကောင်းဆုံး လက်ရွေးစင်များပင်။

ချီကျားမူဟု အမည်ရသော အယ်ဖာမှာ လက်ရှိတွင်လည်း ထိပ်ဆုံး၌ ရှိနေပြီး သူနှင့် ဒုတိယနေရာအကြား ကြီးမားသော ကွာဟချက် ရှိနေသည်။

တတိယအဆင့်မှာ လက်တွေ့မက်ခါမောင်းနှင်မှု စစ်ဆေးခြင်း ဖြစ်ပြီး မက်ခါအသုတ်လိုက်ကိုဒုတိယအကျော့ ရွေးချယ်မှု၌ အောင်မြင်ခဲ့ကြသူများထံ ပေးအပ်ကာ စစ်ဆေးမှုအသစ်ကို လုပ်ဆောင်ပေမည်။

ပထမပိုင်း ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ စစ်ဆေးမှု ဒုတိယပိုင်း ပုံရိပ်ယောင် အလုံပိတ်ခန်းများ၌ စိတ်စွမ်းအား စစ်ဆေးမှုများနှင့် မတူလေဘဲ တတိယအဆင့်၏ လေ့ကျင့်မှုများအားလုံးက အစစ်အမှန်ပင် ဖြစ်ကာ အန္တာရယ်များပြီး အင်အားကုန်ခမ်းလွယ်သည်။

လင်းဟန်ကလည်း ဤအဆင့်အတွင်း အလုပ်အများဆုံး ဖြစ်သည်။ မကြာခဏဆိုသလို ပစ္စည်းကိရိယာများ ဖြုတ်လိုက်တပ်လိုက်ဖြင့် ပြုပြင်ပေးမှုများ လိုအပ်သည်။ တစ်ခါတရံ မက်ခါ၏ ထွက်ရှိမှုအသုတ်ပေါ် မူတည်ကာ မောင်းနှင်သူ၏ စိတ်စွမ်းအားကို အခြေခံ၍ ဒေတာအသစ်များကို ယာယီထည့်သွင်းပေးရကာ တွက်ချက်စစ်ဆေးမှုများပြီးနောက် မောင်းနှင်သူထံ ပြန်အပ်ပေးရသည်။

ထို့ကြောင့် ထိုနေ့ လေ့ကျင့်ကွင်းတွင် လင်းဟန်က ဤတစ်သုတ်၏ ဒဏ္ဍာရီလာ အတော်ဆုံးအယ်ဖာဖြစ်သည့် ချီကျားမူကို တွေ့လိုက်ရသည်။

သူ၏ စိတ်စွမ်းအင်က SSဖြစ်၍ အလွန် မြင့်မားနေပြီးသား ဖြစ်လေရာ သူ့ထံသို့ ချထားပေးသည့် မက်ခါကလည်း ယခင်အသုတ်မှ ဖြစ်၍ လင်းဟန်က ၎င်းကို အဆင့်မြှင့်တင်ရန် ချီကျားမူ၏ စိတ်စွမ်းအင် နမူနာကို အသုံးပြုချင်မိနေသည်။

“ဟယ်လို မစ္စတာလင်း"

ချီကျားမူက အလွန် ငယ်ရွယ်ပုံရသည်။ ထိုသူက ဤလေ့ကျင့်မှုအတွင်း အလွန် ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်း ရှိသည့် အမူအရာရှိသော်လည်း လူအများနှင့် စကားပြောသည့်အခါတွင် မထိတွေ့နိုင်သော ဆယ်ကျော်သက် လေထုတစ်ခု ရှိနေသေးသည်။ ထိုသူက ယဥ်ကျေးစွာဖြင့် လင်းဟန်ထံ စိတ်စွမ်းအား နမူနာကို ကမ်းပေးလာသည်၊

"မစ္စတာလင်းကို အပ်ထားလိုက်တော့မယ်"

လင်းဟန် သူ့ကို ခေါင်းငြိမ့်ပြ၍ ပြောလိုက်သည်။

"ရပါတယ်" ထို့နောက် စတင်အလုပ်လုပ်လေတော့သည်။

တပ်သားသစ်များမှာ လင်းဟန်အား အထင်တသေးကြည့်မိသည့်အတွက် အပြစ်မှတ်တမ်း ဝင်ဖူးခဲ့ကြလေရာ ဤတစ်ကြိမ်၌ မည်သူကမှ သူ့အား မကြည့်ရဲကြတော့။ သူတို့အားလုံးက အကြည့်ပင်မစောင်းကြဘဲ စတင် လေ့ကျင့်ကြတော့လေသည်။

ဟယ့်ယွင်ထင်မှာ လေ့ကျင့်ကွင်းထဲသို့ ဝင်လာနေရင်း ထိုမြင်ကွင်းကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ ကျေနပ်သွားလေသည်။

၎င်းက အစစ်အမှန် လေ့ကျင့်မှုဖြစ်ပြီး ပထမဆုံးရက်လည်း ဖြစ်ရာ ကွပ်ကဲသူတစ်ယောက်အနေဖြင့် ညွှန်ကြားရေးအခန်းထဲတွင် မနေတော့ဘဲ လုအန်းဟယ်နှင့်အတူ တတိယအဆင့်သို့ ဝင်ရောက်လာသည့် ထူးချွန်မောင်းနှင်သူများကို စစ်ဆေးနေသည်။

ဟယ့်ယွင်ထင်က စိတ်ထဲတွင် နာမည်စာရင်း ရှိထားပြီးသား ဖြစ်၍ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် လှည့်ပတ်ကြည့်ရှုနေကာ မည်သည့် ထူးခြားမှုများကိုမှ သတိမပြုမိပေ။

လေ့ကျင့်ကွင်းက ဤတတိယအဆင့်တွင် သတိပြုရမည့် အချက်များကို စတင်ကြေညာလေတော့သည်။

လင်းဟန်က ခပ်သွက်သွက် လှုပ်ရှားလိုက်သည်။ စနစ်၏ လုပ်ဆောင်မှုများ ပြီးသွားပြီးနောက် မက်ခါထဲမှ ထွက်လာခဲ့သောအခါ ဟယ့်ယွင်ထင်က သူ့ရှေ့တည့်တည့်တွင် ရပ်နေသည်။

သူ့ကို မတွေ့ရသည်မှာ နှစ်ရက်ကြာခဲ့ပြီဖြစ်၍ လင်းဟန်က ဟယ့်ယွင်ထင်အား တရိုတသေ နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီး ဆက်မနှောက်ယှက်တော့ဘဲ အလုပ်ကိုသာ ပြန်လာခဲ့သည်။

စစ်ဆေးမှု တတိယအဆင့်က အတော်လေး ရှုပ်ထွေးလှပြီး လင်းဟန်၏ အခန်းကလည်း လက်ရှိ လေ့ကျင့်ကွင်းမှ အတော်လေး ဝေးလံနေသည်။ အရေးပေါ် ခေါ်ဆိုမှုရှိလာလျှင် အဆင်ပြေစေရန်အတွက် သူက ပြန်မသွားတော့ဘဲ လေ့ကျင့်ကွင်းအတွင်းမှ ဗျူဟာခန်းမှာသာ နေခဲ့ပြီး မက်ခါများချွတ်ယွင်းမှု တစ်ခုခု ဖြစ်လာမည်ကို စောင့်ကြည့်နေခဲ့သည်။

လင်းဟန်မှာ ယနေ့တွင် ဟယ့်ယွင်ထင်နှင့် စကားပြောရန်ကိုပင် အလုပ်များလွန်းနေပြီး လေ့ကျင့်ကွင်းနှင့် ဗျူဟာခန်းအကြား လူးလားခေါက်သွားနေရသည်။ အခြေတစ်ခုခု ဖြစ်လျှင် စစ်ဆေးရန် အောက်သို့ ဆင်းသွားကာ ဖြေရှင်းပြီးသွားလျှင် ပြန်လာသည်။

လေ့ကျင့်မှုများအားလုံး ပြီးသွားမှသာ လင်းဟန် ဗျူဟာခန်းထဲသို့ ပြန်လာပြီး ယနေ့ အလုပ်၏ မှတ်တမ်းများကို မှတ်တမ်းတင်ကာ ပြန်အနားယူရန် ပြင်လိုက်သည်။ တံခါးကို တွန်းဖွင့်လိုက်သောအခါ ပြန်သွားပြီးသား ဖြစ်ရမည့် ဟယ့်ယွင်ထင်က လက်ထဲတွင် အာဟာရထုပ်တစ်ခု ကိုင်၍ ထိုင်ခုံတစ်လုံးထက်တွင် ထိုင်နေ၏။

လင်းဟန် ထွက်လာသည်ကို မြင်သောအခါ သူက များများစားစား မပြောဘဲ လက်ထဲမှ အရာကို ကမ်းပေးလိုက်သည်။

"ကျေးဇူးပါ" အာဟာရထုပ်ကို ဖောက်ပြီးသား ဖြစ်၍ လင်းဟန်က စိတ်အနှောက်အယှက် ဖြစ်စရာ မလိုတော့ဘဲ ဟယ့်ယွင်ထင်အား ကျေးဇူးတင်လိုက်သည်။

ဟယ့်ယွင်ထင်၏ အမူအရာက မပြောင်းမလဲပင်။

ထိုနေ့ပြီးနောက် ဝမ်ထျန်းယောင်က ထပ်မလာတော့ဘဲ နှစ်ယောက်သားကလည်း အပြန်အလှန် နားလည်မှုဖြင့် ထိုနေ့က ကိစ္စကို ထပ်မပြောကြတော့ပေ။

လင်းဟန်က အဆင်ပြေသည်။ သူက ဤရက်များအတွင်း ထိုကိစ္စအား စိတ်ပူရန် အလွန် အလုပ်ရှုပ်နေပြီး ထို့အပြင် တစ်ဖက်လူ၏ "ယုံကြည်ပေးသင့်တယ်"ဟူသော စကားလုံးများကိုလည်း ကြားထားခဲ့ဖူးသေးသည်။

ယင်းက လုံလောက်ပေသည်။

သို့သော်လည်း ဟယ့်ယွင်ထင်ကမူ မတူပါပေ။

သူက ဤနှစ်ရက်အတွင်း ထူးဆန်းလှသည့် ရှုပ်ထွေးမှုအတွင်း ရောက်နေသည်။ သူ လင်းဟန်ကိုယုံကြည်ကြောင်း သာမန်ကာလျှံကာ ပြော၍ မရသော်လည်း ထိုနေ့က သူ့ကိုယ်သူ မပြောလိုက်မိသည့်အတွက် သူတို့နှစ်ယောက်အကြား တိတ်ဆိတ်နေမှုကို ဖြိုခွင်းရန် နည်းလမ်းရှာမရနိုင်ခဲ့ပေ။

လင်းဟန်က အာဟာရထုပ်များကို လက်စသတ်လိုက်ပြီး သူ့အခန်းသို့ ပြန်သွားရန် ပြင်သည်။

"ဗိုလ်ချုပ်... ကျွန်တော် အရင် သွားနှင့်တော့မယ်" သူက ဟယ့်ယွင်ထင်အား ပြောလိုက်ပြီးနောက် ဤခဏလေးတွင် တစ်ဖက်လူ တွေးနေမည့်အရာကို သိချင်နေခဲ့မိသည်။

နှစ်ယောက်အကြား လေထုက အတော်လေး ထူးခြားနေသည်။

လင်းဟန်က စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောသော ဟယ့်ယွင်ထင်အား ကြည့်ကာ ထိုသူက ဤနှစ်ရက်အတွင်း အထူးတဆန်း ပြုမူနေကြောင်း ခံစားလိုက်ရသည်။

အဆုံးတွင် သူ့စိတ်ကို မဖတ်ရဘဲနှင့် မည်သည်ကိုမှ မပြောနိုင်သော်ငြား သူ၏ အလိုလိုသိစိတ်က ဟယ့်ယွင်ထင် တစ်ခုခု ဖြစ်နေကြောင်း ပြောပြနေသည်။

သူ့အား စကားပြောချင်နေသည်ဟု ထင်ရသော်လည်း အဆုံးတွင် သူ၏ ကိုးယို့ကားယားနိုင်သော ပါးစပ်ကြောင့် ရပ်လိုက်ရသည်။ သူက မူလတွင် တစ်ဖက်လူ၏ စိတ်တွင်းစကားများကို နားထောင်ရန် တွန့်ဆုတ်နေခြင်းကြောင့် လက်အိတ်များကို အမြဲတမ်း ဝတ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။

သို့သော်လည်း ဟယ့်ယွင်ထင်ကမူ ကွဲပြားသည်။ လင်းဟန်မှာ အချိန်တိုင်းတွင် တစ်ဖက်လူ တွေးနေသည့်ကိစ္စများအား နားမလည်နိုင်သည့်တိုင် မသက်မသာ ဖြစ်ခြင်းမျိုး မခံစားရ။

လင်းဟန်၏ အတွေးများ ချာချာလည်နေလေ၏။

"ဗိုလ်ချုပ်" လင်းဟန်က ဟယ့်ယွင်ထင်အား တွန့်ဆုတ်စွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

"ဒီနေ့ရော လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ချင်လား"

စိတ်ကူး၍ မကြည့်နိုင်သော အခြေအနေတစ်ခုတွင် တစ်နေ့လုံး အေးစက်နေသောသတ္တုနှင့်သာ ရှုပ်ထွေးသော လုပ်ငန်းစဥ်များကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းခဲ့ရသည့် မက်ခါပညာရှင်တစ်ယောက်နှင့် ဘယ်သော အခါမှ မပြုံးခဲ့ဖူးလေဘဲ စကားပြောလိုစိတ်မရှိသည့် အင်ပါယာဗိုလ်ချုပ်တို့က လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ချင်လားဟု မျက်နှာချင်းဆိုင် မေးမြန်းနေကြသည်။

ဤမြင်ကွင်းက ထူးခြားနေသော်လည်း သဟဇာတ ဖြစ်နေသေးသည်။

ဟယ့်ယွင်ထင်က တိုက်ရိုက် ဝန်ခံလိုက်ရန် တွန့်ဆုတ်နေပြီး တင်းမာနေသော မျက်နှာထက်တွင် သူ့အတွေးများက ထင်ဟပ်မနေပေ။ သို့သော်လည်း တိုက်ရိုက်လည်း မငြင်းဆန်လိုက်ဘဲ လင်းဟန်ကိုသာ စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။

ရုတ်တရက်ပင် လင်းဟန်တစ်ယောက် ထူးဆန်းသော ခံစားချက်တစ်ခု ရရှိလာသည်။ သူက ထိုသူအား ချော့မြူနေရသည့်အလားပင်...

"ချော့မြူ"ဟူသော စကားလုံး ကိုယ်၌က အတော်လေး ပုံမှန် မဟုတ်ဘဲ ဤအခြေအနေမျိုးတွင် ထွက်ပေါ်လာလေသည်။

သို့သော်လည်း ဟယ့်ယွင်ထင်၏ အမူအရာကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ ထိုသို့ မတွေးမိဘဲ မနေနိုင်တော့ပေ။

သူ ခံစားနေရသည့်အရာကို ရှင်းမပြနိုင်သဖြင့် လင်းဟန် ဟယ့်ယွင်ထင်၏ အနားသို့ တိုးလာကာ ယခင်တစ်ခေါက် နှုတ်ဆက်စကား ဆိုစဥ်က လုပ်ခဲ့သည့်အတိုင်း ခုံပေါ်တွင် ထိုင်နေသူထံ လက်ကို ဆန့်ထုတ်ပေးလိုက်သည်။

"ဗိုလ်ချုပ်" သူက အပြုံးလေးတစ်ခုဖြင့် ဆိုလိုက်သည်။ သူ့ အသံက နူးညံ့သွက်လက်နေကာ ရှင်းမပြနိုင်အောင်ပင် ဟယ့်ယွင်ထင်အား အမြဲတစေ သာယာကြည်နူးဖွယ်ကောင်းစေသော သူ့အိမ်ရှိ အပြည့်အဝ မဖူးပွင့်သေးသော ကျူးလစ်ပန်းလေးကို အမှတ်ရမိသွားစေသည်။

“ခင်ဗျားလက်ကို ပေး"

ဟယ့်ယွင်ထင်၏ အမူအယာက အတန်ငယ် လှုပ်ခတ်သွားလေ၏။ သူက အေးစက်ကာ ချဥ်းကပ်၍ မရနိုင်ပုံ ပေါ်နေသေးသော်လည်း လင်းဟန်၏ စကားကိုမူ ပြောသည့်အတိုင်း နာခံနေဆဲပင်။

ထိုသူ၏ လက်က ကြီးမားနွေးထွေးနေပြီး နှစ်ပေါင်းများစွာ လေ့ကျင့်ရေး ဆင်းခဲ့မှုကြောင့် အသားမာများ ထူထဲနေသော်လည်း အခြားသူများနှင့် ကွဲပြားစွာပင် ယုံကြည်စိတ်ချရသော ထိတွေ့မှုတစ်ခု ရရှိနေသည်။

လူငယ်က ခပ်ဖွဖွ ပြုံးလိုက်သော်လည်း မျက်ခုံးတန်းတို့မှာ သိမ်မွေ့နေကာ ဟယ့်ယွင်ထင်၏ လက်ဖဝါးပေါ် ကျရောက်လာသော လက်ချောင်းသွယ်လေးများက ရှည်လျားပြီး စွန်းလက်နေပေသည်။

ထိုအခိုက် လင်းဟန်ကို ရုတ်တရက် လှုံ့ဆော်မှုတစ်ခု ထိခတ်လာခဲ့သည်။

လင်းဟန်၏ လက်ချောင်းထိပ်လေးများက ခပ်ဖျော့ဖျော့ အေးစက်နေကာ ဟယ့်ယွင်ထင်၏ လက်ဖဝါးအား ထိလိုက်မိသည့် အခိုက်အတန့်လေးတွင် သူပြောလိုက်သည်။

"ကျွန်တော်သာ စိတ်ဖတ်တတ်တယ်လို့ ပြောမယ်ဆိုရင်... ဗိုလ်ချုပ် တွေးသမျှအားလုံး သိနေတယ်ဆိုရင်... ယုံမလား"

👾

Prev Next