MM Story Teller

Chapter 33

Viewers 3k

👾Chapter 33

【သူ့လက်ကို ဖဲပြားနဲ့ ချည်ပြီး မျက်လုံးကို စည်းပေးထားချင်တယ်】

လင်းဟန်က သူ၏ လက်ငါးချောင်းကို ခပ်ဖွဖွ ထွေးဆုပ်ထားသည့် လက်တစ်ဖက်က ချက်ချင်း တင်းကျပ်သွားသည်ကို ခံစားလိုက်ရသည်။

စိတ်လိုက်မာန်ပါဖြင့် သွေးပူနေစဥ် ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါသော်လည်း ဟယ့်ယွင်ထင် ယုံသည်ဖြစ်စေ မယုံသည်ဖြစ်စေ ထိုသူကို အမှန်တရားအား ပြောပြချင်နေခြင်းသာ ဖြစ်သည်။

ယနေ့တွင် တတိယအဆင့် ရွေးချယ်မှု စတင်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ဟယ့်ယွင်ထင်ကလည်း ပြိုင်ကွင်းသို့ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ဆင်းလာကာ ကြီးကြပ်ပေးသဖြင့် သူ ဝတ်လေ့ရှိသလို သာမာန်ကာလျှံကာ ဝတ်ဆင်မထားဘဲ တခမ်းတနားဖြင့် ဝတ်စုံပြည့် ဝတ်ဆင်ထားသည်။

ဟယ့်ယွင်ထင်က ပုခုံးထက်ရှိ ရွှေချည်ပန်းဖွား ပုခုံးထောက်၏အောက်နှင့် အဝတ်အစားများ၏ ကြယ်သီးများအကြားတွင် ရွှေရောင် ဖဲပြားတစ်ခု ဆင်ယင်ထားပြီး အပြာရောင်ဖျော့ဖျော့ စစ်တပ်ဝတ်စုံကို တွယ်ချိတ်ထားကာ အရိပ်ဖျော့ဖျော့ ထင်စေသည်။ အမူအရာက မပြောင်းလဲသော်ငြား လင်းဟန်၏ လက်ကို ကိုင်ထားဆဲ ဖြစ်သော လက်က မသိစိတ်အရ တုန်ယင်သွားသည်။ ထိုအခိုက်တွင် တည်ငြိမ်နေခြင်း မရှိသော လက်ပိုင်ရှင်၏ ခံစားချက်များကို ဖော်ထုတ်ပြသလာသည်။

လင်းဟန်က တစ်ဖက်လူ၏ တုန်ယင်ချင်နေသော လက်ချောင်းထိပ်လေးများကို ခံစားမိနေပြီး သူ့နားထဲ၌ နှလုံးခုန်သံကို ကြားလိုက်မိမှသာ ဟယ့်ယွင်ထင်မှာ စိတ်လှုပ်ရှားနေပုံရကြောင်း နောက်ကျမှ နားလည်ခဲ့ရသည်။

【စိတ်ဖတ်တာက ဘာကြီးလဲ】

【မစ္စတာလင်းက ငါအခု တွေးနေတာတွေက သိသွားမှာလား】

【ဘာလုပ်ရ...】

【ငါ ဘာလုပ်ရမလဲ】

【မစ္စတာလင်းက ငါတွေးနေတာတွေကို ဘယ်လို သိမှာလဲ】

【ဒါပေမယ့် မစ္စတာလင်းက သူ့ကို ယုံကြည်ပေးဖို့ ပြောထားတယ်လေ】

လင်းဟန်မှာ အမြဲတစေ တိတ်ဆိတ်နေတတ်သော ဟယ့်ယွင်ထင်တစ်ယောက် ယခုတွင် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ တက်ကြွနေမည်ဟု ထင်မထားခဲ့ပါပေ။

“…”

【ဒါဆို သူငါ့ကို စိတ်ဆိုးနေမှာလား】

【အရင်က ငါ စည်းကျော်တာတွေ တွေးမိခဲ့သေးလား... သူ အခုထိ မှတ်မိနေဦးမှာလား】

【မစ္စတာလင်း တကယ်ဒေါသထွက်သွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ】

【လုအန်းဟယ်မှာ သရေစာတွေ ရှိသေးလားလို့ မေးကြည့်ရမယ်】

ထိုအခိုက် ဟယ့်ယွင်ထင်၏ အတွေးစကားများက လင်းဟန်၏ နားစည်အတွင်း အဆက်မပြတ် သွန်ကျလာပြီး ထိုသူနှင့် လုံးလုံးလျားလျား မသက်ဆိုင်သည့် စိုးရိမ်ပူပန်မှုများ သတိထားမှုများအားလုံး ဖော်ပြလာနေသည်။

လင်းဟန် တွေးလိုက်မိသေးသည်။ ဟယ့်ယွင်ထင်က သူ အရင်က တွေးခဲ့တာတွေကို မှတ်ရော မှတ်မိရဲ့လား...

သူ့နှလုံးသားကို ငှက်မွှေးလေးဖြင့် ခပ်ဖွဖွ တို့နေသည့်အလား ခံစားနေရသည်။ ၎င်းက မသက်မသာ မဖြစ်သော်လည်း ယားကျိကျိလေး ဖြစ်နေရသည်နှင့် တူသည်။ သူကြားရသမျှကို ဟယ့်ယွင်ထင်အား ပြောပြချင်နေမိပြီး ယုံကြည်ချက်အား ရယူလို၍ မဟုတ်ဘဲ လျှို့ဝှက်ချက်တစ်ခုအား ထိုသူနှင့် မျှဝေလိုခြင်းသာ...

"ကျွန်တော်..."

သူက တမင်တကာ စကားဟလိုက်ပြီး သူကြားခဲ့ရသမျှကို ပြောပြချင်နေခဲ့သည်။ လင်းဟန် မျက်တောင်လေးများ တဖျတ်ဖျတ်ခတ်ကာ သူ့အား မော့ကြည့်လိုက်သည်။

ဟယ့်ယွင်ထင်၏ နှလုံးသားက ငြိမ်းချမ်းမနေပေ။ လင်းဟန်ကိုယ်တိုင်ကလည်း သေချာပေါက် ပိုကောင်းမနေပေ။

လင်းဟန်က ဟယ့်ယွင်ထင်၏ မျက်လုံးများကို မော့ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် နှုတ်ခမ်းလေးများကို အနည်းငယ် လှုပ်ရှားလိုက်သည်။

"ကျွန်တော် စိတ်မဆိုးပါဘူး"

ကျွန်တော် ဒါကို ပြောပြချင်နေတာ...

လင်းဟန်က ဟယ့်ယွင်ထင် သူ့စကားများကို ကြားလိုက်လျှင် နားလည်လိမ့်မည်ဟု ထင်ထားခဲ့သော်လည်း သူက အာရုံစိုက်မနေသည်ကြောင့်လား အလွန် စိတ်လှုပ်ရှားနေ၍ သူ၏ ကိုယ်ပိုင်မှန်းဆချက်များအတွင်း နစ်မြောနေသည်ကြောင့်လား မသိရသော်လည်း ပြန်မဖြေလာဘဲ လင်းဟန်ကိုသာ စိုက်ကြည့်နေလေသည်။

ဟယ့်ယွင်ထင်၏ မျက်လုံးထဲတွင် အဖြူရောင် ယူနီဖောင်း ဝတ်ထားသည့် သူ့ရှေ့မှ လူငယ်လေးက ရွှန်းစိုစို မျက်လုံးနက်လေးများဖြင့် သူ့အား ဦးတည်လျက် ကြည့်နေသည်။ အခြားသော ခံစားချက်များ မရှိသည့်တိုင် သူ၏ မှုန်မှိုင်းနေသော ဘဝထဲ၌ တောက်ပသော အလင်းရောင်လေး ဖြစ်နေဆဲပင်။

ဟယ့်ယွင်ထင်သည်လည်း သံသယများ ရှိနေသည်။

သူတို့ ယခင်က မတွေ့ဖူးကြသော်လည်း ထိုသူ့အား စိတ်မဝင်စားဘဲ မနေနိုင်ပေ။ သူက ဂလက်ဆီတွင် မရေတွက်နိုင်အောင် ရစ်ဝဲနေခဲ့ဖူးသော်လည်း ထိုကဲ့သို့ သန့်စင်တောက်ပနေသည့် ကြယ်ပွင့်လေးအား မမြင်တွေ့ခဲ့ဖူးပါပေ။

ဟယ့်ယွင်ထင်က ယင်းကို သဘောပေါက်နားလည် မိသွားသည်နှင့် ယခင်က ရှိနေခဲ့သည့် စိတ်လှုပ်ရှားမှုများ ကွယ်ပျောက်သွားပြီး ပို၍တဲ့တိုးဆန်သော လေသံအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားလေသည်။

【မစ္စတာလင်းရဲ့ မျက်လုံးတွေက အရမ်း လှတာပဲ】

လင်းဟန်က ဟယ့်ယွင်ထင်၏ အတွေးထဲမှ အသံအနေအထားက ရုတ်တရက် ပြောင်းလဲသွားမည်ဟု မမျှော်လင့်ထားသဖြင့် လည်နင်သွားပြီး စီထားသော စကားလုံးများပင် ရုတ်တရက် ပြောရခက်သွားသည်။

ဟယ့်ယွင်ထင်၏ နှုတ်ခမ်းများ လှုပ်ရှားသွားပြီးနောက် လင်းဟန်ကို တိုက်ရိုက် ပြောလိုက်သည်။

“——ဒါဆိုရင် မစ္စတာလင်း ပြောပြပေးနိုင်မလား... အခု ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ ဘာတွေ ရှိနေတာလဲ"

သူ့အသံက အတွေးထဲမှ အသံထက် ပို၍ အေးစက်နေပြီး မသက်မသာ ဖြစ်နေခြင်းမျိုးလည်း မရှိပေ။ ယင်းမှာ သူ့အား လုံးဝ မယုံကြည်နိုင်သည့်အလား တည်ငြိမ်၍ ဂရုမစိုက်ဟန်ဖြင့် မေးခွန်းထုတ်နေခြင်းသာ။

【ငါ တွေးနေတာကို ကြားမယ်လို့ မထင်ပါဘူး】

【ဒါပေမယ့် မစ္စတာလင်းက ဘာလို့ ရှက်သွေးဖြာနေရတာလဲ】

【တကယ်ကြီး စိတ်ဖတ်နိုင်လို့များလား】

အကြပ်ရိုက်သွားသော လင်းဟန်မှာ မျက်လွှာများ ချထားမိလေသည်။

"ကျွန်တော်"

"မစ္စတာလင်း"

ဟယ့်ယွင်ထင်က သူ့အား လော့ဆော်နေသည့်အလား ထပ်ခေါ်လာပြီး သူ့ကိုယ်ပိုင်အတွေးများကိုလည်း အတည်ပြုနေကာ သူတွေးနေသော အရာများကိုလည်း လင်းဟန် သိသွားမှာကိုစိုးနေသေးသည်။

လင်းဟန် မည်သည့်စကားမှ မပြောပေ။ ဟယ့်ယွင်ထင်၏ အတွေးများက သူ၏ စကားလုံးများထက် ပွင့်လင်းကာ ချစ်စိတ်ပြင်းပြသည်။ သူ ရှက်သွေးဖြာလျှင် မည်သည့်ပုံ ဖြစ်နေမှန်း မသိပါသော်လည်း ဟယ့်ယွင်ထင်ကိုမူ ထိုကဲ့သို့သော ပုံစံအား မမြင်တွေ့စေချင်သဖြင့် အကြည့်လွှဲကာ လက်ပြန်ဆုတ်ရန် ကြိုးပမ်းလိုက်သည်။

သို့သော်ငြား တမင်တကာ လုပ်နေခြင်း ဟုတ်မဟုတ် မသိရသော်လည်း ဟယ့်ယွင်ထင်က သူ့လက်အား ပြန်ယူခွင့်မပြုပေ။

သူ လွတ်မြောက်ရန် ကြိုးစားနေသည်ကို တွေ့သောအခါ လက်ကို ပို၍ တင်းတင်းဆုပ်လာခဲ့ပြီး လက်ဆစ်မာမာများက လင်းဟန်၏ လက်ချောင်းများကို အားဖြင့် ညှစ်ထားကာ ထွက်သွားခွင့် မပြုပေ။

"လင်းဟန်"

ဤတစ်ကြိမ်တွင်တော့ ဟယ့်ယွင်ထင်က သူ့အား မစ္စတာတပ်၍ မခေါ်ဘဲ နာမည်ကိုပင် ခေါ်လာခဲ့သည်။

"ဘာလို့ ကိုယ့်ကို မကြည့်တာလဲ"

အလိမ်အညာများအား သရုပ်ဆောင်အရည်အချင်းဖြင့် အားဖြည့်နိုင်သော်လည်း မည်သူကမှ အတွင်းစိတ်ထဲမှ အတွေးများကို မရပ်တန့်နိုင်ပေ။

ဟယ့်ယွင်ထင် ကိုယ်၌က သူ့အတွေးများကို မထိန်းထားနိုင်လေရာ လင်းဟန်ထံ၌ စိတ်ဖတ်စွမ်းရည် ရှိနေနိုင်သည်ဟု သိနေသည့်တိုင် ထိုသူ၏ မျက်လုံးများအား မကြည့်မိဘဲ မနေနိုင်ပါပေ။

【ကြည့်ရတာ မစ္စတာလင်းက တကယ်ကြီး ကြားသွားတာ ဖြစ်မယ်】

【မစ္စတာလင်း ရှက်သွားတဲ့ပုံလေးက ချစ်စရာ ကောင်းလိုက်တာ】

【သူ့မျက်လုံးလေးတွေက အရမ်း လှတာပဲ】

လင်းဟန်၏ နားအတွင်းတွင်မူ ဟယ့်ယွင်ထင်၏ အသံတိုးတိုးဖြင့် ပြည့်နေပြီး နားစည်အား တစ်ခုပြီးတစ်ခု လာရောက် ထိခတ်နေသည်။

【သူ့လက်တွေကို ဖဲကြိုးနဲ့ချည်ပြီး မျက်လုံးတွေကို စည်းထားချင်တယ်】

【ဒီလိုဆို ဘယ်သူမှ တွေ့နိုင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး】

လင်းလန် ပထမဆုံးအကြိမ် တစ်ဖက်လူ၏ အတွေးများကို နားထောင်ခဲ့ရစဥ်က ယခုထက်ပင် လွန်လွန်းသေးပြီး အဆုံးတွင်မူ ဒေါသမထွက်မိခဲ့ပေ။

သို့သော်လည်း ယခုတွင်မူ ဟယ့်ယွင်ထင်၏ စကားလုံးအချို့ကြောင့် သူ့စိတ်သည်ပင် ပြိုလဲလုနီးနီး ဖြစ်လာကာ ထိုသူ၏ အတွေးများက ပြီးဆုံးလုနီးသည့်တိုင် ပိုပို၍ ပြောစရာ စကားမဲ့လာသည်။

ဟယ့်ယွင်ထင်၏ အတွေးများက ပြီးဆုံးသွားလေပြီး သူ့ကိုယ်သူ လှည့်စားနေရင်းဖြင့် ယခင်က ဆိုခဲ့ဖူးသည့် မေးခွန်းကို မေးလာကာ လင်းဟန်အား စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်၊

"မစ္စတာလင်းက ကျွန်တော် ဘာတွေးနေလဲဆိုတာ သိသလား"

ဒါပေါ့... သူအားလုံး ကြားလိုက်ရတယ်လေ...

သို့သော်လည်း လင်းဟန် ပါးစပ်ဟလိုက်သောအခါ ဟယ့်ယွင်ထင် တွေးခဲ့သော အရာများကို ထုတ်မပြောနိုင်ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။

မူလက ဟယ့်ယွင်ထင်အား "ချော့မြူ"လိုခြင်း ဖြစ်သော်လည်း ထိုအစား သူသည်သာ ဆောက်တည်ရာမရ စိတ်ရှုပ်ထွေးမှု အခြေအနေတွင်သာ အဆုံးသတ်သွားရသည်။

လင်းဟန် မျက်လုံးလေးများကို ပင့်ကြည့်လိုက်ရာ ဟယ့်ယွင်ထင်၏ စစ်တပ်ယူနီဖောင်းထက်မှ ဖဲကြိုးကို တွေ့လိုက်ရသည်။

အေးစက်နေသော သတ္တုအရောင်အဆင်းက အင်ပါယာအတွက် ကျေးဇူးသိတတ်မှုများအား ဆက်သွယ်ပေးပြီး သူ၏ ဂုဏ်ပုဒ်ပင် ဖြစ်လေသည်။ သို့သော်လည်း ယခုလေးတင်ပင် ဟယ့်ယွင်ထင်၏ စကားများက ဖဲကြိုးအား အခြားသော ရည်ရွယ်ချက်တစ်ခုဖြင့် အသုံးပြုချင်နေသည်။

လင်းဟန်၏ မျက်နှာက ပိုပို၍ ရဲတွက်လာပြီး အဆုံးတွင် ကြုံရာကျပန်း ဆင်ခြေတစ်ခုကို ပြောလိုက်သည်။

"ဗိုလ်ချုပ်က တကယ်တော့ မနက်ဖြန် လေ့ကျင့်ရေးအကြောင်းကို တွေးနေမယ်လို့ ကျွန်တော် ခန့်မှန်းမိတယ်"

ထို့နောက် သူ့အား ဆုပ်ကိုင်ထားသော လက်ချောင်းများ အနည်းငယ် ပြေလျော့သွားလေသည်။

【ကံကောင်းလို့... မစ္စတာလင်းက ငါတွေးနေတာကို မသိသွားလို့သာပေါ့】

【မစ္စတာလင်းရဲ့ လက်တွေက ဖြူဖွေးနေတာပဲ...တကယ်လို့သာ…】

ဤတစ်ကြိမ်၌ လင်းဟန်က သည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ ဟယ့်ယွင်ထင်၏ လက်ဖဝါးထဲမှ လက်ကို အားပြင်းပြင်းဖြင့် ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ခြေတစ်လှမ်းဆုတ်ကာ သူ့ကို ဆက်မကြည့်တော့ပေ။

ဟယ့်ယွင်ထင်၏ တိုးဖျဖျ လေသံက ချက်ချင်း ပျောက်ကွယ်သွားလေသည်။

သို့သော်လည်း လင်းဟန်က ဟယ့်ယွင်ထင် ယခုလေးတင် ပြောလိုက်သည့်စကားနှင့် ယှဥ်လျှင် သူ၏ ရင်ထဲ၌ တုန်ခါနေသော အသံက တဖြည်းဖြည်း ကျယ်ပြောလာကာ သူ့နှလုံးသားသည်ပင် တစစ်စစ် ခံစားလာရ၏။

လင်းဟန်က ရှုးဖိနပ်ထိပ်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။

သူက ထိုစကားများကို ထပ်ပြောရန် နည်းလမ်း မရှိသော်လည်း ဟယ့်ယွင်ထင်အား ကူညီချင်နေဆဲပင်။ သို့သော်လည်း ထို့ထက်ပို၍ မကျော်လွှားနိုင်တော့ပေ။

ညနေခင်း စစ်ခရာသံ မြည်လာချိန်မှာပင် လင်းဟန် ပြောလိုက်၏။

"ဒါဆိုရင် ဗိုလ်ချုပ်... ကျွန်တော် သွားလိုက်ပါဦးမယ်"

ကံကောင်းစွာဖြင့် ဤတစ်ကြိမ်၌ ဟယ့်ယွင်ထင်က အချိန်အကြာကြီး တိတ်ဆိတ်မနေတော့ဘဲ အရင်ပြန်ဖြေလာပြီး လင်းဟန် တံခါးသို့ မရောက်ခင်အထိ စောင့်ပြီးမှ အော်ပြောလာသည်။

"မင်း မှန်တယ်" ဟယ့်ယွင်ထင်၏ အသံမှာ ယခင်က အတွေးထဲတွင် ပြောခဲ့သည်မှာ သူ မဟုတ်သည့်အလား အတက်အကျ မရှိပေ။

"ကိုယ်ကလည်း ခုနက လေ့ကျင့်ရေးကိစ္စတွေကို တွေးနေခဲ့တာလေ" လင်းဟန် စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောမိပေ။

“မစ္စတာလင်း... ကိုယ်သိသွားပြီ" ဟယ့်ယွင်ထင် ပြောလိုက်လေသည်။

"မင်း အရင်က ပြောခဲ့တဲ့ကိစ္စပဲ ဖြစ်ဖြစ် ဒီနေ့ ပြောခဲ့တာတွေပဲ ဖြစ်ဖြစ်... ကိုယ် မင်းကို ယုံတယ်"

လင်းဟန်က တံခါးကို တွန်းဖွင့်နေရင်း အေးခဲသွားလေသည်။

"နောက်ပိုင်းမှာ ဘာကိစ္စပဲ ရှိရှိ ကိုယ့်ကို လာပြောလို့ ရတယ်... ကိုယ် မင်းကို ယုံကြည်ပေးမှာ"

လင်းဟန်၏ ပြင်းထန်နေသော ခံစားချက်များက အနည်းငယ် ငြိမ်ကျသွားပြီးနောက် ခေါင်းငြိမ့်ကာဖြင့် ဟယ့်ယွင်ထင်၏ မျက်လုံးပြာများကို ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။

"ဟုတ်ကဲ့... ကျေးဇူးပါ... ဗိုလ်ချုပ်"

*****

လာမည့်ရက်အနည်းငယ်အတွင်း လင်းဟန်အတွက် အတော်လေး အလုပ်များနေသည်။ စစ်ဆေးမှု တတိယအဆင့်ရောက်နေပြီဖြစ်ရာ လင်းဟန်မှာ လေ့ကျင့်ကွင်းများအကြား ပြေးလွှားနေရပြီး ဟယ့်ယွင်ထင်ကမူ ညွှန်ကြားရေးအခန်းမှာသာ နေကာ ပြန်မလာပေ။

ယခင်ကနှင့် ကွဲပြားသွားသည့် တစ်ခုတည်းသော ကွာခြားချက်သည်ကား စစ်သားများက လွန်စွာ အသန့်ကြိုက်ပုံရသော အထူးမက်ခါပညာရှင်လေးမှာ ယခုတလော လက်အိတ်ဖြူများအား ဝတ်မထားတတ်ကြောင်း သတိပြုမိသွားကြခြင်း ဖြစ်သည်။

လင်းဟန်မှာ သူအားနေလျှင် ထိုရက်အကြောင်းကို ရံဖန်ရံခါ တွေးမိနေပြီး တစ်ခါတစ်ရံမှာလည်း ထိုစဥ်က စိတ်လိုက်မာန်ပါ လုပ်ခဲ့မိခြင်းကြောင့်ဖြစ်ပြီး ဟယ့်ယွင်ထင် ပြောခဲ့သမျှကို မှတ်မိနေသည့် သူက ထိုအခြေအနေကပင် အကောင်းဆုံးဖြစ်မည်ဟု တွေးမိနေသည်။

လင်းဟန်သာ သူ၏ စိတ်ခံစားချက်များကို ထိန်းထားနိုင်ခဲ့ပြီး အားလုံး ပြောပြလိုက်လျှင် အဆုံးသတ်မှာ ယခုလောက် ကောင်းလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။

ဒီတိုင်း ထားလိုက်တာပေါ့... လင်းဟန် တွေးမိသည်။ အနည်းဆုံးဖြင့် သူနှင့် ဟယ့်ယွင်ထင်ကြား ယုံကြည်မှုဟု ခေါ်ဆိုရမည့်အရာ ရှိနေပေ၏။

လင်းဟန်မှာ သူ့ထံ၌ ဟယ့်ယွင်ထင်အတွက် မည်သို့သော ခံစားချက် ရှိနေမည်ကို မသိပါသော်လည်း ရံဖန်ရံခါတွင် ဟယ့်ယွင်ထင်အား အမှန်တရားကို ထပ်ပြောပြသင့်သည်ဟု တွေးမိသည်များလည်း ရှိသည်။

ထို့အပြင် ဟယ့်ယွင်ထင်မှာ ဤနှစ်ရက်အတွင်း မည်သည်ကိုမှ စဥ်းစားချိန်မရပေ။ အကြောင်းမှာ ယခင်က လင်းဟန် ဝမ်ထျန်းယောင်အကြောင်း လင်းဟန်ပြောပြခဲ့သည်များမှာ တစ်ခုပြီးတစ်ခု အတည်ပြုလာနိုင်ခဲ့၍ပင်။

"ဘောစ့်" လုအန်းဟယ်က ဆက်သွယ်ရေးစက်မှ လှမ်းပြောလာသည်။

"ကျွန်တော် ဒီနှစ်ရက်အတွင်း တိတ်တဆိတ် လိုက်ကြည့်ရာကနေ အရှင်မင်းသားရဲ့ လတ်တလော ခရီးစဥ်အကြောင်း ရှာတွေ့ထားတယ်... ဆက်သွယ်ရေး လမ်းကြောင်း မရှိပေမယ့် လမ်းစအချို့ ရနေတုန်းပဲ"

"သူက တစ်ရက်နှစ်ရက်လောက် မရှိခင်တုန်းက မစ္စတာလောနဲ့ ဆက်သွယ်ထားသေးတယ်... ကျွန်တော်တို့တွေ ကြယ်ဓါးပြတွေကို သွားပြီး မတိုက်ခင်ကတည်းက သူတို့က အဆက်အသွယ် ရှိထားပြီးသား”

“အရင်က ဘယ်သူမှ သတိမထားမိခဲ့တာက လောချီနဲ့ သွားတွေ့တိုင်း ဖုံးကွယ်ပြီး သွားတာမို့လို့ပဲ... ကောင်စီကို သွားလည်တဲ့ပုံ ဟန်ဆောင်တာမျိုး လုပ်ရင်လုပ် ဒါမှမဟုတ်ရင် ကျန်းလျန်ဘက်ကို တိုက်ရိုက်ဆက်သွယ်တာမျိုးတို့ လုပ်တယ်... ဒါက ကွဲထွက်နေတာမျိုး မရှိတော့ သိပ်ပြီး မသိသာဘူးလေ... သဲလွန်စတွေနဲ့ ယှဥ်ကြည့်မှ ပေါ်လာတာ"

လုအန်းဟယ်က လတ်တလော ရရှိလာသော သဲလွန်စများကို ဟယ့်ယွင်ထင်ထံ တင်ပြလိုက်သည်။

"ဒါပေမယ့် ဂုဏ်ပြုပွဲတွေဖြစ်ဖြစ် ညစာစားပွဲပဲ ဖြစ်ဖြစ် သူက မပါတော့ တကယ် သတိမပြုမိကြဘူး"

"သိပြီ" ဟယ့်ယွင်ထင် ထူးမခြားနားစွာ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

လုအန်းဟယ်က အစီရင်ခံပြီးသွားသော်လည်း အချက်အလက်များ၏ ရင်းမြစ်အကြောင်းကိုမူ သိလိုစိတ်ပြင်းပြနေဆဲ ဖြစ်သည်။

"မစ္စတာလင်းက တကယ်ကြီး ရှာတွေ့သွားခဲ့တာပဲ... သူသာ ဘောစ့်ကို မပြောပြခဲ့ရင် ဝမ်ထျန်းယောင်က လောချီဘက်ကဆိုတာ ယုံနိုင်မှာတောင် မဟုတ်ဘူး... ဒါက အတော်လေး ဆန်းကြယ်တယ်... နောက်ဆုံးတစ်ခေါက် လောချီနှင့် တွေ့တုန်းကတောင် ဇာဂ့်တွေက ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်ပြီးတော့ ကျိုးကြောင်းစဥ်းစားနိုင်မှုမရှိဘူးလို့ စွပ်စွဲခဲ့ပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့တွေ စစ်ပွဲနိုင်ခဲ့ရင်တောင် သူတို့တွေကို သင်ခန်းစာကောင်းကောင်း ပေးရမယ်ဆိုပြီး ပြောခဲ့သေးတယ်လေ... မှတ်မိလား... ဝမ်ထျန်းယောင်လည်း အဲ့ဒီမှာ ရှိခဲ့တယ်... သူတောင် စိတ်လျော့ဖို့ ဖြောင်းဖြနေသေးတာ"

"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မစ္စတာလင်းကို သတင်းပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ရမယ်" လုအန်းဟယ် ပြောလိုက်သည်။

နှစ်ယောက်သားက စကားအချို့ ဖလှယ်ကြပြီးနောက် ဟယ့်ယွင်ထင် ဖုန်းချလိုက်သည်။

သူက လုအန်းဟယ်အား ဤအချက်အလက်ကို လင်းဟန် မည်သို့ သိခဲ့ရသည့်အကြောင်း အသေးစိတ် မပြောပြခဲ့ပေ။

သိုသော်လည်း လုအန်းဟယ်က လင်းဟန်အား အလွန် ယုံကြည်နေပုံရပြီး မေးခွန်းများ ဆက်မေးမလာပေ။ သူ့စကားများအတိုင်း စုံစမ်းစစ်ဆေးပြီးနောက် အမှန်ပင် အမှားအယွင်း မရှိခဲ့ပေ။

ဟယ့်ယွင်ထင်က လက်ထဲမှ စာရွက်စာတမ်းများကို ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ထိုနေ့အကြောင်း ပြန်စဥ်းစားလိုက်သည်။ ယင်းက တစ်စုံတစ်ယောက်အား "ယုံကြည်မှု"ဟူသော စကားလုံးကို သူ ပြောခဲ့ဖူးသည့် ပထမဆုံးအကြိမ်ပါပင်။

သူ၏ အတွေ့အကြံများက လူများအား အလွယ်တကူ မယုံမိစေရန် တားမြစ်ထားခဲ့သော်လည်း လင်းဟန်က စိတ်ဖတ်နိုင်သည်ဟု ပြောလိုက်သောအခါ သာမန်နှင့်မတူသော ခံစားချက်အချို့ကို ခံစားခဲ့ရသည်။

မစ္စတာလင်းဘက်မှ မည်သည့်အတွက်ကြောင့် ထိုအကြောင်းအား ပြောပြလာရသည်ကို မသိရသေးသော်ငြား စိတ်ခံစားမှုများ ဖြတ်ပြေးသွားပြီးနောက် ဟယ့်ယွင်ထင်၏ နှလုံးသားက ထူးဆန်းစွာပင် တည်ငြိမ်သွားပြန်သည်။

ဟယ့်ယွင်ထင်က အင်ပါယာမှ လူများအတွက် တာဝန်ရှိပြီး မပြောင်းလဲနိုင်သည့် ကိုယ်ပိုင် လမ်းကြောင်းတစ်ခုလည်း ရှိသေးသည်။ သို့သော်လည်း တစ်ဖက်လူ၏ လက်ကို ထိလိုက်ရသည့် အခိုက်အတန့်လေးတွင် လင်းဟန်က မည်သည့်နည်းနှင့်မျှ လိမ်ညာမည့်သူ မဟုတ်ဟု ဟယ့်ယွင်ထင် ခံစားလိုက်ရသည်။

"ယုံကြည်မှု"ဟူသော စကားလုံးက စိတ်ထင်ယောင်ထင်မှား ဖြစ်စေတတ်သော်လည်း လင်းဟန်ကိုမူ မယုံဘူးဟု မပြောနိုင်ပေ။

ဟယ့်ယွင်ထင်မှာ လင်းဟန် သူ့အား လိမ်ပြောခဲ့လျှင်ပင် အင်ပါယာအား ဆက်လက် သစ္စာရှိရန် စီစဥ်ထားသည်။ သို့သော်လည်း ထိုကိစ္စ၏ ဖြစ်နိုင်ချေတစ်ခု မရှိနှင့်ခင်မှာပင် အရင်ဆုံး နှလုံးသားနောက်ကိုသာလိုက်ချင်မိသည်။

ထို့ကြောင့် လင်းဟန် သူ့အတွေးများကို မှားယွင်းစွာ ခန့်မှန်းမိခဲ့လျှင်ပင် ဟယ့်ယွင်ထင်ဘက်မှ တစ်ဖက်လူ ထွက်သွားဟန်ပြုသည့် အခိုက်အတန့်လေးတွင် သူ့အား ခေါ်လိုက်မိသည်။

မင်းက ဘယ်လိုစိတ်ဖတ်ရမလဲဆိုတာကို တကယ် မသိတာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်... ဒါပေမဲ့ ကိုယ်ကတော့ မင်းကို ယုံကြည်ဖို့ ရွေးချယ်မိနေတုန်းပဲ...

👾

Prev Next