Chapter 67

💘Chapter 67  

လက်မခံနိုင်ဘူး

ရည်မှန်းချက်ကြီးပြီး ပိုင်းခြားသိမြင်တတ်သည့် လူအုပ်စုကြားတွင်ပင် ပုပ်နေသောပန်းသီးတစ်လုံး အမြဲရှိနေတတ်သည်၊ချန်ဖုန်းအုပ်စု၏ မားကတ်တင်းဌာနသည်လည်း ​ခြွင်းချက်မဟုတ်ပေ။

လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်အချို့ကြားက စကားဝိုင်းသည် ဟဲခယ်ချမ်း၏နားထဲသို့ လျင်မြန်စွာရောက်ရှိသွားခဲ့ပြီး ရလဒ်အနေဖြင့် ဟဲခယ်ချမ်းက အဖိုးတန်ခရမ်းရောင်ရွှံ့စေးလက်ဖက်ရည်အိုးကို ဒေါသတကြီး ​ပေါက်ခွဲပစ်လိုက်သည်။

ဟဲခယ်ချမ်း၏မျက်နှာပေါ်ရှိ ဒေါသကိုမြင်လိုက်ရသောအခါ ထိုလူက သူ့နားမကပ်ရဲတော့သဖြင့် ဆင်ခြေတစ်ခုပေးကာ ထွက်သွားပြီး ဟဲခယ်ချမ်း တစ်ယောက်တည်း သူ့ရုံးခန်းတွင် ဒေါသထွက်လျက်ကျန်နေခဲ့လေသည်။များမကြာမီ သူ၏စီးကရက်ကမီးခိုးများက တစ်ခန်းလုံးကို လွှမ်းသွားပြီး မီး​လန့်ဥဩသံပင် ထွက်လာလုနီးပါးဖြစ်သွား၏။

"သိပ်ကောင်းတယ် ဝေ့ကောင်လေး ...လူတွေရဲ့နှလုံးသားကို သိမ်းပိုက်တဲ့ မင်းရဲ့နည်းလမ်းကို ငါလျှော့တွက်မိခဲ့တယ်" 

ဟဲခယ်ချမ်းက သူ့ရုံးခန်းထိုင်ခုံမှာထိုင်ရင်း အငြိုးတကြီး ပြောလိုက်​လေသည်။

စီးကရက်ဖင်စီခံ အမြောက်အမြား ကြမ်းပြင်ပေါ် လွှင့်ပစ်ပြီးနောက် ဟဲခယ်ချမ်း နောက်ဆုံးတွင် သူ၏ဒေါသကို တည်ငြိမ်အောင် ထိန်းချုပ်နိုင်သွားသည်။ ထို့နောက် လက်ရှိမှာ ဒုဥက္ကဋ္ဌကျိုး၏ လက်ထောက်လုပ်နေသည့်မားကတ်တင်းဌာန၏ ဒါရိုက်တာ​ဟောင်းကို ဖုန်းခေါ်ကာ မားကတ်တင်းဌာန၏ အခြေအနေများကို ရှင်းလင်းပြောပြလိုက်သည်။

"မင်းကိုမင်းကြည့်စမ်း... မင်းမားကတ်တင်းဌာနမှာရှိနေတာ ငါးနှစ် ခြောက်နှစ်ရှိပြီ မလား...ဘယ်လိုဖြစ်လို့ လူငယ်တစ်ယောက်လောက်တောင် အရည်အချင်းမရှိတာလဲ...ဝေ့ချန် ငါတို့ဌာနရောက်တာ ရက်နည်းနည်းပဲရှိသေးတာကို လူတိုင်း သူ့လက်ထဲမှာရောက်နေပြီ...ဟဲခယ်ချမ်း မင်းလုပ်နိုင်တာဘာရှိလဲ"

မားကတ်တင်းဌာန၏ ဒါရိုက်တာဟောင်းက ဟဲခယ်ချမ်းကို ကြိမ်းမောင်းလိုက်​လေသည်။သူကိုယ်တိုင်က မားကတ်တင်းဌာနမှာ တစ်နှစ်နီးပါး ဒါရိုက်တာဖြစ်ခဲ့သည်ကိုမူ လုံးလုံးလျားလျား မေ့​နေခဲ့၏။

ဟဲခယ်ချမ်းက အပေါ်ယံတွင် ခေါင်းညိတ်ကာ တဟုတ်ဟုတ်လုပ်​နေသော်လည်း သူ့စိတ်ထဲတွင်မူ ဂရုမစိုက်ဘဲ အထွန့်ပင်တက်လိုက်သေးသည်။

'သူ​တောင် ကိုယ်တိုင်မလုပ်နိုင်လို့ ငါ့ကိုလာလုပ်ခိုင်းပြီးတော့' 

'ဒုဥက္ကဋ္ဌကျိုး ရဲ့ပေါင်ကို ဖက်ထားလို့သာ မဟုတ်ရင် ဒီလို ဆရာကြီးလုပ်ဖို့ သတ္တိရှိမှာတဲ့လား'

"မင်းကို အရောင်းဌာန ဒါရိုက်တာနဲ့ တွေ့​ပေးဖို့ ငါစီစဉ်ထားတယ်...ဒီည သူနဲ့အပြင်ထွက်ပြီး ညစာစားလိုက်"

မားကတ်တင်းဌာန၏ ဒါရိုက်တာဟောင်းက ဟဲခယ်ချမ်း၏စိတ်ထဲမှာ ဘာတွေဖြစ်နေလဲဆိုသည်ကို မသိဘဲ အမိန့်ပေးပြီး တာဝန်ပေးလိုက်၏။

"ကောင်းပါပြီ"

ဟဲခယ်ချမ်းက သဘောတူလိုက်သည်နှင့် တစ်ဖက်ကဖုန်းချသွားသည်။

"ဟမ့် အရမ်း​တွေကိုယ့်ကိုကိုယ်ဟုတ်လှပြီထင်နေတယ်"

ဟဲခယ်ချမ်းက ဖုန်းချပြီး ကြမ်းပြင်မှ မျက်နှာကျက်အထိရှည်သော ပြတင်းပေါက်ဆီသို့ လျှောက်သွားပြီး အခန်းထဲက မီးခိုးငွေ့များ ထွက်သွားစေရန် ပြတင်းပေါက်ငယ်တစ်ခုကို ဖွင့်လိုက်သည်။

ရုံးဆင်းချိန်ရောက်သည်နှင့် ဟဲခယ်ချမ်းက အရောင်းဌာနသို့ အမြန်ပြေးသွားခဲ့သည်။

အရောင်းဌာနဒါရိုက်တာက အထက်မှအမိန့်ကိုလက်ခံရရှိပြီးနောက် ကလပ်တစ်ခုသို့သွားကာ ၎င်းတို့၏သူငယ်ချင်းကောင်း ဟဲခယ်ချမ်းနှင့် အစီအစဉ်အကြောင်း ဆွေးနွေးခဲ့​လေသည်။

ဝေ့ချန်က ဤအရာအားလုံးကို လုံးဝမသိပေ။ အလုပ်မဆင်းမီတွင် မားကတ်တင်းဌာနရှိ သူ၏လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များအား အကျဉ်းချုံးစုရုံးကာ အစည်းအဝေးတစ်ခု ကျင်းပပြီး နောက်လအတွက် သူ၏အစီအစဉ်များနှင့် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးဗျူဟာများကို ဆွေးနွေးခဲ့သည်။ထို့​နောက် သူက သူတို့၏ ကိုယ်ပိုင်အချိန်များကို လေးစားပြီး အချိန်မှန်အိမ်ပြန်စေခဲ့၏။

ထုံးစံအတိုင်း၊ ဟဲခယ်ချမ်းက အစည်းအဝေးတွင် ပါဝင်ခြင်းမရှိပေ။ မားကတ်တင်းဌာနက ဝန်ထမ်းများက ၎င်းကို ကျင့်သားရနေပြီ​ဖြစ်သည်။ဟဲခယ်ချန်း သူတို့နှင့်အတူတူ အစည်းအဝေးတက်​မှသာ ထူးဆန်းသည်ဟုခံစားရကြလိမ့်မည်။

နေ့ရက်များကို အလုပ်ရှုပ်ရင်း စည်းစနစ်ကျကျဖြင့် ဖြတ်သန်းခဲ့သည်။ဟဲခယ်ချမ်းမှလွဲ၍ မားကတ်တင်းဌာနရှိ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များသည် ​ဝေ့ချန် ပေးအပ်ထားသော အစီအစဉ်များကို ကြိုးစားပမ်းစား အကောင်အထည်ဖော်ခဲ့ကြသည်။ သို့သော် ဝေ့ချန်က ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်အချိန်ကို မထိပါးဘဲ အမြဲ အချိန်မှန်အလုပ်ဆင်းခိုင်းခဲ့သည်။

အကောင်းဆုံးအထက်လူ​ကြီးဆိုသည်က သင့်ကို အချိန်ပိုမဆင်းခိုင်းသည့်သူဖြစ်၏။ သူတို့၏ အထက်လူကြီးကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်သောဝေ့ချန် ကို ပြန်ဆပ်ရန်အတွက် မားကတ်တင်းဌာနက ဝန်ထမ်းများက ရုံးချိန်အတွင်း အလုပ်ပိုကြိုးစားခဲ့ကြသည်။ သူတို့သည် ယနေ့​ပြီးရမည့်အလုပ်များကို နောက်နေ့သို့ရွှေ့ဆိုင်းခြင်းမပြုဘဲ အလုပ်ချိန်အတွင်း ပြီးမြောက်ရန် သေချာစေခဲ့သည်။

မသိလိုက်ပါဘဲ၊ သူတို့၏ လုပ်ငန်းစွမ်းဆောင်ရည်က သိသိသာသာ တိုးလာခဲ့​​လေသည်။

ဝေ့ချန် ဤရက်ပိုင်း အလုပ်များနေမှန်းသိသဖြင့်  ချန်လီက သူ့ကို မနှောင့်ယှက်ခဲ့ပေ။ ကုမ္ပဏီမှာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ အိမ်မှာပဲဖြစ်ဖြစ် ချန်လီက စာအုပ်တစ်အုပ်ကို တိတ်တိတ်လေးဖတ်နေသည်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ပုံဆွဲပျဥ်​ပြားရှေ့မှာထိုင်ပြီး စိတ်အားထက်သန်စွာ ပန်းချီဆွဲနေသည်ပဲဖြစ်ဖြစ် ပြုလုပ်လေ့ရှိသည်။

တစ်ယောက်က စာရွက်စာတမ်းများကို ကိုင်တွယ်ပြီး ဖောက်သည်များကို ဆက်သွယ်နေချိန်မှာ ​နောက်တစ်ယောက်က ပန်းချီဆွဲပြီး စာဖတ်နေကာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အနှောက်အယှက်မပေးကြဘဲ မျှော်လင့်မထားစွာ သဟဇာတဖြစ်​နေခဲ့​သည်။

အချိန်များက လျင်မြန်စွာကုန်လွန်သွားပြီး လဝက်ကြာသွားခဲ့သည်။

ယခုလဝက်အတွင်း ချန်ဖုန်း၏ ထိပ်ပိုင်းအမှုဆောင်အရာရှိများသည် ကုမ္ပဏီ၏စွမ်းဆောင်ရည်ကို အနီးကပ်စောင့်ကြည့်ခဲ့ပြီး လွန်ခဲ့သည့်နှစ်ပတ်အတွင်း ဝေ့ချန် မည်သည့်အရာများလုပ်ဆောင်​ပြီးသွားသည်ကို သိရှိလိုစိတ်ပြင်းပြ​နေခဲ့​ကြသည်။

သို့ပေမဲ့ ကုမ္ပဏီ၏ စွမ်းဆောင်ရည်က စိတ်ပျက်စရာဖြစ်၏။မတိုးတက်လာရုံသာမက ယခင်လနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ကျဆင်းသွားခဲ့သည်။

ရလဒ်အနေဖြင့် လူများစွာက ဤလဝက်အတွင်း ကျူးကောဖုန်းကို သူ့မျက်နှာ ရှက်ရွံမှုကြောင့် နီရဲသွားသည်ကို သူတို့မြင်နေပြီဖြစ်သကဲ့သို့ စာနာစိတ်ဖြင့် ကြည့်​နေကြသည်။

သို့သော် စာနာမှုခံယူရသူ ကျူးကောဖုန်းက အခြားသူများ၏ သရော်လှောင်ပြောင်မှုနှင့် ဂယက်ရိုက်မှုများကို လျစ်လျူရှုထားပုံရသည်။ သူက ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နှင့် အရေးမစိုက်သလို ပခုံးတွန့်ပြနိုင်ပြီး သူ၏ အကောင်းမြင်စိတ်နှင့် လူတိုင်းကို အံ့သြစေခဲ့လေသည်။

တူညီသောစိတ်ထားဖြင့် ကျူးကောဖုန်းနှင့် လာရောက် ပူးပေါင်းသူက ဝေ့ချန်ဖြစ်၏။

ဝေ့ချန်၏ မျက်နှာက တချိန်လုံး အမူအရာမဲ့နေပြီး သူစိတ်ပူသည်မပူသည်ကို မပြောနိုင်ပေ။ သို့သော် သူ့အလုပ်က အစီစဥ်တကျ ဆက်သွားလျက်ရှိသည်။အရေးကြီးသည့် အချိန်များမှာပင် သူက သူ့ဝန်ထမ်းများကို အချိန်ပိုလုပ်ခိုင်း​ခြင်းမျိုး မရှိပါချေ။

အလုပ်ဆင်းချိန်ရောက်သည့်အခါ မားကတ်တင်းဌာန၏ ဝန်ထမ်းများက အိမ်​ပြန်ကြပြီး စနေ၊တနင်္ဂနွေများမှာလည်း မားကတ်တင်းဌာန၏ဝန်ထမ်းများက အနားယူနိုင်​​လေသည်။ ဤအချက်သည် အခြားဌာနများရှိ လူများစွာကို မနာလိုဖြစ်စေခဲ့သည်။

လက်ရှိအခြေအနေ မည်သို့ပင်ရှိစေကာမူ ကုမ္ပဏီရှိလူတိုင်းက မားကတ်တင်းဌာနက ဤကစားပွဲကို မည်သို့ပြောင်းပြန်လှန်ကြမည်ကို စိတ်အားထက်သန်စွာ စောင့်ကြည့်နေခဲ့ကြသည်။

ဝေ့ချန်က ကုမ္ပဏီရှိ သူ၏ လက်ရှိအ​ခြေအနေကို ကောင်း​ကောင်းသိ​လေသည်။ သူ့အား ဦးတည်နေသည့် ရန်လို​​သောအကြည့်များဖြစ်စေ၊ စာနာသောအကြည့်များ သို့မဟုတ် စပ်စုသော အကြည့်များကိုဖြစ်စေ ဂရုမစိုက်ပေ။သူက သူ့ကိုယ်ပိုင် အစီအစဉ်အတိုင်းပဲ တစ်ဆင့်ချင်းသွားခဲ့၏။

*

သည်ကနေ့တွင်၊ မိုးသက်မုန်တိုင်းတစ်ခုပြီးသွားပြီးနောက် လေက မြေသင်းနံ့များကို သယ်ဆောင်လာသည်။ မိုးရွာပြီးနောက် ပူပြင်းသော ရာသီဥတုက သိသိသာသာ အေးလာသည်။

လေယာဉ်တစ်စင်း ပေကျင်းအပြည်ပြည်ဆိုင်ရာလေဆိပ်သို့ ဆင်းသက်ခဲ့ပြီး မကြာမီတွင် အဖြူရောင်ရှပ်အင်္ကျီနှင့် ဘောင်းဘီတိုဝတ်ထားသည့် အရပ်ရှည်ရှည် ချောမောသော အမျိုးသားတစ်ဦး လေဆိပ်ထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။

သူ့ကို လာကြိုသည့် တာဝန်ကျကားပေါ် ရောက်သည်နှင့် သူက ဖုန်းကို ထုတ်ပြီး ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။

"အဘိုး ကျွန်တော် မြို့တော်ကို ရောက်ပြီ"

ဖုန်း၏အခြားတစ်ဖက်ရှိလူက သူကြောက်ရွံ့လေးစားရသည့်သူ ဖြစ်လောက်၏။ထိုလူ၏လေသံမှာ လေးနက်​နေခဲ့​သည်။

"ကောင်းပြီ အိုကေလေ ဒီနေ့ အနားယူပြီး မနက်ဖြန် အလုပ်သွားလိုက်မယ်"

ထိုလူက သူ၏ အစီအစဉ်ကို ပြောလိုက်သည်။

"အားချန်က မြို့တော်မှာလား...ဒါဆို ကျွန်တော် သူ့ကို ထမင်းစားဖို့ ဖိတ်ရမှာပေါ့...မတွေ့ရတာ နှစ်ချီပြီလေ"

ဝေ့ချန်အကြောင်းထည့်ပြောသောအခါ ထိုလူ၏ လေးနက်သော အမူအရာတွင် အပြုံး အနည်းငယ် ပေါ်လာသည်။ သို့သော် နောက်တစ်စက္ကန့်တွင် အပြုံးကို ထိန်းမထားနိုင်​တော့ဘဲ အံ့ဩမှုအပြည့်ဖြင့် အစားထိုး​ခြင်းခံလိုက်​ရလေသည်။

"အဘိုး… ကျွန်တော့်ကို ညာ​နေတာမဟုတ်ဘူးလား...အားချန် အိမ်ထောင်ကျသွားပြီလား... ဒါဘယ်လိုလုပ် ဖြစ်နိုင်မှာလဲ"

သူ၏ အံ့သြမှုကို ဖော်ပြပြီးနောက် ထိုလူက လေးနက်တည်​ကြည်သော ပုံစံကို လျင်မြန်စွာ ပြန်လည်​ရောက်ရှိသွားခဲ့သည်။ဖုန်းတစ်ဖက်ကလူဆီက အလုပ်နှင့်ပတ်သက်သော ညွှန်ကြားချက်တချို့ကို နားထောင်ပြီးနောက် သူဖုန်းချလိုက်၏။

ဖုန်းပြောပြီးသည်နှင့် ထိုလူ၏မျက်နှာ​ပေါ်တွင် ကျီစယ်လိုဟန်အပြုံးတစ်ခု ပျံ့နှံ့သွားသည်။ သူ့ဖုန်းက သူ့လက်ထဲမှာ လှည့်ပတ်နေပြီး ရပ်တန့်သွားသည့်အခါ သူက လော့ခ်ဖွင့်ပြီး WeChat ကိုဖွင့်၍ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကို ရှာကာ မက်ဆေ့ခ်ျပို့လိုက်သည်။

ကမ္ဘာပေါ်မှာ အချောဆုံးသစ်ပင်: [အားချန် လက်ထပ်သွား​ပြီလို့ ကြားတယ်]

ရူရူ: [ငါသိတယ် သူ့အိမ်ထောင်ဖက်နဲ့တွေ့ဖူးတယ်]

ကမ္ဘာပေါ်မှာ အချောဆုံးသစ်ပင်:[နင်ဘယ်လိုလုပ် ဒီလောက်တည်ငြိမ်နေတာလဲ]

ရူရူ: [သူ့အိမ်ထောင်ဖက်က ဘယ်လိုလူလဲလို့ နင်မေးမယ်ထင်ခဲ့တာ]

ကမ္ဘာပေါ်မှာ အချောဆုံးသစ်ပင်:[အားချန်ရဲ့အိမ်ထောင်ဖက်ကို ငါ တွေ့ခွင့်ရမှာပါ... လာခဲ့မလား ...ငါ နင်မှီဖို့ ငါ့ပခုံးကို ငှား​ပေးမယ်]

ကမ္ဘာပေါ်မှာ အချောဆုံးသစ်ပင်: [နောက်ဆုံး​တော့ နင့်ရဲ့ အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးက မစခင်မှာ ပြီးဆုံးသွားပြီ... သနားစရာ]

ရူရူ : [တတ်နိုင်သမျှမြန်မြန် လစ်စမ်း]

ကမ္ဘာပေါ်မှာ အချောဆုံးသစ်ပင်: [စိတ်မဆိုးပါနဲ့...စိတ်မဆိုးပါနဲ့...ဘလူးစ်မှာ ဒီညဆုံကြမလား ​(နောက်​တောက်​တောက်jpg)]

ရူရူ: [(အံ့ဩသွားဟန်jpg) နင် ဒီကို ပြန်ရောက်ပြီလား...ဘာလို့ဘာမှမပြောတာလဲ... ငါ နင့်ကို လာကြိုမှာပေါ့]

ကမ္ဘာပေါ်မှာ အချောဆုံးသစ်ပင်: [ဟုတ်တယ် ကျောင်းပြီးတာနဲ့ ပြန်လာခဲ့တာ...အမိမြေကို လုပ်​ကျွေးရမဲ့အချိန်ရောက်ပြီလေ]

ရူရူ: [ဟဟ]

ရူရူ: [ဒီည ဆုံကြရအောင် နင်…]

ရူရူ: [ထားလိုက်ပါတော့ အဲဒီအကြောင်းမ​ပြောဘဲ​နေရအောင်]

ကမ္ဘာပေါ်မှာ အချောဆုံးသစ်ပင်: [နင်ဘာလို့ အဲဒါကို ပြောဖို့ တုံ့ဆိုင်းနေတာလဲ]

ရူရူ : [ဒီည နင့်အတွက် ဂုဏ်ပြုဖို့ ရှန်ပိန်တစ်ပုလင်းဖွင့်​ပေးမယ်]

ကမ္ဘာပေါ်မှာ အချောဆုံးသစ်ပင်: [စကားလမ်းကြောင်းမလွှဲနဲ့...နင့်အစား အားချန်ကို ဖိတ်​ပေးစေချင်တာမလား]

ကမ္ဘာပေါ်မှာ အချောဆုံးသစ်ပင်: [ရူရူ အားချန်က လက်ထပ်ပြီးသွားပြီဆိုတော့ နင် သူ့ကို စောင့်စရာမလိုတော့ဘူးလေ]

ရူရူ: [အားချန်ရဲ့ အိမ်ထောင်ဖက်က ယောက်ျားတစ်ယောက်]

ကမ္ဘာပေါ်မှာ အချောဆုံးသစ်ပင်: [!!!!!!!]

ကမ္ဘာပေါ်မှာ အချောဆုံးသစ်ပင်:[ဒါဆို နင်က ယောက်ျားတစ်​ယောက်ဆီမှာ ရှုံးသွားတာကို လက်မခံနိုင်တာလား?]

ရူရူ: [သူ့အိမ်ထောင်ဖက်ကို နင့်အဘိုးက စီစဉ်ပေးခဲ့တာ]

ကမ္ဘာပေါ်မှာ အချောဆုံးသစ်ပင်:[ဒါက မဖြစ်နိုင်ဘူး! အဘိုးက အားချန်ကို အရမ်းတန်ဖိုးထားတာ...ဘယ်လိုလုပ် သူ့အတွက် အမျိုးသားဇနီးသည်တစ်ယောက်ရှာပေးမှာမလဲ]

ရူရူ: [သူ့အိမ်​ထောင်ဖက်မှာ အော်တစ်ဇင်ရှိတယ်]

ကမ္ဘာပေါ်မှာ အချောဆုံးသစ်ပင်: [ခဏလေး ငါနည်းနည်းရှုပ်နေပြီ... ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ?]

ရူရူ: [ငါလည်းမသိဘူး]

ကမ္ဘာပေါ်မှာ အချောဆုံးသစ်ပင်: [ဒါဆို နင် လက်မလျှော့သေးဘူးပေါ့?]

ရူရူ: [လက်မ​လျှော့နိုင်ဘူး]

ကမ္ဘာပေါ်မှာ အချောဆုံးသစ်ပင်:[ဒီည အားချန်ကို ငါနဲ့အတူခေါ်ခဲ့မယ်]

ရူရူ: [..]

ရူရူ: [ကျေးဇူး]

ထိုလူက ဖုန်းကို သိမ်းလိုက်ပြီး နဖူးကို ပွတ်ကာ နားမလည်နိုင်​ဖြစ်​နေ၏။ သူ ဒီနိုင်ငံနဲ့ဝေးတာ နှစ်နည်းနည်းပဲရှိသေးတာလေ...ဘာတွေ ဘယ်လိုဖြစ်ကုန်တာလဲ...

အဖြစ်အပျက်များ၏ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကို သူတကယ် နားမလည်နိုင်ပေ။

"ချန်ဖုန်းအုပ်စုကိုမောင်း" 

ထိုလူက ယာဉ်မောင်းကို ပြန်လှည့်ရန် ညွှန်ကြားလိုက်ပြီး ​ဝေ့ချန်ကို တွေ့ရန် ချန်ဖုန်းအုပ်စုကို အရင်သွားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

အကယ်၍ ဤအမျိုးသားဇနီးသည်ကို အဘိုးက အမှန်တကယ်စီစဥ်ပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်လျှင် ဝေချန်က ထိုကိစ္စကို ပျော်မှာမဟုတ်ပေ။သို့​ပေမဲ့ ရွေးစရာအများကြီးရှိပါလျက်နှင့် အဘိုးက ​ဝေ့ချန်အတွက်အိမ်ထောင်ဖက်ကို ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ကို ဘာကြောင့် စီစဉ်ပေးခဲ့လဲဆိုသည်ကိုပဲ သူနားမလည်နိုင်ပေ။ရှုရူရူက သူ့သတို့သမီးဖြစ်လာဖို့ ရှုမိသားစုနဲ့ သဘောတူထားပြီးသားမဟုတ်ဘူးလား... အချင်းချင်းခံစားချက်တွေတိုးပွားလာအောင်စောင့်နေတာမဟုတ်ဘူးလား...

ထိုလူက မြို့တော်ကြီး၏ ချစ်ချစ်တောက်အောင်ပူသော အပူဒဏ်ကို ခံစားရင်း သဘာဝအတိုင်း စိတ်ရှုပ်ထွေးနေလေသည်။

ထိုလူ ချန်ဖုန်းအုပ်စု၏ဌာနချုပ်ရှိရာ ချန်ဖုန်းတာဝါသို့ရောက်ရှိလာသောအခါ၊ ဝန်ထမ်းများ အလုပ်ဆင်းမည့်အချိန်နှင့် ကွက်တိဖြစ်သည်။ သူက ဒရိုင်ဘာကို ခရီးဆောင်အိတ်ကို ပြန်ပို့ခိုင်းပြီး ချန်ဖုန်အုပ်စု၏ ဧည့်ခန်းတွင် ဝေ့ချန်ကို စောင့်နေသည်။

ဓါတ်လှေကားထဲမှ လူများသွန်ချလာသည်နှင့်အမျှ အရပ်ရှည်ရှည် ခြေတံရှည်ရှည်နှင့် ချောမောသော အမျိုးသားက ဧည့်ခန်းထဲမှာ အများသူငှာ၏အာရုံများကိုဆွဲဆောင်နေသည်မှာသဘာဝဖြစ်၏။ထိုလူနားကဖြတ်သွားစဉ် လူများစွာက သူ့ကို မနေနိုင်ဘဲ ငေးသွားကြသည်။

ထိုလူက ဤအကြည့်များကို ကျင့်သားရ​နေသောကြောင့် သူ့ဆံပင်များကို လက်နှင့်ထိုးဖွကာ ချောမောသော ကိုယ်ဟန်အနေအထားဖြင့် ဟန်ရေးပြပြီး ဆက်လက်ရပ်နေလေသည်။မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့်မျက်လုံးချင်းဆုံလျှင် မျက်လုံးတစ်ဖက်မှိတ်​ပြီး ပြုံး​ပြရန်လည်းမမေ့ပေ၊​ပြီးလျှင် တန်းပြီး သူမကိုဆွဲဆောင်ရန်  သူ၏ညှိ့ဓာတ်များကို ထုတ်လွှင့်တတ်လေ၏။

"ဟိတ်"

နောက်ထပ် ဓာတ်လှေကားတစ်ခုရောက်ရှိလာပြီးနောက် တံခါးပွင့်လာကာ ထိုလူ စောင့်နေသည့်သူ ထွက်လာခဲ့သည်။

"ဝေချန် ...ဒီမှာဟေး..."

ထိုလူက ဝေ့ချန်ကို လက်ဝှေ့ယမ်းပြလိုက်ပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဂရုမစိုက်​ပေ။ သို့သော် နောက်အခိုက်အတန့်မှာပဲ သူ့အကြည့်များက ဝေ့ချန်နှင့် ချန်လီတို့၏ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် လက်များပေါ်မှာရောက်သွားကာ ဝေချန်၏ တစ်ဖက်လူအပေါ် အကာအကွယ်ပေးနေဟန် အနေအထားကိုလည်း သတိပြုမိလိုက်သည်။

သူအမြင်မမှားပါဘူးနော်...

အခြားသူများနှင့်ထိ​တွေ့ရသည်ကို မကြိုက်သော ဝေ့ချန်က အမှန်တကယ်ပင် တစ်စုံတစ်ဦး၏လက်ကို လိုလိုလားလား ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး လူများ ဝင်ထွက်နေသည်ကိုပင် လွှတ်မ​​​ပေးဘဲ တစ်ဖက်လူကို သူ့ရင်ခွင်ထဲတွင် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားသည်။

ဘုရား​ရေ ဒီကမ္ဘာမှာ ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ...သူ ဒီကို လေယာဉ်စီးလာချိန်မှာ အပြိုင်စကြဝဠာကို ​ရောက်သွားခဲ့တာများလား...မဟုတ်ရင် အခုဖြစ်နေတဲ့ အရာအားလုံးကို ဘယ်လိုလုပ် ရှင်းပြနိုင်မှာလဲ...

<< >>

💘