Chapter 73

👾Chapter 73

[ ကျွန်တော့်အပေါ် ညင်သာတဲ့နွေးထွေးမှုတွေကိုသာ သွန်းလောင်းပေးတယ် ]

နမ်းလိုက်ရုံနှင့် အာဟာရဓာတ်စာများက ပို၍ ချိုမြိန်မလာချေ။

သို့သော် လင်းဟန်က မရုန်းကန်လိုက်ပေ။ ဟယ့်ယွင်ထင်သည် ဤအကြိမ်တွင် သူ၏လမ်းညွှန်မှုကို မလိုအပ်တော့ဘဲ လက်ချောင်းများဖြင့် မေးစေ့ကို ဆွဲယူလိုက်ကာ သူ၏ခေါင်းအား ရှေ့သို့ အနည်းငယ် တိမ်းစောင်းစေသည်။ ထို့နောက် သူ့သွားများအား အတင်းအဓမ္မဖွင့်စေပြီး စေးပျစ်ပျစ်အရည်များကို သူ့ခံတွင်းထဲ တွန်းထည့်လိုက်သည်။

" ဝူး ဝူး....."

 လင်းဟန်က နှစ်ကြိမ်အော်လိုက်ပြီး သူ့လက်များက တစ်ဖက်သူ၏ကျောပြင်ကို ဖက်တွယ်ထားလျက် မသိစိတ်၏စေ့ဆော်မှုဖြင့် လျင်မြန်စွာပုတ်လိုက်သော်လည်း တစ်ဖက်သူက မရပ်တန့်နိုင်ချေ။ ထိုအစား ထိုလူက သူ့နှုတ်ခမ်းများကို ပို၍ပြင်းထန်စွာ ဖိကပ်ထားသည်။ ထိုနည်းအားဖြင့် ညှာတာပေးရန် မည်မျှပင် တောင်းပန်ပါစေ အာဟာရဖြည့်စွက်စာများ နှင့် အခြားမည်သည်ကမျှ လွတ်ထွက်မလာနိုင်သဖြင့်  တစ်ငုံ့ပြီးတစ်ငုံသာ မျိုချလိုက်ရတော့သည်။ 

လင်းဟန်က စိတ်လှုပ်ရှားကာ နာကျင်နေသည်။ ၎င်းတို့နှစ်ယောက်နမ်းကြသည်မှာ ဤအကြိမ်က ပထမဆုံးမဟုတ်သော်လည်း တစ်ဖက်သူသည် သူ့ထံသို့ နီးကပ်လာည်နှင့် သူ့နှလုံးသားမှာ ပိုမိုခုန်ပေါက်လာတတ်သည်။ နာကျင်မှုမှာ ဤအရာက အမှန်တကယ် အရသာမကောင်းခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဟယ့်ယွင်ထင်၏လျှာထိပ်ဖျားက ဖြည့်စွက်စာများကို အတွင်းထဲသို့ တွန်းပို့နေဆဲဖြစ်နေသည်။ လင်းဟန်၏မှိတ်ထားလျက်ဖြစ်သည့် မျက်တောင်များမှာ တုန်ယင်နေပြီး သူက အရာအားလုံးမျိုချရန် တွန်းအားပေးခံနေရသည်။ 

ဟယ့်ယွင်ထင်သည် သူ့အား အာဟာရဖြည့်စွက်စာများကို အမှန်တကယ် အလေးအ‌နက် ကျွေးနေသည့်ပုံ ပေါ်လေသည်။ သူ့ပါးစပ်ထဲတွင် အထုတ်ထဲမှအများစုကို ငုံထားကာ နည်းနည်းချင်းစီ ‌ ဂရုတစိုက် ဖြည်းညင်းစွာ တိုက် ကျွေးပြီး လင်းဟန် ခံတွင်းထဲ၌ မည်သည်မျှ မကျန်ရှိတော့သည်ကို အတည်ပြုပြီးနောက်မှသာ အဝေးသို့ နှေးကွေးစွာ ရွှေ့သွားတော့သည်။ သူက နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းကို လက်လှမ်းကာ ဖိလာပြီး ကျန်ရှိသောတစ်ဝက်ကို မျိုချရန်အတွက် တူညီသည့်နည်းလမ်းကို အသုံးပြုရန် ပြင်ဆင်နေသည်။

လင်းဟန်က ဟယ့်ယွင်ထင်၏အတွေးများကို အာရုံခံမိလိုက်ပြီး သူ့ထံမှာ အာဟာရဖြည့်စွက်စာများကို  လျင်မြန်စွာ လုယူလိုက်ရင်း လိုလိုလားလားပြောလိုက်သည်။

" ကျွန်တော်သောက်မယ်၊ ကျွန်တော် သောက်ပါ့မယ် ၊ ကျွန်တော့်ဘာသာ သောက်လိုက်မယ် "

ထို့နောက် သူက မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ကျန်ရှိနေသည့်တစ်၀က်ကို လျင်မြန်စွာ အပြီးသတ်လိုက်၏ ။သူက သူ့စကားမှန်ကန်ကြောင်း သက်သေပြရန် အခွံအလွတ်ကိုပင် ဟယ့်ယွင်ထင်အား ပြလိုက်သေးသည်။

ဟယ့်ယွင်ထင် ၎င်းကို အမှန်တကယ် စစ်ဆေးလိုက်သည်။ မည်သည်မှ မကျန်ရှိမှန်းသေချာသည့်အခါ မတ်တတ်ထ၍ လင်းဟန်အတွက် ရေတစ်ခွက်ယူပေးရင်း ဖြည့်စွက်စာအခွံအား လွတ်ပစ်ပြီးနောက် သူ့ဘေးနားတွင် ပြန်ထိုင်လိုက်သည်။

အိပ်ရာခင်းများမှာ မူလက လင်းဟန်၏အင်္ကျီကဲ့သို့ ပြန့်ပြူးစွာ ခင်းထားသော်လည်း ယခုကဲ့သို့ လှုပ်ရှားမှုများကြောင့် တွန့်ကြေသွားခဲ့သည်။ ဟယ့်ယွင်ထင်က လက်မြှောက်လာရာ ဤလူဘာလုပ်ဦးမည်နည်းဟု လင်းဟန်၏ အချက်‌ပေးခေါင်းလောင်းများ မြည်လာသည့်အချိန်မှာပင် သူက လင်းဟန်၏အင်္ကျီကြယ်သီးများကို တစ်လုံးချင်းစီ တပ်ပေးသည်။ ထို့နောက် သူ့ရင်ဘတ်ရှိ အင်္ကျိီစနှင့် တွန့်ကြေနေသည့်ကော်လံများကို ဖြည်းညင်းစွာဖြင့် ဆွဲဆန့်ပေးလေသည်။ 

ဤလူမှာ ယခုအချိန်တွင် အချိန်အား ရွှေကဲ့သို့ တန်ဖိုးထားသူ မဟုတ်တော့ချေ။ ထိုသူက သူနှင့်အတူ အချိန်တချို့ ရိုးရိုးရှင်းရှင်း ကုန်ဆုံးလိုနေတော့သည်။

လင်းဟန်က အဓိပ္ပာယ်မဲ့သည့်လူသုံးကုန်အဖြစ် သဘောထားခဲ့သည့် နေ့ရက်များသို့ ပြန်ရောက်သွားသကဲ့သို့ပင်။ သို့သော် ယခုအခါ ဟယ့်ယွင်ထင်သည် သူ့အချိန်အားလုံးကို သူ့အပေါ်တွင်သာ အသုံးပြုလိုပြီး သွားလေရာနေရာတိုင်း၌ သူ့အား စောင့်ရှောက်နေမည်ဖြစ်ကာ ခေတ္တတစ်ဖြုတ်မျှပင် မဝေးကွာလိုပေ။

အင်ပါယာရှိလူသားများသည် ၎င်းတို့၏ဗိုလ်ချုပ်က ရဲရင့်၍ ဆုံးဖြတ်ချက်ပြတ်သားသော်လည်း အေးစက်၍ ချဉ်းကပ်ရန် မဖြစ်နိုင်သည့်မျက်နှာထားရှိကာ စကားပြောရန် ခက်ခဲသည့်ပုံပေါ်သည်ဟု သတ်မှတ်ထားကြသည်။

လင်းဟန်တစ်ယောက်သာလျှင် ဟယ့်ယွင်ထင်နှင့် သူ့‌စိတ်ထဲမှ အတွေးအားလုံးကို အသေးစိတ်သိရှိသူဖြစ်သည်။

ခင်များက လူတိုင်းအတွက် နေမင်းကြီးဖြစ်ပေမဲ့ ကျွန်တော့်အပေါ် ညင်သာတဲ့နွေးထွေးမှုတွေကိုသာ  သွန်းလောင်းပေးတယ်။ 

" မင်းက အာဟာရဖြည့်စွက်စာတွေ သောက်ဖို့လိုအပ်တယ် "

ဟယ့်ယွင်ထင်က သူ တွေးနေသည်အား မသိရှိချေ။ မစ္စတာဗိုလ်ချုပ်သည် မျက်နှာထားသေသေနှင့် ချောင်းခြောက်ဟန့်ကာ လေးလေးနက်နက် ပြောလာသည်။

"....."

လင်းဟန်က သူ့ကို ထူးဆန်းသည့်အကြည့်ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။

ဤနည်းလမ်းမှာ တကယ်ပင် အလုပ်ဖြစ်သော်လည်း ၎င်းက...ဟယ့်ယွင်ထင်၏ပုံစံနှင့် လုံးလုံး မတူပေ။

တစ်ဖက်သူက သူ့အား ဖိတ်ခေါ်သည့်အခါ ၎င်းတို့သည် လုအန်းဟယ်၏မက်ခါက ပျက်စီးသွားသည် သို့မဟုတ် အင်ပါယာ‌၏ဂုဏ်ကျက်သရေအတွက်ဟူသော အကြောင်းပြချက်များကို အသုံးပြုလေ့ရှိခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့နှစ်ယောက် အတူရှိကြပြီးသည့်နောက် ဤစွမ်းရည်မှာ ခုန်ပျံကျော်လွှားကာ တိုးတက်လာတော့သည်။ အကယ်၍ လင်းဟန်ထံတွင် စိတ်ဖတ်နိုင်သည့်စွမ်းရည်မရှိလျှင် သူက ဟယ့်ယွင်ထင်မှာ အခြားသူတစ်ယောက်ဖြစ်လာသည်ဟူ၍ပင် ထင်မိနိုင်သည်။  

သို့သော် ဟယ့်ယွင်ထင်က ထိုသို့ပြုလုပ်ခြင်းက မှားယွင်းမှုမရှိဟု ထင်မြင်သည့်ပုံပေါ်နေပြီး ခေါင်းပင် လှည့်ကာ လင်းဟန်နှင့် အကြည့်ချင်း ဆုံလာသည်။

လင်းဟန်၏နှလုံးသား လှုပ်ရှားသွားကာ ဟယ့်ယွင်ထင်၏လက်ချောင်းများကို ဖမ်းဆုပ်လိုက်သည်။

[ အနာဂတ်မှာ သူ အဲ့ဒါကို မသောက်ချင်သေးဘူးဆိုရင် ဒါက တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းပဲ ]

လင်းဟန်က မျက်ခုံးများကို ပင့်ကာ သူ့အားကြည့်လိုက်သည်။

ဟယ့်ယွင်ထင်က သူ့ခံစားချက်များကို ဖုံးကွယ်မထားဘဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆုပ်ကိုင်ခွင့်ပြုကာ ယင်းအတွေးအား ပြသသည်။

[ တကယ်လို့ အဲ့လိုသာဆို သောက်ရမည့်ပမာဏအလိုက် တစ်နေ့တစ်ကြိမ်ထက် ပိုလုပ်ဖို့ လိုအပ်လိမ့်မယ် ]

လင်းဟန် : ....

[ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီနည်းလမ်းနဲ့ဆိူ  နည်းနည်းပါးပါးတော့ သောက်လိုက်ရမှာပဲမလို့ သောက်ရမဲ့ပမာဏကို ထိခိုက်စေလို့မဖြစ်ဘူးလေ ]

(T/N သူ့ပါးစပ်ထဲလည်းဝင်သွားတာမို့ပါတဲ့ ရိုးသားပါတယ် )

လင်းဟန် : ".…."

သူက ဟယ့်ယွင်ထင်၏ဗြောင်ကျသည့်မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းများကို ရှုံ့လိုက်သည်။ 

" ‌...ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ‌သောက်သုံးရမဲ့ပမာဏနဲ့ ဆေးညွှန်းကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားပေးဖို့ မလိုပါဘူး " 

ဟယ့်ယွင်ထင်၏မျက်နှာရိပ်က သိပ်ပြီး ပြောင်းလဲမသွားချေ။

 " ကိုယ် စဉ်းစားပေးသင့်တယ်လေ "

သူ့ထံ၌ တခြားတစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သည့် ရည်ရွယ်ချက်များမရှိသကဲ့သို့ပင်၊ လင်းဟန်က မသောက်ချင်မည်ကို အမှန်တကယ်စိုးရိမ်သောကြောင့် အနမ်းပြင်းပြင်းနှင့် အာဟာရဖြည့်စွက်စာကျွေးခဲ့ရပုံ ရနေလေသည်။

"....."

လင်းဟန်က မည်သို့ တုံ့ပြန်ရမည်ကို မသိသဖြင့် သူ့လက်ကိုသာ ပြန်ဆွဲယူလိုက်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် လွန်ခဲ့သည့်မိနစ်အနည်းငယ်အတွင်း မည်သည်ကို တွေးတောခဲ့ပြီး မည်သည်များပြုလုပ်ခဲ့သည်ကို ပြန်စဉ်းစားလိုက်ပြီး မရယ်မောဘဲ မနေနိုင်ချေ။  

" တစ်ခါတလေ ခင်များက တကယ့်ကို ဆင်ခြင်တုံတရားမရှိတာလားဆိုတာ မသိတော့ဘူး " 

ဟယ့်ယွင်ထင်အား ထိုမေးခွန်းအား ပြန်ဖြေလာခြင်းမရှိသလို လင်းဟန်၏မှတ်ချက်နှင့်ပက်သက်၍ ဒေါသထွက်ခြင်းသည်လည်း မရှိပေ။

သူ့ထံ၌ စိတ်ဖတ်နိုင်သည့်စွမ်းရည်ရှိနေလျှင်တောင်မှ ဟယ့်ယွင်ထင်အား နားမလည်နိုင်ဟု လင်းဟန် တွေးခဲ့မိသည်။ သို့သော် ယခုအခါ ဤလူသည် တကယ်ပင် ပွင့်လင်းလွန်းပြီး သူ့ခံစားချက်အားလုံးကို ဖမ်းဆုပ်နိုင်ပြီဟု ခံစားနေရသည်။

သို့သော် သူက ၎င်းကို ဘယ်သောအခါမှ မပြောလိုပေ။

လင်းဟန်၏နှုတ်ခမ်းကွေးလေးများ အနည်းငယ် ပျောက်ကွယ်သွား‌လေ၏။ ဟယ့်ယွင်ထင်အား စောင့်မျှော်နေသည့်ကိစ္စများစွာ ရှိနေသည်ကို သိရှိသောကြောင့် ယခင် စကား‌အကြောင်းအရာအား ပြန်လည်အစဖော်လိုက်သည်။

" ရှီးယွမ်ကိစ္စကို စဉ်းစားကြည့်ပေး။ ဒါမှမဟုတ် တည့်တိုးပြောရရင် လော့ချီနဲ့ ဆက်သွယ်ဖို့ အခွင့်အရေးတစ်ခု ကျွန်တော်ရှာနိုင်တယ် "

ဟယ့်ယွင်ထင် စကားမပြောနိုင်မီ လင်းဟန်က ခေတ္တတွေးလိုက်ပြီးနောက် ဆက်၍ပြောသည်။ 

" အသုံး၀င်မဲ့ဟာတစ်ခုခု ကြားနိုင်လောက်မလားဆိုတာကိုလေ "

မမျှော်လင့်စွာ ဟယ့်ယွင်ထင်က လင်းဟန်၏လော့ချီအား ဆက်သွယ်မည့်အကြံဉာဏ်ကို လျင်မြန်စွာဖြင့် ငြင်းပယ်လာသည်။

 " မရဘူး "

ရှီးယွမ်ကမူ အဆင်ပြေသည်။ နောက်‌‌ဆုံးတွင် သူက ၀မ်ထျန်းယောင်နှင့် အတူရှိနေခြင်းဖြစ်သည်။ ၀မ်ထျန်းယောင်မှာ သူ့ပုံရိပ်ကို အလွန်အလေးထားသူဖြစ်သောကြောင့် သာမန်လူမှုဆက်ဆံရေးတွင် ပြဿနာမရှိချေ။

လော့ချီကမူ မသေချာချေ။သူ၏အဆုံးစွန်သောရည်မှန်းချက်ကို ၎င်းတို့ သေချာမသိရှိရသေးပေ။ ရူကျစ်ဟန်မှာ တိုက်ရိုက် လှုပ်ရှားလိုက်နိုင်သည်။ လင်းဟန်သည် လက်ရှိတွင် ထိုကိစ္စများနှင့် ပက်သက်ခြင်းမရှိဟု ထင်ရသော်လည်း အဆိုပါ အရူးအမိုက်များက နောက်အခိုက်အတန့်တွင် သတိပေးချက်မရှိ တိုက်ခိုက်လာမည်  မဟုတ်ဟူသော အာမခံချက်မရှိသည့်အပြင် နောက်ဆုံးတွင် ပြန်လှည့်၍မရသည့်အခြေအနေများအား ဖြ‌စ်စေနိုင်သည်။

လင်းဟန်က ဟယ့်ယွင်ထင်၏စိုးရိမ်မှုများကို မြန်မြန်ဆန်ဆန် နားလည်လိုက်သည်။ သူ့ကိုယ်ပိုင် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အခြေအနေနှင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကြံ့ခိုင်မှုကို တွေးဆကာ အန္တရာယ်မှ လွတ်ကင်းခဲ့သော ရူကျစ်ဟန်နှင့် လုအန်းဟယ်ကိုလည်း တွေးတောမိသည် ။

" သူတို့က မီးလျှံသွေးစမ်းသပ်ချက်အတွက် ကျွန်တော့်ကို  စကားတစ်ခွန်းမှမပြောဘဲ ဆွဲခေါ်သွားမှာကို ခင်များ ကြောက်နေမိတာလား "

ဟယ့်ယွင်ထင်က ပြန်မဖြေလာသော်လည်း ပြောင်းလဲသွားသည့်မျက်နှာထားက လင်းဟန်အား အဖြေပေးနေသည်။ 

" ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ရှီးယွမ်ကရတယ်။ ဒါပေမဲ့ လော့ချီကတော့ မဖြစ်ဘူး "

 တစ်ခဏနေပြီးနောက် ဟယ့်ယွင်ထင်ကပြောသည်။

" ဒါပေမဲ့ ခင်များ ဒီမှာရှိတယ်လေ " လင်းဟန်က ဟယ့်ယွင်ထင်အား ကြည့်ကာ ပြောသည်။

သူ့မျက်လုံးများမှာ တောက်ပ၍ အနက်ရောင်မျက်ဆန်များက ညစ်ညမ်းမှုများကင်းမဲ့နေသည်။ ဟယ့်ယွင်ထင်အား ကြည့်လာသည့်အခါ အာရုံစူးစိုက်မှုအပြင် အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ အပြစ်ကင်းစင်မှုလည်း ရှိနေသည်။ သူသည် လောကကြီးအ‌‌ကြောင်း မသိနားမလည်ဖြစ်ကာ အန္တရာယ်ကိုလည်း သတိမထားမိခြင်း မဟုတ်ဘဲ ဘေးနားတွင် သူ  ရှိနေသရွေ့ မည်သည်ကိုမှ မကြောက်တတ်ပုံရပေသည်။

သို့သော် ဟယ့်ယွင်ထင်က သဘောမတူနေဆဲပင်။ လင်းဟန်ကလည်း ဤကိစ္စတွင်  အလိုလိုက်ခံထားရသည့်ကလေးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ ပြုမူလျှင်တောင်မှ ဟယ့်ယွင်ထင် သဘောတူမည်မဟုတ်သည်ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ယုံကြည်သည်။

" ကောင်းပြီ " လင်းဟန်က နောင်တရမှုအချို့ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ " ဒါဆို ၀မ်ထျန်းယောင် ခင်များဆီ နောက်တစ်ခါ လာတဲ့အခါ ကျွန်တော့်ကို ဆက်သွယ်ဖို့ မမေ့နဲ့နော် "

သူက ဟယ့်ယွင်ထင်အား တစ်ခုခုနှင့် ပက်သက်၍ အမှန်တကယ် ကူညီလိုသော်လည်း ဟယ့်ယွင်ထင်က အရာအားလုံးကို တစ်ဦးတည်းသာ ရင်ဆိုင်တတ်လေ့ရှိပုံပေါ်သည်။

" ယေဘုယျအနေနဲ့ ဘယ်လောက်အတိုင်းအတာအထိ စိတ်ဖတ်နိုင်တာလဲ " 

ဟယ့်ယွင်ထင်က ရုတ်တရက် မေးလာသည်။

လင်းဟန်သည် ဤစွမ်းရည်ကို ပထမဆုံးရရှိစဉ်က ကြားခဲ့ရသောအသံများ၊ ဟယ့်ယွင်ထင်ကို ပထမဆုံးတွေ့ခဲ့သောအခါ တစ်ဖက်လူ၏မသိစိတ်နှင့် ကျီမုန့်၏မတော်တဆမှုအပြီး သူ့အား ဖက်လိုက်သောအခါ မြင်ခဲ့သည့် မြင်ကွင်းများကို ပြန်တွေးကြည့်လိုက်သည်။

" များသောအားဖြင့် အဲ့အချိန်က လက်ရှိအတွေးပါပဲ။ ပြီးတော့ တစ်ဖက်လူမှာ အာရုံထွေပြားတဲ့အတွေးတွေရှိရင်တောင်မှ သူ ကိုယ်တိုင်‌တောင် နားမလည်နိုင်လောက်တဲ့ သူ့မသိစိတ်တွေကို ဖတ်နိုင်တယ် "

လင်းဟန်သည် ထိုအချိန်က ဟယ့်ယွင်ထင်၏ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်ဖွယ် "မာကျောခြင်း" ကို တွေးမိလိုက်သည်။ ထိုအတွေးနှင့်အတူ သူ့မျက်နှာ‌ပေါ်၌  ရှက်ရွံ့မှုအရိပ်အယောင် ပေါ်လာသော်လည်း လျင်မြန်စွာ ဖိနှိပ်လိုက်၏။ 

" ဒါပေမဲ့ တကယ်လို့ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ဖြစ်ခဲ့ရင် တစ်ဖက်လူကို စာနာနားလည်နိုင်လုနီးပါးဖြစ်သွားတယ် "

ဤနည်းအားဖြင့် သူက  ဟယ့်ယွင်ထင်၏နှလုံးသားထဲတွင်ရှိနေသည့် တုံ့ဆိုင်းမှုနှင့် အပြစ်ရှိစိတ်ကို ဖတ်နိုင်ခဲ့သည်။သူက  သေဆုံးသွားသော ရဲဘော်များအတွက် နှလုံးသားထဲတွင် ရေးထိုးခဲ့သည့် ကမ္ပည်းမှတ်တမ်းများကို မြင်နိုင်ခဲ့သည့်အပြင် သူ့စွမ်းရည်ကို ပြန်လည်ရရှိခဲ့ပြီးနောက် အခြေစိုက်စခန်းသို့ သူ့အား ရှာရန် လာခဲ့စဉ်ကလည်း သူ့လက်ကို ခေတ္တမျှသာ ကိုင်လိုက်ရုံဖြင့် ထိုအဖြစ်အပျက်၏အကြောင်းရင်းနှင့် အကျိုးဆက်ကို အကြမ်းဖျင်း နားလည်နိုင်ခဲ့သည်။

လင်းဟန်က သူ့အားကြည့်ရင်း အဆုံးသတ်လိုက်သည်။ 

လင်းဟန်၏စကားများကို နားထောင်ပြီးသည့်နောက် ဟယ့်ယွင်ထင်၏မျက်၀န်းများက ခဏကြာ မှောင်မိုက်သွားပြီး အချိန်အနည်းငယ်ကြာပြီးသည့်နောက်မှသာ စကားထပ်ပြောလာသည်။

" ဒါဆို....ကိုယ်က ငကြောက်တစ်ယောက် "

ဤအချိန်တွင် ဟယ့်ယွင်ထင်ဘက်မှ စတင်၀န်ခံလာလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားမိချေ။

" ကိုယ်က ကိစ္စတော်တော်များများကို ကြောက်ရွံ့တယ် ။ မင်း ဖတ်ကြည့်နိုင်ပါတယ် "

သူ့နှလုံးသားထဲတွင် ပူလောင်နေသည့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာများအပြင် အခန်းထဲတွင် တစ်ယောက်တည်းရှိနေသည့်အခါ သူ၏စိုးရိမ်ပူပန်မှုများနှင့် ကြောက်ရွံ့မှုများကို ဖတ်ကြည့်နိုင်သည်။

မူလက နှစ်ယောက်သား အတူတူရှိပြီးနောက် ဘာမှထူး²ခြား²မဖြစ်သင့်သော်လည်း ဟယ့်ယွင်ထင်ကမူ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ပုံရသည်။ 

သူသည် စစ်သင်္ဘောမှ ထွက်ခွာချိန်တွင် ထိုကဲ့သို့သောစကားအချို့ကို ပြောနိုင်ဆဲဖြစ်သော်လည်း ယခုတွင် သူက အရာအားလုံးကို စိုးရိမ်ကြောင့်ကြနေပြီး  သူ့ကြောင့် လင်းဟန် အနည်းငယ်မျှပင် ထိခိုက်မည်ကို စိုးရိမ်နေပုံရလေ၏။

လင်းဟန်၏နှလုံးမှာ ရုတ်တရက် တင်းကြပ်လာတော့သည်။  သူက ဟယ့်ယွင်ထင်အပေါ် သူ့လက်တင်ကာ ၎င်းတို့၏လက်ချောင်းများကို စပ်ယှက်ချိတ်တွယ်ပြီးနောက် ဟယ့်ယွင်ထင်ထံတွင် မရှိသင့်သည့် ပူပန်များကို သူ ကြားလိုက်ရသည်။

" မစ္စတာလင်းက မဝံ့မရဲ ဖြစ်တဲ့သူ မဟုတ်ပါဘူး "

ဟယ့်ယွင်ထင်သည် သူ့နာမည်ဖြင့်သာ တိုက်ရိုက်ခေါ်ဆိုခြင်းကို ကျင့်သားမရသေးချေ။ ဤအချိန်တွင် ထိုအရာများကို တွေးတောနေခြင်းကြောင့် သူ့လေသံမှာ ပို၍ မှုန်ကုပ်ကုပ်ဖြစ်နေသည်။

" မင်းအတွက်သာ မဟုတ်ရင် ကိုယ် အဲ့ဒါကို တော်တော်ကြာတဲ့အထိ ပြောဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး "

လင်းဟန်က သူ့လက်ချောင်းများကို ပို၍တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်။

[ ခုကောမျိုးနွယ်ကသာ အဲ့ဒီဝန်ခံချက်ကို ကြားနိုင်မယ်လို့ ထင်ခဲ့တာ ]

လင်းဟန်က မျက်တောင်ခတ်လိုက်သည်။

" ခင်များ ကျွန်တော် အိပ်နေတာကို အခွင့်ကောင်းယူခဲ့တာပဲ... ကျွန်တော်အိပ်နေတဲ့အချိန် ကူးလုလုကို ခင်များ ဘာပြောခဲ့တာလဲ "

နောက်တစ်နေ့တွင် ကူးလုလုက  နိုးလာပြီး သတင်းကြည့်သောအခါ ဟယ့်ယွင်ထင်အား လွန်စွာမနှစ်သက်ခြင်း မရှိတော့သည်မှာ အံ့ဩစရာမဟုတ်တော့ပေ။ ဤအကြိမ်တွင် ဟယ့်ယွင်ထင်က သူ့လက်ကို အရင်ထုတ်သွားကာ ပြောသည်။

" အခုလေးတင် မင်းကို ပြောခဲ့တဲ့ဟာနဲ့ အတူတူပါပဲ "

ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် လင်းဟန်သည် 

ဇီ၀မျိုးကွဲသတ္တဝါများ၏စိတ်အား မဖတ်နိုင်သည်ကို နှမြောမိသည်။ 

" ခင်များက တကယ့်ကို .... "

ဟယ့်ယွင်ထင်က ထပ်မံ မတ်တပ်ထရပ်သည်။

" ကိုယ် သူ့ကို တောင်းပန်ပြီး ကိုယ်က  မစ္စတာလင်းကို အနိုင်မကျင့်ခဲ့ပါဘူးလို့ပြောခဲ့တာ "

" ဘာလို့ ကျွန်တော့်ကို မစ္စတာလင်းလို့ ထပ်ခေါ်ပြန်တာလဲ "

လင်းဟန်က ဤအခွင့်အရေးကို အသုံးချကာ ပြောလိုက်သည်။ 

" ကျွန်တော့်နာမည်ကိုပဲ ခေါ် "

" အို့ " ဟယ့်ယွင်ထင်က ဤတစ်ခါ လျင်မြန်စွာ တုံ့ပြန်လာသည်။

" ကောင်းပြီ "

လင်းဟန်သည် ဟယ့်ယွင်ထင်က တစ်ခါတရံ ဒုံးဝေးသည်ဟု တွေးမိသည်။ သူ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်တော့မည့်အချိန်တွင် ဟယ့်ယွင်ထင်ပြောလာသည်ကို ကြားလိုက်ရ၏။

" ဒါပေမဲ့ တခြားလူတွေ အားလုံးကလည်း မင်းကို လင်းဟန်လို့ပဲခေါ်ကြတယ် ။ အဲ့လိုသာဆို အဲ့ဒါက မစ္စတာလင်းလို့ ခေါ်တာနဲ့ ကွာခြားမှုမရှိတော့ဘူးလေ "

လင်းဟန်သည် နောက်ဆုံးတွင် သူ့အား စိုက်ကြည့်လိုက်တော့သည်။

သူ့လက်များကို ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း သူ့အချစ်ကို ဝန်ခံသည့်နေရာအလွန်ထူးချွန်သည်။ သူ့အား အာဟာရဖြည့်စွက်စာ သောက်‌စေလိုသည့်အချိန်တွင်လည်း မည်သည့်ညွှန်ကြားချက်မှမပါ၀င်ဘဲ ခံတွင်းထဲ၌ ထည့်ကာသူ့အား နမ်းခဲ့သည်။ 

လင်းဟန်မှာ ဟယ့်ယွင်ထင်သည် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၌ ထုံထိုင်းမှုနှင့်ကိုးယိုးကားယားနိုင်မှုကို အပြီးတိုင် ဖယ်ရှားကာ နောက်တစ်ဆင့်သို့ တက်လှမ်းတော့မည်ဟု ထင်မိသည်။

သို့သော် မိမိဘာသာသင်ကြားခြင်းဟူသည့်အရာမှာ လှုံ့ဆော်မှုတစ်ခုမျှသာဖြစ်ကာ အချိန်အများစုတွင် သူက ကျောက်တုံးကဲ့သို့ ထုံထိုင်းသည့် စကြာဝဠာအဆင့် ငတုံးအယ်လ်ဖာ တစ်ယောက်ဖြစ်နေဆဲပင်။

သို့သော် ခေတ္တကြာမြင့်ပြီးနောက် ဟယ့်ယွင်ထင်က ရုတ်တရက် ပြောလာသည်။

" ....ဟန်ဟန်‌ဆိုရင်ရော "

 ယခင်က လင်းဟန်၏မိခင်မှ သူ့အား နာမည်ပြောင်နှင့် ခေါ်ခဲ့စဉ်က သူမ၏အသံမှာ သိသာစွာဖြင့် ချစ်ခြင်းတရားပိုပါ၀င်ကာ ပို၍နူးညံ့ပျော့ပျောင်းသည်။ 

သိ့သော် ဟယ့်ယွင်ထင်၏အသံမှာမူ မူလကတည်းက အနိမ့်သံဖြစ်သည့်အပြင် သူက အလွန်လေးနက်စွာ ခေါ်ဆိုလာခဲ့သည်။ သူ့လေသံမှာ အက်ရှနေကာ တစ်ခုခု အမိန့်ပေးနေသကဲ့သို့ပင်ဖြစ်နေသည်။ ထိုစကားနှစ်ခွန်းသည် သူ့အတွက် တကယ်ပင် မသင့်တော်သလို ကြားရသည်မှာလည်း အဆင်မပြေချေ။

လင်းဟန်က ထိုစကားလုံးနှစ်လုံးကို အချိန်အတော်ကြာ မကြားခဲ့ရသဖြင့် သူ့မျက်နှာက ရုတ်တရက် နီမြန်းသွားတော့သည်။  သူက မနေနိုင်ဘဲ ရှေ့သို့ လှမ်းကာ ဟယ့်ယွင်ထင်၏ပါးစပ်ကို ဖုံးအုပ်လိုက်သည်။

" ကောင်းပြီ၊ ကောင်းပြီ၊ ကောင်းပြီ ။ ခင်များကြိုက်သလို ကျွန်တော့်ကို ခေါ်နိုင်တယ် "

🌍