MM Story Teller

Chapter 3

Viewers 321

Chapters 55

Chapter-3

(အကူအညီ ...ငါနဲ့စေ့စပ်ထားတဲ့သူကို ဗုံးခွဲသတ်ဖို့ သတ္တိတွေရှိနေသေးတယ်ပေါ့?)

"လက်ထပ်ဖို့....?"

ဒီသတင်းသည် နောက်တစ်နေ့ တွင် ရေခဲမြစ်သို့ လျင်မြန်စွာ ပျံ့နှံ့ သွားခဲ့သည်။

ထောင်ထဲမှ ကျောင်းမြန်သည် သူ၏လက်ထောက်ကိုကြောင်အစွာကြည့်နေလေသည်။

"မင်း ဘာပြောလိုက်တာလဲ"

စီဆဲလ်က ဘာဖြစ်သွားတာလဲ?သူနေမကောင်းတာလား? လက်ထပ်မှာဆိုရင် သူနဲ့မဖြစ်သင့်ဘူး မဟုတ်ဘူးလား??

"ခင်ဗျားနဲ့ မင်းသမီးနဲ့ လက်ထပ်တာ မဟုတ်ဘူးဗျ!!!!! ရေခဲမြစ်က ဗိုလ်ချုပ်နဲ့လက်ထပ်ဖို့ စီဆဲလ်က အစည်းအဝေးမှာပြောခဲ့တာ"

စိတ်ဆင်းရဲနေသော လက်ထောက်က "ဒီသတင်းကိုကြားတော့ တော်ဝင်မိသားစုက လူတွေ ကျွန်တော့်ဆီလာပြီး မစ္စကျောင်းရင်းကို လိုက်ပို့ပေးမယ့် ရေယာဥ်ဆီကို သွားလို့မရအောင်ချက်ချင်းလာတားကြတယ်။ အခု မစ္စကျောင်းရင်းပါလာတဲ့ ရေယာဥ်ကို တောင်ဘက်ဂိတ်ကနေပိတ်ထားလိုက်ပြီးတော့ အမြှောက်တွေနဲ့ချိန်ထားကြလို့ ဆက်သွားလို့မရတော့ဘဲနောက်ပြန်ဆုတ်လာရတယ် ။ အခု ခင်ဗျားလက်မထပ်ချင်ရင် သူ့ကို သတ်ပစ်မယ်လို့ ခြိမ်းခြောက်နေကြတယ်"

"သူတို့က သူမကို သတ်ပစ်မှာလား?"

ကျောင်းမြန်သည် သူ၏အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက်သည်။

သူ့အစီအစဥ်ပျက်သွားပြီ....

သူက သေခြင်းတရားကိုတောင်လက်ခံဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်နေတာကို စီဆဲလ်က သူ့ကိုပြန်ကယ်လိုက်တာလား? သူသာ စီဆဲလ်ကို လက်ထပ်ထားသ၍ သေဒဏ်မှလွတ်မြောက်နိုင်သည်။

တော်ဝင်မိသားစုမှ မလိုလားပေ..။

သို့သော် ဖက်ဒရယ် မဟာမိတ်များ၏ လိုအပ်ချက်များကို မချိုးဖောက်ဝံ့သောကြောင့် ကျောင်းမြန်ကို လက်ထပ်ခြင်းမှ တားဆီးနိုင်ရန် အတွက် ရှုပ်ထွေးသော ကိစ္စများကိုဖန်တီးကာ တားဆီးလာကြသည်။

ခွန်အားမရှိသော ကျောင်းရင်းသည် တော်ဝင်မိသားစုအား ယာယီသက်သေပြနိုင်ရန် အရည်အချင်းမရှိပေ။ယခုအချိန်တွင် ကျောင်းမြန်သည် ထောင်ထဲတွင် မမျော်လင့်ဘဲသေဆုံးသွားခဲ့ပါက ကျောင်းရင်းသည် သူ၏အမဖြစ်သည်။ ဖက်ဒရယ်သည်မည်သိုပင် အာဏာလွှဲပြောင်းယူခဲ့ပါစေ ဤအဖြစ်အပျက်အတွက် ပိုင်ဟဲစနစ်အတွက် အပြစ်တင်ခံရစရာအကြောင်းမရှိပေ။

"မစ္စကျောင်းက သူ့အတွက် မျှော်လင့်ချက်မရှိတော့ဘူးလို့ထင်လို့ ဒါကိုပေးခိုင်းလိုက်တယ် အရင်က ဆက်ဆံရေးကိုထောက်ပြီးတော့ ကျွန်တော် ခင်ဗျားကိုကူညီပေးပါ့မယ်" ဟု လက်ထောက်ကပြောလေသည်။

"ကင်မရာက ကင်မရာတစ်ခုဘဲလေ ကျွန်တော်ခဏလောက်တော့ ပိတ်ပေးထားနိုင်တယ် ခင်ဗျား မြန်မြန်ဆုံးဖြတ်မှရမယ်"

ထိုကတ်ပြားသည် ကျောင်းမိသားစုအစောင့်၏နောက်ဆုံး တိုကင်ကတ်ပြားဖြစ်သည်။

ကျောင်းမြန်သည် သူ၏လက်ထဲရှိအရာများကိုကြည့်လိုက်သည်။

သူ့အစ်မသည် သူ့ကိုစိတ်ပျက်တယ်ပြောပေမယ့်လည်း အစောင့်များနှင့်တိုက်ခိုက်ကာ လွတ်မြောက်နိုင်မည်ဟု မျှော်လင့်ပြီး တိုကင်ကတ်ပြားကိုပေးလိုက်လေသည်။

"ခင်ဗျားလွတ်မြောက်သွားပြီ" လက်ထောက်က ဆက်ပြီး "ကျောင်းမိသားစုကို သူတို့အလွတ်ပေးမှာမဟုတ်ဘူး"

ပထမဆုံး သူတို့အဖေ ပြီးတော့ စစ်ဗိုလ်ဟောင်းတွေရော.....

လက်ထောက်က "ငါ ဒီဘဝမှာတိုက်ပွဲဝင်ရမယ်ဆိုရင်တောင် ဗိုလ်ချုပ်ထွက်သွားဖို့ကို ငါလိုက်ပို့မယ်"

"ငါလွတ်မြောက်သွားခဲ့ရင်တောင် မပြီးသေးဘူး"

ကျောင်းမြန်ကဆက်ပြောသည်။

"ငါ့ အမကို ငါဘယ်တော့မှမထားခဲ့ဘူး ။ ငါသူ့ကို ပြန်လာကယ်မှာ "

အကယ်၍ ကျောင်းမြန်သည် စီဆဲလ်နှင့် လက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့လျှင်ပင် တော်ဝင်မိသားစုသည် သူမအား မင်္ဂလာပွဲသို့ မတက်ရောက်နိုင်စေရန် အပြတ်ရှင်းချင်နေကြသည်။

"ဒါပေမယ့် ..." လက်ထောက်ကရပ်သွားပေမယ့် နောက်စကားအား ကျောင်းမြန်က ပြတ်တောက်သွားလေသည်။

ကျောင်းမြန်သည် တိုကင်ကတ်ပြားကိုတင်းကြပ်စွာဆုပ်ကိုင်ထားသည်။

ဒါက သူတို့ရဲ့မျှော်လင့်ချက်ပဲ....။

ရုတ်တရက်အချိန်တွင် ရေခဲမြစ်မြို့တော်ရှိ အဆင့်မြင့်အကျဥ်းထောင်မှ ပေါက်ကွဲသံတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာပြီးနောက် လူတစ်စုသည် တော်ဝင်အစောင့်များကို တိုက်ခိုက်ရန် အပြေးလာကြသည်။

ယမ်းမှုန့် မီးခိုးများဖြင့် ရှုတ်ယှက်ခတ်နေချိန်တွင် လေယာဥ်တစ်စင်းသည် ကာကွယ်ရေးစနစ်များကိုဖြတ်သန်းပြီး လမ်းတွင်ပိတ်ဆို့နေသောရန်သူများကို သုတ်သင်ကာ ထောင်မှထွက်လာခဲ့သည်။

"သတိပေးချက် ! သတိပေးချက် ! S အဆင့်ရှိအကျဥ်းသားလွတ်မြောက်သွားပါပြီ"

" စစ်ကူတောင်းပါတယ် !! စစ်ကူတောင်းပါတယ်!! "

ကျောင်းမြန်သည် လေယာဥ်လက်ကိုင်ကိုကိုင်၍ ဖန်သားပြင်ပေါ်ရှိ အနီရောင်အစက်ကို စိုက်ကြည့်နေသည်။

ရန်သူကို ကိုယ်စားပြုသော အနီရောင် အစက်များသည် သူ့အား အကုန်ဝိုင်းထားပြီးနီးပါးဖြစ်နေသော်လည်း ကျန်းမြောင်သည် ယုံကြည်ချက်ရှိသည်။

သူသည်ရေခဲမြစ်စနစ်၏ စစ်ဗိုလ်ချုပ်တစ်ဦးဖြစ်ပြီး သူ၏လက်အောက်မှတပ်များကိုမလွှဲပေးရသေးသောကြောင့် သူ့စကားကိုနားထောင်နေဆဲဖြစ်သည်။တော်ဝင်မိသားစုသည် သူတို့အားချုပ်ကိုင်၍မရသေးသည်မှာ ဝမ်းနည်းစရာပင်ဖြစ်သည်။

"ဘုန်း.....ဘုန်း....."

ကံကောင်းသည်မှာ အကျဥ်းထောင်သည် သစ်ပင်များဝန်းရံနေသော မြို့အစွန်အဖျားရှိ တောကန္တာရထဲတွင်တည်ဆောက်ထားသောကြောင့် အပြစ်မဲ့သည့်ပြည်သူများ ထိခိုက်မည်ကို မစိုးရိမ်ရပေ။

ကျောင်းမြန်သည် ရန်သူ့လေယာဥ်မှ မြောက်များစွာသော အမြှောက်ပစ်ခတ်မှုကိုရှောင်ရှားလိုက်ပြီး တုတ်ကိုအသုံးပြုကာ နီးကပ်လာသောလေယာဥ်ပေါ်သို့ ပစ်ချလိုက်ပြီး တံတားဆီသို့ အလျင်အမြန် ရှေ့သို့ပျံသန်းသွားလေသည်။

ရေခဲမြစ်စနစ်နှင် ဖက်ဒရယ်စနစ်တို့သည် မူလက မချိတ်ဆက်ထားသည့်ကြားတွင် နေရာတစ်ခုရှိသည်။

သာမန်လူသားများမဖြတ်ကျော်နိုင်သည့်နေရာကို စီဆဲလ်သည် ရှစ်နှစ်ကြာအောင် အာကာသထဲတစ် တံတားတစ်စင်းတည်ဆောက်ခဲ့ပြီး ဖက်ဒရယ်စစ်တပ်နှင့်အတူ အဆိုပါတံတားကိုဖြတ်ကျော်ခဲ့သည်။စီဆဲလ်၏ ဦးဆောင်မှုအောက်တွင် ရေခဲမြစ်စနစ်ကို တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။

လွန်ခဲ့သောနှစ်အနည်းငယ်အတွင်းတွင် ကျောင်းမြန်၏ အဓိက စစ်မြေပြင်သည် တံတားတစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်။ သူသည်ရေခဲမြစ်စနစ်မှ တပ်သားများကိုခေါ်ဆောင်၍ တံတားတည်ဆောက်ခြင်း နှင့် ဂြိုလ်သားများဖြတ်သန်းသွားလာခြင်းကို တားဆီးရန်အတွက် ဒရုန်းများနှင့် မက်ခါများကို အသုံးပြုခဲ့သည်။

ယခု ကျောင်းမြန်၏ရည်ရွယ်ချက်သည် အဖွဲ့ချုပ်ထံသို့ အကူအညီတောင်းရန် တံတားဆီသို့ အလျင်အမြန်သွားနေရသည်။

"ဘုန်း....."

တကယ့် စခရင်ပေါ်တွင် အမြှောက်များဖြင့် ပစ်ခတ်မှုကြောင့် ကျန်ရစ်ခဲ့သော မီးခိုးများကြားမှ အလွန်ကြီးမားသော စစ်သင်္ဘောတစ်စီး ဖြည်းညင်းစွာ ထွက်ပေါ်လာသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

"ဝူးးး"

ငါးကီလိုမီတာ အကွာ.....

ကျောင်းမိသားစု၏ သီးသန့်စစ်သားများသာအကာအကွယ်ပေးနိုင်ခဲ့သည်။

ယခုအချိန်တွင် သူတို့အား တော်ဝင်စစ်တပ်မှတိုက်ခိုက်ခဲ့ပြီး ကျောင်းမြန်အား ထောက်ပံ့ပေးမည့်သူမရှိပေ။

ကျောင်းမြန်သည် ဖန်သားပြင်ပေါ်ရှိ တိုက်ပွဲအခြေအနေကိုလျင်မြန်စွာသုံးသပ်၍ ပစ္စတို တစ်လက်ကိုထုတ်ကာ လေယာဥ်တံခါးကို ကန်ဖွင့်ခဲ့သည်။

" သူ့ကိုသတ် !! သူထွက်ပြေးလို့မရအောင် သူ့ကိုသတ်!!"

တော်ဝင်စစ်သား၏ မျက်လုံးများ ပြူးကျယ်သွားကာ ကျောင်းမြန် သည် သူ့အပေါ်ကိုလျင်မြန်စွာခုန်တက်လာသည်ကို ကြည့်နေလေသည်။ထို့နောက် သူ့အား ကျောင်းမြန်သည်လေယာဉ်ဆီသို့ ပစ်ချလိုက်သည်။ ပြုတ်မကျမီတွင် တော်ဝင်စစ်တပ်မှ ကျောင်းမြန် ၏ခြေချင်းများနှင့် လက်ထိတ်များကို သတိပြုမိခဲ့သည်။

သူ့လက်နှင့်ခြေတို့ကို ချည်နှောင်ထားသော်လည်း ကျောင်းမြန်သည် ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သောခွန်အားကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး လေယာဉ်ပေါ်ရှိ တော်ဝင်တပ်သားနှစ်ဦးကို ဖြိုချရန် သူ့လက်နှင့်ခြေတို့ကို အသုံးပြုခဲ့သည်။ ထို့နောက် သူသည် လက်ကိုင်တုတ်ကို ကိုင်ကာ တံတားဆီသို့ မောင်းသွားခဲ့သည်။

နှစ်ကီလိုမီတာပဲဝေးတယ်...!

"ဝူး"

နောက်ထပ် ဒုံးကျည်တစ်ခုလား။

ကျောင်းမြန်၏ မျက်လုံးများ နီရဲသွားသည်။ သူ အရှုံးမပေးနိုင်ဘူး!

ဒုံးပျံကို ကိုယ်စားပြုတဲ့ အနီရောင်အစက်ကြီးသည်အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ကျောင်းမြန်၏ လေယာဉ်နှင့် နီးကပ်လာသည်။ ကျောင်းမြန်သည် လေယာဉ်ကို ကန့်သတ်ချက်သို့ မောင်းနှင်ပြီး မဝေးလှတော့သော ဖြူဖြူဖွေးနေသော တံတား၏ ကောက်ကြောင်းကို မြင်နေရသည်။

ကျောင်းမြန်သည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်ဘဝအတွက် စက္ကန့်နှင့်အမျှရေတွက်ခြင်းအမှုကို သူစိတ်ထဲတွင် ဆက်လက်ရေတွက်နေခဲ့သည်။

တစ်ကီလိုမီတာ……

မီတာသုံးရာ

သုည!!

နောက်ဆုံးလေယာဥ်သည် ကုန်းတံတားသို့ ပျက်ကျသွားသောအခါ သို့မဟုတ် ဖမ်းမိသွားသောအခါ....

ဒုံးကျည်သည် လေယာဉ်အား တိုက်ရိုက်ထိမှန်ပြီး ပေါက်ကွဲသွားကာ လမ်းကြောင်းမှန်များထဲမှ တစ်ခုလည်း ပေါက်ကွဲသွားခဲ့သည်။ ကျယ်လောင်သောဆူညံသံသည် တံတားရှိ နှိုးဆော်သံများ ဖြစ်ပေါ်စေပြီး လမ်းတစ်လျှောက်တွင် စူးရှသောအသံများ ခေတ္တဆူညံသွားခဲ့သည်။

ကျောင်းမြန်သည် လေယာဥ်မပေါက်ကွဲမီကပင် အပေါက်မှ ခုန်ဆင်းပြီး ကောင်းကင်မှ ခုန်ချသွားခဲ့သည်။ သူ ဆင်းသက်ချိန်မှာ သူ့ရဲ့အရှိန်ကို နှေးကွေးစေရန် အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားခဲ့ပေမယ့် ပြုတ်ကျသည်အား မရှောင်နိုင်ခဲ့ပေ။ ကျောင်းမြန်သည် လမ်း၏ မှန်ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် အကြိမ်အနည်းငယ် အော်ဟစ်ညည်းတွားကာ မြေပြင်ပေါ်တွင် တွားသွားကာ ငိုကြွေးနေလေသည်။

အကျဉ်းထောင်မှ အပြန် လမ်းတွင် လူများနှင့် ရန်ဖြစ်ရာမှ ဒဏ်ရာရခဲ့ပြီး လေယာဉ်မောင်းနေစဉ် မရေမတွက်နိုင်သော သေနတ်သံများကို ကျော်ဖြတ်ခဲ့ရသည်။

ယခုအခါ ၎င်းတို့သည် အဖွဲ့ချုပ်၏ နယ်မြေတွင် ရှိနေသော်လည်း လိုက်ဖမ်းသော စစ်သားများသည် အရှုံးမပေးရုံသာမက ပို၍ ပြင်းထန်လာသည်။ကျောင်းမြန်သည် အဖွဲ့ချုပ်တွင် အသက်ရှင်နေသေးပါက အခြေအနေသည် ပိုဆိုးသွားလိမ့်မည်။

အရေးကြီးသောအခိုက်အတန့်တွင် ကျောင်းမြန်သည် အမှောင်ရိပ်တစ်ခုက ရုတ်တရက် တိုက်ခိုက်လာသည်ဟုသာ ခံစားလိုက်ရသည်။ ထို့နောက် ကျောင်းမြန်သည် ထိုအမှောင်ရိပ်မှာသူဖြစ်ကြောင်း ခံစားလိုက်ရသည်။

အပြင်းအထန် ပွေ့ဖက်ခံရပြီးနောက် သူ့ရှေ့က မြင်ကွင်းက လှည့်ပတ်နေလေသည်။ စောင်ကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာ မြေပြင်ပေါ်တွင် လူးလိမ့်ပြီးနောက် ကန်ကန်သည် ပြန်ကြည့်ရာ သူ့မူလနေရာ ပေါက်ကွဲသွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

"အဆင်ပြေလား?"

စီဆဲလ်က သူ့ကိုပွေ့ထားတာ တွေ့လိုက်ရသည်။

စီဆဲလ်လည်း အလွန်စိတ်ရှုပ်သွားသည်။ ရေခဲမြစ်တော်ဝင်မိသားစုသည် မစ္စကျောင်းအနီးတစ်ဝိုက်တွင် ရှိနေပုံရပြီး မငြိမ်းချမ်းကြောင်း သိရှိခဲ့ရသောကြောင့် ရေခဲမြစ်အင်ပါယာသို့ ကိုယ်တိုင်သွားရောက်၍ ကျောင်းမြန်ကို ခေါ်ဆောင်ခဲ့သည်။

မထင်မှတ်ပဲ လမ်းပေါ်ခြေချလိုက်တာနဲ့ ကျောင်းမြန်ဟာ လေယာဉ်ပေါ်ကနေ ခုန်ဆင်းပြီး အသတ်ခံနေရတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။

"ဗိုလ်…ဗိုလ်ချုပ်ကြီ စီဆဲလ်…" ကျောင်းမြန်သည် စီဆဲလ်ကို ဗြောင်ကျကျ စိုက်ကြည့်ပြီး ခေါင်းကို လှည့်၍မရပေ။

စီဆဲလ်သည် ကျောင်းမြန်ကို ခန္ဓာကိုယ်အောက်တွင် အကာအကွယ်ပေးနေကြောင်း ရေခဲမြစ်တော်ဝင်စစ်တပ်မှမြင်သောအခါ ဒေါသမထွက်ရဲပေ။

အချိန်အတော်ကြာတော့ ဘုရင့်တပ်မတော်က ချီတက်မဆုတ်ပါဘူး။ တော်ဝင်ဗိုလ်ချုပ်ကြီးသည် စစ်သင်္ဘော၏ အဓိကခုံတွင် ထိုင်နေသဖြင့် ကျောင်းမြန်ကို လက်ဖြင့် ဆွဲဖြဲရန် မစောင့်နိုင်လောက်အောင် ဒေါသထွက်သွားသည်။

ဒီလူက ပုံမှန်မဟုတ်ဘူးလား?! သူက စစ်တပ်ကာကွယ်ရေးအလွှာတွေကနေ လွတ်မြောက်ပြီး စီဆဲလ်ဆီကို အပြေးအလွှားသွားနိုင်ခဲ့တယ်။

"ဘာလို့လဲ..." ကျောင်းမြန်သည် အဝေးမှ မည်းမှောင်နေသော မြေပြင်ကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။

အကယ်၍ စီဆဲလ်သည် အန္တရာယ်ကို မကျော်လွှားဘဲ သေနတ်သံကို ရှောင်ရှားရန် သူ့ကို ပွေ့ဖက်မထားလျှင် သူသေပေလိမ့်မည်။

"အရမ်းမလှုပ်နဲ့။" စီဆဲလ်သည် မေးစေ့ကို ပွတ်ပြီး ပြုံးရင်း "ဒါက ပုံမှန်တုံ့ပြန်မှုပဲ"

စီဆဲလ်သည် ကျောင်းမြန်၏လက်ကောက်ဝတ်တွင် ဒဏ်ရာနက်နဲပြီး သူ့လက်ထိတ်များမှ သွေးများစီးကျလာကာ ကျောင်းမြန်၏လက်ကောက်ဝတ်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ရှက်ရွံ့သောအမူအရာကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူက ခေါင်းယမ်းပြီး "အဆင်ပြေပါတယ်၊ ငါအကုန်သိတယ်" လို့ပြောလိုက်သည်။

ကျောင်းမြန်သည် စာလုံးတချို့ကို ကြားလိုက်ပုံရပြီး ယခုအချိန်တွင် သူ၏ခွန်အားများ ဆုတ်ယုတ်သွားသည်ကို ခံစားလိုက်ရပြီး မူးလဲသွားသည်။

စီဆဲလ်သည် ကျောင်းမြန်ကို ပွေ့လိုက်ပြီး ဆေးဘက်ဆိုင်ရာဝန်ထမ်းက တွန်းထားသော ကုတင်ပေါ်တင်လိုက်ပြီး စစ်သင်္ဘောကို လှည့်ကြည့်လိုက်ကာ "ရေခဲမြစ်အစိုးရက ရူးနေသလား။"

စီဆဲလ်သည် သူ့နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းစေ့ကာ "မင်းတို့ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးရဲ့ စေ့စပ်ထားတဲ့သူကို ဗုံးခွဲသတ်ဖို့ သတ္တိတွေရှိနေသေးတယ်ပေါ့? မင်းတို့ သေချင်နေတာလား"

တော်ဝင်စစ်တပ်၏ဗိုလ်ချုပ်ကြီးသည် ဖန်သားပြင်ကိုဖြတ်၍ ကြည့်လိုက်ရာ စီဆဲလ်သည် သူ၏အိတ်ကပ်အတွင်းမှ လက်နှစ်ဖက်ကိုထည့်ကာ မောက်မာစွာ မတ်တတ်ရပ်ပြီး သူတို့ကို မော့ကြည့်နေကာ ဒေါသအပြည့်ဖြင့် သူ့မျက်လုံးများကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ချန်နယ်သည် ဂလက်ဆီနှစ်ခုကို ချိတ်ဆက်ထားပြီး ဤနေရာရှိ လေက အမြဲတမ်းပြင်းထန်သည်။ ဤအခိုက်တွင် စီဆဲလ် နောက်မှ လေပြင်းတိုက်ခတ်လာသော လေတိုက်ခတ်မှုကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ဗိုလ်ချုပ်ကြီးက လန့်ဖျပ်သွားသည်။

ဒါက... ကြယ်တွေကို သုတ်သင်ဖို့ ကောလဟာလတွေ ပေးခဲ့တဲ့လူပဲ။

တော်ဝင်ဗိုလ်ချုပ်ကြီးသည် စစ်သင်္ဘောပေါ်မှ ဆင်းခဲ့ရပြီး အနည်းငယ်ပြုံးကာ "နားလည်မှုလွဲနေတာ၊ အားလုံးက နားလည်မှုလွဲနေတာပဲ၊ ကျောင်းမြန်က ခွင့်မပြုဘဲ ထောင်ကလွတ်လာတယ်၊ အပြစ်သားတစ်ယောက်အနေနဲ့ သူအမှားလုပ်မိမှာကို ငါတို့စိုးရိမ်တဲ့အတွက် ငါတို့လုပ်သင့်တာကို လုပ်ရမှာပေါ့။ သူ့ကို ဖမ်းတာ အကောင်းဆုံးပဲလေ"

စီဆဲလ်သည် သူတို့နဲ့ ငြင်းခုံရမှာ ပျင်းလွန်းလို့ "ရေခဲမြစ်အစိုးရ ကျောင်းရင်းကို အဖွဲ့ချုပ်ဆီ အမြန်ဆုံး ပို့နိုင်မယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်၊ မဟုတ်ရင် နောက်ထပ်စစ်ပွဲကိုစဖို့လည်း ပြဿနာမရှိဘူး" လို့

ဆိုလိုက်သည်။

ထို့နောက် စီဆဲလ်သည် ခြေဖနောင့်ကိုဆောင့်ကာ စစ်တပ်နှင့်အတူ ထွက်ခွာသွားခဲ့သည်။

စာရေးသူပြောစရာရှိပါသည်- ၄င်းသည်စာရေးသူ၏အကြိုက်ဆုံး ဉာဏ်ရည်တုမွမ်းမံမှုစနစ်ဖြစ်သည်။

Prev Next