အပိုင်း ၅၆

Part 56

၎င်းကချီကျန်းကျန်းစိတ်ပူ​နေ​သော တစ်ခုတည်း​သောအရာဖြစ်​လေသည်။

၀မ်ယွီမှာမူလ၀တ္ထု၏ဇာတ်လိုက်ဖြစ်ကာ သာမာန်အရံဇာတ်​ကောင်​လေး​များကို မရှုံးနိုင်ပါ​သော်လည်း

​လော​လောဆယ်တွင် စီးပွား​ရေ​လောကကြီး၏ ဘုရင်တစ်ပါးဖြစ်ဖို့လမ်းကို စတင်ဆဲဖြစ်ရာ မိမိထက် ကိုခွန်အားကြီး​သောတချို့ဇာတ်​ကောင်များကို သတိထားရမည်သာ။

ချီကျန်းကျန်း သည်၀မ်ယွီ ၀မ်မိသားစုကိုရှင်းပစ်နိုင်​ကြောင်းသိထား​​သော်လည်း လျိုမိသားစုသို့မဟုတ် လုတင်းကအနည်းငယ် ပ်ု၍အင်အား​တောင့်သည်မဟုတ်ပါလား။

မူလကိုယ်ပိုင်ရှင်၏မှတ်ဥာဏ်ထဲတွင်​တော့ ထိုအ​ကြောင်းအရာနှင့်ပါတ်ဥာဏ်များမရှိသလို ချီကျန်းကျန်းကိုယ်တိုင်လည်း စီပွား​​ရေးအ​ကြောင်းကို တစ်လုံးတစ်ကန်း​သော်မျှနားမလည်ပါ​​ချေ။

သို့​သော် ၀မ်မိသားစုက ၀မ်စီစီနှင့်လျိုယွီရှန်းကိုလက်ထပ်​စေချင်သည်ဆိုလျှင် လျိုမိသားစုက အင်​အားကြီး၍မဟုတ်ပါ​လော။

၎င်းကို​တွေးမိလျှင် သူမစိုးရိမ်တကြီး​မော့ကြည့်လိုက်မိသည်။

၀မ်ယွီသည် လျိုယွီရှန်းဟူ​သောအမည်ကိုကြားသည်နှင့် ​မနှစ်မြို့ရိပ်များ မျက်လုံးတွင်ထင်ဟပ်လာခဲ့သည်။ သို့​သော်ချီကျန်းကျန်း၏စိတ်ပူ​နေ​သော မျက်၀န်းတစ်စုံကိုမြင်လိုက်ရလျှင်မူ သူ၏အမူအယာက ပြန်လည်​ပျော့​ပျောင်းသွား​လေသည်။

သူကသူမကိုကြည့်လိုက်ပြီး 

"အဆင်​ပြေပါတယ်၊ စိတ်မပူပါနဲ့"

၀မ်ယွီသည် ယခု​လော​လောဆည်စိတ်ပူ​နေသင့်သည်မှာ သူ မဟုတ်ပဲ လျိုမိသားစုဖြစ်သည်ကို မူမ​ပြောလိုက်​ချေ။

ချီကျန်းကျန်းကိုလက်ထပ်ချင်ပါသည်ဟူ​သော လျိုယွီရှန်းကို သတိရမိလျှင် ၀မ်ယွီက​ခေါင်းငုံ့လိုက်ပြီး မျက်လုံးများက​တော့ ​ရေခဲတမျှ​အေးစက်​နေ​လေသည်။

လျိုယွီရှန်းကို ချီကျန်းကျန်း​ရှေ့တွင် ​နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ပြီး​​ပေါ်လာခွင့်လုံး၀မပြုနိုင်။

သူလုံး၀မ​ကျေနပ်​ချေ။

စားပြီးသည့်​နောက် ၀မ်ယွီ ကုမ္ပဏီသို့ထွက်သွား​တော့သည်။

သူ့တွင်​ဖြေရှင်းစရာကိစ္စရှိသည်ဟုဆိုသည်မှာ အမှန်တကယ်လည်းကိစ္စရှိ၍ပင်။ မဟုတ်လျှင် သူယ​နေ့ ကုမ္ပဏီကိုပင်သွားလိမ့်မည်မဟုတ်​ချေ။

သူအိမ်တွင်ချီကျန်းကျန်းနှင့်သာအတူ​နေရန်စိတ်အားထက်သန်​ေနသည်။ သူတို့အချင်းချင်းဘာမှမ​ပြောဖြစ်လျှင်​တောင် တစ်ခန်းအတူတူရှိ​နေရုံနှင့် လုံ​လောက်သည်။

"မစ်စတာ၀မ်" အတွင်း​ရေးမှူး နင်က​ရောက်နှင့်​နေခဲ့ပြီဖြစ်ကာ စာရွက်စာတမ်းတချို့ကို ကိုင်ထားခဲ့သည်၊

သူ​ဌေးကအလုပ်ကိုပုံမှန်မလာ​သောကုမ္ပဏီကြီး၏ အဓိကအတွင်း​​ရေးမှူးတစ်​ယောက်အ​နေနှင့် သူ၏လစာ​နောက်မှာရှည်လျား​သောသုညတန်းကြီး​ကြောင့်သာမဟုတ်လျှင် သူ့ကဲ့သို့စိတ်ဓါတ်ခိုင်မာလှသူ​တောင် အလုပ်ထွက်ဖို့၀န်​လေး​နေလိမ့်မည်မဟုတ်​ချေ။

၀မ်ယွီက​ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပြီး သူ၏​နေရာတွင်ထိုင်လိုက်ပြီး စာတမ်းဖိုင်လ်များကို လှမ်းယူလိုက်သည်၊

"ငါမင်းကိုမ​နေ့ညက တစ်ခုပို့လိုက်ပြီး ရှာခိုင်းထားတာ၊ ဘယ်လိုလဲ"

လျိုမိသားစုမှာ နှစ်​အ​တော်ကြာ ၀င့်ကြွားလာခဲ့ရမှ ​နောက်ဆုံးတွင် သံမဏိပြားကိုမှသွားကန်မိ​ချေပြီ။

......

ချီကျန်းကျန်းမှာမူ အိမ်တွင် တကုပ်ကုပ်လုပ်​နေခဲ့သည်၊

သူမ၏အတိတ်ဘ၀ကတည်းက အင်္ဂလိပ်စာကို​​ကောင်း​ကောင်းရသည်။ မူလကိုယ်ပိုင်ရှင်မှာ သူမ​လောက်​တော့ထူးချွန်မှုမရှိ​သော်လည်း သူမ(မူလပိုင်ရှင်တွင်)အင်္ဂလိပ်နှင် ဂျာမန်ဘာသာရပ်များအတွက် လက်မှတ်ပင်ရှိ​လေသည်၊

ချီကျန်းကျန်းမှာ ထိုမူလကိုယ်ပိုင်ရှင်၏ ဂျာမန်စကား​ပြောစွမ်းရည်ကို တိုက်ရိုက် အ​မွေမရနိုင်​သော်လည်း

သူမဂျာမန်စာကိုစသင်ကြည့်သည်နှင့်အလွန်လွယ်ကူ​နေသည်ကို​တွေ့လိုက်ရသည်။ သူမအနည်းငယ်ဖတ်ကြည့်ပြီးသည်နှင့် သူမမှတ်ဥာဏ်ထဲ စွဲကျန်​နေရစ်ပြီးဖြစ်သည်။

သုမလွန်စွာ​ပျော်ရွှင်သွားမိသည်။

ထို့​ကြောင့်သူမအင်္ဂစာဘာသာပြန်တစ်ဦးအ​နေနှင့်လုပ်ကိုင်ပြီး ​နေ့လည်ခင်းတွင် ဘာသာပြန်ခြင်းဖြင့် ၀င်​ငွေရှာသည်။ ည​နေခင်းတွင်မူ ဂျာမန်စာအုပ်များ ဖတ်ရှုပြီး ဂျာမန်စာကို ​​လေ့လာ​နေခဲ့သည်။ အနာဂါတ်တွင် ဂျာမန်ဘာသာပြန်အ​နေနှင့် အလုပ်တစ်ခုကိုပါရှာနိုင်လိမ့်မည်။

သူမတွင်၀ယ်ထား​သောစာအုပ်များရှိ​နေဆဲဖြစ်ကာ အချိန်ယူကာဖတ်ရှုရဦးမည်။

သို့​သော် ၀မ်ယွီကည​နေခင်းတွင် ပြန်လာမည်ဆို​တော့ သူမအခန်းပြင်ထွက်ပြီး အချစ်မှာကျရှုံးရဦးမည်လား။

ဒါကရိုမက်တစ်ဆန်တဲ့ ဆက်ဆံ​ရေးလို့​ရော ​ခေါ်နိုင်ရဲ့လား။

မ​နေ့ညက ၀မ်ယွီကသူမကိုဆွဲယူကာ ​ပွေ့ဖက်ခဲ့သည်။

ဤသည်ကိုသတိရလျှင် ချီကျန်းကျန်းမှာ သူမမျက်နှာကိုကာလိုက်ပြီး နားရွက်​တွေကနီရဲလာပြန်သည်။

သူမပါးကိုခပ်ဆတ်ဆတ်ပုတ်လိုက်ပြီး မ​တွေး​တော့ရန် သတိ​ပေးလိုက်သည်။ ထို့​နောက် ​ခေါင်းကိုငုံ့လျက် အလုပ်ကို ဆက်လုပ်လိုက်သည်။

အန်တီ၀မ်က​နေ့လည်စာလုပ်ပြီးချိန်တွင် ၀မ်ယွီပြန်​ရောက်လာ​တော့သည်။

"ကျန်းကျန်း​ရေ စားလို့ရပြီ" အန်တီ၀မ်က​အော်လိုက်သည်။

"လာပြီ"

ချီကျန်းကျန်းလည်း စားပွဲ​ပေါ်မှ သူမပစ္စည်းတို့ကို သိမ်းလိုက်ပြီး အ၀တ်​တွေကိုလည်းဆွဲဆန့်လိုက်ကာ ​အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာခဲ့​တော့သည်။

​အောက်ထပ်တွင် ၀မ်ယွီက နက်ကတိုင်ကို ဆွဲ​လျော့လိုက်ပြီး ကုတ်အင်္ကျီကိုလည်းဆိုဖာ​ပေါ်အသာပစ်တင်လိုက်သည်။

သူ​မော့ကြည့်လိုက်သည်နှင့် ​အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာ​နေ​သောချီကျန်းကိန်းမျက်လုံး၀ိုင်းတို့နှင့် အကြည့်ချင်းဆုံကာ တစ်ယောက်ကိုတစ်​ယောက် ကြည့်​နေမ်ကြ​​တော့သည်။

သူမက ၀မ်ယွီသူမကို​ပေးထား​သော၀တ်စုံ​လေးကို၀တ်ထားခဲ့သည်။ ထိုသည်မှာ ရှည်လျား​​သောဂါ၀န်ဖြစ်ကာ အပွင့်​သေး​သေး​လေးများပါရှိပြီး ​သိုး​မွေးထည်အပါး​လေးကိုလည်း ထိုအ​ပေါ်မှ၀တ်ဆင်ထားခဲ့သည်။ သူမကိုယ်နှင့်အံကိုက်ဖြစ်​နေ​သော၀တ်စုံမှာ သူမ၏ ညာဘက်ပုခုံစွန်း​လေးနှင့် လည်တိုင်​​ကျော့​ကျော့ထင်းလင်း​နေ​စေပြီး ​ကျော့ရှင်း​​​သော အလှတရားကိုထပ်ဟပ်​နေ​စေခဲ့သည်။

အိမ်​နေရင်းမို့ထင်၏ သူမ၏ထူထဲ​သောဆံပင်တို့ကလည်း​ကျောပြင်တွင်သည်အတိုင်ူဖြန့်ချထားကာ နှဖူး​ပေါ်မှဆံစတို့ကိုမူ နားရွက်​နောက်သို့ ကပိုကယိုသပ်တင်ထားသည်။

၀မ်ယွီမှာယခင်က ထိုကဲ့သို့အရာများကို စိတ်မ၀င်စားခဲ့၍ပဲလား​တော့မ​ပြောတတ်​သော်လည်း မိန်းမတစ်​ယောက်ကဤမျှလှနိုင်မည်မှန်း သူ မသိခဲ့​ချေ။

ချီကျန်းကျန်းမှာသူ့အားအကြည့်မလွှဲနိုင်​အောင်ပြုစားထားခဲ့သည်။

ဒုတိယထပ်တွင်မူ ချီကျန်းကျန်းသည်လည်း ရပ်တန့်သွားကာ..

၀မ်ယွီမှာ ရှပ်အင်္ကျီအဖြူကို၀တ်ဆင်ထားပြီး နက်ကတိုင်ကိုလည်း ​သက်​တောင့်သက်သာ​ထြေ​လျော့ထားသည့်အ​နေအထားဖြင့်လွန်စွာဆွဲ​ဆောင်မှုရှိ​နေခဲ့​လေသည်။

သူကဘာလို့ဒီ​လောက်​တောင်ကြည့်​ကောင်း​နေရတာလဲ၊ ပြီး​​တော့ အရမ်းလည်း ဆွဲ​ဆောင်​နေ​သေးတယ်၊

ဒီလိုမျိုးရုပ်ရည်နဲ့​မွေးဖွားလာတာ လုံး၀မမျှတဘူး။

လူနှစ်ဦးမှာတစ်ဦးကိုတစ်ဦး စိုက်ကြည့်​နေရင်း ချီကျန်းကျန်း၏ပါးလွှာနားရွက်​လေးများကနီမြန်းလာပြန်သည်။ သူမ​ခေါင်းငုံ့လိုက်ပြီး ​အောက်ထပ်သို့ ဖြည်းညင်းစွာဆင်းလာခဲ့သည်။ သူမ၏နှလုံးခုန်နှုန်းတို့က အထိန်းအကွပ်မဲ့လျက်။

၀မ်ယွီသည်လည်း အနည်းငယ် အ​​နေခက်စွာ ​ချောင်းဟန့်လိုက်ပြီး ချီကျန်းကျန်းကို ကြည့်ကာ

"မင်း​အေး​နေလားဟင်၊ ၀တ်ထားတာ နည်းနည်းပါးသလိုပဲ"

"ဟင့်အင်း၊ မ​အေးပါဘူး" ချီကျန်းကျန်းကဆိုလိုက်သည်။ သို့​သော်သူမရှက်ရွံ့စွာထပ်​​ပေါင်း​ပြောလိုက်သည်။

"ရှင်ည​နေလည်းသွားစရာမရှိ​တော့ဘူးဆို​တော့ သက်​တောင့်သက်တာဖြစ်တာတစ်ခုခုနဲ့လဲချင်လားဟင်"

"အို​ကေ" ၀မ်ယွီနှုတ်ခမ်း​ထောင့်​တွေကမြင့်တက်သွားပြန်သည်။သူ၏မျက်လုံးထဲမှအပြုံးရိပ်တို့ကလည်းပို၍ထင်ရှားလာခဲ့သည်။

သူနာခံစွာ အ​ပေါ်ထပ်ကိုတက်သွားခဲ့ပြီး ​ပေါ့​ပေါ့ပါးပါးအိမ်​နေရင်း အ၀တ်အစားကိုလဲလိုက်ပြီး ပြန်ဆင်းလာခဲ့သည်။

ချီကျန်းကျန်း စားပွဲတွင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့အား​စောင့်​နေလိုက်သည်။

"​နောက်တစ်ခါဆို စားနှင့်ပါ၊ ကိုယ့်ကို​စောင့်စရာမလိုဘူး"

"အို​ကေ" ချီကျန်းကျန်းပြန်​ဖြေလိုက်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်း​ထောင့်မှအပြုံးကပို၍ထင်ရှားလာ​လေသည်၊

သူမပြုံး​နေသလို၀မ်ယွီကလည်းပြုံး​နေခဲ့သည်။ 

သူတို့က ခပ်ခွာခွာစား​သောက်​နေ​​သော်လည်း ၀မ်ယွီမှာသူမပန်းကန်ထဲ အသီးအရွက်​တွေ ဘယ်အချိန်ကလာထည့်သွားသလဲမသိ​ချေ။ သူ၏စိုးရိမ်မှုတို့ပါ၀င်​နေ​သောအသံကိုလည်းကြားလိုက်ရသည်။

"များများစား၊ မင်းကပိန်လွန်းတယ်"

သူကသူမ၏လည်တိုင်​အောက်မှညှပ်ရိုး​လေးများနှင့်

​လက်ဖ၀ါးတမျှ​သေးငယ်​သောမျက်နှာကိုကြည့်လျက် ရင်ထဲမှ​တွေး​နေမိသည်။ အန်တီ၀မ်ကို သူမများများစား​အောင် ပို​ကောင်း​ကောင်းချက်ခိုင်းရမည်။

သူကအရင်အချိန်​တွေတုန်းက တစ်​ယောက်တည်း​​ပေမို့ အန်တီ၀မ်ချက်ပြုတ်သမျှကို ဘာမှမ​တွေးပဲစားခဲ့သည်။ သို့​သော် ယခုချီကျန်းကျန်းကဒီမှာရှိ​နေပြီ ဒါ​ကြောင့်ပိုပြီး အချက်အပြုတ်​ကောင်းတဲ့ တစ်​ယောက်​ယောက်ကို ​ခေါ်ပြီး သူမကိုအဟာရပြည့်၀​အောင်​ကျွေး​မွေးရမည်။

ချီကျန်းကျန်း​လေး ၀တုတ်လာသည့်ပုံစံကိုမြင်​ယောင်ပြီးလျှင် သူ၏မျက်လုံးတို့က ​ကျေနပ်စွာ​မှေးသွားခဲ့သည်။

"အိုး၊ ဟုတ်၊ ရှင်လည်းများများစားပါ"

ချီကျန်းကျန်းကသူထည့်​ပေးသမျှကို စား​နေရင်း ​ခေါင်းငုံ့ကာ နီရဲ​နေ​သော မျက်နှာကို ဖုံးကွယ်ထားလိုက်သည်။

ထို့​နောက် 

၀မ်ယွီက အသီးအရွက်ထည့်​ပေးသည်။ သူမစားသည်။ ၀မ်ယွီ အသီးအရွက်ထပ်ထည့်​ပေးသည်။ သူမစားသည်။ ၀မ်ယွီအသီးအရွက်ထပ်ထည့်​ပေးလာလျှင်။

ချီကျန်းကျန်း" ​ရပြီ၊ ကျွန်မဗိုက်ပြည့်​နေပြီ"

၀မ်ယွီကမူမျက်​မှောင်ကြုတ် လျက် "မင်းဒီ​လောက်ပဲ စားတာလား"

ချီကျန်းကျန်း " ဒါဆို ကျွန်မနည်းနည်းထပ်စားလိုက်မယ်​နော်" သူမနည်းနည်းထပ်စားနိုင်ပါ​သေးသည်။

သို့​သော် သူမကမိန်းက​လေး​လေ။

မိန်းက​လေးသဘာ၀ မိမိသ​ဘောကျ​သောသူ​ရှေ့တွင် အစားနည်းချင်​ယောင်​ဆောင်တာ ပုံမှန်ပဲဖြစ်သည်။ 

၀မ်ယွီ​ကျေနပ်သွားပြီး မျက်ခုံး​တွေလည်း ပြန်လည်​ပြေ​လျော့သွားခဲ့သည်။

"ရှင်ဒီည​နေစာကြည့်ခန်းကိုသုံးမှာမလားဟင် ၊ ဒါဆိုကျွန်မသွားပြီး.."

ချီကျန်းကျနွးစကားမဆုံး​သေးခင်မှာပင် ၀မ်ယွီက နူးညံ့စွာ​ပြောလိုက်သည်။

"စာကြည့်ခန်းကအကျယ်ကြီးပါ၊ ကိုယ်တို့အတူမျှသုံးလို့ရပါတယ်။"

အတူ...

ချီကျန်းကျန်း၏နှုတ်ခမ်း​ထောင့်​လေး​တွေ ​ကွေးညွတ်သွားခဲ့သည်။

xxxxxxx