Chapter 24

💙Chapter 24 - ယခင်ဘဝက အသိမိတ်ဆွေများလား။

လျှိုဖုန်းကျန်းသည် ရှောင်ဟုန်ယန် ညအိပ်သည့်အကြောင်းကို မသိခဲ့ပေ။ ရှောင်ဟုန်ယန်သည် နောက်တစ်နေ့နံနက်တွင် သားဖြစ်သူ၏ အခန်းထဲမှထွက်လာသည်ကိုမြင်သောအခါမှ၊ သူမ ချက်ချင်းပင် အောက်ထပ်သို့ဆင်းကာ ရှောင်ဟုန်ယန် စားရန်အတွက် ကြက်ဥနှင့်သ‌ကြားကို ခေါက်ဖျော်ပေးကာ ရေလည်း အသင့်ပြင်ထားပေးသည်။သူမတော့ ဒီနေ့တစ်နေကုန် ပြုံးနေရတော့ထင်ပါရဲ့။ 

ရှောင်ဟုန်ယန်သည် လျှိုဖုန်းကျန်း နားလည်မှုလွဲနေမှန်း သိသော်လည်း မရှင်းပြခဲ့ပေ။သူမသည် ကြက်ဥကိုဆယ်ယူပြီး ဝမ်လီချမ်ကို တိတ်တိတ်လေး အမေဖြစ်သူ မသိအောင် ကျွေးလိုက်သည်။

 "အမေ၊ ကျွန်တော်ကျတော့ ဟုန်ယန်လို ကြက်ဥတွေ မစားရတာလဲ"

သူ မနာလိုတာ မဟုတ်သော်လည်း သူ့အမေက ဘက်လိုက်နေသည်ဟု ခံစားရသည်။ ချွေးမ ပေါ်လာ‌တော့ သားကို ဘယ်လိုလုပ်မေ့နိုင်တာလဲ။

 "မင်းကလေ၊ မိန်းမကို သနားကြင်နာရမှန်းကို မသိတတ်ဘူး၊ အတော်ဆိုးတဲ့ကောင်လေး"

သူတို့ ဇနီးမောင်နှံသည် မနေ့တစ်နေ့ကမှ ပူပူနွေးနွေး လက်ထပ်ထားကြသော်လည်း သူမ၏ သားလေးက ရှောင်ဟုန်ယန်ကို ဂရုမစိုက်ဘဲ ဟုန်ယန်၏ ကြက်ဥများကိုပင် စားလိုက်သေးသည်။

ရှောင်ဟုန်ယန် ညဆယ်နာရီတွင် အိမ်ပြန်ရောက်သောအခါ ရှောင်တရှင်းက ဧည့်ခန်းထဲတွင် သူမကို စောင့်နေဆဲဖြစ်သည်။

 "သမီး အငယ်ဆုံး၊နောက်ဆို ညတိုင်း ကိုးနာရီမှာ အိမ်ကို အရောက်ပြန်လာရမယ်"

 "အဖေ၊ သမီးတို့နှစ်ယောက်လုံးက တရားဝင်လက်ထပ်ထားတာလေ"  

သူမ၏ အဖေက ဘာကြောင့် မင်္ဂလာပွဲလုပ်ဖို့ လောဆော်နေမှန်း မသိ။သိုသော်လည်း ဝမ်လီချမ်ကတော့ ခပ်အေးအေးပင် သူ့အဖေ အလိုကျ သဘောတူခဲ့လေသည်။ 

 "တရားဝင် လင်မယားလည်း မရဘူး၊ မင်္ဂလာပွဲ ပြီးတဲ့အထိစောင့်ရမယ်"

ရှောင်တရှင်း၏ သဘောထားက မကြမ်းသေးပေ။ ဝမ်လီချမ်ဘက်ကကြည့်လျှင် သူ့သမီးငယ်နှင့် ညအတူအိပ်စက်နိုင်သည်။သို့သော် အိမ်နီးနားချင်းများသာ မတော်တဆတွေ့မိလျှင် သူတို့ တံတွေးခွက်ထဲမှာ ပက်လက်မျောရပေလိမ့်မည်။ 

လျန့်လီရွှယ်သည် မနက်ခင်း အလုပ်သွားသောအခါ၊ ဘာသာစကားဆရာမ ရှောင်ဟုန်ယန်ကို စက်ဘီးဖြင့် တင်ခေါ်လာသူအား အမှတ်မထင် တွေ့လိုက်ရသည်။ထိုခဏဝယ် ထိုလူသည် မနေ့က လှေကားနားမှု သူမနှင့် ဝင်တိုက်ခဲ့သောသူဖြစ်ကြောင်း သတိရသွား၏။

ကျောင်းတံခါးမှာ ရှောင်ဟုန်ယန်တို့နှစ်ယောက်သား နမ်းပြီး နှုတ်ဆက်နေကြသည်။ရှောင်ဟုန်ယန်၏ အဝတ်အစားများသည် မလဲရသေးဘဲ မနေ့ကအတိုင်းရှိနေသေးသည်ကို သူမ တွေ့လိုက်ရသည်။ ရှောင်ဟုန်ယန်သည် အဝတ်အစားနှင့်ပတ်သက်လျှင် အလွန်တည်ငြိမ်သိမ်မွေ့စွာ ဝတ်ဆင်တတ်သူဖြစ်သည်။သူမသည် ပတ်ဝန်းကျင်ရှိလူများ၏ ဝတ်ပုံစားပုံ အဝတ်အစားများကို အလွယ်တကူ မှတ်မိနိုင်ပေသည်။

 ယခုနိုဝင်ဘာလရောက်ပြီဖြစ်၍ ရာသီဥတုက ပိုအေးလာသည်။ မြို့ငယ်လေးဖြစ်၍ အမျိုးသမီးများသည် နေ့တိုင်း အဝတ်မလဲကြပေ။ ရှောင်ဟုန်ယန်သည်လည်း နွေရာသီမှလွဲ၍ နှစ်ရက်၊သုံးရက်မှ အဝတ်အစားတစ်စုံ လဲလေ့ရှိသည်။ 

လျန့်လီရွှယ် ပေါ်လာသောအခါ၊ ရှောင်ဟုန်ယန်သည် ဝမ်လီချမ်နှင့် ချစ်သူဖြစ်နေပြီဖြစ်သည်။ လျန့်လီရွှယ်သည် အဝတ်အစားများ နေ့တိုင်းထည်လဲဝင်ဆင်သည်ကို သူမ မြင်နေရ၏။ ထို့ကြောင့် သူမလည်း အခြားအရာများအတွက်မဟုတ်ဘဲ ဝမ်လီချမ်အတွက် အဝတ်အစားနှင့် အလှအပရေးရာကိုဂရုပြုလာခဲ့၏။

သူတို့နှစ်ယောက်က ချစ်သူဖြစ်နိုင်သည်ဟု လျန့်လီရွှယ် ခန့်မှန်းမိသည်။ ရှောင်ဟုန်ယန်၏ ချစ်သူကောင်လေးသည် သူမကို မနေ့က တွေ့သောအခါ ပြူးကြောင်ကြောင်နှင့် အငေးသား ကြည့်နေတာကြောင့် သူမပင် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်မိသေးသည်။ထိုလူမျိုးက ရှောင်ဟုန်ယန်နှင့်မလိုက်ဖက်ပါပေ။

ရှောင်ဟုန်ယန်က သူမလောက်မလှသလို သူမလို အဝတ်အစားအသစ်များ ထည်လဲမဝတ်နိုင်ပေ။ရုပ်ရည်ကလည်း သူမလောက် မလှဟုပြော၍ရသည်။သို့သော် ရှောင်ဟုန်ယန်လို အမျိုးသမီးတစ်ယောက်အတွက် ဖက်ရှင်ကျကျ ၀တ်စားဆင်ယင်လိုက်ပါက ကျန်းချမ်ရှိ အဆင့်မြင့်အရာရှိကြီးများပင် မျက်စိကျနိုင်ပေသည်။ 

လျန့်လီရွှယ်သည် ယခုနှစ်တွင် ပညာရေးကောလိပ်မှ ဘွဲ့ရခဲ့သည်။ သူမ၏ဖခင်က သူမကို ကျန်းချမ် မူလတန်းကျောင်းမှာ သင်္ချာဆရာမအဖြစ် အလုပ်ရဖို့ စီစဉ်ပေးခဲ့သည်။သို့သော် နှာဘူးကျသော လူတစ်ယောက်၏ နှောင့်ယှက်မှုကို သူမ မခံနိုင်သောကြောင့် ဖူချမ်ထံသို့ ဒေါသတကြီးနှင့် ရောက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

 သူမ၏အဖေက သူမကို သည်နေရာမှာ အရင်ဆုံး စာသင်ပေးခိုင်းပြီး နောက်နှစ်ကျမှ ကျန်းချမ်ကို ပြန်ဖို့ စီစဉ်ပေးမည်ဖြစ်၏။

ထိုနှာဘူးကောင်မှာ ကျန်းချမ် မူလတန်းကျောင်း၏ ကျောင်းအုပ်ကြီး၏သားဖြစ်သည်။ထိုကျောင်းကို ပြန်ဖို့မဖြစ်နိုင်သေးသလို သူမ၏ အဖေကလည်း ချက်ချင်း သူမနှင့် လိုက်မလာနိုင်ပေ။သူမ သည်ကြားထဲ ပျင်းရိနေမှာစိုး၍ အတွေ့အကြုံအချို့ရရန် ဖူချမ်မှာ တာဝန်ထမ်းဆောင်ရမည်ဖြစ်သည်။

ဝမ်လီချမ်သည် မနေ့က အမျိုးသမီးကို ယနေ့ ပြန်တွေ့ခဲ့သည်။ယခု ပိုနီးနီးကပ်ကပ်ကြည့်လိုက်မှ သူမသည် လောရွှယ် မဟုတ်မှန်း သေချာသွားရ၏သို့သော်လည်း အထူးသဖြင့် သူမ၏ မျက်နှာသွင်ပြင်က လောရွှယ်နှင့် အလွန်ဆင်တူပေသည်။

 "အစ်ကိုလီချမ်"  

ဝမ်လီချမ်သည် ရှေ့မှာတင် အခြားအမျိုးသမီး တစ်ယောက်ကို စိုက်ကြည့်ဝံ့တာကြောင့် ရှောင်ဟုန်ယန် အနည်းငယ် စိတ်ဆိုးသွား၏။

 "အဲဒီအမျိုးသမီးက ဒီက‌ ကျောင်းဆရာမလား"

ရှောင်ဟုန်ယန်၏ စိတ်ဆိုးနေသော မျက်နှာကို မြင်လိုက်ရသော် သူ ပြဿနာကြီးမှန်း သိသွားပြီး အကြောင်းအရာကို ချက်ချင်းပြောင်းလိုက်သည်။သို့သော် သူ့စကားလမ်းကြောင်းလွှဲလိုက်သည်ကလည်း လုံးဝ မထိရောက်ပါပေ။

 "ညီမတို့ကျောင်းက ကျန်းချမ်းက ဆရာမအသစ်လေ၊သူမ အဝတ်အစား ဝတ်တာကလည်း အရမ်းလှတယ်လို့ အစ်ကို့ကိုပြောဖူးတယ်လေ"  

ကျန်းချမ်က.... "သူမ နာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ"

 "လျန့်လီရွှယ်...."

ရှောင်ဟုန်ယန်သည် ခြေတစ်ဖက်ဆောင့်ကာ ချာကနဲ လှည့်ထွက်သွားသည်။

"ဟုန်ယန်၊ သူ့မျက်နှာက ရင်းနှီးနေသလိုရှိလို့ပါ၊ တခြားဘာမှမဟုတ်ပါဘူး"  

ဝမ်လီချမ် ချက်ချင်းရပ်လိုက်ပြီး စက်ဘီးကိုဒေါက်ထောက်ကာ ရှောင်ဟုန်ယန်၏ လက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်၏။

 "ရင်းနှီးနေတယ် ဟုတ်လား၊ရုပ်ချောတဲ့ မိန်းကလေးကိုမှ အစ်ကိုက ရင်းနှီးနေတာလား" 

လျန့်လီရွှယ်က ကျန်းချမ်က လာတာလေ၊ ဝမ်လီချမ်က သူမကို ဘယ်လိုလုပ် သိနိုင်မလဲ။

" နေဦး၊ သူမရဲ့ ချစ်သူက လောကျုံးယုံ လား"  

လောရွှယ်၏ မိဘများသည် ကျန်းချမ်မှဖြစ်ပြီး လောရွှယ်၏ မိခင်အမည်တွင် "ရွှယ်" ဟူသောစကားလုံးပါရှိသည်။ သူ့အမေကိုချစ်ကြောင်းဖော်ပြဖို့အတွက် သူ့အဖေက လောရွှယ်ဟု ပေးခြင်းဖြစ်သည်။လောရွှယ်၏ အဓိပ္ပါယ်က အချစ်သက်သေဟုအမည်ရလေသည်။

ရှောင်ဟုန်ယန် ဒေါသထွက်နေတာကြောင့် ဝမ်လီချမ် သိပ်ဂရုမစိုက်တော့ဘဲ သူ့ခန့်မှန်းချက်ကို တိုက်ရိုက်ပြောပြလိုက်သည်။

 "အစ်ကို သူမကို တကယ်သိတာလား"  

လျန့်လီရွှယ်မှာ လက်တွဲဖော်ရှိသည်ဟု မကြားဖူးသော်လည်း ဝမ်လီချမ်က နာမည်ရော၊ မျိုးရိုးအမည်ပါ ပြောနေ၍ အမှန်ဖြစ်နိုင်သည်ဟု ရှောင်ဟုန်ယန် တွေးမိသွား၏။

 "ကိုယ်က သူမကို တကယ် မသိပါဘူး၊ ဒါပေမယ့် သူ့ချစ်သူနာမည်ကို မင်း သိရင် ကိုယ့်ကိုပြောပြပေးနိုင်မလား" 

ဝမ်လီချမ်သည် လောရွှယ် ၏ မိခင်နှင့်တစ်ကြိမ်သာတွေ့ဆုံဖူးသည်။ သူမ၏ အရှိန်အဝါက ပြင်းထန်လွန်းသဖြင့် စကားအနည်းငယ်သာ ပြောဖူးခဲ့သည်။ လောရွှယ်၏ အဖေကတော့ ကျောင်းမှာ လောရွှယ်ကို မကြာခဏလာတွေ့ပြီး သူမနှင့်လည်း ညစာအတူတူစားဖူးသည်မှာ အကြိမ်ပေါင်းများစွာပင်။လျန့်လီရွှယ်၏ ချစ်သူကိုမြင်လျှင် သူတို့သည် လောရွှယ်၏ မိဘများ ဟုတ်မဟုတ်ကို သေချာသိနိုင်သည်။

ရှောင်ဟုန်ယန်က ဝမ်လီချမ် ကို သံသယဖြင့် ကြည့်နေပြီး "အစ်ကိုက လျန့်လီရွှယ်ရဲ့ ချစ်သူကို တွေ့ချင်နေတာလား"

"အင်း၊ ကိုယ် သိချင်တာတစ်ခုရှိတယ်"  

ဝမ်လီချမ်သည် တစ်ကြိမ် လိမ်ညာပြောပြီးဖြစ်သဖြင့် နောက်ပိုင်းဆက်၍ လိမ်ညာရတော့မည်ဖြစ်သည်။

ယခင်ဘဝတုန်းက လောရွှယ်၏ ဖခင်သည် အောင်မြင်သည့်စီးပွားရေးသမားဖြစ်ပြီး ဝမ်ရှီက ငွေကြေးစီမံခန့်ခွဲမှုဘာသာရပ်ကို လေ့လာခဲ့၏။ သူမတို့ သုံးယောက် ညစာအတူစားကြသည့်အခါ စီးပွားရေးကိစ္စများကို ပြောကြသည်။လောကျုံးယုံသည် ဗဟုသုတပြည့်စုံပြီး ဝမ်ရှီ မသိသောအရာများကို ပြောပြသည်။သူသည် အောင်မြင်သော လုပ်ငန်းရှင်များနှင့် စကားစမြည်ပြောဆိုတတ်၍ ဗဟုသုတများစွာလည်း ရှိသည်။

လောကျုံးယုံက ဝမ်ရှီကို ကလေး တစ်ယောက်လို ပေါ့တီးပေါ့ဆ မဆက်ဆံခဲ့သလို လေးနက်သည့်အမှန်တရားများကို မပြောတတ်သော်ငြား၊သိသင့်သိထိုက်သည်များကို အများကြီးသင်ပေး၏။ 

လောကျုံးယုံ သင်ပေးချင်တာက တကယ်တော့ သူ့သမီး လောရွှယ် ပင်။သို့သော် သူ့သမီး၏ သူငယ်ချင်းကောင်း ဝမ်ရှီကို သင်ပေးရသည်ကလည်း ဆိုးကျိုးမရှိပေ။ဝမ်ရှီသည် လောရွှယ်မှာ ထိုသို့သောဖခင်ကောင်းတစ်ယောက်ရှိခြင်းကို မနာလိုဖြစ်မိပေ၏။

ဝမ်ရှီ၏ သူငယ်ချင်း တော်တော်များများမှာ သူတို့ကို အလွန်ဂရုစိုက်သည့် မိဘများရှိပြီး နွေးထွေးသည့် မိသားစုဘဝများ ပိုင်ဆိုင်ထားကြသော်လည်း သူမကတော့ တစ်ဦးတည်းသော သမီးဖြစ်သည်။

နွေးထွေးမှုကို ပိုခံစားရအောင် သတ္တိစုစည်းကာ ကြိုးစားလိုက်တိုင်း၊ နောက်ဆုံးမှာ အေးစက်သည့် ငွေစက္ကူအဖြစ်သာ ပြောင်းလဲသွားလိမ့်မည်။

ရှောင်ဟုန်ယန်ကို သွားခေါ်တိုင်း ဝမ်လီချမ်သည် လျန့်လီရွှယ်အား မကြာခဏ အာရုံစိုက်ကြည့်တတ်သည်။ရှောင်ဟုန်ယန်က မကျေနပ်ပုံပြသည်နှင့် သူက လောကျုံးယုံကို ချက်ချင်း မေးတတ်သည်။ 

သူတို့နှစ်ယောက်က ဘယ်သူလဲဆိုသည်ကို ဝမ်လီချမ်အတွက် အတည်ပြုဖို့ အရေးတကြီး လိုအပ်နေသည်။အကယ်၍ သူတို့သည် လောရွှယ်၏ မိဘများသာဖြစ်မည်ဆိုလျှင်၊ သူတို့သည် ဤဘဝတွင် သူ ပထမဆုံးတွေ့ဖူးသော အသိမိတ်ဆွေများပင် ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

တခါတရံ သူသည် လျန့်လီရွှယ် ၏ ဗိုက်ကို ငုံ့ကြည့်နေမိတတ်သည်။အကယ်၍ သူမသည် လောရွှယ်၏ မိခင်ဖြစ်ခဲ့ပါက၊ အနာဂတ်တွင် လောရွှယ် ထိုဗိုက်ထဲမှ ထွက်လာမည်လားဟု တွေးတောမိသည်။

 နိုဝင်ဘာလနှောင်းပိုင်းတွင် လျန့်လီရွှယ်သည် ဝမ်လီချမ်ကို သည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ ရှောင်ဟုန်ယန် အား တိုက်ရိုက်တွေ့ဆုံခဲ့သည်။

 "အစ်မကို လာလာကြိုတဲ့လူက အစ်မရဲ့ချစ်သူလား"

ပထမတော့ ထိုလူက သူမ၏အလှကို တခြားယောက်ျားများလို မက်မောသည်ဟု လျန့်လီရွှယ် ထင်ခဲ့သည်။သို့သော်လည်း၊ နောက်ပိုင်းမှာ သူ့မျက်လုံးများက တခြားယောက်ျားများနှင့် မတူသည်ကို တွေ့ရ၏။သူ့မျက်လုံးများက အချိန်အတော်ကြာအောင် အစာငတ်နေပြီးမှ အစားအစာကို ရုတ်တရက် မြင်လိုက်ရသလို ခံစားလိုက်ရသည်။  

 "ဟုတ်ပါတယ်၊ ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ"  

ဝမ်လီချမ်က လျန့်လီရွှယ်ကို တစ်ချိန်လုံး ကြည့်နေ၍ ယခုလို လာမေးခြင်းဖြစ်မည်။

"သူ ကျွန်မကို ကြည့်နေတာကို တားပေးပါဦး၊ အရမ်းဗိုက်ဆာရင် အစားအသောက်တစ်ခုခု သွားစားပါလို့" 

ရှောင်ဟုန်ယန်ဆိုသည့်မိန်းကလေးက တော်တော် အမြင်မရှိတာပင်။ဝမ်လီချမ်လို လူမျိုးကို ဘာကိုကြည့်၍ကြိုက်မှန်းမသိ။ 

 "တောင်းပန်ပါတယ် အစ်မ သူ့ကိုပြောလိုက်ပါမယ်" 

 ဝမ်လီချမ်တွင် နားမလည်နိုင်စရာ အတွေးအမြင်တို့ ရှိနေကြောင်း လျန့်လီရွှယ် နားမလည်ခဲ့ပေ။

 "ဟုတ်ပါပြီ.." 

သူမသည် ရှောင်ဟုန်ယန်ကို ထိုလူနှင့် လမ်းခွဲပါဟု ပြောချင်သော်လည်း၊သူမတို့ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မရင်းနှီးကြမှန်းသတိရသွား၏။

ဝမ်လီချမ်က သူ့တူမနှင့် ရှောင်ဟုန်ယန်တို့ ဆင်းစေရန် စတိုးဆိုင်အဝမှာ စက်ဘီးရပ်ပေးလိုက်သည်။ရှောင်ဟုန်ယန်က စက်ဘီး ဒေါက်ထောက်ပေးလိုက်ပြီး အပေါ်ထပ်ကို ဝမ်လီချမ်အား ဆွဲခေါ်သွားသည်။ ဆိုင်ကိုကြည့်နေသော မာကျစ်သည် ဤမြင်ကွင်းကိုမြင်ပြီး တိတ်တိတ်လေး ရယ်လိုက်သည်။

 "ဦးလေးရှောင် ဘာရယ်တာလဲ"

 "လင်းလင်းက အိမ်စာလုပ်ရမယ်လေ၊ ကလေးဆိုတာ လူကြီးတွေအကြောင်း မမေးရဘူး"

 "ဝမ်လီချမ်...."

ရှောင်ဟုန်ယန်က သူ့နာမည်ကို လေးနက်သည့် မျက်နှာထားဖြင့် ခေါ်လိုက်သည်။ သူမ ဒေါသထွက်နေမှန်း ဝမ်လီချမ် သိလိုက်ပြီး၊ မည်သို့ပင်ဆိုစေ အရင်ဦးအောင် နမ်းလိုက်၏။

 အင်တာနက်မှာ တွေ့လိုက်ရသည့်သတင်းများအရ အမျိုးသမီးများသည် ဒေါသထွက်လာလျှင် တိုက်ရိုက်နမ်းလိုက်ခြင်းက အထိရောက်ဆုံးဟုဆိုသည်။

နမ်းပြီးနောက် ဝမ်လီချမ်သည် ရှောင်ဟုန်ယန်ကို ပွေ့ဖက်လိုက်ပြီး သူမကို မှီထားလိုက်သည်။

 "အစ်ကိုလီချမ်၊ လျန့်လီရွှယ် ကို အမြဲတမ်း ကြည့်မနေနဲ့၊ သူမ ရိပ်မိနေပြီ"

လျန့်လီရွှယ်သည် ဝမ်လီချမ်ကို နှာဘူးတစ်ယောက်လိုမျိုး အမြင်ကတ်၍ သူမကို လာပြောခြင်းမဟုတ်၊ ဝမ်လီချမ် ဦးနှောက်မကောင်းဟု ထင်နေတာကြောင့် လာပြောခြင်းဖြစ်နိုင်၏။

"ကိုယ် တခြားမိန်းမတွေကို ကြည့်တာ မနာလိုမဖြစ်တတ်ဘူးပဲ"

သူ ရှောင်ဟုန်ယန်၏ ပါးစပ်ကို ထပ်မံနမ်းလိုက်သည်။ အိမ်ထောင်ပြုတာက ပိုကောင်းသည်။ နမ်းချင်တိုင်း နမ်းလို့ရသလို၊ပွေ့ဖက်ချင်တိုင်း ပွေ့ဖက်လို့ရသည်။

ဒါတောင် သူမ မနာလိုဖြစ်တာ မဟုတ်သေးဘူးလား? သူမ မနာလိုကြောင်းကို အရိပ်အမြွက်ပြတိုင်း သူက စကားလမ်းကြောင်း ပြောင်းတတ်သည်။ထို့အပြင်၊ လျန့်လီရွှယ်သည် ဝမ်လီချမ်တွင် အစီအစဉ်ရှိကြောင်း နားမလည်သေးပေ။သူမလည်း ပြောရလျှင် အစ်ကိုလီချမ် ဘာတွေးနေမှန်း ယခုထိ နားမလည်သေးပေ။ လျန့်လီရွှယ်ကို စိုက်ကြည့်နေသည့် ဝမ်လီချမ်ကို မြင်တိုင်း သူမလည်း နားမလည်နိုင်အောင်ဖြစ်ရသည်။ 

ဝမ်လီချမ်က လျန့်လီရွှယ်ကို ဘာကြောင့် အရမ်းစိတ်ဝင်စားတာလဲ။ 

ကံကောင်းထောက်မစွာ၊ ဤစိတ်ဝင်စားမှုသည် ယောက်ျား၊ မိန်းမကြားက စိတ်ခံစားချက်များနှင့်မသက်ဆိုင်ပေ။ မဟုတ်ပါက သူမ အမှန်တကယ် စိတ်ဆိုးရလိမ့်မည်။

"ဝမ်လီချမ်၊ ရှင့်ကို ကျွန်မ ပြောပါရစေ၊ ရှင်နောက်ဆို လှတဲ့ မိန်းကလေးတွေကို ကြည့်လိုက်ရင် ရှင့်မျက်လုံးတွေကို ဖောက်ထုတ်ပစ်လိုက်မယ်"

 "ဒါ မင်းမှားနေတာပဲ၊ လှတဲ့အရာတွေကို ဘယ်သူမဆို လက်လွှတ်မခံနိုင်ဘူး၊ လူတိုင်း အလှကို မြတ်နိုးတတ်သလို လူတိုင်းမှာလည်း ချစ်စဖွယ် မြတ်နိုးစရာတွေ ရှိတယ်မလား"

"မသိဘူး၊ မကြားချင်ဘူး ရှင့်အယူအဆတွေကို...အောက်ကိုသွားရအောင်၊ ဆင်း...."  

ရှောင်ဟုန်ယန်သည် ဝမ်လီချမ်နှင့်ငြင်းခုံရန် ပျင်းလာတာကြောင့်အမြန်စကားစဖြတ်ကာ အောက်ကိုဆင်းလာခဲ့၏။ 

ညနေပိုင်းတွင် ချန်သဲရုံနှင့် မာကျစ် နှစ်ယောက်စလုံး အလုပ်မှ ဆင်းသွားကြပြီး ရှောင်ဟုန်ယန် တစ်ယောက်တည်း စတိုးဆိုင်တွင် ကျန်တော့သည်။

"ညီမလေး ညတိုင်း ဆိုင်ကို လာကြည့်တာလား"

ရှောင်ကျန်းကျွင်း ရောက်လာသော် ည၇နာရီထိုးနေပြီဖြစ်သည်။ဤသည်က ရှောင်ကျန်းကျွင်း ပထမဆုံးအကြိမ်လာလည်ခြင်းပင်။လိပ်စာကို သူ့ဘာသာသူရှာလာခဲ့သည်။ ဆယ်မီတာ ပတ်လည် အခန်းထဲတွင် ကုန်စည်များဖြင့် ပြည့်နေသည်။ စတိုးဆိုင်ထဲတွင် ယောက်ျားတစ်ယောက်နှင့် မိန်းကလေးတစ်ယောက် အတူရှိနေသည့်အတွက် သူ စိတ်မသက်သာပါချေ။

"ယောက္ခမနဲ့ တခြားသူတွေ နောက်မှာ ရှိတယ်၊နောက်မှာ ဂိုဒေါင်တစ်ခု ရှိတယ်လေ၊ အရမ်းဟောင်းနေပြီ၊အဲဒါကိုလည်း ပြင်ဆောက်မှာ" 

 "ညီမလေး ပင်ပန်းနေပြီလား"  

အိမ်ထောင်မပြုခင်မှာပင် သူ့ညီမလေးက မိသားစုအတွက် အလုပ်လုပ်နေရတော့သည်။

 "ဘာဖြစ်လို့လဲ အစ်ကိုကြီး၊မဟုတ်တာ မပင်ပန်းပါဘူး၊ညီမလေးက ပစ္စည်းတွေဆို တို့တောင်မတို့ရဘူး၊ သယ်တာပို့တာကလည်း အလုပ်သမားတွေရှိတယ်၊ အိမ်ဆောက်ရတာက ပင်ပန်းတာ"  

သူမ နေ့တိုင်းကောင်တာမှာထိုင်၍ ဖုန်းသာအမြဲဖြေရသည်။ပစ္စည်းပြတ်သွားပါက အော်ဒါတင်ပြီး ငွေကောက်ခံရသည်။လက်လီရောင်းသူများ လာမှာလျှင်လည်း ပစ္စည်းစာရင်းပြုစုရ၏။ကြာတော့ သူမ ငြီးတောင်ငြီးငွေ့လာသည်အထိပင်။

ရှောင်ကျန်းကျွင်းသည် စတိုးဆိုင်တစ်ဝိုက် လျှောက်ကြည့်လိုက်သည်။ ရှောင်ဟုန်ယန်က သူနောက်မှ လိုက်သွား၏။အကြီးဆုံးအစ်ကိုဖြစ်သူက ယနေ့ လာမည်ဟုသာ ပြောသော်လည်း ဘာလုပ်ရမည်ဟု သူမကို မပြောပေ။

"ညီမလေး ဒီစတိုးမှာ ကုန်ပစ္စည်းတစ်ခုစီတိုင်းအတွက် အနိမ့်ဆုံးစျေးနှုန်းက ဘာလဲဆိုတာ ဝမ်လီချမ်ကို မေးကြည့်ပါ၊နှစ်သစ်ကူးနေ့က မကြာခင်ရောက်လာတော့မှာ၊ အစ်ကိုဝမ်လီချမ်နဲ့ ချိတ်ဆက်ပြီး ပွဲတော်အတွက် အစ်ကို စက်ရုံကရလာတဲ့ လက်ဆောင်တွေအားလုံးကို ဒီဆိုင်မှာ လာသွင်းမလို့"

ရှောင်ကျန်းကျွင်းသည် စက်ရုံ၏ ၀ယ်လိုအားနှင့် အကျွမ်းတဝင်ရှိပြီး ဉာဏ်ရှိရှိအသုံးချကာ ပြန်အမ်းငွေအချို့ရ၍ အပိုငွေအချို့ ရခဲ့ဖူးသည်။    

 "ဘယ်ဈေးက အနိမ့်ဆုံးလဲဆိုတာ ကြည့်ပေးမယ်လေ၊အစ်ကိုကြီး အပိုငွေရတာ အစ်ကိုတို့မိသားစုအတွက် သိပ်ကောင်းတာပေါ့" 

 "ညီမလေးက ဆိုင်ကို တကယ်တာဝန်ယူတာဆိုတော့ အစ်ကိုက ညီမလေး လုပ်ငန်းကို ဂရုစိုက်ရမှာသဘာဝပဲလေ"  

ဝမ်လီချမ်က သူမကို ယုံကြည်ထား၍ စတိုးဆိုင်လုပ်ငန်းကို ပိုကောင်းအောင် သူမ လုပ်ချင်သည်။

ရှောင်ဟုန်ယန်သည် စတိုးဆိုင်ရှိ ကုန်ပစ္စည်းများ၏ အနိမ့်ဆုံးစျေးနှုန်းများကို ခွဲထုတ်ပြီး ရှောင်ကျန်းကျွင်းအား ပေးလိုက်သည်။ ရှောင်ကျန်းကျွင်းသည် သူမ အလုပ်လုပ်နေသည်ကို ဘေးမှကြည့်နေမိလေသည်။

xxxxxxxx💙