Chapter 29

💙Chapter 29 - စာရွက်စာတမ်းများ

အိမ်နှစ်လုံးသည် လွန်ခဲ့သော ရက်သတ္တပတ်အနည်းငယ်က ပြီးစီးခဲ့ပြီး နဂိုအိမ်ရှိ ပရိဘောဂများနှင့် အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းများ အားလုံး နေရာယူကာ ရွှေ့ပြောင်းထားသော်လည်း လူများကတော့ အိမ်မပြောင်းရသေးပေ။

အသစ်ဆောက်ထားသော အိမ်တွင် မီသနောပါဝင်ပြီး လေဝင်လေထွက် လုပ်ထားဖို့လိုအပ်ကြောင်း ဝမ်လီချမ် သိနေ၍ မပြောင်းသေးခြင်းဖြစ်သည်။ထို့ပြင် သူတို့မှာ အလုပ်များနေ၍ စတိုးဆိုင်မှာနေရသည်က အဆင်ပြေသည်။

စတိုးဆိုင်နောက်ကွယ်ရှိ ဂိုဒေါင်သည် ဆောက်လုပ်ရေးဧရိယာ 90 မီတာပတ်လည် ရှိသည်။ ပထမထပ်ကို သိုလှောင်ရန် ကျယ်ဝန်းသော ဂိုဒေါင်တစ်ခုအဖြစ် တည်ဆောက်ထားသည်။ ဒုတိယထပ်တွင် ဧည့်ခန်း၊ မီးဖိုချောင်၊ ရေချိုးခန်းနှင့် အိပ်ခန်းငယ်တစ်ခုရှိသည်။ တတိယထပ်တွင် ရေချိုးခန်း၊ ထမင်းစားခန်းနှင့် အိပ်ခန်းလေးခန်း၊ အကြီး နှစ်ခန်း၊ အသေး နှစ်ခန်းဖြစ်၍ အကျယ်အဝန်း မီတာ 50 ပတ်လည် ကျော်ပဲရှိသည့် သူတို့၏ နဂိုအိမ်ထက် ပိုကြီးသည်။ 

 ပထမတော့ သုံးထပ်တိုက် ဆောက်ချင်ခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းမှာ လျှိုဖုန်းကျန်းက လသာဆောင်မရှိလျှင် အဝတ်လှန်းရတာ အဆင်မပြေဘူးဟု ဆိုသည်။ထို့ကြောင့် ဝမ်လီချမ်သည် စီမံကိန်းဗျူရို၏ ဒါရိုက်တာထံ သွားရောက်ခဲ့ပြီး သုံးထပ်အိမ်အား သုံးထပ်ခွဲအဖြစ် ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ထိုအထပ်ဝက်ကို ပစ္စည်းများထားရာအခန်းနှင့် အဝတ်လျှော်စက်ထားရာ အခန်းအဖြစ် အသုံးပြုသည်။

ဂက်စ်မီးဖိုများ၊ ရေပူပေးစက်များ၊ အဝတ်လျှော်စက်များနှင့် ရုပ်မြင်သံကြားများကို မွေးရပ်မြေအိမ်တွင်သာ ဝယ်ယူထားပြီး ဂိုဒေါင်၏ အပေါ်ထပ်မှာ ဗလာဖြစ်နေသေးသည်။

ထိုပစ္စည်းလေးမျိုးက ယွမ်ငွေသောင်းချီရှိသည်။ သူသည် ကုန်ပစ္စည်းများဝယ်ယူရန် ငွေအလုံအလောက် စုဆောင်းထားရဆဲဖြစ်သည်။ နှစ်သစ်ကူးပြီးသည့်နောက် မင်္ဂလာပွဲလည်းရှိသေး၍ ငွေကုန်ပေါက် အတော်များနေရသည်။ 

နှစ်ဖက်စလုံးက မင်္ဂလာဆောင် စားစရိတ်ကို တူတူ ကျွေးဖို့၊ ခင်ပွန်းဘက်က ပွဲစရိတ်ပေးဆောင်ဖို့ ခမည်းခမက်အချင်းချင်း သဘောတူထားပြီးသားပင်။ယခုခေတ်က မင်္ဂလာပွဲအတွက် မဖြစ်မနေ လက်ဆောင်ပေးခြင်း၊ လက်ဖွဲ့ခြင်းမျိုးမရှိပေ။နောက်ပိုင်းမျိုးဆက်များမှာ မင်္ဂလာပွဲကနေ ငွေရှာကြသည်။ 

နှစ်သစ်ကူးအတွက် လက်ဆောင် မှာကြားခြင်းနှင့် ပေးပို့ခြင်းတို့သည် ပြီးခဲ့သော နှစ်သစ်ကူးနေ့၏ ပုံစံအတိုင်း ဆက်သွားခဲ့သည်။ ကုန်ပစ္စည်းမပို့မီ ဇန်နဝါရီ လကုန်အထိ သူတို့ သုံးဦး အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့သည်။ ဇန်နဝါရီလ၏နောက်ဆုံးနေ့တွင် ဝမ်လီချမ်သည် ရှောင်ဟုန်ယန် အား ယွမ် 3000 ပေးခဲ့ပြီး ရှောင်ကျန်းကျွင်းထံသို့ ပေးဖို့ပြောခဲ့သည်။ 

ရှောင်ဟုန်ယန်သည် နှစ်သစ်ကူးမှာတော့ အိမ်ပြန်ရမည်ဖြစ်သည်။သူမတို့သည် အိမ်ထောင်ပြုထားကြသော်လည်း၊ သူမသည် အများအမြင်တွင် လက်မထပ်ရသေးသော မိန်းကလေးဖြစ်ဆဲဖြစ်၍ နှစ်သစ်ကူးကို မိဘအိမ်တွင် ကုန်ဆုံးရမည်ဖြစ်သည်။

စက်ရုံက ကုန်ပစ္စည်းများ အပို့ ရပ်ဆိုင်းထားသော်လည်း လက်လီနှင့် လက်ကား လုပ်ငန်းများက စည်ကားနေဆဲ ဖြစ်သည်။ ဝမ်လီချမ်သည် အလုပ်များလွန်းသဖြင့် အသားတင်အမြတ်ကို တွက်ချက်ရန်ပင် အချိန်မရှိပေ။

 သူရော၊ ချန်သဲရုံနှင့် မာကျစ် တို့သည် နေ့စဥ် ပစ္စည်းများပို့ဆောင်ပေးနေကြသည်။မကြာသေးမီက နောက်ထပ် သုံးဘီးဆိုင်ကယ်တစ်စီးကို ဝယ်ခဲ့သည်။ ချန်သဲရုံ နှင့် မာကျစ်တို့သည် ကုန်စည်ပို့ဆောင်ရန် သုံးဘီးဆိုင်ကယ် တစ်စီးစီ စီးကြသည်။ ဝမ်လီချမ်သည် စက်ဘီးနောက်ခုံတွင် ဝါးခြင်းတောင်းတစ်ခု တပ်ထား၍ ထိုတောင်းထံသို့ ပစ္စည်းများ ထည့်၍ရသွားသည်။ ကံကောင်းထောက်မစွာ၊ မကြာသေးမီက ရာသီဥတု ကောင်းမွန်ခဲ့ပြီး လေမတိုက်၊ မိုးမရွာသလို၊ နှင်းများလည်း မကျပေ။

 ဖေဖေါ်ဝါရီလ 1 ရက်နေ့၊တရုတ်နှစ်၏ ဆယ့်နှစ်လမြောက်၏ 28 ရက်နေ့တွင် စတိုးဆိုင်ရှိ ပစ္စည်းအားလုံးနီးပါး ရောင်းကုန်သွားပြီဖြစ်သည်။ ဝမ်လီချမ်သည် လာမည့်နှစ်တွင် မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲအတွက် ပြင်ဆင်ထားသည့်အရာအားလုံးကို ရောင်းချခဲ့သည်။ထိုနောက် ညတွင်းချင်း ဖုန်းဆက်အော်ဒါမှာပြီး နောက်တစ်နေ့မှာ ကားတစ်စီးနှင့် ကျန်းချမ်ကို လူကိုယ်တိုင်သွားဝယ်ပြန်သည်။

ကျန်းချမ်သည် ချန်သဲရုံ နှင့် မာကျစ် ကို ကုန်ပစ္စည်းနောက်ဆုံးအသုတ် ပို့ဆောင်ပြီးနောက် နှစ်သစ်ကူးအတွက် အိမ်ပြန်ခိုင်းလိုက်၏။

 နှစ်သစ်ကူးအကြိုမတိုင်ခင် 3ရက်အလို ညနေတွင် ဝမ်လီချမ်နှင့် လျှိုဖုန်းကျန်းတို့သည် အဝတ်အစားများနှင့် အိုးခွက်ပန်းကန်အချို့ကို ယူကာ အိမ်သစ်သို့ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့ကြသည်။ နှစ်သစ်ကူးအကြိုနေ့မှာ အစ်မများက နှစ်သစ်ကူးညစာစားဖို့ အိမ်ပြန်လာကြမည်ဖြစ်သည်။

ယခုနှစ်၏ ဒုတိယနှစ်ဝက်မှာကတည်းက အိမ်ဆောက်ခဲ့တာပင်။ နောက်ပိုင်းတွင် စတိုးဆိုင် လုပ်ငန်းသည် အလုပ်များလာသည်။ လျှိုဖုန်းကျန်းသည် ဟင်းများကြိုတင်ချက်ပြုတ်ထားရန်ပင် အချိန်မရှိပေ။သမီးများက နှစ်သစ်ကူးပွဲကျင်းပရန် အိမ်ပြန်လာမှသာ လုပ်ဖြစ်လေသည်။

နှစ်သစ်ကူးအကြိုနံနက်တွင် လျှိုဖုန်းကျန်းသည် အိမ်သစ်တွင် အလုပ်များနေပြီး ဝမ်လီချမ်က ဆိုင်တံခါးသွားဖွင့်ပြီး ဆိုင်စဖွင့်သည်။

 နေ့ခင်းဘက်ရောက်သော် အစ်မများနှင့် တူ၊တူမများအကုန်လုံး ရောက်လာသဖြင့် ဝမ်လီချမ်က ကလေးတစ်ယောက်ကို စာအိတ်အနီထဲမှာ 100 ယွမ်စီထည့်ကာ ပေးလိုက်သည်။

အိမ်ဆောက်သည့်အခါက အစ်မများရော၊ ယောက်ဖများပါ အများကြီး ကူညီပေးသည်။ ပိုက်ဆံကို တိုက်ရိုက်ပေး၍ မကောင်းဘူးဟု အမေကပြောသည်။ ယခင် နှစ်သစ်ကူးမှ ပစ္စည်းများနှင့် ယခု နှစ်သစ်ကူး အတွက်ငွေများကို ပေးဖို့ ထည့်သွင်း စဉ်းစားခဲ့သည်။

ဝမ်လီချမ် ယခုညမှာ မသောက်ပေ။ ယောက်ဖ သုံးယောက်က ဝိုင်ဖြူတစ်ပေါင်ကို အတူတူသောက်ကြသော်လည်း အလွန်အကျွံ မသောက်ခဲ့ကြပေ။

 နောက်တစ်နေ့ နှစ်သစ်ကူး ပထမနေ့တွင် ဝမ်လီချမ်သည် နှစ်သစ်ကူး နှုတ်ခွန်းဆက်စကား ပြောကြားရန် ဆွေမျိုးအိမ်အချို့သို့ သွားရောက်ခဲ့ပြီး နေ့လည်ပိုင်းတွင် လွယ်အိတ်ကြီးတစ်လုံးနှင့် အိတ်သေးသေးလေးတစ်လုံးနှင့်အတူ ရှောင်ဟုန်ယန်၏အိမ်သို့ သွားခဲ့သည်။

ယနေ့တစ်နေကုန် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ပျော်ဖို့စီစဉ်ထားပြီး သူ့ယောက္ခမနှင့် ကောင်းကောင်းသောက်မည်ဖြစ်သည်။ ရှောင်ကျန်းကျွင်းက သူ၏ ယောက္ခမ ရှောင်တရှင်းသည် အရက်သောက်ရတာကြိုက်သူဖြစ်၍ သူနှင့်အတူတူသောက်လျှင် ရင်းနှီးမှုပိုရလာမည်ဟု ပြောခဲ့သည်။

 "ဒေါက် ဒေါက်"

ဝမ်လီချမ်သည် ရှောင်ဟုန်ယန်၏ အိမ်တံခါးကို ခေါက်လိုက်ရာ တံခါးကို ဖွင့်ပေးသူက သူ့ယောက္ခမ ရှောင်တရှင်း ဖြစ်နေလေသည်။

 "အဖေ၊ ကျွန်တော် နှစ်သစ်ကူး နှုတ်ခွန်းဆက်ဖို့ လာတာပါ"

 "လာ လာ၊အထဲဝင် ဘာလို့ အများကြီး ယူလာတာလဲ၊ မသိရင် ငါ့အိမ်မှာ မရှိတာကျနေတာပဲ"

ဝမ်လီချမ် ယူလာသော ပစ္စည်းများသည် နှစ်သစ်ကူး လက်ဆောင်ဖြစ်နိုင်၏။

 မနေ့ညက နှစ်သစ်ကူးအကြိုညစာစားပွဲမှာ၊သူ့အကြီးဆုံးသားက ဝမ်လီချမ်၏ အရည်အချင်းကို ဆက်တိုက် ချီးမွမ်းခဲ့သည်။အဓိကက ဝမ်လီချမ် ငွေရှာတော်ကြောင်းပင်။

သူ့အငယ်ဆုံးသမီးက ရှောင်ကျန်းကျွင်းကို ယွမ် 3,000 လောက်ပေးခဲ့သည်ဆိုတာကိုတော့ ရှောင်တရှင်း သိထားပါ၏။

 ငွေရှာနိုင်သည်က အားသာချက်တစ်ခုပင်။သို့သော်လည်း ဝမ်လီချမ်ပိုက်ဆံအများကြီးရဖို့အတွက် သူ့သားအကြီးဆုံးကလည်း လုပ်ငန်းကို ကူညီဖို့ လိုအပ်ခဲ့၏။

 "ဆိုင်က ပစ္စည်းတွေ အများကြီးပဲ၊ ဆိုင်ထဲမှာ ပစ္စည်းတွေ အများကြီးရှိတယ်၊အဖေ လိုအပ်တာလေးတွေကို ပြောပြပါ၊ ကျွန်တော်ပို့ပေးပါမယ်" 

 "မင်းတို့ စတိုးဆိုင်က ပိုက်ဆံနဲ့ လည်ပတ်‌နေတာ၊ငါ့မှာ အကုန်ရှိတယ်၊မလိုပါဘူး" 

အနည်းဆုံး ငွေရှာနိုင်သည့် ခင်ပွန်းကြောင့် သူ၏သမီးလည်း ဘဝမှာ ငွေကြောင့် ဖြစ်ရသော ခက်ခဲမှုမျိုးကြုံရမည်မဟုတ်တော့ပေ။ 

မွန်းတည့်ချိန်တွင် ရှောင်ဟုန်ယန်က အစားအသောက်အမြည်းအတွက် တာဝန်ယူ ပြင်ဆင်နေတော့သည်။ဝမ်လီချမ်ကတော့ ရှောင်တရှင်းနှင့်အတူ သောက်နေကြလေသည်။ 

 "လီချမ်၊ ငါ မင်းကို ဆန့်ကျင်ချင်တာ မဟုတ်ဘူး၊ ငါ့ရဲ့ အချစ်ဆုံး အငယ်ဆုံးသမီး အဆင်မပြေမှာကို ငါ စိုးရိမ်တယ်"  

ရှောင်တရှင်းသည် ဝိုင်အနည်းငယ်သောက်ပြီးရှာသွက်အာသွက်ကလည်း ဖြစ်လာသည်။

 "အဖေ၊ ကျွန်တော် ဟုန်ယန်ကို ကောင်းကောင်း ထားပါ့မယ်လို့ ကတိပေးပါတယ်၊ သူမကို ယုံကြည်မှုအပြည့်နဲ့ ကျွန်တော့်လက်ထဲ ထည့်ပေးလို့ရပါတယ်"

 "မင်း ဘယ်လို အာမခံနိုင်လဲ"

 "ကျွန်တော် ဘာအာမခံချက်ပေးရမလဲ အဖေ၊ ဘာအာမခံခိုင်းတာလဲ" 

ဝမ်လီချမ်လည်း အရက်နည်းနည်းသောက်ထား၍ လျှာလေးအာလေးဖြစ်စပြုနေပေပြီ။ 

 "မင်းရဲ့ အပိုစားသောက်ကုန်ပစ္စည်းဆိုင်ကိုပဲ အာမခံလိုက်ပါ၊ မင်း ငါ့သမီးကို စိတ်ချမ်းသာအောင်မထားလို့ အိမ်ထောင်ကွဲမယ်ဆို ဆိုင်ကို ငါ့သမီးလက်ထဲကို ပေးရမယ်"   

ရှောင်တရှင်း ဝိုင်ကို တစ်ကျိုက်မော့ရင်း ပြောလိုက်သည်။သမက်ဖြစ်သူထည့်ပေးသော ဝိုင်ကို သူ တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်သောက်ပစ်လေ၏။

 "ကောင်းပါပြီ၊ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်တို့ ဘယ်တော့မှ ပြဿနာမရှိနိုင်ပါဘူး"

 "စကား ဆိုတာက အထောက်အထားမရှိဘူး၊လူတိုင်းပြောလို့ရတာပဲလေ,သမီး၊ ဘောပင်နဲ့ စာရွက် ယူလာပါ"

 "အဖေ၊ ဘာလို့ ဘောပင်နဲ့ စာရွက်လိုချင်တာလဲ" 

ရှောင်ဟုန်ယန်သည် ဟင်းသီး ဟင်းရွက်များကို ထည့်ကာ ဟင်းချက်နေရင်း မေးလိုက်သည်။

 "ဘောပင်နဲ့ စာရွက်ယူလာ၊ အဖေတို့ စာတစ်စောင်ရေးစရာ ရှိတယ်"

ရှောင်ဟုန်ယန် သူတို့ အရက်အလွန်အကျွံသောက်ကာ ‌ရီဝေဝေဖြစ်နေမှန်းသိလိုက်သည်။သူမ၏ အဖေ အရက်မူးလာပြီဆိုလျှင် သူ့သဘောကို အလိုလိုက် အကြိုက်ဆောင်ပေးရသည် မဟုတ်လျှင် ထိုင်ပြီး နှုတ်က ပြဿနာရှာတတ်၏။သူမလည်း ဘောပင်နှင့်စာရွက်ကို ရှာတွေ့ပြီး အဖေ့ကို ပေးခဲ့သော်ငြား၊အဖေက မကိုင်ပေ။ 

" အဖေ ပြောတာကို သမီး လိုက်ရေး၊ ဝမ်လီချမ်က ဒီနေ့ ကတိပြုလိုက်ပါသည်....အနာဂါတ်မှာ ရှောင်ဟုန်ယန်ကို ဆိုးဆိုးရွားရွား ဆက်ဆံမည်ဆိုလျှင် သူတို့နှစ်ယောက် ကွာရှင်းပြီးပါက၊ အပိုစားသောက်ကုန်ပစ္စည်းဆိုင်ကို ရှောင်ဟုန်ယန် ပိုင်ဆိုင်ရလိမ့်မယ်..."  

ရှောင်ဟုန်ယန် ကြာလေလေ၊ တစ်ခုခုမှားနေမှန်း သဘောပေါက်လာလေလေပင်။

 "အဖေ ဘာလုပ်နေတာလဲ"

 "ဟုန်....ဟုန်ယန် ရေးလိုက်၊အဖေ စောင့်နေတယ်လေ၊ပြီးရင် အဖေ့လက်မှတ်ထိုးပြီး လက်ဗွေလည်း နှိပ်ရမယ်"

 "ဝမ်လီချမ်ကို အဖေက စိတ်ဆိုးနေတာလား၊ သူ အရမ်းမူနေလို့ပါ၊ ဒါကြောင့် သူ့ကို စိတ်ထဲမထားပါနဲ့၊သူ အဖေ့ကို ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ" 

 "သူ့ကို အဖေ ဘာမှ ပြဿနာလာမပေးပါဘူး၊ လီချမ်ကလည်း သဘောတူပါတယ်၊ပြီးရင် သူ့ကိုလည်း လက်မှတ်ထိုးခိုင်းရမှာ"  

ဤစာတမ်းကို ဝမ်လီချမ် အရက်မူးမှသာလျှင် လက်မှတ်ရေးထိုးနိုင်မည်ဖြစ်ပြီး မမူးပါက လက်မှတ်မထိုးနိုင်ပေ။

"မရေးဘူး. အဖေ မူးနေပြီ၊ ဒါကို ဘယ်လိုမျိုး လက်မှတ်ထိုးခိုင်းလို့ရမလဲ၊မလိုအပ်ဘူးလေ"

သူမ၏ အဖေက သူမအတွက် လုပ်ပေးနေတာဖြစ်သော်လည်း အယူအဆက မှားယွင်းနေသည်။ 

 "နင် မရေးရင် နင်တို့ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးလည်း ငါ သူ့ကို စကားမပြောဘဲနေလိုက်မယ်၊ သူ့ဘာသာသူ နေပါစေ"

 “အဖေကလည်း…ကောင်းပါပြီ သမီး ရေးပါ့မယ်"  

သူမ ရေးပြီး သူမဘာသာသူမ သိမ်းထား၍ နောက်ကျမှ ဆုတ်ဖြဲပစ်လိုက်မည်ဟု တွေးထားသည်။

ရှောင်ဟုန်ယန် ရေးပြီးသည်နှင့်၊ ရှောင်တရှင်းက သူမကို ထမင်းချက်ဖို့ မီးဖိုချောင်ထဲ ပြန်သွားခိုင်းပြီး သူက လက်ဗွေနှိပ်ဖို့ မှင်နီပြားကို အခန်းထဲမှာ သွားရှာသည်။

 သူ ထွက်လာသောအခါ ဝမ်လီချမ်၏ နားကိုကပ်၍ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။

"လီချမ်.... စာရေးပြီးပြီ၊ မင်းလက်ဗွေနှိပ်ပြီး လက်မှတ်ထိုးရင် ငါ ယုံမယ်"

 "လက်မှတ်ထိုးရမယ်...လက်ဗွေကိုနှိပ်မှ ယုံမယ် ဟုတ်လား"

ဝမ်လီချမ် ရေရွတ်ပြီး မှင်ပြားအား လက်မဖြင့်ဖိလိုက်သည်။ ထို့နောက် ရှောင်တရှင်းသည် ဝမ်းသာအားရဖြင့် အခန်းထဲသို့ ပြန်ဝင်ကာ စာရွက်များကို ဝှက်ထားလိုက်သည်။

ရှောင်တရှင်း လက်ဗလာနှင့် အခန်းထဲက ထွက်လာသည်ကို မြင်သော် ရှောင်ဟုန်ယန် စိတ်ပျက်သွားရ၏။သူမ မီးဖိုချောင်ထဲတွင် ခိုးနားထောင်နေခဲ့ပြီး တံခါးပိတ်သံ ကြားသော် အပြင်ကိုထွက်လာလိုက်၏။

 "အဖေ၊ ဒီလက်မှတ်က သမီးအတွက် မဟုတ်ဘူးလား၊ သမီး သိမ်းထားမယ်လေ"

"ရတယ်၊ အဖေ ဒီလက်မှတ်ကို ယူထားလိုက်မယ်၊သမီး သိမ်းရင်ပျောက်နေမှာစိုးလို့၊ လာ ဆက်သောက်ကြရအောင်"

 သူမ အဖေက သူမ အကြံကိုသိ၍ တမင်တကာ ပြောခြင်းဖြစ်မည်။

 "အဖေ သောက်လိုက်ပါဦး"

ဝမ်လီချမ်သည် ညနေ ရှစ်နာရီအထိ ညစာမစားဘဲ တစ်ချိုးတည်းအိပ်သွားခဲ့သည်။ ရှောင်ဟုန်ယန်က ဖခင်ဖြစ်သူအတွက် စားစရာတချို့ ချက်ပေးကာ သူ့အား အောက်ထပ်ကို တွဲခေါ်သွားပေးသည်။ဖြစ်ခဲ့သော အဖြစ်အပျက်များကို ဝမ်လီချမ် မှတ်မိသေးလား သူမ မသိပေ။ 

 တတိယအစ်ကိုနှင့် ယောင်းမတို့ အိမ်ရောက်လာသောအခါ သူမ စာရွက်စာတမ်းများအကြောင်း ပြောပြသည်။

 "အခုမှ ပြောမနေနဲ့တော့၊ မထူးတော့ဘူး၊ စာချုပ်က အဖေ့လက်ထဲမှာ ရှိတယ်မလား၊ နောက်ဆို ညီမလေးတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ဆက်ဆံရေးကို ထိခိုက်လာစေလိမ့်မယ်၊ မဟုတ်ဘူးလား အဆင်ပြေသွားမှာပါ၊ စိတ်အေးအေးထား" 

ဝမ်လီချမ်၏ လုပ်ငန်းကို နှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် ကူညီပေးခဲ့ပြီး ယွမ် ၃၀၀၀ ကျော်ရရှိခဲ့သည့်အတွက် စတိုးဆိုင်၏ ဝင်ငွေက ဘယ်လောက်ရှိမည်ကို ရှောင်ကျန်းကျွင်း စိတ်ကူးကြည့်နိုင်ပေသည်။

ဤကဲ့သို့ ရွှေတောင်ကြီးကြီးတစ်ခု တည်ထောင်ထားသည်ကို ရှောင်တရှင်း သိရှိပြီးဖြစ်ပေသည်။ 

 "တကယ် မပြောရဘူးလား"

 “ဟုတ်တယ်၊ မပြောနဲ့၊ သူ့ကိုပြောရင် ညီမလေးတို့ နှစ်ယောက်ကြားမှာ အကွဲအပြဲတွေ ရှိလာမယ်၊ ဒီလို အဖြစ်အပျက်မျိုး တစ်ခါမှ မဖြစ်ခဲ့ဘူးလို့ ဟန်ဆောင်ပြီး အေးအေးချမ်းချမ်းပဲ နေလိုက်ပါ၊ အဖေ လိုချင်တာလည်း ဝမ်လီချမ်ဆီက သစ္စာရှိမှုပဲ ဖြစ်မှာပါ"

 "ဆရာ့ကို နှစ်သစ်နှုတ်ခွန်းဆက်စကား ပြောချင်ပါတယ်"  

ဆရာက မချက်ပြုတ်တတ်သည့်အတွက် ဝမ်လီချမ် မုန့်များသာ ယူလာပြီး နှစ်ယောက်သား ဝိုင်သောက်ကာ စကားစမြည်ပြောကြသည်။

"စတိုးဆိုင်မှာ အလုပ်များနေသလား"  

ဝမ်လီချမ်ကို အလုပ်ထွက်မည်ဟု ဝေဖန်နေသည့်အကြောင်း ဆရာ သိထားသည်။ ယခုနှစ်တွင် တရုတ်ကွန်မြူနစ်ပါတီ၏ ၁၄ ကြိမ်မြောက် အမျိုးသားကွန်ဂရက်ကို ကျင်းပမည်ဖြစ်ပြီး မူဝါဒပြောင်း၊မပြောင်း မသိရပေ။စက်ရုံသည် နှစ်မည်မျှကြာ ရပ်တည်နိုင်မည်ကိုလည်း မသိရပေ။

"နှစ်သစ်ကူးအကြိုနီးနေပြီဆိုတော့ နှစ်သစ်ကူး ပစ္စည်းတွေ ရောင်းရပါတယ်"

နှစ်သစ်ကူး အကြိုကာလတွင် သူသည် ရောင်းအားကို ရေတွက်ကြည့်ရာ၊ ကုန်ပစ္စည်း ၄၀၀,၀၀၀ ကျော် ရောင်းချနိုင်ပြီး အမြတ်ငွေ 50,000 ရရှိခဲ့သည်။ ထိုငွေကြေးက သူ စီးကရက် တစ်နှစ်ခွဲ ရောင်းတာထက် ပိုများနေပေသည်။

 "အလုပ်ကြိုးစားပါ၊ မင်းအလုပ်များလွန်းရင်လည်း ရာထူးကထွက်ဖို့ပြောလိုက်ပေါ့၊ငါ မင်းကိုအပြစ်မတင်ပါဘူး"  

အနှေးနှင့်အမြန်ဆိုသလို ဝမ်လီချမ် အလုပ်ထွက်တော့မည်ဖြစ်သည်။ 

ဤအကြောင်း ဆရာနှင့် သူ လေးနက်စွာပြောဖြစ်ကြသည်။ ယနေ့တွင် သူသည် ဤကိစ္စအပြင် အလုပ်တစ်ခုနှင့် ရောက်ရှိလာခြင်းဖြစ်သည်။

 "ဆရာ၊ ကျွန်တော် အိမ်ထောင်ကျပြီးပြီ၊ နောက်နှစ်ရဲ့ ပထမလ ဆယ်ရက်မြောက်နေ့မှာ ဖူချမ်ဟိုတယ်မှာ မင်္ဂလာပွဲလုပ်မယ်"

 "ဟား ဟား၊ မင်းတို့ သားသမီးမြေးမြစ်တွေ ရပြီး ကောင်းကောင်းနေထိုင်ရပါစေကွာ၊မင်းဆရာနဲ့တော့ မတူစေနဲ့၊ လူပျိုကြီးလုပ်တာ တစ်သက်လုံးနောင်တရတတ်တယ်"

 "ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာကြီး"

 စက်ရုံရှိ သူ၏လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များနှင့် ဆရာကိုလည်း သူ ဖိတ်ကြားခဲ့သည်။သူ စက်ရုံက ထွက်သွားပါက၊ အနာဂတ်မှာ သူတို့နှင့် အများကြီး ထိတွေ့မှု ရှိမှာ မဟုတ်ပေ။ 

 ပထမလ၏ လေးရက်မြောက်နေ့တွင် ရွှယ်ကျစ်ယုံအား နှစ်သစ်ကူး နှုတ်ခွန်းဆက်စကား သွားပြောခဲ့သည်။ကံကောင်းထောက်မစွာ သူ စောစောထွက်လာ၍၊ ရွှယ်ကျစ်ယုံ၏ မိသားစု ၃ ယောက်နှင့် တွေ့ရသည်။

ဝမ်လီချမ်က ကျန်းလီဟွာကို ပစ္စည်းများ ပေးအပ်ပြီး ကလေးများအတွက်လည်း နှစ်သစ်ကူးမုန့်ဖိုး 100 ယွမ် စီပေးကာ သူ့မင်္ဂလာပွဲအကြောင်း ပြောပြလေသည်။

ရွှယ်ကျစ်ယုံက သူ့ကို အိမ်မှာ ခဏထိုင်ဖို့ ဖိတ်ခေါ်သော်လည်း ဝမ်လီချမ်သည် သူပြောချင်တာပြောပြီး ပြန်သွားခဲ့၏။

နှစ်သစ်ကူး နှုတ်ခွန်းဆက်စကား ပြောကြားဖို့ လျှိုဖုန်းကျန်းက မိသားစုအတွင်းရှိ ဆွေမျိုးများအား အကြောင်းကြားခဲ့သည်။ သူ ဖိတ်ရန်ကျန်နေသူများက သူ့ဆရာနှင့် ရွှယ်ကျစ်ယုံပင်ဖြစ်သည်။ 

 သူ လောကျုံးယုံနှင့် သိပ်မရင်းနှီးပေ၊ မဟုတ်လျှင် လောကျုံးယုံကိုလည်း ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ဖိတ်ကာ ပြောမည်ဖြစ်သည်။

 နှစ်သစ်ကူးမှာ အလုပ်များနေကြ၏။ ထမင်းစားကြသောက်ကြ၊ ဆွေမျိုးများဆီ လာလည်ကြနှင့် အိမ်တိုင်းလိုလို အလုပ်များနေကြလေသည်။ ဝမ်လီချမ်သည် နှစ်သစ်ကူးမှာ လက်ထပ်မည်ဖြစ်၍ သူတို့မိသားစုက ပိုအလုပ်ရှုပ်သည်။ ပထမလ၏ ပဉ္စမနေ့မှစ၍၊ မင်္ဂလာပွဲအခမ်းအနားအတွက် မိသားစုများအားလုံး ပြင်ဆင်စပြုလာသည်။ပထမနှစ်၏ ခုနစ်ရက်မြောက်နေ့တွင် အလုပ်မှဆင်းပြီးနောက် ဝမ်လီချမ်၏ အစ်မများသည် နေ့တိုင်း မိဘအိမ်သို့ အချိန်မှန်ပြန်၍ လုပ်ကိုင်ပေးကြသည်။ 

ရှောင်ဟုန်ယန်သည် နှစ်သစ်ကူးပြီးနောက် ဝမ်လီချမ်၏ အိမ်ဘက်သို့ မလာတော့။ဝမ်လီချမ်ကသာ နေ့တိုင်း အလုပ်ဆင်းပြီးနောက် သူမအား အိမ်သို့ ပြန်ပို့ပေးသည်။ပထမလ၏ ကိုးရက်မြောက်နေ့မှာ နှစ်ယောက်သား မတွေ့ဖြစ်ကြတော့ဘဲ နောက်နေ့ မင်္ဂလာပွဲအတွက် အိမ်မှာသာ ပြင်ဆင်နေကြသည်။

 ***

ရှောင်တရှင်းအကြောင်း....

 ရုတ်တရက်ပေါ်လာသော ကောင်လေးတစ်ယောက်သည် သူ့အချစ်ဆုံးသမီးကို လှည့်စားခဲ့သည်။

သူတို့နှစ်ဦးလက်ထပ်ရန် ကတိပေးပြီးနောက် ယခင်က လိမ္မာရေးခြားရှိသော သမီးဖြစ်သူက ထိုကောင်လေးအတွက် သူ့ကို အကြိမ်ကြိမ် ငြင်းဆန်ခဲ့သည်။သူ့

ရင်ထဲမှာ ဆူးများဖြစ်တည်နေရပြီး သူ့သူငယ်ချင်း၏ စကားကို နားထောင်ပြီးနောက် ဆူးက ပိုပိုကြီးလာတော့သည်။

 သားသမီးများကို အိမ်ထောင်မပြုစေချင်သည့် မိဘ မရှိပေ။ မိဘအားလုံးက သားသမီးများက်ိုသာယာသည့်အိမ်ထောင်ရေးနှင့် ပျော်ရွှင်သည့်ဘဝကို ပိုင်ဆိုင်စေချင်ကြသည်။

သို့သော် တကယ်တမ်းမှာ နှစ်ဖက်မိဘတွေရဲ့ နှောင့်ယှက်မှုကြောင့် ကွာရှင်းရတဲ့ လင်မယားတွေ ဘယ်လောက်တောင် ရှိပြီလဲ။

xxxxxxx💙