အပိုင်း ၁၇၀

Part 170

သူမ ရောက်ရှိလာမှုကြောင့် ကုမ္ပဏီက ဘယ်လောက်တောင် ပျားပန်းခတ်နေမှန်း 

ချီကျန်းကျန်းကတော့ မသိပါချေ။ လက်ရှိတွင် သူမစိတ်ထဲမှာကား...

သူမက ဘယ်ကပေါက်လာမှန်းမသိတဲ့ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တစ်ယောက်၊ မုန်းတီးဖွယ် အတွင်းရေးမှူးမလေးတစ်ဦး၊ သူမ မရေမတွက်နိုင်သည့် လူများ၏ ထောင်လွှားသော အကြည့်များနှင့် ရင်ဆိုင်ရတော့မည်။ အခြိမ်း​ခြောက်နိုင်ဆုံးကတော့ ဘော့စ်ကိုလည်း မျက်စိကျနေသည့် လက်အောက်ငယ်သား တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး အင်မတန် ဆက်စီကျ၊ လှပပြီး လုပ်နိုင်စွမ်းရှိသူပင်။

ထိုသည်က လွန်ခဲ့သော နှစ်ရက်က ဝမ်ယွီ သူမကို ဖတ်ပြခဲ့သည်စာအုပ်ထဲတွင် ပြောထားသည့်ဟာဖြစ်၏။ 

ချီကျန်းကျန်းသည် ဝမ်ယွီ၏ဦးဆောင်မှုအတိုင်း သိလိုစိတ်တွေ မျှော်မှန်းချက်တွေအပြည့်ဖြင့် ယွီတင်း၏ အမြင့်ဆုံးအလွှာသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။

သူမ လက်ရှိတွင် ဗလာဖြစ်နေသော အစည်းအဝေးခန်းကို ဖြတ်ကျော်လာခဲ့၏။

ထို့နောက်တွင်ကား လက်ထောက်များရုံးခန်းဖြစ်လေသည်။ အထဲ၌ လက်ထောက်ကောင်း နှင့် တခြားလက်ထောက်များက သိသိသာသာ  လေးနက်သည့် အမူအရာဖြင့်  တစ်ခုခုကိုပြောဆိုနေကြပြီး ဝမ်ယွီနှင့်ချီကျန်းကျန်း ဖြတ်သွားချိန်တွင်  အပြောရပ်ကာ အော်လိုက်ကြသည်။

"မဂ်လာပါ ဘော့စ်... "

သူမ၏မျက်လုံးများက မျှော်လင့်တကြီး လိုက်ကြည့်လိုက်သော်လည်း လက်ထောက်တွေအကုန်လုံးက အထက်တန်းကျကျ လေးနက်သည့် အမူအရာရှိနေကြပြီး ညှို့အားပြင်းကာ ဆက်စီကျသော အဝတ်အစား ဝတ်ထားသည့် လက်အောက်ငယ်သား တစ်ယောက်ကလေးမှ မရှိသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။

သူတို့ ၎င်းနောက် အတွင်းရေးမှူးများ ရုံးခန်းကို ဖြတ်သွားခဲ့ပြီး အတွင်းရေးမှူးရှုက သူမ သိသည့်သူဖြစ်၍ ချီကျန်းကျန်း သူမအား ပြုံးကာပင် နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ထို့အပြင် ထိုနေရာ၌ ဝမ်ယွီကဲ့သို့ တည်ကြည်လေးနက်သည့် မျက်နှာထားရှိသော တခြားအတွင်းရေးမှူးတစ်ယောက်လည်းရှိနေ၏။

အတွင်းရေးမှူးနင်က အတွင်းဆုံးရှိ ဝမ်ယွီ၏ရုံးခန်းတံခါးဝတွင် မတ်တပ်ရပ်နေသည်။

"ဘော့စ်...မစ္စချီ...မဂ်လာနံနက်ခင်းပါ "

အတွင်းရေးမှူးနင်က စေ့စပ်သေချာပြီး တည်ကြည်လေးနက်သူဖြစ်၏။

ချီကျန်းကျန်း: "..... မဂ်လာနံနက်ခင်းပါ "

ခဏမျှတန့်နေပြီးနောက် သူမ မေးလိုက်သည်။

"အတွင်းရေးမှူးနင်...ကျွန်မ ဘယ်နေရာမှာအလုပ်လုပ်ရမလဲ"

ဟုတ်ပေသည်၊သူမအနေဖြင့်  သူမ ဤနေရာသို့ အလုပ်လုပ်ဖို့၊ အင်မတန်သတိရှိဖို့နှင့် အလုပ်သဘောဖြင့် ရောက်နေခြင်းဟု အမှန်ကို ခံစားရပါသည်။ 

အတွင်းရေးမှူးနင်  မသိမသာ ခဏမျှတန့်သွားခဲ့ပြီး ၎င်းနောက် သူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းကို ဆွဲဆန့် လိုက်၏။

"မစ္စချီ ...ခင်ဗျားရဲ့အလုပ်စားပွဲက အထဲမှာပါ"

သူက ချီကျန်းကျန်းကို ပြုံးပြနေလေသည်၊ သူ့အပြုံးက အတော်လေး တောင့်တင်းနေသော်ငြားလည်းပင်။

ချီကျန်းကျန်း ဝမ်းသာသွား၏။

"ကျေးဇူးပါ အတွင်းရေးမှူးနင်.. ဒုက္ခခံပေးတဲ့အတွက်"

အတွင်းရေးမှူးနင် တကယ်ကို ဂုဏ်ယူသွားပြီး အလျင်စလို ပြောလိုက်သည်။

"ဒါက ဒုက္ခမဟုတ်ပါဘူး...ဒုက္ခမဟုတ်ဘူး..ကျွန်တော် ခင်များရဲ့အကြိုက်တွေကို မသိဘူး...မစ္စချီကျေနပ်မယ်လို့မျှော်လင့်ပါတယ်"

ချီကျန်းကျန်း: "..."

ဘာကို အကြိုက်တွေ ကျေနပ်ရမှာတွေလဲ...

သူမ မမေးရသေးခင်တွင် ဝမ်ယွီက သူမကို ရုံးခန်းထဲခေါ်သွား၏။

အထဲတွင် ဝမ်ယွီ၏ရုံးခန်းသည် အလယ်မှာ ပြတင်းပေါက်ရှိကာ ထိုဟာနှင့် မနီးမဝေးကပ်ရပ်တွင် တခြားအလုပ်စားပွဲတစ်ခုရှိနေပြီး...ပန်းရောင် စားပွဲတစ်လုံးပင်။

နှစ်ယောက်သား ၎င်းနားသို့ တိုးကပ်သွားလေသည်။

ပန်းရောင် အလုပ်စားပွဲအပြင် ပန်းရောင်ထိုင်ခုံပါရှိနေပြီး ထိုင်ခုံသည် အင်မတန် သက်တောင့်သက်သာရှိသော အမျိုးသမီးသုံး gaming chair ဖြစ်ပြီး အမွှေးပွလေးများဖြင့် ​မြင်မြင်ချင်းပင် အလွန် နွေးထွေး၍ သက်တောင့်သက်သာရှိမှန်းသိနိုင်ပါ၏။

ထိုသို့သော စားပွဲနှင့် ထိုသို့သော ထိုင်ခုံသည် ဝမ်ယွီ၏ရုံးခန်းဖြင့် သိသိသာသာကို လုံးဝလိုက်ဖက်မှုမရှိပေ။

သို့ပေမဲ့ ဝမ်ယွီကတော့ အတော်လေး ကျေနပ်နေပြီး ချီကျန်းကျန်းကို ဆွဲ၍ အသစ်စက်စက် ပြောင်းလဲထားသည့် ထိုင်ခုံပေါ်တွင် သူမကိုထိုင်စေသည်။

ချီကျန်းကျန်း မှင်သက်နေရင်း ထိုင်ချလိုက်၏။

ထို့နောက် သူမမော့ကြည့်လိုက်ချိန်တွင် စားပွဲပေါ်၌ အချစ်ဝတ္ထုအမျိုးအစားပေါင်းစုံရှိနေပြီး

ကွန်ပြူတာထက်တွင် လုပ်ငန်းသုံးဆော့ဖ်ဝဲတစ်ခုမှရှိမနေဘဲ ဂိမ်းသေးသေးမွှားမွှားပေါင်းစုံရှိနေ၏။

သူမ လက်လှမ်း၍ အံဆွဲများကိုဆွဲဖွင့်လိုက်ရာတွင် ဘယ်ဘက်အံဆွဲထဲ၌ သရေစာ မုန့်တွေရှိပြီး ညာဘက်အံဆွဲထဲ၌ ကွတ်ကီးတွေ ရှိနေကာ အမျိုးအစားအလိုက်ပိုင်းခြားထားလေသည်။ အကုန်လုံးသည် ကျန်းမာရေးနှင့်ညီညွတ်သည့် သရေစာတွေဖြစ်နေဆဲပင်။

.

သူမ ခြေထောက်ကို ရွေ့လိုက်ချိန်တွင် တစ်ခုခုကို ထိမိသွား၏။

ငုံ့ကြည့်လိုက်ရာတွင် ခြေနွေးအိတ်တစ်ခုဖြစ်နေသည်။

(T/N–ခြေထောက်နွေးအောင်ထည့်ရတဲ့  အဝတ်အိတ်ထူထူထဲထဲပါ)

ထိုအချိန်၌ အတွင်းရေးမှူးနင်က လက်တစ်ဖက်မှာ လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို ကိုင်ထားပြီး တခြားတစ်ဖက်တွင် ဘယ်ကထွက်လာမှန်းမသိသည့် ပန်းရောင်စောင်တစ်ထည်ကိုင်ထား၏။

လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို ချီကျန်းကျန်း၏လက်ဘေး၌ ချထားပြီး စောင်ကို ဝမ်ယွီအား ပေးလေသည်။

ဝမ်ယွီက လှမ်းယူပြီး ချီကျန်းကျန်း၏ခြေထောက်များပေါ်တွင် ခြုံပေးလိုက်ကာ ကျေနပ်စွာ ခေါင်းညိတ်လေ၏။

"ဟမ်း...မဆိုးဘူး "

ချီကျန်းကျန်း: "... "

သူမ အံအားသင့်သွားခဲ့သည်။

"အတွင်းရေးမှူးနင်... ဒါကို ရှင်ပြင်ဆင်ထားတာလား"ဟု သူမက မေးလိုက်၏။

အတွင်းရေးမှူးနင်: "ဟုတ်ပါတယ်..."

မေးစေ့က အနည်းငယ်ပင့်နေပြီး(ခေါင်းမော့) သိသိသာသာကို အတော်လေး ကျေနပ်နေလေသည်။

ချီကျန်းကျန်း: "....... "

ခဏအကြာမှာ သူမထပ်မေးလိုက်၏။

"ဒါဆို ကျွန်မရဲ့တာဝန်ကဘာလဲဟင်"

အတွင်းရေးမှူးနင်၏မျက်လုံးမျာက ဗလာဖြစ်သွားပြီး အရင်ဆုံး ဝမ်ယွီကိုကြည့်၍ ၎င်းနောက် ချီကျန်းကျန်းကို ကြည့်လိုက်ကာ သူ့အသံက သတိအပြည့်ရှိနေသည်။

"မစ္စချီရဲ့တာဝန်က.....ပျော်နေဖို့ပါ"

ချီကျန်းကျန်း: "... "

ဘယ်မှာလဲ ဝိုင်းပယ်ခံရမဲ့ ဖြစ်နိုင်ချေ...ဘယ်မှာလဲ အကဲစမ်းတဲ့ခြေလှမ်းတွေ...

ဝမ်ယွီက အလုပ်စလုပ်နေပြီး သူဆီသို့ လူတွေ ဝင်လာမဆဲ တသဲသဲဖြစ်နေ၏။

ထိုလူများသည် ယွီတင်း၏ အကြီးတန်းအမှုဆောင်အရာရှိများဖြစ်ပုံရပြီး ချီကျန်းကျန်း အနေဖြင့် ဘာမှလုပ်စရာမရှိသည့်အတွက် သူတို့ကို ကြည့်နေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုလူများသည် ဝင်လာပြီးသည်နှင့်  သူမကို အရင်ဆုံးမြင်လိုက်ကြ၏။

အဆုံးမတော့ ဤပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ဤထိုင်ခုံကား နှစ်ခုလုံး အလွန်အမင်း "မျက်စိဖမ်းစားစရာ"ဖြစ်နေကြသည်ပေမင့်။

သူတို့၏ဟန်များသည် "ခင်ခင်မင်မင်"ရှိကြပြီး ဖော်ရွေသည့် အမူအရာဖြင့် ချီကျန်းကျန်းအား ခေါင်းညိတ်ပြကြကာ ၎င်းနောက် ဝမ်ယွီဆီသို့ အစီရင်ခံစာသွား တင်သွင်းကြလေသည်။

ချီကျန်းကျန်း သူတို့အား မေးထောက်ကာ ကြည့်နေ၏။

သူမမျက်ဝန်းများတွင်ကား အပြုံးရိပ်များပြည့်နေခဲ့သည်။

အရမ်းချောတယ်... ဝမ်ယွီက အရမ်းခန့်ညားတာပဲ...အထူးသဖြင့် ကြိုးကြိုးစားစား အလုပ်လုပ်နေတဲ့ ဝမ်ယွီက အားကြီးချောလိုက်တာ...

ဝမ်ယွီက စီးပွားရေးကိစ္စတွေ ကိုင်တွယ်နေပြီး ချီကျန်းကျန်းက ကြွေကျမြေခနေလေ၏။

သူ သူမကို ခဏပြီးခဏမော့ကြည့်လာပြီး နှစ်ဦးသား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ပြုံးပြကြကာ လေထုလေးသည် နွေးထွေးနေခဲ့သည်။ 

သို့ပေမဲ့ အကြာကြီး ကြည့်နေပြီနောက် ချီကျန်းကျန်း အနည်းငယ်ငြီးငွေ့ လာသလိုခံစားရပြီး ခဏမျှတွေးတောကာ သူမ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ဝတ္ထုတစ်အုပ်ကို ဆွဲယူလိုက်၏။

ဟင်းးး...အတွင်းရေးမှူးနင် ရွေးထားတာတွေက ရောင်းအားအကောင်းဆုံးစာအုပ်တွေ ဒါမှမဟုတ်တအား စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းလောက်မဲ့ စာအုပ်တွေချည်းပဲ...

.

ထိုဟာကို ကြည့်ပြီးနောက် သူမစျာန်ဝင်သွားသော်လည်း မထိန်းနိုင်ဘဲ အံဆွဲထဲက သရေစာမုန့်တစ်အိတ်ကို ယူမိပြန်သည်။

ဝမ်ယွီက အစီရင်ခံစာကို တည်ငြိမ်အေးဆေးပြီး အာရုံစူးစိုက်နေသည့် အမူအရာဖြင့် ဖတ်၍နေလေသည်။

မန်နေဂျာကျန်း သူ့နဖူးထက်ရှိ ချွေးစေးများကို ထိတ်လန့်နေသည့် အမူအရာဖြင့်သုတ်လိုက်၏။ ဤအစီရင်ခံစာက အလုပ်မဖြစ်ကြောင်း သူကောင်းကောင်းသိပါသော်လည်း ယနေ့ အပ်ရမှာဖြစ်၍ သူ့အနေဖြင့် နှောင့်နှေးမရတော့ပါချေ။

"သိလား...ခင်ဗျားရဲ့ရီပို့ဒ်က ဘာနဲ့တူသလဲဆို....."

သူ တစ်ဝက်တပြတ်ပြောလိုက်သည်။

"ဂျွတ်..."

သူတို့ဘေးမှ ဝါးနေသည့်အသံထွက်လာ၏။

ဝမ်ယွီ ခဏလောက် ရပ်တန့်သွားသည်။

"ဂျွတ်..."

နောက်တစ်သံ...

ထိုသည်ကား တစ်ခုခုကိုစားနေသော ချီကျန်းကျန်း ဖြစ်လေသည်။

ဝမ်ယွီ သူမကိုကြည့်လိုက်သည်နှင့် သူ့မျက်ခုံးများ တန်း၍ ပြေလျော့သွားခဲ့ပြီး ၎င်းနောက် အစီရင်ခံစာကို မန်နေဂျာကျန်းဆီ ပစ်ပေးကာ 

သာမန်ကာ လျှံကာပြောလိုက်၏။

"ပြန်ယူသွားပြီး ကိုယ့်ဘာကိုယ် ပြောင်း"

မန်နေဂျာကျန်း အံ့အားသင့်သွားခဲ့ပြီး ၎င်းနောက် အနည်ငယ် စိတ်လှုပ်ရှားနေသည့်အသံဖြင့် ပြန်ဖြေလေသည်။

"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဘော့စ်... "

ထို့နောက်  ဝမ်ယွီစိတ်ပြောင်းသွားမှာစိုးသည့်အလား စာဖိုင်ကို လှမ်းယူပြီး အလျင်စလို ထွက်သွားလေ၏။ 

တံခါးအပြင်ရောက်သည်နှင့် လက်နှစ်ဖက်ကိုနောက်ပစ်၍ ချီကျန်းကျန်းရှိရာသို့ ဦးညွတ်လိုက်သည်။

ခင်ဗျားရဲ့ မဟာ ကရုဏာတော်နဲ့ ကြီးမားလှစွာသော အကြင်နာတရားအတွက် ကျေးဇူးပါ ဘော့စ်ဇနီးခင်ဗျားးး...

မျက်နှာထက်တွင် အဒေါ်ကြီးအပြုံးနှင့် ဝတ္ထုဖတ်နေသည့် ချီကျန်းကျန်းကတော့...ဘာမျှကိုမသိရှာပေ။

(T/N–ဒီအပိုင်း ဘာသာပြန်ရင်း မနာလို အားကျ သွေးအန် @_@)

xxxxxx