ကျိုးစုန်သည် အကြောင်းအရင်းတစ်ခုကြောင့်သာ တံခါးကို ကန်လိုက်ခြင်းပင်။
ရှင်းအန်းကျေးရွာသို့ ရောက်သောအခါ သူသည် မိသားစုတစ်စုကို အိပ်ရာနှိုးပြီး ကြေးပြားအချို့ ပေး၍ လမ်းမေးကာ ယန်ကျင်းဇီ နေထိုင်သည့် နေရာကို သိလိုက်ရသဖြင့် အမြန်ထွက်လာသည်။
အကြောင်းတိုက်ဆိုင်စွာဖြင့် ဝေ့လင်းရှိူ့က ယန်ကျင်းဇီကို လှည်းရထားပေါ်မှ ဆင်းရန် ကူညီပေးပြီးနောက် သူဟာ ယန်ကျင်းဇီအကြောင်းကိုသာ စဉ်းစားနေသောကြောင့် တံခါးကို မင်းတုပ်ချရန် မေ့လျော့သွားခဲ့သည်။ သူတို့တံခါးကို ပြန်ပိတ်ပေးခဲ့သူမှာ သူတို့ကို အိမ်ပြန်ပို့ပေးသော လှည်းရထားမောင်းသူ ဖြစ်သည်။
ထို့ကြောင့် တံခါးခေါက်ဖို့ရန် ရောက်လာသော ကျိုးစုန်သည် တံခါးကို ထိမိလိုက်သည်နှင့်တပြိုင်နက် တံခါးက တွန်းပွင့်သွား၏။
သူ အိမ်ထဲသို့ ဝင်သွားသောအခါ...
ဤအိမ်တွင် အခန်းသုံးခန်းသာ ရှိသည်။ ပင်မအခန်းက လွတ်နေသည်။ နောက်အခန်းမှာ အိပ်ခန်းတစ်ခန်း ဖြစ်ကြောင်း သိသာသော်ငြား နောက်ထပ်တစ်ခန်းကမူ... တံခါးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပိတ်ထားတယ်!
ဒါ... သူ့တူလေးက အဲ့ယန်တနဲ့ အတူတူ အိပ်နေတာလား?
ကျိုးစုန်သည် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ တံခါးကို ကန်ထည့်လိုက်သည်။
သို့ရာတွင် သူသည် တံခါးပွင့်အောင် မကန်နိုင်လိုက်ပေ။
ဝေ့လင်းရှိူ့က တံခါးပိတ်ဖို့ မေ့ခဲ့ပေမယ့် အိပ်ခန်းတံခါးကိုတော့ မင်းတုပ်ချထားတယ်!
သူသည် ၎င်းကိုလည်း မသိစိတ်၏စေ့ဆော်မှုအရ လုပ်ခဲ့ပြီး တစ်စုံတစ်ဦးက တံခါးကို ကန်နေသံအား ယခု ကြားရသောအခါ... ဝေ့လင်းရှိူ့သည် ၎င်းက သူ့အစီအစဉ်၏ အပြုမှားဟု ရုတ်တရက် တွေးမိလိုက်သည်။ သူသာ ယန်ကျင်းဇီနှင့် အတူရှိပြီး အိပ်ဟန်ဆောင်ချင်လျှင် မနက်ဖြန် ယန်ကျင်းဇီက အိပ်ရာနိုးပြီး လိုက်ကြည့်သောအခါ တံခါးတွင် ထိုးထားသော မင်းတုပ်ကို တွေ့သွားကာ တစ်ခုခုမှားနေပြီဖြစ်ကြောင်း သေချာပေါက် သိသွားလိမ့်ပေမည်။
အမှန်ပင်၊ ဤအချိန်ဟာ ဤအကြောင်းကို စဉ်းစားရမည့်အချိန် မဟုတ်ချေ။ ဝေ့လင်းရှိူ့သည် ယခုအချိန်၌ တကယ်ပင် ပြောမပြတတ်လောက်အောင် စိတ်ဆိုးနေသည်။
သူက ယန်ကျင်းဇီနဲ့ အတူရှိရဖို့ ဒုက္ခအများကြီး ခံစားခဲ့ရပေမယ့် လူတစ်ယောက်က လာနှောင့်ယှက်တယ်!
သူတို့ကို ထပ်ပြီး လာနှောင့်ယှက်တာက ဝေ့အိမ်ရဲ့ လူတွေ ဖြစ်နိုင်တယ်! ဘာကြောင့် ဒီလူတွေက အမြဲတမ်း သူတို့ကို လိုက်နှောင့်ယှက်နေတာလဲ?
ဝေ့လင်းရှိူ့၏မျက်နှာဟာ မည်းမှောင်သွားသည်။
ယန်ကျင်းဇီသည်လည်း ထပ်တူပင် စိတ်ဓာတ်ကျနေပြီး ၎င်းဟာ ပြဿနာလာရှာနေကျ ဝေ့မိသားစုဟုပင် တွေးမိသည်။
သူသည် တစ်နှစ်ကြာအောင် စိတ်ထိန်းထားခဲ့ရပြီး သူ နှစ်သက်ရသူအား သူ့ပါးစပ်ထဲတွင် သုံးဆောင်ခါနီး၌ ရုတ်တရက် နှောင့်ယှက်ခံလိုက်ရသည် : “ ငါ သွားကြည့်မယ်! ”
ယန်ကျင်းဇီသည် စကားပြောပြီးနောက် ထကာ အန္တရာယ်ပြုမည့် အရှိန်အဟုန်ဖြင့် အပြင်ထွက်သွားသည်။
သူ့အခန်းတံခါးကို မထူသော တံခါးမင်းတုပ်ဖြင့်သာ ပိတ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ကျိုးစုန်က တံခါးကို ကန်လိုက်ပြီး ၎င်းက မပွင့်သွားသော်လည်း ကျိုးမိသားစု၏ အစေခံများက တံခါးကို ဆက်လက်ကန်ကြပြီးနောက် ၎င်းက ပွင့်သွားသည်။
အခန်း၏ အတွင်းနှင့်အပြင်မှ လူများဟာ တစ်ချိန်တည်းတွင် တံခါးကို ဖွင့်လိုက်ကြသည်။
ယန်ကျင်းဇီသည် မူလက အနည်းငယ် စိတ်ပူနေခဲ့သည်။ ဝေ့မိသားစုမှ တစ်စုံတစ်ယောက်က ဓားတစ်ချောင်း ယူလာလျှင် သူသည် ထိုလူကို အနိုင်မယူနိုင်လောက်ပေ။ သူက မည်မျှပင် ခွန်အားကြီးပါစေ၊ သူဟာ အသွေးအသား ရှိနေဆဲဖြစ်သည် — မူလပိုင်ရှင်က အရက်မူးနေတုန်း ဓားထိုးခံရပြီး သေသွားတာမလား?
ရလဒ်ကမူ... လရောင်အောက်တွင် သူသည် ရောက်လာသူများမှာ မများပြားကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။ အဲ့ဒါတင်မက ဒီလူတွေက လက်ဗလာလည်း ဖြစ်နေကြသေးတယ်!
ယန်ကျင်းဇီသည် သူ့ရှေ့မှ လူကို ကောက်ကိုင်ပြီး လွှတ်ပစ်လိုက်သည် : “ မင်းတို့က ညဘက်ကြီး ငါ့အိမ်တံခါးကို လာကန်ရဲလောက်တဲ့အထိ သတ္တိရှိနေတာပဲ! ”
သူသည် စကားပြောနေစဉ်တွင် ဒုတိယမြောက်လူကို ကောက်ကိုင်ကာ လွှတ်ပစ်လိုက်ပြန်သည်...
အိမ်အစေခံများကဲ့သို့ ဝတ်ဆင်ထားသူမှာ စုစုပေါင်း လူလေးဦး ရှိသည်။ လျင်မြန်စွာ ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ပြီးနောက် သူတို့အားလုံးဟာ ယန်ကျင်းဇီ၏ လွှတ်ပစ်ခြင်းကို ခံလိုက်ကြရသည်။ နောက်ဆုံးတွင် အဘိုးအိုတစ်ဦးနှင့် သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသားတစ်ဦးတို့သာ မတ်တပ်ရပ်လျက် ကျန်ရစ်နေတော့သည်။
“ မင်း... ရိုင်းပျလိုက်တာ! ” အဘိုးအိုသည် သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသား၏ရှေ့တွင် ရပ်ကာ ယန်ကျင်းဇီကို လက်ညှိုးထိုးသည်။
ယန်ကျင်းဇီသည် လက်ဝှေ့ယမ်းပြီး အဘိုးအိုကို တွန်းထုတ်လိုက်သည် : “ အဘိုးကြီး ဘေးဖယ်နေ! ” သူ အဘိုးကြီးကို မရိုက်ဘူး! အဘိုးကြီးကို မတော်တဆ ရိုက်မိလို့ သေသွားရင် သူ ဘာသွားလုပ်ရမှာလဲ?
သူသည် Xiucai တစ်ဦး ဖြစ်ပြီး မကြာမီတွင် gongsheng တစ်ဦးအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုခံရတော့မည် ဖြစ်သည်။ သူ့လက်တွင် လူ့အသက် စွန်းထင်း၍မဖြစ်ချေ။
ယန်ကျင်းဇီသည် ဤသို့တွေးမိသောအခါ သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသားကသာ နူးညံ့သော အဝတ်အထည်များကို ဝတ်ဆင်ထားကြောင်း ရုတ်တရက် သတိထားမိလိုက်သည်။ ပြီးတော့ အဘိုးကြီး ခုနက စကားပြောတာ တရားဝင်ဘာသာစကားနဲ့ ပြောလိုက်သလားလို့?
တစ်ခုခုမှားနေပြီဟု သူ ခံစားမိသည်။
အိမ်အစေခံများကို ကိုင်ပေါက်စဉ်က သူ အားမသုံးခဲ့သောကြောင့် ယခုဆိုလျှင် ထိုလူများက ပြန်ထလာကြပြီဖြစ်သည်။ ဒီအချိန်မှာ သူက သူခိုးတွေကို အရင်ဖမ်းရမယ်!
ယန်ကျင်းဇီသည် သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသားကို ဖမ်းကိုင်ကာ အခြားသူများကို ပြောလိုက်သည် : “ မလှုပ်နဲ့! ”
သူတို့၏သခင်က အခြားသူများလက်ထဲ ရောက်သွားသည်... ထိုမိသားစုအစေခံများက မလှုပ်ရဲကြတော့။
ဤအချိန်တွင် ဝေ့လင်းရှိူ့သည် ဖယောင်းတိုင်တစ်ချောင်း ထွန်းပြီး ဖယောင်းညှာတံကို ကိုင်၍ အပြင်ထွက်လာသည်။
သူသည် သူ့ဘောင်းဘီနှင့် အင်္ကျီတို့ကို ဝတ်ထားပြီး အပြင်ထွက်လာသောအခါ ရောက်လာသူကို ကြမ်းကြုတ်ရက်စက်စွာ စိုက်ကြည့်လိုက်သည် : “ အစ်ကိုယန်၊ ဒါက ဘယ်သူလဲ? ”
“ မသိဘူး။ သူတို့ကို ကြည့်ရတာ ဒေသခံဖြစ်ပုံ မပေါ်ဘူး။ ” ယန်ကျင်းဇီက ပြန်ဖြေသည်။ ထို့နောက် သူသည် သူ ဖမ်းထားသော သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသားကို ကြည့်လိုက်၏ : “ မင်းက ဘယ်သူလဲ? ဒီကို ဘာလာလုပ်တာလဲ? ”
ဝေ့လင်းရှိူ့ကလည်း မျက်မှောင်ကြုံ့ပြီး ဤလူကို ကြည့်နေသည်။
ကျိုးစုန်သည် ဒေါသအရမ်းထွက်နေသဖြင့် သွေးအန်လုနီးပါး ဖြစ်နေပြီး စကားမပြောနိုင်ပေ။ ကံကောင်းစွာဖြင့် သူ့ဘေးမှ အိမ်ထိန်းက ဝေ့လင်းရှိူ့ကို အော်ပြောလာသည် : “ သခင်လေး၊ မင်းက သခင်လေးပဲ! သခင်လေး၊ ငါ့သခင်က မင်းရဲ့ဦးလေးပါ! ” ဝေ့လင်းရှိူ့သည် သူ့မိခင်နှင့် အလွန်တူသည်။ လူအိုကြီးက သူ့ကို တစ်ခါကြည့်ရုံနဲ့တင် မှတ်မိတယ်!
ဝေ့လင်းရှိူ့ : “ ... ” ဒါ... ငါ့ဦးလေးလား?
ယန်ကျင်းဇီ : “ ... ” ဒါ... ဝေ့လင်းရှိူ့ရဲ့ဦးလေးလား?
ယန်ကျင်းဇီသည် ကျိုးစုန်ကို လွှတ်ပေးပြီး ရှက်ရွံ့စွာ ပြုံးကာ သူ့ကြောင့် ရှုပ်ပွသွားသော ကျိုးစုန်၏ အဝတ်အစားများကို သပ်ရပ်အောင် ကူညီပေးလိုက်သည်။ ပြီးနောက် သူက ကျိုးစုန်ကို အရိုအသေပြု၏ : “ ကျွန်တော့်ဦးလေး လာရောက်လည်ပတ်လိမ့်မယ်လို့ ကျွန်တော် မသိခဲ့ဘူး။ ကျွန်တော် ရိုင်းပျမိပြီ။ ”
ကျိုးစုန် အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်သည် : “ ငါ မင်းဦးလေး မဟုတ်ဘူး! ” သူ အခု အရမ်းဒေါသထွက်နေတယ်!
ဤနေရာသို့ တကယ် ရောက်မလာခင်တွင် သူသည် တွေ့ဆုံခြင်းမြင်ကွင်းကို စိတ်ကူးထားပြီးဖြစ်ကာ ဤယန်တက သူ့တူအပေါ်သို့ မကောင်းလျှင် သူ့ဒေါသများကို ပုံချပစ်မည်ဟုလည်း တွေးခဲ့သည်။
ရလဒ်ကတော့ ဒီယန်တနဲ့ တိုက်ခိုက်ဖို့တောင် မပြောနဲ့၊ သူ ယန်တဆီကတောင် အရိုက်ခံရတော့မလို့!
အလွန်စိတ်ဆိုးနေသော ကျိုးစုန်ဟာ သိသာနေသည်။ ဝေ့လင်းရှိူ့သည် ဤလူက ယန်ကျင်းဇီကို ထိပ်တိုက်တွေ့မည်အား စိုးရိမ်သောကြောင့် ဤလူနှင့် ယန်ကျင်းဇီတို့ကြားတွင် အလျင်အမြန် ဝင်ရပ်လိုက်သည် : “ ခင်ဗျားက... တကယ်ပဲ ကျွန်တော့်ဦးလေးလား? ”
ဤသက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသားက သူနှင့် တကယ်ပင် အနည်းငယ် ဆင်တူသည်...
ဝေ့အိမ်တွင် ဝေ့မိသားစုက သူ့ကို သူ့မိခင်အကြောင်း တစ်ခါမှ မပြောပြဖူးသကဲ့သို့ သူ့မိခင်၏မူလမိသားစုအကြောင်းကိုလည်း တစ်ခါမှ မပြောပြဖူးချေ။ ထိုအတွက်ကြောင့် သူသည် သူ့တွင် ဦးလေးတစ်ယောက် ရှိမှန်း သိထားသော်လည်း တကယ်တွင်မူ သူ့ဦးလေးအကြောင်းကို ဘာမှမသိထားပေ။
အိမ်မှနှင်ထုတ်မခံရမီ ရက်အနည်းငယ်အလိုမှသာ သူသည် သူ့ဦးလေးက မင်းအရာရှိအဖြစ်မှ ရာထူးဖယ်ရှားခံရကြောင်းကို သိခဲ့ရသည်။
သို့သော်ငြား သူသည် သူ့ဦးလေးက သူ့ထံသို့ လာလိမ့်မည်ဟုတော့ အမှန်တကယ်ပင် မမျှော်လင့်ထားမိပေ။
“ ငါက မင်းဦးလေးပဲ! ” ကျိုးစုန်က ဆိုသည်။
“ ဦးလေး ခဏစောင့်ပါ။ လူတိုင်း စကားကောင်းကောင်း ပြောလို့ရအောင် ကျွန်တော် ဖယောင်းတိုင်တွေ ထပ်ထွန်းလိုက်ဦးမယ်။ ” ယန်ကျင်းဇီက ပြုံးပြလိုက်သည်။
“ ငါ မင်းဦးလေး မဟုတ်ဘူး! ” ကျိုးစုန်က ထပ်ပြောပြန်သည်။
သို့သော် ယန်ကျင်းဇီက မီးထွန်းရန် ထွက်သွားပြီဖြစ်ကာ ဝေ့လင်းရှိူ့ကလည်း ဝင်မပြောပေးချေ။
သွားပြီဟု ကျိုးစုန် ခံစားလိုက်ရ၏။
ယန်ကျင်းဇီသည် ဖယောင်းတိုင် အပိုတစ်ချောင်းကို ထပ်ထွန်းပြီး ဝေ့လင်းရှိူ့ ထွန်းထားသော ဖယောင်းတိုင်ကိုပါ ယူကာ မသေမျိုးရှစ်ပါးစားပွဲပေါ်တွင် တင်လိုက်သည်။
ထို့နောက် ကျိုးစုန်သည် တောင်ဘက်မျက်နှာမူသော နေရာတွင် ထိုင်ပြီး ယန်ကျင်းဇီနှင့် ဝေ့လင်းရှိူ့တို့သည် မြောက်ဘက်မျက်နှာမူသော နေရာတွင် ထိုင်ကြကာ သူတို့ဟာ အချင်းချင်း မျက်နှာချင်းဆိုင်လျက် ထိုင်နေကြသည်။
ကျိုးစုန်သည် ဒေါသထွက်နေသေးပြီး ထိုင်ပြီးသည်နှင့်တပြိုင်နက် ဝေ့လင်းရှိူ့ကို မေးသည် : “ မင်းတို့နှစ်ယောက်က တကယ်ပဲ ဘာဖြစ်နေတာလဲ? မင်းတို့နှစ်ယောက်... နှစ်ယောက်က... ”
ကျိုးစုန်၏လေသံက သိပ်မကောင်းဘဲ ဝေ့လင်းရှိူ့သည် ရုတ်တရက် မပျော်မရွှင်ဖြစ်မိသည် : “ ကျွန်တော်တို့ အဆင်ပြေတယ်။ ”
ယန်ကျင်းဇီက ဝင်ပြောသည် : “ ဦးလေး၊ လင်းရှိူ့နဲ့ ကျွန်တော်က အတူရှိနေပြီး ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ကျန်ဘဝတစ်လျှောက်လုံးမှာ ဘယ်တော့မှ မခွဲခွာတော့ဖို့ ရည်ရွယ်ထားပါတယ်။ ”
ဝေ့လင်းရှိူ့၏ မပျော်ရွှင်မှုမှာ ချက်ချင်း ပျောက်ကွယ်သွားပြီး သူက ချက်ချင်း ရှက်သွေးဖြာသွားကာ ယန်ကျင်းဇီကို လှမ်းကြည့်သည် : “ အင်း... ဟုတ်တယ်! ”
ဝေ့လင်းရှိူ့သည် ရုပ်ရည်ကြည့်ကောင်းပြီး ဤအချိန်တွင် ဖယောင်းတိုင်မီးက မှိတ်တုတ်မှိတ်တုတ် လင်းနေကာ မီးရောင်အောက်မှ အလှဟာ အနည်းငယ် ပိုလှသွားသဖြင့် ယန်ကျင်းဇီသည် သူ့ကို ကြည့်မိသောအခါ နှလုံးခုန်မြန်လာသည်။
ထိုသို့ဖြင့် နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကြည့်နေကြသည်။
ကျိုးစုန် အသဲကွဲသွား၏ : “ လင်းရှိူ့၊ မင်းက ငယ်သေးတယ်... မင်း ဘာလုပ်နေလဲ မင်း သိလား? ”
ဝေ့လင်းရှိူ့ : “ ဦးလေး၊ ကျွန်တော် ဘာလုပ်နေလဲ သိပါတယ်။ ကျွန်တော် အစ်ကိုယန်ကို သဘောကျတယ်။ ”
“ မင်း သူ့ကို ဘာလို့ ကြိုက်တာလဲ? သူက ဘာတွေများ အရမ်းကောင်းနေလို့လဲ? သူက လောင်းကစားဝိုင်း လူမိုက်ပဲ! ” ကျိုးစုန်က ပြောသည်။ သုံ့ကူကောင်တီအကြောင်း သူ့ကို ပြောပြသော Xiucai ၏ မိခင်ဖြစ်သူသည် လီမိသားစုဝင် ဖြစ်သောကြောင့် သူ(မ)သည် ယန်ကျင်းဇီ၏ အသေးစိတ်အကြောင်းအရာများကိုပင် အလွန်ရှင်းလင်းစွာ သိပြီး ယန်ကျင်းဇီက လီမိသားစု၏ လောင်းကစားဝိုင်းအတွက် အလုပ်လုပ်နေသော လူမိုက်တစ်ဦး ဖြစ်ကြောင်းကိုလည်း သိရှိထားသည်။
သို့သော် ဝေ့လင်းရှိူ့က မသိပေ : “ မှားနေပြီ! ယန်ကျင်းဇီက လောင်းကစားဝိုင်း လူမိုက် လုံးဝ မဟုတ်ဘူး! ”
ဝေ့လင်းရှိူ့က အလွန်သေချာလွန်းနေရာ ကျိုးစုန်ပင်လျှင် သူ အမှားလုပ်မိသလားဟု တွေးမိသည်... “ လောင်းကစားဝိုင်း လူမိုက် မဟုတ်ရင် သူက ဘာလဲ?! ” ဤလူက အလွန်ကောင်းစွာ တိုက်ခိုက်နိုင်ပြီး သူ၏ နောက်လိုက်လေးယောက်နှင့် ထိပ်တိုက်တွေ့သည့်အချိန်တွင် အားလုံးကို လွှတ်ပစ်နိုင်ခဲ့သည်။
ဝေ့လင်းရှိူ့က မတွန့်ဆုတ်ပေ : “ အစ်ကိုယန်က သုံ့ကူကောင်တီရဲ့ Linsheng ဖြစ်တဲ့အပြင် စာမေးပွဲသုံးခုမှာ အနိုင်ရထားတာ! ”
ဝေ့လင်းရှိူ့သည် ဤအကြောင်း ပြောရသောအခါ အထူးဂုဏ်ယူမိသည်။
ကျိုးစုန်သည် သူ့တူလေးကို တိတ်တဆိတ် ကြည့်နေသည်။
သူသည် ယနေ့မှသာ ဒုတိယအကြိမ် သူ့တူကို တွေ့ဖူးခြင်း ဖြစ်သော်ငြား သူ့အစ်မ၏ တစ်ဦးတည်းသော ကလေး ဖြစ်ကာ သူ့တွင် ဝေ့လင်းရှိူ့အတွက် ပင်ကိုနှစ်သက်မှု ရှိပြီး သူ့တူကို အထူးသဘောကျမိသည်။
ဒါပေမယ့် ဝေ့လင်းရှိူ့က သူ့ကို မကြိုက်ပုံရတယ်!
ဒီကလေးက သူ့ကို အရင်က စိုက်ကြည့်ဖူးတဲ့အပြင် သူ့ကို လှည့်စားဖို့ ဒီလိုပေါက်ကရမျိုးတွေကို သုံးနေတုန်းပဲ!
ဘယ်လိုလုပ် ဒီလူကြမ်းကောင်က Linsheng ဖြစ်ပြီး စာမေးပွဲသုံးခုမှာ ဗိုလ်စွဲနိုင်မှာလဲ?
ကောင်တီစာမေးပွဲများ၊ စီရင်စုစာမေးပွဲများနှင့် အကယ်ဒမီစာမေးပွဲများ ဟူ၍ ရှိပြီး အကယ်ဒမီစာမေးပွဲများတွင် ပထမနေရာကို ဆက်တိုက်ရရှိခဲ့လျှင် Gongsheng တစ်ဦး ဖြစ်လာနိုင်သည်။ ထိုသို့သော လူသည် Juren စာမေးပွဲကို ဖြေဆိုရာတွင် အများအားဖြင့် ပြဿနာမရှိနိုင်ချေ။ ထိုလူကို ကောင်းကင်ဘုံ၏ ဂုဏ်ဆောင်ဟုပင် ခေါ်နိုင်သည်... ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သူ့အရှေ့က လူကြမ်းကောင်က စာမေးပွဲသုံးခုကို အနိုင်ရနိုင်မှာလဲ?
“ အစ်ကိုယန်က အံ့ဩစရာကောင်းတယ်။ သူ့မှာ ဘယ်တော့မှ မမေ့တဲ့ ပါရမီ ရှိတယ်! ”
“ သူ အကယ်ဒမီစာမေးပွဲမှာ ပထမရခါစတုန်းက သူ့ကို ကျောင်းဆရာက တပည့်အဖြစ် လက်ခံချင်ခဲ့ပေမယ့် သူက မလိုချင်ဘူး! ”
“ အရင်တုန်းကတော့ ဘေးကောင်တီရဲ့ ကောင်တီအောက်ရုံးတရားသူကြီး ကျိုးသခင်ကြီးကလည်း သူ့ကို တပည့်အဖြစ် လက်ခံချင်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် သူက သဘောမတူခဲ့ဘဲ သူ့ပညာကို သူများတွေနဲ့ ဆွေးနွေးပေးဖို့ပဲ သဘောတူခဲ့တယ်! ”
…
ကျိုးစုန် : “ ... ” သူ့တူက ဘာအကြောင်း ပြောနေတာလဲ?!
ဤအရာရှိများ၏ အမြင်တွင် Xiucai တစ်ဦးဟာ... ဤ Xiucai ၏ ဖခင်က အရမ်းအစွမ်းမထက်သရွေ့ မည်သို့ပင်ဖြစ်နေပါစေ သူတို့က သူ့ကို အလေးထားကြမည် မဟုတ်ချေ။
ထိုလူများဟာ အဆင့်အတန်းကွာသော လူများ ဖြစ်ကြသည်။
အရာရှိများစွာဟာ Xiucai တစ်ယောက်ကို တပည့်အဖြစ် လက်ခံရန် အပြေးအလွှား ဖြစ်နေကြသည်... ဒါ ဟာသပဲ!
သူ့တူက စာဖတ်ရတာ မကြိုက်ဘူးလို့ ပြောကြတယ်။ သူက တစ်ခါမှ စာမဖတ်ဖူးလို့ ယုတ္တိရှိရှိ ကြွားလုံးမထုတ်နိုင်တာများလား?
“ ကျွန်တော့်ကို မယုံရင် အစ်ကိုယန်ရဲ့ လက်ရေးကို ကြည့်ကြည့်ပါ! ” ဝေ့လင်းရှိူ့သည် သူ့ဘေးစားပွဲထဲမှ ယန်ကျင်းဇီ ရေးထားသော လက်ရေးလှအချို့ကို ထုတ်ယူပြီး ကျိုးစုန်ကို ပေးလိုက်သည်။
ကျိုးစုန် ချက်ချင်း အံ့အားသင့်သွားရသည် : “ ကောင်းလိုက်တဲ့ လက်ရေး! ”
ခဏ၊ ဒီလိုမျိုး လက်ရေးကောင်းနဲ့ ရေးသားထားတဲ့ ကူးယူစာအုပ်တွေနဲ့ မှတ်စုတွေ... ဒါက သူ့တူ ရနိုင်တဲ့ဟာ မဟုတ်ဘူး!
ဝေ့လင်းရှိူ့ : “ ဟုတ်တယ်၊ အစ်ကိုယန်က အရမ်းအရမ်း အရည်အချင်းရှိတယ်! ” သူသည် စကားပြောပြီးနောက် စာအုပ်ခြင်းတစ်ခြင်းကို ယူလာကာ ၎င်းထဲမှ စာအုပ်များစွာကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည် : “ အစ်ကိုယန်က စာလုံးပုံစံ မျိုးစုံကိုလည်း ရေးသားနိုင်တယ်! အဲ့ဒါတွေအကုန် ဖတ်လို့ရတယ်! ”
ဝေ့လင်းရှိူ့သည် Xiucai အဖြစ် အသိအမှတ်ပြုခံရပြီးနောက် သူနှင့် ယန်ကျင်းဇီတို့ ပြုလုပ်ခဲ့သော စာရွက်စာတမ်းများ အားလုံးကိုလည်း ထုတ်ယူလာသည် : “ စာရွက်စာတမ်းတွေလည်း ဒီမှာပဲ! ကြည့်ကြည့်၊ အစ်ကိုယန်ရော၊ ကျွန်တော်ရော Xiucai စာမေးပွဲ အောင်ပြီးပြီ! ဒါပေမယ့် အစ်ကိုယန်က Anshou, ကျွန်တော်က နောက်မှာ... ”
ဝေ့လင်းရှိူ့သည် ထိုအကြောင်းကို ပြောသောအခါ အနည်းငယ် ရှက်မိသော်လည်း မကြာမီတွင် ပြန်ပြီး ဝင့်ကြွားမိပြန်သည် : “ အစ်ကိုယန် ပထမ ရတာကို လူတိုင်းက ကျေနပ်တယ်! ”
ကျိုးစုန်သည် အကောင်းဆုံး စာလုံးပုံစံများကို အသုံးပြု၍ ကူးယူထားသော စာအုပ်ပုံများကို ကြည့်လိုက်သည်၊ စာရွက်စာတမ်းများကိုလည်း ကြည့်လိုက်ပြီး သူက အမှားလုပ်မိပုံပေါ်ကြောင်း ရုတ်တရက် နားလည်သွားရသည်။
ဟို Xiucai က တကယ်ကြီး သူ့ကို လိမ်သွားတယ်!
မဟုတ်ဘူး၊ ဟို Xiucai က သူ့ကို လိမ်ရုံတင်မကဘဲ ဝေ့အိမ်ကလည်း သူ့ကို လိမ်ထားတယ်!
သူ့တူလေးက ကျောင်းသားကောင်း မဟုတ်ဘူးလို့ ဝေ့အိမ်က မပြောခဲ့ဘူးလား? သူ့တူကသာ စာသင်တဲ့နေရာမှာ မတော်ဘူးဆိုရင် သူက အသက်ငယ်ငယ်နဲ့ Xiucai အဖြစ် အသိအမှတ်ပြုခံရနိုင်ပါ့မလား?!
____
*Xiucai ( အသိအမှတ်ပြုခံပြီးသော ပါရမီရှိသူ ) - ကောလိပ်ကျောင်းသားများနှင့် တူညီ / အမျိုးအစား သုံးမျိုးရှိ 1. Linsheng (အဆင့်မြင့်) 2. Zengsheng (အလယ်အလတ် အဆင့်) 3. Fusheng (အဆင့်နိမ့်)
• Linsheng - အကြီးတန်းကျောင်းသား (ပထမအဆင့်အတန်း) / သူတို့က (အထက်တန်းကျောင်းနဲ့ တူညီတဲ့) Tongsheng စာမေးပွဲဖြေဆိုသူတွေအတွက် အာမခံပေးနိုင်တယ်၊ အစိုးရဆီကနေ ရိက္ခာတွေလည်း ရရှိနိုင်တယ်၊ သူတို့ရဲ့ စာပေဆိုင်ရာ အောင်မြင်မှုတွေအတွက်လည်း ငွေအချို့ လက်ခံနိုင်တယ်။
• Gongsheng - ( ဂုဏ်သရေရှိ ကျောင်းသား ) Linsheng အုပ်စုရဲ့ အရမ်းတော်တဲ့ လူအုပ်စု / Juren နီးပါး (မာစတာဘွဲ့နဲ့ တူလောက်)
• Anshou - Linsheng မှာ အမြင့်ဆုံး / Xiucai စာမေးပွဲရဲ့ ပထမနေရာသမား