Chapter 38

💙 Chapter 38

နောက်တစ်ခု ကြိုးစားရမည့်အရာက ဘီစကွတ်ဖြစ်သည်။အတိအကျပြောရလျှင် သူသည် ဘီစကွတ်များကို ဦးစွာပြုလုပ်ရန် လိုအပ်သည်။ ဘီစကွတ်များသည် သကြားလုံးများနှင့် မတူပေ။ ဖုတ်ရန် လိုအပ်ပြီး မုန့်ဖုတ်ချိန်နှင့် အပူချိန်ကို ကျွမ်းကျင်ရန် လိုအပ်သည်။ ကုန်ချောကို ဖန်တီးပြီးမှသာ ကုန်ချောထုတ်ကုန်နှင့် ကုန်ကျစရိတ် ချိန်ညှိနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ဘီစကွတ်လုပ်ရန် ကြိုးစားနေစဉ်၊ စက်ရုံတည်ထောင်ရန် ကူညီပေးခဲ့သူကို ဆက်သွယ်ပြီး အချက်အလက်အားလုံးကို ပေးခဲ့သည်။

ထို့နောက် သူ့ကို ယွမ် ၅၀၀ ရှိသည့် အနီရောင် စာအိတ်ပေးရ၏။လူအချင်းချင်းကြား ဆက်ဆံရေးကို ထိန်းသိမ်းခြင်းသည် အချစ် သို့မဟုတ် ငွေကြေးပေါ်တွင် မူတည်သည်။

ထိုလူကို သူ ပထမဆုံးတွေ့ရုံနှင့် လုပ်ငန်းကိစ္စအဆင်ပြေရခြင်းမှာ အဖေလော၏မျက်နှာသာေကြာင့် လုပ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ သနားကြင်နာမှုက တစ်ကြိမ်ထက်မက အသုံးခံသည်။ ငွေက တစ်ကြိမ်သာ သုံးရ၏။

အဖေလော ချပေးသော ဆက်ဆံရးတစ်ခုအား သူက ငွေနှင့်ချေးငှားလိုက်ခြင်းပင်။ဤဆက်ဆံရေးသည် ယခုမှစပြီး သူ့ကိုယ်ပိုင်ဖြစ်လာမည်ဖြစ်သည်။ ဤအမှန်တရားအားလုံးကို ဝမ်လီချမ် ဖြည်းဖြည်းချင်း နားလည်လာသည်။ ဆက်ဆံရေးသည် ယနေ့ခေတ်တွင် ငွေထက် ပိုအရေးကြီးသည်။

နောက်ဆုံးအကြိမ်က မြို့တော်ကို ရထားလက်မှတ်ဝယ်ဖို့အတွက် သူ့ယောက်ဖအား လူကပ်ဖြင့်ရှာခိုင်းခဲ့ရသည်။ မြို့တော်မှပြန်လာသောအခါ လောကျုံးယုံက သူတို့ ကောင်းကောင်းအိပ်စက်နိုင်ဖို့အတွက် ခုံပါသော လက်မှတ်နှစ်စောင်ကို အလွယ်တကူဝယ်ခဲ့သည်။ ထိုအချိန်က ရထားပေါ်တွင် ထိုင်ခုံလက်မှတ်မရှိသော လူများစွာရှိနေ‌ေပသည်။ 

ဘီစကွတ်များကို စမ်းသပ်ခြင်းသည် သကြားလုံးထက် များစွာခက်ခဲပြီး စျေးကြီးသည်။အရသာမကောင်းသော ကွတ်ကီးများသည်၊အရသာပျက်သွားသော သကြားလုံးများနှင့် မတူပေ။ အရသာမကောင်းနိုင်ပေ။ ပျက်စီးသွားပါက၊ ၎င်းတို့ကို ဝက်စာအဖြစ်သာ အသုံးပြုနိုင်သည်။ အပူချိန်နှင့် အချိန်ကို ကောင်းစွာမကျွမ်းကျင်ပါက အရသာမကောင်းနိုင်ပေ။စက်ရုံတည်ဆောက်မှုလုပ်ထုံးလုပ်နည်းများ ပြီးမြောက်ပြီးနောက် ဘီစကွတ်မုန့်သည် နောက်ဆုံးတွင် တိုးတက်မှုအချို့ရှိခဲ့သည်။

သို့နှင့် ဝမ်လီချမ်သည် မည်သည့်အလုပ်သမားကိုမျှ မငှားဘဲ ထုတ်ကုန်အားလုံးကို သူကိုယ်တိုင်ဦးဆောင်ပြီး ထုတ်လုပ်ခဲ့သည်။ အလုပ်သမားတစ်ဦးကို ငှားရမ်းပါက လစာေပးရမည်ဖြစ်သည်။ မုန့်က မရောင်းထွက်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ အစားအသောက်အတွက် ထုပ်ပိုးစရာအိတ်များကို သူ့စိတ်ကြိုက်ပြုလုပ်သည်။ အားလုံးကို တစ်ခုချင်းထုပ်ပိုးထားပြီး၊ထိုအထုပ်များအား အိတ်များနှင့် သေတ္တာများတွင်ထည့်နိုင်သည်။

ဘီစကွတ်များကို ရှင်းလုံဘီစကွတ်ဟုခေါ်ပြီး သကြားလုံးများကို ရှင်းလုံသကြားလုံးဟု အမည်မှည့်သည်။ သူ့စက်ရုံအမည်မှာ ရှင်းလုံစားေသာက်ကုန်ထုတ်လုပ်ရေးလုပ်ငန်း ဖြစ်သည် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများ ထွန်းကားလာသည်ဟု ဆိုလိုသည်။

ညနေ အိမ်ပြန်ရောက်သော ရှောင်ဟုန်ယန် အနည်းငယ် မငြိမ်မသက်ဖြစ်နေသည်ကို ဝမ်လီချမ် တွေ့လိုက်ရသည်။

"ဟုန်ယန်"

"ဝမ်လီချမ်"

ဟုန်ယန် ဘာလို့လဲ၊ အဆင်ပြေရဲ့လား"

"ဝမ်လီချမ်၊ ယောင်းမက ကလေးက မိန်းကလေးလား၊ ယောကျ်ားလေးလားဆိုတာ သိဖို့ ဆေးရုံသွားချင်လားလို့ မေးတယ်"

ယနေ့ ယောင်းမဖြစ်သူက သူမကို ဆိုင်အထိလာတွေ့သည်။ ဝမ်လီချမ်သည် ဝမ်မိသားစုတွင် တစ်ဦးတည်းသောသားဖြစ်၍၊သူမ ဗိုက်ထဲက ကလေးမှာ သမီးဆိုပါက မျိူးဆက်ပြတ်သွားမည်ဖြစ်ကြောင်း သူမက ပြောသည်။ အကယ်၍ သမီးဖြစ်နေပါက၊ အသိအကျွမ်းတစ်ဦးကို လျှို့ဝှက်ရှာဖွေကာ သတ်ပစ်မည်ဟု ဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။

ကလေးအသက်ကြီးလာလေလေ လူကြီးများကို အန္တရာယ်ပြုလေလေဖြစ်သည်။ ယောင်းမက သူမကို ဝမ်လီချမ်နှင့် ဆွေးနွေးပြီး တတ်နိုင်သမျှ အမြန်ဆုံး ဆုံးဖြတ်ချက်ချရန် ပြောခဲ့သည်။

ချန်ပေါင်ကျူးသည် ရှောင်ဟုန်ယန် အကြောင်းကိုလည်း တွေးနေမိသည်။ ယခုအခါ သားဆက်ခြားခြင်းဆိုင်ရာ စီမံခန့်ခွဲမှုများသည် ပိုမိုတင်းကျပ်လာပြီး အနာဂတ်တွင် ပိုမိုတင်းကျပ်လာနိုင်သည်။ ရှောင်ဟုန်ယန် သမီးလေးမွေးလျှင် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ၏အိမ်မှာနေရသည့် သူမဘဝက ခက်ခဲလိမ့်မည်ဟု ထင်နေ၏။

သမီးအကြီးဆုံး ရှောင်မင်ကို မွေးတုန်းက ရှောင်ကျန်းကျွင်းက သမီးလေးမွေးမှန်း သိသောအခါ ငိုသည်ဟု သူမ၏ အမေက ပြောပြခဲ့သည်။ သမီးတစ်ယောက် ကိုယ်ဝန်ရှိနေကြောင်း သူမသိပြီး သိလာချိန်မှာတော့ ခြောက်လကျော်ကြာခဲ့ပါပြီ။ သူမသည် ရှောင်ကျန်းကျွင်ကိုပြောရန် ဝန်လေးနေခဲ့သည်။ သူတို့ပြောခဲ့လျှင် သူတို့၏အကြီးဆုံးသမီး ဆုံးပါးသွားနိုင်သည်။ သူ့သမီးလေးမွေးသည့်အခါ ရှောင်ကျန်းကျွင်း အနည်းငယ်သာ ပြုံးနေခဲ့သည်။ ကံကောင်းထောက်မစွာ၊ သူမသည် သူမ၏ ဒုတိယမြောက်သားလေးကို မွေးဖွားခဲ့သည်။ ကိုယ်ဝန်ငါးလရှိသောအခါတွင် သားဖြစ်ကြောင်း ထင်ရှားစွာပြသ‌ေလသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်သောအခါ ရှောင်ကျန်းကျွင်းကိုပြောပြရာ၊သူ့ခမျာ ရယ်လိုက်ငိုလိုက်နှင့် ဝမ်းသာနေရှာ၏။ သားအငယ်ဆုံးမွေးဖွားပြီးနောက် ရှောင်ကျန်းကျွင်းက သူမအား ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ ဆက်ဆံခဲ့ရုံသာမက သူမ၏ယောက္ခမပင်လျှင် သူမနှင့် ပိုမိုရင်းနှီးလာခဲ့သည်။ မိသားစုအတွက် သားတစ်ယောက်ရှိခြင်းသည် မည်မျှအရေးကြီးသည်ကို သူမကိုယ်တိုင် တွေ့ကြုံခံစားခဲ့ရသည်။ယခုကတည်းက သိထားပါက အကျိုးမယုတ်နိုင်ပေ။

"ဒါဆို သမီးလေးမွေးရင် ရှင် ဝမ်းနည်းမယ် မဟုတ်လား"

ဝမ်မိသားစုရဲ့ အမြစ်ကို ဖြတ်လိုက်တယ်လို့ ရှင် ထင်မှာလား။

"မဟုတ်ပါဘူး၊သမီးလေးဆို ကိုယ်က ပိုတောင်ပျော်သေးတယ်"  

ဘိုးဘေးဘီဘင်အဆက်ဆက်က တွေးခေါ်မှုများကြောင့် သားသမီးများ ထိခိုက်နစ်နာမည်ကို ဝမ်လီချမ် အမှန်ပင် စိုးရိမ်မိသည်။ သူသည် မိသားစုတွင် တစ်ဦးတည်းသောသားဖြစ်သည်။ သားများသည် အမွှေးတိုင်များဖြစ်သည်ဟု ရှေးဆိုရိုးစကားရှိသည်။ သားမရှိလျှင် အမွှေးတိုင် ကျိုးသလိုပင်။သို့သော် သူ့အတွေးကတော့ ထိုသို့မဟုတ်ပေ။ သူတို့မှာ သားတစ်ယောက်ရလျှင် လူတိုင်းပျော်သလို သူလည်း ပျော်မည်။ သမီးဖြစ်လျှင်လည်း အချစ်မလျော့ပေ။လူတိုင်းက သူမကို မချစ်လျှင်တောင်မှ သမီးလေး ကျန်းမာပျော်ရွှင်စွာ ကြီးပြင်းလာဖို့ သူ ပိုကြိုးစားမှာပင်။ သူ၏ ယခင်ဘဝက ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော အဖြစ်များအား သားသမီးများကို ဘယ်တော့မှ ခံစားခွင့်မပြုပေ။

ဝမ်လီချမ်သည် ဤကိစ္စရပ် ဤနေရာတွင် ပြီးဆုံးမည်ဟု ထင်ခဲ့သော်လည်း ရက်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက်၊ အစ်မများလည်း ပါဝင်လာကြ၏။ ရှောင်ဟုန်ယန်၏ယောင်းမဖြစ်သူသည် ဆေးရုံတွင်အလုပ်လုပ်နေမှန်း သူတို့ သိကြပြီး ကလေး၏လိင်အမျိုးအစားကို သိရှိရန် ကြိုးစားလာကြသည်။ထို့နောက် အစ်မများက ဝမ်လီချမ်ကို တိုက်ရိုက်လာမပြောဘဲ မိခင်ကိုသာ ထိုအကြောင်း ပြောပြကြသည်။

ထိုအခါ လျှိုဖုန်းကျန်း ဝမ်လီချမ်ကိုပြန်တွေ့ပြီး ပြောပြသည်။

"အမေ၊ မိန်းကလေးလို့ အဖြေ သတ်မှတ်ရင် ကလေးကို ဖျက်ပစ်မှာလား"

သူ့အစ်မများ၏ အတွေးကို အမေက လျစ်လျူရှုနိုင်ပြီး သူ့ဘက်မှာသာ ရှိမည်ဟု ဝမ်လီချမ် တွေးထားသည်။

အမေဖြစ်သူက အလွန်ကြင်နာတတ်၍ မြေးမလေးဖြစ်လျှင်တောင် ကောင်းကောင်းဆက်ဆံမည်မှန်း သူ သိနေသည်။ယခင်ဘဝက သူမ၏အဖွားသည် ဝမ်ရှီကို မိန်းကလေးဟုဆိုကာ လစ်လျူရှုခဲ့သည်။သူမ၏ အမေကသာ အတိုက်အခံလုပ်၍ သူမကို မွေးကျွေးခဲ့တာပင်။

အဖွားက သူမ၏ အမေကိုလည်း သဘောမကျပေ။ အဖွားက သူ့ချွေးမကို မကြိုက်မှန်း ဝမ်ရှီ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ခံစားရသည်။ အကြောင်းရင်းများစွာထဲက တစ်ခုမှာ သူမကို အမေက မွေးခဲ့တာကြောင့် မိသားစုမျိုးဆက်ပြတ်သည်ဟု တွေးနေတာကြောင့်ပင်။

လျှိုဖုန်းကျန်းသည် ရှောင်ဟုန်ယန်ကို ယခင်ဘဝက သူ့အဖွားမှ သူ့မိခင်ကို ပြုမူခဲ့သည့်အတိုင်း မဆက်ဆံစေချင်ပေ။

"သားစဉ်မြေးဆက်မရှိတာမျိုးတော့ အမေ ခွင့်မပြုနိုင်ဘူး၊ ဟုန်ယန်လည်း နားလည်ပါလိမ့်မယ်" 

"အမေ၊ အသက်ရှင်နေတဲ့ကလေးကို သတ်ကြမှာကို အမေ လက်ပိုက်ကြည့်ရဲသလား"

"မဟုတ်ဘူး၊ မင်း ကြည့်ပြီးပြီမလား၊ အဲဒါ မိန်းကလေးပဲ မဟုတ်လား" 

လွန်ခဲ့သည့်ရက်အနည်းငယ်က သူ့ချွေးမ၏ ယောင်းမ ရောက်လာသည်ကို သတိရမိသည်။ တကယ်ပဲ မိန်းကလေးလား?

"အမေ၊ ကျွန်တော်တို့ ဘာမှ မသိရသေးဘူး"

"ဒါဆို မိန်းကလေးမှန်း ဘယ်လိုသိလဲ" 

"အမေ၊ ယောက်ျားလေး ဖြစ်နိုင်ချေရော၊ မိန်းကလေး ဖြစ်နိုင်ခြေက တဝက်စီပဲေလ"

"မင်း တကယ် ကြည့်ဖို့ အစီအစဉ်မရှိဘူးလား" သူမကတော့ ကြည့်ချင်မိသည်။

"မဟုတ်ဘူး၊ ယောက်ျားလေးပဲဖြစ်ဖြစ် မိန်းကလေးပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ ကျွန်တော့်ကလေးပဲလေ၊သူ့ကို အန္တရာယ်ကင်းကင်းနဲ့ ကျန်းကျန်းမာမာနဲ့ မွေးဖွားခွင့်ပေးမှာပါ"

"အမေ၊ သားနဲ့သမီးဆိုတာက မိဘတွေအတွက် အတူတူပါပဲ။ ရှောင်ဟုန်ယန်ရဲ့ဗိုက်က ဘာပဲဖြစ်နေနေ အမေ့မြေးပဲလေ၊ကျွန်တော့် သွေးသားအရင်းပါပဲ"

"အမေက အဲဒါကို ကြည်ဖြူပေမယ့် မင်းမှာ အနာဂတ်မျိုးဆက်သစ်မရှိရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"

"သမီးကလည်း ဘုရင်မ မဟုတ်ဘူးလို့ ဘယ်သူပြောလဲ၊ သမီးဆိုတာ မိဘတွေအတွက် ထီးတစ်ချောင်းလေးပဲလေ" ဒါ့အပြင် သားကတော့ရော ကြီးလာရင် မိဘကို လုပ်ကျွေးမယ်လို့ စိတ်ချရမှာလား။

" အဲဒါကို အမေ ဂရုမစိုက်ဘူး၊ မင်း အစ်မတို့က မင်းရဲ့အကျိုးအတွက် လုပ်နေတာဖြစ်လို့ သူတို့ကို အပြစ်မတင်နဲ့"

သမီးအကြီးဆုံးသည် ပထမကိုယ်ဝန်တုန်းက သမီးလေးဖြစ်နေ၍ ခင်ပွန်းသည်၏ မိသားစုက သူမကို အမြင်မကြည်ပေ။

အောက်တိုဘာလကုန်တွင် လောကျုံးယုံသည် ဖူချမ်သို့ရောက်လာပြီး ဝမ်လီချမ်၏ ဂိုဒေါင် အပေါ်ထပ်တွင်နေထိုင်ခဲ့သည်။ ဂိုဒေါင်အပေါ်ထပ်သည် ယခုနှစ် ပထမနှစ်ဝက်တွင် ပြီးစီးခဲ့သည်။ ယခင်က ဘယ်သူမှမနေသလို ခုတင်လည်းမရှိပေ။

ဝမ်လီချမ်သည် လောကျုံးယုံကို ထိုနေ့တွင် စက်ရုံသို့ ခေါ်သွားခဲ့သည်။

"အရသာက ဘယ်လိုလဲ" လောကျုံးယုံအား လွန်ခဲ့သည့် ရက်အနည်းငယ်က ထုတ်လုပ်ခဲ့သော သကြားလုံးများနှင့် ဘီစကွတ်အချို့ကို မြည်းခိုင်းသည်။

"ဒါ အစ်ကိုဝမ် ကိုယ်တိုင်လုပ်ခဲ့တာလား" 

အရသာက တကယ်ကောင်းပြီး ဘီစကွတ်များကို ကောင်းကောင်းထုပ်ပိုးထားသည်။အထုပ်သေးသေးလေးဖြစ်၍ မကုန်ပါက၊လေဝင်ပြီး အရသာမကောင်းမှာကိုမပူရပေ။

"အင်း ငါလုပ်ခဲ့တာ၊ အလုပ်သမားမငှားရဲဘူး" 

အလုပ်သမာငှားပါက လုပ်အားခပေးရမည်ဖြစ်ကာ၊သူ အကြောက်ဆုံးကတော့ အလုပ်သမားငှားထားပြီး ရောင်းမကုန်မှာကိုပင်။

"တရုတ်နှစ်သစ်ကူးက နီးနေပြီ၊ မုန့်ထုတ်ဖို့ အလုပ်သမားတွေ ကျန်းချမ်က ငှားလို့ရတယ်လေ" 

တရုတ်နှစ်သစ်ကူး မတိုင်ခင်မှာ အစစအရာရာ ရောင်းအားကောင်းသည်။မိသားစုအများစုသည် တရုတ်နှစ်သစ်ကူးကာလအတွင်း သကြားလုံးကဲ့သို့သော အရာများကိုသာ ဝယ်ယူကြသည်။ဤအချိန်ကို လွဲချော်သွားပါက၊ နောက်ထပ်တစ်နှစ် စောင့်ရမည်ဖြစ်သည်။

"ငါလည်း ဒီအကြံဥာဏ်ရှိပါတယ်။ ကျန်းချမ် လက်ကားဈေးမှာ စတိုးဆိုင်တစ်ခု ဖွင့်ချင်ပေမယ့် ဈေးက အရမ်းကြီးမယ်ထင်တယ်"

ဤထုပ်ပိုးအိတ်များကို စိတ်ကြိုက်ပြင်ဆင်ရန်အတွက် ဝမ်လီချမ်သည် ယွမ် 10,000 သုံးစွဲခဲ့သည်။ တစ်ချို့လူများက စိတ်ကြိုက်မလုပ်ကြပေ။ ယခုအခါ အထုပ်အိတ် အမျိုးမျိုးကို ဂိုဒေါင်၏ ထောင့်တစ်နေရာတွင် စုပုံထားရသည်။

"လက်ကားဈေးရဲ့ ဆိုင်ခန်းက စျေးမကြီးပါဘူး၊ တစ်လကို ယွမ် ၂၀၀ ဆိုရင်‌ ရပါတယ်၊ဒါပေမယ့် သေးတော့သေးတယ်" ယခုဆို သူ့အဖေက သူ့ကို နေ့တိုင်း စျေးကွက်စီးပွားရေးအကြောင်း အရင်ရှာခိုင်းတတ်သည်။

ထို့ကြောင့် သူ့ကိုယ်ပိုင်စက်ရုံကို ထူထောင်ချင်လာ၍ သင်ယူရအောင် ဖူချမ် သို့ သူရောက်လာခြင်းဖြစ်သည်။

ဝမ်လီချမ်သည် သူ့ဘာသာသူ စက်ရုံကို လည်ပတ်နိုင်ခဲ့ပြီးဖြစ်၍ သူ့အဖေက သူ့ကို လေ့လာခိုင်းထားသည်။ဖခင်ဖြစ်သူ၏ ကျောထောက်နောက်ခံဖြင့် သူသည် သာမန်လူများထက် မြင့်မားသောအဆင့်မှ စတင်နိုင်၍ အရာအားလုံးကို တစ်ကြိမ်တည်းဖြင့် ကောင်းမွန်စွာ လုပ်ဆောင်သင့်သည်။

သူ့အဖေက “ကြိုးစားလေ့လာ၊ ငါ့ကို အရှက်မခွဲနဲ့” ဟု မကြာခဏ ပြောလေ့ရှိသည်။သူ့အဖေ၏ဆုံးမစကားများကို မကြိုက်သော်လည်း သူ့အဖေက သူ့အကျိုးကို လိုလား၍ပြောနေခြင်းမှန်း သိသည်။

"နေရာကကြီးကြီးမားမား မလိုပါဘူး၊ နေရာကောင်းပြီး၊ ထင်ရှားပေါ်လွင်တဲ့ ဆိုင်ခန်းတစ်ခုကို ငါရှာချင်တယ်" 

ဝမ်လီချမ်တွင် ထုတ်ကုန်မျိုးပေါင်းများစွာမရှိသည့်အပြင် ဆိုင်ခန်းကြီးပါက ငှားရမ်းခကြီးရုံသာမက၊ဆိုင်ကလည် ဗလာကျင်းနေတတ်သည်။

"ကျန်းချမ်ကို ဘယ်အချိန်သွားရမလဲ၊ ကျွန်တော် လိုက်ပို့ပေးမယ်။ ဆိုင်အတွက်ကော ယုံရတဲ့သူ ရှိလား" 

ရှောင်ဟုန်ယန်မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီဖြစ်၍ ဝမ်လီချမ် သည် ဆိုင်ကို သူတစ်ယောက်တည်းသာ လည်ပတ်နေရကာ၊ စက်ရုံကိုလည်း ကြည့်နေရသေးသည်။

"တကယ်တော့ ငါ လူခေါ်ချင်ပေမယ့် စိတ်ချရတဲ့သူ ရှိမနေဘူး" 

အကြီးဆုံး ‌ေယာက်ဖက စက်ရုံတည်ထောင်ရာမှာ အများကြီး ကူညီပေးခဲ့သည်။သို့သော် သူ့မှာလည်း ကိုယ်ပိုင်အလုပ်ရှိနေတုန်းမို့ နုတ်ထွက်ခိုင်းပြီး အကူအညီတောင်းဖို့ မဖြစ်နိုင်သလို သူတို့လင်မယားအဖြစ် ခွဲထွက်ခွင့်လည်း မပြုနိုင်ပေ။

xxxxx💙