MM Story Teller

Chapter 21

Viewers 1k

📽️Chapter 21

အခြေအနေ : ပါတီ

ရန်ရှူက ဤတစ်ကြိမ် အိပ်ရာဝင်ရာ၌ အလွန်အမင်း ပင်ပန်းနေခဲ့လေသည်။

အိပ်စက်ခြင်းက အပန်းပြေစေပြီး ပင်ပန်းမှုများ ပြေပျောက်စေနိုင်သည့် နည်းလမ်းတစ်ခု ဖြစ်ပါက ဤညမှာ ပြောင်းပြန် ဖြစ်သွားရပေမည်။

မျက်လုံးများကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ တွေ့လိုက်ရသည်မှာ မြင်နေကျဖြစ်သော ရင်းနှီးနေသည့် လည်စေ့တစ်ခု ဖြစ်နေခဲ့သည်။

ထပ်ပြီး ငုံ့ကြည့်လိုက်သောအခါ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ချုပ်ခံထားရပုံရပြီး စန့်ရှန်းထံမှ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပွေ့ဖက်ခံထားရသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

ယခင်က သူတို့တွဲခဲ့စဥ်တွင် စန့်ရှန်းက သူ့အား ထိုမျှလောက်ထိ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် မဖက်ဖူးခဲ့ပေ။

သူ ထွက်ပြေးသွားမည်ကို စိုးရိမ်နေသည့်အလားပင်...

နှစ်ယောက်သား ဤပုံစံဖြင့် အိပ်မောကျသွားခဲ့သည်ကို သူ အလွန်အကျွံ ထိတ်လန့်သွားခြင်းတော့ မရှိခဲ့ပေ။ ရန်ရှူက ထိုအခိုက်တွင် ခန္ဓာကိုယ်ကို လှုပ်ရှားရန် ကြိုးစားလိုက်သော်ငြား ကံမကောင်းစွာဖြင့် မလွတ်နိုင်ခဲ့ချေ။ ထိုအစား စန့်ရှန်းက ပို၍ပင် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပွေ့ဖက်လာခဲ့လေသည်။

ထို့ကြောင့် ရန်ရှူတစ်ယောက် စိတ်ငြိမ်အောင် ဦးစွာလုပ်လိုက်ရသည်။ အချုပ်အနှောင်မှ လွတ်ရန် အလျင်မလိုသေးသဖြင့် အားရပါးရသမ်းဝေလိုက်သည်။ သိသိသာသာပင် သူက အပြည်အဝ နိုးလာဟန် မပေါ်သေးဘဲ စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာဖြင့် မျက်တောင် တဖျတ်ဖျတ်ခတ်နေခဲ့သည်။

စန့်ရှန်းက အသက်မှန်မှန်ရှူနေပြီး ရှူထုတ်လိုက်သောလေက သူ့ဆံနွယ်လေးများကိုပင် အတန်ငယ် လှုပ်ခါသွားစေခဲ့သည်။ သူ့ခေါင်းထက်မှ အနွေးဓါတ်လေးကိုပင် ခံစားမိနေခဲ့သည်။

နှာဖျားတစ်လျှောက် စန့်ရှန်းထံမှ ရနံ့လေးများဖြင့် ပြည့်နှက်နေခဲ့လေသည်။

စန့်ရှန်းမှာ တိရိစ္ဆာန်များ မွေးထားသည်ကြောင့် ရေမွှေးတစ်ခါမှ မသုံးခဲ့ဖူးပေ။ သို့သော်လည်း ကိုယ်နံ့က ခပ်သင်းသင်းလေး ဖြစ်နေသည်။ ရေချိုးဆပ်ပြာ သို့မဟုတ် အသားအရည်ထိန်းပစ္စည်းများကြောင့် ဖြစ်နိုင်ပေသည်။

ရန်ရှူ တစ်ခဏမျှ ဘယ်ညာ ရှာဖွေလိုက်ပြီးနောက် အဆုံးတွင် စန့်ရှန်း၏ ပုခုံးထက်ကို ကိုက်ချလိုက်သည်။

စန့်ရှန်းက အလျင်အမြန် နိုးလာသည်။ သူက ရန်ရှူကို တွန်းမလွှတ်ဘဲ ခေါင်းငုံ့ကာဖြင့် သူကိုက်နိုင်သမျှ နေရာတိုင်း ပြန်ကိုက်နေခဲ့သည်။

နှစ်ယောက်သားက ရန်စောင်နေသည့် ခွေးများနှယ် အချင်းချင်း မရပ်မနား ကိုက်နေခဲ့ကြသည်။

ကံမကောင်းစွာဖြင့် သူက အလက်စကာခွေးအား ကိုက်နေမည့် ချီဟွားဟွားလေးကို မြင်ယောင်မိသွားသည်။ ရန်ရှူက အဆုံးတွင် ထိုအကြောင်းကြောင့် လက်နက်ချလိုက်လေသည်။

သူက စိတ်မပါလက်မပါဖြင့် စန့်ရှန်းကို အကြိမ်များစွာ ကန်လိုက်ပြီး အိပ်ယာထဲမှထွက်ကာ ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်သွားခဲ့သည်။

စန့်ရှန်းက ဖုန်းယူ၍ အချိန်ကို စစ်ဆေးလိုက်သည်။ သူ တစ်ခဏမျှ ထထိုင်ကာ အကျောဆန့်လိုက်ပြီးနောက် ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်သွားခဲ့လေသည်။

စန့်ရှန်းက မျက်နှာသုတ်ပုဝါ နှစ်ခုထုတ်ကာ သူ့ဘေးတွင် ထားလိုက်ချိန်တွင် ရန်ရှူမှာ မျက်နှာသစ်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ တစ်ဖက်တွင် ဝင်ရပ်ကာ သွားတိုက်ဆေးထည့်လိုက်ပြီးနောက် သူကိုယ်တိုင်လည်း သွားတိုက်လိုက်သည်။

ရန်ရှူက စန့်ရှန်းဘေးနားတွင် လာရပ်သည်ကို သိသိသာသာပင် သဘောကျခြင်း မရှိပေ။ ထို့ကြောင့် မျက်နှာသစ်နေရင်းပင် ဖိနပ်ပါးများကိုချွတ်ကာ စန့်ရှန်းအား နှစ်ကြိမ်တိုင် ကန်ကျောက်လိုက်သည်။

စန့်ရှန်းက သူ့ကို လစ်လျုရှုလိုက်ပြီးနောက် သွားဆက်တိုက်လေတော့သည်။

သူ့အတွက် ရန်ရှူထံမှ ကန်ချက်များက နှိပ်နယ်နေသလိုသာပင် ခံစားရသည်။

ဆေးကြောပြီးနောက် နှစ်ယောက်သားက မှန်ရှေ့တွင် ဘေးချင်းကပ်လျက် ရပ်လိုက်ကြသည်။

ရန်ရှူက မည်းနက်နေသော မျက်အိတ်များကို ကြည့်ကာ စိတ်ပျက်လက်ပျက် ဖြစ်သွားသည်။

စန့်ရှန်းက သူ၏ ဥက္ကဌကြီး ဆံပင်စတိုင်ကို အသေးစိတ်ကျကျ ဖြီးသင်နေခဲ့သည်။

ရန်ရှူ၏ မျက်နှာမဲမှောင်နေဆဲ ဖြစ်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ စန့်ရှန်းက ဆံပင်ပြင်ခြင်းကို အပြီးသတ်လိုက်ပြီးနောက် ရန်ရှူကို ဆံပင်ကူမှုတ်ပေးလိုက်သည်။

စန့်ရှန်း၏ လက်များက အလွန်ကြီးမားလှပြီး ထိုလက်ဖဝါးကြီးများက ရန်ရှူ၏ ခေါင်းထက်တွင် အလုပ်များနေကြသည်။ စန့်ရှန်း၏ လက်ဖဝါးကြီးက ရန်ရှူ၏ လက်ခုပ်အရွယ် ပါးပြင်နုနုထံ အရိပ်ကျလာသည့်အခါ မျက်နှာလေးကို ပို၍ပင် သေးသွားသယောင် ဖြစ်စေသည်။

ရန်ရှူမှာ စန့်ရှန်း သူ့အား ခေါင်းသုတ်ပေးနေခြင်းကို အမှုမထားပေ။ သူ့အား မည်သို့လုပ်ပေးရမည်ကိုပင် ညွှန်ကြားနေလိုက်သေးသည်။

"ငါ့ဆံပင် ပွပွလေး ဖြစ်အောင် ဒီနေရာကနေ အပေါ်ကို မှုတ်ပေး…"

"ကိုယ် လုပ်တတ်တယ်…"

"အင်း…"

"မင်းရဲ့ ပါးစပ်တွေလည်း ရုပ်ဆိုးတယ်…"

"ကိုယ်သာ အမှန်အတိုင်း ပြောလိုက်ရင် မင်း စိတ်ဆိုးသွားမှာ…"

"..."

ငါ့ကို ဒေါသမထွက်အောင် မလုပ်တတ်တော့ဘူးလား...

ရန်ရှူ အဝတ်အစားလဲပြီးနောက် ဧည့်သည်ခန်းထဲမှ ထွက်ကာ လှေကားလက်ရန်းကို မှီ၍ ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဧည့်ခန်းထဲတွင် အလုပ်များနေသည့် တစ်စုံတစ်ယောက်ကို တွေ့သောအခါ ချက်ချင်း အော်လိုက်လေသည်။

"ဒါက ဘယ်သူများလဲ…"

အောက်ထပ်မှ လူက ရန်ရှူ၏ အော်သံကို ကြားသောအခါ မော့ကြည့်လာသည်။ ထိုလူက ခေါ်လာ၏။

"ရို့... စူပါစတားကြီး…"

ရန်ရှူက ထိုလူကို မြင်လိုက်ရချိန်တွင် အပြုံးများ ဝေလာသည်။

"ရို့... ဖုန့်ဟွမ်ဟန်…"

ထိုသူ ဖုန့်ဟွမ်ဟန်မှာ ယခင်က တန့်ယိဟန်ဟု သိကြသူပင်။

တန့်ယိဟန်နှင့် ရှန်းကျွင့်ကျင်းတို့က အထက်တန်းတွင် နှစ်ယောက်တွဲ တင်းနစ်ပါတနာများ ဖြစ်ကြသည်။ သို့သော်လည်း ကံမကောင်းစွာဖြင့် နှစ်ယောက်တွဲ ပါတနာအနေဖြင့် သူတို့၏ လုပ်ဆောင်ချက်များက မကောင်းလှလေရာ တဖြည်းဖြည်း အဖွဲ့ပျက်သွားခဲ့သည်။

ထိုအဖြစ်များအပြီးတွင် ရှန်းကျွင့်ကျင်းက တက္ကသိုလ်မှ ဘွဲ့ရပြီးနောက် စန့်ရှန်း၏တွဲဖက် ဖြစ်လာပြီး ယခုတွင် တောက်ပနေသော အနာဂတ်တစ်ခု ရှိနေပြီဖြစ်သည်။

တန့်ယိဟန်ကမူ ကွဲပြားသည်။ သူက ချစ်သူကောင်းတစ်ယောက် ရှာတွေ့ခဲ့သည်။ သူ့ရည်းစားကောင်မလေးက တင်းနစ်အရည်အချင်း အလွန်မြင့်မားပြီး တစ်ဦးချင်း ပြိုင်ပွဲများ၌ ရလဒ်ကောင်းများ ရရှိထားခဲ့သည်။ တန့်ယိဟန်နှင့် နှစ်ဦးတွဲပြိုင်ပွဲများတွင်လည်း သူတို့၏ အဆင့်များက ကောင်းသည်ထက်ပင် ပိုသေးပေသည်။

တန့်ယိဟန်မှာ စွမ်းအားကြီးလှသော ချစ်သူမိန်းကလေးတစ်ယောက် ရှာတွေ့သွားသည့်အတွက် ဖီးနစ်ငှက်တစ်ကောင် ဖြစ်လာမည့် အခွင့်အရေးတစ်ခု ရရှိလာသည့် လူတစ်ယောက်အဖြစ် စံတင်နိုင်မည့်သူ ဖြစ်ပေသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် သူ့ကောင်မလေးက ဖုန့်ဟွမ်ဟန်ဟုပင် စတင် ခေါ်ဆိုလာခဲ့လေသည်။ [ဖုန့်ဟွမ်- ဖီးနစ်ငှက်]

သူ ကိုယ်တိုင်က ထိုအမည်နာမကို ဂရုမစိုက်သည့်အပြင် အလွန်ဂုဏ်ယူနေသေးသည်။

တန့်ယိဟန်က အံ့လောက်စရာပဲ… မဟုတ်ရင် ဒီလို ခပ်မိုက်မိုက် ချစ်သူကောင်မလေးမျိုး ဘယ်ရနိုင်ပါ့မလဲ...

ရန်ရှူက အောက်ထပ်သို့ အပြေးဆင်းသွားပြီးနောက် စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့် မေးလိုက်သည်။

"ဘယ်တုန်းက ရောက်တာလဲ…"

"အိုး... မင်းတို့နှစ်ယောက်က ငါတို့ ရောက်လာပြီး နောက်ထပ်သုံးနာရီလောက် ကြာတဲ့အထိ အိပ်ခဲ့ကြတာလေ…"

ရန်ရှူက တန့်ယိဟန်၏ ပုခုံးကို ပုတ်လိုက်သည်။

"စကားကောင်းကောင်း ပြောစမ်း…"

ဇာတ်တိုက်ထားသည့်အလားပင် လုယန်ရှင်းက သစ်သီးပန်းကန် ကိုင်လျက် ထွက်လာသည်။ သူမက ရန်ရှူကို တွေ့သောအခါ မေးလာသည်။

"အိုး... ရန်ရှူပါလား... လှေကားပေါ်ကနေ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး တစ်ယောက်တည်း ဆင်းလာနိုင်ရတာလဲ... စန့်ရှန်း မနေ့ညက သိပ်အလုပ်မကြိုးစားခဲ့လို့များလား…"

လုယန်ရှင်းက တန့်ယိဟန်၏ ကောင်မလေးပင်။ သူမ၏ အသားအရည်က အတန်ငယ် မညီမညာ ဖြစ်နေပြီး အဝါကွက်လေးများ ဟိုတစ်ကွက် သည်တစ်ကွက် ပေါ်နေသည်ကလွဲလျှင် စံပြုလောက်စရာ အလှလေးတစ်ယောင်ပင်။

"ငါတို့ ပြတ်သွားပြီ…"

ရန်ရှူက အနားသို့ လျှောက်လာပြီး သစ်သီးပန်းကန်ထဲမှ ချယ်ရီသီးအချို့ကို ယူစားလိုက်သည်။ သူက ယင်းတို့ကို တန်းမြိုချလိုက်ပြီးနောက် အူတိုင်ကို အမှိုက်ပုံးထဲသို့ ထွေးထုတ်လိုက်လေသည်။

လုယန်ရှင်းက မေးလိုက်သည်။

"ချိုလား…"

ရန်ရှူက ကျေနပ်အားရစွာဖြင့် ဖြေလိုက်သည်။

"တော်တော်လေး ချိုတယ်…"

"စိတ်လုံလုံခြုံခြုံဖြစ်ပြီး ကောင်းမွန်တဲ့ အပြုအမူတွေနဲ့ ချစ်ကျွမ်းဝင်တာလောက်တော့ ဘယ်ချိုပါ့မလဲ…"

“…”

ရန်ရှူ သူမအား စကားပြောချင်စိတ် မရှိတော့ပေ။

ရန်ရှူက ဆိုဖာပေါ်တွင်ထိုင်ကာ အသီးများကို တိတ်တိတ်လေး ဆက်စားနေခဲ့သည်။

ဆွေ့ဟို့ယွီက သူ့ဘေးနားတွင် ဝင်ထိုင်လာသည်။ သူဝင်ထိုင်လိုက်သည်နှင့် လုယန်ရှင်းက ဘေးနားသို့ ကပ်လာကာ ပြုံးတုံ့တုံ့ဖြင့် ဆိုလိုက်သည်။

"ဟို့မော့က အဆင်ပြေနေသေးတယ်... သိပြီ... နင်ကတော့ ခြေထောက်တွေ တုန်တုန်ယင်ယင်နဲ့ ထွက်လာတာ... နှစ်တွေ ဒီလောက်ကြာပြီးတာတောင် အချစ်တွေ ပြင်းပြနေကြတုန်းပဲလား…"

"တန့်ယိဟန်လည်း ဒီကိုလာတော့ ပင်ပန်းနေတဲ့ပုံပဲ…"

ဆွေ့ဟို့ယွီက ဆိုဖာကိုမှီ၍ ပျင်းတိပျင်းရွဲ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

"ငါက မင်းတို့နဲ့ ကွဲပြားတယ်လေ…"

ဆွေ့ဟို့ယွီက ပြင်းပြသော ဆန္ဒများ ရှိသည်။ သူက အင်အားအပြည့် ဖြစ်နေတတ်ပြီး ကိုယ်ခံအားလည်း မြင့်မားပေသည်။ ယှဥ်ပြိုင်လိုစိတ်မြင့်မားသည် မဆိုထားနှင့် အရေးကြီးဆုံးသောအချက်မှာ ပြင်းပြသော ရာဂဆန္ဒများပင်။

ဆွေ့ဟို့ယွီက ပြိုင်ပွဲတစ်ခုအလားပင်။ မီးမြိုက်လိုက်သည်နှင့် မီးစွဲသွားတတ်ပြီး ဟို့မော့မှာ ထိုအကြိမ်များတိုင်း အလေ့အကျင့်မရှိသည့်အလား သူထံ၌ မွေ့လျော်စွဲလမ်းသွားခြင်းနှင့်သာ အဆုံးသတ်သွားခဲ့ရသည်။ ထို့ကြောင့်ပင် သူ့ကို မသေမျိုးဟုပင် ဖော်ပြနိုင်ပေသည်။

ရန်ရှူက ဆွေ့ဟို့ယွီကို ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် လုယန်ရှင်းကို ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သားက သူ့အား တစ်ချိန်တည်း ကြည့်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ ထိုသူတို့ သူ့အား ဆူပူကြတော့မည် ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရလေသည်။ ထို့ကြောင့် ချက်ချင်းဆိုသလို ချယ်ရီသီးများကိုသာ နာနာခံခံ ဆက်စားနေပြီး မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်သည်။

ကံမကောင်းစွာဖြင့် သူသည်လည်း မလွတ်မြောက်ခဲ့ပေ။ လုယန်ရှင်းက ရန်ရှူကို ကြည့်ကာ နတ်ဆိုးဆန်ဆန် ပြုံးလိုက်သည်၊

"ရန်ရှူ ဘယ်မှာပါလိမ့်…"

ဆွေ့ဟို့ယွီက လှောင်ရယ်လိုက်ပြီးနောက် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

"သူ့ပါတနာရဲ့ စိတ်ဝင်စားမှုလေးတွေကို ထိန်းသိမ်းဖို့ ခဏခဏ လမ်းခွဲနေရတဲ့ ဒီတစ်ယောက် မဟုတ်ဘူးလား…"

ရန်ရှူ စန့်ရှန်းနှင့် လမ်းခွဲသည့်အကြိမ်တိုင်း ရက်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက် "စန့်ရှန်းထံမှ ပြင်းပြင်းထန်ထန် အချစ်ခံ"ရပေလိမ့်မည်။

သူတို့အားလုံးက ရန်ရှူ၏ အတွေးပိစိလေးကို သိနေခဲ့ကြသည်။

ရန်ရှူက ယနေ့မှာ ချယ်ရီကပ်ဘေးကြီး ဖြစ်သွားသည့်အလား အသီးများကိုသာ ဆက်စားနေခဲ့လေသည်။

ထိုလူများမှာ ရန်ရှူအား ပြောစရာမဲ့သွားအောင် လုပ်နိုင်ကြသည်။

တကယ်တော့လည်း ဒီလူတွေက ရန်ရှူကို အသိဆုံးလူတွေပါပဲလေ...

ရှန်းကျွင့်ကျင်း ရောက်လာသောအခါ ဟင်းချက်စရာများစွာ ယူလာခဲ့သည်။ ထို့နောက် ဟို့မော့ ဦးဆောင်၍ စန့်ရှန်း၊ ရှန်းကျွင့်ကျင်းနှင့် တန့်ယိဟန်တို့က မီးဖိုချောင်ထဲတွင် အလုပ်များနေကြလေသည်။

ကံအားလျော်စွာဖြင့် ဗီလာက တရုတ်မီးဖိုချောင်နှင့် အနောက်တိုင်း မီးဖိုချောင် ဟူ၍ မီးဖိုချောင်နှစ်ခု ခွဲထားသည်။ ထိုသို့ မဟုတ်လျှင် ထိုအရပ်ရှည်ကောင်လေးများ အတူတကွ စုနေကြပါက လှုပ်မရ ပြုမရ ဖြစ်သွားရပေတော့မည်။

စုအန်းရီက နောက်ဆုံးမှ ဝင်လာသူ ဖြစ်သည်။ ဝင်လာပြီးနောက် ပုခုံးများကို လျှောချ၍ ဆိုဖာပေါ် မှီလိုက်ပြီးနောက် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။

"အလုပ်နားချင်တယ်…"

ရန်ရှူလည်း သံယောင်လိုက်ပြောလာသည်။

"ငါရော အတူတူပဲ…"

ထိုအခိုက် ရှန်းကျွင့်ကျင်းက သူတို့ထံ ချစ်စရာကောင်းသော ဖရဲသီးလေးများ လာပေးသည်နှင့် ကြုံသွားသဖြင့် ဝင်ပြောလာသည်။

"ရန်ရှူ... မင်းကတော့ ဒီလောကထဲမှာ နှစ်နည်းနည်းလောက် ဆက်နေပြီး အလုပ်နည်းနည်းလောက် လက်ခံတာ ပိုကောင်းမယ်နော်... မဟုတ်ရင် မင်းရဲ့ ကြိုးစားအားထုတ်မှုနဲ့ဆို စန့်မိသားစုကြီး ဒေဝါလီခံရဖို့များပြီ... ဒီလိုဆို ငါလည်း အလုပ်ပြုတ်ရတော့မှာ…"

ရန်ရှူက ဒေါသထွက်ရလွန်းသဖြင့် ဆိုဖာပေါ်မှ ထရပ်ကာ ရှန်းကျွင့်ကျင်းအား တည့်တည့်ကြည့်၍ အော်ပြောလိုက်သည်။

"ငါသူနဲ့ လမ်းခွဲထားပြီးသား... သူ့ဘာသာ ဖြစ်ချင်သလိုဖြစ်…"

"ဟမ့်…"

ရှန်းကျွင့်ကျင်းက လှောင်ရယ်ကာ ထွက်သွားလေသည်။

ရန်ရှူက ချက်ချင်းပင် ဆွေ့ဟို့ယွီအား တိုင်ကြောထူလိုက်သည်။

"အစ်ကိုယွီ... သူ့ကို ကြည့်ပါဦး…"

လုယန်ရှင်းက နူးနူးညံ့ညံ့ ရယ်မောလိုက်သသည်။

"နင့်အစ်ကိုယွီက မတ်မတ်တောင် မရပ်နိုင်ဘူး... သူ့ဆီက ဘာတွေ မျှော်လင့်နေတာလဲ…"

လုယန်ရှင်း ပြောသည်က မှန်နေသဖြင့် ရန်ရှူ တွေးကြည့်လိုက်ပြီးနောက် စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် ပြန်ထိုင်ချလိုက်ပြီး အသီး ဆက်စားနေခဲ့သည်။

ဆွေ့ဟို့ယွီ သက်ပြင်းချမိသည်။ လုယန်ရှင်း လာမည်ကို သိထားသဖြင့် သူကိုယ်၌ကပင် ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်း နေခဲ့သည်။ သူနှင့် ရန်ရှူမှာ ထိုအမျိုးသမီးလူစွမ်းကောင်း အတွက် ပြိုင်ဘက် မဟုတ်ပေ။

နေ့လည်စာ အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီးနောက် လူတိုင်း ဝင်ထိုင်လိုက်ကြသောအခါ ရန်ရှူမှာ နံဘေးမှ လူများနှင့် မျိုးမပွားနိုင်ခြင်းက မျိုးရိုးလိုက်နိုင်လား ဟူသည့် အကြောင်းအရာအား ဆွေးနွေးနေခဲ့လေသည်။

ရန်ရှူက တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ဝင်ထိုင်ရင်း ပြောနေခဲ့သည်။

"မျိုးမပွားနိုင်တာ မိဘတွေရဲ့ ပြဿနာလေ... ကလေးနဲ့ ဘာဆိုင်တုန်း... ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မျိုးမပွားနိုင်တာနဲ့ မျိုရိုးဗီဇကို အတူတူ ပေါင်းပြောတာ တစ်ခါမှ မကြားဖူးပါဘူး…"

ဆွေ့ဟို့ယွီက သူ့ကို ရှင်းပြပေးနိုင်ရန် အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားခဲ့သည်။

"ဒါပေမယ့် မျိုးမပွားနိုင်တဲ့သူပါဆို ကလေးက ဘယ်လိုလုပ် ရနိုင်ပါ့မလဲ…"

"ကျွန်တော်တို့က မျိုးရိုးဗီဇ အကြောင်း ဆွေးနွေးနေတာမှမဟုတ်ဘဲ... သူကလေး ရနိုင်မရနိုင်က ဒီကိစ္စနဲ့ မဆိုင်ဘူးလေ... ကလေးတွေဆီကို သူတို့မိဘတွေရဲ မျိုးမပွားနိုင်တဲ့ ရောဂါ မသက်ရောက်နိုင်ဘူး…"

"ကလေး မမွေးနိုင်ပါဘူးဆိုမှ ကလေးမရနိုင်တဲ့ ပြဿနာကို ဘယ်လို လက်ဆင့်ကမ်းပေးလို့ ရမှာလဲ…"

ရန်ရှူက ဆွေ့ဟို့ယွီကို တစ်ခဏမျှ ကြည့်လိုက်သော်ငြား နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေဆဲပင်။

သူ့ရှေ့တွင် ပန်းကန်လုံးနှင့် တူများ ချပေးနေသည့် စန့်ရှန်းကို ကြည့်လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် သူက စန့်ရှန်းအား စိတ်မတင်မကျ ဖြစ်ဟန်ဖြင့် မေးလိုက်လေသည်။

"ငါတို့အခု မျိုးမပွားနိုင်တဲ့ကိစ္စကို ပြောနေကြတာလေ... ဒါပေမယ့် အစ်ကိုယွီက ကလေး မွေးနိုင်မမွေးနိုင်တဲ့ ကိစ္စကိုပဲ လာလာနှောက်နေတယ်... အဓိက ဒါမှမဟုတ်တာ... ငါတို့က မျိုးမပွားနိုင်တဲ့ကိစ္စအကြောင်း ဆွေးနွေးနေကြတာပဲလေ... ဒီရောဂါအတွက် မေးခွန်းက... ဒီရောဂါ မျိုးရိုးလိုက်နိုင်မလိုက်နိုင် ဆိုတာပဲ"

စန့်ရှန်း လက်မြှောက်ကာ ရန်ရှူ၏ ခေါင်းလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်သည်။

"အင်း... မင်းရဲ့ အတွေးကို ကိုယ်နားလည်တယ်... ဒါက ဆေးပညာ ပြဿနာလေ... ကိုယ်တို့ ဆွေးနွေးဖို့မှ မလိုတာ…"

ရန်ရှူက ချက်ချင်း အသိပြန်ဝင်လာပြီး ဆွေ့ဟို့ယွီအား ထောင်လွှားစွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

"ဟုတ်သားပဲ... ကျွန်တော်က အနုပညာကျောင်းသား... အစ်ကိုတို့အားလုံးက အားကစားကျောင်းသားတွေပဲ... ဒီနေရာမှာ ဆေးပညာအကြောင်း ဆွေးနွေးလို့ ဘာရမှာလဲ…"

လုယန်ရှင်းက ထိုစကားကို ကြားသောအခါ ကျယ်လောင်စွာ ရယ်မောလိုက်သည်။

"စန့်ရှန်း နင့်ရဲ့ ဥာဏ်ကောင်းလွန်းတဲ့ ‌ပေါင်ပေ့လေးကို သေချာကာကွယ်ထားနော်... မဟုတ်ရင် အလိမ်ခံရရင်တောင် ငွေတွေ ထိုင်ရေပေးနေဦးမယ်…"

ရန်ရှူမှာ လက်ခံရန် ငြင်းဆန်နေဆဲပင်။

"မင်းတို့က ဒီပြဿနာကို လေးလေးနက်နက် နားမလည်ကြတာပဲ…"

ဆွေ့ဟို့ယွီက သူနှင့် ဆက်မပြောချင်တော့ပေ။

"စားရအောင်…"

သူတို့အားလုံးက ပြောစရာများ အတောမသတ်နိုင်အောင် ရှိနေကြသည့်အလား စုစည်းလိုက်ကြသည်။ အမှန်မှာ ဆွေးနွေးမှုက အရှိန်မြင့်လာသည်နှင့် အော်ပြောရန်ပင် လိုအပ်နေသေးသည်။

ကံအားလျော်စွာဖြင့် ဤနေရာက သီးခြားဖြစ်နေသော ဗီလာတစ်ခု ဖြစ်၍ အိမ်နီးချင်းများကို အနှောင့်အယှက် မဖြစ်ခဲ့ပေ။

ဆူညံပွက်လောရိုက်နေသော နေ့လည်ခင်းတစ်ခု ပြီးနောက် စားပွဲပေါ်တွင် အစားအသောက်များ အတော်လေး ပြောင်းလဲသွားသော်ငြား ဝိုင်ကမူ မရပ်တန့်သွားပေ။

ရန်ရှူက သောက်ရင်းစားရင်း အချိန်ကောင်းတစ်ခု ရရှိနေသည်။

သူက ဆွေ့ဟို့ယွီကိုပင် သူနှင့်အတူကရန် ဆွဲခေါ်ချင်နေခဲ့သည်။ သူပြောသမျှတိုင်းကိုလည်း ဗီဒီယိုရိုက်ပေးစေချင်နေသေးသည်။ ထိုမှသာ ဝေ့ပေါ်တွင် ပိုစ့်တင်နိုင်မည် ဖြစ်သည်။

မျက်နှာပြရန် မတတ်သာသူများက ကြည့်နေရန်သာ ရွေးချယ်ကြပြီး ရန်ရှူနှင့် နာမည်ကြီး အားကစားသမားများက ဗီဒီယို ရိုက်ကူးခဲ့ကြသည်။

ရန်ရှူနှင့် ဆွေ့ဟို့ယွီတို့မှာ ငယ်စဥ်က အကသင်ခဲ့ကြသေးသည်။ နှစ်ယောက်သားက အခြေခံကောင်းကောင်း ရှိကြပြီး ရင်းနှီးနေသော တေးသီချင်းနှင့်အတူ ကခုန်နေကြသည်။

ကခုန်နေရင်းတစ်ဝက်လောက်တွင် ရန်ရှူက ဆွေ့ဟို့ယွီ၏ အဝတ်အစားများကို မတင်ရန် မိန်းမောစွာဖြင့် ပြေးသွားလေသည်။

"အစ်ကိုယွီ... အစ်ကို့မှာ absတွေ ရှိသေးတာပဲ... ကျွန်တော့်ဟာတွေက အစ်ကို့လောက် မပေါ်တော့ဘူး... ကျွန်တော့်မှာ ခါးသေးသေးလေးပဲ ရှိနေတာ…"

သူ ပြောလိုက်ပြီးနောက် သူ့အဝတ်များကို မတင်လိုက်လေတော့သည်။

ထိုအခိုက် ဘေးမှလူများက အပြေးရှေ့တက်လာကြသည်။ ဟို့မော့က ရှေ့ထွက်လာပြီးနောက် ရန်ရှူ၏ လက်ကို ဆွဲချကာ ဆွေ့ဟို့ယွီ၏ အဝတ်များ ဆွဲချွတ်မည့်အရေးမှ ကာကွယ်လိုက်သည်။

ထိုစဥ် လုယန်ရှင်းက ရန်ရှူ၏ ဗိုက်ကို ခေါင်းအုံးဖြင့် ကာလိုက်သည်။

"ဒါက ငါတို့ကြည့်ရမယ့်ဟာမို့လား…"

ရန်ရှူ လုယန်ရှင်းအား အော်ဟစ်လိုက်သည်။

"နေစမ်းပါ ငါ ဒီလောကထဲမှာ ဆယ်နှစ်တောင် မရှိသေးဘူး…"

ရန်ရှူက ရှန်းကျွင့်ကျင်းထံ သွား၍ မေးလိုက်သည်။

"ရိုက်ထားလား…"

“အေး... အစ်ကိုလျို့ဆီကို ပို့ပြီး ကိုင်တွယ်ခိုင်းလိုက်မယ်…"

"အို့..."

ရန်ရှူက ယိုင်တိုင်တိုင်ဖြင့် လမ်းလျှောက်နေသည်။

လူတိုင်း သူ့ကို ကြည့်နေကြစဥ်တွင် စန့်ရှန်းက ညစာစားပွဲတွင် ထိုင်နေရင်း ဝိုင်နီသောက်နေဆဲ ဖြစ်ကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ ချက်ချင်းပင် စန့်ရှန်းအား အော်ဟစ်လိုက်သည်။

“ငါ မတ်တပ်တောင် မရပ်နိုင်တော့တာ မမြင်ဘူးလား…”

ဘေးပတ်လည်မှ လူတိုင်းက တစ်ချိန်တည်းလိုလိုပင် သူတို့နှစ်ယောက်ကို ကြည့်လိုက်ကြသည်။

📽️

Prev Next