Chapter 22

📽️Chapter 22

အခြေအနေ : အနမ်း 

စန့်ရှန်းက မတုန်မလှုပ် အဖြစ်ဆုံးလူပင်။ သူ  လျှောက်လာကာ ရန်ရှူကို ထိန်းပေးလိုက်သော်လည်း ရန်ရှူက သူ့ကို ခုန်ဖက်လာပြီး ဆွေ့ဟို့ယွီအား အော်ဟစ်လိုက်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

"အစ်ကိုယွီ... အစ်ကို့ကောင်လေးရဲ့ ရင်အုပ်တွေက သေချာပေါက် ကျွန်တော့်ကောင်လေးလောက် မကြီးလောက်ဘူး…" 

ဟိုမော့က ငြင်းဆန်လိုခြင်းမရှိပေ။

"အေး... မင်းကောင်လေးရဲ့ ရင်အုပ်ကြီးက ကြီးလွန်းလို့ လျော့တိလျော့ရဲ မဖြစ်အောင် ဖော့ခွက်တောင် ဝတ်ရလောက်တယ်…" 

ရန်ရှူက စိတ်မကျေမချမ်း ဖြစ်သွားလေသည်။

"မင်း မှိုသေးကောင်... မင်းကများ သူများအကြောင်း ပြောဖို့ သတ္တိရှိသေးတာလား…" 

ဟို့မော့က ခပ်ညစ်ညစ် ပြောနေဆဲပင်။

"မင်းရဲ့ အစ်ကိုယွီ တစ်ယောက်တည်းကပဲ ငါ့မှိုသေးသေးလေးကို မြင်နိုင်တာလေ…" 

"အစ်ကိုယွီရဲ့ လှလွန်းတဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် မင်းကိုယ်မင်း အထက်ပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်မယ်ထင်လား... အစ်ကိုယွီ မင်းရဲ့ ဘော်တွန် ဖြစ်လာကတည်းက ကြိုးစားရုန်းကန်နေခဲ့ရရှာတာ... ငါနဲ့ မတူဘူး... ငါဆို စန့်ရှန်းရဲ့ ဘော်တွန် ဖြစ်လာကတည်းက တစ်ခါမှ ရုန်းကန်လှုပ်ရှားရတာမျိုး မရှိဘူး…" 

ဟို့မော့က ဤမတိုင်မီက ပြောခဲ့သည့် ရန်ရှူ၏  တိုင်တောချက်များကို ပြန်ပြောပြလိုက်သည်။

"စန့်ရှန့်က ပျင်းစရာကောင်း တုံးအပြီးတော့ လူတွေကို ဘယ်လိုချော့ရမှန်း မသိတဲ့သူ မဟုတ်ဘူးလား…" 

"တိတ်စမ်း…" 

ရန်ရှူ အော်ပြောလိုက်သည်။

"ငါ့ရဲ့ စန့်ရှန်းက အကောင်းဆုံးပဲ... ပိုက်ဆံရှိတာ ကောင်းတယ်... သူ့ရဲ့ လျှာက အခုထိ..." 

စန့်ရှန်းက ရန်ရှူ တစ်ခုခု ပြောလိုက်မိပြီး နောင်ကျမှ အရှက်ရနေမည် စိုးသဖြင့် အလျင်အမြန် ပါးစပ်ပြေးပိတ်ရသည်။ သူ နိုးလာပြီးနောက် မှတ်မိသွားပြီးလျှင် အရှက်သည်းကာ မရပ်မနား ငိုပေတော့မည်။ 

သူက ရန်ရှူကို ထိန်းကာ အပြင်ထွက်လာခဲ့ပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ပြောလိုက်သည်။

"သူမူးနေပြီ... အနားယူဖို့ လိုက်ပို့လိုက်ဦးမယ်…" 

အခန်းထဲရှိ မည်သည့် အတန်းဖော်ဟောင်းများကမှ သူတို့ကို လိုက်ပို့ပေးရန် မစီစဥ်ထားကြပေ။ မည်သူမှလည်း မတားကြပေ။ ထိုလူနှစ်ယောက်ကို အသားကုန် မုန်းတီးနေ၍တော့ မဟုတ်ဘဲ လူတိုင်း၏စိတ်ထဲ အတွေးတစ်ခုထဲသာ ရှိနေကြသည်ကြောင့်ပင်။

ငါတို့ မင်းတို့ကို ဒီလောက်ထိပဲ ကူညီပေးနိုင်တော့မယ်... 

ထိုနှစ်ယောက် ထွက်သွားသောအခါ ဟို့မော့က ဆွေ့ဟို့ယွီကို မေးလိုက်သည်။ 

"ရန်ရှူပဲ မနေ့က စန့်ရှန်းကို ကူရိုက်ပေးဖို့ မင်းကို ငြီးငြူနေတာ မဟုတ်ဘူးလား... ဒီနေ့ ဘာလို့ မပြောလိုက်တာလဲ…" 

ဆွေ့ဟို့ယွီက ဝိုင်တစ်ငုံသောက်ကာ ပြောလိုက်သည်။

"သူ ငါ့ကို ပြောကတည်းက အပြောလောက်ပဲဆိုတာ သိသားပဲ... စုအန်းရီကိုပါ ပြောရင် အလုပ်ဖြစ်မှာ မဟုတ်လောက်ဘူး... တကယ်လည်း စုအန်းရီက ရန်ရှူ အတည်ပြောပြော မပြောပြော လုပ်ချလိုက်မှာ…" 

ဟို့မော့ ချက်ချင်း နားလည်သွားလေသည်။ 

ရန်ရှူက ဆွေ့ဟို့ယွီ၏ အိမ်သို့ ဧည့်သည်အနေဖြင့် လာလည်နေသဖြင့် သူ့အဖွဲ့ကလည်း နှစ်ရက်တာမျှ ယာယီ အနားရထားသည်။ 

အစ်ကိုလျို့က အိမ်တွင် ကလေးထိန်းနေရင်း ရှန်းကျွင့်ကျင်းထံမှ ရုတ်တရက် ဗီဒီယိုတိုလေးတစ်ခု လက်ခံရရှိခဲ့သည်။ 

ထိုဗီဒီယိုကို မြင်သောအခါ အလွန် စိတ်လှုပ်ရှားသွားလေသည်။ 

ဗီဒီယိုထဲတွင် ရန်ရှူနှင့် ဆွေ့ဟို့ယွီသာလျှင် ကင်မရာရှေ့၌ ကခုန်နေကြသော်လည်း ဟို့မော့က ဆိုဖာပေါ်တွင် အပြုံးကြီးကြီးဖြင့် ထိုင်နေသည်ကို တွေ့နိုင်ပေသည်။ တန့်ယိဟန်သည်လည်း အခါအားလျော်စွာ ပေါ်လာတတ်ပြီး လုယန်ရှင်းကမူ ရန်ရှူ၏ ခါးကိုဖုံးပေးရန် ထွက်ပေါ်လာသည်။ သူက ထိုဗီဒီယိုကို ကြိမ်ဖန်များစွာ ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ရန်ရှူ hot searchသို့ ထပ်ပြီး ရောက်နိုင်ရန် အခွင့်ကောင်းယူနိုင်မည့် အခွင့်အရေးတစ်ခုဟု ခံစားလိုက်ရသည်။ ထို့ကြောင့် ထိုဗီဒီယိုကို အမြန်တည်းဖြတ်ရန် အဖွဲ့တစ်ခုထံ ပို့ပေးလိုက်သည်။ 

ဟို့မော့က ပွဲစဥ်အားလုံး ချန်ပီယံ ရရှိထားသည်။ ထို့အပြင် ဆွေ့ဟို့ယွီနှင့် ဟို့မော့၏ နှစ်ယောက်တွဲ ပွဲစဥ်ကလည်း အနိုင်ရရှိထားလေသည်။ ထို့ကြောင့် နှစ်ယောက်လုံး၏ အမည်များက လူသိများနေ၏။ 

အိုလံပစ်နှင့် ဆောင်းရာသီအိုလံပစ်ပွဲများအတွင်း အားကစားသမားများက အချိန်တစ်ခုကြာသည်အထိ ရေပန်းစားမှုများ သိမ်းပိုက်ထားလေရာ လူစိတ်ဝင်စားမှု အလွန်အမင်း မြင့်မားနေသည်။ 

လတ်တလောတွင် ဆွေ့ဟို့ယွီ၊ ဟို့မော့၊ တန့်ယိဟန်နှင့် လုယန်ရှင်းတို့မှာ ထင်ရှားကျော်ကြားနေကြသည့် တင်းနစ် အားကစားသမားများ ဖြစ်ကြသည်။ 

အဓိကပလက်ဖောင်းများကို ဖွင့်ကာ ပိုစ့်အနည်းငယ်မျှ ဆွဲချကြည့်လိုက်လျှင် ထိုသူတို့၏ အမည်များ သေချာပေါက် ပေါ်ထွက်လာပေမည်။ 

ရန်ရှူက ထိုလူများနှင့် နှစ်ပေါင်းများစွာတိုင် သူငယ်ချင်းကောင်းများဖြစ်ကြသဖြင့် ယခုတွင် အချင်းချင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း စကားပြောဆိုနိုင်သည်။ 

ထိုဗီဒီယိုတိုလေးကို အလျင်အမြန် တည်းဖြတ်ပြီးသွားလေသည်။ 

အဓိကအကြောင်းအရင်းမှာ ဗီဒီယိုထဲမှ ဇာတ်လိုက်များက ရုပ်ခံကောင်းကောင်း ရှိသဖြင့် သူတို့ကို ပြုပြင်မွမ်းမံစရာ မလိုပေ။

ဗီဒီယိုတွင် အရည်အသွေး ပိုကောင်းလာစေရန် အတွက်နှင့် ပိုလင်းသွားစေရန် အလင်းမြှင့်ခြင်း စသည့် အပေါ်ယံ မိတ်ကပ်ဖို့ရန်သာ လိုအပ်ပေသည်။ 

သေချာပေါက်ပင် စာတန်းထိုးလေးများလည်း ထည့်ထားသေးပေသည်။ 

တည်းဖြတ်မှုများ ပြီးသွားသောအခါ အစ်ကိုလျို့က ရန်ရှူ၏ ဝေ့ပေါ်အကောင့်သို့ ဝင်လိုက်သည်။ 

သူတို့က ရန်ရှူ၏ ဝေ့ပေါ်သို့ အချိန်နှင့်အမျှ ဝင်တတ်ကြပေသည်။ ရန်ရှူ၏ဝေ့ပေါ်တွင် သူတို့ တင်ထားသော ပိုစ့်အများစုမှာ ကြော်ငြာပို့စ့်များ ဖြစ်ကြသည်။ အခြား ဝေ့ပေါ်ပိုစ့်များမှာ ရန်ရှူ၏ လေသံကို တမင်တကာ တုပထားခြင်းမျိုး မရှိဘဲ အကြောင်းအရာ တိုက်ရိုက်တင်သည့် ပို့စ်များပင်။ ဤနည်းဖြင့် ဖန်များအား လှည့်စားခြင်းမျိုး မဖြစ်တော့ပေ။ 

ဤတစ်ခုကမူ တဲ့တိုးဆန်သည်။ 

ရန်ရှူ: ဗီဒီယို မျှဝေခြင်း [ဗီဒီယို] 

တင်ပြီးနောက် အစ်ကိုလျို့က ကွန်မန့်များကို အသေအချာ ဖတ်ကြည့်လိုက်သည်။ 

[ဖန်အသစ်လေးတွေရေ... မစိုးရိမ်ကြနဲ့... ငါတို့ ဖန်အဟောင်းတွေလည်း နည်းနည်း လန့်နေတယ်…] 

[စည်းမျဥ်းတစ်ခုအနေနဲ့ အစ်ကိုယွီ တရုတ်ကို ပြန်လာတဲ့အခါ သေချာပေါက် ပါတီလုပ်ပြီး ငါတို့လူကလည်း ပါတီမှာ သေချာပေါက် သောက်လိမ့်မယ်... ပြီးတော့ သောက်ရင်းသောက်ရင်း အမူးလွန်သွားမှာ အသေအချာပဲ... အေး... မူးပြီးသွားရင် ဝေ့ပေါ်မှာ အရူးလို ပိုစ့်တွေ လာတင်လိမ့်မယ်…] 

[ဘုရင်မလုရေ... ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ... ဦးလေးရဲ့ ခါးလေးကို ဘာလို့ ဖုံးပေးနေရတာလဲ…] 

[ငါတော့ ဂရုမစိုက်ပေါင်... ဒီဗီဒီယိုက ငါ့နှလုံးသားထဲမှာ ရှူးဖိနပ်ချွတ်တဲ့ဟာအစား နေရာယူသွားပြီ... ငါတို့ရှူရှူရဲ့ နောက်ဆုံးထွက် အဖော်ချွတ်ဆုံး ပုံပါဟယ်…] 

[ဟားဟားဟား... ဟို့မော့က သူ့ပါတနာရဲ့ ဗိုက်ကို ချက်ချင်း ဖုံးလိုက်တာကို သတိထားမိတာ ငါတစ်ယောက်တည်းလား…] 

[ပြောသင့်တာ ဟုတ်ဟုတ် မဟုတ်ဟုတ်... အစ်ကိုယွီ ကောင်းကောင်း ကတတ်တယ်ဆိုတာက တကယ့်အချက်နော်... ရုပ်ကလည်း ချောနေတာကို အသာထား... ပွဲဦးထွက်လို့တောင် ရလောက်တယ်... ဦးလေးနဲ့ အဖွဲ့ဖွဲလို့ ရလောက်ပြီဟေ့…] 

အစ်ကိုလျို့က ထပ်ဝင်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ရှန်းကျွင့်ကျင်းအား မက်ဆေချ့်ပို့၍ မေးလိုက်သည်။

[စာမူကြမ်းတွေ ဝယ်လို့ ရလား…] 

ရှန်းကျွင့်ကျင်း:[ဝယ်လိုက်... ဒီလူတွေ ဂရုစိုက်မှာ မဟုတ်ဘူး…] 

လျို့:[ရန်ရှူကို မေးရဦးမလား…] 

ရှန်းကျွင့်ကျင်း: [မလိုဘူး... သူအခု အလုပ်များနေလောက်တယ်…] 

အစ်ကိုလျို့က ရန်ရှူ မည်သည့်အရာများ လုပ်နေမည်ကို သေသေချာချာ မစဥ်းစားမိပေ။ သို့သော်လည်း ရန်ရှူ တစ်ယောက် မူးနေပြီဖြစ်၍ ကံမကောင်းရှာသည့် လူတစ်ယောက်ကို ရှာကာ မရပ်မနား ဆူပူကြိမ်းမောင်း ပေလိမ့်မည်။ 

ရန်ရှူ အလုပ်များနေစဥ်အတွင်း အစ်ကိုလျို့က ကုမ္ပဏီမှ အဖွဲ့ကိ ညွှန်ကြားကာ ရန်ရှူနှင့် ဆွေ့ဟို့ယွီတို့၏ ဗီဒီယိုအတွဲလိုက်ကို စတင်ဖြန့်ဖြူးလေတော့သည်။ 

အစ်ကိုလျို့ မမျှော်လင့်ထားခဲ့သည်မှာ လတ်တလော ချန်ပီယံ ရထားသည့် စိတ်အားထက်သန်မှုများကြောင့် အကျိုးရလဒ် အကြီးကြီးအား ရရှိရန်အတွက် သူတို့အနေဖြင့် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှု အသေးစားသာ လိုအပ်ခဲ့သည်ဟူသောအချက်ကိုပင်။ 

ငါးနာရီအတွင်း ဆွေ့ဟို့ယွီနှင့် အခြားသူများအကြောင်း ပြောကြသည့်အခါတိုင်း ရန်ရှူကိုပါ သေချာပေါက် အတူတွဲ၍ ဖော်ပြကြပေလိမ့်မည်။ 

အပူလှိုင်းကြီးက ချောချောမွေ့မွေ့ ဆောင်ရွက်သွားသည်။ 

တစ်ဖက်တွင် ဆွေ့ဟို့ယွီ၏ ဗီလာမှ ထွက်လာသောအခါ စန့်ရှန်းက ရန်ရှူကို ကားထဲသို့ ခေါ်လာခဲ့သည်။ 

ကားထဲသို့ ရောက်သောအခါ စန့်ရှန်းက ရန်ရှူကို ထိန်းပေးလိုက်ပြီးနေက် မေးလိုက်သည်။

"ကိုယ့်အိမ်လား... မင်းအိမ်လား…" 

"ငါ့ကို မေးနေရသေးတာလား…"

ရန်ရှူက မပျော်မရွှင်ဖြင့် ပြန်မေးလိုက်သည်။ သူက မျက်စောင်းပင် ထိုးလိုက်သေးသည်။ 

စန့်ရှန်းက ရန်ရှူ၏ မျက်လုံးများကို အလေးအနက် စိုက်ကြည့်ကာ အကဲဖြတ်နေရင်း မေးလိုက်သည်။

"မင်းအိမ်လား…" 

ရန်ရှူ၏ မျက်လုံးများက သိသိသာသာပင် မပျော်မရွှင် ဖြစ်သွားကြပြီး မျက်လုံးများဖြင့် ကြိမ်းမောင်းလိုက်သည်။ မင်းကတော့... 

စန့်ရှန်း ထပ်မေးလိုက်သည်။

"ဒါဆို ကိုယ့်အိမ်လား…" 

ရန်ရှူ၏ မျက်လုံးများက အနည်းငယ် ပျော့ပျောင်းသွားသော်ငြား ဟမ့်ဟု အသာရေရွတ်လိုက်ပြီးနောက် စိတ်ကြီးဝင်မှုများ ဖော်ထုတ်ပြသလာသည်။ 

စန့်ရှန်းက ဒရိုက်ဘာအား သူ့အိမ်သို့ပို့ပေးရန် ချက်ချင်းညွှန်ကြားလိုက်သည်။ 

ကားက တဖြည်းဖြည်း ရွေ့လျားလာခဲ့သည်။ 

လမ်းတွင် စန်ရှန်းက ရန်ရှူ၏ မေးလေးကို လှမ်းထိန်းကာ သူ့ပုခုံးထံ မှီစေလိုက်ရင်း မေးလိုက်သည်။

"ခေါင်းကိုက်နေတာလား…" 

"အင်း... နည်းနည်း" 

"ကိုယ်ပွတ်ပေးမယ်လေ…" 

ရန်ရှူက ခေါင်းလှည့်ကာ သူ့ကို စိုက်ကြည့်လာသည်။ 

စန့်ရှန်းက မရေမရာဖြင့် မေးလိုက်သည်။

"ဘာဖြစ်လို့လဲ…" 

ရန်ရှူက ရုတ်တရက်ဆိုသလို တခစ်ခစ် ရယ်မောလာလေသည်။

"မင်းရဲ့... လည်စေ့က အရမ်းကြည့်ကောင်းတယ်…"

ပြောနေရင်း သူ့ပါးစပ်ကို ဖွင့်ကာ ကိုက်ချလိုက်သည်။

အမှန်မှာ မနက်ပိုင်း၌ ထိုအရာလေးကို မြင်လိုက်ရစဥ်ကတည်းက ရန်ရှူမှာ စိတ်ထဲ၌ ထိုလည်စေ့ပေါ်တွင် လျှာဖြင့် ဆွဲယက်ကာ ကစားချင်နေခဲ့ပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာပင် နှလုံးသားကို တဖျတ်ဖျတ် ခါလာစေခဲ့သည်။ 

သို့သော်ငြား အသိစိတ်ဝင်နေစဥ် အချိန်ဖြစ်၍ ထိန်းထားလိုက်ရသည်။ 

ယခုတွင်မူ စိတ်ထိန်းထားမှုများ ပြိုလဲကျသွားပြီး မည်သို့မျှ တင်းမထားနိုင်တော့ပေ။

စန့်ရှန်းက သူ့ကို တွန်းလိုက်ပြီး ငြိမ်ငြိမ် ပြန်ထိုင်စေကာ သတိပေးလိုက်သည်။

"ကိုယ်တို့က လမ်းခွဲပြီးသွားပြီလေ…" 

ရန်ရှူမှာ သူတို့ လမ်းခွဲခဲ့ကြသည်ကို သတိရမိသည့်အလား ထိုင်ခုံပေါ်တွင် ငူငူကြီးထိုင်နေကာ တစ်ခဏမျှ မိန်းမောသွားလေသည်။ 

စန့်ရှန်း၏ အသံအနေအထားက သူ့အား သတိပေးလာချိန်တွင် အလွန်အေးစက်နေသည်ဟု ထင်ရသည်ကြောင့်လားသို့မဟုတ် ထိုအခိုက်တွင် သူက စန့်ရှန်း၏ အနားသို့ ကပ်ရန် အရည်အချင်း မပြည့်မီတော့ဟု နားလည်သွားသည့်အလား ထိုခံစားချက်က သူ့အား ဟာတာတာ ဖြစ်သွားစေသည်။ 

စန့်ရှန်းက သူတိတ်နေသည်ကို မနှောင့်ယှက်လာပေ။ သူတို့နှစ်ယောက်ကြား တိတ်ဆိတ်မှု ပြန်လည်ရောက်ရှိသွားပြီး သူတို့ကလည်း အပြန်အလှန် နားလည်မှုဖြင့် ထိုအခြေအနေကို မဖြိုခွဲခဲ့ကြပေ။ 

ကားက တဖြည်းဖြည်းရပ်သွားပြီး စန့်ရှန်းမှ ရန်ရှူအား သူ့အိမ်ထဲသို့ တွဲခေါ်လာခဲ့သည့် အချိန်မတိုင်မီအထိပင်။ 

ရလဒ်အနေဖြင့် အိမ်ထဲသို့ ဝင်ဝင်ချင်းမှာပင် ရန်ရှူတစ်ယောက် ရူးသွပ်သွားလေတော့သည်။ သူက စန့်ရှန်း၏ လည်စီးကို ဆွဲယူကာ သနားညှာတာမှုကင်းမဲ့စွာဖြင့် ဆူပူကြိမ်းမောင်းလေတော့သည်။

"စန့်ရှန်း... မျိုးမစစ်ကောင်... မင်းကမှ ငါ့ကို ချောင်သွားအောင် ချဲ့ခဲ့တာလေ... ငါအခု ဘယ်သူ့ကိုမှ မရှာနိုင်တော့ဘူးကွ... သူတို့က ငါ့ကို ချောင်နေတယ်လို့ တွေးနေပြီးတော့ ငါကလည်း သူတို့ကို သေးတယ်လို့ တွေးမိနေတုန်းပဲ.... မင်း ငါ့ကို ကြိုက်နေသင့်တယ်…" 

စန့်ရှန်းက အားဖြင့် ဆွဲဆောင့်ခံနေရသည်ကို အမှုမထားပေ။ ရန်ရှူကို ချိုင်းမှဆွဲမလိုက်ပြီး အနီးမှ ရှူးဖိနပ်စင်အနားသို့ ဆွဲခေါ်သွားသည်။ 

ရန်ရှူအား ဖိနပ်ကူချွတ်ပေးလိုက်ပြီးနောက် ထိုင်နိုင်ရန် ကူညီပေးလိုက်သည်။ 

စန့်ရှန်း ထပ်ပြီး ထရပ်လိုက်သည်နှင့် ရန်ရှူက လည်စီးကို ဆွဲကာ အနားသို့ ဆွဲကပ်လိုက်သည်။ 

သူတို့က တံခါးနားတွင် ထိုင်နေဆဲ ဖြစ်ပြီး ရန်ရှူက ရှူးဖိနပ်စင်တွင် ထိုင်ကာ စန့်ရှန်း၏လည်စီးကို ကိုင်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ 

စန့်ရှန်းက ရန်ရှူရှေ့တွင် နီးနီးကပ်ကပ် ရပ်နေပြီး မျက်လုံးများကို အနည်းငယ် အောက်စိုက်ကြည့်ရုံမျှဖြင့် သူ့ရှေ့တွင် ထိုင်ကာ ဒေါသထွက်နေသော ရန်ရှူလေးကို တွေ့နေရပြီး အားထုတ်မှုအလျင်းမရှိဘဲ လက်များကို ထောက်ကန်ထားနိုင်ပေသည်။  

ရန်ရှူက လည်စီးကို ကိုင်ထားရင်းဖြင့် ဟိတ်ဟန်ပါပါ မေးလိုက်သည်။

"မင်း ငါ့ကို ငြီးငွေ့နေပြီလား…" 

"မငြီးငွေ့ပါဘူး…"

စန့်ရှန်းက တွေဝေခြင်းမရှိ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ 

ထိုမေးခွန်းအတွက် စဥ်းစားစရာပင် မလိုအပ်ပေ။ 

"ငါက အမြဲတမ်း ဒီပုံစံပဲကို... ငါ့ကို ပထမဆုံးတွေ့ခဲ့တဲ့အချိန်ကတည်းက သိခဲ့တာပဲ မဟုတ်ဘူးလား... ဒီလောက်နှစ်တွေကြာအောင် မပြောင်းလဲနိုင်ခဲ့ဘူးလေ.... ဒါငါ့ပုံစံပဲ…"

ပြောနေရင်းဖြင့် အဆုံးတွင် ရန်ရှူ၏အသံ တိမ်ဝင်သွားခဲ့သည်။ 

စန့်ရှန်း၏ အသက်ရှူသံကလည်း အနည်းငယ် ယိမ်းခါသွားလေသည်။ လည်စေ့က နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ဖြစ်သွားပြီး မထိန်းထားနိုင်တော့ဘဲ ကိုယ်ကို ကိုင်းကာဖြင့် ရန်ရှူနှင့် ပို၍ နီးကပ်သွားစေခဲ့သည်။ 

သူ့နှာခေါင်းဖျားလေးကို ရန်ရှူ၏ နှာခေါင်းထိပ်လေးနှင့် ဖိကပ်ထားပြီး ရန်ရှူ၏ မျက်တောင်လေးများ တုန်ယင်နေသည်ကိုပင် တွေ့နေနိုင်ပေသည်။ 

ထိုမက်မွန်စေ့မျက်လုံးလေးများမှာလည်း အပြစ်ကင်းစင်မှုများ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်မှုများ ပြည်နှက်နေခဲ့သည်။ 

"ရန်ရှူ..."

စန့်ရှန်း သူ့အား ခေါ်လိုက်သည်။

"အမူးပြေသွားရင် မှတ်မိနေမှာလား…" 

သူ့နှလုံးသားထဲ တင်းကြပ်သွားလေသည်။ 

စိတ်ပူပန်ရလွန်း၍ ရန်ရှူအား အသနားခံမှုများဖြင့်ပင် ကြည့်လိုက်ရသည်။ 

သို့သော်ငြား ရန်ရှူက သူ့ကို အဖြေပြန်မပေးဘဲ ထိုမေးခွန်းကို ချက်ချင်း ပြန်အဖြေမပေးနိုင်သည့်အလား အတွေးနက်သွားလေသည်။ 

စန့်ရှန်း၏ မျက်လုံးများမှာ အချစ်မခံရသော ခွေးကြီးတစ်ကောင်ကဲ့သို့ မှိုင်တွေသွားလေသည်။ 

ပြန်၍ ထရပ်ကာ နောက်ဆုတ်လိုက်ချင်ပါသော်လည်း ရန်ရှူက သူ့အဝတ်များကို ဆွဲထားသဖြင့် ရန်ရှူနှင့် ထပ်ပြီး နီးကပ်သွားပြန်၏။ 

ရန်ရှူက အနားသို့ တိုးကပ်လာပြီး အကြည်ချင်းဆုံစေလျက် အသံတိုးတိုးဖြင့် မေးလိုက်သည်။ 

"မင်းငါ့ကို နမ်းချင်လား…" 

စန့်ရှန်းက ထိုမေးခွန်းကို မျက်မှောင်ကြုတ်မိပြန်လေသည်။ "အမူးပြေသွားရင် ကိုယ့်ကို အပြစ်တင်မှာပဲမလား…" 

"ငါလည်း မင်းကို နမ်းချင်တယ်လို့…" 

ရန်ရှူက မော့ကာ သူ့အား နမ်းရန် တက်တက်ကြွကြွ ကြိုးပမ်းလာသည်။ 

စန့်ရှန်းက တုံ့ဆိုင်းသွားပုံရသော်လည်း မရှောင်တိမ်းလိုက်ဘဲ ရန်ရှူ၏ နှုတ်ခမ်းက သူ့နှုတ်ခမ်းပေါ်သို့ ထိတွေ့လာသည်ကို ကြည့်နေခဲ့သည်။ သို့သော် မကြာမီ ပြန်လည်ခွဲခွာသွားကြသည်။

စန့်ရှန်းမှာ ထိုအခိုက်အတန့်လေးတွင် သူ့နှလုံးသားကို တစ်စုံတစ်ယောက်က ဆွဲဆုတ်ထားသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ့ရှေ့မှလူကို ကြည့်နေရင်း ကူကယ်ရာမဲ့သော ခံစားချက်များ ပေါ်ထွက်လာပြန်လေသည်။ 

ဒီကောင်လေးနဲ့ ဘယ်လိုများ လုပ်ရပါ့... 

ဘာလို့များ သူ့ကို ကြိုက်ခဲ့မိပါလိမ့်... 

ရန်ရှူဟူသည်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ လှည့်ပတ်သွားလာနေခဲ့ပြီးနောက် သူ လက်လွှတ်မပေးနိုင်ခဲ့သည့် တစ်ခုတည်းသောအရာ ဖြစ်သည်။ 

အဆုံးတွင် လက်တစ်ဖက်တည်းဖြင့် ရန်ရှူ၏ ခေါင်းလေးကို ကိုင်လိုက်သည်။ သူ့ခေါင်းကို ငုံ့ကာ အားပြင်းပြင်းနှင့် အကြမ်းပတမ်း နမ်းရှိုက်လေတော့သည်။ 

အနမ်းခံနေရသူမှာလည်း ငြင်းရမည့်အစား အလွန်ပူး‌ပေါင်းပေးနေပြီး သူ့လက်များကို လည်တိုင်တွင် ချိတ်ကာ တက်တက်ကြွကြွ တုံ့ပြန်နေသည်။ 

ချက်ချင်းဆိုသလို ဝေလငါးတစ်ကောင်က ပင်လယ်ထဲသို့ ဝင်ရောက်ပြီး မုန်တိုင်းထန်သော ပင်လယ်ကဲ့သို့ ဖြစ်လာစေကာ ရပ်တန့်ရန် ခက်ခဲလာသည်။ 

နှစ်နှစ်တာ ခွဲခွာနေရသော ခံစားချက်များက အနမ်းတစ်ခုအဖြစ် ကူးပြောင်းသွားကာ ပွင့်အံကျလာခဲ့သည်။ 

သူတို့၏ အသက်ရှူသံများက လျင်မြန်နေကာ သူတို့၏ အဝတ်များမှာလည်း အချိန်တိုက်စားသည့်အလား တရှပ်ရှပ် မြည်နေကြသည်။ 

မရပ်တန့်နိုင်သည့်အလားပင်... 

ရန်ရှူက စန့်ရှန်း၏ လည်တိုင်ကိုတွဲခိုကာ စန့်ရှန်း၏ လည်စေ့ကို လက်မဖြင့် ပွတ်သပ်နေ၏။ 

ထိုအပြုအမူလေးက စန့်ရှန်း၏ လည်စေ့ကို နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ဖြစ်သွားစေ၍ ရန်ရှူ၏ မရိုးသားသော လက်ကလေးကို မြန်မြန် ဖယ်လိုက်ရသည်။ ထို့နောက် ရန်ရှူကို ချီကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ပို့ပေးလိုက်လေသည်။

📽️