MM Story Teller

Chapter 40

Viewers 3k

📽️Chapter 40

ရန်ရှူအား နှစ်သိမ့်ပေးနေစဥ်အတွင်းမှာပင် ဆွေ့ဟို့ယွီ အပြင်းအထန် ရုန်းကန်နေရပေသည်။ ရန်ရှူအော်သံအား ကြားကြားချင်းမှာပင် အမြန်ပြန်ဆင်းလာခဲ့ရ၍ မြွေအားလွှတ်ပစ်ချိန်မရှိဘဲ လက်တွင်ကိုင်ထားခဲ့ရသည်။ ယခု ထိုမြွေအား ဘေးသို့ ပစ်ချထားလိုက်ရမည်လား သူ မသိပေ။ ရန်ရှူသာ ဤအခန်းတွင်းတွင် မြွေများရှိနေကြောင်း သိသွားပါက ပို၍ကြောက်လန့်သွားမည်ကို သူခန့်မှန်းနိုင်ပေသည်။

ရန်ရှူ စိတ်ငြိမ်သွားပြီးနောက် ပြောလိုက်သည်။

"ကျွန်တော် အထဲမှာ သဲလွန်စနည်းနည်းတော့ တွေ့ပေမဲ့ အလင်းရောင်မရှိတော့ သေသေချာချာမမြင်ရဘူး...ပြီးတော့ နောက်မစ်ရှင်ရဲ့တည်နေရာကို မရောက်ခင် ကျွန်တော်တို့ ဒီထွက်ပေါက်ကို ဖြတ်ပြီး ဝင်္ကပါထဲက ထွက်ရမယ်လို့တော့ ကျွန်တော် ထင်တယ်..."

တစ်နည်းအားဖြင့်ဆိုရသော် သဲလွန်စအားလုံးကို ရှာဖွေရန် ဝင်္ကပါတစ်ခုလုံးအား တွားသွားပြီး ဖြတ်သန်းရန် လိုအပ်လေ၏။

သဲလွန်စအားလုံးကို ရှာဖွေပြီးနောက်တွင်လည်း သူတို့နှစ်ယောက် အတူတူ တွားသွားပြီး ထွက်လာရန်လည်း လိုအပ်သေးသည်။

လက်ရှိတွင် ရန်ရှူက မြွေများကို ချစ်စရာကောင်းသည်ဟု ပြောရန်မှာ အလွန်ရှက်စရာ ကောင်းသည်ဟု ရုတ်တရက် ခံစားလိုက်ရသည်။

ကိုယ်တိုင် မကြုံတွေ့ဖူးသေးမှသာလျှင် မြွေများက ချစ်စရာကောင်းခြင်း ဖြစ်သည်။

တွားသွားသွားရသည်နှင့် ပတ်သတ်ပြီး သူစိုးရိမ်နေသည့်အဓိက အချက်မှာ...မှောင်နေသောကြောင့် မြွေများ မည်သည့်အချိန်တွင် ပေါ်လာမည်ဆိုသည်ကို သူ မသိခြင်းဖြစ်သည်။

တကယ်လို့ မြွေတွေက ငါ့ဘောင်းဘီရှည်တစ်လျှောက် တွားသွားဝင်လာခဲ့ရင်ရော...

ထိုအကြောင်းကို တွေးလိုက်ရုံနှင့်ပင် သူ့အသားအရည်များ ယားယံလာပေသည်။

တစ်ခဏမျှကြာအောင် စဥ်းစားပြီးနောက် ရန်ရှု ပြောလိုက်သည်။

"သဲလွန်စရှာဖို့ ကျွန်တော်ပါ အစ်ကိုနဲ့လိုက်ခဲ့မယ်..."

"နှုတ်ဆက်ပါတယ်..."

"အစ်ကိုယွီ ကျွန်တော့်ကို ယုံလိုက်ပါ...ကျွန်တော်သာ သေသေချာချာ ကြိုးစားလိုက်ရင် အဆင်ပြေသွားမှာ..."

"ငါမင်းကို မယုံလို့ မဟုတ်ဘူး...အဓိက အချက်က သဲလွန်စတွေ ပိုလိုတယ်...ခရီးတစ်ခုလုံးကို မှတ်မိတယ်မလား...မင်းသာ ရုတ်တရက် ထအော်လိုက်ရင် မင်းကို ကယ်ဖို့ ငါပြန်လှည့်လာရမှာ အဲ့ဒါက ငါ့အတွေးတွေကို ရှုပ်သွားစေလိမ်မယ်...ဒီမှာသာ စောင့်နေ...ငါရှာလို့ပြီးသွားရင် မင်းကို အဲ့နေရာကို ခေါ်သွားပေးမယ်..."

"အိုး ဟုတ်သားပဲ...အဲ့လိုက ပိုပြီး ယုတ္တိရှိတယ်...ဒါဆိုလည်း ကျွန်တော် အစ်ကို့ကို ဒုက္ခမပေးတော့ဘူးနော်..."

ဆွေ့ဟို့ယွီ လက်ထဲတွင် မြွေကို ဆုပ်ကိုင်ထားလျက်နှင့်ပင် ဥမင်လှိုဏ်ခေါင်းထဲ ပြန်ခုန်တက်လိုက်ပြီး မြွေကို လုံခြုံစွာ ပြန်ပို့လိုက်သည်။

အဓိကအားဖြင့် ဆွေ့ဟို့ယွီက လုပ်ငန်းစဥ်တစ်ခုလုံးတွင် သဲလွန်စများရှာပြီး အမှောင်ထဲတွင် လမ်းကြောင်းကို မှတ်မိရန် လိုအပ်သဖြင့် စူးစမ်းရန် အချိန်အနည်းငယ် ယူရပေသည်။

သူ မည်သည့်လမ်းကြောင်းကို ခြေလှမ်းဘယ်နှစ်လှမ်း လှမ်းခဲ့သည်ကိုသာ မှတ်မိပြီး အဆုံးရောက်သည့်အခါ ပြန်လှည့်လာလိုက်သည်။

မိနစ်လေးဆယ်ကျော် ကြာအောင် ထိုကဲ့သို့ အရှေ့အနောက်အပြန်အလှန် လျှောက်ပြီးနောက် စူးစမ်းရှာဖွေမှုက ပြီးဆုံးသွားခဲ့သည်။ သူ ဥမင်အဝင်ဝသို့ ပြန်လာကာ ရန်ရှူထံ လက်ဆန့်ပေးလိုက်သည်။

"ငါမင်းကို ဆွဲတင်ပေးမယ်..."

ရန်ရှူ သူ့နောက်မှ သတိထားပြီး လိုက်လာခဲ့၏။

လမ်းတစ်ဝက်၌ သူတို့ အလင်းရောင် မှိန်မှိန်လေးကို နောက်ဆုံတွင် တွေ့လိုက်ရသည်။

ထိုအချိန်မှသာလျှင် ဥမင်အတွင်းက အသက်ရှင်နေသေးသည့် မြွေဟုခေါ်သည့် မြွေရှင်များစွာက အရုပ်ဖြစ်ကြောင်း ရန်ရှူ သတိထားမိသွားသည်။ သို့သော်ငြား သူတို့ကို အလွန်အမင်းပင် အစစ်နှင့်တူအောင် ပြုလုပ်ထားပေသည်။

ပထမအကြိမ်က တွေ့ခဲ့သည့် အနည်းငယ်ကသာလျှင် အစစ်များဖြစ်၏။ ဆွေ့ဟို့ယွီက မကြောက်လန့်ဘဲ ထိုမြွေများက အသုံးမဝင်ကြောင်း ခန့်မှန်းလိုက်ပြီးနောက် ဝန်ထမ်းက အရုပ်များနှင့် အစားထိုးလိုက်လေသည်။

ဥမင်လှိုဏ်ခေါင်းထဲမှ ထွက်လာပြီးနောက် ဆွေ့ဟို့ယွီက ရှာတွေ့ခဲ့သည့် သဲလွန်စများကို အတူတူ စုချထားလိုက်သည်။

ရန်ရှူလည်း တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပေသည်။ ဆွေ့ဟို့ယွီက မရှင်းပြသည်ကို မြင်လိုက်ရာ သဲလွန်စများကိုတိတ်တိတ်လေး မျိုးတူရာတူရာကို စုကာ အဖြေရှာရုံသာ တတ်နိုင်ပြီး လက်ညှိုးထိုးကာ ပြောလိုက်သည်။

"ဒါက အချိန်ဇယားတစ်ခုပဲ..."

"အိုး..."

"ကြည့်ရတာတာ့ တစ်ခုခု ပျောက်နေတဲ့ပုံပဲ..."

ရန်ရှူ ဂရုတစိုက် ကြည့်လိုက်သော်ငြား မည်သည်ကိုမှ မမြင်ပေ။ သို့သော်ငြား သူတုံးအသည်ဟု ဆွေ့ဟို့ယွီ ထင်သွားမည်ကို ကြောက်၍ မပြောရဲချေ။

သို့သော်ငြား ဤတစ်ကြိမ်တွင် ဆွေ့ဟို့ယွီက ဥမင်တွင်းသို့ ပြန်ခုန်ဝင်ပြီးနောက် ပြောလိုက်သည်။

"မင်းအပြင်မှာဘဲ စောင့်နေ ငါသွားရှာလိုက်မယ်..."

ရန်ရှူ တခဏမျှ တွ့န့်ဆုတ်သွားသော်လည်း နေရာမှာပင် ဆက်နေကာ သူတို့၏ သဲလွန်စများကို ဆက်လေ့လာနေလိုက်သည်။

ဘာပျောက်နေတာပါလိမ့်... ဒီပုံထဲမှာ ပျောက်နေတဲ့ထောင့်တစ်ခု ရှိတာလား...

(T/N- Patchwork ဆိုတာ ဖိုင်ဘာချည်မျှင်စလေးတွေနဲ့ချုပ်ထားတဲ့ အထည်စလေးကို ပြောတာပါ...မတူတဲ့ ဖိုင်ဘာချည်မျှင်ကွက်လေးတွေ ပေါင်းချုပ်ထားပြီး နောက်ဆုံး လေးထောင့်ပုံစံ အထည်စလေး ရလာတာပါ။ တစ်ချို့အထည်တွေက ကျားကွက် ပုံသဏ္ဍာန်လေးရှိပါတယ်...အခုလည်း အဲဒါက ထောင့်တစ်ခု ပျောက်နေတာများလားလို့ ရန်ရှူက တွေးနေတာပါ...)

ဆွေ့ဟို့ယွီ ဥမင်တွင်းသို့ တစ်ယောက်တည်း ပြန်တက်သွားလိုက်သည်။ အဆုံးနားလေးတွင် နေရာတစ်ခုကို ရှာတွေ့သွားပြီး လျှို့ဝှက်တံခါးကို တွန်းဖွင့်ကာ ခုန်ထွက်လိုက်ပြီး ပရိုဂရမ်အဖွဲ့ကို ပြောလိုက်သည်။

"ကျွန်တော့်အဖွဲ့အတွက်ကလွဲပြီး အစီအစဥ်ရဲ့ ထိပ်ဆုံးမှာ ရှိနေတဲ့ အဖွဲ့အတွက် အကူအသုံးအဆောင်တွေ သုံးချင်ပါတယ်..."

ဆွေ့ဟို့ယွီက သူ့အသင်းဖော်များကို ဖုံးကွယ်ထားပြီး တစ်ယောက်တည်း တိုက်ခိုက်လိုက်သည်။ ဖုံးကွယ်ထားရသည့် တန်ဖိုးတစ်ခုအနေနှင့် ဆွေ့ဟို့ယွီက သူ့ကိုယ်သူ ကျင်းပသည့်နေရာနှင့် ရင်းနှီးစေရန် ကြိုတင်၍ နေရာသို့ လာရောက်ခွင့်ကို ဆုံးရှုံးသွားခဲ့သည်။

ထိုကဲ့သို့ အခြေအနေအောက်တွင် ဆွေ့ဟို့ယွီက ရန်ရှူအား ဆုတံဆိပ်လေးခုရအောင် ကူညီနိုင်သေးသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသေးသည်။

ရန်ရှူနှင့်ဆွေ့ဟို့ယွီက ဧည့်သည်အဖွဲ့များထဲတွင် ဒုတိယမြောက် ပဟေဠိအခန်းကို ရောက်ရှိသည့် ပထမဆုံးအဖွဲ့ဖြစ်လာခဲ့သည်။

ရန်ရှူ၏ အမြင်မှပြောရလျှင် ဝင်္ကပါက အလွန်ရှုပ်ထွေးပြီး ဆွေ့ဟို့ယွီတစ်ဦးတည်းကသာလျှင် ပြီးမြောက်အောင်မြင်နိုင်သည်ပင်။ ချောချောမွေ့မွေ့ဖြတ်သန်းရန်မှာ ခက်ခဲနေပြီးသားဖြစ်ကာ အချိန်လည်း အတော်ယူရပေသည်။ အခြားအဖွဲ့များက သူတို့ထက်ပင် နှောင့်နှေးနေလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ပေ။

သူတို့က ပထမဆုံးရောက်ရှိသည့် အဖွဲ့ဖြစ်သည့်အားလျော်စွာ ထိုနေရာတွင်ရှိသည့် သဲလွန်စများကို ပထမဆုံး ရှာဖွေကာ အခြားအဖွဲ့များထက် ဦးဆောင်နိုင်ပေသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်က မှောင်မည်းနေသည့် စွန့်ပစ်ဂိုဒေါင်ရုံအား ရှာဖွေလိုက်ကြသည်။ ဂိုဒေါင်ထဲတွင် သေတ္တာ အများကြီးရှိကာ အသုံးဝင်မည့်တစ်ခုခုကို ရန်ရှူ ရှာဖွေနေချိန်တွင် သေတ္တာတွင်းမှ တစ်စုံတရာက 'တဒေါက်ဒေါက်' ခေါက်လိုက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။

မှောင်မည်းပြီး ထိတ်လန့်ဖွယ်ကောင်းသည့် ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာသည့် အသံက တနည်းတဖုံ ကြောက်စရာကောင်းလှပေသည်။

သူတို့အား ဖမ်းရန်အတွက် တစ်စုံတစ်ရာက သေတ္တာထဲမှ တဟုန်ထိုးထွက်လာတော့မည့်အလား အသံက တဖြည်းဖြည်း နီးကပ်လာခဲ့သည်။

ရန်ရှူ တခဏ ရပ်သွားခဲ့သည်။

"အား...လုံလောက်ပြီ..."

သူ့နှလုံးသားက ထိုအရာကို ခံနိုင်ရည်မရှိပေ။

ဆွေ့ဟို့ယွီ အသံကြားရာနောက်လိုက်သည့်အခါ စည်းချက်ကျကျ ခေါက်နေသံကို ကြားလိုက်ရသည်။ သေတ္တာကို ကလော်ဖွင့်ရန်ကြံစည်ကာ ထိုနားကို ခြေသံဖွဖွလေး လျှောက်သွားလိုက်သည်။

သတိတကြီးသွားလိုက်ရာ သေတ္တာအား ဂဏန်းတွဲများ ပေါင်းစပ်ပြီး လော့ချထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဆွေ့ဟို့ယွီ တဒေါက်ဒေါက်ခေါက်နေသံကို လိုက်ပြီး လော့ကိုဖြေရှင်းရန် ကြိုးစားသော်ငြား အလုပ်မဖြစ်ချေ။

သူတို့ ဂိုဒေါင်ကို ဆက်လက်ရှာဖွေလိုက်ရာ ထောင့်တစ်နေရာတွင် ဆေးနှင့်ရေးခြယ်ထားသော စကားလုံးများကို မြင်လိုက်ရသည်။

ဆွေ့ဟို့ယွီက စကားလုံးများကို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာကာ ရန်ရှူအား လမ်းလျှောက်ခိုင်းလိုက်သည်။

ဆွေ့ဟို့ယွီ၏ ညွှန်ကြားချက်အတိုင်း ရန်ရှူ ဘယ်ဘက်သို့ ခြေသုံးလှမ်း လှမ်းပြီးနောက် ညာဘက်သို့ ခြေငါးလှမ်း လှမ်းလိုက်ကာ အဆုံး၌ သေတ္တာတစ်ခုရှေ့၌ ရပ်လိုက်သည်။ သေတ္တာကို တွန်းဖွင့်လိုက်ရာ နောက်နေရာအတွက် သဲလွန်စတစ်ခုကို တွေ့လိုက်သည်။

ထိုသို့အကြိမ်ပေါင်းများစွာ လုပ်ပြီးနောက် နောက်ဆုံးသဲလွန်စမှာ စည်းချက်ကို အဖြေအဖြစ် ရိုက်ထည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဂဏန်းတွဲများပေါင်းစပ်ထားသည့် လော့ကိုဖြေရန် အဖြေကို အဆုံးတွင် ရှာတွေ့သွားသည်။

ပေါင်းစပ်လော့ကို ဖွင့်လိုက်ရာ အထဲတွင် သေချင်ဟန် ဆောင်နေသည့် NPC က သူတို့ထံ စာရွက်လိပ်တစ်ခုကို ကမ်းပေးလိုက်သည်။

"မင်း...မင်းတို့...ထွက်သွားရမယ်..."

ထိုသို့ပြောလိုက်ပြီးနောက် သူသေသွားသည်။

ရန်ရှူ သူ့ခါးကို ဆွဲဆိတ်လိုက်ပြီး အသံနိမ့်နိမ့်ဖြင့် ညည်းညူနေသည့် NPC ကို ကြည့်လိုက်သည်။

"မင်း...သရုပ်ဆောင်တဲ့စကေးက...တိုးတက်ဖို့ လိုနေသေးတယ်..."

ငြိမ်ငြိမ်သက်သက်လေး လှဲလျောင်းနေသည့် NPCက မထိန်းနိုင်ဘဲ ရယ်သွားမိသည်။

ရန်ရှူက NPCကိုလက်ညှိုးထိုး၍ ဆွေ့ဟို့ယွီကို ပြောလိုက်သည်။

"အစ်ကိုယွီ ကြည့်လိုက် သူရယ်နေတယ်..."

"သူ့ကို မစနဲ့တော့..."

ဆွေ့ဟို့ယွီ သဲလွန်စကို ကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။

"ငါတို့ရှာတွေ့ခဲ့တဲ့ အရင်သဲလွန်စက အချိန်ဇယားပဲ...လျှို့ဝှက်လူရဲ့ သူ့ဘဝစည်းမျဥ်း ဥပဒေကို ညွှန်ပြထားတာပဲဖြစ်ရမယ်...ပြောထားတာက ဒီကျွန်းရဲ့ စက်ယန္တရားကြီး ဆက်လက်လည်ပတ်ဖို့အတွက် နေရာတစ်ခုကို သူသွားကို သွားရမယ်လို့ အဲ့ဇယားမှာ ညွှန်ပြထားတာပဲ...ဒီတစ်ခေါက်ကျ သွားရမယ့် နေရာနဲ့အချိန်အတိအကျကို သဲလွန်စပေးထားတာ..."

ရန်ရှူက ဤတစ်ကြိမ်တွင်မူ ကြုံတောင့်ကြုံခဲ နားလည်သွားခဲ့သည်။

"ဒါဆို ပြောချင်တာက နေရာနဲ့အချိန်အတိအကျကို ဝှက်စာဖော်နိုင်သရွေ့ လျှို့ဝှက်လူကို အဲ့မှာ တားနိုင်တယ်ပေါ့...လျှို့ဝှက်လူကသာ အဲ့အချိန်အတိအကျမှာ မဖြတ်ကျော်နိုင်ခဲ့ဘူးဆိုရင် ဒီကျွန်းရဲ့ လည်ပတ်နေတဲ့ စက်ယန္တရားကြီးကလည်း ပြိုလဲသွားမယ်ပေါ့..."

"မှန်တယ်..."

ဆွေ့ဟို့ယွီ၏ အမူအရာက လေးနက်နေဆဲဖြစ်ကာ နေရာကို ဂရုတစိုက် စမ်းစစ်လေ့လာနေသည်။

"ဒီတစ်ခါတော့ ဘာပဲပြောပြော ကျွန်တော် ဆုတံဆိပ်ရလောက်တယ်..."

ရန်ရှူ ထိုသို့ပြောလိုက်ပြီး အခြားသဲလွန်စများကိုအားကြိုးမာန်တက်နှင့် ဆက်လက်ရှာဖွေလိုက်သည်။

ဆွေ့ဟို့ယွီက ရန်ရှူရှာဖွေနေသည်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး သေတ္တာထဲတွင် စာရေးရန်အတွက် NPC သုံးခဲ့သည့် ဘောပင်တစ်ချောင်းကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုလက်ရေးကို အတုခိုးပြီး စာကြောင်းအနည်းငယ် ထပ်ပေါင်းရေးလိုက်သည်။

ရေးပြီးနောက် ဘောပင်ကို NPC၏ အိတ်ကတ်ထဲ ပြန်ဝှက်ထားလိုက်ပြီး ရန်ရှူနောက်လိုက်ကာ ဆက်လက် ရှာဖွေနေလိုက်သည်။

ထိုအချိန်မှာပင် လျို့ရွှမ်းနှင့် သူ့အသင်းသားများက ဂိုဒေါင်ရုံထဲသို့ ဝင်လာကြသည်။

ဝင်လာပြီးနောက် လျို့ရွှမ်းနှင့် သူ့အသင်းသားများက အနည်းငယ် ရှက်ရွံ့နေကြသည်။ အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက်ရှုလိုက်ပြီး ရန်ရှူနှင့် အခြားသူများကိုနှုတ်ဆက်လိုက်ကြသည်။

ရန်ရှူက နှစ်ထောင်းအားရစွာဖြင့် လျှောက်လာကာ မေးလိုက်သည်။

"မင်းတို့ရဲ့ အစမှတ်က ဘယ်ကလဲ..."

လျို့ရွှမ်း ပင့်သက်ရှိုက်လိုက်ပြီး ဝမ်းနည်းပူဆွေးစွာပြောလိုက်သည်။

"ထားလိုက်ပါတော့ကွာ....အစ်ကိုတို့ ဇွန်ဘီရုပ်ရှင်တွေ ကြည့်ဖူးတယ်မလား အဲ့အတိုင်းပဲ..."

"သေချာပေါက် ကြည့်ဖူးတာပေါ့..."

ရန်ရှူက နောက်ဆုံးတွင် ABO ဆိုသည့် ဇာတ်ကားကိုအကြိုက်ဆုံးဟူသည်ကို မပြောခဲ့ပေ။

"ကျွန်တော်တို့ရဲ့အစမှတ်က စွန့်ပစ်ဓာတ်လှေကားတစ်ခုလေ...တံခါးအပြင်ဘက်မှာ လျှောက်သွားနေတဲ့သန္ဓေပြောင်းသတ္တဝါတွေမှ အများကြီးပဲ...သဲလွန်စက ဝရံတာမှာရှိလို့ သန္ဓေပြောင်းကောင်တွေကို ရှောင်သွားမှပဲရမှာ...တကယ်လို့ လမ်းတစ်ဝက်မှာတင် သူတို့ဆီ အဖမ်းခံရရင်တော့ ဆယ်မိနစ်လောက် အကျဥ်းကျသွားလိမ့်မယ်...လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ်မိနစ်လောက်က မှတ်ဥာဏ်တွေ မပျောက်မချင်း သူတို့နောက်တစ်ခေါက် ထပ်ထွက်လာတော့မှာမဟုတ်ဘူး..."

"သူတို့က NPC ပုံစံဟန်ဆောင်နေကြတာပဲကို...ဘာတွေ ကြောက်နေကြတာတုန်း..."

သူတို့က အရေးမပါသည့် အသေးအဖွဲကိစ္စလေးကို ရေးကြီးခွင်ကျယ် လုပ်နေသည်ဟု ရန်ရှူထင်လိုက်ပုံရပေသည်။

မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ၎င်းကို လက်တွေ့ကြုံခဲ့ရသူမှာ သူ မဟုတ်ချေ။

လျို့ရွှမ်းက သင်ပြင်းချလိုက်သည်။

"အပြောမစောပါနဲ့ဦး...အစက NPC က ၁၅ ယောက်ပဲရှိတာ...သူတို့လှုပ်ရှားမှုကလည်း နှေးတော့ သူတို့ကို ကျွန်တော်တို့က အေးအေးဆေးဆေး ကိုင်တွယ်နိုင်တယ်...ရလဒ်ကတော့ အားလုံးအဆင်ပြေချောမွေ့နေတာပေါ့...ဒါပေမဲ့ အကူအသုံးအဆောင်လှည့်ကွက်လည်း သုံးလိုက်ရော သူတို့အရှိန်က ပိုမြန်လာပြီး အရေအတွက်ကလည်း နှစ်ဆဖြစ်သွားရော...တကယ် ကပ်ဘေးဆိုက်သွားတာပဲ...ကျွန်တော်တို့ ဘယ်တော့မှ မပြီးဆုံးနိုင်တော့ဘူးလို့တောင် ထင်သွားတာ..."

"ဟားဟားဟားဟား..."

ရန်ရှူ နားထောင်ပြီးနောက်တွင် ရယ်မောသည်ကို မရပ်တန့်နိုင်တော့ပေ။ သူက အနောက်လှည့်ပြီး ဆွေ့ဟို့ယွီကိုပင် ဆွဲလိုက်သေးသည်။

"ကောင်းကင်ဘုံက ပေးအပ်လိုက်တဲ့ တရားမျှတမှုပဲ..."

ဤတစ်ကြိမ်တွင် လျို့ရွှမ်း၏အဖွဲ့က အလွန်ပင် သန်မာလေသည်။

ဧည့်သည်လေးယောက်ထဲတွင် လျို့ရွှမ်းက လုံလောက်သည့် ကာယဗလသာမက ဥာဏ်ပညာပါရှိပြီး နိုင်နိုင်ခြေအမြင့်ဆုံး ဖြစ်လေသည်။

ထို့အပြင် ဤတစ်ကြိမ် သူ့အသင်းသားများက တာဝေးပြေးသမားများ ဖြစ်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် ဤနေရာကို ရောက်လာရခြင်းကို ကြောက်ရွံ့မနေသင့်ပေ။

ဤအကူးအပြောင်းက သေချာပေါက် သူတို့ကို ပရမ်းပတာ ဖြစ်သွားစေခဲ့သည်။

လျို့ရွှမ်း ရန်ရှူ၏ အမူအရာကို တစ်ခဏမျှစောင့်ကြည့်ပြီးနောက် သူ့ထံ လျှောက်သွားလိုက်သည်။ သူ့လက်မောင်းကိုမြှောက်ကာ ရန်ရှူ့ကိုပြလိုက်သည်။

"ကြည့်ပါဦး...ကျွန်တော်အင်္ကျီဆို NPC တွေကြောင့် ပြဲတောင်ပြဲသွားပြီ..."

လျို့ရွှမ်း၏ချိုင်းကြားက အဝတ်မှာ ပေါက်ပြဲသွားပြီး ဟာလာဟင်းလင်း ပွင့်နေပေသည်။ ကင်မရာက ရှေ့တည့်တည့်တွင် မဟုတ်သော်လည်း ရန်ရှူ၏ ရှု့ထောင့်မှတစ်ဆင့် လျို့ရွှမ်း၏ပုံရိပ်အား ရှင်းရှင်းလင်လင်းပင် မြင်နိုင်ပေသည်။

ရန်ရှူ တစ်ချက်မျှကြည့်ရုံရှိသေး ဆွေ့ဟို့ယွီ ဆွဲခေါ်သွားသည်ကို ခံလိုက်ရသည်။

"သဲလွန်စချင်း အလဲအလှယ်လုပ်ချင်လား..."

ဆွေ့ဟို့ယွီ မေးကိုပင့်ကာ မေးလိုက်သည်။

ဆွေ့ဟို့ယွီ ပြောသည်ကို လိုက်နာသလို ရန်ရှူက လျင်မြန်စွာ အာရုံပြောင်းသွားသည်ကို လျို့ရွှမ်းသတိပြုမိလိုက်သည်။ ရန်ရှူက ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

"ဘယ်လိုနည်းနဲ့ လဲမှာလဲ..."

လျို့ရွှမ်းက အခြားသူများကို အလွယ်တကူ ယုံတတ်သည့် လူမျိုး မဟုတ်ချေ။ ထို့ကြောင့် သဘာဝကျစွာပင် မေးခွန်းအနည်းငယ် ထပ်မံမေးမြန်းလိုက်သည်။

"ငါတို့ရဲ့ ပထမသဲလွန်စက အချိန်ဇယားပဲ..."

"..."

လျို့ရွှမ်း ဆွေ့ဟို့ယွီအား ကြည့်လိုက်သည်။ တခဏမျှ တွန့်ဆုတ်နေပြီးနောက် ပြောလိုက်သည်။

"ကျွန်တော်တို့မှာ စက်ပိုင်းဆိုင်ရာနဲ့ ပတ်သတ်တဲ့ ကားချပ်ပုံစံ မြေပုံရှိတယ်..."

ဆွေ့ဟို့ယွီ စဥ်းစားလိုက်ပြီး ရန်ရှုအား လက်ဝှေ့ယမ်းပြလိုက်သည်။

"ဆက်ကြည့်နေ..."

"သူတို့သဲလွန်စတွေက အသုံးမဝင်ဘူးလား..."

ရန်ရှူက ထူးဆန်းစွာ မေးလိုက်သည်။

"သူတို့ရဲ့သဲလွန်စတွေကို ကျွန်းရဲ့အစိတ်အပိုင်းကို ပိတ်ဖို့ သုံးသင့်တယ်...လဲဖို့က အသုံးမဝင်ဘူး...သူတို့ နေရာရှာတွေ့သွားတဲ့အခါ ပိတ်ခွင့်ပေးလိုက်မယ်...အလဲအလှယ် မလုပ်ရင်တောင်မှ သူတို့အဲ့ဒါကို ပိတ်ရမှာပဲ...အဆုံးကျရင် သူတို့လည်း အပြင်ထွက်ဖို့ လိုသေးတယ်လေ..."

"ဟုတ်သားပဲ..."

လျို့ရွှမ်း သူတို့နှစ်ယောက် ထွက်သွားသည်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး သူ့လက်များကိုဖြန့်ကာ မေးလိုက်သည်။

"စကားဝိုင်းက အဆုံးသတ်သွားပြီလား..."

"မင်းက အသုံးမဝင်ဘူးလေ..."

ရန်ရှူက မညှာမတာ ပြန်ပြောလိုက်သည်။

လျို့ရွှမ်းက သူ့အသင်းသားများနှင့် ဂိုဒေါင်တွင်းသို့ ဝင်ရန်သာ တတ်နိုင်တော့သည်။ သူ ဘယ်၊ညာကို ကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်။

"ဘာလို့ဒီနေရာမှာ လူတစ်ယောက် လဲနေရတာလဲ..."

📽️

Prev Next